Annelore Bij De Chinees

Annelore en Bert stapten hand in hand de smalle straat in, waar de neonletters van ‘Jade Lotus Wellness’ in zachtrood knipperden. Het was een spontaan idee geweest, geboren uit een fles rode wijn en een grapje dat steeds serieuzer was geworden. “Een duo-massage,” had Annelore gefluisterd, haar wangen rood van de merlot, “zou dat niet eens lekker zijn? Gewoon… ontspannen. Samen.”

Nu, een week later, stonden ze voor de glazen deur. Binnen rook het naar jasmijn en sandelhout, en een kleine Chinese vrouw met een strenge knot begroette hen met een kort knikje.

“Two person? Couple massage?” vroeg ze, alsof ze het honderd keer per dag hoorde.

Annelore voelde haar wangen weer warm worden. “Ja… eh, ja graag.”

Ze werden naar een schemerige ruimte geleid met twee smalle tafels naast elkaar, gescheiden door een lang gordijn. Er brandden waxinelichtjes, en ergens klonk zachte fluitmuziek. Een vrouw kwamen binnen en gebaarde dat ze zich moesten uitkleden tot op hun ondergoed en op de tafels gaan liggen, buik naar beneden, met een handdoek over zich heen.

Bert trok speels een wenkbrauw op toen hij zijn shirt uittrok. “Dit wordt interessant,” mompelde hij naar Annelore die met trillende vingers haar bh losmaakte.

Ze lachte zenuwachtig. “Gewoon ontspannen, zei je zelf.”

Even was het stil, alleen het gedempte gehijg van Bert naast haar en het zachte klateren van olie die werd verwarmd. Toen hoorde Annelore de lichte voetstappen van de vrouw die naar Berts tafel liep. Een korte, vriendelijke groet in het Chinees, het geluid van een flesje dat werd opengeknepen, en meteen daarna Berts diepe, verraste kreun toen de warme olie over zijn rug stroomde. Toen hoorde ze nieuwe voetstappen. Licht, bijna geruisloos.

De handdoek was nog niet eens aangeraakt of Annelore voelde het al. Een mannenhand.

Klein, warm, maar onmiskenbaar een mannenhand: smaller dan die van Bert, maar met een andere structuur; pezig, met iets hoekigs in de knokkels. Ze verstijfde. Haar ogen vlogen open. Ze tilde haar hoofd een stukje op en keek opzij. Daar stond hij, een kleine, tengere Chinese man in zijn witte tuniek. Geen vrouw. Geen zachte rondingen, geen lange nagels, geen vriendelijke glimlach zoals de receptioniste had beloofd.

Haar adem stokte. “W-wacht even,” bracht ze uit, met een fluisterende stem. Ze greep instinctief naar de rand van de handdoek en trok die iets hoger over haar billen. “Ik… ik dacht dat het een vrouwelijke masseuse zou zijn.”

De man bleef doodstil staan, zijn handen nog zwevend boven haar rug. Hij zei niets, keek alleen kalm naar haar, zijn donkere ogen zonder enige emotie. Van achter het bamboegordijn klonk Berts ontspannen gegrom; hij had duidelijk niets meegekregen. Annelore voelde het bloed naar haar wangen schieten. Ze lag hier halfnaakt, op haar buik, met alleen een dun slipje en een handdoekje tussen haar en een vreemde man. Een man die ze niet had verwacht. Die ze niet had gekozen.

Ze slikte. “Is er… is er nog een vrouw beschikbaar?” fluisterde ze, nu echt in paniek.

De kleine man kantelde zijn hoofd een fractie, alsof hij haar vraag even liet bezinken. Toen sprak hij, zacht en zonder nadruk, met datzelfde bijna onhoorbare accent:

“No woman now. Only me. You want stop?”

Zijn toon was niet dwingend, niet verontschuldigend. Gewoon een feit. Ze voelde zich gevangen. Als ze nu opstond, zou het awkward zijn. Bert zou vragen stellen. Ze zouden misschien moeten betalen voor niets. Ze liet haar hoofd langzaam weer zakken op het kussen, haar vingers nog steeds geklemd om de handdoek.

“Nee… het is… oké,” mompelde ze uiteindelijk, amper hoorbaar.

