Schneewittchen Gekidnapt

Dit is voorlopig het laatste sprookje, dit keer gebaseerd op het aloude verhaal van Sneeuwwitje. Opnieuw grotendeels uit mijn eigen duim gezogen, met dank aan een van mijn lezers die me inspireerde om het op deze manier te schrijven. Het is een beetje kinky geworden, daarom zet ik het dit keer in ‘extreem’.
Ik hoop dat jullie het leuk vinden, laat het me ajb weten! Liefs. Zazie


Volgens sommige historici is het sprookje ‘Schneewittchen’ van de verhalenbroers Grimm gebaseerd op de Duitse Gravin Margarethe von Waldeck, die in 1533 werd geboren. Dat moet haast wel, want als je haar verre nakomeling Sabrina Eloïse Franziska von Waldeck ziet begrijp je die bijnaam volledig. Sabrina is bijna vijf eeuwen later geboren en werd enkele dagen terug zestien. Ze is een bijzonder mooi meisje om te zien, lange bijna witblonde krullen, heldere ijsblauwe ogen, een in- en inwitte huid, niet zo heel groot, slank, nog kleine maar al stevige borstjes, met zowel een lieve als een pientere en intelligente uitstraling. De familie kent natuurlijk haar roots en daarom is de koosnaam van Sabrina al van kleinsaf Schneewittchen. Sinds ze wat groter is noemt iedereen haar tot op de dag van vandaag Wittchen.

Wittchen woont met haar vader en stiefmoeder in het kasteel dat al ruim 6 eeuwen in het bezit van haar familie is, het Schlosz Waldeck aan de Edersee, niet ver van Kassel. Haar vader is de zeventiende Graaf van waldeck en sinds hij na de dood van haar moeder, zo’n vijf jaren terug hertrouwde met zijn secretaresse, een veel jongere vrouw, is Wittchen’s leven ronduit moeilijk geworden. Haar stiefmoeder Adalheid is inmiddels dertig jaar en een hyper-arrogante en extreem jaloerse vrouw, die van zichzelf vindt dat ze de ultieme schoonheid bezit. Maar nu Wittchen uitgroeit tot een bijzonder mooi meisje wordt ze steeds meer door haar stiefmoeder, die haar als concurrentie ervaart, gekleineerd en gepest. Dit verhaal vertelt hoe dat uit de hand loopt, maar ook weer goed komt.

Gravin Adalheid is ziedend. Gisteren werd de zestiende verjaardag van Wittchen gevierd en voor het eerst ging de aandacht van de gasten meer uit naar het jonge meisje dan naar haarzelf. Op social media zoals Facebook en Insta post Adalheid al jaren foto’s en berichten die haar schoonheid zo goed mogelijk doen uitkomen, maar sinds kort verschijnen er steeds vaker unlikes of zelfs berichten dat Wittchen inmiddels de nieuwe beauty van de familie is. Wat natuurlijk reacties zijn op het pochen over zichzelf door de gravin. En dan die toestand gisteren, waar alle gasten om Wittchen heen draaiden als vliegen om de stroop en de gravin nog amper zagen staan.

Adalheid zint al enkele jaren op een manier om van het meisje af te komen. Het liefst zou ze haar naar een internaat in een ver buitenland sturen, maar daar is haar vader fel op tegen. Nou ja, als het niet netjes kan, dan moet het zo langzamerhand maar op een vuile manier. En daarvoor heeft ze de hulp ingeschakeld van de rentmeester van hun landgoed, Claus Webeldorf, ongeveer even oud als zij en al jaren verliefd op haar. Hij is Adalheid onvoorwaardelijk trouw en als dank daarvoor mag hij haar af en toe neuken…

Wittchen verliefd

Het is al laat als Wittchen wakker wordt, de zon staat inmiddels hoog aan de hemel. Ze ligt bloot onder het dekbed en rekt zich eens helemaal uit, haar lijf moet echt nog wakker worden, heerlijk om zo nog even wat na te soezen. Genietend denkt ze terug aan het feest dat gisteren voor haar zestiende verjaardag werd gegeven. Ze voelt een kleine triomf als ze terugdenkt aan hoe iedereen zich op haar richtte, waardoor haar stiefmoeder de tweede viool speelde. Voor Wittchen voelt dat als een kleine wraak voor al die jaren dat ze al wordt geïntimideerd en achtergesteld door haar stiefmoeder.

Met extra plezier denkt Wittchen terug aan Carlos-Felipe, een prins uit een zijtak van het vorstenhuis van Spanje, een jonge man van vierentwintig, die sinds enkele maanden als personal assistent haar vader bijstaat bij de leiding van zijn multinationale bedrijf. Het is een mooie man, of eigenlijk nog jongen want hij oogt heel jong met zijn kortgeknipte zwarte haar en bruine ogen. Zijn huidskleur is mediterraan, licht getint en verder is hij slank en heeft een sportief lijf, Wittchen smelt alweer als ze zo aan hem denkt. Ze is al enkele maanden stiekem verliefd op hem en ze geniet van de aandacht die hij haar steeds meer schenkt. Zo gaat hij de laatste maanden steeds vaker als begeleider mee als ze haar dagelijkse tocht op haar paard Bella maakt, hij neemt dan de plaats in van rentmeester Claus die haar meestal begeleidt. Wittchen geniet van de gesprekjes die ze dan met de prins voert en die steeds vaker een licht flirterige ondertoon hebben.

