Dief Op De Knieën

Het magazijn was stil, op het zachte gebrom van de koelinstallaties na. In een vergeten hoek, achter rijen stoffige archiefdozen uit de jaren negentig, zat Ruben gehurkt. Zijn vape lag tussen zijn vingers, de zoete wolk van mango-damp kringelde omhoog in het schemerdonker. Hij had de hele dag al een rothumeur: de hitte, het gezeul met pallets, en die arrogante secretaresse van de baas die hem de hele week met haar kille ogen had gevolgd. Sandra. 53, altijd perfect, altijd onberispelijk. Hij had haar salade uit de koelkast gepakt omdat hij trek had en omdat hij dacht dat niemand het zou durven te zeggen. Fout gedacht.

De deur vloog open. Het tl-licht knalde aan als een schijnwerper in een verhoorkamer.

Sandra stond in de deuropening, haar silhouet dreigend afgetekend tegen het felle licht. Zwarte knielange rok, strak om haar brede heupen. Witte blouse, twee knoopjes open, de stof gespannen over haar zware borsten. En die laarzen – glanzend zwart leer, precies tot net onder haar knie, 5 cm blokhak die op de betonnen vloer klonk als een zweepslag.

Ze zei niets. Ze keek alleen. Haar ogen boorden zich in de zijne, en Ruben voelde meteen dat hij een grens had overschreden die hij niet kende.

Hij blies nog een wolk uit, probeerde cool te blijven. “Wat moet je, oma? Op zoek naar je pillen?”

Sandra’s lippen trokken in een dunne, ijskoude lijn. Ze deed één stap naar voren. Haar hak tikte. Tik. Tik.

Toen, zonder waarschuwing, schoot haar rechterbeen naar voren. De punt van haar laars raakte hem voluit in zijn ballen – een keiharde, perfect geplaatste trap die dwars door zijn werkbroek heen ging. De pijn explodeerde als een granaat in zijn onderbuik.

Ruben klapte dubbel, zijn vape viel kletterend op de grond, zijn handen grepen naar zijn kruis. Een schorre kreet ontsnapte uit zijn keel. “F-fuck…!”

Sandra torende boven hem uit, onverstoorbaar. “Mijn salade, kleine dief. Je hebt hem opgegeten alsof hij van jou was.”

Hij probeerde iets te zeggen, maar er kwam alleen een piepend gehijg uit. Ze gaf hem geen seconde. Haar laars vloog weer omhoog – deze keer trapte ze van onderen, haar hak haakte onder zijn ballen en tilde ze bijna op met brute kracht. Ruben viel op zijn zij, zijn lichaam trok samen van de pijn, tranen sprongen in zijn ogen.

“Op je knieën,” beval ze kil. “Handen achter je hoofd.”

Hij kon niet anders. De pijn pulseerde in golven door zijn onderlijf, maar ergens diep vanbinnen voelde hij iets anders – een zieke, ongewilde opwinding die zijn pik deed zwellen tegen de stof van zijn boxer. Hij hees zich op zijn knieën, trillend, handen in zijn nek.

Sandra liep langzaam om hem heen, als een roofdier dat zijn prooi keurt. Ze bleef achter hem staan, boog zich voorover en greep zijn ballen van achteren vast door zijn broek heen. Haar nagels groeven in het vlees. Ze kneep. Hard.

“Je hebt dikke, zware ballen, Ruben,” fluisterde ze in zijn oor, haar adem warm tegen zijn huid. “Ik vraag me af hoe lang ze dit volhouden.”

Ze kneep harder, draaide haar pols. Ruben schreeuwde het uit, zijn lichaam schokte. Zijn pik was nu keihard, pijnlijk tegen zijn riem gedrukt. Hij schaamde zich kapot, maar hij kon het niet tegenhouden.

Sandra lachte zacht, laatdunkend. “Kijk nou. Word je geil van pijn? Wat een zielig sletje ben je.”

