Tafeltennis Enzo - 12

Zoals afgesproken liepen we tegen 3 uur richting "ons" strand.
Over vanmorgen werd niet meer gesproken en aangekomen op ons plekje volgden weer de gebruikelijke begroetingen en gesprekjes en we zochten en plekje op de stoelen op de achterste rijen.
Na een poosje vroeg Carlo of er meer mensen zin hadden om een stukje in de duinen te wandelen, maar niemand behalve ik had er zin in.Ces, Enzo en Hans waren in een geanimeerd gesprek met enkele Italianen uit Enzo's geboortestreek en zeiden later, volgende keer.
Ik vond het net zoals Carlo wel spannend om ff rond te neuzen. Niet persé om wat te ondernemen.
Gewoon weer even de sfeer opsnuiven.


Het was al weer behoorlijk druk met cruisers zowel hetero als gays die uit waren op een encounter.
Carlo wilde echter alle met me zijn, gewoon wat praten.
Ik kreeg te horen dat Ces de laatste tijd wat afhoudender was en dat er waarschijnlijk sprake was van een verwijdering en misschien van iemand anders ook uit het koor, wat jonger, een jaar of 60.
Daarom was voor hem deze morgen best wel pijnlijk geweest, ook al liet hij dat niet zo merken.

Soms had hij het gevoel dat wij 7 jaar geleden toch maar en grote knoop hadden moeten doorhakken. Nu hij me weer zag kwamen de gevoelens weer terg en hij hoopte dat we in ieder geval in de komende weken elkaar nog eens konden verkennen.
Ik had die gevoelens ook, alleen zag ik wel in dat het tot nog meer problemen zou leiden waarschijnlijk.
Maar toen we daar zo zaten zei mijn lijf ook ja, terwijl ik beter moest weten.
Carlo was nooit een man van veel omwegen en zonder wat te zeggen begon hij mij oraal te bewerken.
Oh nee Carlo niet hier, maar het lijf was al verder...

Jij maakt me weer gek, je weet dat ik je eeuwige amico for life blijf.
Carlo zei niets hij zoog en trok me met een hand af terwijl hij zichzelf met de andere masturbeerde.
Net zoals in Viareggio was de enorme lichamelijke aantrekkingskracht tot elkaar nog steeds aanwezig.
Binnen de kortste keren had Carlo mijn zaad verorberd en zijn eigen verspild op de grond.

Ohh , net als toen verzuchtte hij en plofte ruggelings op het zand.
Ik zat perplex en wat verdoofd naast hem, beseffende dat hij ergens gelijk had. Wat waren we gek op elkaar. We belden en Skyp-ten wanneer we maar konden.
Honderden euro's verbelden we in een paar weken.
Hopeloos verliefd.
En nu weer.
Het leek er wel op.

Ik zei even niets meer en wist ook niets meer.
Met tranen in de ogen zaten we elkaar aan te kijken.
Was alles maar eenvoudiger snikte Carlo..
Rustig maar, laten we langzaam teruglopen en dit even onder ons houden.
Ik denk dat de komende weken veel duidelijk wordt.
Ik kuste hem in zijn nek..
Hij keek verlangend naar me op.
Mio amico...
Na een minuut of 10 kwamen we bij de anderen terug.
Zo jullie hebben het wel even volgehouden zei Enzo.
Ja het was druk grijnsde ik.
Alles netjes gehouden en geen vreemde mannen aangerand.
Ja hoor, geen vreemde mannen aangerand.
En daarvan was geen woord gelogen.

Gaan we naar het hotel heren ! Hans herinnerde ons eraan dat het bijna 5 uur was en dat we toch wel even wat relax, verfris en omkleedtijd nodig hadden voor het diner.
We pakten onze zaken bijeen en liepen rustig terug naar het hotel.
Enzo kwam naast me lopen, we liepen iets voor de anderen uit die druk in een geanimeerd gesprek waren.