Wittchen rekt zich nogmaals uit en streelt dan zichzelf met Philippe in gedachten over haar blote lijf met wat extra aandacht voor haar tietjes en tepels, het roept zo’n fijne gevoelens op. Van het een komt dan het ander, ze kan het niet laten, ze trekt haar benen op, doet ze uit elkaar en legt haar hand vol over haar kutje. Gisteren nog heeft ze haar hele lijf en ook tussen haar benen zorgvuldig geschoren en in-geolied, haar huid voelt daardoor heerlijk glad aan. Ze brengt haar middelvinger tussen haar kutlipjes en brengt hem langzaam van onder naar boven, tot ze haar klitje raakt. Sinds enkele jaren weet ze zich op die manier tot een orgasme te brengen en ook nu is ze daar op uit. Door de beweging steeds sneller te maken, iedere keer haar klitje daarmee stimulerend, wordt haar kutje al snel goed smooth en kan ze een vinger naar binnen brengen, waar ze in de diepte een ultrafijn plekje heeft gevonden wat haar nóg meer opwindt. Als ze dan tegelijkertijd ook nog eens haar tietjes masseert en een tepel flink kneedt komt Wittchen met een diepe kreun klaar. Als een krols katje maakt ze haar rug hol en duwt ze zo haar kutje nog wat steviger tegen haar hand, waarvan haar middelvinger inmiddels diep naar binnen is.

Plotseling wordt er op de deur geklopt en Wittchen roept ‘binnen’, snel het dekbed weer over zich heen trekkend, haar nagloeiende gezichtje er net boven uitpiepend. Adalheid steekt haar hoofd om de deur en vraagt liefjes of ze zin heeft met Claus te gaan paardrijden, hij moet een van de boerderijen van het landgoed inspecteren en laat vragen of ze zin heeft mee te gaan. Wittchen is verbaasd door deze actie van haar stiefmoeder, normaal wisselen ze amper een woord. Maar ze zet zich daar snel overheen want ze heeft wel zin om te paardrijden en Claus is leuk gezelschap. ‘Ik kom eraan’ zegt ze en als Adalheid weg is springt ze gauw onder de douche om zich op te frissen.

Als Wittchen met een rugzakje met daarin wat eten en een vestje naar buiten komt staat Claus al te wachten met de opgezadelde en ongedurige paarden. Het is heerlijk weer, warm zelfs en gelukkig heeft Wittchen een luchtig wit zomerjurkje aangedaan. ‘Gutemorgen Wittchen, gezellig’ zegt Claus. ‘Ik heb wat voor een picknick bij me, onderweg gaan we op een mooi plekje samen wat lunchen.’ Wittchen wordt daar blij van, ze kijkt hem lachend aan. Bij het opstappen blijkt haar keuze voor een jurkje wel wat lastig omdat Claus haar nogal aandachtig staat te bekijken, het is nou niet direct de bedoeling dat hij pontificaal onder haar jurkje naar haar broekje gaat staan loeren. Claus ziet haar aarzeling, grijnslacht tegen haar en draait zich dan om. Wittchen klautert snel op haar paard en geeft het meteen de sporen, hij komt haar wel achterna. Wat Wittchen niet beseft is dat hij dat zeker zal doen, maar met heel andere bedoelingen dan ze verwacht, en voorlopig is dit de laatste keer dat ze haar ouderlijke huis ziet…

Wittchen misbruikt

Claus haalt haar al snel in en een tijdje galopperen ze zo naast elkaar, Wittchen geniet daarbij intens van de snelheid en van de wind om haar lichaam. Als de paarden vermoeid raken laten ze hen stapvoets rijden, tot ze in een uithoek van het landgoed op een mooi plekje in het bos komen. Daar stappen ze af en spreidt Claus een kleed uit om samen de lunch op te gaan gebruiken. Hij haalt vervolgens een fles Sekt met twee glazen tevoorschijn, doet zonder dat Wittchen het ziet een dosis ghb in haar glas, en dan proosten ze met tinkelende glazen nog eens op het feit dat ze net zestien is. Claus haalt een heerlijke salade en wat sandwiches tevoorschijn en genietend eten ze samen, in alle rust. Ondertussen observeert hij Wittchen en hij ziet dat ze steeds spraakzamer en ook wat losser wordt, de ghb doet duidelijk al zijn werk. Tijd voor fase twee, want ze moet totaal willoos worden. Hij geeft haar in het tweede glas Sekt nog een tweede dosis en neemt zelf ook wat druppeltjes in zijn eigen glas, om in de stemming te komen. En na een kwartiertje is het zo ver, Wittchen wordt slaperig en zegt dat ze even een dutje gaat doen…

