Tafeltennis Enzo - 11

Om 3 uur in de morgen van de 10e november kwam het Schipholbusje ons op halen en ruim 2 uur van te voren waren we in de vertrekhal.
Inchecken en contrôle verliepen vlekkeloos en precies op tijd vertrok de vlucht.
Het was een vrij dure reis, maar ja we hadden geen keus gehad omdat we wat laat besloten hadden om dit te gaan ondernemen.
Voordeel was wel dat we lekker wat beenruimte hadden, alhoewel... Een 737 is een 737...
Ruim 3 en een half uur later landden we in Las Palmas.
Tjee wel veranderd hier zeg.
De baan zelf niet, maar eromheen...
Ben je hier al eerder geweest dan, vroegen Hans en Enzo verbaasd.
Ja hoor maar dat is 20 jaar geleden ondertussen en niet inMaspalomas, maar in Playa del Ingles.
Ja ja grijnsde Enzo, het Sodom en Gomorra voor de gays zeggen mijn Italiaanse vriendjes.
Het Yumbocentrum vooral, daar zullen we zeker we een keer gaan kijken hoor.
Ik vond het en beetje te gay naar mijn zin, maar ik laat jullie liever zelf oordelen.

We stapten uit, gingen op zoek naar onze koffers en naar de aankomsthal, waar de chauffeur van ons hotel op zoek was naar zijn passagiers.

Na ongeveer drie kwartier rijden kwamen we aan bij ons hotel, spierwit, ommuurde tuin en inderdaad bijna direct aan het strand.
Enzo was helemaal door het dolle heen.
Gedraag je Azurri. Dit is een chique hotel
Pffff... in bed doen ze allemaal hetzelfde.

Enzo hield zich een beetje in maar het liefst had hij zijn koffers op het bed gegooid, zijn zwembroek en handdoek gepakt en het strand opgerend.
Gaan we vanmiddag wel even het strand op.
Ja natuurlijk, zei Hans.
Ik weet de weg zei Ok met een knipoog.
Stille waters...antwoordde Enzo.
Nou zo stil ben ik nou ook niet.
Nee in bed niet, de hele buurt wordt wakker...

Goed jongens zo kan die wel weer, even de boel organiseren.
Er zijn 2 kledingkasten.
1 voor Enzo en 1 voor ons.
Valse nicht pareerde Enzo lachend.
Zijn dag kon niet stuk..
Middageten moeten we zelf regelen.
Dat kan met een koud buffet hier in het hotel of op de boulevard op weg naar het strand.
Wat willen jullie..
Gewoon een sandwich op weg naar het straf of iets dergelijks?
Prima, het hotel zien we toch nog genoeg.
We ordenden onze zaken.
Regelden aan de balie een kluisje voor waardevolle zaken, kleedden on om en gingen op pad.En en ik hadden gewoon een short, shirt en een rugzak met de nodige attributen voor het strand bij ons en Enzo natuurlijk een uitbundig shirt en een donkerblauwe glanszjjde short met split, die zijn stevige behaarde bovenbenen en dijen prachtig accentueerden.
Ik kreeg bijna goesting.
Ik was best blij met mijn 2 teddyberen. Enzo, toch al bijna 76, maar meestal vol energie en levenslust.
Hans, de meestal, wijze sensuele leider met stijl, net 65, maar toch wat ouder ogend en ik 10 jaar jonger...
Mooi stel zo.

Enzo, Enzo, amico mio...hoorden we opeens.
We waren nog niet eens bij ons lunchadres aangekomen of de eerste bekenden meldden zich al...en omg..wie...
Carlito...Cesare..miracolo..


Zijn we in Viareggo vroeg ik Hans?
Ach in ieder geval geen slecht volk.
Maar we moeten wel oppassen dat het niet uit de hand loopt, ik heb een donkerbruin vermoeden...

Er werd alom geknuffeld en gekust, niemand die hier daar aanstoot aan nam
Hans keek zijn ogen uit en begon toch ook te genieten.
Dit was nieuw voor hem.
Ik zag Cesare wel weer Hans van top tot teen opnemen...
De 2 maagden van ons gezelschap... Haha.
Ach toch wel leuk ook.
Oh Diek, zo klonk het als Carlo mijn naam uit sprak, mio amico, iek ben zo happy jou te zien.

Ja en je kon er eigenlijk al vergif op in nemen...zij zaten in ons hotel, op dezelfde etage maar aan de andere kant van de trap.
Heb jij dit geregeld Enzo.
Nee hoor, alleen Carlo wist dat wij hier zouden zijn, maar geen datum etc.

