Jolien En Ik - 5

Vrijdagochtend. Nadat ik uit de badkamer gekomen ben en Jolien heb wakker gemaakt, bel ik Nathalie op. Ik vraag haar of ze samen met mij wilt komen ontbijten van zodra Jolien naar school is gefietst. Of half negen haar past? Ja, dat kan, ze was zelf nog maar net uit bed. Of ze zich speciaal moet kleden? Niet direct, nee, een keer samen ontbijten en tijd nemen om bij te praten, dat is alles. Ze zegt dat alles OK is, maar dat ze er niks tegen op heeft om op een nuchtere maag genomen te worden. Ik mompel nog even 'tot straks dan' en verbreek de verbinding. Ik heb wel iets anders in de zin dan haar op de ontbijttafel te neuken, zoals dinsdagmiddag gebeurde.

Het is raar, maar die vrijpartij met Nathalie speelde achteraf niet meer in mijn hoofd. Toch kan ik niet ontkennen dat zij een prachtige vrouw is. Alleen: ze is zo totaal anders dan Anneleen was en dan Jolien is. Ik ben zo hondstrouw geweest aan Anneleen en dat ben ik eigenlijk nog altijd. Mijn liefde voor Jolien zie ik, alles wel beschouwd en goed overdacht, als een logisch gevolg van mijn trouw aan Anneleen. Ik probeer me nu al een jaar in te beelden wat Anneleen ervan zou vinden, mochten Jolien en ik met elkaar vrijen. Misschien zou ze voorstellen om het nog wat uit te stellen. Tot Jolien de leeftijd had waarop zij voor de eerste keer echt vrijde, tijdens onze vakantie in de Provence. 'Dat is jong genoeg,' hoor ik haar in mijn verbeelding zeggen terwijl ik voor de zoveelste keer haar foto vastpak en haar raad probeer te vragen, 'een jaar eerder zou ik het nog niet gewild hebben, geloof ik toch... en toen was jij er waarschijnlijk ook nog niet aan toe, lieve Dries. Maar nu ben je een man en het is ook aan jou om de verantwoordelijkheid te nemen. Je schuift het af op Jolien. Je wacht op een sein of een teken van haar. Maar jij kunt even goed open kaart met haar spelen, is het niet, liefste?' Dat is de stem in mijn hoofd die spreekt en ik weet niet of het die van Anneleen of die van mij is.

Wanneer ik de auto van Nathalie naast het huis hoor stoppen, plaats ik met tegenzin Anneleens foto terug op het dressoir. Nathalie komt met haar bekende lichte stap binnen en roept uitbundig goeiemorg en. Ik zie dat ze een fleurig, los jurkje met een tamelijk diep uitgesneden decolleté heeft aangetrokken in plaats van wat ze gewoonlijk draagt. Wanneer ze tegenover mij aan de ontbijttafel heeft plaatsgenomen, kan ik niet anders dan de aanlokkelijke kloof tussen haar samengeperste borsten zien. Naast de schouderbandjes van haar bloemetjesjurk, zie ik ook die van haar blauwe beha. Haar blote armen, even bruin gebrand als de rest van haar huid die zichtbaar is, komen me ineens voor als bijzonder sexy, vooral wanneer ze naar het potje yoghurt grijpt dat net buiten het bereik van haar hand is en ik haar behaarde oksel zie. Anneleen scheerde haar okselhaar nooit. Haar beharing daar was donkerblond, met een rossige zweem erin, en overvloediger dan op haar kruis waar de begroeiing blonder was en bijna beperkt bleef tot een wijde driehoek op haar venusheuvel. Tussen haar benen zelf waren er alleen wat dunne haartjes die ze regelmatig weg scheerde.

Waarom moet ik toch de hele tijd de vergelijking maken tussen Anneleen en de volbloedige vrouw die nu voor me zit. Als Anneleen een veulentje was, dan is Nathalie een merrie, rijp en tochtig, klaar om opgevuld te worden. Naar wat ze me liet verstaan, heeft ze sinds de problemen met haar man en de scheiding die er op volgde, geen seks meer gehad sinds dinsdag, met mij. En ik moet mezelf eindelijk eens bekennen dat ik het ook nodig heb. De platonische liefde voor Jolien is tijdens het afgelopen jaar immers veranderd in een hete hunkering naar seks met haar. Als ik denk aan gisterenavond, toen ze weer zo dicht tegen me aan gekruld lag en ik mijn vingers met alle macht amper kon weerhouden om van haar lende af te delen naar haar billen...

