Ik sta al naast hen, mijn adem zwaar, mijn pik hard en kloppend. Hun lippen vinden elkaar, tongen verstrengeld in een gretige strijd om overgave. Ze kussen elkaar, happen naar elkaar, gulzig en verlangend. Ik kon niet blijven kijken. Ook ik moest Elise duidelijk maken dat ik veranderd was. Dat ik nog steeds in die verandering zit. Niet meer de eeuwige toeschouwer. Niet weer een lijdend voorwerp onder een ander meisje. Kamila durfde deze ochtend die leiding te nemen. Naar mij toe. Naar Elise toe. Voor mij voelde het meer als een uitnodiging: om, ook nu, te laten zien dat ik en Kamila het samen doen. Zelfs als het niet is afgesproken. Ik bleef eerst zitten, keek en luisterde met genot. Het gesmak van hun eerste voorzichtige zoenen, hoe ze elkaar aankeken, hoe Elise onder Kamila bleef liggen. Het was geweldig. Ik was binnen no-time weer hard. Kamila die zich langzaam uitkleedde, haar hele lichaam uitrekkend. Haar goddelijke vormen zichtbaar voor mij, terwijl ik wist wat Elise zag en voelde toen ze haar ogen de kost gaf. Vriendinnen, en toch zoveel meer dan dat. Ze hadden elkaar al zo lang niet meer echt gezien. Zelfs het contact was de laatste tijd niet meer vanzelfsprekend geweest. En nu raakten ze elkaar aan alsof dit het enige was wat altijd vanzelfsprekend zou blijven. Een hand van Elise gleed over Kamila’s buik omhoog. Kamila liet haar begaan, gaf haar ruimte. Voorzichtig greep Elise naar haar borst. Kamila kreunde zacht, fluisterde iets onverstaanbaars, en Elise knikte. Ik keek toe, maar stond ondertussen op. Hun blikken vielen tegelijk op mij. Ik liet al mijn kleding langzaam naar de grond glijden terwijl ik naar de meiden toeliep. Het waren maar drie stappen, de andere kant van de bank. Zo dichtbij, maar tot dit moment voelde het alsof er een afstand van kilometers tussen ons had gelegen. Totdat ik naast Kamila stond. Ik keek neer op Elise. Zij kon er niet bij, maar Kamila wel. Ze draaide haar gezicht een kwartslag en zonder handen begon ze mijn kloppende eikel te kussen. Ze hapt ernaar, krijgt hem in haar mond en sluit haar ogen. Elise knijpt zachtjes in haar borst terwijl Kamila kreunt op mijn paal. Elise en ik kijken elkaar aan. Het is de vurige blik die ik zo vaak gezien heb—gisterenavond nog. Maar nu houdt niets me tegen. Helemaal niets meer. Hijgend laat Kamila mijn eikel uit haar mond glijden. Hij glimt van haar speeksel. Ik ben er klaar voor. Voor alles. En dat ga ik Elise laten zien. Alles is anders nu. Anders dan de vorige keer. Anders dan toen we ooit begonnen. Wanneer Kamila zich naar Elise buigt en haar hals kust, kijkt Elise me aan en beweegt ze dichter naar me toe. Ik laat me op mijn knieën vallen op de bank en kruip dichterbij. Ze vindt me. Eindelijk weer. Eerst haar hand, dan haar lippen. Kamila lacht, kijkt toe, maar blijft Elise’s hals, kaak en oor kussen. Ik beweeg me zonder schaamte of twijfel naar Elise’s mond. Ze opent die. Ik kreun als ik haar lippen voel, haar tong, haar speeksel. Het is zoals het was—nog steeds even goed en even welkom. Maar nu ben ik meer welkom dan ooit tevoren in haar mond. Dat laat ze me maar al te graag merken. Misschien ook omdat ze gezien heeft hoe Kamila het me elke ochtend geeft. Elise zuigt gulzig, haar mond glijdt soepel langs mijn lengte, haar ogen flitsen af en toe omhoog om mijn reactie te vangen. Kamila komt overeind, kijkt, grinnikt. Haar ogen glanzen van plezier en ze kust me—mijn borst, mijn schouder, daarna mijn mond. Net voordat ik mijn ogen sluit, zie ik haar hand die door Elise’s haren glijdt, hoe ze even genietend haar vingers spreidt. En als ik mijn ogen sluit, voel ik mijn lul dieper toegelaten worden in Elise’s mond. Kamila zorgt ervoor dat het gebeurt zoals ik het wil. Zoals zij het wil. Het gaat er al zo heet aan toe, te intens om nog toeschouwer te blijven. Mijn lichaam schreeuwt om meer. Elke vezel in mij wil meedoen, wil het verleden en het heden samenbrengen in één overrompelend moment van overgave. Het voelt alsof ik in een droom terecht ben gekomen, een droom die te lang is uitgesteld en nu eindelijk werkelijkheid wordt. Hun lichamen, hun ritme, de warmte om mij heen—het is alles tegelijk.

