Verboden Liefde (2)

De volgende ochtend wordt Paul heel laat wakker. Het is al bijna middag. Hij staat op verfrist, uitgerust en vol energie. Met een kop koffie loopt hij de tuin in. Hij voelt zich bijna schuldig als hij zijn hond Charlie aanhaalt. “Sorry Charlie, ik had dit even nodig. Straks maak ik het goed.” Genietend van zijn koffie, denkt hij aan gisteravond. Het was me wel een geweldige avond. Wat is Anja toch een fantastische vrouw. Aanvankelijk wat aarzelend misschien, maar daarna… Ze is echt lief. Jammer dat ze al een partner heeft. Met haar zou hij best verder willen. Denkend aan hun heerlijke seks, voelt hij al weer aangename kriebels in zijn buik.

Ook Anja ontwaakt veel later dan normaal. Ze neemt een douche en gaat dan koffie maken. Ook haar gedachten zijn bij gisteravond. Paulj heeft haar zo heerlijk verwend. Hij is zo compleet anders dan haar eigen man. Ze denkt weer aan zijn handen, zijn tong, zijn mond en ze wordt spontaan weer vochtig. Haar gedachten worden onderbroken door het geluid van haar mobiele telefoon…

Rond half 4, 4 uur, maakt Paul zich klaar om met Charlie uit te gaan. De hond kijkt hem aan met een blik van ‘Hè, hè, ‘t werd wel eens tijd baas!’ Als Paul het hek opent, rent hij al naar het hek van 3 huizen verder op en begint spontaan te blaffen. Onmiddellijk is er antwoord van een andere hond: Anja’s hond. Paul voelt zich ineens blij als hij Anja’s stem hoort. Doe normaal, zegt hij tegen zichzelf, je lijkt wel een verliefde puber. Maar daarmee gaat het blijde gevoel niet weg.

Ook Anja voelt zich spontaan nog heerlijker als ze zijn stem hoort. Samen op een meter afstand van elkaar, zoals gewoonlijk, lopen ze het pad af. Dan links over een smal bruggetje en ze zijn in de polder. Natuurlijk vragen ze naar elkaars nachtrust en hoe ze zich voelen. De honden rennen voor hen uit. Na een bocht staat er in de schaduw van een boom een houten bankje. Ze stoppen daar wel vaker. De honden kunnen er spelen. Ze gaan zitten, maar houden afstand. Je weet maar nooit! Het liefst zouden ze elkaar omarmen, maar ze beheersen zich.

Anja zegt: “Wat ga jij vanavond doen?” Paul antwoordt: “Ik heb geen plannen. Vroeg naar bed, denk ik. Hoezo?”

“Nou, dat was ik ook van plan. Maar ja, er is wat tussen gekomen.”

“Vertel eens.”

“Mijn man belde zojuist." Het werk in Duitsland is niet klaar. Hij zei: “Je vindt het toch niet erg, hoop ik. Morgen kom ik zeker naar huis.”

Paul wacht. Dan zegt Anja: “Ik wil niet alleen slapen.”

Paul glimlacht, maar de kriebels in zijn buik nemen toe. “Ik eigenlijk ook niet. Waarom kom je niet naar mij toe?”

Anja wacht en zegt dan: “Ja, dat zou ik kunnen doen.”

Ze lachen. Deze kans laten ze natuurlijk niet voorbij gaan. Nog een nacht! Heerlijk! En daarna? Nou, daar denken ze later wel over na.

Anja komt om 9 uur. Diverse keren had Paul een stijve die dag, maar hij raakte zichzelf niet aan. Heeft dit met verlangen te maken, met liefde misschien? Via het tuinpad komt ze. Achterom. Charlie blaft niet. Hij kent haar. De opwinding neemt nu al toe. De deur is open. Snel naar binnen. Paul wacht haar op. Nog in het halletje omarmen ze elkaar en drukken zich tegen elkaar aan. “Wat een heerlijke verrassing, lieve Anja!” “Dat is het zeker, schat.” Nog geen 24 uur geleden was ze hier. En nu wil ze weer. Weer! Met haar man 1 keer per week, en dan is het vaak nog ‘boring’. Ze glimlacht. “Waarom lach je?” “Omdat ik blij ben hier weer te zijn.”