De afspraak met Adalheid is dat Claus haar zal kidnappen en laten verdwijnen in een van de mergelputten in het uitgestrekte natuurgebied ‘Kellerwald’, gelegen aan de andere kant van de rivier de Eder. Maar voor die tijd gunt hij zich, tegen de opdracht in, nog een verzetje met dit meisje, ze is erg mooi en heeft een aantrekkelijk jong lichaam, niet zo groot maar wel heel mooi alles erop en eraan. Wittchen ligt op haar rug op het kleed en lijkt in een onschuldige slaap te zijn maar Claus weet wel beter, ze is flink gedrogeerd door de ghb. Als hij haar wakker maakt zal ze precies doen wat hij zegt, ook als ze het niet zou willen. Hij wordt apegeil door de aanblik van het meisje, de zoom van haar jurkje is wat omhoog gekropen en Claus schuift het jurkje zo ver omhoog dat haar benen helemaal blootliggen en hij haar witte boxerslipje ziet. En dan kan hij zich meteen al niet meer inhouden.

Claus koos een plek uit die erg afgelegen ligt en met een gerust hart dat er geen toeschouwers zijn kleedt hij zich nu volledig uit, zodra zijn pik de vrijheid krijgt steekt die al halfstijf recht voor zijn buik uit. Daarna richt hij zich op Wittchen. Hij schuift haar jukje omhoog tot haar middel en trekt haar dan haar boxertje uit. Hij ziet hoe haar mooi gladgeschoren kutje tevoorschijn komt en zijn pik springt acuut nog verder in de houding, de eikel wijst verlangend richting het nu nog gesloten ingangetje van het meisje. Claus neemt Wittchen in zithouding en trekt vervolgens haar jurk over haar hoofd uit. ‘Wadoeje?’ vraagt Wittchen liefjes en een beetje lodderig. ‘Ik ga je platneuken, meisje’ is het botte antwoord van Claus. Wittchen giechelt en gaat weer liggen, sluit haar ogen.

Maar Claus laat er geen gras over groeien, hij trekt haar benen om hoog, spreidt ze, maakt Wittchen’s kutje glad met flink wat van zijn spuug en ramt zich dan in één keer tot aan zijn ballen in het meisje. Haar ogen gaan wijd open: ‘auwauwdadoepijn!’ kreunt ze. Maar dat is zo ongeveer het laatste waar Claus mee bezig is, hij geilt al behoorlijk lang op dit grietje en heeft er tegelijkertijd dankzij de invloed van Adalheid flink de pest aan, nou zal hij haar hebben dus er wordt geen seconde meer gewacht.

Hij beukt vanaf seconde één in het weerloze meisje alsof zijn leven ervan afhangt en omdat ze zo nauw is voelt het voor Claus alsof hij ieder moment haar kutje rondom zijn fors uitgevallen pik uit haar lijf kan trekken. Claus geniet er intens van, zo’n piepjonge meid krijgt hij niet vaak meer onder zich en deze kans wil hij optimaal benutten. Wittchen kreunt zachtjes en als Claus zijn pik een keer bijna helemaal uit haar trekt met het plan hem daarna weer in zijn volledige lengte in haar te rammen ziet hij dat er bloed op zit. Natuurlijk, had hij helemaal niet aan gedacht, ook nog maagd. Nou ja, geeft niet, is ze daar ook meteen vanaf. En met extra geilheid schuift hij zich krachtig in en uit het meisje, waarvan hij merkt dat ze nu zelf ook wat vocht begint te produceren, ze wordt wat gemakkelijker om in op en neer te gaan. De ghb doet z’n werk bij haar, tijd dat ze zelf iets gaat doen!

Hij pakt haar stevig beet en draait zich met haar om op zijn rug, Wittchen ligt nu op hem. Hij duwt haar omhoog tot ze op hem zit, zijn pik diep in haar buik en commandeert haar hem te neuken. Het meisje kijkt hem beneveld en vragend aan. Claus pakt haar dan stevig bij haar heupen, tilt haar omhoog tot zijn pik bijna uit haar floept en drukt haar dan met kracht weer omlaag. ‘Hup Wittchen, dit is de bedoeling, nu jij.’ En aarzelend drukt het meisje zich omhoog, Claus ziet hoe haar dankzij het paardrijden stevige dijspieren zich aanspannen en dan laat ze zich met een zacht kreuntje weer zakken. ‘En nou doorgaan, Liebchen’ commandeert hij en het meisje krijgt langzaam maar zeker een ritme te pakken. Haar kleine stevige tietjes wippen verleidelijk mee op en neer en Claus kan het niet laten die bolletje gemeen behandelen. Hij geeft er stevige meppen op en knijpt stevig in de kleine tepels. Langzaam maar zeker kleuren haar tietjes van spierwit naar dieproze, en op de een of andere manier lijkt het of Wittchen ervan geniet, ze wipt steeds heftiger op en neer op die staaf die zo diep in haar steekt.