Kom op we gaan wat eten.
En dan naar het strand. Het voordeel van Carle en Ces was dat zij nooit dronken, behalve een glaasje bij het eten. Echte drinkers waren zij zeker niet en ik had terloops Carlo gevraagd op Enzo een oogje te houden.
Ik ken Enzo zei Carlo, ik pas op hem.

We vonden een paar vrije plekken op een terras op de boulevard en bestelden was eenvoudigs en dronken mineraalwater.
Enzo ,Carlo en ik zaten als "veteranen " bij elkaar, Hans en Ces hadden elkaar ook gevonden. Zij waren waarschijnlijk de meest spirituele geesten van ons gezelschap. Ces sprak redelijk Engels en Hans vrij goed Italiaans. Beiden cultuur liefhebbers.
Wij drieën waren iets platvloerser, maar niet in de Hela Holasfeer, maar wel wat lichtvoetiger.
Oh mio amico, ik ben zo blij dat jullie er nu ook zijn.
Wij zijn er maar 10 dagen.
Wij nog negen. Maar toch gezellig een tijdje samen zei Carlo terwijl hij zijn hand op mijn knie legde.
Enzo moest heimelijk lachen, hij wist maar al te goed van onze korte, maar zeer hevige liefdesrelatie.
Ja, Italiaanse mannen zijn de beste..En Enzo legde zijn hand op mijn andere knie.
Ik ben niet ontevreden..
Maar een beetje rustig heren, gedraag je !

Terloops keek ik naar Ces en Hans die in een blijkbaar vrij serieus gesprek waren.
Ze praten over vrouwen en huwelijk deelden Carlo en Enzo me bijna gelijktijdig mede.
Ik versta bijna geen Italiaans.
Carlo heeft me alleen maar stoute woorden geleerd zoals apparato of zoiets...Carlo grijnste.

Volgens mij vinden ze elkaar wel leuk.
Ces heeft nog veel over de ontmoeting in Viareggo gesproken en zeer veel over Hans,.
Ja , Hans is een charmante, intelligente, maar ook sensuele man.
Vooral zijn lippen.
Ik viel direct op hem.
Ik kan dat begrijpen beaamde Carlo, hij lijkt me erg knuffelbaar, maar voor mij iets te stevig...
Je weet niet wat je mist, hij is zo teder en weet je zwakke plekken zo te vinden en te bespelen...
Haha, dan kon jij ook..
Zo hoor ik nog eens wat mengde Enzo zich in het gesprek.
Wat is mijn zwakke plek dan Dick..
Kom maar boven me zitten schat dan zal ik je laten kronkelen met mijn tong.
Niet hier op het terras hoor.
Mooi stel zijn jullie.
Carlo's hand raakte even kort mijn ballen aan, ik reageerde direct en in mijn hoofd draaide het hele scenario Viaréggio weer af.
Ik voelde nog steeds veel voor hem en alles had toen heel anders kunnen lopen en ik had ook in Italië kunnen wonen.
Rare tijden waren dat..
Carlo gaf me spontaan een kus, mijn verwarring werd steeds groter, hoe zou dit verblijf hier verlopen...

De lunch was voorbij en we maakten aanstalten om naar het strand te gaan, voor Italianos wat vroeg, voor Olandeses wat laat.
We besloten langs de zee naar het parkietenstrand te lopen, kiosk 7..
Zijn jullie er al geweest Ces, vroeg ik.
Nee, wij zijn eergisteren pas aangekomen, gisteren was het winderig en het enige waar we geweest zijn buiten het hotel is in de Yumbo.
En vond je het leuk..
Hmmm ja en nee..het is een belevenis, maar niet echt mijn stijl, een soort parade van "pluk mij " mannen.
Als ik misschien als getrouwde man er op jacht zou gaan, maar nee...
Ik ben niet eenkennig, maar die vleesmarkt is niets voor mij.
Maar er zijn een paar leuke terrassen waarvan je de parade prima kunt aanschouwen... Haha

Ach zei Hans, ik wil het wel eens meemaken, ook het carnaval op het strand.

Na zo'n wandeling van 20 minuten kwamen we bij kiosk 7 aan en Ces en vooral Hans keken hun ogen uit...
Allemaal mannen..en veel ouderen ook..Dit heb ik nog nooit meegemaakt...
Zwembroek aan of uit..
Uit ...! , klonk het eenstemmig.
Ik heb alleen op het strand van Viareggo mijn zwembroek aan..
Ja, maar dan alleen op het officiële strand corrigeerde ik hem grijnzend
Keep your mouth shut antwoordde Carlo me vals aankijkend
Ze hoeven niet alles te weten mio amico, fluisterde hij me in mijn oor terwijl hij terloops een kus gaf.
Ces was het niet ontgaan en keek niet bepaald goedkeurend,.
Carlo zag het ook en wuifde met zijn hand hetweg..
Zowaar waren er middenin nog 5 stoelen vrij
Hans en Ces zochten elkaar weer op en ik lag tussen Enzo en Carlo in. Heel even maar want de beide Azurris hadden hun Italiaanse kolonie ontdekt en moesten even knuffelen en begroeten.
Gelukkig waren ze niet te lang weg.
Ik herkende ook een aantal en Felicio, die me lang geleden als ongeveer 40 jarige al eens gefêteerd had kwam tot verrassing van vooral Enzo en Carlo naar me toe.
Felicio was een soort Ed Asnertype waar ik helemaal voor gevallen was toen en hij voor mij.