Hand in hand lopen ze de kamer in. Anja gaat aan de mini bar zitten als Paul twee glazen wijn inschenkt, Gisteren was het toch nog wat aftasten, maar dat is nu voorbij. De seksuele spanning is bijna voelbaar. Terwijl ze van hun wijn drinken, praten ze wat, maar het komt erg gekunsteld over. Dan staat Paul op. Zijn glas is nog half vol. Hij gaat achter Anja staan en slaat zijn armen om haar heen. Hij drukt zich tegen haar aan en ze voelt dat hij ook zin heeft. Anja voelt zachte kusjes in haar nek en zelfs even zijn tong tegen haar oorlelletje. Ze zucht van tevredenheid. Wat kan seks toch mooi zijn als je met iemand bent die je graag mag. Langs haar heen pakt hij zijn glas en drinkt een slokje. “Dus je bent blij dat je hier weer bent!” “Ja, jij toch ook?” Zijn antwoord is door een kort moment zijn lichaam tegen haar aan te drukken. Ze lacht.

Dan draait Paul ineens haar kruk om, zodat ze elkaar kunnen aankijken. Hij neemt haar gezicht in zijn handen. “Ja, ik ook. I love it.” Wat volgt is een kus. Meerdere kussen, lange kussen. Haar handen wrijven over zijn borst. Ze trekt zijn overhemd uit zijn broek en knoopt het los. Anja streelt zijn naakte borst. Na de zoveelste kus kijkt ze hem aan. Paul begrijpt haar direct. “Doe maar.” Ze maakt zijn broekriem los en trekt de rits van zijn gulp naar beneden. En onder weer een zoen duwt ze zijn broek en onderbroek naar beneden. Halverwege zijn benen blijft die hangen, maar dat is al genoeg. Ze pakt zijn lul en trekt er aan. Als ze zich voorover buigt, stopt Paul haar. “Wacht even.” Hij trekt snel zijn kleding uit en klimt op de bar. Hij gaat achter haar zitten en leunt wat achterover terwijl hij zich vasthoudt aan de rand van de bar. Anja draait haar kruk terug naar de bar. Hij zit naakt op de bar, zij zit op de barkruk tussen zijn benen. Ze pakt hem opnieuw vast. “Wil je me pijpen?” Haar ogen glinsteren. “Graag.” “Wees dan lief voor me.” Het is zo erotisch om te zien en mee te maken. Ze neemt zijn lul in zijn mond en voelt hoe die verder groeit. Zijn lul past bij lange na niet in haar mond, maar het belet haar niet hem te verwennen. Ze likt zijn stam en zuigt op zijn eikel. “Vind je het fijn?” vraagt Paul.

En ineens schiet het, wat ze gisteren ervaarde, door haar hoofd. Niet 'ga door, ik vind het zo lekker’, maar ‘vind jij het lekker om mij te pijpen’. Zelfs nu merkt ze dat hij haar op de eerste plaats zet. Hij is echt bijzonder. Een warme gloed gaat door haar heen. Deze man kent geen zelfzucht. Hij geeft zonder te nemen. “Ik vind het heerlijk om jou te pijpen,” is haar antwoord. Af en toe kijkt ze op en ziet ze hem kijken. Met alles wat in haar is, wil ze hem vertroetelen, verwennen, hem alle genot van de wereld geven. Ze likt zijn schaamstreek en geeft hem zoentjes. Zijn lul is zo hard. Weer stopt ze hem in haar mond en haar tong speelt met het topje. Is dit seks, vrijen, liefde bedrijven? Voor haar is het alles. Ineens duwt hij haar zachtjes weg. “Nog niet,” zegt hij. Ze begrijpt dat hij nog niet wil klaarkomen. “Wil je niet komen?” vraagt ze bijna overbodig. “Natuurlijk wel, maar alleen als we samen komen.”

