Door: Bernardo24523
Datum: 10-12-2025 | Cijfer: 9 | Gelezen: 193
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 12 minuten | Lezers Online: 3
Trefwoord(en): Anaal, Dokter, Eerste Keer, Huisarts, Jong En Oud, Ontmaagd, Oraal, Pijpen, Vingeren,
Lengte: Gemiddeld | Leestijd: 12 minuten | Lezers Online: 3
Trefwoord(en): Anaal, Dokter, Eerste Keer, Huisarts, Jong En Oud, Ontmaagd, Oraal, Pijpen, Vingeren,
Vervolg op: De Biecht Van Totale Overgave - 3
Een paar weken nadat vader Elias de twee meisjes urenlang had afgewisseld zijn 22 centimeter diep in hun kutjes en kontgaatjes, zijn tong en vingers overal, hun kleine lichamen glinsterend van zweet en zijn zaad – merkten Lisa en Sophie dat er iets mis was. Lisa’s borsten waren gevoeliger, haar tepeltjes pijnlijk hard onder haar bloesje, en ze voelde zich misselijk bij de geur van appelmoes. Sophie had hetzelfde: haar buikje voelde vol, haar onderbroekje strak, en ze plaste vaker dan normaal. Ze keken elkaar aan in het bos, hun geheime plekje, en besloten samen naar de huisarts te gaan – dokter Van der Meer, de enige arts in het dorp, een oudere man met grijze bakkebaarden en een vriendelijke maar strenge blik.
De praktijk was een klein, wit gebouw naast de bakkerij. De meisjes zaten nerveus in de wachtkamer, hun handen in elkaar verstrengeld, hun schooluniformen netjes maar hun gezichten bleek. Toen ze werden binnengeroepen, stonden ze op, hun benen trillerig. Dokter Van der Meer keek op van zijn bureau, zijn wenkbrauwen fronsend toen hij de twee bekende gezichten zag. “Lisa… Sophie… wat brengt jullie hier? Jullie zien eruit alsof jullie iets ernstigs te vertellen hebben.”
Lisa slikte, haar stem zacht. “Dokter… we voelen ons raar. Misselijk, en onze buiken…” Sophie knikte, haar ogen groot. “En onze borsten doen pijn.”
De dokter zuchtte diep, zijn gezicht verstrakkend. “Ga achter het gordijn, trek jullie bloesjes en rokjes uit, alleen onderbroek aanhouden. Ik kom zo.”
Achter het gordijn kleedden de meisjes zich uit, hun kleine lichamen bloot in het kille licht van de spreekkamer. Hun buikjes waren nog plat, maar hun tepeltjes stonden hard en donkerder dan normaal. Dokter Van der Meer kwam binnen, zijn handen in latex handschoenen, zijn stethoscoop koud tegen hun huid. Eerst Lisa: hij voelde voorzichtig aan haar borsten – “Pijnlijk, ja?” – en drukte zacht op haar onderbuik. Toen Sophie hetzelfde. Hij liet ze plassen in een potje, nam bloed af met een prik in hun arm, en deed een inwendig onderzoek – zijn vingers voorzichtig in hun strakke, nog gevoelige poesjes, voelend aan hun baarmoeder. Beide meisjes bloosden diep, hun benen trillerig, maar ze zeiden niets over vader Elias.
Terug aan zijn bureau, na een kwartier wachten waarin de meisjes zich weer aankleedden en nerveus zaten te wiebelen, kwam de dokter binnen met de uitslagen. Zijn gezicht was ernstig, zijn stem laag en zorgvuldig. “Meisjes… ik heb slecht nieuws. Jullie zijn allebei zwanger. Lisa, je bent ongeveer acht weken. Sophie, zeven weken. Jullie baarmoeders zijn vergroot, jullie hormonen sky high. HCG-waarden boven de 100.000. Jullie borsten zijn gezwollen door prolactine, jullie misselijkheid is ochtendziekte. Dit is geen griep.”
Lisa’s hand vloog naar haar mond, tranen sprongen in haar ogen. Sophie greep haar vast, haar eigen gezicht bleek. “Maar… hoe… we hebben alleen…” begon Lisa, maar de dokter onderbrak haar streng. “Ik hoef niet te weten met wie. Maar jullie zijn zestien en vijftien. Dit is ernstig. Ik moet jullie ouders inlichten, en de autoriteiten. Er komt een onderzoek – wie is de vader?”