Ahhh Dick, you are there again, give me a kiss.
Hij zag er nog steeds aantrekkelijk uit, stevig als Hans, maar wat ruiger en nog steeds vrij zwart behaard, beetje gelijk als Enzo.
Pff.. Het was wel even slikken en goed dat ik hier niet alleen was,.

A domani, zei hij na een kort gesprek... Or till tonight in the Yumbo ?
Maybe antwoordde ik.
Nou, jij bent ook niet zo onschuldig als ik dacht, zei Enzo toen hij zich naast mij vleide.
Dick hoef jij niets te leren mio bello Italiano.
Ja ja, de Hollandse onschuld.
Hans moest lachen en vertaalde het een en ander voor Ces.
Ik was natuurlijk wel de jonge bloem van ons vijven.

Ces vroeg of je teder in bed bent.
En...wat heb je hem gezegd ?
Als je slaapt we!..
Pffff jij past je al aardig aan hier, niet ik ook een jurk voor je regelen voor carnaval ?
Geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt, antwoordde Hans.
Daar doe ik niet aan mee. Kijken wel, maar geen verkleedpartijen voor mij. Ben zelf mooi genoeg.
Ces moest hartelijk lachen toen Hans hem de strekking van het relaas verklaarde.
Die twee hadden elkaar wel gevonden...

Enzo was eigenlijk voor zijn doen erg stil, maar ik zag dat hij erg genoot.
Fijn hè, scheet .
Oh Dick, ik ben zo blij.
Ik zag tranen op zijn wangen.
Is he sad, vroeg Carlo, jealous ?
No, he is happy.
OK, ik was al afraid dat hij jaloers was.
Nee hoor, hij geniet.
Enzo pakte me beet drukte zich tegen me aan en kuste me innig.
Ik ben zo gek met jullie.
Ik ben zo blij hier te zijn en ik zal proberen me te gedragen en geen te gekke dingen te doen.
Beloof jij dat ook.
Ik probeer het ook Enzo ,je kent mijn zwakheid en die ligt rechts van me.
Dat vind ik niet erg, hij is ook een amico for life van mij.
Nee, ik bedoel dat we niet die domme dingen doen die we de laatste tijd thuis gedaan hebben. Zinloze dingen.
Dat beloof ik. En ik kuste hem weer, het was toch zo'n schat.

Je hebt een stijve
Dat komt door jou Enzo en de zon..
Ja ja, ik geloof je
Als ik hier nu met je alleen was zou ik het je bewijzen.
Wat zou je dan doen.
Alles wat je wilt. Je weet ik heb met ons drieën geen grenzen.
Carlo was door ons gesprek nu volop in het Italiaans aan het poekelen met Ces en Hans.
Hans werd redelijk verwend, want zowel Cesare als Carlo hadden een hand op zijn knie.
Hij burgert al aardig in onze chirurg.
Ja, wel leuk hè.
Hij is eigenlijk de echte maagd hier, Ces is door Carlo al het een en ander gewend .

Maar zie je dat ?
Ja,het viel me al op.
Hij is een beetje geil.
Zijn eikel is een beetje zichtbaar.
Ja zoveel mannen en aandacht is hij niet gewend...
Straks moeten we op hem passen in plaats van op jou..

Nee hoor, dat zit niet in Hans. Wij zijn veel labieler, of moet ik zeggen. Sneller verliefd..sneller de kop op hol.
Misschien wel Enzo, maar ik ben ook heel trouw.
Ik ook, maar eenkennig zal ik nooit worden, daarom ben ik zo blij met jullie tweeën.
Wat zou ik nu graag in het hotel met ons drieën zijn.
Ik voel hetzelfde Dick.
Wij passen wonderwel bij elkaar ondanks de grote verschillen.
Ongemerkt had ik een flinke erectie gekregen en Enzo deed aardig mee.
We moesten onze rug maar even aan de zon blootstellen, Felicio zit ook al belangstellend te kijken.
Haha, die oude reus geniet minstens zoveel van je kontje.
Hij is bijna 80 maar is zo viriel als een jonge stier nog, pas maar op.
We zwegen en genoten van de zon en van de goede sfeer.
Hans keek ons aan en lachte hij had het meeste van het gesprek meegekregen leek het, want hij tuitte zijn lippien en gaf een kushand.
Enzo keek mij aan, een traan biggelde over zijn wangen. Hij leek gelukkig.