De man wachtte nog twee tellen; alsof hij haar toestemming echt wilde voelen in plaats van alleen horen. Toen legde hij zijn kleine, warme handen weer op haar schouders. De eerste minuten bleef Annelore gespannen liggen. Haar spieren waren stijf van de schrik, haar oren gespitst op elk geluidje, elke beweging. Ze wachtte op iets wat niet goed voelde, op een grens die overschreden zou worden. Maar dat kwam niet.

Zijn kleine handen waren ongelooflijk precies. Ze vonden knopen waarvan ze het bestaan niet kende: tussen haar schouderbladen, onderaan haar nek, langs haar ruggengraat. Hij drukte precies hard genoeg om pijn te doen op een manier die meteen daarna opluchting gaf. Zijn duimen gleden in trage, diepe cirkels, alsof hij de tijd had en nergens heen moest. Ze ademde uit. Een lange, trillende zucht die ze niet had zien aankomen. Het deed deugd. Echt deugd.

De spanning gleed uit haar schouders alsof iemand een knoop losmaakte in een touw dat al jaren strak zat. Ze voelde haar lichaam langzaam zwaarder worden, dieper in de tafel zakken. Handen zijn handen, dacht ze, en de gedachte voelde bijna als een bevrijding. Ze hoorde Bert naast haar nog steeds zacht kreunen, helemaal weg in zijn eigen wereld. En zij… zij liet zich gaan. Voor het eerst in maanden voelde ze zich echt los. Geen verwachtingen, geen schaamte, alleen warme olie en twee kleine, ongelooflijk goede handen die precies wisten wat ze deden.

Ze sloot haar ogen.

De man zei nog steeds niets. Hij werkte gewoon door, nu lager, over haar onderrug, precies op de rand van de handdoek. Zijn aanraking bleef respectvol, professioneel… maar ook zeker. Zijn handen gleden verder naar beneden, over de achterkant van haar dijen, haar knieholtes, haar kuiten. De olie was warm en glad, en hij werkte met dezelfde precieze, bijna hypnotische bewegingen. Elke keer als hij een spier losmaakte, voelde ze een golf van opluchting door haar lichaam trekken.

Ze was nu volledig ontspannen, haar adem diep en regelmatig, haar gedachten zacht en wazig. Het was alsof ze zweefde.

Toen hij weer omhoog kwam, langs de buitenkant van haar dijen, stopte hij precies bij de rand van de handdoek. Zijn handen bleven even rusten op haar bovenbenen, licht, maar aanwezig. Zijn stem was weer datzelfde zachte, bijna fluisterende geluid.

“Handdoek… off? Better for legs.”

Annelore opende haar ogen een klein beetje. Ze zag alleen het kussen en het schemerdonker. Ze voelde de warmte van zijn handen door de stof heen. Ze twijfelde. Heel even maar. Het handdoekje bedekte haar billen en een stukje van haar bovenbenen. Ze droeg nog steeds haar slipje, een eenvoudig zwart kanten dingetje. Als hij het handdoekje weghaalde… dan lag ze eigenlijk bijna helemaal bloot. Maar ja, hij had al haar rug gezien. En haar benen. En het was maar een massage.

Bovendien, hij vroeg het netjes. En hij was zo goed.

“Ja… is goed,” mompelde ze.

Ze voelde hoe hij de handdoek rustig optilde en opvouwde, netjes op het voeteneind legde. De lucht voelde koel op haar nu onbedekte huid, maar meteen daarna lagen zijn warme, geoliede handen weer op haar. Vanaf haar onderrug, over haar billen, kort, professioneel, zonder te blijven hangen, langs de achterkant van haar dijen helemaal tot aan haar enkels.

Bert lag er stil bij, op zijn buik, armen slap langs zijn lichaam. Zijn ademhaling was diep en traag geworden, bijna snurkend op de uitademing. Af en toe ontsnapte er nog een zacht, tevreden gebrom, maar verder leek hij volledig weggezakt, ergens tussen slaap en totale ontspanning in. Annelore hoorde hem amper meer.

Het gordijn tussen hen hing roerloos. Geen nieuwsgierige blikken, geen grapjes, geen gefluisterde “Gaat het?” meer. Alleen het zachte, regelmatige geluid van zijn ademhaling, alsof hij in een andere kamer lag. Ze was alleen met de kleine masseur en met haar eigen lichaam. Zijn handen gleden nu vrij over haar benen, van haar enkels omhoog, over de zachte binnenkant van haar dijen, tot vlak onder de rand van haar slipje. Steeds weer diezelfde rustige, zelfverzekerde bewegingen: drukken, loslaten, cirkels draaien, glijden. Nooit te lang op één plek, nooit te dichtbij… maar ook nooit ver weg.