Haar mond is nat. Niet strak, maar met genoeg druk beweegt ze zich over mijn harde paal heen. Haar ademhaling vangt mij, beheerst en gejaagd tegelijk. Het gejaagde is bewust, puur om mij meer genot te geven. Mijn handen trillen terwijl ik mijn heupen beweeg, langzaam, voorzichtiger dan ik eigenlijk wil, alsof ik dit moment zo lang mogelijk wil rekken. Het liefst zou ik me volledig naar Kamila’s hand toeduwen, maar ik beheers me. Die hand glijdt ook weer van Elise’s hoofd, maar Elise blijft op hetzelfde tempo doorgaan, met diezelfde diepte die mij trillend op mijn knieën laat zitten. Haar kin is nat, glanzend in het licht. Ik kreun in ongeloof, weet bijna niet waar ik moet kijken. Maar als ik kijk, zie ik precies wat ik wil zien. Elise’s lippen zijn strak en warm, haar tong draait gulzig rond mijn eikel, soms plagend, soms alsof ze alles in één keer van me wil nemen. Een beetje bewijsdrang kan geen kwaad in dit geval. Integendeel: het maakt haar alleen maar gretiger. Kamila duwt zich dichter tegen haar aan, een stille aansporing om niet te stoppen, om dieper te gaan. Ze kust Elise op haar wang, en beide kijken ze me tegelijk aan. Hun blikken vullen me met een intens gevoel van macht en overgave tegelijk. Maar Kamila voegt zich niet bij haar op mijn lul. Ze blijft gewoon naar me kijken, dwingend, intens. Dan fluistert ze iets in Elise’s oor. Ik hoor niet wat, maar Elise stopt niet. Ze gaat door, al moet ze haar lach bedwingen. Het maakt het spel alleen maar spannender. Ik geniet hier enorm van. Het is niet alleen wat ik voel en wat ik direct zie. Het is ook die verbintenis tussen ons. Tussen die twee. Ze zitten op dezelfde lijn, een onzichtbaar akkoord dat hen bindt en mij daarin meetrekt. En dat is zo ongelooflijk mooi. Kamila komt weer overeind. Haar vingers kerven zacht lijntjes in Elise’s shirt, een prikkelend contrast met de zoete zachtheid van haar huid. Elke centimeter die haar vingers over de stof bewegen is bewust. Over haar borsten, langs haar buik, tot aan de rand van het shirt. Dan stopt ze. Plagend. Elise’s lichaam reageert, haar ademhaling stokt even, maar haar mond laat me niet los. Ik hoor hun ademhaling, zwaar en onregelmatig, het ritme dat alles in de kamer overheerst. Het geluid van smakken, zuigen en kreunen vult de ruimte en maakt me duizelig van opwinding. Mijn heupen bewegen instinctief sneller, maar telkens rem ik mezelf af, omdat ik wil dat dit eeuwig duurt. Ter afleiding trek ik Kamila naar me toe. Onze tongen vinden elkaar, gulzig en gretig. De opwinding stijgt verder, maar ik laat me niet volledig door hen overmeesteren. Mijn climax komt wanneer ík dat wil. En Elise zal daar harder voor moeten werken.