Carlo heeft je gepijpt hè.
En voordat ik kon zeggen , hoe kom je daarbij, ging hij verder.
Felicio heeft het gezien, jullie hadden sex in de duinen.
Ontkennen had geen zin.
Ja dat klopt, hij stond opeens stil en begon.
En ik gaf toe ja.
Jullie zijn nog steeds gek op elkaar hè.
Ja, friends for life, het had ook anders kunnen lopen.
Ik boel me een beetje verlaten
Enzo's stem klonk verdrietig, bijna tegen snikken aan.
Eerst Hans vanmorgen, nu jij. Ik heb soms geen zin meer in het leven, nog even en ik ben weer alleen.
Verdomme draaf niet zo door en doe niet zo raar.
Ik laat je nooit alleen, wij zijn één, dacht je echt dat ik jou in de steek zou laten, na wat wij doorstaan hebben al die jaren.
Nooit. Jij bent en blijft mijn Enzo !
Meen je dat echt.
Als je daar nog aan twijfelt !
En Ok, Hans zal je nooit laten vallen. Ja, Ces maakt hem nu wel onzeker en die 2 liggen elkaar goed, maar Hans is ook reëel.

Jij hebt toch ook je verliefdheisaanvallen gehad...denk maar eens na...meer dan ik denk ik.
Heb ik je ooit laten vallen, en denk eens waarom wij hier nu zijn.
Enzo stond stil, tilde me op en drukt me stevig tegen zich aan kuste me en zette me weer neer.
Voorbijgangers lachten.
Onze 3 reisgenoten hadden het ook gezien en lachten ook. Hans vermoedde al waar het over ging. De 3 musketiers. Allen voor één, een voor allen.
Ook hij voelde zich wel wat schuldig, maar eigenlijk dubbel gelukkig.
Het zou fijn zijn als Italië en Nederland dichterbij lagen...verzuchtte hij bijna hardop.
Que, what do you say, vroegen Ces en Carlo.
Laat maar en hij maakte een wegwuifbeweging met zijn hand.

Je bent een schat, ik maak me druk om niks, maar soms weet ik het niet meer.
Zouden wij ook als 2 samengeleefd hebben als Ton er niet geweest was...
Zeker zeggen kan ik dat niet Enzo, maar ik heb hem wel bedrogen eigenlijk met jou, ik was helemaal weg van je.
Ja soms duurt zo'n aanval een leven lang Enzo.
Enzo keek weer ontspannen en gelukkig voor zich uit...Ik wil met jou de duinen in nu grapte hij.
Zo ken ik je weer lieve beer van me.
We gaan proberen er nog 3 leuke weken van te maken. Dat er misschien eens iets passeert, dat kan gebeuren , maar verlies niet je vertrouwen in mij, en ik denk ook niet in Hans.
Hij is even in de war en vergeet niet dat hij dit leven pas heel kort leeft wij zijn ervaren nichten...haha

We waren bij het ingangshek aangekomen en spraken af om 8 uur in de lounge om van daaruit naar de dinerzaal te gaan.

In ons appartement trok Enzo ons naar zich toe drukte ons tegen zich aan, ik houd van jullie met hart en ziel.
Ik Ok van jou Enzo, van Dick had je het al gehoord had ik begrepen onderweg.
We praatten nog even door om zaken duidelijk te stellen.
Hans erkende dat hij het even moeilijk had, maar dat dit ook allemaal zo nieuw en anders voor hem was, maar dat hij ons geen van tweeën wilde missen.

Douchen ? stelde ik voor.
Ja kom met ons drieën. Lekker poedelen.
Ja, ik zal het duinzand even van je kont aspoelen.

Ja, jullie waren wel lang weg grijnsde Hans, volgens mij hadden jullie oude herinneringen opgehaald.
Zand erover, antwoordde ik.
Ik heb hem al bestraffend toegesproken Hans..
Ik snap het.
We blijven mensen van vlees en bloed, maar het is goed te weten dat we voor elkaar staan en nu drukte Hans ons bijna fijn tegen zijn borst.
We droogden elkaar af en het was goed te zien dat dat geen van drieën onberoerd liet.