Ze voelde hoe haar huid tintelde, hoe elke spier zich volledig overgaf. Ze sloot haar ogen weer en liet haar wang dieper in het kussen zakken.

Zijn handen gleden weer omhoog, over de achterkant van haar dijen, tot vlak onder de rand van haar slipje. Elke keer als hij de spieren daar wilde losmaken, haakte hij met zijn vingertoppen voorzichtig een klein stukje stof opzij om eronder te kunnen. Het werkte, maar het was duidelijk niet ideaal: het elastiek schoof telkens terug, zijn bewegingen werden kleiner, voorzichtiger.

Na een paar keer stopte hij even. Zijn handen rustten stil op haar bovenbenen. Zijn stem klonk weer, zacht en vlakbij.

“Slip… off? Easier. Better massage.”

Ze wist dat hij gelijk had. Het elastiek zat in de weg, het gedoe met dat beetje stof maakte alles onnodig ingewikkeld. En eerlijk gezegd: ze lag hier al bijna naakt, Bert sliep, de ruimte was schemerig en veilig, en de massage was zó goed dat ze er geen einde aan wilde.

Ze ademde diep in, toen uit.

“Oké,” fluisterde ze, zo zacht dat ze zelf bijna niet zeker was of hij het gehoord had.

Ze tilde haar heupen een klein stukje op, haakte met trillende vingers haar duimen onder het elastiek en schoof het slipje omlaag tot halverwege haar dijen. Daar bleef het even hangen, ze voelde zich plots weer kwetsbaar, bloot. Met een kleine beweging hielp hij haar het helemaal uit te trekken. Hij legde het netjes opgevouwen naast de handdoek, alsof het de normaalste zaak van de wereld was.

Zijn handen werden nu zekerder, steviger. Ze gleden van haar onderrug naar haar billen, over de zachte rondingen, en dan weer naar de bovenkant van haar dijen. Hij masseerde met brede, langzame bewegingen, zijn handpalmen warm en glad van de olie. Af en toe duwde hij haar dijen een beetje uit elkaar, precies genoeg om de binnenkant van haar bovenbenen te bereiken, de spieren die altijd zo strak stonden na lange dagen achter een bureau. Zijn vingers groeven zich diep in het vlees, kneedden, trokken, lieten los.

Door die bewegingen gingen haar billen af en toe vanzelf een beetje open. Ze voelde de koele lucht even tussen haar benen, een kort, intiem moment, en dan sloten ze weer als zijn handen verder gleden. Ze merkte het wel. Maar ze stond er niet echt bij stil. Hij doet gewoon zijn werk, dacht ze. Die man zal wel geregeld naakte vrouwen zien. Dit is normaal voor hem. Het hoort erbij. Ze voelde geen schaamte meer, alleen nog die diepe, bijna lome ontspanning. Haar lichaam lag zwaar en open op de tafel, alsof het eindelijk mocht zijn zoals het was. Bert sliep nog steeds, ergens ver weg. De ruimte was stil, warm, veilig.

Zijn handen gleden weer omhoog, nu nog trager, nog zekerder. Eén handpalm rustte warm op haar onderrug, de andere gleed tussen haar billen door, bijna alsof het per ongeluk was. Zijn duimen volgden de binnenkant van haar dijen, heel licht, heel subtiel, en raakten even, net één seconde, de zachte, gevoelige huid van haar kutje. Annelore schrok. Een korte, elektrische schok trok door haar onderbuik. Ze tilde haar hoofd een paar centimeter op, haar adem stokte. Ze lachte nerveus, een zacht, verlegen geluidje dat meer als een zucht klonk.

“Euh… voorzichtig daar,” fluisterde ze, haar stem een beetje trillerig, half lachend, half serieus.

De kleine man stopte niet meteen, maar zijn beweging werd zachter, bijna troostend. Zijn stem was kalm, laag, geruststellend.

“No worry. Part of massage. Very good for energy. You relax only.”