Mijn blik dwaalt naar beneden. “Mag ik zeggen dat ik dit gemist heb?” Elise’s mond beweegt langzaam maar onafgebroken, speeksel druipt langs mijn schacht, glinsterend in het licht. Alleen de subtiele glimlach in haar mondhoeken verraadt dat ze mijn woorden kan waarderen. Is het oppervlakkig? Nee, dat punt zijn we allang voorbij. “Ik ook,” zegt Kamila zacht maar vastberaden. Ze legt haar hand opnieuw op het hoofd van Elise. Al zou Elise willen antwoorden, het kan niet. Ze buigt dieper, haar lippen sluiten zich strakker rond mijn eikel, en haar bewegende, naakte lichaam blijft mijn blik gevangenhouden. Het doet niets onder aan het beeld van mijn harde schacht tussen haar warme lippen. Kamila’s tong glijdt langs Elise’s lippen en neemt de druppels mee, alsof ze niets wil verliezen. Ze raakt mijn lul bewust niet, houdt me op afstand, uitdagend en verleidelijk. “Geloof dat zij het ook gemist heeft, of niet?” vraagt ze, haar stem zinderend en bijna duivels. Elise kreunt zachtjes, een bevestiging die niet mis te verstaan is. Dan doet ze iets dat me bijna spontaan laat klaarkomen: ze neemt mijn eikel diep in haar keel en terwijl ze dat doet, laat ze haar ogen wegdraaien, kort maar veelzeggend. Geen woorden nodig. “Ah, Jezus…” ontsnapt er uit mijn keel. Ik trek me snel terug, mijn adem gejaagd, tot Kamila’s verbazing. “Ja…” hijgt Elise, speekselslierten tussen haar lippen en mijn pulserende eikel. “Nou, jongens. Ik word bijna jaloers,” fluistert Kamila met een vinger bij haar lip. Haar hand glijdt naar mijn natte, glibberige lul. Ik schok van opwinding, zo dichtbij, zo verleidelijk. Maar ze weigert het af te maken. In plaats daarvan kust ze Elise op haar vochtige lippen. Hun tongen vinden elkaar onmiddellijk, gulzig en ongeremd. Ondertussen blijft Kamila’s hand langzaam over mijn paal glijden, een spel van verleiden zonder te verlossen. Elise’s hand vindt mijn ballen, zachtjes masserend, zonder haar blik van Kamila’s ogen af te wenden. Hun samenwerking is perfect, alsof dit altijd de bedoeling is geweest. Ik aai Elise’s haren, koester haar en dit moment, en duw mezelf langzaam dichter tegen hen aan. Terwijl Kamila haar kussen niet loslaat, voelt het alsof hun monden een sleutelgat vormen en mijn lul de sleutel is. Zo natuurlijk glijdt hij ertussen. Hun kus stopt niet wanneer mijn eikel ertussen schuift. Ze tongen, ze likken, ze smakken, hun mondhoeken krullend in pure wellust. Hun lippen glijden langs mijn schacht, nat en speels, terwijl hun hoofden synchroon bewegen. Een choreografie die me gek maakt van verlangen. Het voelt alsof ik niet meer los kan komen uit dit web van tongen, lippen en handen. Mijn adem stokt telkens wanneer Elise me aankijkt, en dan weer langzaam haar ogen sluit, spelend met de grens van mijn zelfbeheersing. Kamila’s hand rust kort op mijn buik, haar nagels krassen speels over mijn huid. De intensiteit stijgt verder, brandend, allesomvattend. “Allemachtig…” kreun ik fluisterend, mijn hele lijf trillend van de spanning die onafwendbaar naar zijn hoogtepunt drijft.

