De maan werpt een zilveren gloed over het verlaten boerenerf. De geur van stro en aarde hangt in de lucht. Vee voelt het kriebelen in haar buik, een mix van nervositeit en opwinding. Ze is hier, midden in de nacht, op een boerderij ver buiten de stad. De vrienden die haar hebben overgehaald om mee te doen aan deze omstreden versie van Nerve, zitten veilig achter hun schermen, hun ogen hongerig gericht op elke beweging die ze maakt.

Vee’s telefoon trilt in haar hand. Er verschijnt een nieuwe opdracht: “Verken de hooischuur... gekleed in niets dan je ondergoed. Laat zien hoe dapper je bent.”

Haar wangen gloeien, maar er is geen weg terug. Met trillende vingers trekt ze haar shirt over haar hoofd. Een koele nachtbries geeft kippenvel op haar huid. Haar jeans glijdt langzaam over haar heupen omlaag, langs haar dijen, tot ze in een eenvoudig kanten slipje en een strak topje voor de camera staat. Ze voelt zich bekeken maar ook gewild. En tot haar eigen verrassing… opgewonden.

Ze opent de zware houten deur van de schuur. Het hout kraakt luid, in de stilte van de nacht. Binnen is het duister. Het ruikt naar hooi, oud leer en iets dierlijks. Haar hart bonst als ze naar binnen stapt. De camera aan haar telefoon volgt haar bewegingen, haar figuur tekent zich af in het schijnsel van de maan.

*Tring.* Een nieuwe uitdaging. “Bind je polsen vast aan de balk met het touw dat je voor je ziet en geef je over aan het spel.”

Vee slikt. Haar blik glijdt over het ruwe touw dat aan een balk hangt. Met haar vingers streelt ze over de vezels die stevig aanvoelen. Ze zet haar telefoon neer zodat ze geheel in beeld is. Met een zucht van onzekerheid en verlangen, wikkelt ze het touw om haar polsen en trekt het aan. De lichte pijn van het strakke touw doet haar blozen. Ze voelt hoe haar adem sneller gaat. Ze is overgeleverd. Overgeleverd aan het spel, aan de kijkers en vooral, aan het onbekende.

Plots klinkt er een stem door de luidspreker van haar telefoon, laag en dwingend: “Goed zo, Vee. Nu ben je van ons. Blijf zo staan. We sturen je gezelschap.”

De spanning snijdt door haar heen. Achter haar gaat met hetzelfde krakende geluid de deur voorzichtig opnieuw open. Even is het stil. Dan hoort Vee zware voetstappen, één voor één dichterbij komen. Haar hart bonst in haar keel. Er is nu echt iemand anders, nu, hier... Vee ziet dat de chat explodeert van reacties. De kijkers zien het allemaal. Een mysterieus figuur, iemand met stevige laarzen, een leren jas en een masker op komt dichterbij.

Achter haar gekomen, laat hij zijn vingertoppen langzaam glijden langs haar hals, langs haar sleutelbeen en dan omlaag over de zachte rondingen van bijna naakte lichaam. Vee’s huid tintelt!. Ze is gevangen, door het touw, door het spel, door haar eigen opwinding. Het is nog maar net begonnen.

Vee voelt haar ademhaling onregelmatig worden. Het mysterieuze figuur met het masker cirkelt langzaam om haar heen, zijn aanwezigheid zindert in de lucht. Ze voelt zich bekeken, niet alleen door hem, maar door de honderden anonieme ogen aan de andere kant van het scherm. En toch… ergens diep van binnen, groeit er iets. Iets groters dan de beangstiging van het moment. Een nieuwsgierigheid.. of nee, een verlangen om te weten hoe ver ze durft te gaan.

Nu hij weer achter haar staat, voelt ze zijn koele handen over haar billen wrijven en haar heupen grijpen. Niet heel zachtjes maar alsof hij haar goed vast heeft. Over haar billen voelt ze nu een gladde en zachte stof als zijde wrijven met daaronder een harde.. “Oh my god..”