Hij zei het alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Alsof hij dit dagelijks uitlegde aan vrouwen die hier precies zo lagen als zij nu, naakt, ontspannen, een beetje in de war. Annelore liet haar hoofd weer zakken. Haar wangen gloeiden, maar ze zei niets meer. Ze voelde hoe zijn duimen weer verder gleden, nu nog langzamer, nog voorzichtiger, maar wel degelijk langs dezelfde plek. Niet indringend. Niet opdringerig. Gewoon… aanwezig. Alsof hij een spier masseerde die toevallig daar zat.

Het voelde niet verkeerd. Het voelde… verwarrend goed.

Zijn handen bleven werken, rustig, geduldig, alsof hij alle tijd van de wereld had. Elke keer als hij haar dijen masseerde, duwde hij ze een klein beetje verder uit elkaar. Niet met kracht, maar met zachte, volhardende druk. Zijn kleine vingers gleden over haar billen, spreidden ze langzaam, millimeter voor millimeter, tot haar kutje volledig bloot lag in de warme lucht van de kamer. Annelore voelde het gebeuren. Ze voelde hoe open ze kwam te liggen. Ze keek één keer achterom, haar wang nog op het kussen, haar ogen halfopen. Ze zag alleen zijn schouders, zijn gebogen hoofd, de geconcentreerde blik op haar lichaam. Geen grijns, geen opwinding, gewoon werk. Professioneel. Alsof hij een schouderblad masseerde.

Ze liet haar hoofd weer zakken.

Zijn duimen gleden nu openlijk langs haar spleetje, van onder naar boven, langzaam, met precies genoeg druk om haar te laten voelen dat hij er was. Niet in haar, niet echt… maar ook niet meer eromheen. Langs haar schaamlippen, over dat gevoelige plekje bovenaan, dan weer naar beneden. Ze wist het. Diep vanbinnen, ergens achter de warme mist van olie en ontspanning, klonk een klein, helder stemmetje: dit is te ver. Dit hoort niet bij een massage. Dit is niet normaal.

Ze voelde het aan de manier waarop zijn duimen nu bleven hangen, hoe ze niet meer alleen langs gleden maar zachtjes druk uitoefenden, cirkelden, haar schaamlippen bijna onmerkbaar uit elkaar duwden. Ze voelde hoe nat ze werd, hoe haar lichaam reageerde zonder dat ze er iets aan kon doen. Het was verkeerd. En toch zei ze niets. Haar mond bleef dicht. Haar adem stokte even als hij weer een keer precies over haar clit gleed, maar ze beet op haar lip en slikte het geluid in. Ze wilde niet dat Bert wakker werd. Ze wilde gewoon blijven liggen, precies zo, met haar benen een beetje open en die kleine, warme handen die deden wat ze deden.

Zijn bewegingen werden nog trager, nog gerichter. Elke keer als zijn duimen over haar clit gleden, langs haar opening, terug omhoog, voelde ze een golf die ze niet meer kon tegenhouden. Haar billen begonnen licht te trillen, kleine, onwillekeurige schokjes die door haar hele onderlichaam trokken. Ze probeerde het te verbergen, haar spieren aan te spannen, maar het lukte niet meer.

Ze hoorde het zachte klikje van het olieflesje.

Een dun, warm straaltje olie werd precies tussen haar billen gegoten. Het gleed traag naar beneden, over haar sterretje, langs haar schaamlippen, vermengde zich met haar eigen vocht. De sensatie was zo intens dat ze haar adem inhield; haar hele onderlijf leek in brand te staan. Hij zei niets. Hij wachtte alleen even tot de olie goed verdeeld was, wreef het met zijn handpalmen zachtjes uit, en ging toen verder. Zijn duimen gleden nu nog gladder, nog dieper tussen haar billen, nog nauwkeuriger over elk gevoelig plekje.

Annelore begroef haar gezicht in het kussen. Een zacht, gedempt kreuntje ontsnapte haar, amper hoorbaar.

Bert sliep door.

