Onze Goedgelovige Broer - 2

Beste lezers. Dit is deel 2 van een waargebeurd verhaal. Voor een goed beeld raad ik u aan om eerst deel 1 te lezen.

JohanK

We waren al zeker 100 meter onderweg, toen we onze vrouwen naar ons hoorden schreeuwen, draaiden ons echter niet meer om. Liepen stug door op zoek naar een plek om ons verdriet kwijt te kunnen, of zogezegd ons vol te laten lopen. Maar dat was moeilijk in deze buurt en na wat rondzwerven belanden we uiteindelijk toch weer bij ons huis. Voordat we ook maar de kans kregen een glas te vullen stonden onze vrouwen al in de woonkamer en vroegen ons wat er aan de hand was. Hoe kwamen zij zo snel hier, die vraag schoot door mijn hoofd. Toch schonk ik voor mezelf en Pim een glas whisky in, voor op hun vraag in te gaan. Moest ongewild aan de woorden van mijn broer denken, kon echter geen lief woord uit mijn mond krijgen. Dan beter maar even niks zeggen. Wel stroomden er tranen over mijn gezicht en ik zag dat mijn zwager met vergelijkbare emoties worstelde. Uiteindelijk kon ik alleen maar zeggen of beter stamelen: “Laat maar, we wilden dingen komen uitspreken, maar zo te zien was het daarvoor te laat. Ga maar naar jullie vriendjes terug. Ik wil jullie in ieder geval hier niet meer zien.” En liep met het glas whiskey de tuin in, terwijl er nog altijd tranen over mijn gezicht liepen.

Een paar minuten later voelde ik dat van achter een paar armen om mij heen geslagen werden en iemand in mijn oor fluisterde: “Het is niet wat je denkt schat. Dat was alleen maar een goede vriend, meer niet. Ik houd alleen van jou, en heb al sinds je weg bent geen seks meer gehad, met niemand. Ik kon dat niet, wilde dat niet meer, ondanks alle kansen die ik kreeg. Ik zou dat ook nooit meer kunnen, jou bedriegen. Ik weet dat ik fout zat, stomme en verkeerde dingen gedaan heb, dat zal nooit meer gebeuren, geloof me dat maar.”

Ik kon nog altijd geen woord door mijn keel krijgen, en bleef maar stilletjes voor mij uit staren, in het niets.

Opeens zat Marloes op haar knieën voor me, mijn hoofd in haar handen. Ik keek haar aan, met nog altijd tranen in mijn ogen. Die ik nu ook bij haar zag, terwijl ze snikkend haar woorden herhaalde: “Dat ik echt de enige was voor haar, ik het verkeerd zag.” Het drong nog steeds niet goed tot mij door, had dat beeld van haar verstrengeld in de armen van die zwarte man nog altijd op mijn netvlies. Ik keek haar aan, hoe ze zo voor me op haar knieën zat, naar haar jurk, haar borsten die er bijna uitvielen, de grote piercings, etc. Wat moest ik geloven van haar woorden, als ik dit zo zag. Hier zat niet mijn vrouw, maar wie of wat dan wel. Iemand die probeerde een Afrikaanse te imiteren, zich te conformeren aan hun leven. Ze zag mijn blik die haar opnam, haar keurde zoals ze nu voor mij zat. En ze begreep dat haar woorden aan kracht verloren, wellicht zelfs als een leugen ervaren werden. En sloeg daarop verdrietig of verloren haar ogen neer.

Ik maakte me los uit haar armen en nam een slok van de whisky. Kon nog altijd geen woord uitbrengen, dacht alleen maar aan die woorden van Bert om elkaar geen pijn meer te doen, naar het goede te kijken. En belangrijker nog om over mijn schaduw heen te stappen. Ademde een paar keer erg diep in, herinnerde mij haar eerste zin nl. dat het anders was als het eruit zag en zei: “Wat zie je er prachtig uit. Dat moet een leuk feestje zijn in ons huis. Is dat voor je nieuwe vrienden?”