Ik kom niet klaar. Ik wil niet. Ik wil me nog niet overgeven en trek me iets terug, mijn heupen net genoeg naar achteren zodat de meiden even adem kunnen halen en ik de controle behoud. Hun lippen zijn getuit en gezwollen. Ze glimmen en zijn nat. Sliertjes speeksel knappen terwijl ik mijn net zo gezwollen, glimmende pik bij ze vandaan haal. Wat ik nu zie, is bijna genoeg om spontaan klaar te komen. Zoals ze kijken. Ze vragen erom. Samen. Dat is het mooiste. Zo geil. Mijn hart bonst in mijn borst, elke spier gespannen, mijn vingers verkrampt in het kussen naast me. “Niet goed?” vraagt Elise dan uitdagend, eigenlijk de eerste keer dat ze van zich laat horen. Ze is weer in haar element. Nu wist ze het weer. Wij allemaal. “O jawel,” zucht en hijg ik, trillend op mijn knieën. “Maar volgens mij stoor ik,” voeg ik er met een grijns aan toe. Elise kijkt kort verrast, Kamila lacht al. “Toch schat? Jij had andere plannen.” Ik wil haar erop wijzen dat het ochtendritueel bij deze dus is uitgebreid naar onze gast. Kamila knikt en komt overeind. Ik ga juist zitten en zie hoe ze Elise overeind trekt. Die weet het ook weer. Die wil dat ook weer. Samen trekken ze haar top uit, gevolgd door haar bh. Langzaam. Elkaar kussend. En ik geniet. Ik zie de blote huid van Elise zich uitbreiden, haar mooie, volle borsten springen tevoorschijn als de stof over haar hoofd glijdt. Een fractie kleiner dan die van Kamila, maar dat is verwaarloosbaar. Elise kijkt me aan. Ze zag me kijken. En ik maak mezelf wijs dat ik moet blijven zitten, alsof mijn rol nu is om te zien hoe zij elkaar ontdekken. Wanneer Elise weer gaat zitten, meer achterovergeduwd door Kamila, beweegt ze haar heupen de lucht in. Kamila trekt haar zwarte trainingsbroek in één vloeiende beweging uit. Ondergoed gaat mee, sokken droeg ze al niet. En dan valt er niets meer uit te trekken. Allen zijn we nu naakt, de kamer gevuld met de geur van huid, zweet en verlangen. Het licht van de ochtend valt zachtjes door de gordijnen en verlicht onze lichamen alsof dit tafereel nooit verborgen mocht blijven. Alles voelt geladen, alsof de muren zelf onze geheimen in zich opnemen. Ik lig net buiten bereik van Elise’s handen. Dit is niet mijn moment. Niet fysiek. En toch, terwijl Kamila haar voeten op de rand van de bank plaatst, weet ik dat wat ik ga zien één van de mooiste dingen is die zich ooit aan mij zullen openbaren.

Kamila zakt langzaam omlaag, haar lange haren vallen over haar schouders naar voren en glijden langs Elise’s dijen terwijl ze haar handen stevig plaatst. Haar vingers kneden zacht het vlees, haar duimen spreiden Elise’s lippen open alsof ze een geheim blootlegt dat alleen zij mag ontdekken. Haar adem strijkt warm langs de tere huid, haar ogen fonkelen kort omhoog, alsof ze het effect van dit gebaar bij Elise wil peilen. Het wachten alleen al maakt het bijna ondraaglijk, de spanning groeit in elke seconde dat haar lippen nog niet raken waar Elise ze verwacht. Dan buigt ze zich voorover. Haar mond vindt Elise’s natte warmte. Het eerste contact is zacht, bijna teder, maar de reactie van Elise is heftig. Ze kreunt diep, haar rug trekt hol, haar handen grijpen de kussens vast alsof ze zich ergens aan moet verankeren. Het geluid dat ze voortbrengt, raakt me in mijn ziel: een rauw, onmiskenbaar geluid van verlangen dat rechtstreeks in mijn onderbuik brandt. Kamila’s tong beweegt cirkelend, aftastend, en haar vingers blijven Elise’s dijen stevig omvatten, alsof ze wil dat er geen ontsnappen mogelijk is. Elise’s ademhaling versnelt, haar borstkas heft zich hoog en zakt dan weer neer in korte, onregelmatige stoten. De kamer vult zich met de geur van opwinding, met de warmte van lichamen die zichzelf niet langer verbergen. Ik zie haar borsten rijzen en dalen in