Ze voelde hoe haar lichaam zich volledig overgaf, hoe haar heupen nu zelf kleine, smekende bewegingen maakten. Ze wist dat dit allang geen massage meer was. Haar benen gleden verder uit elkaar, bijna vanzelf, alsof haar lichaam al wist wat er ging komen. Zijn kleine handen lagen nu aan de binnenkant van haar dijen, duwden zacht maar vastberaden tot ze wijd open lag, volledig bloot, volledig overgeleverd. Ze voelde de warme olie, zijn duimen die nog één keer langs haar clit streken, langzaam, plagend, en toen…

Twee vingers. Zonder waarschuwing, zonder aarzeling. Ze gleden in één soepele beweging diep bij haar naar binnen. Annelore hapte naar adem. Haar rug kromde zich een fractie, haar vingers grepen in het kussen. Het was niet hard, niet ruw, maar wel volkomen zeker, alsof hij precies wist hoe nat ze was, hoe klaar haar lichaam al was.

Hij bleef even stil, liet haar wennen, voelde hoe ze om zijn vingers heen kneep. Toen begon hij te bewegen: langzaam naar binnen en buiten, een klein beetje draaiend, precies op dat plekje waarvan ze niet eens wist dat ze het had. Haar hoofd tolde. Dit was te ver. Dit was niet meer te stoppen. Hij trok zijn vingers langzaam uit haar, heel langzaam, alsof hij elk laatste beetje gevoel wilde rekken. Annelore voelde de leegte meteen, een bijna pijnlijke leegte die haar deed trillen. Toen hoorde ze zijn zachte stem, vlakbij haar oor.

“Look.”

Ze tilde haar hoofd een beetje op, haar wang nog plat op het kussen. Hij hield zijn hand voor haar gezicht: twee kleine vingers glansden in het schemerlicht, helemaal nat, draden van haar eigen geil hingen ertussen en dropen traag naar beneden. Ze staarde ernaar. Haar wangen brandden. Ze kon geen woord uitbrengen.

“Turn,” zei hij kalm. “On back. Better.”

Op haar rug zou alles zichtbaar zijn. Haar borsten, haar gezicht, haar ogen. Geen kussen meer om zich in te verbergen. Geen excuus meer dat ze het niet doorhad. Ze bleef even liggen, haar adem snel en onregelmatig. Toen, bijna als in trance, duwde ze zich langzaam op haar ellebogen omhoog. Haar benen trilden. Ze draaide zich om, liet zich op haar rug zakken. Hij wachtte geduldig, zijn gezicht nog steeds ondoorgrondelijk. Ze keek één keer naar het gordijn. Bert sliep nog steeds, zijn ademhaling diep en regelmatig.

Ze keek weer naar de kleine man. Hij pakte haar enkels met zijn kleine, sterke handen, tilde ze zonder moeite op en duwde haar knieën naar haar borst. Haar billen kwamen iets van de tafel, haar kutje lag nu volledig open en bloot, glinsterend van olie en haar eigen vocht. Ze voelde zich ongelooflijk kwetsbaar zo, dubbelgevouwen, helemaal prijsgegeven. Haar adem stokte even toen hij haar zo hield, secondelang, alsof hij haar eerst goed wilde bekijken. Toen liet hij één hand los, legde haar been voorzichtig over zijn schouder, en bracht zijn andere hand weer naar beneden.

Zijn vingers gleden meteen over haar poes, open en nat, zonder enige terughoudendheid meer. Hij streelde haar schaamlippen uit elkaar, vond haar clit met zijn duim en begon langzaam, ritmisch te cirkelen. Zijn andere vingers gleden af en toe naar binnen, één, twee, drie tellen diep, dan weer terug naar dat gevoelige knopje.

Annelore sloot haar ogen. Haar handen grepen de randen van de tafel vast. Ze beet op haar onderlip om het niet uit te schreeuwen.

Ze hoorde alleen haar eigen snelle ademhaling, het zachte, natte geluid van zijn vingers, en ergens ver weg het regelmatige gesnurk van Bert.

Hij stapte iets dichterbij, ging naast de tafel staan, zijn lichaam nu vlak naast haar schouder. Zijn ene hand bleef tussen haar benen, langzaam, onverstoorbaar, cirkelend en strelend, alsof hij precies wist hoe lang hij haar op het randje kon houden. Met zijn andere hand gleed hij over haar buik naar boven.

Zijn kleine palm sloot zich om haar rechterborst. Ze voelde meteen hoe zwaar en gevoelig ze waren, hoe haar tepels al hard waren voordat hij ze zelfs maar aanraakte. Hij kneedde haar langzaam, stevig, zijn vingers zonken diep in het zachte vlees. Toen nam hij haar tepel tussen duim en wijsvinger, rolde hem zachtjes, trok er even aan. Annelore kreunde, zacht maar onmiskenbaar. Haar rug kromde zich een beetje, duwde haar borst dieper in zijn hand, haar heupen omhoog tegen zijn andere hand.

