.
Matthijs

Klote, wat een waardeloze nacht was dit. Ik deed bijna geen oog dicht, constant spookten zowel die Amerikanen als Nelly door mijn hoofd. Deed ik er nou goed aan om dat aanbod af te slaan? Ik zou in een keer voor de rest van mijn leven loaded zijn. Maar het meeste houdt me toch Nelly bezig. Haar leuke koppie, hoe we vreeën, maar het meest toch hoe we over de dingen kunnen praten. Ze kijkt zo anders naar het leven dan ik, zoveel … ehm, ja, frisser, opener, uitdagender, alsof alles nog mogelijk is en er niks vastligt, dat je alleen maar de kansen hoeft te pakken. Hoe langer ik wakker lag, hoe meer ik ervan overtuigd was dat ik fout zat, dat ik met haar had moeten praten in dat vliegtuig, dat ik haar duidelijk had moeten maken wat ik voor haar voel.


De jetlag heeft mijn slapeloosheid nog eens extra verergerd. Uiteindelijk sta ik maar vroeg op en al om half zeven zit ik op het werk achter mijn pc. Ik zie dat in mijn afwezigheid Niels voor de aanstaande update van de app al flink gevorderd is met het oplossen van wat bugs. Super, ik schat zo in dat hij die vandaag een heel eind klaarkrijgt. Zelf werk ik aan de nieuwste versie die we later deze maand willen lanceren en niet veel later zit ik er weer tot over mijn oren in. Pas als Niels arriveert en vraagt hoe het was komt Nelly weer in volle hevigheid binnen. Kolere, ik moet hier echt wat mee doen.

Ik vertel van de onderhandelingen, wat voor een idiote claim ik op tafel heb gelegd, waarna hij breed grijnst: ‘hard to get, daar zijn die Amerikanen gek op. Wedden dat ze je toch nog willen hebben?’ Ik haal mijn schouders op, ik ben daar al totaal niet meer mee bezig

Maar dan vraagt Niels waarom Nelly er vandaag niet is en hoe dat ging, met die zogenaamde relatie van ons. Of die Amerikanen erin trapten. Ik reageer een beetje kortaf dat het allemaal prima ging en dat ze omdat het vandaag vrijdag is er een lang weekend van maakt, om even bij te komen. Ik verzin het ter plekke, want ik heb eerlijk gezegd geen idee waarom ze er niet is. Ik heb natuurlijk wel zo mijn vermoeden, maar ik heb geen enkele behoefte om Niels te vertellen hoe deze vork echt in de steel zit. Niels kent me echter zo langzamerhand wel, als hij me met éen opgetrokken wenkbrauw aankijkt en ik niet reageer weet hij al wel hoe laat het is. Gelukkig houdt hij er verder over op en niet veel later zitten we allebei verdiept in onze eigen klus.

Nelly

Als ik afgepeigerd van de vliegreis en de jetlag bij m’n broer Jonah binnenstap is hij gelukkig alleen thuis, zijn maten zijn allebei op stap. Hij hoeft me alleen maar aan te kijken of ik voel de tranen al komen opzetten ‘Ohoh’ zegt hij dan, ‘hier was ik al bang voor’, waarna hij me tegen zich aantrekt. Veilig verstopt tegen zijn borstkas laat ik het maar even helemaal gaan en huil tranen met tuiten. Terwijl Jonah me door mijn haren kroelt geeft hij me alle tijd om uit te huilen, en pas als ik weer wat rustiger word zegt hij: ‘ik heb je gewaarschuwd zusje, Matthijs staat erom bekend een player te zijn.’