Kortom, Wittchen lijkt inmiddels goed onder invloed van de ghb te zijn want hoewel ze nog erg onervaren is ziet Claus dat ze behoorlijk begint te genieten. Hij laat haar lang en hard werken en het meisje gedraagt zich inmiddels alsof ze op haar paard in galop zit, ze werkt zich steeds heftiger op en neer op die pik in haar. Het zweet komt inmiddels in druppeltjes langs haar lijf omlaag en ze ziet er zó geil uit. Na een tijdje houdt Claus het niet meer en spuit hij zich leeg in het strakke pompende maagdelijke kutje. Voor Wittchen lijkt het niet uit te maken, ze blijft op en neer wippen tot ze ook zelf klaarkomt, voor het eerst op de pik van een man. Ze gilt zo hard dat Claus een hand op haar mond moet leggen en terwijl inmiddels het zweet van haar lijf gutst laat ze zich voorover op Claus vallen en op hem op en neer schuivend neukt ze zo nog wat na, haar orgasmes zo verlengend. Als ze langzaam tot rust komt valt ze opnieuw in een soort coma.

Zeven houthakkers

Claus geniet ook even na, Wittchen voelt nog heerlijk aan maar rolt haar dan van zich af, trekt zijn kleren aan en bekijkt het blote meisje nog eens goed. Wat een verspilling, denkt hij, om dat meisje zo maar in een put te dumpen, en eigenlijk is ze daar ook wel te lief voor. Dan krijgt hij een idee. Het Kellerwald is voor een groot deel een productiebos waar hele percelen aan houthakkers worden gegund om te bewerken. Een van de grootste percelen is in hand van de familie Schmitz, of beter gezegd, de zeven zonen van Schmitz, en daar zal hij het meisje naartoe brengen. Waarschijnlijk kunnen ze wel een verzetje gebruiken en als ze haar daarna laten verdwijnen is hij zelf meteen van het probleem verlost.

Zo gezegd zo gedaan. Claus rolt Wittchen op haar buik, klikt met een setje handboeien haar polsen vast achter haar rug en rolt haar dan in het picknickkleed, met haar gezichtje er nog net bovenuit. Daar gaat weer een stevig touw omheen en dan vouwt hij Wittchen op haar buik over de rug van haar paard. Iets verderop achter een verlaten boshut heeft hij gisteren al zijn terreinwagen klaargezet en daar aangekomen gaat Wittchen in de laadruimte, groot kleed erover en zo zet hij koers naar de veerpont over de Eder. Eenmaal aan de overkant is het over landwegen nog een uurtje rijden tot aan het houthakkerskamp.

Het is een groot huis, meer een soort boerderij, in gebruik door zeven broers die tijdens het bosbouwseizoen hier samenwerken en daarna weer naar huis gaan. Daar hebben ze een vrouw en soms ook al kinderen, op de jongste na, Stefan, die net achttien is geworden en nog vrijgezel is. Er is niemand te zien, natuurlijk zijn ze in het bos aan het werk en Claus is maar zo vrij Wittchen naar boven te dragen. Hij rolt haar in een van de slaapkamers uit het kleed, legt haar op het bed, bevestigt haar handen met de handboeien aan een van de spijlen aan het hoofdeinde, bekijkt het blote nog steeds slapende meisje met een beetje spijt nog eens goed, legt vervolgens bijna liefdevol een deken over de blote onschuldig slapende Wittchen en gaat dan op zoek naar de houthakkers.

Na een tijdje hoort hij in de verte het snerpende geluid van kettingzagen en hij treft als eerste Arno, de oudste en leider van de broers. Ze kennen elkaar en na hun begroeting vertelt Claus hem wat de situatie is, dat er een meisje in een van hun bedden ligt en of hij haar wil laten verdwijnen. Om hem te laten toehappen houdt hij de stevige houthakker een pakje bankbiljetten voor en zegt: ‘die zijn voor jou. En hier heb je ook nog een flesje ghb, als je haar dat af en toe geeft kunnen jullie ook nog wat dagen plezier met haar beleven, ze is de moeite waard.’ Arno stemt in waarna Claus vertrekt, met een licht schuldgevoel. Tegen Adalheid zal hij zeggen dat het meisje dood is, haar paard heeft hij al de vrijheid gegeven en die zal ongetwijfeld teruglopen naar het Schlosz, wat zal dienen als bewijs dat Wittchen verdwenen is.