Deze zachte woorden deden Marloes verrast opkijken, nog altijd met tranen in haar ogen en nu gelukkig een voorzichtige lach op haar gezicht. Zij sloeg haar armen weer om mij heen zeggende: “Dank je schat, en vind je me echt mooi? Zelfs met deze piercings, want die zijn nieuw” en ze haalde een van haar borsten uit de jurk. Ik kon alleen maar slikken en knikken. “Die zijn alleen van jou hoor, dat je dat maar weet. En ja, dat was een feestje voor een vriendin van ons. Meer is het echt niet. Die man waarmee je me zag, was haar man. Geloof me alsjeblieft, zoek er niet meer achter, maak het niet groter als het is. Wat ik zojuist zei, is de pure waarheid, ik houd alleen van jou, van niemand anders.”

Nog altijd biggelden er tranen uit mijn ogen en ik zei: “Je ziet er zo Afrikaans uit, zo vreselijk mooi en geil ook. Wat moest ik dan denken toen ik je daar zo zag met die man in je armen. Je leek wel verliefd op hem, zo intiem waren jullie. Je hebt nooit zwarte vrienden gehad en nu na Gambia opeens alleen maar, zo komt dat ten minste op mij over. En dan je kledingstijl, die is totaal veranderd, anders, gewaagder ook dan ik je ooit gekend heb. Wat is er gebeurd met je?” Marloes lachte door haar tranen heen, en kwam op mijn schoot zitten. Ik gaf haar mijn glas whisky, waar ze een slok uit nam.

Ze keek me aan, slikte en zei: “Gambia is mij overkomen, lieverd. Ik heb fouten gemaakt, je bedrogen, zeker in de maanden na Gambia. Ook met deze man, vandaar die intimiteit omdat ik hem zo goed ken. Maar dat had je allemaal al ontdekt. Het is gebeurd, niet meer terug te draaien. Of ik er spijt van heb, ja en nee. Ja, omdat ik jou ermee gekwetst heb, bang was en zelfs nog ben om je kwijt te raken. Nee, omdat ik er ook van genoten heb, en meer van mezelf ontdekt heb. En er zelfs vrienden aan over gehouden heb. Iedereen is op de hoogte van mijn situatie, en respecteert deze. Ze mogen er alleen maar naar kijken, aankomen niet. Hoe graag sommige mannen dat ook willen. En reken er maar op dat degenen die zich er niet aan houden, aangepakt worden door hun vrouwen of vrienden. Ik zou je graag een keer willen voorstellen aan hun, ze zijn allemaal erg benieuwd naar je. Maar wat kwamen jullie nu zo opeens doen?”

Ik pakte haar handen nog vaster, en zei nog altijd met die brok in mijn keel en tranende ogen: “Lieverd, we kwamen om het uit te praten. Weet je wat het domme van dit hele gebeuren is, die avontuurtjes van mij hadden zich beperkt tot hoogstens 10 keer. Ik vond je jaloezie leuk, dus deed het voorkomen of ik nog altijd iets met haar had. Nee, die vrouw sprak me bij nader inzien totaal niet aan, daar zat niets in, puur onderdanig, inhoudsloos, in niets te vergelijken met jou. Ik heb me gewoon zelf in de nesten gewerkt, dit over mij heen geroepen.” Marloes keek me perplex aan, niet wetend of ze nu wel of niet boos moest zijn, om het dan uiteindelijk toch maar uit te proesten. Ze keek me verliefd aan, kuste me gepassioneerd en zei: “Kom laten we naar huis gaan. Mijn vrienden moeten inmiddels weg zijn. Deze komedie heeft lang genoeg geduurd, en dit sletje heeft veel straf, erg veel straf verdiend. En hoognodig een stevige beurt.” We liepen rustig weg, van mijn zus en zwager was niets meer te zien of te horen. In de auto gooide Marloes mij een hondenriem met ketting toe, zeggende: “Houd je teefje voortaan aan de lijn, je weet hoe loops ze is.” Bij thuiskomst heb ik haar bij het verlaten van de auto de kleren van haar lijf getrokken, die halsband omgedaan en haar lachend achter me aan getrokken. En die piercings waren opeens erg geil.