Ze liet los, liep weer naar voren en ging recht voor hem staan, haar laarzen een paar centimeter van zijn knieën.

“Broek omlaag. Boxer erbij. Alles tot op je enkels.”

Ruben’s handen trilden zo erg dat hij zijn riem bijna niet los kreeg. Hij liet zijn werkbroek zakken, daarna zijn boxer. Zijn pik sprong omhoog – keihard, kloppend, de eikel al nat van voorvocht. Zijn ballen hingen zwaar en rood tussen zijn benen, gezwollen van de trappen.

Sandra keek ernaar met openlijke minachting. “Wat een sneu pikje. En toch sta je hard voor een vrouw die twee keer zo oud is als jij. Lik op met je arrogantie.”

Ze tilde haar rechterlaars op en zette de zool op zijn ballen – niet hard, nog niet, maar dreigend. Het leer was koud tegen zijn gevoelige huid.

“Je gaat aftrekken. En je gaat klaar komen op mijn laarzen. Elke druppel. En daarna lik je ze schoon. Begrepen?”

Ruben knikte, zijn stem was weg. Hij greep zijn pik vast en begon te rukken, snel en wanhopig. De pijn in zijn ballen mengde zich met de opwinding tot een giftige cocktail. Sandra keek toe, armen over elkaar, haar gezicht een masker van sadistisch genoegen.

“Sneller,” zei ze. “En kijk me aan terwijl je het doet.”

Hij keek op, recht in haar koude ogen, en voelde zich kleiner dan ooit. Zijn hand vloog op en neer. Binnen een minuut voelde hij het opkomen – hij probeerde het tegen te houden, maar het was te laat. Met een vernederend gekreun spoot hij klaar. Dikke stralen zaad landden op het glanzende zwarte leer van haar laarzen, liepen langs de schacht naar beneden.

Sandra bewoog haar voet licht, smeerde zijn zaad uit over de punt. “Oplikken. Nu.”

Ruben boog voorover. Zijn tong raakte het leer, zout en bitter. Hij likte, langzaam, terwijl zij toekeek. Ze drukte haar hak lichtjes in zijn ballen als reminder. Hij likte tot beide laarzen glommen van zijn eigen speeksel en er geen spoor meer van zijn zaad te zien was.

Sandra stapte achteruit. “Goed zo, sletje. Maar we zijn nog niet klaar.”

Ze ging op een oude archiefdoos zitten, spreidde haar benen. Haar rok gleed iets omhoog, onthulde de bovenkant van haar kousen en een glimp van zwart kant.

“Tongen klaar? Mooi. Kom hier.”

Ruben kroop naar voren op zijn knieën, zijn pik nog half hard en druipend. Sandra greep hem bij zijn haar, trok zijn hoofd ruw tussen haar dijen. Ze droeg geen slipje. Haar poes was glad geschoren, de lippen dik en donkerroze, al nat van haar eigen opwinding.

“Likken. En als je niet goed je best doet, trap ik je ballen tot je flauwvalt.”

Ze duwde zijn gezicht in haar kruis. Ruben’s tong schoot naar buiten, proefde haar zoute, muskusachtige smaak. Hij likte, eerst onhandig, daarna fanatieker. Sandra zuchtte diep, haar heupen bewogen licht tegen zijn mond.

“Dieper. Gebruik je tong zoals je pik nooit zal kunnen.”

Ze greep zijn haar steviger vast, reed op zijn gezicht, smeerde haar sappen over zijn neus en kin. Ruben hijgde, zijn pik weer keihard geworden. Hij voelde zich een gebruiksvoorwerp, een speelgoed, en toch maakte dat hem alleen maar geiler.

Sandra kwam klaar met een lage, grommende kreun – haar dijen sloten zich om zijn hoofd, haar nagels groeven in zijn schedel. Ze hield hem daar tot ze klaar was, zijn gezicht nat en glimmend van haar sappen.

Daarna duwde ze hem van zich af. Ruben viel achterover, happend naar adem.