het ritme van haar adem. Druppels zweet glinsteren op haar huid, als kleine parels die het licht van de ochtend vangen. Haar lippen geopend, haar ogen half gesloten, ze geeft zich steeds verder over aan Kamila’s tong en vingers. Elke beweging, elke trilling van haar lichaam, sla ik op in mijn geheugen. Kamila wisselt het ritme af, neemt soms haar tijd om Elise langzaam naar het randje te brengen, en voert het tempo dan ineens weer op zodat ze haast schokkerig kreunt. Elise’s handen schieten even naar Kamila’s haren, trekken haar dichter tegen zich aan, alsof ze het nog dieper, nog intenser wil voelen. Ik zie hoe haar dijen trillen, hoe haar tenen zich krommen, en weet dat ze op elk moment kan exploderen in een golf van genot. Elise fluistert iets onverstaanbaars, een gebroken klank tussen hijgen en kreunen. Kamila reageert door haar vingers naar binnen te laten glijden, langzaam, en Elise’s hele lichaam bolt zich op van spanning. Haar lippen vormen mijn naam, maar geen geluid ontsnapt. Haar wangen gloeien, haar haren plakken tegen haar slapen van het zweet. Ik voel mezelf bijna net zo sterk trillen als zij, gewoon door toe te kijken, gevangen in dit schouwspel. Mijn pik bonst, mijn adem stokt telkens wanneer Elise’s gezicht vervormt in die mix van pijn en extase, alsof haar hele lijf op het punt staat zichzelf te verliezen. Alles in mij schreeuwt dat dit beeld zich voor altijd in mijn geheugen brandt. Dit moment, deze intensiteit, deze overgave: het voelt als een waarheid die niet meer terug te draaien is. Een bevestiging dat wat hier gebeurt niet alleen lust is, maar ook het bewijs van een verbondenheid die sterker is dan woorden kunnen uitdrukken. Kamila tilt haar hoofd even op, haar mond glanzend, en kijkt mij recht aan met die blik die alles zegt: dit is van ons, dit delen we, dit gaat verder dan één ochtend. Elise’s lichaam trilt nog steeds, haar ademhaling hortend, en ik weet dat we een grens zijn overgestoken die we nooit meer zullen vergeten.

Het is voor mij het teken dat ik weer gewenst ben. Dichterbij. Ik ga naast Elise zitten. Ze kijkt me nog uitnodigender aan, haar ogen glanzend van genot, gevoed door alles wat Kamila haar schenkt. Ze ligt half onderuit, haar benen wijd, haar heupen wiegend in de cadans van verlangen. Ik zit rechtop naast haar, mijn hart bonst. Ze buigt over mijn schoot heen, haar mond zoekend, en Kamila duikt opnieuw tussen haar dijen. Terwijl ze Elise likt, kijkt ze mij strak aan, alsof ze wil bevestigen dat dit niet alleen tussen hen is, maar óns moment. Elise’s lippen vinden mijn harde paal, haar kreunende mond omhult me gulzig. En terwijl Kamila Elise’s controle stukje bij beetje wegneemt, weigert Elise mijn pik ook maar een seconde los te laten. Haar hand klemt zich er steviger omheen, trekt me dichterbij. Alsof ze wil aangeven dat dit alleen compleet is met mij erbij, dat wij drieën samen dit web van genot vormen. Ook al ik weer overeind kom. Ik blijf op mijn knieën zitten, Elise zuigt me diep, haar mond gulzig, haar lippen strak om mijn eikel. Haar tong draait speels rondjes, plagerig en tegelijk uitdagend, alsof ze me wil testen op hoe lang ik dit volhoud. Haar ogen zoeken de mijne, brandend, hongerig, smekend en bevelend tegelijk. Alsof ze me wil laten zien dat dit nu de enige waarheid is: dit kan. Dit mag. Dit móét. En ik kan niet anders dan haar geloven. Het gaat vanzelf. Ze geniet, zichtbaar en voelbaar. Elke trilling van haar lichaam vertaalt zich naar de zuigkracht van haar mond om me heen. Haar handen klemmen zich om mijn dijen, stevig, alsof ze bang is dat ik haar zou wegtrekken uit dit paradijs van lust. Ik voel haar kreunen trillen om mijn eikel heen, een pulserende spanning die me dichter naar de rand jaagt. Kamila’s tong beweegt ritmisch, cirkelt