Een week later ontvingen we van Margreet en Bert een uitnodiging om het komende weekend bij hun te komen dineren. Een paar dagen daarvoor verraste Claire me nog met een bezoek. En bevestigde me wat Marloes al gezegd had. Dat ik echt de enige man voor haar was en dat ik me gelukkig daarmee moest prijzen en zeer goed voor haar op haar moest letten en niet verwaarlozen. In andere woorden: “Er veel kapers op de kust waren”. Zelf was zij niet zo kuis geweest, vertelde ze mij, maar ook dat zij haar lesje geleerd had. Iets dat mede door Pim kwam, die het blijkbaar niet alleen met een vrouw gedaan had, maar ook met mannen, zijn bi-kant ontdekt had. Ik keek daar wel verbaasd van op en zei: “Maar goed dat wij dan al die maanden in verschillende kamers geslapen hebben.” Ze kon er wel om lachen, en daarmee was de koude tussen ons verdwenen.

Leuker nog waren de verrassingen waar Marloes me deze weken op trakteerde. Door onder andere iedere dag in zo een heerlijke sexy zomerse Afrikaanse jurken in huis rond te lopen, met alles erop en eraan inclusief de piercings. Het is sowieso al een groot genot voor een om je vrouw elke dag zo mooi gekleed te zien, te zien pronken en proberen je te verleiden. Waar ik trouwens nooit nee tegen kon zeggen, zo geil als ze mij maakte.

Een andere verrassing was dat ze op een dag een aantal van haar nieuwe vrienden had uitgenodigd voor een borrel en klein hapje. Die ze dan weer samen met een paar van haar nieuwe vriendinnen had voorbereid. Helaas kwam ik een kleine 2 uur later thuis aanzetten dan voorzien. Enerzijds door uitgelopen meetings, anderzijds door het vastgelopen verkeer. Bij thuiskomst stonden al redelijk wat auto's voor de deur, en hoorde ik het geroezemoes en de muziek uit de tuin. En werd toch weer onrustig over wat me nu te wachten stond. Marloes stond me al zenuwachtig op te wachten en leidde me snel naar onze slaapkamer. Waar ze wat nieuwe kleding voor me had klaargelegd. Na een snelle douche een mooie wijd uitgevallen donkere linnen broek aangetrokken, en daarover heen een linnen hemd, in prachtige Afrikaanse kleuren. Ze was trots op me, trok me mee naar beneden om me vervolgens voor te stellen aan haar nieuwe vrienden.

Ik verontschuldigde me eerst bij iedereen voor de vertraging, en schudde en kuste vervolgens elke persoon ter begroeting. Om eerlijk te zijn: het was een zeer prettig en warm gezelschap waar ik het opvallend goed mee kon vinden. Was bij nader inzien ook erg blij met die wijd uitgevallen broek want al die vrouwen waren vreselijk mooi, en hadden wel wat te tonen. Marloes week tot mijn geluk geen enkel moment van mijn zijde, en ze ontving alleen maar complimenten over het eten en mij.

Wat volgde was een geanimeerde avond, ‘opgevrolijkt’ door een hilarisch moment. Op een bepaald moment vroeg een van de mannen hoe nu voor mij de wetenschap aanvoelde dat mijn vrouw het gedaan had met een of meer zwarte mannen, die toch bekend stonden om hun grote gereedschap. Ik niet bang was dat ze daar verslaafd aan zou raken en haar zou kwijtraken.

De andere aanwezige mannen verslikten zich in hun drankje of eten, en keken hem verontwaardigd aan. De vrouwen daarentegen proestten het uit van het lachen, wat weer verbaasde gezichten bij hun mannen opleverde. En toen begon het spel.