De meisjes keken elkaar aan, hun geheim zwaar. “Een jongen… uit de stad,” loog Lisa snel, haar stem trillerig. Sophie knikte. “Hij komt nooit meer.”
Dokter Van der Meer zuchtte, zijn pen tikkend op het bureau. “Ik geloof jullie niet, maar ik moet het melden. Jullie krijgen prenatale zorg: foliumzuur, echo’s, bloedtests.
Buiten, in de regen, holden de meisjes weg, hun armen om elkaar heen. Ze wisten dat vader Elias al vertrokken was; overgeplaatst na geruchten. Maar in hun buikjes groeiden zijn kinderen, en hun lichamen, nog zo jong, zouden nooit meer hetzelfde zijn.
Een week later, op een grijze dinsdagochtend, klopten Lisa en Sophie weer aan bij de praktijk van dokter Van der Meer. De wachtkamer was leeg, hij had de andere afspraken afgezegd. “Alleen jullie nog vandaag,” zei hij met een glimlach die te warm was voor een arts. “Kom maar direct mee.”
Achter het gordijn stond de onderzoekstafel al klaar, maar nu met een dikke, zachte deken erop, en een flesje glijmiddel naast de specula. De meisjes kleedden zich uit zonder dat hij het hoefde te vragen, uniformen op de grond, onderbroekjes omlaag, hun kleine lichamen bloot en al licht gezwollen. Hun buikjes waren nog plat, maar hun borsten voller, tepels donkerder, en tussen hun dijen glinsterde een permanente vochtigheid.
Dokter Van der Meer begon met zijn handen. Geen handschoenen dit keer. “We meten de gevoeligheid,” zei hij, zijn stem laag. Hij nam Lisa’s linkerborst in zijn palm, kneep zacht, trok aan het tepeltje tot het hard en rood werd. Lisa kreunde, haar knieën knikkend. “Prolactine stijgt,” mompelde hij, maar zijn duim bleef cirkelen. Sophie keek toe, haar hand al tussen haar eigen benen. Hij herhaalde het bij haar – zuigend nu, zijn mond om haar tepel, tong fladderend terwijl ze hijgde: “Dokter… dat voelt… oh…”
Lisa op de tafel, benen wijd in de beugels. Hij smeerde glijmiddel op zijn vingers – warm, dik, glinsterend. “We controleren de baarmoederhals.” Twee vingers gleden in haar, diep, draaiend, voelend aan de zachte wand. Lisa’s heupen schokten, haar kutje kneep om hem. “Je bent strakker dan vorige week,” zei hij, maar zijn vingers pompten nu ritmisch, zijn duim op haar klitje. Sophie stond naast hem, haar hand op zijn schouder, haar andere vinger in haar eigen poesje. “Mag ik helpen?” vroeg ze. Hij knikte. Sophie’s kleine vingers gleden naast die van de dokter in Lisa’s kutje, drie vingers nu soppend. Lisa gilde zacht, haar orgasme kwam snel, haar sappen spuitend over hun handen.
Wissel. Sophie op de tafel. Dokter Van der Meer gebruikte het speculum; koud metaal, maar hij warmde het eerst met zijn adem. Hij opende haar wijd, zijn zaklamp schijnend op haar roze binnenkant. “Baarmoederhals is zacht, cervix mucus dik: perfect voor zwangerschap.” Maar hij liet het speculum zitten, zijn tong likte langs de rand, proevend aan haar sappen terwijl Lisa toekeek en haar eigen klitje wreef. Sophie’s benen trilden, haar orgasme bouwde op rond het metaal.
De echoprobe gleed over hun buikjes, maar hij drukte lager; over hun schaamlippen, de trillingen tegen hun klitje. Op het scherm: twee kleine hartjes, nu duidelijker. “Jullie baby’s groeien goed,” zei hij, maar zijn andere hand vingerde hen afwisselend, één in Lisa’s kontgaatje, één in Sophie’s poesje. “We controleren ook de doorbloeding.” Beide meisjes kreunden synchroon, hun lichamen schokkend terwijl de probe trilde en zijn vingers pompten.