'Hé, Dries, waar zit je met je gedachten? Ik durf wedden dat je niet eens gehoord heb wat ik net zegde.'

'Sorry, Ann.. euh, Nathalie,' Ik krijg een rood hoofd door mijn verspreking. Gelukkig ben ik niet met 'Jo' begonnen... 'Echt, sorry, ik was inderdaad ver weg...'

'Het is normaal dat je nog altijd aan haar denkt,' gaat Nathalie verder, 'ik vind het sneu dat ik zo'n liefde niet heb gekend. Mij zal niemand betrappen op het uitspreken van zijn naam. Terwijl er toch een tijd geweest is dat ik hem echt graag zag...'

'Nathalie, ik zou graag iets met jou willen bespreken. Misschien niet direct iets wat je verwachtte, nu ik zie wat voor een verleidelijke outfit je aangetrokken hebt. Het gaat over wat je woensdag voor Jolien gekocht hebt. Dat setje...'

'Oh, Dries, dat was in een opwelling. We passeerden langs die lingeriewinkel en daar kan ik gewoonweg niet voorbij zonder te blijven kijken. Jolien was ook heel geïnteresseerd, dat zag ik. Ik zei haar dat ik al twee keer een jaar lang had gespaard om hier een setje te kunnen kopen. Ik wees haar eentje aan dat erg leek op wat ik een paar weken geleden had gekocht. Ze vroeg me waarom vrouwen zo'n onderbroeken en beha's zouden dragen. Ik antwoordde haar dat een vrouw zich daar goed in voelt, dat ze dan meer zin heeft om te vrijen. Dat mannen het graag zien als een vrouw zoiets draagt. Zij vroeg zich toen af waarom ik zoiets kocht, terwijl ik toch geen man heb. Waarop ik zegde dat het voor mij soms genoeg is om me in de spiegel te bekijken wanneer ik zo'n setje draag. En hoe dan ook, Jolien, zegde ik nog: ik stel me voor dat ik aantrekkelijker ben voor mannen als ik dat aan heb, ook al kunnen ze het niet zien. Ze zien dat wel aan mijn ogen en aan mijn uitstraling. Want als je je echt goed in je vel voelt, dan straal je dat uit en mannen zien dat ook, voegde ik eraan toe. Ze bekeek me met grote ogen. Het was alsof ze die winkel, waar ze toch regelmatig voorbij komt, nog nooit had gezien. En in een opwelling stapte ik met haar naar binnen...'

'Dat is nog geen reden om haar zoiets duurs te kopen, Nathalie. Je zegt net zelf dat je lang moet sparen voor zo'n setje, gewoon om jezelf in de spiegel te bekijken dan nog! En dan geef je je zuurverdiende centen uit aan een meisje dat godbetert niet eens op het idee komt om zich sexy op te tutten voor mannen...'

'Denk JIJ,' riposteert Nathalie vlug, 'ik geloof dat ik meer van Jolien weet dan jij, Dries. Ze vindt zichzelf namelijk helemaal niet mooi omdat ze de kleinste van de klas en van haar jaar is. Ze ziet hoe haar klasgenootjes al liefjes hebben en ze hoort ze smiezen over wat ze allemaal doen... Er zijn er bij die zeggen dat ze het al doen. Of dat waar is, laat ik in het midden, maar het zal wel zo zijn, geloof ik. De zeden zijn veranderd, ze zien al van als ze tien of elf zijn porno en dat vinden ze natuurlijk heel aantrekkelijk. Maar terug naar Jolien: ze heeft ook intimiteit nodig en die vindt ze toevallig of niet alleen bij jou. Voor haar ben jij een ideaalbeeld, snap je? Je trouw aan Anneleen is iets waarvoor ze jou bewondert en op een troon zet. De ware, onkreukbare minnaar die ook nog eens elke dag bereikbaar is. Toen ik haar in de winkel vroeg of ze een setje voor zichzelf wilde hebben en dat ik het graag zou betalen, liet ze zich zonder bedenken door de verkoopster meenemen naar de meisjesafdeling. Ik zag hoe ze met grote ogen naar al dat moois keek en met drie setjes naar een pashokje geleid werd. Ik ging mee met haar naar binnen. Ze paste elk setje zonder enige schroom voor mij. Ik liet haar zelf kiezen en al heel snel vond ze het groene het mooist. Toen ik haar vroeg voor wie zij zich zo mooi wilde maken, antwoordde ze zonder aarzelen dat het 'voor papa' was. En vlug voegde ze er nog aan toe dat het ook was om ernaar te kijken in de spiegel. Ze is altijd welgezind, maar zo gelukkig als op dat moment heb ik haar zelden gezien...'