Een van de vrouwen, blijkbaar de vriendin of vrouw van deze man, keek naar Marloes die daarop knikte. Ze liep naar mij toe, nam mijn arm en zei tegen hem: “Niet alle witte mannen hebben een kleine of dunne lul. Net zo goed geldt dat voor de zwarte mannen, niet allen hebben een grote, lange en dikke pik, daar moet jij toch zeker alles van afweten, lieverd.” Dat leverde de eerste lachbui op, en zij ging door. “De pik van onze gastheer is zo dik als zijn onderarm” en zij tilde nu mijn arm op. “En een fractie, hoor je het goed, slechts een fractie kleiner dan die van jou, maar dus wel heerlijk veel dikker. En daar houden wij vrouwen wel van om heerlijk opgevuld te worden. Dus waarom zou er bij hem reden of angst moeten bestaan dat Marloes bv. aan jou blijft hangen. Zeker niet voor je pik, en al helemaal niet meer door je onbehouwen gedrag, waarmee je ons allemaal trouwens ter schande brengt, lijkt mij zo. Jij zou eerder bang moeten zijn want hij heeft echt alles wat ik zoek in een man en meer. Al is hij dan de vijftig gepasseerd, van Marloes weet ik inmiddels, dat hij zijn mannetje nog wel staat, zelfs zonder enig hulpmiddel of een pilletje. Ook dat jij nog wel wat van hem kunt leren, schatje. En wie kan dat nu beter weten dan zij. Daarbovenop heeft hij ook nog eens een goed stel hersens en geld, nog niet te spreken over de liefde voor zijn vrouw. Hier staat een echte man, iemand die zijn vrouw gewoon haar pleziertje gunt, en kijk eens goed, zij is nog altijd bij hem. Zegt jou dat niets?”

Alle vrouwen joelden en lachten, en het werd nog vermakelijker.

Ik stond verbaasd te kijken hoe deze man, in het bijzijn van zijn vrienden nog wel, aangepakt werd door zijn vrouw of vriendin. Deze arme vent had totaal niet door dat hij in de val gelokt werd. Iedereen zelfs zijn beste vrienden keken hem verbluft aan.

Zijn partner ging verder: “Jij denkt echt alleen maar met je pik. Gun jij mij bijvoorbeeld ook zo een pleziertje, als ik daarom zou vragen. Want ik zou het bijvoorbeeld echt wel graag met hem willen doen, als ik dat ook mag van Marloes tenminste? Kijk, hij ziet mij ook wel zitten” en ze zwaaide verleidelijk met haar bovenlichaam en borsten. Kijk maar eens goed wat dit doet met hem en ze wees naar mijn broek. Iedereen lachte nu, ook over haar aanpak, zelfs Marloes ontdooide een beetje.

Zij lachte zwoel en verleidelijk naar me, likte haar lippen, gaf me een knipoog en ging door tegen haar partner: “Ben jij mans genoeg daarvoor, heb je net zo een sterk karakter als hij?”

Hij weer: “Nee jij bent van mij, niemand anders mag met jou seks hebben, alleen ik. Jij bent geen slet.”

En toen viel er een grote stilte en besefte hij pas hoe hij niet alleen ons, maar ook zijn vrouw en vrienden voor schut had gezet, beledigd had. Marloes wilde opstaan en iets zeggen om de gevallen ijzige stilte te verbreken.

Ik hield haar tegen en nam het woord, hem daarbij aankijkend: “Ieder mens, man of vrouw, komt in zijn leven altijd momenten tegen dat hij of zij haar grenzen wilt verleggen, nieuwsgierig is en wil doorgroeien. Dat is niet leeftijdsgebonden en dat is maar goed ook. Leren leven is leren ontdekken. Op onze leeftijd wordt dat al snel als een mid-life crisis neergezet, op die van jullie eerder zoiets als een avontuurlijke of ondernemende geest.

Voor mijn vrouw speelde ook zoiets, helaas voor haar lag dat wat zij wilde ontdekken op een ander gebied dan van wat ik zocht. Wie ben ik dan om haar tegen te houden als zij haar grenzen wil verleggen, al ging het in deze over haar seksuele grenzen Door haar neer te zetten als een slet of hoer, kom op zeg? Stel dat zij, of haar vrienden, mij voor gek zouden verklaren, van de pot gerukt vinden, omdat ik een motorreis door West Europa wil gaan maken, dat verhinderen te doen. Wat zou je dan doen? Nee, het getuigt juist van moed en liefde om je partner te steunen, te stimuleren, al gaat dat zelfs tegen je eigen principes in. Het moet natuurlijk niets crimineels zijn. Het is juist het mooiste en ook moeilijkste om uit je eigen comfort zone te stappen, zeker als je al wat ouder bent. Dat is wat wij gedaan hebben, en het heeft zeer zeker pijn, verdriet gedaan, daar hoeven we niet over te liegen. Maar dat is inherent aan elke verandering, dat je jezelf tegenkomt. Dan kun je alleen maar blij zijn dat je partner er is om je steunen, klaar staat voor je. Marloes is met haar opgedane ervaringen rijker bij mij teruggekeerd, en het is niet meer dan vanzelfsprekend dat het ons beiden tijd gekost om deze een plek te geven, ons evenwicht terug te vinden. Nu zit ik hier samen met jullie, haar nieuwe leuke vrienden, waarvan ik hoop dat zij mij ook accepteren, mijn leven gaan verrijken. Ik kan alleen maar trots op haar zijn, wat ik dan ook ben.