“Zwangerschap kan aambeien veroorzaken,” loog hij. Beide meisjes op handen en knieën, billen omhoog. Hij smeerde glijmiddel op hun strakke ringetjes, zijn vinger glijdend in Lisa’s anus eerst één, dan twee. “Goed ontspannen,” zei hij, maar zijn vingers pompten nu diep, zijn duim in haar poesje. Sophie volgde; haar kontgaatje nog strakker, haar kreuntjes hoger. Hij liet ze elkaar likken terwijl hij hen prepareerde: Lisa’s tong in Sophie’s kontgaatje, Sophie’s vingers in Lisa’s poesje.
Hij maakte zijn broek los met een trage, bewuste beweging, de rits knarsend als een belofte in de stille spreekkamer. Zijn lul sprong tevoorschijn: 20 centimeter dik, kloppend vlees, aderen dik als touwen die over de schacht liepen, de eikel glimmend als een natte pruim, voorvocht druppelend in een dun straaltje dat langs zijn schacht gleed en op de vloer drupte. Zijn ballen hingen zwaar, behaard, strak van opgekropte lust, lichtjes schommelend bij elke hartslag, vol met dikke, romige zaadklonten die smeekten om bevrijding.
“We testen jullie reactie op stimulatie,” zei hij, zijn stem laag en hees, zijn ogen glinsterend achter zijn bril. Hij pakte het flesje glijmiddel, warmde het tussen zijn handen, en liet een dikke druppel op zijn vinger vallen; warm, glibberig, klaar om diep naar binnen te glijden.
Lisa lag nog op de tafel, haar benen wijd in de beugels, haar poesje glinsterend van haar eigen sappen en het glijmiddel, haar schaamlipjes gezwollen en nat. Hij stapte dichterbij, zijn eikel tegen haar opening drukkend; warm, pulserend, een druppel voorvocht vermengend met haar vocht. Sophie stond naast de tafel, haar kleine handjes knedend in haar eigen tepels, haar ogen groot en hongerig, haar lippen lichtjes geopend terwijl ze toekeek, haar vingers al glijdend in haar eigen natte spleetje.
Hij boog voorover, zijn gezicht tussen Lisa’s dijen, zijn tong schietend naar voren; een lange, natte lik van haar kontgaatje tot haar klitje, proevend aan haar muskusachtige sappen. Lisa gilde zacht, haar heupen schokkend. “Dokter… dat is… oh!” Hij begon serieus: zijn tong cirkelde om haar klitje, zacht zuigend, zijn lippen sluitend eromheen, zijn tong fladderend als een vlinder. Tegelijkertijd gleed zijn wijsvinger in haar kontgaatje, tot de tweede knokkel, dan twee vingers, rekkend en draaiend. Zijn andere hand kneedde haar kleine borstje, zijn duim over haar tepel cirkelend. Lisa’s orgasme bouwde razendsnel op – haar lichaam begon te beven, haar kontgaatje kneep ritmisch om zijn vingers een warme straal die hij gulzig opdronk, zijn tong diep in haar stotend terwijl ze schreeuwde: “Dokter! Ik… ik kom!”
Hij trok zijn vingers terug, zijn eikel nu tegen haar kontgaatje glimmend van glijmiddel en haar sappen. “Adem in…” Langzaam gleed hij naar binnen; centimeter voor centimeter, haar strakke ringetje oprekkend, haar anus knellend om zijn schacht. Tegelijkertijd boog hij voorover, zijn tong weer op haar klitje, zuigend en likkend terwijl hij dieper stootte. Lisa’s orgasme explodeerde – haar kontgaatje kneep om zijn schacht in krampachtige pulsen, haar poesje spoot in zijn gezicht, een fontein van helder vocht die over zijn kin droop. Haar kreten werden schreeuwen: “Dokter! Het scheurt me open… ik kom… weer!” Haar spieren spande en ontspande ongecontroleerd, haar kontgaatje naschokkend rond zijn lul.