'Luister, Nathalie, wat ik denk is dat jij het wil forceren tussen Jolien en mij. Om tegelijk te hopen dat het verschil in vrijen met een meisje en met een volwassen vrouw mij voor jou doet kiezen. Ik ken je goed genoeg omdat je altijd zo openhartig bent tegen mij, ook als het over seks gaat. Ik weet al jarenlang wat je het liefst doet, hoe je dat het liefst doet... en ik heb altijd graag naar jou geluisterd zonder dat het mij opwond, wel te verstaan. Ik zat inderdaad nog altijd vast aan Anneleen en hoe ouder Jolien werd, hoe meer ze op haar moeder ging lijken, tot ik op het punt gekomen ben dat ik soms het verschil tussen hen niet meer zie. Ik zal even openhartig zijn tegen jou als jij tegen mij, Nathalie. Voor mij is het idee om met Jolien te vrijen geen overspel naar Anneleen toe. En van dat vrijen met jou, verleden dinsdag... daar had ik dat gevoel wel bij, achteraf - dat ik Anneleen bedrogen had en dus ook Jolien. Ik had echt liever eerst met haar gevrijd, misschien zou dat de ban breken die ik al die jaren voel.'

Er valt een lange stilte. Nathalie kijkt me aan met een blik die verraadt dat ze het allemaal begrijpt en die tegelijk niet kan verbergen dat ze van me houdt, ondanks wat ik haar heb gezegd.

Eindelijk vindt ze woorden: 'Ik heb het je dinsdag al gezegd, Dries. Ik ben heel ruimdenkend en ik oordeel of veroordeel niemand. Met wat ik heb meegemaakt, kan ik me voorstellen dat iemand anders dan ik iets heel anders zou gedaan hebben. Rondgeneukt, bijvoorbeeld, al was het maar om wraak te nemen op mannen... Ga jij mij veroordelen omdat ik gewacht heb tot het moment zou komen dat ik eindelijk met jou kon vrijen? Dat ik daar twee jaar naar gesnakt heb, elke keer dat ik mijn kanten slipje voor de spiegel aantrok en me dan afspeelde met jouw beeld voor ogen? Dat ik me afvroeg hoe je fluit eruit zag, hoe die voelde als ze in mij kwam, in mij zat en bewoog tot ik spoot? Ga je dan nu zeggen dat ik onnozel ben of een ordinaire loopse slet? En verwacht jij dat ik hier geen voet meer wil binnen zetten als ik moest weten dat je met Jolien vrijt? Dan ken je me veel minder goed dat je dacht, Dries. Ik zou het jammer vinden als je niet met mij zou neuken, dat wel, en ik zou dan wel weten dat ik beter uitkijk naar iemand anders. Maar ik zou even graag hier blijven werken, want ik voel me een deel van jullie gezin. Kinderen zal ik wel niet meer krijgen, maar Jolien ontneem je me niet zonder slag of stoot. Ik zou zo graag haar moeder willen vervangen, een tweede moeder voor haar zijn, ook al wist ik dat ze elke nacht het bed met je deelde. En denk vooral niet dat ik je minder graag zou zien, zelfs al had ik een andere vent. Maar eerlijk: ik kan me niet voor iemand anders openstellen dan voor jou. Ook niet als je het met je dochter zou doen, uit liefde of uit lust, dat maakt me niet uit. Maar ik zou zo graag je huid voelen, Dries, ik zou zo graag passioneel met je vrijen, neuken, mijn hele lijf aan jou geven en jouw hele lijf voor mij krijgen. Uit liefde als het mogelijk is, maar uit goesting en loutere lust als het niet anders kan.'