Het enige wat ik nu tegen jullie kan zeggen is, verwijd je blik, zit niet in je cocon vast want dan sterf je van binnenuit. Neem deze wijsheid mee voor de rest van je leven. Leer en geniet gewoon. En in dit specifieke geval: vraag je af wat de toegevoegde waarde van jouw leven is, als je niet in staat bent over je eigen schaduw heen te stappen. Niet in staat bent om je eigen vrouw, je kinderen en vrienden te inspireren, te stimuleren om nieuwe dingen te ontdekken, om nieuwe wegen in te slaan indien dat nodig mocht zijn. Je gaat veel missen, dat kan ik je nu al garanderen.

Dus denk goed na over wie en wat je bent en wilt zijn, voordat je iets zegt. Marloes heeft jou, denk ik, het mooiste van haar gegeven wat ze heeft. Verkwansel dat niet, alleen al dat je hier bent, betekent dat jij haar wat terug gegeven hebt, iets dat zij zeer waardeerde. Dat je wat voor haar betekende. Heeft ze zich vergist in jou? En je vrouw en vrienden zich misschien ook?”

Ik keek om naar Marloes, waarbij de tranen in haar ogen stonden, pakte haar hand en kuste haar met alle passie die ik had. Ze fluisterde me een groot dankjewel in mijn oor, toen haar vriendin het overnam van mij. Ook zij kuste mij, vol op de mond nog wel, om mij te bedanken voor de mooie woorden. En zei daarop tegen haar vrienden: “Gerard heeft 200% gelijk. Marloes heeft in deze maanden het mooiste van haar aan ons gegeven, durven te geven. Dit cadeau laat ik door niemand bezoedelen of afpakken. Zij heeft haar grenzen durven te verleggen, zich open gesteld voor ons en onze cultuur. Hij heeft haar daarvoor de vrijheid en ruimte durven te geven, zonder van te voren niet te weten waar dat voor hun toe zou leiden. Wij weten inmiddels dat het geen makkelijke tijd voor beiden geweest is, maar ook dat ze eruit gekomen zijn, en sterker geworden zijn in hun liefde. Dat liet Gerard zojuist nog eens opnieuw zien, ook naar ons toe. Durven wij ons hart ook voor hun open te stellen, hun met een open mind tegemoet te treden en over onze vooroordelen heen te stappen. Kunnen wij dat, laten zien dat het cadeau dat deze mensen ons geven, in alle liefde door ieder van obs ontvangen en gekoesterd wordt. Dat wij het waard zijn om vrienden met hun te zijn, en altijd voor hun klaar zullen staan.”

Nu hield ze ons beider handen vast. Iedereen klapte, joelde en stond op om Marloes en mij te bedanken. De enige die bleef zitten was haar vriend, die er ongelukkig en verdrietig bij zat, zich geen houding wist te geven. Zij keek minachtend naar hem en Marloes wilde al op hem aflopen. Ik was haar gelukkig voor en ben een rondje met hem gaan lopen. Bij terugkomst heb ik het verder aan hem overgelaten, hoe e.e.a weer in goede banen te leiden.

Hierna was de stemming er toch een beetje uit, en waren de meesten langzaam weggegaan.

(2 maanden later zijn we op een huisparty door deze man uitgenodigd. Hij had toch karakter getoond en het al eerder met Marloes uitgesproken. Mede dankzij mij, zo zeiden Marloes en zijn vriendin een keer.)