Pas na Lisa’s derde orgasme trok hij zich terug; zijn lul glinsterend, zijn gezicht nat van haar sappen. Hij draaide Sophie om, haar kleine lichaam buigend over de tafel, haar billen omhoog.
Hij liet haar knielen, zijn lul voor haar gezicht. “Open je mondje, kindje.” Sophie’s lippen sloten zich om zijn eikel, haar tong likkend aan het voorvocht – zout, bitter, romig. Hij duwde dieper, haar keel oprekkend, haar kokhalzend maar glimlachend. Tegelijkertijd gleed zijn vinger in haar kontgaatje; één, twee, drie vingers, oprekkend terwijl ze zoog. Sophie’s orgasme kwam snel; haar kontgaatje kneep om zijn vingers, haar mond vol met zijn lul, haar kreuntjes gedempt.
Hij tilde Sophie op de tafel, haar benen wijd, zijn eikel tegen haar kontgaatje. “Adem in…” Langzaam gleed hij naar binnen; haar strakkere anus oprekkend. Tegelijkertijd boog hij voorover, zijn tong in haar poesje, zuigend aan haar klitje terwijl hij dieper stootte. Met Sophie’s orgasme kneep haar kontgaatje om zijn schacht in krampachtige pulsen. Haar kreten werden schreeuwen: “Dokter! Ik… ik kom… in mijn kontje!” Haar lichaam en haar kontgaatje naschokkend.
Terwijl beide meisjes nahijgden, trok hij zich terug, zijn lul glinsterend. Hij liet ze knielen, hun mondjes open. “Nu jullie beurt.” Lisa en Sophie likten afwisselend: Lisa’s tong over zijn eikel, Sophie’s lippen om zijn ballen, dan wisselen. Hij spoot over hun gezichtjes dikke stralen zaad, warm en plakkerig, druppelend over hun wangen, lippen, tongen, een romige plas op hun huid. Ze slikten, likten elkaar schoon, hun tongen dansend in zijn zaad. “Voor de eiwitten,” zei hij met een knipoog, zijn stem schor van lust.
Uitslag op het formulier: Zwangerschap: 9 weken (Lisa), 8 weken (Sophie). Foetale harttonen sterk. Moeders zeer responsief op stimulatie. Aanbevolen: wekelijkse intieme controles. Ouders nog niet ingelicht “medische vertrouwelijkheid”.
De meisjes verlieten de praktijk met trillende benen, hun kutjes nat, hun lichamen tintelend. Ze wisten: dit was geen controle meer. Dit was hun nieuwe geheim.
Bernardo24523
De praktijk was een klein, wit gebouw naast de bakkerij. De meisjes zaten nerveus in de wachtkamer, hun handen in elkaar verstrengeld, hun schooluniformen netjes maar hun gezichten bleek. Toen ze werden binnengeroepen, stonden ze op, hun benen trillerig. Dokter Van der Meer keek op van zijn bureau, zijn wenkbrauwen fronsend toen hij de twee bekende gezichten zag. “Lisa… Sophie… wat brengt jullie hier? Jullie zien eruit alsof jullie iets ernstigs te vertellen hebben.”
Lisa slikte, haar stem zacht. “Dokter… we voelen ons raar. Misselijk, en onze buiken…” Sophie knikte, haar ogen groot. “En onze borsten doen pijn.”
De dokter zuchtte diep, zijn gezicht verstrakkend. “Ga achter het gordijn, trek jullie bloesjes en rokjes uit, alleen onderbroek aanhouden. Ik kom zo.”
Achter het gordijn kleedden de meisjes zich uit, hun kleine lichamen bloot in het kille licht van de spreekkamer. Hun buikjes waren nog plat, maar hun tepeltjes stonden hard en donkerder dan normaal. Dokter Van der Meer kwam binnen, zijn handen in latex handschoenen, zijn stethoscoop koud tegen hun huid. Eerst Lisa: hij voelde voorzichtig aan haar borsten – “Pijnlijk, ja?” – en drukte zacht op haar onderbuik. Toen Sophie hetzelfde. Hij liet ze plassen in een potje, nam bloed af met een prik in hun arm, en deed een inwendig onderzoek – zijn vingers voorzichtig in hun strakke, nog gevoelige poesjes, voelend aan hun baarmoeder. Beide meisjes bloosden diep, hun benen trillerig, maar ze zeiden niets over vader Elias.