Hij zei niets. Hij keek alleen, zijn gezicht nog steeds kalm, bijna sereen, terwijl hij haar tegelijkertijd op twee plekken helemaal gek maakte.

Haar borsten in zijn ene hand, haar poes in zijn andere. Haar hand bewoog zonder dat ze er echt bij nadacht. Ze voelde eerst de warme stof van zijn broek tegen haar vingertoppen, toen de duidelijke, harde vorm eronder. Een korte schok ging door haar heen: hij was hard, dik, veel forser dan ze bij zijn tengere lichaam had verwacht. Haar vingers gleden verder, vonden de rits, trokken die zachtjes omlaag. Geen aarzeling meer, alleen een soort trage, onvermijdelijke beweging.

Hij bleef haar gewoon strelen, alsof haar hand daar niets nieuws deed. Zijn vingers cirkelden rustig door haar nattigheid, zijn andere hand kneedde nog steeds haar borst. Ze reikte naar binnen, sloot haar vingers om zijn schacht. Warm, stevig, kloppend. Ze haalde hem tevoorschijn, liet hem in haar handpalm rusten. Hij was zwaar, donker, de eikel glansde al een beetje. Een seconde keek ze ernaar, bijna verbaasd dat dit echt gebeurde. Toen begon ze hem langzaam te strelen, op en neer, precies in het ritme waarin hij haar bleef aanraken.

De geur bereikte haar eerst: warm, zout, een beetje muskusachtig, sterker dan ze verwachtte. Hij vulde haar neus, maakte haar hoofd licht. Ze keek op. Voor het eerst echt in zijn ogen. Ze waren donker, bijna zwart, en keken kalm terug, zonder triomf, zonder schaamte. Alleen een stille, bijna vriendelijke vraag: wil je dit?

Haar lippen trilden.

Ze voelde zijn hand nog steeds tussen haar benen, langzaam, geduldig. Ze voelde haar eigen vingers nog om hem heen. Toen boog ze zich iets naar voren, haar mondje open, en nam hem langzaam tussen haar lippen. Hij gleed warm en zwaar over haar tong. Ze sloot haar ogen een seconde, proefde hem, voelde hoe hij nog harder werd. Ze begon zachtjes te zuigen, haar hoofd op en neer, half smekend, half dankbaar. Hij bewoog rustig, zonder haast.

Met één hand nog steeds zacht in haar haar, gebruikte hij zijn andere hand om zijn broek verder open te maken. De stof gleed langs zijn smalle heupen naar beneden en viel zachtjes op de grond. Hij stapte eruit, schopte het opzij. Daarna trok hij zijn witte tuniek over zijn hoofd. Zijn lichaam was tenger, bijna jongensachtig: smalle schouders, een platte buik, gladde huid. Alleen zijn harde, opstaande penis leek niet bij de rest te passen: dik, donker, kloppend.

Hij stond nu helemaal naakt naast de tafel.

Annelore keek even op, haar lippen nog om hem heen, haar ogen groot. Toen sloot ze ze weer en nam hem dieper in haar mond, gewillig, bijna hongerig. Haar hand lag nu om de basis, haar tong draaide rond de eikel. Zijn vingers gleden nog steeds zacht door haar haar, af en toe een klein aanmoedigend strelinkje. Zijn andere hand kwam weer terug tussen haar benen, vond haar clit en bleef haar langzaam strelen, precies in hetzelfde ritme als haar mond op en neer ging. Ze kreunde zacht rond hem heen. Hij ademde dieper, maar bleef stil.

Hij liet zijn vingers even uit haar haar glijden, legde ze zacht onder haar kin en tilde haar hoofd een beetje op zodat ze hem weer aankeek. Hij fluister zacht in haar oor:

“Beautiful woman… I fuck you now.”

Geen vraag. Geen excuus. Gewoon een feit, zacht uitgesproken. Hij trok zich langzaam uit haar mond; een dun draadje speeksel bleef even hangen en brak. Annelore hapte naar adem, haar lippen rood en gezwollen. Hij liep rustig naar het voeteneind van de tafel. Zijn handen gleden onder haar knieholtes, trokken haar in één vloeiende beweging naar zich toe tot haar billen precies op de rand lagen. Haar benen vielen vanzelf open, haar knieën nog steeds een beetje opgetrokken. Ze keek naar hem: naakt, klein, gespierd op een stille manier, zijn pik recht en glinsterend van haar mond.

