Wauw! Wat een verhaal. Ja, het is lang, maar nergens té lang. Zeker een dikke 10 meer dan waard. Wat mij het meeste aansprak was het gedeelte waarin Lars het had over mensen die zich denigrerend uitlieten over het uiterlijk van Leonie, alsof zij niet normaal zou zijn. Zelf heb ik daar, door mijn eigen leefwijze (travestie), ook mee te maken. En waarom? Is het dan niet normaal om je gelukkig te voelen met je uiterlijk, of met je leefwijze? Iemand bekritiseren is zo makkelijk, maar bedenk je we dat als je naar iemand wijst, er altijd drie vingers zijn die naar jezelf wijzen.
Goh, wat heerlijk op dit even van mij af te schrijven.