Sunparks - 14

Hoewel de borden en bestek van zichzelf al aardig opgedroogd waren, veegde ik er met de handdoek nog eens extra overheen. Een kleine schok ging door me heen toen ik plots voelde hoe zijn armen me langs achter door omhelsde. Helemaal niet dwingend, maar eerder een liefelijkheid die ikzelf bij Peter niet gewend was. Een korte giechel slaakte ik terwijl zijn handen me, vlak onder mijn tieten door, over mijn buik streelden. Tegelijk werd ik me vaag bewust dat het zijn warme eikel zou zijn die ik tegen mijn billen aan voelde tikken. Bovendien realiseerde ik me in een flits dat hij zijn lippen achter in mijn nek drukte. Het duurde allemaal niet lang en stiekem had ik zelfs een beetje spijt toen hij me alweer los liet. Glimlachend draaide ik me om. ‘Ga jij je lekker aankleden? Dan zijn we zo klaar…’ zei ik knipogend. ‘Hé Kelly? Ik vond het wel gezellig met je, daarnet. En… jij bent dan ook nog zo lief, knap, begripvol en lekker!’ Het voelde best goed om zoveel lieve complimentjes van Peter te krijgen. Bovendien voelde het nu allerminst vervelend om mezelf zo door hem te laten bekijken.

Net wat sensueler, met een wiebelend showkontje, zette ik de borden in de kast. Daarbij drukte ik mijn billen lichtelijk naar achter, terwijl ik mezelf strekte. Heel kort keek ik naar achteren en merkte hoe Peter me, op juist op die plaats aanstaarde. In de ronding van een kommetje uit de kast kon ik zien hoe zijn tong van de spanning uit zijn mond stak. Een klein stapje zette ik achterwaarts toen plots. ‘Ow, oh, oeps…’ Peter stond plots veel dichterbij en even botsten mijn billen tegen zijn handen aan. In geen tijd sloeg Peter zijn armen om me heen en mijn ogen sperde open bij wat ik voelde. ‘Oeps, dat waren mijn billen!’ zei ik grinnikend. Waar ik meende dat hij zijn handen zou terugtrekken, merkte ik tot mijn verbazing hoe hij kommetjes maakte. Zacht bewoog hij zacht knijpend, met zijn, door het afwaswater, vochtige vingers langs mijn bilspleet omlaag, alvorens hij me daar zachtjes los liet. Hij zou het vast niet voelen, maar het maakte me op dat moment echt heerlijk nat. Het zou nog even duren maar de ‘Sorry!’ die volgde klonk echt oprecht en gemeend en ik merkte toen ik omdraaide, hoe hij al wat stapjes achterwaarts had gezet.

‘Ach, geeft niet… ik lokte het misschien zelf ook wel wat uit.’ knipoogde ik eerlijk. Van zijn kant bleef Peter me in de ogen kijken. Zijn gezicht leek plots erg dichtbij het mijne. In een flits voelde ik van mezelf ik de aandrang ervoer om hem vast te pakken, misschien zelfs wel te zoenen. Geen idee of hij of ik het was die dichterbij kwam. Net voor we elkaar met onze lippen zouden aanraken, merkte ik plots hoe zijn piemel me aan mijn hand raakte. ‘Oew...’ zei ik terwijl ik een stapje achterwaarts zette en ernaar keek. Mijn ogen sperde open toen ik merkte hoe die alweer klopt en vooruit stak. ‘Verraad zo wel wat over je…’ zei ik zacht giechelend. Niet erg uitgesproken kon ik zien hoe Peters hoofd daarop knikkende bewegingen maakte. Alsof hij het maar amper aan zichzelf durfde toegeven. ‘Ik vind billen wel ehm… sexy?!’ zei hij zacht en keek me daarna vragend aan. Alsof hij zich niet bewust was of hij dat luidop gezegd had. Toch merkte ik hoop in zijn ogen en ik besloot niet echt te reageren maar wel bemoedigend te glimlachen.