*Tring.* Op haar scherm licht een nieuwe opdracht op. “We willen alles kunnen meemaken. Laat je ontdoen van je laatste stukjes kleding. Laat je ware zelf zien, Vee.”

Een siddering trekt door haar heen. Met trage, verleidelijke bewegingen glijden zijn handen langs haar taille omhoog en trekken langzaam haar topje over haar ronde borsten. Haar slipje volgt, langzaam over haar heupen omlaag. Haar blote huid gloeit.

Ze staat daar, naakt, gebonden, kwetsbaar. En toch… nooit heeft ze zich zo krachtig gevoeld in haar verlangen. Dit is háár moment. Haar sidderende lijf in het volle maanlicht gevangen. Haar tepelhofjes zichtbaar stijf in de koelte van de nacht.

Een golf van nieuwe ondeugende reacties volgt op haar scherm als de mysterieuze man zijn lange jas van zijn schouders laat glijden en zijn slip laat zakken tot op zijn laarzen. Een spanning die haar hele lichaam op scherp zet. Ze voelt de warmte tussen haar dijen, het vocht tussen haar schaamlippen..

Zijn stevige handen strelen omhoog, zijn vingertoppen raken net haar stijve tepels. Terwijl haar borsten worden gekneed, voelt ze zijn harde pik tegen haar billen geduwd. Dan glijden zijn handen omlaag, wrijven langs haar zij, over de boog van haar heup. Zijn vingertoppen slechts een zucht verwijderd van waar ze het meeste verlangt. Hij buigt zich naar haar oor. Zijn adem is warm tegen haar huid. “Durf je meer? De kijkers willen het… jij wil het…” fluistert hij met een onmiskenbare hunkering.

*Tring.* Nog een opdracht. “Laat hem je leiden. Jij geeft je over aan zijn wil. Geen woorden, alleen voelen.”

Een diepe zucht verlaat haar lippen. Ze knikt. De gemaskerde man doet haar een blinddoek om en koopt het strak vast achter haar hoofd. Hij knoopt hij het touw los van de balk, maar laat haar polsen gebonden. Dan zet hij haar neer en komt voor haar staan. Ze voelt zijn penis tegen haar wangen, maar ziet niet de smileys van spanning en sensatie in haar scherm. Een omvang, die haar hart doet bonzen, die haar overrompelt.

Ze hoort alleen zijn dwingende stem. “Zuig me Vee. Zuig en sabbel me tot ik kreun.” Ze laat zich niet kennen. Iets ongemakkelijk neemt ze zijn volle erectie in haar mond en beweegt heen en weer. Ze voelt zijn handen op haar hoofd die haar corrigeren. Ze zuigt aan zijn harde pik als een grote speen, alsof haar leven ervan afhangt. En jawel, een kreun ontglipt zijn lippen. “Goedzo meisje” zegt hij als hij opzij stapt.

Alsof ze niks weegt, tilt hij haar op en zet haar op een pak hooi. Hij doet haar blinddoek af en duwt haar zacht maar dwingend te gaan liggen. Het ruwe hooi prikkelt haar huid. Een contrast met zijn handen, die nu zekerder worden, die haar vormen verkennen met een mengeling van tederheid en bezitsdrang.

Vee voelt hoe het masker van de vreemdeling dichterbij komt, hoe zijn mond het pad van zijn vingers volgt, hoe hij haar kutje proeft, langzaam, speels, tot ze haar hoofd achterover werpt en haar lippen half geopend van pure overgave. Plotseling beseft ze dat het spel haar niet heeft gevangen, maar zíj degene is die het spel speelt, met zichzelf, met haar verlangen, met de blikken van hen die gewillig toekijken.