Nou ja, dat mag dan wel zo zijn, maar eerlijk gezegd ben ik bang dat ik zelf toch wel de veroorzaker hiervan ben. Als ik hem niet zo snel die ring terug in zijn maag gesplitst had was het misschien allemaal wel anders gelopen. Nadat ik tot rust ben gekomen gaan we samen op de bank zitten en vertel ik mijn broer honderduit over onze avonturen daar in Californië. Pas nu ik terug ben hier in Holland komt het allemaal bijna onwezenlijk over. Het bij elkaar aftasten hoe het zit, die eerste kus, de eerste heftige nacht, de strandseks, alles schiet door mijn hoofd. En ik weet het zeker, het was niet alleen maar lichamelijke aantrekkingskracht, er was absoluut meer. Bizar hoe we dat door onze vingers hebben laten glippen…

Hoewel het misschien beter is om Matthijs morgen wel onder ogen te komen besluit ik dat ik dat niet ga doen. Ik moet hier echt even afstand van nemen en omdat het morgen al vrijdag is besluit ik een paar dagen naar Twente te gaan, naar pap en mam, even bijpraten en wat vrienden opzoeken. Dus stuur ik de volgende morgen rond negen uur een berichtje aan Matthijs dat ik niet kom, en rond het af met ‘ik ga drie dagen naar m’n ouders, tot maandag’. Niet veel later komt er alleen maar een thumb-up terug. Oké dus, meer kan er blijkbaar niet meer van af. Balen.

Matthijs

Nou, dat voelde ik dus blijkbaar goed aankomen, geen Nelly vandaag. Het is nu wel duidelijk dat ze me niet meer hoeft, anders was ze er vandaag wel geweest. Woest op mezelf, dat ik dit zo heb verkloot, bijt ik me vast in mijn werk en ploeter tot laat door aan een lastig onderdeel van de nieuwe versie, het is nog steeds niet naar mijn zin. Als Niels aan het einde van de middag op huis aangaat en vraagt of ik er niet ook een punt achter zet haal ik alleen maar schouders op. Hij kijkt me dan aan en reageert: ‘volgens mij moeten hier twee mensen hoognodig met elkaar praten.’ Ja, als het zo simpel was. Met een grom stuur ik hem weg: ‘hup, huismus, naar je vrouw en kind.’ Niels zwaait me grijnzend gedag met de woorden ‘hoor ik hier nou iemand die een beetje jaloers is?’ Ik kijk hem aan, haal dan mijn schouders op, is het zo duidelijk?

Het is al bijna middernacht als Anthony belt, met de vraag of er nog onderhandelingsruimte is. Dit had ik dus helemaal niet verwacht, dat ze er nog op terug zouden komen. Nou, ze kunnen me wat en ik reageer: ‘I’m sorry but no, you know my bid.’ Als hij nog wat tegensputtert hoor ik het even aan en kap hem dan bot af: ‘please Anthony, I’m tired, I was sleeping. It’s a take it or leave it. Bye!’ waarna ik de verbinding verbreek.

Ik had verwacht dat dit me gemoedsrust zou brengen, maar het tegenovergestelde is waar. Blijkbaar willen ze echt bewegen, heb ik nou alsnog een gouden kans verknald? Is het wel zo tof om met een veel te kleine bezetting hieraan door te blijven ploeteren? Het wordt allemaal steeds ingewikkelder. Met Niels heb ik geluk gehad maar verder zijn goede mensen hartstikke moeilijk te vinden, wat hulp zou absoluut welkom zijn. Ik besef dat ik over deze kans niet goed genoeg over heb nagedacht, Nelly waarschuwde me hier al voor.

Klote klote klote, ik weet gewoon niet meer wat ik wil. Zíek ben ik ervan, van het gedoe met Nelly, m’n bedrijfje, die Amerikanen, nou ja, gewoon met alles dus. Als een berg zie ik op tegen het weekend.

Nelly

Ik ben blij dat ik een paar dagen bij pap en mam ben. Sinds ik een maand terug naar Amsterdam vertrok heb ik hen niet meer gezien en het is fijn weer bij ze te zijn. Vooral omdat op een of andere wonderbaarlijke manier mam zich weet in te houden en me niet direct overlaadt met allerlei bezorgde vragen en adviezen. Daardoor kunnen we bijna een normaal gesprek hebben over hoe het met me gaat. Ik vertel ze over mijn baan en van de trip naar Amerika, waarop mijn vader het niet kan laten: ‘zo jongedame, met de neus in de boter hé?’ Ja, een week terug zou ik dat ook gezegd hebben, maar nu weet ik dat niet meer zo zeker. Ik betwijfel of ik nog weer kan werken bij Matthijs, maar besluit daar dit weekeinde niet mee bezig te zijn.