Later die middag keren de zeven broers terug naar huis, Arno vertelde hen over het meisje en ze zijn nieuwsgierig naar haar. Achter elkaar stommelen ze naar boven, de slaapkamer in en als Arno de deken wegtrekt kijken ze stomverbaasd naar het mooie naakte meisje dat daar ligt, vastgeketend met haar armen boven haar hoofd, diep in slaap. Vooral Stefan staat er zowat bij te kwijlen, want ondanks zijn achttien jaren is de jongen door al dat eenzame ploeteren in het bos nog steeds maagd. Nadat ze een tijdlang met zijn allen zowat al het moois van het slapende meisje af hebben staan kijken en enkele broers voorzichtig haar tietjes hebben aangeraakt, dekt Arno haar toe en gaan ze terug naar beneden. Daar overleggen ze en besluiten ze het meisje morgen, het is dan zondag, allemaal een keer te neuken, want de broers zijn al een tijdje weg van huis en wel toe aan een verzetje. Vanavond mag Stefan haar al te pakken nemen, dan is hij ten minste geen maagd meer als ze morgen met zijn allen op die meid aan de slag gaan. Arno zegt ondertussen niks van de afspraak die hij maakte met Claus, maar over een week zal hij zorgen dat het meisje spoorloos verdwijnt…

Stefan ontmaagdt zich op Wittchen

Na het avondeten gaat Stefan met wat eten en drinken voor Wittchen naar boven. Het meisje is wakker maar nog niet erg alert, ze kijkt hem alleen maar liefjes glimlachend aan. Stefan vindt haar prachtig, dat slanke witte lijf, die witte krullen, dat lieve gezichtje met die intens blauwe ogen, dit wordt genieten. Eerst geeft hij haar in opdracht van Arno het glas water met wat druppeltjes ghb. Daarna maakt hij haar armen los en laat haar alleen zodat ze zich wat kan opknappen en haar eten naar binnen kan werken. Dat moet ze wel allemaal naakt doen want haar kleren liggen beneden, zo zal ze het wel uit haar hoofd laten te proberen te ontsnappen. Hoewel, haar hoofd lijkt daar niet naar te staan want ze is nog behoorlijk onder invloed van de eerdere ghb en daar komt het nieuwe shot nu nog overheen…

Stefan is een stevige jongen, sterk geworden door het houthakken en het sjouwen van de zware bomen. Verder heeft hij een leuk open gezicht met blond haar maar het vreemde is dat er wat duisters in hem schuilt waar hij zelf soms een beetje bang van wordt, rare stemmingen die hem dan zo ineens kunnen gaan beheersen. Vaak gaan ze over hoe hij een meisje zou willen pakken en uitgerekend vandaag dient die kans zich aan, ook nog eens een meisje dat heel mooi en volledig in zijn macht is. Als hij de slaapzolder weer opgaat zit Wittchen nog op haar bed te eten, een deken om zich heen geslagen. Maar Stefan vindt het nu mooi geweest. Hij pakt haar het bord af, rukt de deken van haar lijf, drukt het nu weer naakte meisje achterover op het bed en zet haar armen opnieuw met de handboeien vast aan een van de spijlen van het hoofdeinde…

Dan trekt Stefan snel zijn eigen kleren uit, spreidt Wittchens benen en stort zich gretig op dat meisjesparadijsje dat zich daar aandient tussen haar benen. De geur ervan bedwelmt hem bijna, ze heeft zich zojuist gewassen maar toch heeft ze een heerlijk kruidig geurtje. Hij heeft hier zó vaak over gefantaseerd, hoe hij een meisje zou beffen, er zó vaak ook geil naar zitten kijken op internet en nu gaat hij het doen! Hij zet zijn mond vol op Wittchen’s kutje en steekt zijn tong diep in haar. Daarna likt hij zich een weg naar boven, tot aan haar klitje, cirkelt daar wat omheen, dan weer diep naar binnen en zo door. Wittchen is nog steeds flink onder invloed van de ghb, zeker nu ze weer een nieuwe shot kreeg toegediend en ze beweegt al snel tegen, drukt haar bekken steeds wat omhoog, strak tegen Stefans mond aan.

Ondertussen is Stefans pik tot een paal van formaat gegroeid, hij is flink bedeeld, zowel in lengte als in omvang. Om te voorkomen dat hij nu al buiten het meisje gaat klaarkomen zet hij zijn eikel voor Wittchens kutje en drukt zich langzaam naar binnen. Maar helaas, al voor hij helemaal in haar is raakt hij bevangen door het niet te beschrijven nauwe warme gevoel om zijn staaf en komt hij heftig in het nauwe kutje klaar. Stefan gromt diep als hij zich keer op keer in Wittchen ontlaadt, haar volledig volspuitend. Tegelijk wordt hij kwaad op het meisje, alsof zij ervoor heeft gezorgd dat hij zich niet kon inhouden. Boos draait hij haar ruw op haar buik, waardoor haar armen een beetje pijnlijk in een kronkel met de handboeien komen te zetten, Wittchen kreunt van de pijn.