Zullen we gaan, stelde Hans tegen half 5 voor, het is nog even lopen en tegen 8 uur is ongeveer het diner.
Opfrissen en optutten, even relaxen.
Ok ,We pakten onze zaken bij elkaar , namen afscheid van een paar bekenden en Felicio kon het niet nalaten me te knijpen en "lekker kontje" te zeggen,
Goed geheugen heeft hij nog steeds lachte Enzo.
Ik bloosde..
Ja, Felicio had min aardig in de herenliefde ingewijd..

Aangekomen in het hotel gingen we ieder ons weegs en spraken af om ongeveer 8 uur in de hal voor de eetzaal op elkaar te wachten.
We namen een douche en vleiden met ons drieën net als thuis even op bed.
Enzo tussen ons in..
Geniet je ?
Hij zei niets, zachtjes snikte hij en trok onze allebei tegen zijn borst.
Jullie zijn kanjers. Ik ben zo blij met zulke vrienden, ik voel me zo gelukkig.
Ik besef dat ik zo ook 76 wordt en ook niet het eeuwige leven heb. Ik zal proberen wat meer te waarderen wat ik heb, maar vergeef me ook als dat niet altijd lukt. Ik doe mijn best.
Dat weten we jongen en we houden van je, laten we er een leuke tijd van maken, hier en van alles wat ons nog rest.
Ff een kort dutje nu, zet de wekker maar op half acht..
Dicht tegen elkaar zakten we toch een voor een in slaap, het was ook een lange dag al geweest met veel nieuwe indrukken en veel emoties.

Half acht, kom op eruit !
Hans was er al uit en opgefrist.
Enzo lag helemaal over me heen en versuft keek hij rond.
Ik kan zo wel doorslapen.
Eerst eten en dan nog even uit. Daar moet je maar aan wennen hier.
Je komt hier moeier vandaan dan je aankomt.
We doken samen de doucheruimte in en om 10 voor acht liepen we goed gekleed naar de eetzaal.Carlo en Ces zaten al en hadden en tafel voor 5 geregeld.

De maaltijd was licht maar goed.
Eigenlijk had niemand behoefte an een uitgebreid diner.
Vanmiddag hadden we laat en goed geluncht.

Dit ritje kost ongeveer 5 euro.
Nou das niks toch , een euro per persoon.
Dat kan alleen maar omdat ze af en aan rijden.
Iedereen neemt haast een taxi in de bebouwde kom.
Na ongeveer 10 minuten kwamen we bij de Yumbo aan, waar het om half 10 al aardig druk was.
Enzo genoot, Hans keek nieuwsgierig rond.
Eerst even lekkere koffie ?
Ja prima.
Carlo ging ons voor naar een terras op een hoek van het plein waar het verzorgd en gezellig uitzag. Op straat waren een paar acrobaten onder het geluid van tromgeroffel bezig met hun toeren.
Ik herkende Carlo nog van onze eerste ontmoeting in Viaréggio. De zelfverzekerde, wat dominante, maar zeer gastvrije gids.

We bestelden cappuccino en café au lait
Zo zei Enzo even naar de kluis en en dan gaan we.
De kluis, ligt je portemonnee daar ook.
Nee, ff mijn sieraden pakken
Ach, tut, moet je je weer mooier maken voor je vriendjes ?
Nou als ik uitga ga ik zo anders voel ik me naakt.
We lachten alle 4.
Laat hem maar zei Hans, hij is nou eenmaal zo.

Opgewekt gingen we op pad naar de rotonde waar de taxistandplaats was.
We stapten in, Carlo voorin.
Yumbo center please.
Hoeveel kost dat nou vroeg Hans, we hebben mazzel dit is een busje, terug zullen we waarschijnlijk met 2 taxi's moeten gaan.

Na ongeveer en ritje van een minuut of 10 kwamen we aan bij de Yumbo, waar het om half 10 al aardig vol begon te lopen.
Carlo liep voorop, zoals ik gewend was vanaf mijn eerste ontmoeting.
De kordate, wat dominante, maar ook erg gastvrije gastheer.
Hij leidde ons naar en terras op en hoek van het plein op de begane grond, wat er verzorgd en gezellig uitzag.
Ciao Herbie, begroette hij de ober en deze keek verrast op toen hij mij ook zag.
Dat is lang geleden sprak hij in het Duits tegen mij.

Een ander Italiaans vriendje, Felicio is er ook, knipoogde hij.
Nee, ik ben met 2 Nederlandse vrienden, waarvan er wel een in Italië geboren is, ik vertel je nog wel eens.
Carlo stelde Cesare voor en ik Enzo en Hans.