Ze zei niets.

Hij plaatste zich tussen haar benen en liet zijn eikel langzaam langs haar natte opening glijden, één keer, twee keer, alsof hij haar nog even liet voelen wat er ging komen. Toen duwde hij, langzaam maar onverbiddelijk, helemaal naar binnen. Annelore’s rug kromde zich, haar mond viel open in een geluidloze schreeuw. Hij gleed dieper, nog dieper, alsof hij binnen in haar nog verder groeide. Ze voelde hoe hij haar helemaal vulde, hoe haar kutje zich strak om hem heen spande, hoe hij precies dat plekje raakte dat haar ogen deed draaien.

Ze sloeg haar hand hard voor haar mond, haar vingers trilden tegen haar lippen om elk geluid te smoren. Zijn heupen kwamen helemaal tegen haar aan. Ze voelde zijn kortgeschoren ballen warm en stevig tegen haar bilnaad schuren, elke keer als hij tot het uiterste in haar stootte. Het schuren was zacht, prikkelend, bijna net zo opwindend als de dikke schacht die haar vulde.

Ze ademde schokkerig door haar neus, haar ogen wijd open, starend naar het plafond. Hij begon te bewegen, langzaam, diep, ritmisch, zijn kleine lichaam volkomen in controle. Elke stoot duwde een gedempt kreuntje achter haar hand vandaan. Hij voelde het aankomen; haar kutje kneep steeds strakker om hem heen, haar dijen begonnen te trillen op zijn schouders, haar ademhaling werd kort en haperend achter haar hand. Hij ging niet sneller, niet harder. Hij bleef precies hetzelfde tempo houden, diep en traag, alsof hij haar orgasme rustig wilde laten opbouwen tot het niet meer te houden was.

Toen kwam het.

Een hevige golf trok door haar hele lichaam. Haar rug kromde zich van de tafel, haar vingers grepen zo hard in haar eigen wang dat er witte plekken verschenen. Ze drukte haar hand nog harder tegen haar mond, haar ogen dichtgeknepen, tranen in haar ooghoeken. Achter haar palm kwamen gedempte, wanhopige kreten naar buiten: hoog, gebroken, half gesmoord in haar handpalm.

Haar kutje pulseerde om hem heen, golf na golf, haar hele onderlijf schokte. Ze voelde hoe nat ze werd, hoe alles tussen haar benen glibberig en warm werd. Hij bleef gewoon doorgaan, rustig, onverstoorbaar, alsof hij haar orgasme alleen maar wilde rekken. Ze trilde nog na, haar hand langzaam zakken, haar borstkas op en neer jagend. Ze keek hem aan, verdwaasd, met grote, glazige ogen. Hij glimlachte niet. Hij keek alleen terug, stil, en bleef haar langzaam diep neuken terwijl de laatste schokjes door haar lichaam trokken.

Zijn tempo bleef hetzelfde, maar zijn stoten werden iets korter, iets dieper, alsof hij zich niet meer kon inhouden. Ze voelde het in haar kutje: zijn pik zwol nog een keer op, klopte zwaar in haar, werd nog harder. Zijn gezicht bleef rustig, bijna uitdrukkingsloos, maar zijn ogen werden donkerder, zijn kaak spande zich even.

Ze wist het.

Zonder na te denken trok Annelore haar knieën verder naar haar borst, spreidde haar benen zo wijd mogelijk, helemaal open voor hem. Ze keek hem recht aan, haar ogen groot en helder, een stille, duidelijke boodschap: kom maar. In mij. Het is goed. Ze knikte bijna onzichtbaar. Hij begreep. Hij stootte nog één keer, heel diep, en bleef toen helemaal stil, tot aan zijn ballen in haar begraven.

Toen begon het.