Het is pas 7 uur...
Wat wil je daar mee zeggen Enzo ?
Nog een half uur een tukje ?
Als het bij dat tukje blijft, je weet hoe zwak wij tweeën zijn.
Enzo moest lachen.
Als ik vanavond maar weer mijn verwenbeurt krijg, ik loop 1 ronde achter..
Kwaliteit gaat boven kwantiteit schat.


In het andere appartement deed Carlo zijn bekentenis.
Wist ik al schat, onze gluurder Felicio heeft het ons in geuren en kleuren verteld, met foto's op zijn mobiel.
De oude smeerlap !
Ja, raar roddelwereldje hier.
We zijn een mooi stel.
Dat zijn we ook Carlo en Ces trok hem naar zich toe.
We zijn mensen met gevoelens.
En dat is goed al is het niet altijd makkelijk.
Ik vind die 3 jongens ook lieve mensen en ik wil graag dat we elkaar wat vaker kunnen zien.
Ja, ik snap jou band met Hans heel goed. Sex is er een punt van maar niet het belangrijkste.
Jij hebt dat met Dick, al had je hem 6 jaar niet meer gezien. Je spreekt regelmatig over hem en denkt aan hem.
Klopt ook Ces. Gevoelens kun je vaak niet onder woorden brengen en dat maakt jezelf en anderen onzeker.
Ik zou met ons vijven in een groot huis kunnen leven en ook in een groot bed samen kunnen liggen.
Zou je wel willen oude snoeper..ik zie het al voor me.
Samen in een huis zou wel lukken Carlo, maar ik ben meer een een-op-een mens..meestal, als ik niet te veel wijn op heb...
Carlo moest lachen en dacht aan bepaalde gebeurtenissen uit de laatste jaren van hun leven.
Ja ja, verzuchtte hij...

DAG 3...AVOND... WHAT WILL IT BE...

Alsof het afgesproken was verscheen iedereen deze avond chique gekleed, nou ja chique , even wat bekleder dan de voorafgaande avonden.
Geen jeans en frivole shirts, gewone pantalons en klasse overhemden, Carlo en Ces zelhs met en choker en ieder had een vest of een trui bij zich omdat het weer een heldere avond was en het toch stevig afkoelde wat later en ziek worden had niemand zin in.
Vanavond was er een Italiaans buffet en de 3 Azurri waren benieuwd.
Hans en ik hoorden het commentaar, meestal in het Italiaans , aan, zodat Hans even moest tolken.
Wij vonden alles heerlijk, maar de Azurri waren wat kritischer.
Het was OK, maar duidelijk Een Spaanse kok.
Te pittig vonden ze het soms.

A propos, vanavond weer Yumbo, of...

Unaniem wilden we wat anders. Ik weet het nou wel zei Ces, je ziet dezelfde mensen als overdag en om een losse wip te versieren ben ik niet hier, we hebben toch al variatie genoeg grijnsde hij.
Zullen we iets doen wat Carlo en ik ook nog nooit gedaan hebben denk ik.
Pffff. Kan het me nauwelijks voorstellen zei Enzo met ironie in zijn stem..
Nou ik bedoel ff wat anders schat,..
Ik ben nog nooit's avonds op de boulevard van !maspalomas gewest, wel van Playa, maar die vind ik weer net een bazar.
Geen gek idee zei Carlo, er is hier zo veel vernieuwd, en we zijn er ook wel op gekleed..
Beetje deftige oude, bedaagde nichten beoel je zei Enzo..
Ja, zoiets antwoordde ik..
Het is ook allemaal op loopafstand enals we vroeger naar huis willen, of apart eventueel zijn we zo in het hotel.
Er is trouwens Ok muziek in het hotel vanavond.
Mogen mannen daar ook dansen.
Ja hoor, daar maken ze hier geen probleem van, als het maar niet ordinair wordt.
Kan iedereen trouwens dansen vroeg ik..
Ja hoor, antwoordden ze in koor.
Nou dan kijk ik wel.
Wat is dat nou, zo'n muzikaal mens en niet dansen..
Stijldansen bedoel ik specifiek.
Verkeerde generatie.. Wij wilden dat als hippies niet.
Nou ja dan kijk je toch lekker naar de mooiste manen van het bal .
Ik was best benieuwd wat Hans er van zou maken, had hem niet zo enthousiast voorgesteld.

