Hi Jefferson,
Wat jammer dat je een pauze neemt, maar je kunt je tijd maar 1 keer spenderen.
Ik heb weer genoten van dit deel van de vriendengroep.
Zou het dan eindelijk goed komen? Of blijft de twijfel steeds weer naar boven komen.
Ik wacht rustig af op het vervolg.
Neem je tijd, maar ik hoop wel dat je blijft schrijven. Ik waardeer je verhalen zeer, je hebt een fijne schrijfstijl.
Groet,
Fritz

Tot 'zolang het duurt' vooraleer er een nieuw vervolg is, zal ik er naar blijven uitkijken. Bedankt voor al zoveel lees (en ander) genot, tot zover

Heel jammer om te lezen, was net gewend aan een regelmatige voortzetting van de vriendengroep.
Hopenlijk tot gauw.
Harry

Ik neem een pauze. Vervolgen zullen wat langer op zich laten wachten.

Bedankt voor het lezen en reageren zover!

Groet,
Jefferson

Ik blijf dit toch een heel raar verhaal vinden, enerzijds intrigeert maar anderzijds komt het ook erg dom over en blijken vier volwassenen niet met elkaar te (kunnen) praten. De hoofdpersoon komt terug van een dag werken in een klein huisje met 3 knappe meiden; nergens lees ik hoe die elkaar dan gedag zeggen. Normaal zou je dus binnenkomen en iets vragen in de trant van 'Hallo dames hebben jullie je nog een beetje kunnen vermaken?' of 'Hoe was je dag? Hoe was het in de winkel? etc etc. Ook onder het eten, ik neem aan dat ze gezamenlijk eten, wordt blijkbaar niet gepraat.
Heel onnatuurlijk allemaal en zeer ver gezocht.
Grtz

Ik heb het nog een keer gelezen. Wordt echt geil van het scenario 😚
Maar ik mis wel een beetje de opbouw en details van de verhalen van dat meisje die haar buurman en postbode pijpt.

Ik blijf dit een apart verhaal vinden, zelfs na alle afleveringen heb ik moeite om het te begrijpen.

Wil zij wel, wil jij wel, jullie accepteren situaties, maar ook weer niet.

Weet wel dat je het voor jezelf schrijft, ik mis hetgene waar uit blijkt dat het een romantisch verhaal is.

Volledig met Stanzie eens. En nu met z'n allen praten en dan aktie 😜😜
Harry

Mijn complimenten voor alweer een prachtig, emotioneel vervolg, Jefferson. Jouw hoofdpersonages zijn de voorbije weken en maanden zodanig onder mijn huid gekropen dat het soms lijkt alsof ik ze persoonlijk ken. Merkwaardig, maar dat doet wel wat met een mens...
Al heel veel is er besproken, ook al lijkt bij beiden de schroom om de dingen 'echt bij naam te noemen' bij momenten moeilijk te overwinnen. Dat lijkt me, afgemeten aan wat er in Brugge en daarna gebeurde, heel erg realistisch en menselijk. Maar ze vinden elkaar weer en dat geeft me een goed gevoel. De huidige stilte in huis... Voor mij had dat niet gehoeven, maar daarmee neem ik mijn wensen allicht te veel voor werkelijkheid. Laat ik maar eens afwachten wat jij er van maakt. Bedankt voor alweer een hêél mooi deel !

Weer een top deel!
Eindelijk praten, zo belangrijk. Nu eens niet voor een ander denken, maar vragen.
Ben wel benieuwd hoe het nu verder gaat Hyun en Kamilla.