Ze is uitgeraasd. Haar hele betoog heeft ze in ratelende zinnen afgestoken met een vaste stem, zonder zich boos te maken of in een slachtofferrol te kruipen. Ik ben echt onder de indruk. Ik heb altijd geweten dat ze een sterke vrouw was, maar nu leer ik een kant van haar kennen die ik nooit heb vermoed. Deze vrouw is even trouw aan mij als ik aan Anneleen en aan Jolien. Wat moet zij de laatste twee jaar doorgemaakt hebben met zoveel zin en altijd zonder enige aanmoediging van mijn kant.

'Wil je nu eens opbiechten hoe het in werkelijkheid gesteld is met jou en Jolien, Dries? Het is tijd dat we als grote mensen praten met elkaar in plaats van verstoppertje te spelen en heimelijk te doen omdat je je schaamt. Vooruit, lucht je hart, je weet dat het nooit verder zal gaan dan mijn eigen oren en mijn eigen hart. Wat het ook is, kom er mee voor de draad, Dries. Misschien lucht het op, misschien zie je er klaar door, wie weet vinden we samen een oplossing.'

'Ik heb het je al gezegd, Nathalie: ik ben met zoveel onzichtbare draden aan Anneleen blijven hangen. Mocht Jolien niet als twee druppels water op haar zijn gaan lijken, dan zou het zeker anders gelopen zijn. Maar nu zie ik in haar voortdurend Anneleen en komt mijn liefde voor Anneleen helemaal over op Jolien. Jolien vertelt alles aan Anneleen wanneer ze haar foto in de hand houdt en dan vraagt ze raad. Dat ben ik ook beginnen doen. Natuurlijk krijg ik geen antwoord, maar net voor je hier toekwam, was het alsof Anneleen me toch iets zegde... dat ik de verantwoordelijkheid niet alleen bij Jolien moest leggen, maar ook bij mij. Dat ik mezelf niet moest folteren met de vraag wanneer Jolien een teken zou geven dat ze er klaar voor was, maar dat ik het zelf ook met haar op zijn minst bespreekbaar moet maken. Dat ben ik eigenlijk al lang van plan, maar ik vind nooit de juiste woorden. Ik wil haar niet bruuskeren, dat ze afstand neemt van mij, of erger... dat ze me een viespeuk vindt... De laatste tijd zijn we heel close geworden, ook lichamelijk. Wanneer ze 's avonds naar het feuilleton op TV kijkt dat ze geen dag wil missen, kijk ik altijd met haar mee. Dan leunt ze tegen me aan zo dicht als ze maar kan. En dan sla ik een arm om haar heen, een hand op haar rug of soms nog lager, een keer zelfs raakten mijn vingers haar onderbroekje en de binnenkant van haar dijen. Haar hand lag op mijn schoot en het kan bijna niet anders of ze voelde wat daar aan het gebeuren was. En toch trok ze zich niet terug, integendeel, ze vleide haar hoofd tegen mijn borst en trok haar lijf nog dichter tegen het mijne.'

'Dan is het hoog tijd dat er gesproken wordt,' zegt Nathalie beslist, 'dit spelletje van blind en doof voor wat er gebeurt, mag niet blijven duren. Dat snap je zelf ook wel. Wat je moet zeggen, daar kan ik je geen raad in geven. Laat je hart spreken. Eerst tegen Jolien en daarna aan tegen mij. Alsjeblieft, Dries.'

Dat ik broed op een fotoshoot met Jolien in het sexy setje, durf ik niet aan Nathalie te bekennen. Ik voel me er absoluut niet goed bij omdat zij zo eerlijk en openhartig is naar mij toe. Wat er tussen Jolien en mij is voorgevallen, dat kan ik haar zeggen, maar niet wat mogelijk kan gebeuren - of juist niet. En op dit moment hoop ik dat er niets zal gebeuren, dat ik niets tegen Jolien hoef te zeggen en dat ik haar na de fotoshoot zal kunnen zeggen dat het uit moet zijn met die intieme avondlijke omhelzingen.