Op het ritmische geluid van hun ademhaling na is het stil in de schuur. De nacht lijkt hen te omhullen, als een warme sluier die alles buiten deze plek onbelangrijk maakt. Vee’s ogen glanzen in het maanlicht, haar huid is licht bezweet van opwinding. Ze voelt de kracht in haar eigen lichaam, de hitte die haar van binnenuit verwarmt. Ze wil meer voelen, meer beleven, meer ontdekken.

Dan trilt haar telefoon opnieuw. Het scherm licht fel op in het schemerduister. “Laat hem je nemen zoals hij dat wil. Geen vragen, geen grenzen. Je geeft je volledig over. En je filmt alles.”

Een golf van spanning trekt door haar heen, een mengeling van verwachting en een tikkeltje angst. Maar het is een heerlijke angst, ééntje die haar hart sneller doet slaan, haar huid doet tintelen. Haar ogen zoeken de zijne achter het masker. Ze voelt zijn blik, als een onzichtbare hand die haar streelt.

Langzaam trekt hij het masker af. Zijn ogen, donker en hongerig, zijn op haar gericht. Zijn mond krult in een klein, zelfverzekerd glimlachje dat Vee alleen maar dieper in haar verlangen drijft. Zijn handen glijden weer over haar lichaam maar nu krachtig, bezitnemend. Hij drukt haar geleidelijk terug tegen het hooi, haar polsen nog altijd gebonden, haar benen gespreid. Hij grijpt haar telefoon, zet hem neer op een plek waar alles zichtbaar is. De kijkers zullen geen seconde missen.

Ze voelt het tegen haar dijen, zijn erectie. Groot. Hard. Hij ziet het in haar ogen, die korte, schokkende ademhaling, dat moment van verbazing en pure opwinding. Zijn lippen vinden haar hals, zijn handen haar borsten, zijn heupen duwen net genoeg tussen haar benen om haar te laten voelen wat haar te wachten staat.

Dan pakt hij haar benen en legt haar billen iets hoger, haar handen gebonden boven haar hoofd. Haar kutje mooi belicht door het zachte maanlicht, evenals de glans van hun licht bezwete lichamen. De hitte, de spanning, het gevoel van te worden gevuld zoals ze nooit eerder heeft ervaren… het is overweldigend. Dan duwt hij zijn harde pik gedwee tussen haar natte schaamlippen.

Hij beweegt eerst langzaam. Zijn handen stevig om haar heupen, haar blik gevangen in de zijne. Vee kreunt zacht, haar lichaam opent zich, hunkerend naar elke centimeter. Haar schaamte is verdwenen. Er is alleen nog het spel, het genot, het verlangen dat met elke stoot dieper intenser wordt. En terwijl ze zich laat meenemen in die golf van dominantie en pure lust, beseft ze: “Ik wil alles. Elke grens, elke uitdaging, elke verboden zucht.”

De schuur vult zich met het geluid van hun samenspel, met Vee’s fluisteringen van zachte smeekbedes om meer, harder, dieper. Ze is zijn speelbal, en tegelijk koningin van het spel. Elke beweging van hem, elke reactie van haar, voedt het vuur dat hen beiden geiler maakt.

De telefoon trilt weer. “Nog één stap verder, Vee. Laat hem je tot het uiterste drijven. Laat zien dat er geen weg meer terug is.” Haar huid staat in vuur en vlam, haar hartslag roffelt als een op hol geslagen ritme van verlangen en spanning. De woorden van de opdracht gonzen na in haar hoofd. En met een vurige blik fluistert ze in zijn oor: “Laat me voelen, voelen wie ik echt ben...” De man grijnst. Een duistere, begeesterde glimlach.

Vee voelt hoe zijn handen haar heupen steviger vastpakken, hoe zijn bewegingen krachtiger worden, dieper, .. voller. Ze voelt hoe hij haar kutje vult, verder dan ze ooit heeft gevoeld. Zijn erectie lijkt met elke beweging groter en harder. Elke stoot dringt haar dieper in het hooi, elke beweging jaagt een siddering door haar ruggengraat. Vee voelt zichzelf verliezen, verdrinken in het gevoel van volledig overgenomen te worden, van begeerd te worden zonder enige rem.