Die nacht lag Marloes stilletjes naast mij in bed te huilen. “Is dat wat mensen van mij denken. Dat ik een blanke slet ben, die op grote zwarte lullen val. Dat ook die zwarte mensen hetzelfde denken. Dat ze alleen daarom al van mij willen profiteren?”

Het kostte me de nodige moeite dat uit haar hoofd te praten, maar uiteindelijk lag ze rustig in mijn armen. En zei: “Wat een mooie en lieve woorden waren dat vanavond. Je hebt daar grote indruk mee gemaakt. Je verweet niemand iets, liet hun vriend in zijn waarde, daar heb je heel veel goed meegedaan. En dank je wel over wat je over mij zei, dat is wel het mooiste cadeau dat jij mij kon geven. Geen kwaad woord over wat ik gedaan heb, over mijn overspel, eerder juist het tegendeel. Ik voelde me zo mooi, zo geliefd op dat moment, speciaal ook. Dat jij mij zo zag, zo kon uitbeelden. Je straalde zoveel uit, echte kracht, een innerlijke kracht zo totaal anders dan van die hoofdman. Zo veel sterker, beheerster en daarmee overtuigender. Mijn vriendinnen lagen bij wijze van spreken aan je voeten, ik helemaal. Je bent echt gegroeid deze maanden, bent over je heen gestegen.” En weer volgde een gepassioneerde en tedere liefdesnacht.

Toen brak de dag aan van het diner bij mijn broer en zijn vrouw. Bert had Margreet in de tussentijd al helemaal bijgepraat en bij aankomst was ze uitermate vrolijk en vriendelijk. Een totaal andere vrouw als vroeger, en we konden het al snel goed met elkaar vinden. Margreet vertelde dat ze alles van Bert gehoord had, en erg blij was dat wij alles uitgepraat hadden. Alle drie de vrouwen waren op zijn “Afrikaans” gekleed, met die mooie wijdvallende zomerjurken, hun prachtige piercings etc. Een lust voor het oog. Naar Claire en Marloes kijkend, zei Margreet met een lach: “Leuk ook om te zien en horen dat jullie zoveel plezier in Gambia gehad hebben.” Daarop keek ze naar ons: “Ik wist al de hele tijd dat jullie die foto’s en video opnames van mij hadden. Eerst was ik boos en bang, maar zie nu dat het goed uitgepakt heeft. Hoop dat jullie er ook zo van genoten hebben als ik.”

Bert nam het over van haar. “Zoals jullie inmiddels weten geven Margreet en ik elkaar de ruimte. Ik heb onderdanige gevoelens, die steeds meer gaan in de richting van BDSM. Margreet heeft daar totaal niets mee, is zelf ook meer een onderdanig type zoals jullie hebben mogen zien. Ik zoek het echter op een andere plek, bij voorkeur bij een domina. We zijn beiden gelukkig met deze oplossing, helemaal nu we het eindelijk met jullie kunnen bespreken. Het heeft mij, en in het verlengde haar ook, al die jaren meer pijn en verdriet gedaan dan gedacht, deze verwijdering tussen ons. Daarom ben ik zo gelukkig, blij dat mijn gesprek met jullie van 2 weken geleden de lucht geklaard heeft. Bovendien heeft Margreet aangegeven liever niet meer naar Gambia te gaan, dat is ook een pak van mijn hart. Ze is en blijft een slet dat weet ze, daar geniet ze van en dat heeft ze ook nodig, nu hoopt ze dat ergens anders, korter bij huis, te vinden.” Hij keek haar liefdevol aan en knikte.