om Elise’s clit, zuigt kort en dan weer teder, terwijl haar vingers langzaam naar binnen glijden. Ze vinden een ritme dat Elise’s hele lijf in extase drijft. Haar dijen spannen, haar buik trekt samen, haar borsten heffen zich met elke snakkende ademhaling. Elise’s hand, die strak om de basis van mijn pik geklemd is, trekt me sneller, harder, alsof ze met elke beweging haar eigen genot nog verder wil versterken. Het natte geluid van haar mond vult de kamer, vermengt zich met Kamila’s likken en zuigen. Samen vormen ze een duet van verleiding dat me langzaam breekt. Mijn lijf beeft van de prikkels die zich opstapelen: de warmte, de natheid, het gehijg, de doordringende blik van Elise die me niet loslaat. Haar ogen smeken en gebieden tegelijk, een combinatie die me bijna doet bezwijken. Elise komt klaar. Alsof ik het voor het eerst zie, zo puur en zo veelzeggend. Haar hele lijf spant zich samen, haar rug kromt in een perfecte boog, haar geluid gedempt rond mijn harde lul terwijl ze me vastberaden blijft pijpen. Haar dijen klemmen zich om Kamila’s hoofd, haar vingers klauwen in de kussens alsof ze zichzelf moet verankeren. Ik zie hoe Kamila’s ogen glanzen van trots en honger, hoe haar tong onvermoeibaar blijft spelen, alsof ze Elise’s orgasme langer wil rekken dan menselijk mogelijk is. Het is een aanblik die me bijna doet bezwijken. Mijn buik trekt samen, mijn heupen beven, mijn keel laat een rauwe kreun ontsnappen. Ik voel hoe mijn eigen grens nadert, onstuitbaar. Maar ik weiger toe te geven. Nog niet. Ik wil dit vasthouden. Dit beeld, dit geluid, dit gevoel. Nog even langer.

Elise laat me los. Uitgeteld. Ze kan niet meer. Haar lichaam schokt nog na, haar adem piept kort en gejaagd. Ik blijf naar haar kijken, gefascineerd, totdat ik de handen van Kamila voel, warm en bezitnemend, die over mijn naakte lichaam glijden. Met ontwaakte ogen komt ze omhoog, haar lippen nat, haar huid bezweet. Haar mond vindt de mijne, gulzig en vastberaden. En ik proef Elise. Het zout, het zoet, de echo van haar genot. We laten elkaars tongen toe, ongeduldig, gulzig. Mijn handen zoeken haar vormen: eerst een bil, dan een borst. Kamila’s hand vindt mijn schacht en trekt er traag maar doelgericht aan. “Mijn god…” puft Elise zachtjes na. Haar stem breekbaar, hees, alsof ze zichzelf verrast door wat ze voelt. Het klinkt alsof het te lang geleden is. Alsof de laatste keer dat ze zo diep zuchtte, ook met ons was. Haar hand glijdt loom over mijn dij, terwijl Kamila mijn oor vindt. “Neem haar,” fluistert ze kordaat, dwingend en toch teder. Het bevel, de toestemming, de uitnodiging ineen. Ik registreer het nauwelijks, want mijn lichaam reageert sneller dan mijn gedachten. Ik kom in beweging. Kamila wijkt opzij en laat ruimte vrij, en voordat ik het besef sta ik voor Elise, zak ik over haar heen en leid ik mijn harde lul naar haar natte ingang. Elise’s adem stokt. Alsof ze het niet verwacht, alsof dit moment haar alsnog overvalt. Haar ogen groot, haar mond open, trillend van spanning. Ik kijk haar aan, zeg niets. Er zijn geen woorden die dit moment kunnen omschrijven. Na al die tijd weer hier. Weer tussen haar benen, nadat ik haar lippen al had mogen voelen. Kamila zit vlak naast ons, haar hand begeleidt mijn lul de goede kant op, alsof ze me letterlijk naar dit punt wilde leiden. Maar het lijkt vanzelf te gaan. Zonder enige weerstand glij ik naar binnen. Ik voel haar natte wand die zich om mij sluit, haar warmte die me volledig opslokt. Elise’s ogen sperren zich nog wijder open, haar mond vormt een kreun. Dan slaat ze haar armen om me heen en trekt me dichter tegen zich aan. Dieper, altijd dieper. Mijn knieën rusten op de rand van de bank, haar benen hoog, haar knieën bijna tegen haar oren gedrukt. Ik schuif in en