Paul gaat weer van de bar af en loopt met Anja naar de bank. Dit keer de 3-zits bank. “Wil je je uitkleden?” Ze glimlacht. De meeste mannen zouden bij wijze van spreken haar de kleren van haar lichaam trekken, maar Paul vraagt. Plagend begint Anja zich te ontkleden. Paul vindt dat vast fijn, denkt ze. En ze heeft gelijk. Zijn ogen glinsteren en zijn blik vindt ieder stukje naakt huid dat zichtbaar wordt. Zijn lul verslapt niet. “Je bent zo mooi, zo sexy. En dat voor mij. Heerlijk.” Ze antwoordt niet, maar geniet wel van zijn woorden. Ze denkt: Natuurlijk voor jou. Alleen voor jou laat ik mezelf naakt zien. Als haar slipje als laatste uitgaat, zegt hij: “Je hebt je geschoren.” “Omdat jij dat graag wil!”

Ze klimt op zijn schoot en duwt zijn lul in haar drijfnatte kutje. Ze bewegen zich langzaam, maar bij iedere beweging voelt ze prikkelingen door haar heen gaan. Ze voelt hoe diep hij in haar is en elk plekje dat hij raakt geeft haar nieuw genot. In stilte bewegen ze zich, maar tot een orgasme leidt het niet. Ineens komt hij overeind. Hij zit op de rand van de bank en duwt haar benen achter zich. Gevangen op zijn schoot. Zo voelt Anja zich. Net als vroeger, heel vroeger, dan zat ze als klein kind op de schoot van haar vader. Zijn machtige armen om haar heen. Armen die haar vertelde je hoeft niet bang te zijn: ik bescherm je. Raar om dat beeld nu ineens te krijgen. Pauls armen om haar rug, zijn lul diep in haar. Bewegen doen ze niet, alleen maar stil zitten. Dan hoort ze zijn stem: “Vrijen met jou is zo fijn.” En weer een schok. Hij zegt niet neuken of seks, maar vrijen. Opnieuw dat warme gevoel. Ze antwoordt niet. Gevoelens spreken voor zich. Dan duwt Paul haar opzij. Zijn lul uit haar. Hij staat op. Ze ziet hoe die glimt, maar nog steeds hard rechtop staat. Even kijkt hij op haar neer, maar gaat dan naar de bar om terug te keren met 2 glazen water en 2 glazen wijn. Hij gaat weer naast haar zitten. Anja kruipt opnieuw tegen hem aan, zoals ze vroeger dicht tegen haar vader aankroop om zijn warmte en bescherming te voelen. Ze drinken in stilte. Plots zegt ze: “Jij bent niet gekomen.” Paul geeft haar een klein kusje en antwoordt: “Jij ook niet Als we komen, komen we samen.” Wat? De woorden klinken als muziek in haar oren. Als we komen, komen we samen. Ze vraagt niet verder. Waarom ook? Zo’n man heeft ze nog nooit meegemaakt. Nog dichter kruipt ze tegen hem aan.

Na een eindeloze stilte zegt hij: “Ik woon hier niet meer zo lang.” Ze schrikt: “Wat bedoel je?”

“De polder gaat verdwijnen, dat weet je. Er is geen plaats meer voor onze honden. Er komt een AZC. Kwestie van tijd. Dan is het uitzicht weg en misschien wel de rust. Ik ben al op zoek naar een appartement en ik weet al waar ik wil wonen.”

Anja zwijgt. Gaat hij nou uit haar leven verdwijnen? “Ik wil niet ver hier vandaan gaan wonen. In de wijk Reigershof. Misschien 10 minuten of een kwartiertje. Je weet dat daar appartementen staan.”

