De Escaperoom - 2

Een collectieve zucht van voldoening hangt nog steeds in de lucht, dik van de geur van seks en zweet. Mijn eigen hart bonkt als een donderende trommel tegen mijn ribben, mijn lichaam trilt nog steeds van de kracht van mijn bevrijding in Daphne. We zijn een verwarde, hijgende wirwar van ledematen op de vloer, een mozaïek van glad, tevreden vlees.

Philip is de eerste die spreekt, zijn stem een ​​lui gerommel. "Oké, ontwerper. We hebben samengewerkt. Sesam open u."

We kijken allemaal verwachtingsvol naar de zware deur. Hij beweegt niet. De stilte strekt zich uit, alleen onderbroken door onze vertragende ademhaling. Dan, met een zacht gezoem, schuift een klein, voorheen verborgen paneeltje in de muur ernaast open. Binnenin staan ​​gekoelde flesjes water, energierepen en een karaf met iets wat op whisky lijkt.

Daphne maakt zich van me los, met een lichte frons op haar perfecte gezicht. "Een pauze om een ​​hapje te eten? Dat is... een anticlimax."

Een bekend scherm flikkert boven het paneel tot leven, de tekst een koude vlaag van realiteit.

"Helaas is de ultieme samenwerking niet bereikt. Het paradigma van drie afzonderlijke paren is onvoldoende. Echte synchronisatie vereist een meer… holistische aanpak. Er is voor voedsel gezorgd. Hergroepeer en experimenteer alstublieft."

Nigel lacht en reikt naar de whisky. "Je maakt een grapje. Waren we niet synchroon genoeg?" Hij gebaart met de fles naar Natasha, die nog steeds doelloos cirkels op zijn dij tekent. "Ik voelde me behoorlijk synchroon."

"Holistische benadering," leest Simone hardop voor, met een nieuwe, nieuwsgierige vonk in haar ogen terwijl ze een waterfles van Philip aanneemt. Ze kijkt van hem naar mij, naar Daphne. "Het lijkt erop dat we nog steeds in onze koppels zaten."

Een langzaam ontluikend begrip bloeit op in de kamer, overspoelt de postcoïtale waas en vervangt deze door een frisse, scherpere stroom van opwinding. Het spel is nog niet voorbij. Het evolueert.

We drinken, we eten, de simpele handeling voedt een ander soort honger. De energie verschuift van verzadigd naar verwachtingsvol. Daphne vangt mijn blik en haar tong schiet naar buiten om haar lippen te bevochtigen. Dit is het. Dit is de echte test.

Philip staat op, zijn gespierde lichaam straalt een nieuwe vastberadenheid uit. Hij biedt Simone een hand en trekt haar overeind, waarna zijn blik op Natasha valt. "Nou. Als twee aparte paren niet genoeg zijn..." Hij maakt zijn zin niet af. Hij trekt een giechelende Natasha gewoon overeind voor een diepe, zoekende kus. Simone kijkt even toe, een glimlach speelt om haar lippen, voordat ze achter Natasha gaat staan. Haar handen glijden om Natasha's volle, zware borsten te omvatten, haar duimen strijken over de donkere, strakke tepels.

Nigel grijnst, volkomen verrukt door deze wending. Hij beweegt naar hen toe, zijn slanke lichaam drukt tegen de groep, zijn mond vindt Simones nek terwijl zijn hand van achteren tussen Natasha's dijen glijdt. De triade wordt een kronkelende, kreunende eenheid.

Daphne draait zich naar me om, haar ondeugende glinstering vertienvoudigd. "Je geest, John... het is een prachtige, angstaanjagende plek." Ze kust me, een belofte voor wat komen gaat, voordat ze zich omdraait om de anderen te bekijken. "Maar ik denk dat we een grotere groep nodig hebben."

Ze pakt mijn hand en leidt me naar hen toe. De sfeer is elektrisch geladen, geladen met het taboe van nieuwe combinaties. Nigel maakt zich los van het trio om Daphne te begroeten, zijn fluisterende lippen vinden de hare terwijl zijn handen naar beneden glijden om haar blote kont te grijpen. Ik beweeg achter haar, mijn lichaam vormt zich tegen haar rug, mijn pik, alweer stijf, nestelt zich tussen de billen van haar perfecte achterste. Mijn handen komen naar haar toe om haar borsten te claimen, hun volle, bleke gewicht een paradijs in mijn handpalmen. Ik rol haar tepels tussen mijn vingers, voel ze tot harde pieken kiezelen, en ze kreunt in Nigels mond.