Terug aan zijn bureau, na een kwartier wachten waarin de meisjes zich weer aankleedden en nerveus zaten te wiebelen, kwam de dokter binnen met de uitslagen. Zijn gezicht was ernstig, zijn stem laag en zorgvuldig. “Meisjes… ik heb slecht nieuws. Jullie zijn allebei zwanger. Lisa, je bent ongeveer acht weken. Sophie, zeven weken. Jullie baarmoeders zijn vergroot, jullie hormonen sky high. HCG-waarden boven de 100.000. Jullie borsten zijn gezwollen door prolactine, jullie misselijkheid is ochtendziekte. Dit is geen griep.”
Lisa’s hand vloog naar haar mond, tranen sprongen in haar ogen. Sophie greep haar vast, haar eigen gezicht bleek. “Maar… hoe… we hebben alleen…” begon Lisa, maar de dokter onderbrak haar streng. “Ik hoef niet te weten met wie. Maar jullie zijn zestien en vijftien. Dit is ernstig. Ik moet jullie ouders inlichten, en de autoriteiten. Er komt een onderzoek – wie is de vader?”
De meisjes keken elkaar aan, hun geheim zwaar. “Een jongen… uit de stad,” loog Lisa snel, haar stem trillerig. Sophie knikte. “Hij komt nooit meer.”
Dokter Van der Meer zuchtte, zijn pen tikkend op het bureau. “Ik geloof jullie niet, maar ik moet het melden. Jullie krijgen prenatale zorg: foliumzuur, echo’s, bloedtests.
Buiten, in de regen, holden de meisjes weg, hun armen om elkaar heen. Ze wisten dat vader Elias al vertrokken was; overgeplaatst na geruchten. Maar in hun buikjes groeiden zijn kinderen, en hun lichamen, nog zo jong, zouden nooit meer hetzelfde zijn.
Een week later, op een grijze dinsdagochtend, klopten Lisa en Sophie weer aan bij de praktijk van dokter Van der Meer. De wachtkamer was leeg, hij had de andere afspraken afgezegd. “Alleen jullie nog vandaag,” zei hij met een glimlach die te warm was voor een arts. “Kom maar direct mee.”
Achter het gordijn stond de onderzoekstafel al klaar, maar nu met een dikke, zachte deken erop, en een flesje glijmiddel naast de specula. De meisjes kleedden zich uit zonder dat hij het hoefde te vragen, uniformen op de grond, onderbroekjes omlaag, hun kleine lichamen bloot en al licht gezwollen. Hun buikjes waren nog plat, maar hun borsten voller, tepels donkerder, en tussen hun dijen glinsterde een permanente vochtigheid.
Dokter Van der Meer begon met zijn handen. Geen handschoenen dit keer. “We meten de gevoeligheid,” zei hij, zijn stem laag. Hij nam Lisa’s linkerborst in zijn palm, kneep zacht, trok aan het tepeltje tot het hard en rood werd. Lisa kreunde, haar knieën knikkend. “Prolactine stijgt,” mompelde hij, maar zijn duim bleef cirkelen. Sophie keek toe, haar hand al tussen haar eigen benen. Hij herhaalde het bij haar – zuigend nu, zijn mond om haar tepel, tong fladderend terwijl ze hijgde: “Dokter… dat voelt… oh…”
Lisa op de tafel, benen wijd in de beugels. Hij smeerde glijmiddel op zijn vingers – warm, dik, glinsterend. “We controleren de baarmoederhals.” Twee vingers gleden in haar, diep, draaiend, voelend aan de zachte wand. Lisa’s heupen schokten, haar kutje kneep om hem. “Je bent strakker dan vorige week,” zei hij, maar zijn vingers pompten nu ritmisch, zijn duim op haar klitje. Sophie stond naast hem, haar hand op zijn schouder, haar andere vinger in haar eigen poesje. “Mag ik helpen?” vroeg ze. Hij knikte. Sophie’s kleine vingers gleden naast die van de dokter in Lisa’s kutje, drie vingers nu soppend. Lisa gilde zacht, haar orgasme kwam snel, haar sappen spuitend over hun handen.