Stefan trekt zich daar niets van aan, sterker nog, hij geeft haar een paar stevige meppen op haar ronde billen en alsof dat nog niet genoeg is rukt hij het gordijnkoord van de rails en geeft hij haar er behoorlijk mee van langs, op haar billen, haar schouders, haar bovenbenen. Hij zorgt ervoor dat er net geen striemen ontstaan maar het gaat er toch behoorlijk hard aan toe, Wittchen gilt het inmiddels uit. En het is ondertussen of Stefan jaren heeft droog gestaan, zijn pik staat alweer stevig overeind. Ruw trekt hij Wittchen bij haar heupen omhoog zodat haar kutje uitnodigend open naar hem toe komt te staan en in één keer beukt hij zijn forse paal tot aan zijn ballen in het meisje, wrikt zich daarna nog wat dieper in haar en geniet daarna opnieuw van de zachte omhullende warmte, die hij nu voor het eerst pas goed kan ervaren. Door zijn eigen zaad is Wittchens kutje goed toegankelijk maar toch voelt hij ook hoe ze als een nauw omhulseltje om zijn pik klemt, bijna komt hij er meteen wéér van klaar.

En dan steekt Arno zijn hoofd om de deur: ‘Hé gast, we horen die meid beneden gillen, doe jij het wel wat rustig aan? Wij willen morgen ook nog wel wat plezier beleven hoor.’ Stefan gromt wat terug, houdt zich nog even rustig tot zijn drang om klaar te komen weer is gezakt en dat geeft zo Wittchen ook de kans om wat tot zichzelf te komen. Als hij voelt dat de aandrang om te komen is weggezakt begint hij zo rustig mogelijk in Wittchen op en neer te schuiven. Wittchen ondergaat het allemaal maar als de schijn niet bedreigt begint zij het ook lekker te vinden.

Na een tijdje draait Stefan haar terug op haar rug en boort zich dan opnieuw met kracht diep dat neukbuisje in, het voelt alsof hij haar het liefste nooit meer zou verlaten, dat heerlijke strakke warme meisje dat als het ultieme hulsje voor zijn pik dient. Wittchen beweegt wat tegen, haar kutje is nu ook meer smooth van haar eigen vocht, ze is het lekker gaan vinden en geniet net als Stefan van het slome neuken wat zich nu aan het ontwikkelen is. En dan te weten dat Wittchen vanochtend nog maagd was. Na een tijdje houdt Stefan het niet meer en werkt hij zich in een straf tempo naar een hoogtepunt. Hij beukt zich steeds weer diep naar binnen en Wittchen helpt hem daarbij. Ze trekt haar benen wijd op zodat hij extra diep kan gaan en het duurt niet lang of ze komen samen klaar.

Als Stefan wat op haar uit hijgt vraagt hij hoe ze het vond. Wittchen fluistert zachtjes dat ze het wel lekker vond, maar dat van zichzelf heel vreemd vindt. ‘Als je verkracht wordt is het toch niet normaal om dat lekker te vinden?’ vraagt ze zich af. ‘Ik weet het niet’, zegt Stefan. ‘Ik heb af en toe ook van die vreemde gevoelens, om mensen pijn te doen. Ik ben daar best een beetje bang voor.’ ‘Nou Stefan, je deed me echt wel pijn maar ik vond het na een tijdje best lekker’ zegt Wittchen wat verlegen. Dan knuffelen ze elkaar nog even, Stefan maakt haar armen los zodat ze zichzelf kan verzorgen en gaat naar zijn eigen kamer.

Zeven tegelijk

De volgende dag is het zondag en het is in het huis van de zeven broers een drukte van belang. Allen wassen ze zich in de snelstromende beek achter het huis om het zweet van een hele week hard werken er af te spoelen en fris aan de gezamenlijke neukpartij met Wittchen te kunnen beginnen. Het meisje weet natuurlijk nergens van, vermoeid van de verkrachtingen gisteren eerst door Claus en later door Stefan slaapt ze nog steeds. Stefan heeft de taak gekregen haar wakker te maken en voor te bereiden op wat haar te wachten staat. ‘Wittchen, wordt eens wakker. Als ze haar ogen opslaat wordt Stefan bijna door een soort liefde overvallen voor dat meisje, haar helderblauwe ogen kijken hem slaperig aan en dan vervolgt hij: ‘entschuldiging, maar mijn broers willen vandaag met je neuken. Het is zondag en ze zijn er helemaal klaar voor.’

Wittchen is natuurlijk niet dom, ze had na gisteravond best wel door dat ze er met Stefan alleen niet vanaf zou komen, maar allemaal tegelijk? ‘Moet dat nou?’ vraagt ze met een benepen stemmetje. ‘Ik vrees het wel, hier is je ontbijt en fris je nog wat op.’ Stefan maakt dat hij wegkomt, hij vindt het een beetje sneu worden allemaal. Maar zijn broers denken er duidelijk anders over, amper een half uur later verschijnen ze in haar kamer, allemaal naakt en duidelijk klaar voor de strijd. Hun pikken wijzen al op volle sterkte naar het plafond en Wittchen bekijkt het schouwspel met vrees maar toch ook wel met wat opwinding. Arno trekt zonder boe of bah te zeggen het kleed weg dat ze had omgeslagen zodat ze nu weer naakt is. Hij duwt haar op haar rug op het bed, maakt haar armen opnieuw met de handboeien vast aan het hoofdeinde, spreidt haar benen, likt haar goed nat en schuift zijn pik dan rustig tot de wortel naar binnen. Het is een flinke paal en Wittchen voelt hoe ze er volledig door wordt opgevuld, het doet wat pijn maar inmiddels is ze gelukkig al wel wat gewend geraakt om geneukt te worden. Ze besluit het allemaal maar te ondergaan en als het even kan ook een beetje te genieten.