‘Hoogtijd om dan maar eens onze partners te gaan opzoeken?’ zei ik en knipoogde opnieuw. Als aan de grond genageld, bleef Peter voor me staan. Zijn mond hield een behoorlijk vreemde vorm, als in een grote S. Met zijn lippen schuurde hij trillerig over elkaar, alsof hij wat wilde zeggen. ‘Nou, kom dan…’ zei ik en zette net een stapje opzij en zocht met mijn ogen naar mijn kleedje. ‘Hé Kelly… mag ik je wat vreemds vragen?’ vroeg Peter en zijn stem klonk net zo trillerig als zijn lippen net nog uitzagen. Een nieuwe stilte volgde toen ik hem opnieuw aankeek. Hij zou me toch niet echt vragen om seks met me te hebben? Wat zou ik dan zeggen? Zou mijn hart spreken of zou ik mijn verstand gebruiken. Het spookte me een halve seconde door mijn hoofd terwijl ik hem met grote ogen aanstaarde. Een seconde kwam in me op dat hij mogelijk net op het punt stond om me zijn liefde te verklaren. Althans, zo zag het eruit. Hoewel ik niet wist hoe ik daarmee om moest, zweeg ik om hem te laten praten.

‘Heb je wel eens nagedacht aan partnerruil?’ vroeg Peter die meteen daarna een zucht slaakte. Alsof het een prestatie was geweest om me dat te vragen. ‘Ohw!?’ bracht ik daarop spontaan van verbazing uit. Mijn hersens trachtte plots op topsnelheid te werken, al leek het alsof ik zelf niet echt vooruit raakte. ‘Laat maar, ik bedoel… vergeet wat ik zei…’ stamelde Peter plots veel te snel. Meteen schudde ik mijn hoofd, dat laatste van hem negerend. ‘Dus je bedoeld dat ik… ja… ik met Erica, dat zou nog aardig kunnen werken!’ zei ik bedachtzaam. Peter die nog even zijn hoofd schudde keek me nu verbaasd aan. Hij opende zijn mond om wat te zeggen, maar sloot die toen alweer. Tegelijk merkte ik hoe hij met zijn tong over zijn lippen streek en glimlachte. Het was duidelijk dat in zijn hoofd verschillende fantasietjes opdoken. ‘Oh jij met Erica, zou je dat echt? Dat had ik zo niet in jou gezien…’ zei hij lichtelijk vertwijfeld, terwijl zijn ogen glimlachend in de mijne flitste. ‘Nou ze is een knappe vriendin, toch? Ik kan me daar wel een en ander bij voorstellen.’ zei ik lichtelijk grinnikend om Peters gefronste blik van verbazing. ‘Zoals?’ vroeg die alleen. ‘Wel, zoals jij haar gisteren likte… Zou ze bij mij ook best mogen doen!’ zei ik en likte zelf ook met mijn tong over mijn lippen. Peters ogen leken wel te fonkelen terwijl hij nu zelf op zijn onderlip beet. Zelf schuifelde ik de laatste stapjes richting de zetel, waar mijn kleedje op de leuning lag. Maar Peter belette het en kwam nu vlak voor me staan. ‘Kan vast wel eens geregeld worden!’ fluisterde hij en keek me intens diep in de ogen.