Wissel. Sophie op de tafel. Dokter Van der Meer gebruikte het speculum; koud metaal, maar hij warmde het eerst met zijn adem. Hij opende haar wijd, zijn zaklamp schijnend op haar roze binnenkant. “Baarmoederhals is zacht, cervix mucus dik: perfect voor zwangerschap.” Maar hij liet het speculum zitten, zijn tong likte langs de rand, proevend aan haar sappen terwijl Lisa toekeek en haar eigen klitje wreef. Sophie’s benen trilden, haar orgasme bouwde op rond het metaal.
De echoprobe gleed over hun buikjes, maar hij drukte lager; over hun schaamlippen, de trillingen tegen hun klitje. Op het scherm: twee kleine hartjes, nu duidelijker. “Jullie baby’s groeien goed,” zei hij, maar zijn andere hand vingerde hen afwisselend, één in Lisa’s kontgaatje, één in Sophie’s poesje. “We controleren ook de doorbloeding.” Beide meisjes kreunden synchroon, hun lichamen schokkend terwijl de probe trilde en zijn vingers pompten.
“Zwangerschap kan aambeien veroorzaken,” loog hij. Beide meisjes op handen en knieën, billen omhoog. Hij smeerde glijmiddel op hun strakke ringetjes, zijn vinger glijdend in Lisa’s anus eerst één, dan twee. “Goed ontspannen,” zei hij, maar zijn vingers pompten nu diep, zijn duim in haar poesje. Sophie volgde; haar kontgaatje nog strakker, haar kreuntjes hoger. Hij liet ze elkaar likken terwijl hij hen prepareerde: Lisa’s tong in Sophie’s kontgaatje, Sophie’s vingers in Lisa’s poesje.
Hij maakte zijn broek los met een trage, bewuste beweging, de rits knarsend als een belofte in de stille spreekkamer. Zijn lul sprong tevoorschijn: 20 centimeter dik, kloppend vlees, aderen dik als touwen die over de schacht liepen, de eikel glimmend als een natte pruim, voorvocht druppelend in een dun straaltje dat langs zijn schacht gleed en op de vloer drupte. Zijn ballen hingen zwaar, behaard, strak van opgekropte lust, lichtjes schommelend bij elke hartslag, vol met dikke, romige zaadklonten die smeekten om bevrijding.
“We testen jullie reactie op stimulatie,” zei hij, zijn stem laag en hees, zijn ogen glinsterend achter zijn bril. Hij pakte het flesje glijmiddel, warmde het tussen zijn handen, en liet een dikke druppel op zijn vinger vallen; warm, glibberig, klaar om diep naar binnen te glijden.
Lisa lag nog op de tafel, haar benen wijd in de beugels, haar poesje glinsterend van haar eigen sappen en het glijmiddel, haar schaamlipjes gezwollen en nat. Hij stapte dichterbij, zijn eikel tegen haar opening drukkend; warm, pulserend, een druppel voorvocht vermengend met haar vocht. Sophie stond naast de tafel, haar kleine handjes knedend in haar eigen tepels, haar ogen groot en hongerig, haar lippen lichtjes geopend terwijl ze toekeek, haar vingers al glijdend in haar eigen natte spleetje.
Hij boog voorover, zijn gezicht tussen Lisa’s dijen, zijn tong schietend naar voren; een lange, natte lik van haar kontgaatje tot haar klitje, proevend aan haar muskusachtige sappen. Lisa gilde zacht, haar heupen schokkend. “Dokter… dat is… oh!” Hij begon serieus: zijn tong cirkelde om haar klitje, zacht zuigend, zijn lippen sluitend eromheen, zijn tong fladderend als een vlinder. Tegelijkertijd gleed zijn wijsvinger in haar kontgaatje, tot de tweede knokkel, dan twee vingers, rekkend en draaiend. Zijn andere hand kneedde haar kleine borstje, zijn duim over haar tepel cirkelend. Lisa’s orgasme bouwde razendsnel op – haar lichaam begon te beven, haar kontgaatje kneep ritmisch om zijn vingers een warme straal die hij gulzig opdronk, zijn tong diep in haar stotend terwijl ze schreeuwde: “Dokter! Ik… ik kom!”