'Ik veronderstel dat je vandaag niet in de mood bent om nog eens te neuken?' vraagt Nathalie terwijl ze al van tafel gaat, richting wasplaats. 'Nu, dan ga ik aan de slag. In neem aan dat mijn dienst wel om negen uur begonnen is.'

'Ja, ja, natuurlijk,' stotter ik afwezig, 'ik heb aan ons gesprek meer gehad dan aan je werk in huis, geloof me.'

Wanneer ze naar boven gaat, kijkt ze onderaan de trap nog eens om en werpt me een blik toe die evengoed uitnodigend als ongelovig kan zijn. Het is ook voor mij hoogtijd om een werk voor een klant af te maken. Daarna zal ik de lingeriezaak in de stad eens opbellen om te vragen of ze geïnteresseerd zijn in een publiciteitsfolder of een mooier logo. Dat gestileerde slipje op hun tassen vind nogal goedkoop.

's Avonds kijk ik samen met Jolien naar vijfhonderdste aflevering van het feuilleton en die duurt dubbel zo lang als normaal. En zoals verwacht kent de romantiek een hoogtepunt. Koppeltjes worden na oneindig veel afleveringen eindelijk gevormd en er wordt gezoend dat het een lieve lust is. Joliens ogen zijn niet van het scherm te branden. Ze draagt een kort shirt dat tot boven de navel reikt en daaronder een groflinnen short dat net haar billen bedekt. Het is dan ook erg warm en de hitte is niet meer uit het huis te krijgen. Terwijl ze tegen me aanleunt, ligt haar hand op mijn bovenbeen, net boven mijn knie. Ik voel dat ze zweet, maar zeg er niets van. Zoals we de laatste weken gewoon zijn, leg ik mijn hand op haar rug die nu bloot is. Ik voel de knobbeltjes van haar ruggengraat omdat ze helemaal gebogen ligt. Mijn hand glijdt voorzichtig onder haar shirt naar boven. Ze draagt niets onder het shirt. Logisch eigenlijk, waarom zou ze een beha dragen met zo'n drukkend weer en zonder iets om erin te verbergen? Ik streel zachtjes haar rug, van haar nek naar haar schouders en zo naar onderen tot aan de rand van de short.

'Vind je dit leuk?' fluister ik in haar oor.

'Ssst, papa, het is net zo spannend. Ze gaan kussen, dat zal je zien! Kijk, het is zo ver!'

Heeft ze nu echt niet door dat ik haar rug streel of is ze zich daar goed genoeg van bewust en geniet ze ervan? Na een half uur is er een reclameblok omdat het een dubbele aflevering is. Ze springt op, spurt weg naar het toilet in de hall. 'Roep me als het weer begint!' krijst ze terwijl ze een hand op haar onderbuik houdt. Mijn blaas staat ook gespannen, dus ga ik op mijn gemak naar boven. Wanneer ik mijn handen afdroog, zie ik dat de wasmand verschoven is. Dat is ongewoon, Nathalie zet ze altijd keurig onder de wastafel. Ik kan me tegenwoordig niet meer bedwingen om erin te kijken en nu zie ik een mij onbekend slipje bovenop het wasgoed liggen. Het is even blauw als de beha die Nathalie droeg. En het is ook van haar, dat is duidelijk aan de L-maat te zien. Het is duidelijk te zien dat ze geen inlegkruisje heeft gedragen. Het is niet smerig, gewoon met de sporen van een dag lang gedragen te zijn. Het geurt ook niet meer naar haar lijf. Ik wil niet dat Jolien het ziet en prop het slipje in mijn broekzak. Daarna loop ik terug naar beneden op het ogenblik dat Jolien ook van het toilet komt.

'Je hebt niet opgelet, papa. Misschien is het al terug begonnen!' Gelukkig is het een lang reclameblok. Ik haal nog een fles fruitsap en twee glazen. Ze drinkt een glas in een teug leeg en ik vul het opnieuw.

'Gaan we nog lekker dicht bij elkaar zitten' vraag ik zo neutraal mogelijk.