Maar eerst de boulevard even over.

En zo gingen we op pad. In opperbeste stemming trouwens, niets meer van de negatieve, depressieve sfeer van eerder op de dag.
We vonden een leuk terras waar ook wat muziek was. Een niet onverdienstelijke pianist, organist en zanger tracteerde ons op oude hits en wat Latijns getinte muziek., Na een uurtje gingen we terig naar het hotel waar een latijs amerikaans combo deze maand gecontracteerd was. Hans liep met zijn donkerblauwe shirt en zijn lichtblauwe trui losjes om zijn nek al wat te swingen toen hij de klanken hoorde.
Ja hij was een echte jazzliefhebber eigenlijk, was het bijna vergeten.
In de zaal aangekomen heerste er al een prima wat uitgelaten sfeer.Rond middernacht zou het stil zijn, dus we hadden nog maar ruim een uur te gaan, en ja er waren meer heren op de dansvloer, geen probleem dus, we vonden een tafel voor 5 langs de dansvloer en bestelden wat te drinken.
Met mate heren herinnerde ik ze, denk even aan Viareggio...
Komt voor elkaar hoor, maak je niet ongerust.
Witte wijn en pilsener werd het en Hans een witbier.

Ces en Carlo waren het eerst op de vloer, cha cha cha..
Pff ik zat er een beetje beduusd bij te kijken foxtrot, muur, stap zij sluit, dat was het enige wat ik me herinnerde, toch een hiaat in mijn opvoeding...

Even later een tango, Enzo en Hans keken elkaar aan en knikten..Hans hing zijn trui over de stoel en leidde Enzo naar de vloer.
Ik zag sommige mensen een beetje lacherig doen, maar dat sloeg snel om in waardering.
Die 2 stevige, zeg naar rustig dikke heren zetten een showtje neer waar menig profdanser tevreden mee zou zijn. Dat ze daarna aardig hijgend weer aan tafel terugkwamen nam niemand ze kwalijk, 65 en 75..
Ik hem deed het ze niet na.
Ze kregen een applaus van de band en de toeschouwers dat ze beiden hand in hand bedankten.

Mijn vriendjes, ik was trots op ze.Later danste Carlo met Enzo en natuurlijk Hans met Ces., maar de tango van " die 2 dikke mannen" zullen ze hier niet gauw vergeten.
Tegen 12-en gingen we naar ons appartement dronken nog wat en na een goed half uur gingen Ces en Carlo richting hun eigen kamer.
De stemming was nog steeds opperbest en morgen zouden we met een auto naar Mogan gaan, alle tijd aan onszelf dus rustig ontbijten wanneer we wilden.

Wij namen eerst nog een douche en de beide dansers gaven gehuld in de grote witten handdoeken nog even een showtje en tilden me samen op bed.
En ja, we hadden nog een heerlijk verwenmoment natuurlijk...
Na een goed half uur lagen we " total erschöpft aber froh" naast elkaar..keken elkaar aan en waren gelukkig.
Wij zijn blij met ons deelde Hans de wereld mede..
Haha, jij bent gek zei Enzo, maar je hebt gelijk.
Ik ben in tijden niet zo happy geweest en vol vertrouwen weer.
Een voor allen allen voor een...
Trusten..

To be continued in
TAFELTENNIS ENZO -13-