De zon stond weer hoog aan de hemel. Rond het middaguur lagen ze met z’n drieën op hun handdoeken bij de zwemplas. Het gras was warm onder hun lichamen, het water rimpelde loom in de verte. Kinderen spetterden in het ondiepe, een stelletje lachte aan de overkant. Maar in hun hoekje van de wereld leek alles stil.

Maarten zat rechtop, een fles zonnebrand in zijn hand. Loreen lag op haar buik, haar bikini strak gespannen over haar billen. Naast haar lag Celine, zonnebril op, een tijdschrift over haar buik gevouwen. Maarten pakte de zonnenbrandcrème.

“Wie wil er eerst?” vroeg Maarten.

“Ik,” zei Loreen, zonder op te kijken.

Ze draaide haar hoofd half naar hem toe terwijl ze haar haar opzij veegde. Maarten kneep een klodder crème in zijn hand en begon haar rug zorgvuldig in te smeren. Hij werkte langzaam, van haar schouders naar beneden, tot vlak boven haar bikiniband. Zijn handen waren warm, stevig, en maakten kleine cirkels over haar huid.

Daarna was Celine aan de beurt. Ze keek hem aan over haar zonnebril heen, een lichte glimlach op haar gezicht. “Vooruit dan.”

Haar huid voelde zachter, nog wat koeler. Maarten merkte hoe haar adem iets versnelde toen hij net boven haar heupen kwam. Hij hield zijn gezicht neutraal, maar zijn lichaam reageerde zichtbaar. In zijn zwembroek begon zich een duidelijke contour af te tekenen.

Loreen zag het meteen. “Hé,” zei ze grijnzend. “Heb je nog een fles zonnebrand bij je, of is dat je reservetube?”

Maarten keek omlaag, trok zijn shirt wat naar voren, maar het hielp weinig. “Sorry,” zei hij schouderophalend. “Ik smeer niet dagelijks twee prachtige vrouwen in.”

Celine lachte verlegen, maar haar ogen bleven even hangen op de bolling in zijn zwembroek. Ze slikte onmerkbaar.

Later die dag, terug in het huisje, voelde Maarten het al zodra hij zijn T-shirt uittrok: een lichte prikkeling op zijn schouders. Hij keek naar Loreen, die net haar jurkje over haar hoofd trok en met een frons haar rug inspecteerde in de spiegel.

“Ik ben dus tóch verbrand,” mompelde ze.

Maarten knikte. “Je rug is lichtroze. Celine, jij ook een beetje trouwens.”

Celine stond achter Loreen, haar hand even op haar eigen schouder. “Voelt wat strak, ja.”

Loreen keek naar Maarten. “Wil jij even after sun pakken? Die blauwe fles uit de badkamer.”

Toen hij terugkwam, zaten beide zussen op het bed. Loreen voorovergebogen, haar bikini losgeklikt. Celine zat aan de andere kant, kleermakerszit, haar rug naar het raam.

“Ik eerst,” zei Loreen, terwijl ze zich languit op haar buik liet zakken.

Maarten knielde naast het bed en goot een koele straal lotion over haar rug. Hij begon te smeren. Langzaam, aandachtig. Zijn handen gleden over haar schouderbladen, haar onderrug. De bikini zat nog net aan haar zijkanten vast, maar het voelde alsof hij haar volledig aanraakte. Celine praatte intussen met haar zus. Over de zon, over haar werk, over iets luchtigs dat Maarten nauwelijks volgde. Maar haar ogen waren iets te gefixeerd op zijn handen.

“Jij bent,” zei Loreen plotseling. Ze had zich iets op haar ellebogen omhooggeduwd en keek haar zus aan.

Celine twijfelde, maar ging toen liggen. “Alleen m’n rug, hè.”

Ze klikte haar bikini los en legde haar armen naast haar hoofd. Haar rug was inderdaad iets roder, vooral op haar schouders en de zijkanten van haar middel. Maarten goot wat lotion op zijn hand en begon.

Hij voelde haar spieren licht aanspannen toen hij haar aanraakte. Zijn handen gleden langzaam naar beneden, zijn vingers iets breder gespreid dan nodig. Net iets over de curve van haar taille. Bij haar ribben raakte hij onvermijdelijk een stukje borst. Zacht, warm, net de rand. Ze zei niets, maar haar ademhaling veranderde.

Hij ging terug naar haar schouders, gleed nog een keer naar beneden, nu nog langzamer. Opnieuw raakte hij haar zijkant, iets langer deze keer. Een kleine, nauwelijks waarneembare zucht.

Toen hij opstond, draaide Loreen zich op haar rug. Ze trok haar bikini niet terug over haar borsten. Haar huid glansde van de after sun. Haar tepels stonden rechtop in de koelte van de kamer.

“Mijn voorkant is nog niet gedaan,” zei ze luchtig.

Maarten keek haar aan, een zweem van ongeloof in zijn blik, maar ook opwinding.

Loreen glimlachte, haar ogen even flitsend richting haar zus.

Maarten knielde weer neer. Hij goot een klein beetje lotion op haar borstbeen, liet het traag uitlopen, en begon te smeren. Zijn handen gleden over haar buik, haar ribben, omhoog naar haar borsten. Hij nam zijn tijd. Te veel tijd. Zijn vingers cirkelden rond haar tepels, zijn duimen gleden er zacht overheen. Loreen sloot haar ogen, haar borst ging op en neer.

Celine keek. Ze zei niets, maar haar ogen volgden elke beweging. Het was niet schokkend. Ze had haar zus vaker naakt gezien. Maar dit was anders. Dit was... intiem.

Toen boog Maarten zich voorover en kuste Loreen vol op de mond. Geen vluchtige kus, maar een trage, vochtige tongzoen. Loreen opende haar lippen, liet zijn tong binnen, haar hand gleed naar zijn nek.

Ze bleef liggen terwijl Maarten zich weer iets terugtrok.

Loreen draaide haar hoofd en keek Celine aan. “Jij ook nog je voorkant?”