Tafelmanieren

Werkelijk geen enkele discipline bijgebracht, bedenkt Carla, terwijl ze de smakkende tweeling aan de eettafel gadeslaat. Hoe oud zijn die opgeschoten tieners? 17, 18? Etensresten bij hun mond en op de vloer. Wat doe ik hier?

Carla denkt terug aan haar eigen tienerjaren. Orde en tucht. Plezier kreeg ze van gymnastiek prestaties en van de spaarzame goedkeuring van haar afwezige moeder, voordat zij vroegtijdig overleed. Carla twijfelt of ze moeder wil worden. Regelmatig oppassen op andere kinderen moet haar toch iets van een beeld van ouderschap geven. Inmiddels weten andere ouders in de buurt haar wel te vinden.

Zo ook de nieuwe buurvrouw. Of ze een nachtje wilde passen, want wie weet, misschien zouden ze anders drank of drugs gebruiken. Ze kende de buurvrouw amper, maar overbeschermend en chaotisch leken twee duidelijke karaktertrekken. Wie vergeet nou bijna op de valreep een vrijgezellenfeestje van een goeie vriendin? Slonzig ook, trouwens.

Jim tegenover haar lijkt een lieve jongen. Een wilde bos haar, sterke handen, mooie bruine ogen. Hij zegt alleen weinig en maakt ook geen oogcontact. Amber daarentegen is een handenbindertje. Het ene moment lief, het andere moment uitdagend. Ze heeft het moeilijk op school. Een prachtige meid, maar ook een makkelijk mikpunt altijd met die sproeten en knalrode krullen. Beetje mollig ook.

Koken kan ze wel, denkt Carla, genietend van de maaltijd die de buurvrouw had achtergelaten. Ze steekt haar vork in een grote witte asperge en brengt hem naar haar mond. Ze omsluit het vlezige deel met haar lippen en bijt zachtjes. Terwijl ze hem verder naar binnen zuigt smelt de asperge op haar tong. Vocht in haar mondhoek veegt ze af en dan maakt ze toch nog even vluchtig oogcontact met Jim. Amber kijkt toe.

Schuchtere Jim verdwijnt al gauw naar zijn kamer om huiswerk te maken. Amber daarentegen is niet bij Carla weg te slaan. En dat nadat Carla tegen haar uitviel tijdens het toetje. Toen Amber uit pure baldadigheid klodders yoghurt en honing over de tafel liet vliegen.

De hele avond al schurkt Amber in een lang pyjamashirt op de bank voor de tv tegen de onkreukbare Carla aan. Gekleed alsof ze op kantoor is, daar waar ze als succesvolle programmamanager de teugels strak in handen heeft. Het wordt laat als Amber over seks begint te praten. Ze slaat haar roomwitte, lange benen over Carla heen. Carla merkt de harde tepels van Amber op. Ze wendt haar blik snel af. Amber grijnst. Als ze Carla ronduit vraagt hoe ze het liefste klaarkomt is het genoeg geweest.

“Amber, het is de hoogste tijd. Naar je kamer, nu!”
“En anders?” plaagt Amber.
“Anders vertel ik je moeder dat ik je op heterdaad betrapt hebt met een joint, is dat wat je wil?”
“Wow, bitch, zou jij dat echt doen?” vraagt Amber oprecht verbaasd terwijl Carla haar strak blijft aankijken, “Oké, whatever, jij je zin, mens.”

Met haar benen nog over de schoot van Carla, schuift Amber over de kleinere Carla heen. In een gekunstelde poging om rechtop te staan, leunt Amber met een hand op Carla’s kruis en knijpt met de ander in Carla’s linkerborst.

“Au! doe nu even normaal, Amber, het is genoeg geweest!”
“Oeps, sorry preuts trutje, daaaag,” zucht Amber en ze vertrekt uit de rommelige huiskamer.

Rond middernacht is alles netjes opgeruimd en heeft Carla de slaapbank uitgeklapt. Ze ligt in gedachten verzonken. Ambers gedrag was irritant, maar dat flirten en plagen maakte iets in Carla los. Begin dertig en Carla had alles voor elkaar: glansrijke carrière, intellectuele man, goeie seks, uitgebreide vriendenkring. Topsport had ze moeten opgeven door die nare knieblessure, maar fanatiek als ze is heeft het atletische figuur van een gymnaste behouden. Ondanks alles heeft haar leven iets ondraaglijk gemakkelijks gekregen. Een deprimerende sleur. Een gevoel van betekenisloosheid dringt zich vaker aan Carla op.

