Een Meester Om Te Dienen - 13

Karin was onder de douche gegaan. Gelukkig had ze altijd schoon ondergoed in haar kluisje liggen. Ze had een schoon wit uniform aangetrokken en wilde weer aan het werk gaan. Ze wilde de telefoon in haar zak doen toen ze zag dat Martin haar een berichtje gestuurd had.

“slavin karin, om precies twaalf uur staat er een klant voor de ingang van je afdeling. Laat hem binnen. En bevredig zijn lusten.” Karin keek even vreemd. Ze kreeg meer en meer het vermoeden dat de smeerlappen van net niet door Martin gestuurd waren. Als ze morgen bij hem was, zou ze hem er naar vragen. Ze keek op haar horloge dat ze middels een klipje aan haar borstzakje had bevestigd. Het was half twaalf. Snel deed ze nog haar ronde, en vroeg zich af hoelang ze haar werk nog kon blijven doen. Met al de opdrachten van Martin was dat eigenlijk onmogelijk. Misschien was het beter om ontslag te nemen, en te hopen dat Martin haar zou willen onderhouden. Ook iets om het met hem over te hebben. De ronde duurde ongeveer 25 minuten. Er was niets bijzonders. Ze liep snel naar de ingang en zag om precies twaalf uur een silhouet achter het glas. Karin opende de deur. De man stapte binnen.

“slavin karin?” Karin knikte. De man haalde twee briefjes van twintig uit zijn jaszak en liet die op de grond vallen. “De betaling voor je diensten, slavin. kleed je maar vast uit.” Karin keek naar de vloer en begon zich te ontkleden. De man bekeek haar.

“Martin had gelijk, je ziet er best goed uit. Jammer van je schaamhaar.” Karin streelde met haar hand over haar venusheuvel door haar haartjes. Ze droeg haar schaamhaar altijd kort, en op dit moment in een driehoekje.

De man draaide haar rond. “Nou ja, misschien kan Martin daar binnenkort iets aan doen. Kom, raap je geld op, dan kunnen we aan de slag.” Karin knielde terwijl de man toe keek. Ze frommelde het geld tussen haar kleding en nam het stapeltje textiel mee.

“Loopt u maar mee…” Karin liep voor hem uit naar een weinig gebruikte ruimte. Het was min of meer een opslagruimte van verouderd materiaal. Er stond van alles. Stoelen, tafels, bedden, nachtkastjes, maar ook meer medisch meubilair waaronder een gynaecologenstoel. De man keek de ruimte rond.

“Ik denk dat het hier wel zal lukken, slavin.” Karin klom op het bed deed een poging om wulps te gaan liggen en streelde haar lichaam. “Gaat u gang… ik ben tot uw beschikking…”

“Mooi. Kom dan maar van dat bed af. Ga in die stoel liggen.” Hij wees naar de gynaecologenstoel. Karin was even van haar stuk gebracht. Ze liet zich van het bed glijden, en klom in de stoel. Deed haar benen in de beugels. De man nam haar haalde stukken touw uit zijn zak en begon Karin aan de stoel vast te binden gebruikmakend van haar pols en enkel boeien. Daar lag ze dan. aan de grillen van deze man overgeleverd. gebonden, open en bloot. En dat voor maar veertig Euro. De man was nog niet klaar en pakte haar onderbroekje, maakte er een prop van die hij eerst tegen haar vagina aan drukte en haar kruis er mee afveegde. Het was hem nog niet helemaal naar de zin.

“Ik wil dat je nu pist, slavin.”

“Ik… ik moet niet echt…”

“Dat is vervelend. Dan zal ik het zelf maar moeten doen”, hij begon zijn gulp open te maken. Karin haastte zich door te zeggen: “Nee… wacht… ik probeer wel…” Ze concentreerde zich en dacht aan regen, zee, water… veel water. En ten slotte kwam er een beetje plas. Het was niet veel. Het meeste kletterde op de grond, want de man was niet snel genoeg geweest. De rest ving hij op met haar slipje. Keek er naar en besloot alsnog er ook zelf op te plassen. Daarna deed hij het natte slipje in haar mond. Karin kokhalsde. Ze proefde de smaak van urine. De hare en de zijne. Het was smerig. Met een lange reep stof die hij van haar uniform jasje scheurde, bond hij de prop vast in haar mond. Met zijn handen omvatte hij haar borsten. kneedde ze, kneep er hard in. Uit zijn zak kwamen nog twee koorden. Handig wikkelde hij die om haar borsten, en trok ze behoorlijk strak. Karin voelde hoe de spanning op haar borsten toe nam. De man keek tevreden toe hoe Karin’s borsten langzaam paars werden. Ze trok een pijnlijk gezicht. Op zijn gemak begon de man zich uit te kleden. Liep tussen haar benen en gaf haar een harde tik op haar kruis. Tranen sprongen in haar ogen. Maar gillen was onmogelijk. De volgende twee klappen waren op haar strak gespannen borsten. Die pijn was mogelijk nog erger. Karin kronkelde in de stoel voor zover dat mogelijk was. De man lachte gemeen. Hij trok zich even kort af, en veegde het voorvocht uit zijn pik aan zijn hand, die hij vervolgens over Karin’s gezicht weer afveegde.