Margreet nam daarop verlegen het woord, mij en Marloes aankijkend. “Marloes, ik weet dat Gerard een even grote maar wel dikkere pik als Bert heeft. En hij van nature dominant is, dit i.t.t. zijn broer. Dat voel en zie ik, al is hij zich zelf er niet bewust van. Eerlijk gezegd ben ik jaloers op je Marloes, dat mag je weten. Ik zou zo graag eens met je man willen vrijen, en als hij ervoor open staat zelfs een trio met Bert erbij willen hebben, iets zoals op die video.” En keek, na dit gezegd te hebben, weer verlegen omlaag. Ik keek nu naar haar, dan naar een lachende Bert en ten slotte naar Marloes. Bij haar zag ik een vraag en een glinstering in de ogen en ik knikte. Marloes pakte daarop Margreet haar hand beet, en zei: “Natuurlijk mag dat schat, maar alleen als ik er ook bij mag zijn en mee mag doen.” Er brak een bevrijdende lach op Margreets en ook op Berts gezicht door, totdat Claire opeens zei: “En wij dan, zijn wij opeens buitengesloten?” Margreets lach werd nog breder: “Natuurlijk niet, hoe durf je dat te denken?” Claire: “Ja, want ik wil dat standje niet alleen een keer met mijn beide broers doen, maar ook met mijn man en een van hun erbij.” En zich tot Bert wendend: “Trouwens, ik kan naast Pim ook nog wel een tweede slaafje gebruiken. Dus zeg je meesteres maar af, vanaf nu ben je van mij. Ik bel je wel deze week op voor een afspraak.”

En naar mij toe: “Neem die 2 sletten maar goed onderhanden, leidt je vrouw nu eindelijk eens goed op. Daar verlangt ze naar en dat verdient ze ook. En Margreet heeft diezelfde behoefte, zoekt een vaste meester en wil dat het liefst met jou. Iemand die ze 100% vertrouwt en waarvan ze houdt. Zo houden we het ook in de familie.”

Daarmee was de avond bijna afgelopen. Claire en Pim maakten aanstalten om naar huis te gaan. Ik merkte aan Margreet dat ze op een andere afloop van de avond gehoopt had, en zei dat we nog wat langer bleven. En zag alleen maar opgeluchte en lachende gezichten. Wat later kwam Margreet aanzetten met 2 Viagra’s zeggende: “Die gaan jullie vannacht zeker nog nodig hebben.” En daar sloeg ze de spijker mee op zijn kop.

Later die nacht in bed, kroop Marloes met een tevreden en voldaan gevoel tegen me aan en zei: “Wat een heerlijke avond en wat is die Margreet een lekkere vrouw en geil loeder. Dat hadden we eerder moeten weten.”

Ik kuste haar en zei: “Dan had je dat avontuurtje in Gambia gemist en ook iedere die seks wanneer we die filmpjes van haar afspeelden. Nog niet te spreken van al die avontuurtjes die je daarna gehad hebt.”

“Klopt” zei ze met een lach op haar gezicht. Draaide zich wat verder naar me toe, nu met een meer serieuze en toch ook weer lieve blik. En zei: “Er ligt sinds die tijd nog altijd iets op mijn maag en dat wil ik graag met je delen.” Ik wilde reageren maar ze legde een vinger op mijn mond. “Ik weet het lieverd, we hadden afgesproken dat niet te doen, maar geef me die ruimte alstublieft. Ik heb dat nodig zeker na de afgelopen weken en helemaal na vanavond.” Mijn hart kneep even samen en schoorvoetend gaf ik toe. Natuurlijk had ik de video’s van hun verblijf in Gambia al gezien en wist hoe erg ze genoten had. Maar om het nu uit haar eigen mond te gaan horen was toch confronterender.

“Gambia was verschrikkelijk mooi en heerlijk” zo begon ze. “Alles wat ik van die vakantie verwacht had kwam uit. Claire en ik hebben na elkaar elk datzelfde uitstapje als Margreet gemaakt, naar die nederzetting. allebei de keren zelfs, toen we daar waren. En schat, het was net zo fijn en intens als je gezien had bij Margreet. Ik had dat nodig, dat had ik je al meerdere malen gezegd. Je was op de hoogte van mijn onderdanige gevoelens en daar kwam alles samen. Zo als voetveeg en slet gebruikt te worden was voor de variatie echt heerlijk voor mij. Claire is daar wel gemakkelijker overheen gestapt dan ik. Waarschijnlijk door haar dominante karakter. Margreet en ik zijn toch echt meer onderdanig. En daar wringt de schoen bij mij. Om eerlijk te zijn: het was echt een ervaring om nooit te vergeten en ik ben je er dankbaar voor dat ik die ruimte van je gekregen heb. Ik heb zo vreselijk genoten, en toch knaagde het ergens ook bij mij, er was iets wat ik miste, iets wat ik niet begreep of wat niet klopte. Sowieso al omdat ik feministe ben, en dit onderdanige slaafse gedrag daar niet bij hoort , en toch had ik dat, sterker nog snakte ik er naar Ik snapte en snap het nog altijd niet, vraag me nog steeds af of dat gedrag, dat verlangen om mij volledig te willen over geven aan die hoofdman, iets was wat biologisch bepaald is of puur met instinct te maken heeft? Voor die mannen waren we trouwens gewoon ordinaire sletten of hoertjes, voetvegen en er bestond geen enkel respect voor ons. Misschien vroegen we er ook om want ergens waren we dat wel, sletten, maar een beetje respect konden ze toch wel tonen? Zelfs voor hun eigen vrouwen hebben de meesten weinig aandacht. En toch kwamen iedere keer die herinneringen terug en iedere keer werd ik er week en geil van. Heb me heel vaak daarop klaar gevingerd, en wellicht daarom dat contact met die Afrikaanse mannen gezocht.