Maar niet vanavond met die twee tieners, nou ja, met Amber dan. Zo onverzorgd, slordig. Ze ruikt zelfs onfris. En tegelijkertijd komt ze qua uiterlijk zo zelfverzekerd over, zich terdege bewust van haar mooie huid, haar ranke figuur, haar volle rode lippen. Carla herinnert zich hun confrontatie en het ‘per ongeluk’ betasten. Ogen die dwingen in dat moment, nadat ze Amber tot de orde riep. Ze beet op haar onderlip. Carla glijdt met een hand onder de deken in haar broekje. Wat is het, dat haar zo opgewonden maakt? Zachtjes kreunend vingert Carla zichzelf. Ze is al lang niet meer zo nat geweest. Als Carla bijna haar climax bereikt, hoort ze ineens Amber achter haar.

“Zozo, Carla, ik ben benieuwd wat mijn moeder hiervan vindt.”

Verschrikt draait Carla zich om. Amber, filmend met haar IPhone. Carla doet een mislukte poging de telefoon uit haar hand te grissen.

“Ik heb ‘m al online, maar hij staat nog op private dus niemand kan het filmpje zien. Nog niet.”

Carla herpakt zichzelf en dreigt koeltjes met het strafblad dat Amber zal krijgen als ze dit doorzet. Al gauw ziet ze de twijfel toeslaan bij Amber. Ze berust in de constatering dat ze ook deze verrassende uitdaging redelijk moeiteloos de baas is. Amber krijgt tranen in haar ogen en vertelt Carla dat ze worstelt met haar seksuele verlangens. Dat ze zich schaamt voor haar sadomasochistische gevoelens. Amber belooft dat ze het filmpje verwijderd, als Carla haar een klein plezier wil doen. Ergens voelt Carla zich ook aangetrokken tot Amber. En helemaal na deze ontboezeming. Maar dit kan toch niet? En toch… Het is te jammer als dit, zoals alles, met een sisser afloopt.

Tegen beter weten in stemt Carla ermee in. Haar opwinding groeit als Amber haar vraagt op te staan en haar ogen 10 seconden dicht te doen. Ze voelt Amber achter zich. Een streling langs Carla’s armen. Subtiel worden haar handen door Amber achter haar rug gebracht.

“Klik,” hoort Carla die meteen schrikt van haar situatie. Ze beseft dat haar polsen muurvast aan elkaar zitten, met wat stalen politiehandboeien lijken. Lostrekken heeft geen zin.

“Amber, maak me los, nu meteen!”
“Hoezo, je wil me toch een klein plezier doen? Mijn plezier moet nog beginnen, hoor. Maar als je echt een loser wil zijn, dan zeg je toch gewoon “stop”? Maar dat doe je toch niet...”

Een worsteling ontstaat tussen de twee mooie jonge vrouwen. Ondanks de boeien voelt Carla dat ze dit gevecht kan winnen en met haar fysieke kracht Amber kan dwingen de boeien los te maken. Dit kon ze toch ook niet laten gebeuren, hoe moet het anders aflopen? Het ongetrainde lijf van Amber is toch geen match voor mij?

Enkele momenten later ligt Carla, nog steeds geboeid, met haar rug op de grond. Carla’s panty en nachthemdje heeft Amber gebruikt om haar slanke enkels vast te binden aan het tafelblad. Hulpeloos ligt Carla daar, benen omhoog, met stomheid geslagen.

“Zo, dat is beter. Ik heb er honger van gekregen, jij ook Carla? Even kijken of er nog wat van het toetje over is.”

Amber keert terug trekt haar slipje uit. Ze gaat bovenop Carla’s borst zitten met de knieën langs haar hoofd en drukt haar harige, zoete kruis over de mond van Carla. Ze wordt nu gedwongen door haar neus te ademen.

“Mmmm, lekker zeg, dit!

Amber eet van het schaaltje yoghurt en drukt haar natte kutje nu ook over de neus van Carla heen. Na een halve minuut schuift Amber haar gezwollen schaamlippen eindelijk van Carla’s mond.

Wil jij niks, caatje? Mondje open!”

Na de derde teug zuurstof krijgt Carla klodders yoghurt in en over haar mond heen.

“Niet zo netjes hoor, Carla. Van zo’n keurige vrouw als jou had ik toch beter verwacht. Ik help je wel even schoonvegen.”

Amber wrijft haar plakkerige spleet weer over Carla’s besmeurde gezicht heen. Carla kan alleen maar toekijken hoe Amber zichzelf probeert te bevredigen met Carla’s gezicht. Ze voelt dat Amber intussen haar natte slipje uittrekt. Een vinger flitst over haar gezwollen clitoris.

“Carla, je kale kutje lekt helemaal over je buikje heen zo nat ben je. Hier, proef maar.” Nu dringt Amber haar wijsvinger in Carla’s mond. In een reflex bijt Carla van zich af. Oh, dat had ik niet moeten doen.

“Au! Kutwijf!” Amber staat op en balt haar vuisten.

“Blijkbaar krijg ik mijn pleziertje niet als ik lief voor je ben. Tijd voor een andere aanpak.”