Zijn kleine lichaam trilde, eerst bijna onzichtbaar, dan sterker. Een laag, ingehouden grom ontsnapte uit zijn keel, het eerste echte geluid dat hij maakte. Zijn vingers grepen haar heupen hard. Ze voelde zijn pik dikker worden, harder, en dan de eerste krachtige straal, heet en zwaar, diep in haar. Nog een. En nog een, warm en dik, tot ze het gevoel had dat ze overstroomde. Zijn hele lichaam schokte licht bij elke straal, zijn kortgeschoren ballen trokken strak tegen haar aan, zijn adem stokte even helemaal. Zijn ogen waren dicht, zijn hoofd iets achterover, alsof hij even ergens anders was.

Annelore hield haar benen wijd open, haar knieën tegen haar borsten gedrukt, en nam alles in zich op. Ze voelde hoe hij haar vulde, hoe zijn zaad zich vermengde met haar eigen nattigheid, hoe het langzaam langs haar billen begon te druipen. Pas na de laatste, langzame stoot zakte hij een beetje voorover, zijn voorhoofd even tegen haar scheenbeen, zijn ademhaling zwaar en nat. Hij bleef nog even diep in haar, alsof hij geen centimeter wilde verliezen.

Toen pas trok hij zich langzaam terug, een dun straaltje wit zaad volgde hem meteen en liep warm over haar bilnaad op de tafel. Ze lagen allebei stil, hijgend, terwijl de laatste druppels uit hem vielen op haar onderbuik.

Hij pakte een warme, zachte handdoek van het tafeltje en veegde haar rustig schoon. Zijn bewegingen waren weer kalm en precies, alsof hij haar na een gewone massage afdroogde. De handdoek gleed zacht over haar open, gevoelige kutje, nam het gemengde vocht weg tot alles weer droog en proper aanvoelde. Hij keek haar even aan, zijn gezicht nog steeds bijna uitdrukkingloos, maar zijn ogen iets zachter nu.

“Good woman,” zei hij zacht, in datzelfde rustige Engels. “Very good fuck.”

Geen grijns, geen knipoog. Gewoon een constatering. Hij legde de handdoek weg, raapte zijn tuniek en broek van de grond en trok ze weer aan. Alles ging snel en stil: broek dicht, tuniek over zijn hoofd, haar weer netjes gladgestreken. Alsof er niets gebeurd was.

Annelore bleef nog even liggen, haar benen nog lichtjes open, haar adem nog zwaar. Toen duwde ze zich langzaam op haar ellebogen omhoog. Haar lichaam voelde zwaar, loom, alsof al haar botten gesmolten waren. Ze keek één keer naar het gordijn en hoorde Bert nog soezen, toen naar de kleine man die nu weer volledig aangekleed naast de tafel stond. Hij knikte kort, professioneel bijna, en liep zonder een woord de kamer uit.

Annelore ging rechtop zitten. De warme druppels gleden al langzaam langs de binnenkant van haar dij naar beneden. Ze greep snel naar haar slipje, trok het aan, voelde meteen hoe het natte stof tegen haar gevoelige huid plakte. Haar bh, haar rok, haar bloes: alles ging in een paar seconden aan, met trillende vingers en een hart dat nog steeds klopte in haar keel. Ze veegde nog één keer snel met de handdoek tussen haar benen, propte die daarna weg onder de tafel en ging op de rand zitten, haar benen netjes over elkaar, alsof er niets gebeurd was.

Precies op dat moment bewoog Bert achter het gordijn. Een diepe zucht, een luide geeuw.

“Mmm… god, wat was dat goed,” mompelde hij slaperig.

De vrouwelijke masseuse zei iets vriendelijks in het Chinees, hielp hem overeind. Hij rekte zich uit, wreef in zijn ogen en kwam een paar tellen later met een brede, ontspannen glimlach de hoek om.

“Jezus, Lore, ik ben helemaal weg geweest. En jij? Hoe was jouw massage?”

Annelore glimlachte, een beetje te breed, een beetje te snel.

“Echt… ongelooflijk goed,” zei ze, haar stem iets hoger dan normaal.

Ze stond op, haar dijen plakkerig onder haar rok, en haakte haar arm in de zijne.

“Zullen we gaan? Ik ben helemaal slap.”

Bert lachte, totaal nietsvermoedend.

“Ja, kom. Ik betaal wel even.”

Terwijl ze naar de receptie liepen voelde ze het nog een beetje: warm, langzaam, een laatste druppel die langs haar been gleed.

Ze kneep even in Berts arm en liep door, met een glimlach die niemand ooit zou begrijpen.