De tune van de serie begint en wanneer ik ga zitten, gooit ze zich op haar zij tegen me aan, haar knieën hoog opgetrokken tegen de bankzitting. Wanneer ik nu mijn arm om haar heen sla, kost het me geen enkele moeite om mijn hand op haar bil te leggen. Ze kruipt nog wat dichter en omdat dat eigenlijk al niet meer kan, rekt ze zich hoger, zodat haar hoofd nu op tegen schouder rust. Het gevolg daarvan is dat mijn hand bijna helemaal op haar blote dij ligt. Ik schuif mijn hand nog wat meer naar onderen. Ik voel haar bovenbeen en de aanzet van haar bil nu helemaal. Ik besluit het hierbij te houden, dit is al heet genoeg. Wanneer de aflevering gedaan is, kijkt ze naar mijn kruis. Doordat ik wat onderuit gezakt heb moeten zitten, spant mijn broek en daardoor is duidelijk te zien dat ik een erectie heb.

'Jij vond het ook geweldig zeker?' vraagt ze terwijl ze naar me opkijkt en daarna haar ogen weer op mijn kruis vestigt. 'Is het omdat ze elkaar een tongzoen gaven? Dat vond ik zooo ...' , ze zucht en pauzeert even, begint te blozen en zegt dan: 'heet...'

'Misschien ook wel, meid, maar toch vooral omdat je zo dicht bij mij gekropen bent dat mijn hand de hele tijd op je bil gelegen heeft. Zeg nu niet dat je dat niet wist.'

'Natuurlijk wist ik dat!' roept ze uit, 'dat was juist leuk! Het was net of ik ook in de film meespeelde. Heb je niet gezien dat Tobias dat ook deed met Sofie? En dat Sofie dan op haar tenen ging staan, zodat hij met zijn handen tot net onder haar rokje kon komen? Ik heb haar gewoon nagedaan.'

We drinken nog een glas fruitsap en dan zeg ik: 'Schattebout, we moeten eens praten. Over dat dicht bij elkaar zitten en omhelzen en strelen en zo. Ik denk dat je dat graag hebt, maar je hebt wel gezien wat het met me doet. Dat was eigenlijk niet omdat Tobias en Sofie tongzoenden, hoor. Dat was omdat ik zo dicht bij jou was en je rug en je billen streelde. Je moet weten dat zoiets mij enorm opwindt. En als een man opgewonden raakt, is dat redelijk zichtbaar...'

'Oh, trek je dat niet aan, papa. Ik vond het wel leuk om te zien. Is het nu al weer weg?' Ze kijkt naar mijn kruis. 'Ja, als je aan iets anders denkt, dat gaat het weg. Dat is bij mij ook zo,' zegt ze eigenwijs, 'ik heb het al dikwijls gezien bij jou als ik zo dicht bij jou zit, hoor. Alsof er iets levend in je broek zit.' Ze lacht uitbundig om haar vondst.

'Ja, maar er is wat anders, toch voor mij, Jolien. Als we op die manier bij elkaar zitten, krijg ik zin om je overal te strelen, snap je? Je bent geen kind meer. Je knuffelt me niet als een kind, maar als een vrouw. En je ruikt naar vrouw. En daar wordt mijn piemel dan hard van. Daar kan ik zelf niks aan doen, dat gebeurt gewoon. Dus vind ik het beter dat we niet meer op die manier knuffelen. Je moet weten dat ik me echt heb moeten bedwingen om niet verder te gaan dan mijn hand op je been.'

'Op mijn bil,' verbetert ze me, 'en dat vond ik keileuk. Als ik het verhaal niet had willen volgen, had ik mijn hand in mijn short gestoken... je weet wel. Je hebt me toch zelf gezegd dat het normaal is om met jezelf te spelen? Wel, daar had ik de hele tijd zin in, maar ik wilde toch nog liever weten hoe het met Sofie en Tobias afliep.'

'Ga dan maar gauw naar je kamer, liefje. Zoiets doe je privé, in je eentje'

'Ja, behalve Sofie en Tobias,' zucht ze beteuterd, 'die doen het wel met elkaar.'