uit haar, langzaam eerst, maar al snel sneller, harder. Het is glijden, zonder hapering, met alle geluiden die erbij horen: het natte gesop van haar kut, het ritmische kreunen dat uit haar keel ontsnapt, de korte grommen die ik zelf niet meer tegen kan houden. Kamila is naast ons, kussend, strelend, haar handen glijden over onze lichamen alsof ze ons wil samenvoegen. Alles voelt verbonden, als een driehoek die weer compleet is. Dit had niets meer met het ochtendritueel te maken. Dit was geen spelletje meer, geen routine die we deelden. Dit was rauw, echt, en alles wat zij wilde dat wij nog moesten doen. Het gebeurde. Onvermijdelijk. Onstuitbaar. En het voelde alsof de ochtend niet langer het begin van de dag was, maar het begin van iets groters: een terugkeer naar wat we ooit waren en nu opnieuw durfden te zijn.

Mijn stoten worden harder. Dieper. Ik heb nog nooit zo diep in haar gezeten. Ze ligt bijna dubbelgevouwen, haar benen hoog, haar dijen trillend van spanning. Mijn ballen kletsen luid tegen haar billen, het ritme onverstoorbaar, rauw. Het doet bijna pijn, maar die pijn vermengt zich met pure extase. De soppende geluiden vullen de kamer, elke stoot doet het klinken alsof haar vocht zich met kracht uit haar kut laat klotsen telkens wanneer ik mijn paal tot de wortel naar binnen duw. Elke beweging ontlokt haar een kreun, steeds hoger, steeds heser. Haar stem breekt, haar geluiden veranderen in kermen die mijn drift alleen maar verder aanwakkeren. Ik ben bezeten. Dit is inhalen. Dit is afrekenen met alles wat gemist en opgekropt is. Elke frustratie, elke onbeantwoorde vraag, elk gemis: het komt er allemaal uit in de intensiteit van mijn stoten. We hadden vast nog veel te bespreken. Veel vragen. Veel antwoorden. Maar dit gesprek voeren we niet met woorden. Dit gesprek voeren we met lichamen. Dit was echt. Dit was nodig. Zo ongelooflijk nodig. En in dat moment is er geen ruimte voor twijfel of terughoudendheid. Elise ondergaat alles met een glimlach die uitmondt in een geknepen uitdrukking, haar ogen stevig gesloten, alsof ze bang is dat dit moment haar ontglipt als ze ze opent. Haar kermen vullen de kamer, haar lijf wil schokken, maar krijgt amper de ruimte. Mijn lichaam houdt haar vast, drukt haar tegen de kussens, dwingt haar mee te bewegen in mijn ritme. En toch trekt ze me ook nog steeds dichterbij, haar nagels krassen over mijn rug, haar handen grijpen me alsof ze me nooit meer wil loslaten. Mijn gezicht begraven in haar hals, haar natte lokken plakken op mijn huid, de geur van haar zweet vermengt zich met die van mij. Ze wil dit. Hiervoor is ze gekomen. Niets meer en niets minder. En dat is genoeg. Dat is alles. Zo duidelijk als mijn pik hard is, zo duidelijk is mijn drang. Ik neem haar volledig. Ik laat me zakken bovenop haar, mijn heupen bewegen krachtig, mijn handen grijpen haar heupen nog steviger vast. Mijn mond zoekt haar huid, haar hals, haar borsten. Haar zweet smaakt zout, haar huid voelt warm en zacht onder mijn lippen. Elise kreunt luid, haar benen slaan zich om me heen, en ik voel hoe ze zich overgeeft, volledig, zonder terughoudendheid. Kamila is overal: haar lippen vinden de mijne, haar handen strelen Elise’s dijen en borsten, haar ogen smeken en glanzen tegelijk van trots. Soms kijk ik opzij en vang ik haar blik. Die blik alleen is genoeg om mijn stoten nog harder, nog dieper te maken. Drie lichamen die elkaar vinden, zoals het ooit was. Maar nu intenser, rauwer, onmiskenbaar echt. Het voelt alsof er geen grenzen meer bestaan, alsof alles wat ooit gebroken leek, nu geheeld wordt door zweet, speeksel en pure overgave. In dit moment zijn we onlosmakelijk verbonden. Een driehoek die ooit verloren ging, nu herboren in de ochtendlucht die dik en zwaar in de kamer hangt.