Aardige vent, zei Carlo, runt deze zaak al jaren, en goed en dat kun je niet van alle bedrijven hier zeggen. Ik beaamde het volmondig.
Voor het terras waren acrobaten onder begeleiding van tromgeroffel bezig hun kunsten te vertonen.
Jonge gespierde knapen. Andere dan zo'n 20 jaar geleden, maar het zelfde tafereel.
Some things never change.

Na de koffie deden we de ronde om te kijken waar we neer wilden strijken.
Kiezen jullie maar zeiden Carlo en ik.
Enzo vond een Duitse bar wel leuk, Hans en Ces kozen voor een wat rustiger plek met jong en oud gemêleerd publiek.
Hier had je voordien Hummel Hummel een echte opa bar. Haha en natuurlijk de vriendjes. Nou vanavond hier maar vroeg Enzo. Ik ben eigenlijk ook wel wat toe aan wat rustiger vertier na vandaag.
Prima, dit is onze eerste dag en ik wilde het niet te laat maken. Even oriënteren en dan naar het hotel wat nababbelen en kijken wat we van de week gaan doen.
Als jullie ten minste zo nu en dan met ons op willen trekken, vroeg hij terwijl hij Ces en Carlo aankeek.

Si si, antwoordden ze in koor.
Het is voor ons een aangename verrassing jullie hier aan te treffen.
Misschien kunnen Carlo en jij een paar suggesties doen.
Per slot van rekening zijn jullie hier iets meer bekend.
Ok. We zaten een poosje bij O Seven, zo heette de bar en zo nu en dan kwamen er bekenden van Carlo, Enzo en mij langs om ons te begroeten.
Ook Felicio natuurlijk, die Carlo omhelste en mij ondeugend vroeg wanneer ik een avond vrij had deze week.

Een vos verliest wel zijn haren...mompelde Enzo zacht..
Over wie heb je het schat, zei Hans hardop...
Welke schat bedoel je Hansio, kaatste Enzo terug.
Iedereen moest lachen.
Je past je al aardig aan Hans, morgen wil je de duinen ook nog in..

Tegen een uur of elf stapten we op na weer de nodige knuffels en kussen van " bekenden”
Ja, nieuwe gezichten, dat maakt nieuwsgierig..
Het viel me op dat Hans het best amusant vond.
Die herrie hoefde hij niet zo, maar hij vond het wel aardig om dit voor hem onbekende wereldje te leren kennen.
In het hotel aangekomen besloten we naar het appartement van Carlo en Ces te gaan, niet dat het veel uitmaakte, maar hun balkon en uitzicht was aan de zeeekant en dus wat rustiger.
Het was nog warm, zeker een graad of en slapen wilde nog niemand, of het moest Enzo zijn, die net als je met een hond wandelt, die hond 5 maal de afstand loopt dan zijn begeleider.
Tja en de jaren gaan toch tellen over 2 weken zou hij op Fuenteventura 76 worden.

Carlo en ik vertelden wat we zo'n beetje konden bezoeken behalve wat we al gezien hadden.
Mogan en Palomitospark vonden we beiden de moeite waard, een dagje Las Palmas misschien of een volksmarkt.
En ja 9 dagen zijn zo om en ik herinnerde mij de eerste keer, ik was weer thuis voordat ik het doorhad.
Ja, laten we gewoon van het mooie weer genieten en1 of 2 uitstapjes maken, daar was iedereen het wel over eens.
Palmitospark kan goed met de bus, voor Mogan huren we een auto.

Jullie gaan nog verder hè. Ja nog ruim 2 en halve week naar Fuenteventura.
Poeh je maakt ons jaloers, al hoewel we ook nog 3 weken ruim samen in Viareggo hebben.
Aly en mijn dochter maken een trip van bijna een maand langs Europese hoofdsteden en omgeving.
Misschien een onverwachte vraag, ook voor mijn reisgezelllen.
Hebben jullie zin om mee te gaan met ons voeg Hans.

Iedereen keek hem verbaasd aan. Zo gek is dat toch niet..we hebben een luxe 6 persoons appartement daar. Eigenlijk omdat we niets anders konden krijgen
Het is al betaald, dus het verblijf kost jullie niets. Je zult alleen moeten proberen de vlucht om te boeken. De overtocht hebben wij ook al voor 6 moeten boeken, dus dat is geen punt.
Ces en Carlo keken elkaar aan.
Totaal overdonderd.