'Dat is film, Jolien. En die tongzoenen zijn niet echt, dat zijn filmzoenen. De acteurs houden hun lippen tegen elkaar en bewegen hun tong in hun eigen mond zodat het lijkt alsof ze tongzoenen. En wanneer Tobias zijn handen onder het rokje van Sofie houdt, dan voelt hij geen katoenen slipje, maar een stevig broekje dat allesbehalve sexy aanvoelt. En a propos, je had het eergisteren over foto's maken in je nieuwe setje. Als je dat nog wilt, kan het morgenvoormiddag, na het ontbijt. Dan heb ik het juiste licht in mijn slaapkamer. Jouw kamer is te klein en het licht is daar te fel. Het hoeft niet, hoor. Het is maar omdat je er zelf naar gevraagd hebt...'

Ze springt op en omhelst me: 'Oh, papa, dat je dàt wilt doen! Jij bent zelf een schat.' Een zoen op mijn lippen kan ik deze keer niet ontwijken. Dan loopt ze ineens de trap op, naar haar kamer. Twintig minuten later hoor ik haar naar de badkamer gaan. In haar dunne nachtkleedje komt ze nog een keer naar beneden om me slaapwel te wensen. Door de zachtgele stof zie ik de haar witte onderbroekje schemeren.

Wanneer ze eindelijk op haar slaapkamer is, haal ik Nathalies slipje uit mijn broekzak en vouw het open op de salontafel. Het is in een rekbare stof aan de voorkant, met een bloemvormig knopje bovenaan de rand. De achterkant is van doorzichtig donkerblauw gaas. Het is alsof ze een briefje in de wasmand heeft gelegd met de woorden: 'Ik wil je.' Ik moet me nu echt ontladen en in een opwelling sta ik recht, laat mijn broek zakken met mijn benen tegen de rand van het tafeltje waarop het slipje ligt en ik begin me af te trekken. Wanneer ik mijn zaad voel komen, pak ik snel het broekje op en hou het onder mijn eikel als een schoteltje in mijn handpalm. De dikke stralen spatten tegen de zachte stof en vormen samen een vettig papje. Ik weet nog niet wat ik met het slipje zal doen. Misschien was ik het morgen zelf met de hand. Misschien stop ik het dinsdagochtend weer in de wasmand van zodra Jolien naar school vertrokken is. Misschien neuk ik haar 's middags, of eerder nog, in de lakens waar Jolien morgen zal liggen voor haar fotoshoot. Ik voel me koortsig van hitsigheid, zonder precies te weten naar wie van de twee ik het meest verlang. Diep in mijn hart besef ik dat het naar Jolien is, maar dat de veiligste manier om hier uit te komen zal zijn wanneer ik resoluut voor Nathalie kies. Als ik er goed over nadenk (wat ik nu eigenlijk niet kan, mijn hersens lijken wel oververhit van geilheid), dan zou een openlijke relatie met Nathalie misschien de beste kans zijn om de intieme omgang met Jolien te laten uitgroeien tot echte seks.

Ik herinner me de vraag die Nathalie me bij ons gesprek deze voormiddag stelde: 'Zou jij nu met Jolien op dezelfde manier kunnen vrijen als je voor de eerste keer met Anneleen hebt gevrijd?' Dat was inderdaad stuntelig. Het was voor ons beiden de allereerste keer. Op die vraag kan ik natuurlijk alleen ontkennend antwoorden. Nathalie heeft me met haar vraag duidelijk willen maken dat ik Jolien niet op dezelfde manier kan ontmaagden als ik dat met Anneleen heb gedaan. Ik zou zonder twijfel genieten van haar gestuntel, maar het is ook zeker dat mijn geilheid de overhand zou nemen en dat ik me daar helemaal zou door laten leiden.

Het duurt lang voor ik de slaap kan vatten. Ik word tussen zin en twijfel geslingerd wanneer ik aan de fotoshoot denk. Wat als ik me niet zal kunnen beheersen? Wat als zij alleen denkt aan poseren, ook al is dat in een nauwelijks verhullend setje, op de verkreukelde lakens van mijn bed? Wat als zij mij een viespeuk vindt wanneer ik haar maagdelijke gleufje wil strelen?