Wanneer ik klaarkom, heeft Elise dat alweer gedaan. Ik heb het gevoel dat de hele sessie voor haar een lang, stampend orgasme was geweest, een golf die haar telkens opnieuw overspoelde. Maar als ik loslaat, glijd ik uit haar en spuit ik krachtig over Elise heen. Het voelt als een grens, een afbakening: ze is weer van mij, ons moment opnieuw verzegeld. Het is veel. En hard. Het schiet tegen haar huid aan, haar gezicht zo dichtbij omdat ze nog altijd dubbelgevouwen ligt. Het spat zichtbaar op haar borsten en buik. Het warme zaad glinstert in het licht, druipt langzaam langs haar rondingen naar beneden. Ze hijgt, haar ogen fonkelen, ze geniet zichtbaar en smeekt met haar blik om meer. Meer seks. Meer verbinding. Kamila lacht, ondeugend en trots, en likt Elise vervolgens tergend langzaam schoon. Haar tong glijdt speels en sensueel over Elise’s huid, langs haar borsten, haar buik, haar dijen. Overal waar mijn zaad kruipt, volgt haar tong. Elise kreunt, sluit haar ogen en geeft zich opnieuw over, haar lichaam siddert bij elke aanraking van Kamila. Dan pakt Kamila mijn lul, nog steeds hard, nog steeds hongerig. Ze trekt me dichterbij en zuigt hem weer gulzig af, alsof ze geen seconde wil verspillen. Mijn pik jeukt en gloeit, heter dan ooit. Haar koele, natte mond is precies wat ik nodig heb. Het restje zaad dat nog aan mijn eikel hangt, blijft even kleven en belandt dan op de kin van Kamila. Mijn handen vinden haar hoofd, ik leid haar bewegingen. Ze draait haar mond over mijn gehele lengte totdat ze even moet proesten. Haar gretigheid is bijna pijnlijk mooi, haar mond werkt onvermoeibaar en mijn opwinding laait direct opnieuw op. Toch weet ik, en voel ik vooral in mijn lijf, dat het voor nu het einde is. Voor nu. We zijn geen moment van de bank geweken. Het leer plakt aan onze bezwete lichamen, de kamer ruikt naar seks, naar warmte, naar ons. Het raam is beslagen, het daglicht dringt maar half door de dampige lucht. Ik hoor alleen onze ademhaling, het nasuizen van mijn hartslag in mijn oren. En als we uiteindelijk uitgeput naast elkaar liggen, verstrengeld, elkaars warmte delend, lijkt de wereld even niet meer te bestaan. Elise streelt gedachteloos mijn buik, Kamila kust loom mijn schouder. Dan doorbreekt Elise de stilte. Haar stem is breekbaar, maar vastbesloten, alsof ze bang is dat het moment anders vervliegt: “Ik wil dit terug,” zegt ze. Haar woorden hangen zwaar in de lucht. “Ik moet dit weer hebben…” Het klinkt oprecht. Wanhopig. En voor ons beiden: meer dan welkom.