Ik heb voor de zaterdagavond afgesproken met mijn beste vriendin Emma, om haar in Enschede te treffen en weer eens een ouderwets avondje te gaan stappen. We treffen elkaar in ’ ’t Gat in de Markt’ en direct als we elkaar zien is het weer als vanouds, vanaf minuut éen kletsen we elkaar de oren van het hoofd. Het is supergezellig, fijn om weer hier te zijn. Nadat we een biertje of vier naar binnen hebben gewerkt voel ik al die aangename roes opkomen zetten, waarin de scherpe kantjes overal vanaf gaan. Daarom geloof ik bijna mezelf als ik Emma vertel hoe de afgelopen dagen met Matthijs waren, dat de seks lekker was en dat ik hem nu weer uit mijn hoofd zet. Blijkbaar overtuig ik Emma niet helemaal want ze kijkt me met dat bekende halve glimlachje van d’r aan, alsof ze gewoon weet dat ik niet helemaal eerlijk ben.

Om aan haar kruisverhoor te ontsnappen stel ik voor naar de ‘Friends’ te gaan, een ideale shotjes-tent. Maar als ik al dacht dat Emma daar mijn gedoe met Matthijs zou laten rusten kom ik van een koude kermis thuis, ze gaat precies door op het punt waar we gebleven waren. Ik kronkel me in allerlei bochten, om te vermijden dat ik moet vertellen dat we er een puinhoop van maakten. Gelukkig word ik al gauw gered, omdat Pieter en twee van zijn huisgenoten Bas en Adriaan binnenkomen. Net als Emma en ik studeerden ze het afgelopen jaar af, maar ook zij hebben hun draai nog niet gevonden en wonen nog steeds bij elkaar in dat grote studentenhuis, waar we zoveel leuke feestjes hadden.

De jongens spotten de kroeg om te checken wie er zijn en als ze Emma en mij in beeld krijgen komen ze enthousiast linea recta onze kant op. Iedereen hugt en zoent met elkaar, alsof we sinds de ijstijd elkaar niet meer zagen. Nou ja, het is ook al wel een hele tijd geleden, een halfjaar zeker. En of ik er nou echt op zat te wachten om Pieter tegen te komen, het voelt een beetje als ‘van de regen in de drup’.

Zoals altijd pikt Pieter mij er meteen uit. Terwijl hij een arm om mijn middel slaat en me tegen zich aantrekt, smoest hij in mijn oor dat hij me zo gemist heeft. Ik kijk hem aan, quasy-ongelovig, omdat ik hem best wel geloof. Wij hebben een aantrekkingskracht op elkaar die onweerstaanbaar is, altijd als we elkaar zien zoeken we elkaar op. Uiteindelijk dacht ik zelfs dat we wat met elkaar hadden, we waren altijd bij elkaar en hadden de grootste lol samen. En seks natuurlijk. De seks met Pieter was subliem, we kregen nooit genoeg van elkaar en op een gegeven moment stonden we in het huis bekend als ‘de konijnen’, omdat we altijd maar neukten, net als die diertjes die er zo om bekend staan.

Maar toen ik er op een dag over begon, om er een echte relatie van te maken, gaf hij niet thuis. ‘Hey Noëlleke’, want Pieter was de enige die me altijd consequent Noëlle noemde, ‘hey Noëlleke, dit is allemaal toch just for fun? Wil je nú al huisje boompje beestje?’ Ik voelde me zo toen zo afgewezen, gebruikt bijna. Ik knapte totaal op hem af en vanaf dat moment kon hij me de pot op, hij kwam er niet meer in, klaar met de seks. Naar buiten toe deed ik er heel stoer over, maar diep van binnen heeft het me veel pijn gedaan. Het was zo’n beetje de eerste keer dat ik iemand echt bij me toeliet en hoe hij dat afkapte tastte mijn zelfvertrouwen toch wel heel heftig aan.