“Bedoel je die appartementen die op de polder uitzien?”

“Ja.”

Ze zegt even niets, maar dan zegt ze kleintjes: “Raak ik jou dan kwijt?”

Hij lacht en antwoordt: “Alleen als buurman, wat mij betreft.”

“Wanneer ga je?”

“Zodra er iets beschikbaar is.”

Anja knijpt in zijn hand en zegt opnieuw kleintjes: “Ik wil je niet kwijt.”

“Dat hoeft toch niet?” “Ik wil je eigenlijk vragen mij te helpen het appartement in te richten.”

Dan lacht Anja. De plots opgekomen spanning is alweer tenietgedaan. “Natuurlijk help ik je. Graag zelfs.

“Dat is dan afgesproken. Alleen weet ik nog niet wanneer. Ik denk wel dat het niet lang zal duren.” Pauls voorgevoel is juist, Direct na Nieuwjaar komen de bulldozers al, maar dat weet hij nu uiteraard nog niet. “O, en dan nog iets.” “Wat?” “Ik wil dolgraag met jou, alleen met jou het huis inwijden: de kamer, de keuken, het bed, ja, zelfs de wc!”

Anja lacht. Een lach van ontspanning.

Waarom Paul dat nu vertelde? Om de seksuele spanning te breken.”En wat gaan we nu doen?” Hij: “spelen.” Zij: “fantaseren.” Hij: “vrijen” Zij “...eh seks.” Hij: “dansen.” Zij: “zoenen.” Paul: “Nee, dansen. Kun jij dansen?” “Niet echt een beetje.” "Wacht, ik heb een idee.” Hi staat op en loopt naar de kast waar talloze cd’s staan. Het is wel even zoeken, maar dan vindt hij het.

“Het is een oudje, maar wel toepasselijk voor nu". “Het is een liefdesliedje uit de jaren 60.” Hij zet de cd aan en loopt naar de bank. Hij pakt Anja’s hand en trekt haar overeind. Met zijn armen om haar heen, zegt hij: “Je hoeft alleen maar te bewegen. Volg mij maar.” Dan klinkt het lied zacht door zijn speakers: Je t’aime… Moi non plus. “Je hoort Serge Gainsbourg, een Fransman en Jane Birkin, een Engelse actrice." Beiden leven niet meer.” Naakt en heel dicht tegen elkaar bewegen ze zich op de muziek. Anja is zich bewust van zijn lichaam, maar lustgevoelens zijn er nu niet. Wat ze voelt, wat ze beiden voelen is intimiteit. Ze praten niet. Ze luisteren, ze bewegen nauwelijks. Zijn handen strelen haar hoofd en rug. Ineens komt er weer een beeld van vroeger in haar op. Als klein meisje had ze het altijd koud na het bad. Dan rende ze met een handdoek om haar heen naar papa toe die op de band zat. Ze kroop dan op zijn schoot en hij verwarmde haar. Ze is geen klein meisje meer en er is geen handdoek, maar zijn warme naakte lichaam voelt ze maar al te goed. Ze voelt zijn handen op haar rug. Ze voelt zich zo open, zo kwetsbaar. Alles mag hij met haar doen. Alles! Ineens hoort ze zijn stem. Fluisterend bij haar oor, zegt hij: “Ik hou van je.” Ze wordt een kort moment zwak in haar benen. Maar Pauls armen houden haar vast. Een brok in haar keel belet haar te spreken. Als het liedje klaar is, loopt ze, als in een roes, samen met hem naar zijn slaapkamer. Ze gaat op bed liggen. Hij op haar. Ze voelt hoe hij zich in haar dringt. Ze voelt zijn sterke paal diep in haar. Maar hij beweegt zich niet. Hij wacht. De intimiteit overheerst nog steeds. Ze is van hem, ze wil van hem zijn, maar zegt het niet. Anja kijkt in zijn ogen en glimlacht ineens. “Is dit liefde of seks?” Haar stem kraakt een beetje. “Liefde en seks.” “Fantasie?” “Nee, voor mij is dit echt!” Weer dat warme gevoel dat door haar heen stroomt. Ze kruist haar benen over de zijne. Voor Paul het teken dat hij zich kan bewegen. Rustig, bijna traag, stoot hij in haar. In Anja openen zich alle sluizen. Ze drukt haar lichaam omhoog om nog dichter bij hem te zijn. Ze heeft niet in de gaten dat het nu ook voor Paul moeilijk wordt. Zijn zaad klopt. Maar hij wil niet voor haar klaarkomen. Als hij haar diep hoort kreunen, als zij tegelijk haar spieren afwisselend spant en weer ontspant, weet hij dat ze klaar gaat komen. “Kom in me.” Hij twijfelt niet. Hard stoten hoeft ook niet. Als vanzelf zoekt zijn zaad een uitweg en vult haar.