Sandra stond op, trok haar rok recht. Ze keek op hem neer met een glimlach die geen greintje warmte bevatte.

“Na werktijd kom je naar mijn kantoor. Deur op slot. Je brengt niets mee behalve jezelf. En je draagt geen onderbroek meer vandaag. Begrepen?”

Ruben knikte zwak.

Ze gaf hem een laatste, keiharde trap tussen zijn benen – haar hak raakte zijn ballen voluit. Hij klapte dubbel, kokhalzend van de pijn.

“Aan het werk,” zei ze, en haar hakken klikten terwijl ze wegliep.

De rest van de middag was een marteling. Ruben liep door het magazijn met zijn pik half hard in zijn broek, zijn ballen kloppend bij elke stap. Collega’s merkten dat hij mank liep, maar niemand vroeg iets. Om 17:01 stond hij voor Sandra’s kantoor, klopte zachtjes.

“Binnen.”

Hij stapte naar binnen. Sandra zat achter haar bureau, haar jasje uit, blouse iets verder open. De kamer rook naar haar parfum en naar macht.

“Op slot doen,” zei ze zonder op te kijken.

Klik.

“Broek uit. Alles. En op je knieën.”

Ruben gehoorzaamde. Zijn pik sprong weer omhoog zodra de stof weg was – pijnlijk hard, druipend.

Sandra stond op, liep om haar bureau heen. Ze droeg nu andere schoenen: zwarte pumps met 10 cm naaldhakken, dodelijk scherp. Ze ging op de rand van haar bureau zitten, sloeg haar benen over elkaar.

“Je hebt de hele middag met een harde pik rondgelopen, hè? Vertel me precies hoe dat voelde.”

Ruben’s wangen brandden. “Vernederend… maar… ik kon het niet tegenhouden, mevrouw.”

“Noem me Meesteres,” zei ze scherp. “En spreek alleen als ik het vraag.”

Ze stond op, liep naar hem toe en trapte – keihard – met de punt van haar pump in zijn ballen. Ruben schreeuwde, viel voorover.

“Handen achter je rug.”

Ze pakte een rol duct tape uit haar la, bond zijn polsen op zijn rug. Daarna duwde ze hem op zijn rug, ging boven zijn gezicht staan – haar pumps links en rechts van zijn hoofd.

“Open je mond.”

Ze liet zich zakken, haar poes weer recht op zijn mond. Deze keer was ze ruwer. Ze reed hard, gebruikte zijn neus als clitstimulator, zijn tong als dildo. Ruben worstelde om adem te halen, maar ze gaf hem geen ruimte. Ze kwam twee keer klaar, de tweede keer zo hard dat ze een straal in zijn mond spoot – hij slikte, hoestend, terwijl ze lachte.

Daarna stond ze op, pakte een lineaal van haar bureau – zwaar hout – en sloeg ermee op zijn ballen. Tien keer. Hard. Ruben huilde nu openlijk, zijn lichaam schokte bij elke slag, maar zijn pik bleef keihard, lekte op de vloer.

“Je bent een waardeloze dief en een geile slet,” zei ze terwijl ze sloeg. “En vanaf vandaag ben je van mij. Elke dag na werk kom je hier. Je brengt je ballen mee, en je brengt je tong mee. Begrepen?”

“Ja, Meesteres,” snikte hij.

Ze maakte zijn handen los, dwong hem op zijn knieën, en liet hem haar pumps likken – eerst de zolen, daarna de hakken, daarna weer haar poes tot ze voor de derde keer klaarkwam.

Pas om 20:30 liet ze hem gaan – naakt, ballen paars en gezwollen, gezicht nat van haar sappen en zijn eigen tranen.

“En morgen,” zei ze terwijl ze de deur open deed, “breng je een permanente marker mee. Dan schrijf ik op je ballen wie de eigenaar is.”

Ruben strompelde de gang op, zijn kleren onder zijn arm. Hij wist dat hij nooit meer dezelfde zou zijn.

En diep vanbinnen keek hij al uit naar morgen.