De broers hebben afgesproken dat ze eerst allemaal even wat in Wittchen op en neer mogen schuiven, om zeg maar in de stemming te komen en wat in te neuken. De bedoeling is dat niemand de eerste keer gaat spuiten, het moet lekker lang duren. Daarom moet er meteen worden teruggetrokken als het zaad toch opkomt. Wittchen kijkt haar ogen uit naar al die verschillende lijven en pikken als de ene na de andere broer een paar minuten in haar komt, zich even goed in haar nestelt en dan relaxed wat op en neer schuift. Het is voor haar een openbaring dat ze dit helemaal niet vervelend vindt, eigenlijk er wel van geniet, de aandacht die de mannen haar zo schenken. En natuurlijk wordt dat gevoel bevorderd doordat ze ziet dat ze allemaal van háár genieten, zoals ze naar haar kijken voelt Wittchen zich super.

Broeder-bang

Als laatste van de zeven om zich in te neuken komt Stefan aan de beurt en als hij close op haar ligt zegt hij: ‘entschuldigung Wittchen, ik heb dus gepleit dat ze je dit niet zouden aandoen. Maar nou wil ik natuurlijk ook nog wel een keer’ ‘Nou Stefan’, fluistert het meisje terug, ‘’je hebt wel een beetje boter op je hoofd hoor want jij bent van jullie zevenen gisteren begonnen met mij te verkrachten.’ En dat doet bij Stefan weer de stoppen doorslaan, hij begint bezeten in het meisje te beuken en houdt zich zo niet aan de afspraak om wat in te houden. De broers zien het even aan maar dan grijpt Arno in en trekt hij Stefan van Wittchen af en neemt snel zijn plaats in. Ook hij schuift zich nu stevig in het nauwe kutje op en neer, ondertussen af en toe Wittchen een tik op haar tietjes gevend, die snel alweer rozerood kleuren, de donkerroze tepeltjes inmiddels fier in top.

Arno neukt dit keer door tot hij klaarkomt. Hij trekt zich op tijd terug en spuit zijn zaad over de platte buik en tietjes van Wittchen. Hij was er duidelijk aan toe want uiteindelijk ligt er een aardige hoeveelheid zaad op het meisje, die hij over haar uitsmeert. Na afloop steekt hij zijn pik in Wittchens mond om schoon gelikt te worden. Ze deed dat nooit eerder en onderzoekt een beetje hoe dat moet. Ze cirkelt haar tong om het topje van Arno’s pik en omdat die snel slapper wordt kan ze hem goed hebben. Ze vindt het wat vreemd smaken maar haar conclusie is dat ze er wel aan kan wennen. Ondertussen is al een van de andere broers bij haar aangeschoven. Hij zit op gespreide knieën tussen Wittchens geopende benen en schuift zich stevig in haar, trekt haar aan haar heupen nog wat closer op zich om direct daarna haar in een stevig tempo te neuken. De andere broers kijken steeds geiler wordend toe, ondertussen hun pik zo goed mogelijk op peil houdend.

Als uiteindelijk alle broers op deze manier over Wittchen heen zijn gegaan is ze volledig bedekt met zaad, door de broers steeds meer tot in al haar hoekjes en gaatjes uitgewreven, het voelt alsof ze een bad nam in mannenzaad. Ook haar achterzijde is volledig bedekt, halverwege de ‘broeder-gang’ werd Wittchen omgedraaid en op haar knieën gedwongen. Ze is daarna door verschillende broers van achteren geneukt die haar ook nog eens heftig spankten, haar billen sloegen uiteindelijk vuurrood uit. En steeds weer dat zaad, dat over haar rug, haar billen, haar tietjes, haar buik, haar benen en zelfs door haar haar en over haar gezicht werd uitgewreven. Niet duidelijk is hoe vaak iedere broer klaarkwam, allemaal hebben ze haar meerdere keren geneukt en het resultaat is heftig, Wittchen plakt aan alle kanten.

De broers maken haar na afloop los, nemen haar mee naar buiten en willen het meisje de beek induwen. Maar ze stribbelt tegen en gilt ‘niet doen’, uiteindelijk moet ze er toch aan geloven als twee broers haar bij armen en benen pakken en haar zo het water in jonassen. En dan springen alle zeven mannen er achteraan, waarna er een vrolijk watergevecht volgt. En Wittchen doet volop mee, ze lijkt als herboren door al deze mannelijke aandacht, ze voelt zich totaal niet bezoedeld maar juist enorm gewaardeerd en gezien. En zo ontstaat uiteindelijk de situatie dat Wittchen volledig wordt opgenomen in dit mannenhuishouden. Overdag kookt ze voor hen en zorgt ze dat het huis een beetje op orde blijft, en in de nachten mag iedere broer op toerbeurt met haar neuken en slapen. En Wittchen groeit ervan, ze vindt het heerlijk om vaak een pik in zich te krijgen en dan goed uitgewoond te worden, en helemaal geniet ze als ze haar af en toe pijn doen door haar billen en schouders en tietjes stevig te af te ranselen.