Bij Peter merkte ik dat, hoewel hij die niet aanraakte, zijn piemel van opwinding schokte. ‘En jij?’ vroeg ik, terwijl ik een piepklein stapje achterwaarts zette. ‘Ik?’ vroeg Peter verbaasd. ‘Ik zou natuurlijk graag willen blijven en kijken hoe jullie lekker aan elkaar zitten te ehm…!?’ ging hij op dezelfde verbaasde maar ook hoopvolle toon verder. Maar ik schudde mijn hoofd… ‘Je zegt partnerruil, dan zou jij het dus met Dennis moeten stellen.’ Hoewel ik erg veel moeite had, probeerde ik me zo serieus mogelijk te houden, zonder te giechelen. ‘Zou hij zijn grote lummel ergens bij je kwijt kunnen?’ vroeg ik en streek plots met mijn hand over zijn onderrug tot vlak over zijn heup. Vervolgens drukte ik met mijn tong binnensmonds enkele keren tegen mijn wang. Peter leek als aan de grond genageld, alsof hij ter plaatse versteende. Het was duidelijk dat hij met een dergelijk scenario totaal geen rekening had gehouden. Het stapje achterwaarts van net, zette ik nu weer dichterbij hem en fluisterde bijna onhoorbaar ‘Zou ik wel keispannend vinden om te zien joh!’ Heel zacht drukte ik mijn lippen tegen zijn wang en giechelde kort.

Vlak naast hem griste ik mijn kleedje nu naar me toe. Dit deed Peter enigszins te doen ontwaken uit zijn plotse blokkade. ‘Ehm… Wacht je even? Trek ik ook zo wat aan!’ zei hij plots op nuchtere toon. Terwijl hij naar boven liep, merkte ik hoe zijn blote piemel alweer alle kanten uit flapperde. ‘Wat zijn jullie plannen nog vandaag?’ hoorde ik Peter van bovenaf roepen, terwijl mijn kleedje over mijn hoofd heen schoof. Even fronste ik, terwijl ik me hetzelfde afvroeg. ‘Dennis kennende zal die wel de hele dag seks willen. Het blijft toch maar regenen buiten en…’ ‘De zon schijnt nu wel…’ onderbrak Peter me. ‘Meen je niet…’ zei ik terwijl ik gauw een gordijn opzij schoof en vervolgens overgoten werd met zonlicht. ‘Oh heerlijk!’ reageerde ik meteen. ‘Ja toch? Ik denk dat ik zo even ga joggen bij het strand, kan wel wat frisse lucht gebruiken. Na dit allemaal...’ zei Peter. ‘Oh heerlijk zeg, wil ik ook wel met je mee. Maar moet ik wel eerst wat anders aandoen.’ zei ik terwijl ik mijn hakschoentjes aandeed. ‘Geen idee hoe ver Erica al geweest is, maar Dennis is ook altijd in voor wat sportiefs. Hij komt vast mee als we het voorstellen.’ Even knikte ik voor mezelf omdat ik er wel waarheid in herkende. Maar fronste daarna ook. ‘Vind je toch niet vervelend?’ riep ik naar boven toe. ‘Natuurlijk niet, hoe kom je daarbij?’ vroeg Peter die plots in trainingsoutfit bovenaan de trap verscheen. ‘Nou met wat je me net voorstelde, die partnerruil enzo?!’ zei ik en merkte hoe Peter grinnikte.

Al wel eens vaker op sportdagen en dergelijke had ik hem zijn outfit zien dragen. Terwijl hij de trap afdaalde bekeek ik hem van teen tot kop. Op een of andere manier zag het er bij hem best sexy uit, ondanks dat er aan zijn kruis niets meer te zien was. Vlak boven de elastiek van zijn broek las ik het etiket O’neill op. ‘Terug met ondergoed?’ zei ik en giechelde even terwijl Peter omlaag keek. ‘Deze wordt me wat kort inderdaad. Maar hij zit me nog lekker hoor! En wat die boxer betreft… Als ik die niet zou aandoen flappert mijn piemeltje en balzakje me steeds in het rond als ik ga lopen. Dat voelt erg vervelend.’ Even grinnikte ik omdat hij zijn geslachtsdeel nu in verkleinwoord benoemde. ‘En wat die partnerruil betreft…’ vervolgde Peter al, terwijl die zijn sleutel en smartphone nam. ‘Ik begrijp wel dat het nu niet het moment is. Jullie zijn immers nog maar net een koppel. Maar Dennis is en blijft wel een van mijn beste vrienden. Jij vindt het toch ook niet vervelend dat Erica erbij is?’ vroeg Peter me. ‘Nee, ehm… nee helemaal niet!’ schudde ik mijn hoofd terwijl ik verwerkte wat hij net zei. ‘Maar je gaat Erica toch ook niet vertellen wat we hier net allemaal gezegd en gedaan hebben?!’ zei ik in overtuiging dat Peter dat nooit zou doen. ‘Natuurlijk wel, kom je?!’ zei die even teveel vanzelfsprekend, terwijl hij de voordeur opende om buiten te gaan.