Hij trok zijn vingers terug, zijn eikel nu tegen haar kontgaatje glimmend van glijmiddel en haar sappen. “Adem in…” Langzaam gleed hij naar binnen; centimeter voor centimeter, haar strakke ringetje oprekkend, haar anus knellend om zijn schacht. Tegelijkertijd boog hij voorover, zijn tong weer op haar klitje, zuigend en likkend terwijl hij dieper stootte. Lisa’s orgasme explodeerde – haar kontgaatje kneep om zijn schacht in krampachtige pulsen, haar poesje spoot in zijn gezicht, een fontein van helder vocht die over zijn kin droop. Haar kreten werden schreeuwen: “Dokter! Het scheurt me open… ik kom… weer!” Haar spieren spande en ontspande ongecontroleerd, haar kontgaatje naschokkend rond zijn lul.
Pas na Lisa’s derde orgasme trok hij zich terug; zijn lul glinsterend, zijn gezicht nat van haar sappen. Hij draaide Sophie om, haar kleine lichaam buigend over de tafel, haar billen omhoog.
Hij liet haar knielen, zijn lul voor haar gezicht. “Open je mondje, kindje.” Sophie’s lippen sloten zich om zijn eikel, haar tong likkend aan het voorvocht – zout, bitter, romig. Hij duwde dieper, haar keel oprekkend, haar kokhalzend maar glimlachend. Tegelijkertijd gleed zijn vinger in haar kontgaatje; één, twee, drie vingers, oprekkend terwijl ze zoog. Sophie’s orgasme kwam snel; haar kontgaatje kneep om zijn vingers, haar mond vol met zijn lul, haar kreuntjes gedempt.
Hij tilde Sophie op de tafel, haar benen wijd, zijn eikel tegen haar kontgaatje. “Adem in…” Langzaam gleed hij naar binnen; haar strakkere anus oprekkend. Tegelijkertijd boog hij voorover, zijn tong in haar poesje, zuigend aan haar klitje terwijl hij dieper stootte. Met Sophie’s orgasme kneep haar kontgaatje om zijn schacht in krampachtige pulsen. Haar kreten werden schreeuwen: “Dokter! Ik… ik kom… in mijn kontje!” Haar lichaam en haar kontgaatje naschokkend.
Terwijl beide meisjes nahijgden, trok hij zich terug, zijn lul glinsterend. Hij liet ze knielen, hun mondjes open. “Nu jullie beurt.” Lisa en Sophie likten afwisselend: Lisa’s tong over zijn eikel, Sophie’s lippen om zijn ballen, dan wisselen. Hij spoot over hun gezichtjes dikke stralen zaad, warm en plakkerig, druppelend over hun wangen, lippen, tongen, een romige plas op hun huid. Ze slikten, likten elkaar schoon, hun tongen dansend in zijn zaad. “Voor de eiwitten,” zei hij met een knipoog, zijn stem schor van lust.
Uitslag op het formulier: Zwangerschap: 9 weken (Lisa), 8 weken (Sophie). Foetale harttonen sterk. Moeders zeer responsief op stimulatie. Aanbevolen: wekelijkse intieme controles. Ouders nog niet ingelicht “medische vertrouwelijkheid”.
De meisjes verlieten de praktijk met trillende benen, hun kutjes nat, hun lichamen tintelend. Ze wisten: dit was geen controle meer. Dit was hun nieuwe geheim.
Bernardo24523
Bezoek ook eens mijn profiel pagina om meer over mij te weten te komen, een overzicht te zien van mijn verhalen of om een berichtje achter te laten! Ook kun je jezelf aanmelden om een mail te ontvangen als ik een nieuw verhaal heb geplaatst!
Droom Verder Met Mij: Hoi, ik ben BeautyXL, 30 jaar. Heb je genoten van dit begin? Op mijn prive pagina ontdek je hoe de fantasie zich verder ontvouwt, met intieme details en geheime gedachten die ons nog dichter bij elkaar brengen...Trefwoord(en): Anaal, Dokter, Eerste Keer, Huisarts, Jong En Oud, Ontmaagd, Oraal, Pijpen, Vingeren, Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10