Sindsdien laat ik de kerels op de seks na niet meer in me glippen, nou ja, tot nu met Matthijs dan. Het is hem gelukt, terwijl ik zo van plan was dit niet te laten gebeuren. Op hetzelfde moment dat ik aan hem denk schiet er weer een pijnscheut door me heen. Damned, het is ook steeds hetzelfde met die kerels, wat moet je met ze…

Matthijs

Zaterdagavond, alleen thuis, balend. Ik lig al uren naar een of andere serie te kijken die me eigenlijk voor geen meter kan boeien, maar omdat ik niks beters te doen heb maar aan laat staan. Steeds schuift het gezichtje van Nelly ertussen, alsof ze me wil laten weten wat ik heb laten schieten. Tegelijk voelt het alsof ze me naar zich toe lokt. Al enkele keren heb ik een heel bericht aan haar geschreven, en even zo vaak heb ik het daarna weer gewist.

Bizar, nooit heb ik me veel van meiden aangetrokken, om te voorkomen dat ik me er aan eentje zou binden. En nu durf ik geen berichtje te versturen, bang om van de vrouw die ik wél wil een negatieve reactie te krijgen, dat ze dan helemáal de deur dichtgooit. Want waarom zou ze van gedachten veranderen, nadat ze me zo duidelijk heeft laten merken hoe ze over mijn gedrag dacht. En dus maar geen bericht. Totaal lamlendig ga ik op een gegeven moment naar bed. Ik besluit morgen zo lang mogelijk in bed te blijven, om maar door die zondag heen te komen. Maandag hoop ik haar weer te zien…

Nelly

Omdat ik niet echt reageerde op zijn aanhaligheden, heeft Pieter me alweer losgelaten en is hij nu aan het dollen met een andere meid. Er zijn er hier altijd genoeg te vinden waar die kerels wel wat mee kunnen en ik besef dat ik er lang ook zo een was, lang leve de lol. En nog wel eigenlijk, ik houd wel van een verzetje, alleen is die ellendige Matthijs ertussen geschoven en belemmert hij me nou behoorlijk het uitzicht. Ik besluit ter plekke om er iets aan te doen, Pieter is nog steeds een smakelijk hapje om te zien en ik besluit dat hij me dit weekeinde gaat helpen om over Matthijs heen te komen.

Ik loop op hem af, trek hem aan zijn hand weg bij die meid en plant dan een zoen vol op zijn lippen. ‘Sorry’ zeg ik dan, ‘ik moest even een stofnestje opruimen in mijn hoofd. Ik ben toe aan een shotje, jij ook?’ Hiermee heb ik zo ongeveer onze geheime code uitgesproken. Als we het over een shotje kregen gingen we altijd aan de Tequilia, maar het stond ook ergens anders voor. Want altijd draaide het daarna uit op seks, op een lange nacht keihard neuken en het halve huis bij elkaar gillen als we klaarkwamen.

Pieter is overenthousiast en hij bestelt er vier tegelijk. Als we daarna eerst zout op elkaars hand strooien, dat eraf likken en daarna de tequila achterover gieten komt Pieter zijn vriend Bas bij ons staan. Als hij ziet waar we mee bezig zijn kijkt hij om naar zijn andere vrienden en roept ‘oh oh Adriaan, ‘de Konijnen’ heeft elkaar weer gevonden.’ We kijken elkaar grijnzend aan, het is onze geuzennaam en die yell van Bas drijft ons nog verder naar elkaar toe. Het is onontkoombaar geworden, we gaan ouderwets néuken en dat weten we vanaf nu van elkaar.