Als hun lichamen zich weer ontspannen, haar blik niet meer vertroebelt is, als ze weer bijgekomen is, geeft ze antwoord op wat hij veel eerder zei: “Ik hou ook van jou.” Lang blijven ze op bed liggen. Hij onder, zij op hem. Een laken over haar rug. Zo maakt hij als het ware een plekje om de intimiteit nog langer vast te houden. Af en toe een kusje of een lief woordje. Pas als de sfeer verandert staan ze op. Na zich opgefrist te hebben, gaan ze enigszins gekleed weer terug naar de bank. Een derde glas wijn. De fles is leeg. “Nee, open geen nieuwe,” zegt ze. Haar stem klinkt weer als vanouds als ze zegt: “Gisteren was het een heerlijke fantasie. Vandaag was het nog nog fijner. Was dit ook een fantasie?”

Paul antwoordt: “Nee, dat zei ik je al, niet voor mij" "Voor jou wel?”

Anja reageert: “Nee, voor mij ook niet. Dit was echt. Dit was zo intiem.”

Anja weet dat na deze twee heerlijke dagen morgen de confrontatie met haar man volgt. Ze weet ook dat ze Paul niet kwijt wil. Hoe verder? Daar wil ze nu niet over nadenken. Dat komt morgen wel. En dus verandert ze van onderwerp.

“Je had het over fantasieën gisteren." “Vertel eens wat meer.”

Paul glimlacht. “Weet je, er zijn er zoveel: Vastbinden, ruwe seks, ruw taalgebruik en meer.” “Dat kan heel fijn zijn als je het samen wil.”

“Ik heb ook wel eens zoiets gedroomd. Ik lag vastgebonden en werd door een man verwend.”

Paul lacht. Anja vervolgt: “Af en toe wat speciaals houdt je relatie spannend, zeggen ze.”

“Dat geloof ik ook. Anders wordt je relatie, maar ook de seks in je relatie zo gewoon. Hoe noemde jij dat gisteren? O ja, ‘boring’.”

“Kunnen we eens een keer mijn droom spelen?”

“Ja, natuurlijk, maar ik moet me wel voorbereiden, want het is nou eenmaal geen dagelijks werk. Ik kan het ook combineren met wat andere dingen.”

Het is al heel laat als Paul Anja thuisbrengt. De wind is koel. Bij het hekje neemt hij afscheid. Hij wacht tot ze binnen is, dan loopt hij terug. Hoe het verder gaat? Geen idee. Of het überhaupt wel verder kan gaan, weet hij ook niet. Voor Anja is het veel moeilijker dan voor hem, beseft hij. Voorlopig zijn hun honden het enige wat blijft. Morgen de dieren uitlaten. Samen en wie weet weet ze dan al meer. Hij aait Charlie over zijn kop. “Welterusten, boy. Morgen ben jij weer aan de beurt!”