Haar benen klemmen zich om zijn middel, haar hoofd zakt achterover, haar lippen half geopend in fluisteringen van genot. Ze voelt alles en elke stoot, elke beweging drijft haar hoger, verder, dieper in een zee van wellust waarin ze zich zonder aarzeling laat verdrinken.

Zijn ademhaling is zwaar en warm tegen haar huid. Hij gromt zacht, alsof hij zelf wordt meegesleurd in de roes van het moment. Vee voelt hoe hij groeit, hoe hij haar kutje dieper vult dan ze ooit had kunnen vermoeden en de schok van het besef, dat hij haar tot het uiterste zal drijven, dat hij op het punt staat haar helemaal te nemen, doet haar beven van verlangen. Ze wil het. Ze wil het voelen, hoe zijn laatste grens overschrijdt en zich volledig aan haar geeft.

Voordat ze zich maar een moment kan bedenken fluistert ze hees: “Laat me alles van je voelen… diep in mij…” fluistert ze hees. Haar stem trilt van emotie en hunkering. Zijn handen worden krachtiger, zijn grip om haar heupen onvermurwbaar. De kijkers zien hoe hij haar optilt, haar lijf als vanzelf op hem beweegt, alsof hij haar lichaam boetseert naar zijn wil. En zij laat het gebeuren. Nee… ze wil dat het gebeurt. Haar benen beven, haar ademhaling is niets meer dan gehijg, haar gedachten lossen op in pure sensatie. Ze is alleen nog lijf en verlangen, overgeleverd aan de oerkracht van dit moment.

Hij drijft haar tot het uiterste, stuwt haar naar die rand waar verlangen en overgave samenvloeien. Vee voelt hoe haar eigen lijf zich spant, hoe een golf van extase die haar overspoelt, haar naar adem doet happen en hoe het haar van binnenuit doet trillen. Haar eigen kreten verrassen haar, rauw, eerlijk en vol hunkering. En nog is het niet genoeg. Ze wil meer. Alles. Ze wil het voelen, die laatste grens, die sprong in het onbekende. Zijn blik wordt donkerder, zijn bewegingen krachtiger. Vee voelt de warmte, de spanning in hem groeien, voelt hoe ook hij zich niet meer kan bedwingen en dan gebeurt het..

Ze voelt de eerste golf van zijn orgasme, warm, pulserend, diep. Zijn krachtige stoten en hoe zijn hele lijf zich schokt tegen het hare. Het gevoel van zijn zaad dat haar vult, zijn lichaam dat zich in pure extase aan het hare overgeeft, raakt iets in haar dat ze niet had verwacht. Het is zo intens, zo rauw en echt, dat het haar onverwacht ontroert.

Een traan rolt langs haar wang, niet van verdriet, maar van een intens geluk, een overweldigende ontroering, alsof de wereld even stil staat. Dit is wat ze zocht, dit is waar ze naar verlangde. De samensmelting van lichaam en ziel, het ultieme overgeven, het weten dat ze dit heeft durven voelen, durven toelaten.

Hij houdt haar vast, stevig maar teder, hun lichamen nog verbonden, hun adem synchroon. Vee sluit haar ogen, haar hart bonst, haar huid gloeit, haar ziel zingt. Ze is niet langer het meisje dat aarzelde. Ze is Vee, een vrouw die haar verlangen heeft omarmd, haar grenzen heeft verlegd, en zich voller, levender voelt dan ooit. Ze glimlacht, klein en zacht, haar lijf nog nagloeiend van het heerlijke gevoel dat haar tot in haar kern heeft geraakt. De telefoon licht opnieuw op. Nieuwe opdrachten wachten maar voor dit moment.. is het spel even goed zo.

Met dank aan Laura.