Meen je dat en wat vindt de rest ervan
Geen bezwaar? Nee wij niet.
Grazie, mio amico, grazie...
Ces was dubbelblij en verrast. Door verlies van zijn baan net voor zijn pensionering had hij het niet zo breed en was al het gespaarde vakantie geld voor dit jaar naar zijn vrouw en dochter gegaan.
Carlo was redelijk in goeden doen en betaalde Ces vakantie.
Ook hij had geen bezwaar.
Drie weken met 4 mooie en lieve mannen,. Mmmmm
Je bent net Enzo, een eeuwig oversexte puber .
Moet jij zeggen jonkie, pas maar op of ik klap uit de school.
Hoeft niet antwoordden Enzo en Hans tegelijk..we kennen hem wel zo'n beetje langzamerhand.
We dronken een glaasje ijskoude limoncello en gingen naar bed na weer de nodige kussen en knuffels, tja en het viel weer niet te ontkennen, Hans en Ces...ja ja


ALLES GEREGELD

Alles gegereld kwam Carlo al voor het ontbijt ons vertellen onze kamer. Alleen de laatste dag hoe Vwas even een probleem. Maar ze zetten een een- persoons klapbed op jullie kamer en ik betaal een overnachting extra.
Jij bent een echte regelneef nog steeds.
Dat was mijn werk op de bank en het zit in je of niet glimlachte hij breed.
Iedereen leek tevreden, de vakantie zou niet saai worden.
Hans en ik waren best wel benieuwd hoe Enzo op Fuenteventura zich zou voelen, nu met landgenoten en vrienden om zich heen zou dat wel goedgaan.
Ja en een beetje spannend was het ook wel...
Ergens hing er wel wat in de lucht, wat niet zo gek was. Enzo ,Carlo en ik hadden natuurlijk elkaar al goed leren kenen op allerlei niveau, ja en Hans kende de hel situatie en Ces ..
Eigenlijk waren wij alle 3 meer benieuwd wanneer dan of het zou gebeuren.
Enzo ging zelfs nog een stapje verder.
Zullen we wedden?
Haha lachte Carlo ik snap wat je bedoelt... Hier of op Fuenteventura.
Hebben jullie bezwaar.
Ik niet hoor, ik ook niet.
Ik wil ook best wel eens met ons drieën slapen.
Ja ik ken jullie allebei. Samen is wel wat nieuws.
Ha ha 2 oude vossen, lijkt me wel wat.?

andaag de normale routine, voor Morgen had Carlo een auto geregeld van de direkteur van het hotel.
Gratis, alleen benzinekosten, mooi toch.
Wat heb je daar nou weer voor moeten doen.
Niets, Azurri...en een oude klant van mijn bank.
Ja ja zal wel weer verzuchtte Ces gespeeld.
Zullen we trouwens vanmorgen al naar het strand gaan of vanmiddag.
Vanmiddag lijkt me beter, het is vrij warm en dit is niet de zon van Europa.
Lunchen we in het hotel ?
Prima, is toch altijd een koud buffet en zit in de prijs inbegrepen.
Enzo wilde trouwens even Maspalomas shoppen en dat Afrikaanse hotel zien, gaan jullie mee.
Lijkt me wel leuk, het is al zo lang gelden en dat hotel moet iets bijzonders zijn.
Nou we gaan vanmiddag ook weer op pad en vanavond waarschijnlijk ook.
Ik pas even.
Ik ook antwoordde Ces.

Ok dan gaan wij even.

Gedrieën gingen we op stap.
Doe je dit nou express Carlo gniffelde Enzo.
Carlo zweeg wijselijk.
Laat ze maar even. Ze mogen elkaar erg graag en hebben steun aan elkaar. Ces is nog steeds niet officieel uit de kast tegenover Aly.
Ach, je hoeft haar niets te zeggen, maar steeds stommetje spelen is zo vervelend als me 70 bent geweest en misschien helpt Hans hem er overheen.

Ces en Hans gingen naar het appartement van Carlo en Ces.
Het balkon lag half in de zon al en was heerlijk vrij.
Lekker rustig. We zetten de zonnenbanken maar even in de zon niet.
Ces schoof ze naast elkaar legde de matrassen en de handdoeken er op kleedde zich uit en ging op zijn buik liggen.
Hans volgde zijn voorbeeld en vroeg: zal ik je even insmeren ?
Ja lekker doe maar.
Alleen de gedachte al maakte Ces geil.
Eindelijk de zachte handen van Hans die hem zouden strelen. Eindelijk de voltooiing misschien van de wat klunzige benadering in de auto naar huis in Viareggo.
Altijd had dat door beider hoofden gespeeld.
Vanaf het eerste moment hadden zij een speciale band met elkaar gevoeld.
Hans begon Ces langzaam en teder in de zonnebrandcrème te zetten.
Hans kon net als Ces niet voorkomen dat hij opgewonden werd. Ces zag het met vreugde gebeuren.
De voorkant ook, vroeg Hans.
Ja lekker...
Zover kwam het niet echt.
Zo gauw Ces zich omdraaide doken ze in elkaars armen en kusten elkaar vol overgave.
Finally verzuchtte Ces.
Hij streelde Hans borsthaar.
Ohh wat lekker zacht.
Hij duwde zijn gezicht erin en zocht met zijn mond de linker tepel van Hans en zoog en nibbelde eraan.
Hoe weet je dat.
Intuïtie.

