Beste Keith, zoals je weet, ben ik altijd al een fan van jouw degelijk opgebouwde verhalen, met veel komische en erotische wendingen. Helaas schoot de zoveelste cynische opmerking over Amsterdam mij even in het verkeerde keelgat. Ik had dat commentaar niet moeten geven. Het is ten slotte jouw gewaardeerde verhaal en jij moet dat schrijven, zoals jij dat leuk vindt, in de hoop dat jouw lezers het ook waarderen. Sorry, Keith.

Dit verhaal vond ik weer erg boeiend verlopen; Marion, die een andersoortige taak gaat vervullen in DT en de uitnodiging van het ministerie en de wijze waarop Kees zich al bij voorbaat opwond over de "financiële experts" van de ziekenhuizen.
Kan volgende aflevering weer vuurwerk worden. Over de vergadering of over de Sinterklaasloting.

Om een of andere reden las ik jouw verhalen eigenlijk nooit. Toevallig "De jeugdliefde" wel en het beviel mij uitstekend. Dat was de reden om ondertussen eens te kijken naar de serie "Een beeldschone huisgenote". Zowel "Jeugdliefde" als "de beeldschone huisgenote" vind ik mooi lopende verhalen, die logisch in elkaar steken. Leuk in dit verhaal, dat je geschiedenis vertelt van Nick en Kelly, die in jouw grote serie ook figureren.
Dannyboy staat voortaan ook mijn leeslijst.

Ik keek, voor ik zelf een reactie gaf, even naar de bestaande reacties. De reactie van Olleke Bolleke zou ik zelf geschreven kunnen hebben. Ik vond de hele serie ronduit prachtig; een beeld van een tijd waar ikzelf in ben opgegroeid. Alleen ik kan het niet zo mooi onder woorden brengen. Ik hoop oprecht, dat "Mijn leven, mijn liefdes" nog een vervolg krijgt, want ik ben wel heel benieuwd hoe het Mucike verder gegaan is.
Bedankt Mucike voor je mooie verhalen!!!

Het blijft natuurlijk een grappig verhaal, met veel sprookjesachtige elementen. De vorige keer dacht ik dat Ilona en Magda huin eigen weg zouden gaan, maar nu lijkt het erop, dat Rob een harem gaat opzetten in Erewald. Ik schat, dat Zat'hura, de volgende wordt die zich aansluit bij Rob. Ook de beide dochters van Elspetha geef ik geode kansen.
Het hoeft allemaal niet uit te komen, maar het is leuk om te filosoferen over de voortgang.
Op naar de volgende aflevering.

Vijftig afleveringen (dikwijls heel erg lang t.o.v. andere schrijvers) vind ik heel bijzonder, Zeker als ik zie, dat die vijftig afleveringen ongeveer 800 A-4tjes in beslag nemen.
Dat er redelijk lange tijd tussen de diverse afleveringen zit, is jammer voor de lezers, maar ik ben nog steeds blij als er weer een nieuw verhaal van Westy verschijnt.
Bedankt, Westy!!!

Ik begrijp, dat Kees (=Keith???) een hekel heeft aan Amsterdam in het algemeen en aan Amsterdammers in het bijzonder. Jammer, ik ben nog steeds Amsterdammer in hart en nieren. Ik vond het - lang geleden - heel vervelend, dat ik Amsterdam uit moest om een woning te kunnen krijgen. Nu zou ik, alle parkeerproblemen in aanmerking nemend, niet meer terug willen, maar Ajax is nog steeds mijn club en Amsterdam en dan heb ik het over de oude binnenstad is nog steeds prachtig. De Jordaan is een interessant deel van die binnenstad.
Helaas zijn er ook mensen, die zich gedragen zoals van Duivestein en consorten. Helaas... maar ze bestaan wel. En mogen wat mij betreft hard aangepakt worden.
Ik blijf overigens nog steeds fan van dit mooie verhaal. Ik zou het niet willen missen. Dus neem ik de felle kritiek van Kees in dit geval maar op de koop toe.
Toch weer bedankt voor een mooie en boeiende aflevering.

Ik lees altijd graag jouw verhalen: mooi geschreven en boeiend om te lezen. Maar zoals met dit verhaal ben je toch uniek: Ineens blijkt een een verhaal een vervolg te zijn op een ander verhaal van een tijd geleden. In dit geval zelfs twee verhalen. Heel leuk bedacht en ik kijk weer uit naar je volgende aflevering.
Bedankt Zazie!!!

Het was een mooie serie Martin! Ik heb het met veel plezier gelezen en hoop snel weer een nieuw verhaal van je tegen te komen.
Bedankt!!!

Het wordt een steeds boeiender serie. Het zou zo maar kunnen, dat Rob besluit bij de elvenprinses te blijven, nu Ilona haar Marga heeft. Het blijft gissen, waar dit naar toe gaat en dat is goed.

Mooie serie!!! Op naar de volgende aflevering

Mooi hoe je diverse karakters tot leven brengt. Die Kees kan toch af en toe een echte botterik zijn: ik vond hardlopen altijd leuk, maar als het hard regende keerde ik om en ging bij de warme koffie zitten. De preek van Theo kon ik dus helemaal begrijpen.
Met het geheugen van Irene is duidelijk ook niets mis. Ben benieuwd wat er nog verder uit haar computer komt om mevrouw van den Akker nog verder te helpen.
Fraai verhaal weer.