‘Meen je dat?!’ vroeg ik ongelovig en zag hoe Peter uitgesproken knikte. ‘Je gaat toch niet je langlopende relatie op het spel zetten omdat ik een keer met je…’ Meteen zweeg ik toen ik hoorde hoe Peter nu luidop lachte. Verschrokken keek ik even om ons heen of niemand ons zag. Maar behalve wijzelf liep er niemand op het pad. ‘Whahaha! Sorry hoor maar voor dit akkefietje komt onze relatie echt niet in het gedrang hoor…’ Even bekeek ik hem met ongeruste blik. ‘Ja akkefietje dat is het toch? Wat hebben we nu eenmaal gedaan? Wat ervaringen uitgewisseld en over onze dromen vertelt?’ zei Peter. Meteen schudde ik mijn hoofd. ‘Jij hebt aan me gezeten en ik aan jou en er actief op gegeild.’ zei ik en voelde mezelf lichtelijk panikeren in mijn stem. Vooral omdat ik in de verte ons huisje al achter de bocht uit zag komen. Op dat moment hield Peter me tegen. ‘Hé Kelly, we gaven duidelijk onze grenzen aan. Daar zijn we niet overgegaan, toch?’ ‘Ja maar…’ begon ik mijn zin en Peter onderbrak me alweer. ‘Luister, in een relatie is eerlijkheid het belangrijkste wat er is. Als ik dit soort dingen verborgen moet houden. Ja dan wordt het verdacht als het later uitkomt…’ ‘Het hoeft niet persé uit te…’ begon ik een nieuwe zin maar Peter onderbrak me alweer hoofdschudden. ‘Dit komt sowieso uit! Al was het maar omdat ik met Erica ben. Voor haar hou ik echt niets verborgen hoor. Ze voelt het aan me als ik wat verzwijg. Oneindig blijft ze me vragen stellen en zet me zelfs fysiek onder druk als het nodig is…’

Een kleine aanval van paniek voelde ik me in mijn hoofd ontwikkelen, terwijl ik me bedacht hoe Dennis zou reageren als Peter dit in machogedrag aan hem zou overbrengen. Vooral toen die alweer verder liep. ‘Peter!’ zei ik gauw terwijl ik die al achterna liep. Ietwat verbaasd, maar zeker niet afwijzend keek die me aan. ‘Het is goed, ik begrijp het. Maar ik wil het Dennis dan toch liever zelf vertellen, voordat jij het aan Erica vertelt.’ zei ik hopend op een beetje begrip van zijn kant. Blij was ik, toen ik merkte dat hij knikte. ‘Oke, maar wacht dan niet te lang. Want het maakt het alleen maar meer verdacht, alsof we wat te verbergen hebben en dat is niet zo, toch?!’ sprak Peter die net deed alsof hij een arm over mijn schouder sloeg, maar zich op het laatste moment bedacht. Omdat ik de bui van het einde van mijn relatie al zag hangen, kon ik het niet opbrengen om nog een vriendelijk gezicht op te zetten. Nooit had ik gedacht dat Peter me zo onder druk zou zetten al begreep ik zijn kant van het verhaal ook wel. Misschien moest ik al mijn moed toch maar bij elkaar rapen.