Wittchen bevrijd

Arno is zijn belofte aan Claus om Wittchen na een week te laten verdwijnen dus duidelijk niet nagekomen want inmiddels is er ruim een maand verstreken. Hij en zijn broers genieten te veel van het meisje om haar om zeep te brengen, maar ja, je kon er natuurlijk op wachten dat het fout zou gaan. Die domme Stefan plaatst op een gegeven moment een foto met berichtje op zijn facebook over het meisje dat in zijn leven is gekomen, om te laten zien hoe mooi ze is.
En natuurlijk kon je er óók op wachten dat de ijdele Adalheid dat vervolgens onder ogen krijgt, want juist door haar ijdelheid is ze via de social media met alles en iedereen verbonden. Ze ontploft zowat als ze het berichtje met foto heeft gezien en roept Claus ter verantwoording. Die biecht op wat hij heeft gedaan en dat hij het niet over zijn hart kon krijgen het meisje te vermoorden. Nadat hij zijn bazin precies heeft uitgelegd waar hij Wittchen naartoe bracht krijgt hij ontslag op staande voet. En Adalheid? Die springt in haar auto om die meid nu echt een kopje kleiner te maken.

Wat noch Adalheid noch Claus hebben gemerkt is dat prins Carlos-Felipe alles heeft gehoord. Sinds de verdwijning van Wittchen komt haar vader van verdriet nog nauwelijks het kasteel uit en ze hebben zojuist wat overleg gehad. Carlos-Felipe heeft alles gehoord, zowel dat Adalheid achter de verdwijning van Wittchen zit als dat ze haar nu alsnog wil gaan vermoorden. Gelukkig kreeg hij goed de routebeschrijving die Claus gaf mee en even later scheurt ook hij ervandoor, in zijn zéér prinselijke rode Ferrari.

Hij neemt niet de veerboot maar de wat langere route via de snelweg en dankzij zijn ultrasnelle Ferrari lukt het hem vóór Adalheid bij het huis van de houthakkers te arriveren. Hij doorzoekt het hele huis en hij vindt Wittchen boven in haar slaapkamer, waar ze nog ligt uit te rusten van een heftige nacht met een van de broers. Als Carlos-Felipe haar een zachte kus op haar mond geeft wordt ze wakker en als ze zich realiseert wie ze daarover zich heen gebogen ziet slaat ze verheugd haar armen om zijn nek. Al enkele dagen verlangde ze ontzettend terug naar huis maar durfde er niet met de broers over te beginnen, bang als ze was voor hun wraak. Maar nu durft ze het aan om met Carlos-Felipe te vluchten. Zo snel als zijn Ferrari op het slechte weggetje maar kan, jakkeren ze terug door het bos maar wat Carlos-Felipe al vreesde, onderweg komen ze op die smalle weg de auto van Adalheid tegen.

Ze stappen uit en Adalheid wil net ziedend van woede van wal steken tegen Wittchen als Carlos-Felipe uithaalt en haar met een enorme uppercut bewusteloos weet te slaan. Hij pakt een rol tape uit zijn gereedschapskistje, tapet Adalheids armen en benen vast en plakt tot slot een enorme ‘pleister’ op haar mond. Hij kwakt haar als een pakketje op de achterbank van haar eigen auto. Verderop hoort hij de kettingzagen van de houthakkers, hij vraagt Wittchen te wachten bij zijn Ferrari en rijdt met de auto van Adalheid naar de zeven broers toe. Daar aangekomen legt hij uit wat er is gebeurd, dat hij Wittchen meeneemt en dat hij deze dame bij hen achterlaat. Ze mogen haar nooit meer vrijlaten en als ze meewerken zal hij de politie niet inschakelen. De broers stemmen toe, zien natuurlijk in dat ze er zo goed vanaf komen en ook nog een neukertje ervoor terug hebben gekregen.

Carlos-Felipe keert met Wittchen terug naar het Schlosz, waar haar vader zielsgelukkig is met haar terugkeer. Het meisje heeft veel geleerd bij de houthakkers en brengt dat graag in de praktijk met haar prins, die af en toe wel verbaasd opkijkt wat dat meisje allemaal voor kinky trucjes heeft opgedaan. Maar hem hoor je niet klagen…
Na enkele jaren trouwen ze en nog weer wat jaren later nemen ze samen de leiding over het bedrijf van Wittchens vader op zich. De houthakkers hebben met Adalheid de tijd van hun leven, die tot haar afschuw ook als poets en als kok wordt misbruikt. Eind goed al goed…


Wil je in een reactie laten weten hoe je dit sprookje vond? Alvast bedankt!
Liefs, Zazie.