Hans ging op hem liggen, zijn erectie tussen Ces' benen.
Beiden waren ze nat.
Zouden ze ons expres alleen gelaten hebben.
Kan me niet schelen antwoordde Hans. We zijn eindelijk alleen met elkaar en ik ga er van genieten ook.
Draai je nog eens om,ik wil die heerlijke billen nog eens van je zien.
Ces draaide zich weer op zijn buik.
Zou je me willen...vroeg hij
Ja Ces, al heel lang...
Doe het maar..
Ik wil het nu..
Hans vette zijn penis in met de crème en ook Ces' ingang.
Met zijn ervaren doktershand bereiden hij Cesare voor, zijn prostaat werd niet vergeten..
No no, niet te veel of Ok kom al, ik ben al zo geil..
Hans ging nuop hem liggen en zocht de ingang. Ces stuurde hem het zijn hand exact waar hij moest zijn.
Langzaam gleed Hans naar binnen.
Cesare was natuurlijk niet onervaren op det gebied, en Hans was niet veel groter geschapen dan Carlo en daar kwam bij dat hij het heel graag wilde en Hans een meester in anaal verwennen...
Carlo was vrij direct en wild, wat hem nu overkwam had hij nog nooit meegemaakt.
Hans kom zo neuken dat hij alle hoeken van de g- spot optimaal beroerde.
Ces kronkels en draaide, kreunde en werd natter en natter.
Hans ,Hans ik kom zo, dit is ongelooflijk. Het lijkt of je helemaal in me zit, je hele lijf, nog even maar.
Hans wist ook dat dit het tijdstip was om echt in de aanval te gaan en zo tegelijk tot het hoogtepunt te komen.
Het tempo ging omhoog, hij steunde nu op zijn handen en duwde bijna recht naar voren tegen de protaat aan. Na een paar seconde voelde hij Ces samentrekken en kreundn en op het zelfde moment explodeerde hij zelf en liet izich weer op hem zakken en bewoog nog langzaam een paar keer in en uit, glkmdend in zijn eigen zaad.
Zo bleven ze nog een tijdje liggen.
Totale bevrediging.

You are a miracle Hans.
This had never happened to me.

Langzaam trok Hans zich terug.
Nog half verdoofd en in droomtoestand. Hij ging op zijn bed zitten en zuchtte diep.
Moeilijk he jongen.
Ja en nee antwoordde Ces.
Ik weet wat je voor me voelt en ik voor jou maar ik woon vlak onder Rome, jn Latina en jij in Nederland.
Wist je das Carlo en Dick net zo' n situatie kenden ?
Ja dat weet ik.
Maar ik zou je graag dicht bij me hebben..
We zullen elkaar zeker weer ontmoeten, maar laten we eerst de komende weken maar van elkaars aanwezigheid genieten.
Dat is waar..en kom op eerst douchen, voordat ze ons helemaal compromitterend aantreffen.
Ja dat lijkt me niet zo'n goed idee.
We gingen samen naar de doucheruimte en wasten elkaar, wat die je dat teder Hans, je bent een lief en intelligent mens.
Jij ook Ces, jammer dat je zover weg woont en dat jij nog die ballast hebt.
En houdt antwoordde Ces.
Ik denk niet dat daaraan iets verandert, zelfs als ik uit de kast kom.
Ik begrijp het, laten we genieten van wat ons gegund is, en misschien kunnen jullie volgend jaar naar Nederland komen.
Ik heb nogal contacten in de muziekwereld.
Dat is geen gek idee.Ces fleurde op bij de gedachte er aan.
Of zelfs met Aly en je dochter, wij hebben een bed en breakfast in het midden van ons land. Heel apart op een pracht woonboot, die...in onze vijver bij onze tuin ligt.
oh Hans hou op, de gedachte je na deze 3 weken een tijd niet te zien in levende lijve maakt me verdrietig
Geen drama maken Cesare, leven loopt zoals het loopt ook al wil je het eigenlijk misschien anders.
Jij bent een wijs en zacht mens Hans en wat ik over je werk gehoord heb een bijzonder mens, waar men op kon rekenen en die verantwoordelijkheid nam voor wat hij deed of zei.
Waarom kom ik je nu pas tegen...
Je kunt ook blij zijn Ces dat je me nu nog tegenkomt !
En ik jou, ik vind jou ook bijzonder kreatiefs, en organisator en een goed zanger en toneelspeler.
Hoe weet je dat alles.
Van Dick, en tja tegenwoordig is er zoiets als internet.
En zeker daarop kunnen we schrijven, praten en elkaar zien.
Ja ik ben blij dat ik je heb leren kennen en dat we nog lang vrienden en gezond mogen blijven.