Nog veel sneller dan eerst, naderden we ons huisje. Mijn benen voelden zwaar terwijl ik, achter Peter aan, naar de voordeur liep. ‘Op slot?!’ zei die terwijl hij me vragend aankeek. Verbaasd voelde ikzelf aan de deur die niet opende. ‘Huh?!’ vroeg ik mezelf luidop af. ‘Heb je geen sleutel?’ vroeg Peter verbaasd. ‘Helemaal niets, geen zakken hierin zelfs…’ zei ik terwijl ik over mijn kleedje heen wreef. Ongelovig voelde ik opnieuw tevergeefs aan de klink. ‘Stuur ‘m even een bericht’ zei ik terwijl ik merkte hoe Peter op zijn smartphone keek. ‘Al gedaan, maar hij is niet online…’ zei Peter die zijn smartphone naar zijn oor bracht. Het duurde even. ‘Ze heeft ‘m vast nog op stil staan van vannacht.’ vervolgde hij, terwijl hij zijn smartphone uitdrukte. Een stilte viel. Peter liep even terug naar het wandelpad, waar hij om zich heen keek. ‘Daarachter lopen wat mensen, maar dat zijn ze niet…’ zei hij, terwijl hij terug liep. Ik voelde mijn benen trillen en stelde me steeds Dennis’ boze en diep teleurgestelde blik voor. ‘Hé Kelly?’ hoorde ik Peter plots zeggen en merkte hoe dicht die plots bij me stond. ‘Je zit ermee verveelt hé?’ zei hij en ik knikte. In mijn ogen voelde ik hoe tranen zo zouden komen en het voelde goed toen Peter een hand op mijn schouder legde. ‘Maak je geen zorgen, als hij moeilijk doet spring ik wel bij. In het begin is het vast niet zo fijn. Maar begrip komt er wel als hij beseft dat je eerlijk met hem bent!’ zei hij zacht.

Het maakte het er voor mij niet echt makkelijker op. Al voelde ik wel enige beterschap, omdat Peter het zo goed verwoorde. Aan de andere kant moest hij mijn tranen ook opgemerkt hebben bedacht ik. ‘Hebben jullie geen tuinstoelen? We zien ze vanzelf binnenkomen langs achter en dan staan we hier niet zo raar in het zicht.’ zei Peter. Zonder verder wat te zeggen knikte ik en liep hem voor naar de achterkant van het huisje. Daar wees ik zonder woorden naar de twee stoelen. Eentje lag tegen het raam op zijn zijkant, waar ik meteen naartoe liep. ‘Omgewaaid…’ mompelde ik in mezelf. Terwijl ik hem recht wilde zetten, dacht ik in mijn ooghoek beweging op te merken bij het raam. Heel even gluurde ik naar binnen en snakte naar adem.

Erica zat op de bank. Mijn ogen sperden zo wijd als mogelijk open toen ik merkte dat ze geen kleren droeg. Terwijl ze zat, bukte ze lichtelijk voorover. Door het zonlicht buiten, moest ik mijn handen tegen het raam zetten om beter te kunnen zien. Een klein kort gilletje voor mezelf slaakte ik uit toen ik naast haar onmiskenbaar twee voeten zag bewegen. Over haar heen zou Dennis liggen en ze onderzocht met haar handen zijn kruis, zo kon ik zien. Steeds meer wennend aan het duister, zag ik nu ook hoe hij met zijn handen aan haar tieten voelde. Geconcentreerd zou ik niet merken hoe Peter naast me kwam staan en plots luid ‘Hé daar is Erica!’ riep en vervolgens al luid op het raam bonkte waarna hij veel te uitbundig zwaaide. Meteen toen onze blikken elkaar kruiste, merkte ik, rolde Dennis uit de zetel, waarna hij me met schuldbewuste, bange ogen, aankeek.