“We zullen je eens even onderzoeken, slavin.” Hij begon met zijn vingers haar vagina te betasten. Stak er onverwacht twee vingers in. Ondanks dat Karin bang was, bleek ze toch nat te zijn. Een vreemd mechanisme tot overleven: Iets ondergaan dat je niet wilt, en toch het signaal geven dat je geil bent. Karin was zeker niet geil. Maar wel nat. En hoe prettig dat was zou blijken.

“Mooi, je bent lekker nat. Heerlijk een slavin die er van geniet.” Karin mompelde moeilijk. Had die man gelijk? was ze geil? Genoot ze ervan? Dan bestond toch niet? En toch voelde het wel zo. Ze voelde zijn vingers met haar schaamlippen spelen, hoe hij ze in haar liet glijden. Het was best prettig. Hij keek tevreden naar de natte kut van Karin. Liet haar zien hoe hij zijn vingers bij elkaar deed. Karin keek hem met grote ogen aan. Was hij van plan zijn hand in haar te stoppen? Ze voelde hoe haar hartslag toenam. Hij drukte zijn vingers tegen haar kut aan en duwde traag naar binnen. Karin’s kut opende zich steeds verder tot hij zijn hand er vlak voor zijn knokkels in had. Tot zover had Karin niets bijzonders gevoeld. De man merkte de weerstand. Hij keek haar aan. “En dan lijkt het of je niet verder kan… maar jij en ik weten dat dat niet zo is, slavin…” HIj lachte gemeen en stootte zijn hand toen in haar kut. Karin deed een poging om het uit te gillen van pijn, maar dat lukte niet door de prop in haar mond. Door dat ze haar kaken toch op elkaar probeerde te doen perste ze de urine wat uit haar slipje en moest ze slikken om te voorkomen dat ze stikte. Het was vreselijk. De man begon zich uit te leven met zijn hand in haar kut. hij draaide heen en weer, duwde zich er zo diep mogelijk in. Het draaien was niet vervelend, nee, dat was wel lekker eigenlijk. Maar de stoten tegen haar baarmoeder waren afschuwelijk pijnlijk. Ook haar borsten begonnen meer en meer pijn te doen. En waren nu donker paars. Karin vreesde blijvend letsel. Nu trok de man zijn hand helemaal uit haar. Karin voelde hoe haar vagina open bleef staan, of zich in elk geval niet meteen sloot. De kerel stootte zijn hand er weer hard in, en er weer uit. Hij genoot hier enorm van. met zijn andere hand trok hij zich af terwijl hij haar op deze manier met zijn hand bleef neuken. Karin trachtte zich te ontspannen. De man begon te hijgen als teken dat hij klaar ging komen. Haalde zijn hand uit haar bewoog zich naar haar gezicht, trok de knevel los en uit haar mond en stak zijn kloppende eikel er in. Karin stak haar tong uit en voelde hoe de sperma pulserend uit de eikel spoot, in haar mond, keel en op haar tong. Het was veel. dikke klodders, en veel vocht. De man haalde zijn pik terug, veegde zijn eikel aan Karin’s haar af.

“Laat mijn zaad door je mond rollen, slavin. geniet van de smaak..” Karin deed wat gevraagd werd.

“Slikken!” Karin sloot haar ogen, en mond en slikte. De man genoot van de aanblik.

“Wilt u me nu weer losmaken, meneer? alstublieft?” De man keek haar minachtend aan.

“Nee. Dat is niet de bedoeling. Martin, je meester heeft me gevraagd je ergens vastgebonden, naakt, gebruikt achter te laten.” De man opende de deur en liep weg. Karin huilde. Dit was het einde van haar baan. En erger: het einde van haar reputatie. Kon het allemaal nog erger, vroeg ze zich vernederd af.