Ze droogden elkaar af, kleedden zich aan voor de lunch, dit kon gelukkig informeel, gewoon in short
En shirt en wachtten op het balkon on de andere 3.
Dit duurde niet zo lang en ondertussen knuffelden en praatten ze nog wat verder.
Tegen half 12 hoorden ze de sleutel van de kamerdeur in het slot en Carlo kwam binnen en hield de deur voor de beide anderen open.

Hallo mooie mannen bulderde Enzo, hebben jullie de tijd een beetje plezierig doorgebracht.
Heel plezierig schat, we hebben ons geen moment verveeld.
Dat hadden we ook niet verwacht antwoordde Enzo met een knipoog.
Oeff, soms komhij zo tactisch zijn als een deur, maar gelukkig kenden we alle vier ook zijn ware aard.
Hij vertelde honderduit over wat ze gekocht hadden en vooral het in Afrikaanse stijl gebouwde hotel.
De anderen beaamden dat Ces en Hans daar zeker een moesten gaan kijken.
Een mooi stukje nieuwe architectuur.
Er is trouwens nog een mooi hotel, in Playa zelf, echt oud , vergane glorie stijl, maar niet vergaan. Goed om een indruk te krijgen hoe het hier was toen Playa nog chique was.

We fristen ons opvoor het koude lunchbuffet en gingen naar de eetzaal.
Verzamelden wat op onze borden en zochte een plekje om te eten.
Erg druk was het niet. Veel mensen aten zeker tussen de middag ergens anders of namen een lunchpakket mee naar het strand.

We besloten om niet hals over kop naar het strand te gaan maar ieder even naar zijn eigen appartement en dar rustig de strandzaken voor te bereiden en dan tegen een uur of 3 weer naar het parkietenstrand te wandelen.

De shoppers waren natuurlijk toch nieuwsgierig hoe het verlopen was in het hotel, maar Ces en Hans hadden besloten om niet in details te treden en te zeggen dat het een bevredigend samenzijn was geweest en dat ze zelf maar moesten concluderen wat dat in zou kunnen houden.

Carlo was wijs genoeg om niet verder te vragen en had zo zijn gedachten alhoewel hij zijn eventuele jaloersheid, en die had hij zeker, toch niet zou laten blijken.
Ach en hij wist toch ook hoe de zaken bij Ces thuis lagen en dat er weinig ingrijpende blijvende veranderingen zouden plaatsvinden.
De echte vriendschap tussen ons allen zou er toch ook niet door veranderen dacht hij.
Maar dat er wat gepasseerd was had hij allang geconcludeerd na een blik in de wasmand.


In het andere appartement was het natuurlijk Enzo die meer uit Hans probeerde te krijgen...
En die net zoals Carlo wel wat jaloerse gevoelens had.
Ga je nou naar Rome verhuizen probeerde hij nog, maar Hans gaf geen sjoecher.
Hans, ik zou natuury liegen als ik zeggen dat het me totaal koud liet wat er tussen jou en Ces speelt, maar ik denk dat jullie oud en wijs genoeg zijn om op jezelf te passen en beslissingen te nemen en dat het verder Enzo en mij alleen aangaat als er iets ingrijpends zou gaan gebeuren.
Ik keek hem aan en hij begreep dat hij verder maar eerst even zijn mond moest houden.

Ik begreep Enzo ook wel, in ons driemanschap waren zij de 2 oude maatjes, alhoewel Enzo en ik al veel langer samen waren natuurlijk.
Ik had daar ook op kunnen reageren, maar ik vond een goede verstandhouding in huis belangrijker dan jaloersheid om niks.
En bovendien heeft jaloersheid geen enkele zin in deze situaties, Als iemand echt om iemand geeft, van iemand houdt, zal die kloof daardoor alleen maar groter worden.

Ik voelde ze ook wel dat er in de komende 3 weken meer van deze situaties zouden kunnen voorkomen.
Wij zijn mensen en mensen zijn niet altijd stabiele factoren, maar levende wezens van vlees en bloed die soms dingen doen en zeggen die niet stoelen op logica alleen..

Dat er deze middag al zoiets zou gebeuren kon ik in de verste verten niet voorzien, en dat ik daar zelf bij betrokken was helemaal niet.

Weten hoe het verder gaat met dit wulpse gezelschap,

lees dan Tafeltennis Enzo - 12