Amber draait de weerloze Carla op haar buik. Carla’s benen hangen nog steeds omhoog opgeknoopt aan de hoek van de tafel. Met de polsen achter haar rug geboeid en haar slipje op haar knieën, hangt haar ronde kontje parmantig in de lucht. Met een serieuze blik neemt Amber wijdbeens plaats voor Carla’s op de grond gedrukte hoofd.

De eerste harde tik op haar achterste doet Carla’s oren suizen en brengt haar terug naar de bedompte kleedkamer vroeger. Alleen moeten nablijven van de gymlerares, als ze als protegee de oefeningen verkeerd had uitgevoerd. Net zoveel tikken als gemaakte fouten, leerde ze al snel, over de schoot van de strenge docente. Ze kon stop zeggen, maar dat zou het einde van haar lessen betekenen. Ze werd er hard van. Ze kan zich zelfs nu nog de zweetgeur in dat kleedhok herinneren.

De angst in Carla’s ogen maakt plaats voor een verbeten blik die Amber verrast en zichtbaar vermaakt.

“Ik krijg je nog wel, je kan me hier niet eeuwig vastgebonden houden, Amber, ik zal je...AU, AH, AAH!”

De drie onverwacht harde klappen op haar billen. Ongewild schreeuwt Carla het uit. Ze voelt haar ogen vochtig worden.

Het zal toch niet, denkt Carla, terwijl een gevoel van falen zich meester over haar maakt. In de priemende ogen van Amber herkent ze de afkeurende blik van de vrouwen uit haar verleden.

“Nee, Amber, alsjeblieft...AAHH!”
“Oké, lieve caatje, ik hoor je. Tijd om af te tellen. Begin maar bij 10.” Driftig vingerend voor Carla’s neus, zwiept Amber haar rechterhand hard op de zijkant van Carla’s rode rechterbil. Pats!
“Aaahh...10! ...9 ...8 ...

Carla bijt door de pijn en de emoties heen, met het zicht op het einde. 2...1...0...
“Amber, je hebt gewonnen, ik heb gedaan wat je wilde. Maak me los nu.

“Losmaken? Wie zegt dat ik je losmaak? Ik had gehoopt dat ik voor het eerst eens kon klaarkomen maar dat is me niet gelukt. Maar wie had gedacht dat ik hier zo geil van zou worden? Je moet wat meer je best gaan doen, caatje, dus we gaan door met je spanking tot ik echt klaar kom. Je mag trouwens ook wel wat helpen met je tong, je ligt daar maar een beetje, luiwammes! Ze geeft Carla weer een tik op haar billen.

“Aftellen, trut. Vanaf 10 weer. En ik wil dat je me aanspreekt met mevrouw, vanaf nu.” Pats!
“10...AU!, 9...mevrouw, 8 mevrouw...

Zo gaat het door en door. De uitgeputte Carla weet niet meer hoeveel sets van 10 er voor nodig zijn geweest, maar dan drukt Amber haar kut hard in Carla’s gezicht en komt schokkend klaar. Eindelijk.

“Waaauw, dus dit is een orgasme, Jezus wat lekker, caatje!” Amber staat op en slaat haar handen door haar bezwete haren. Ze rekt zich uit.
“Nou, goed gedaan hoor, caatje. Doe nu maar je handboeien los. Weltrusten!”

Carla begrijpt eerst niet wat Amber bedoelt, maar probeert dan met haar vingers de sluiting van de boeien achter haar rug te vinden. Ze voelt een palletje en klikt op kinderlijk eenvoudige wijze de handboeien open. Het waren niet meer dan goedkope speelgoed handboeien, zonder zelfs een sleutelslot. Carla weet niet wat ze moet denken. Ze voelt haar billen branden. Ze proeft Amber nog na. Ze voelt haar kut smachten.

Bij het verlaten van de huiskamer draait Amber zich nog even om. Ze ziet nog net onder de eettafel een kreunende Carla zichzelf bevredigen.

Bij het ontbijt is er niets meer te merken van wat zich die nacht heeft afgespeeld. Melk, brood en beleg staan ordentelijk op tafel. Jim vraagt of het nog gezellig is geweest. Want hij had wel wat geroezemoes gehoord. Carla pakt haar glas melk, neemt een lange teug en kijkt de andere kant op.

“Ja hoor, niets bijzonders,” glimlacht Amber, “Wat jij Carla? Voor herhaling vatbaar, niet? Ik vond het erg boeiend om je over de vloer te hebben.”

Carla verslikt zich bijna en knoeit melk als ze het glas neerzet. Shit. Jim wendt zich naar Amber en trekt een wenkbrauw omhoog. Amber knipoogt en pakt Carla’s pols als zij haar melksnor probeert af te vegen.

“Staat je goed, caatje, laat dat snorretje maar staan.”
“Ben je gek, Amber, ik…”
“Caatje, ik zeg het nog een keer. Laat staan. Begrepen?”

“Eh, ja…,” zegt caatje zachtjes.
“Ja, wat?”
“Ja, mevrouw.”