Matthijs

Het lukt me totaal niet de slaap te pakken. Gefrustreerd zet ik een pornofilm op en terwijl ik naar die zielloze seks van anderen kijk trek ik me af. Het voelt zo armoedig dit, maar ik weet het anders ook niet meer. Misschien, als ik me ontlaad, dat ik daarna wat rust in mijn hoofd krijg en eindelijk kan slapen…

Nelly

Anderhalf uur later zijn we allebei flink aangeschoten en nadat ik nogal over de top afscheid nam van Emma, dat ze mijn aller, echt állerbeste vriendin is en dat ze dat voor altijd zal blijven, maar dat ik nu echt even iets anders te doen heb, lopen Pieter en ik haastig de kroeg uit. Zijn bed dat niet al te ver hiervandaan staat wacht immers al ongeduldig op ons. Eenmaal binnen rukken we haastig elkaar de kleren van het lijf en het voelt zo vertrouwd als ik Pieter zijn lijf weer voor me zie. Pieter is een typische hockeyjongen, met het tikje kakkineuze wat sommigen van die lui eigen is, maar ook met het mooie afgetrainde lijf wat erbij hoort. En daar gaat het me vooral om, ik wil een vent en wel nú.

‘Wauw Noëlleke’ dit heb ik echt gemist hoor, zegt Pieter met een brede grijns. Nou, eerlijk gezegd, ik niet, ik kreeg wat met Matthijs, maar dat liep dus helemaal fout. Om dit beeld weer zo snel mogelijk kwijt te raken trek ik Pieter tegen me aan en als onze blote lijven contact maken gaat meteen de knop om. Mijn lichaam weet precies wat er moet gebeuren als het een blote vent tegen zich aan voelt, dan moet er gepenetreerd, genéukt worden.

Al die shotjes Tequila helpen daar beslist bij mee, de hormonen gieren door mijn lijf, net als bij Pieter, die zijn pik al kaarsrecht overeind heeft staan. Ik was bijna vergeten wat voor mooi recht exemplaar hij heeft, trillend van verwachting ‘kijkt’ het me aan. Elkaar niet loslatend vallen we op het bed en daar stort ik me meteen op die pik, ik moet hem eerst even in mijn mond hebben. ‘Ohw Noëlleke’, jij bent en blijft toch echt wel mijn all-time-favorite’ kreunt Pieter, terwijl ik het kopje van zijn pik bewerk met mijn tong. Ik hoor het aan en laat het maar van me afglijden, want ik weet dat Pieter zijn pik in iedere meid steekt die er maar voor open staat, en waarschijnlijk lult hij dan altijd net zo heen als bij mij. Maar nu heb ík hem en ik zal ervoor zorgen dat hij me vannacht aan mijn trekken laat komen.

Als ik hem lang genoeg geblowjobt heb kruip ik over Pieter heen en kniel aan weerszijden van zijn heupen, waarna ik me over zijn paal laat zakken. Genietend voel ik hoe hij beetje bij beetje in me doordringt, net zo lang tot ik helemaal op hem zit en die vleesstaaf diep in me zit. Ik had geen idee dat ik hier zo aan toe was, ik moet me gewoon inhouden om niet te gaan janken, waarbij opnieuw het fiasco met Matthijs door me heen knalt. Om het weg te drukken begin ik te wippen en dat helpt gelukkig al snel, waarna ik me weer op het hier en nu kan richten. Genietend beleef ik hoe de plekjes in mijn kutje worden opgewreven door die paal die erlangsop en neer gaat.


Dit is het begin van een heftig partijtje seks, ik voel het ook aan Pieter, dit gaat lang duren. Hoewel het tussen ons misliep, omdat hij alleen maar lol wilde maken, zijn onze lichamen elkaar nog niet vergeten, we voelen haarfijn bij elkaar aan wat ons te doen staat. Maar eerst ga ik een tijdje helemaal voor mijzelf. Ik zet een stevig tempo in bij het wippen, steeds glipt Pieter zijn pik net niet uit me, waarna ik hem weer all the way inpik. Pieter heeft ondertussen zijn handen om mijn tieten gevouwen en kneedt ze, wrijft mijn tepels op en zorgt er zo voor dat ik totaal in de fik kom te staan. Al gauw kom ik een eerste keer klaar, wat voor Pieter het signaal is om het over te nemen. Hij draait zich met me om tot ik helemaal open onder hem lig en begint me dan te naaien alsof zijn leven ervan afhangt. En ik vind het lékker, ik laat me helemaal gaan, hij mag alles van me pakken. Is er ten minste éen kerel die me wil hebben…


Liefs,
Zazie
.