Het is een chaotische, glorieuze wirwar van lichamen. Ik kijk toe hoe Philip, zijn intense ogen donker van lust, zijn dikke, geaderde pik in Simones wachtende mond leidt, terwijl zij, op haar beurt, voorover buigt om aan Natasha's druipende spleetje te likken, haar tong diep in de roze, glinsterende plooien. Nigel verlegt zijn aandacht en zakt op zijn knieën voor Natasha, terwijl zijn tong zich bij die van Simone voegt in het aanbidden van haar kut.

Daphne duwt me terug naar een grote, zachte bank. "Mijn beurt om te leiden," hijgt ze, haar stem hees van vastberadenheid. Ze begeleidt me naar een zitplaats, laat zich dan op mijn schoot zakken, kijkt me aan en zakt met een snik die haar hele lichaam doet trillen op mijn schacht. O god, ze is nog steeds zo nat, zo strak. Ze begint me te berijden, een langzame, cirkelvormige beweging die me sterretjes doet zien. "We moesten experimenteren", hijgt ze. "Nou, daar gaan we". En met die woorden stapt ze van mij af en draait zich om. Dan gaat ze weer zitten. Mijn hongerige pik ontmoet dit keer niet het zachte roze van haar druipende kutje, maar de stugge opening van haar strakke kontje. Mijn natte eikel drukt tegen haar opening als Daphne zich langzaam over mij heen laat zakken, totdat ik helemaal in haar kont begraven zit. Even zit ze stil om aan het gevoel te wennen. Dan wipt ze omhoog, en weer omlaag en begint mij zachtjes te neuken.

Maar ze is nog niet klaar. Over haar schouder kijkt ze Philip aan. "Kom hier," beveelt ze.

Het hoeft hem geen twee keer gevraagd te worden. Hij beweegt zich naar haar toe, zijn sterke handen grijpen haar heupen vast. Ik kijk gehypnotiseerd toe hoe de brede, rode eikel van zijn pik bij de ingang van haar andere gaatje verschijnt, die ik nog maar zo kort geleden met mijn zaad gevuld heb. Daphnes ogen worden groot met pure, onvervalste lust. Ze kijkt me aan, op zoek naar toestemming, aanmoediging.

"Ja," zeg ik, mijn handen verstevigen zich om haar middel en ik druk mijn pik verwachtingsvol nog dieper in haar kontje. "Neem haar. Neem alles."

Philip duwt. Langzaam. Onverbiddelijk. Daphnes mond vormt een perfecte 'O' terwijl hij haar ook van voren uitrekt, haar vult, een lage, aanhoudende kreun trilt door haar lichaam en in het mijne. Ze is onmogelijk vol, uitgerekt om ons beiden heen, het middelpunt van een perfecte, obscene sandwich van genot. Het gevoel van hem die tegen me aan beweegt, slechts gescheiden door een dun laagje weefsel, is waanzinnig. Haar innerlijke spieren spannen zich om me heen op het ritme van zijn stoten, elke stoot stuurt schokken van witheet genot langs mijn ruggengraat.

Haar hoofd valt achterover op mijn schouder terwijl ze zich verliest in de sensatie, haar eigen handen die aan haar borsten klauwen, in haar eigen tepels knijpen. De kamer is een symfonie van slaand vlees, keelklanken en de natte, gladde geluiden van penetratie. Ik zie Nigel Simones mond binnendringen terwijl ze kronkelt onder Natasha's getalenteerde tong.

Het is te veel. De spiraal in me, zo lang zo strak opgerold, knapt eindelijk. Mijn orgasme slaat over me heen, een vloedgolf van pure extase. Ik barst in haar uit met een kracht die me de adem beneemt, mijn sperma pompt vanuit mijn pulserende pik in hete, eindeloze stoten haar diepte in. Mijn blik vernauwt zich, mijn hele wereld vernauwt zich tot het gevoel van haar pulserend om me heen. Terwijl ik mijn zaad loos, voel ik Philips pik ook schokken. Zijn zaad vermengt zich met het mijne dat ik diep in Daphnes kutje zit. Hij blijft stoten tot ook hij helemaal uitgeput is.

Terwijl mijn laatste rilling mijn lichaam doorboort, echoot een luide, definitieve KLIK door de kamer. De hoofdingang, waar we op hadden gewacht, zwaait langzaam open.

Daphne hijgt, haar lichaam trilt nog steeds, een glans van zweet doet haar huid gloeien. Ze kijkt van de open deur terug naar mijn gezicht, een ondeugende, triomfantelijke glimlach verspreidt zich over haar gezicht. "Jammer dat dit al genoeg was. Ik had nog wel wat verder kunnen experimenteren', zegt ze.