De afgelopen 2 weken en zeker vanavond hebben deze herinneringen echter totaal weggevaagd, vervangen door iets wat veel mooier is. En een ding staat voor mij na deze weken als een paal boven water: Ik ben en zal altijd alleen jouw slet zijn, wil zelfs niets anders meer, dat weet ik voor 100% zeker. En dan vraag je je misschien af waarom nu en niet eerder?

Dat heeft alles te maken met wat vanavond gebeurd is. Al heeft je zus op een bepaalde wijze ook haar steentje bijgedragen maar daarover later.

Toen jij zonet dat geile standje uit Gambia, die Reverse WoT in combinatie met Deepthroat, herhaalde met Margreet en Bert, zag ik wat dit met haar deed. Ze was altijd nog die geile vrouw als van toen op die video, maar nu deed ze dat met 2 mannen waarvan ze hield, en dat maakte het verschil, een heel groot Toen ze dat orgasme kreeg en vervolgens op jouw bevel Bert schoonlikte, zoals ik haar, viel mij haar diepe liefde voor hem op. Margreet had zich al durven openstellen voor jou, nu gaf ze zich over aan jou, vertrouwde jou totaal. En was mede daardoor eindelijk en misschien zelfs voor het eerst in staat om haar geliefde Bert dat te geven wat hij verdiende. Bert zal nooit die rol van die hoofdman kunnen spelen, door haar zo ongenadig te nemen, haar hard en ruw in haar mond te neuken. Dat kon jij vandaag wel en dat deed je perfect. Margreet houdt erg veel van jou, dat viel me ook op. Zij vertrouwt volledig op je, geeft zich zonder na te denken gewoon over aan je. En daardoor durfde ze zich aan Bert te geven, hem dat stukje van haar te laten zien dat ze altijd verborgen had gehouden. Op dat moment was Margreet echt volledig zichzelf, die vrouw die we van de video kennen toen ze los ging, maar anders. Zo heb ik haar nooit mogen zien en dit was voor mij een geschenk. Jij trouwens ook, zo dominant had ik je zelden of nog nooit gezien. Claire heeft me daar trouwens de ogen voor geopend. Maar terug naar Margreet, zij was bevrijd van haar angsten, zichzelf, alsof er een last van haar schouders was gevallen. Wat waarschijnlijk ook klopte omdat ze deze intimiteit eindelijk, voor het eerst in haar leven, met haar geliefden durfde en kon delen. Ze voelde zich, denk ik, voor het eerst geaccepteerd en gewaardeerd als vrouw, persoon en geliefde, echte waardering en geen gespeelde zoals in Gambia. Bert herkende dat ook en zo heb jij, zonder dat je het doorhad, hun beiden het grootste cadeau gegeven wat mogelijk is. Zij hebben vandaag een drempel overschreden, zijn thuis gekomen bij elkaar en daardoor ook bij ons.”

Ik was een stuk rustiger geworden, had een totaal ander verhaal verwacht dan dit. Eerder eentje over haar ervaringen in Gambia. Zij nestelde zich nu in mijn armen.

“Ik herkende dat in haar en bij mij viel even later ook alles op zijn plek, helemaal toen wij dat standje opnieuw herhaalden, nu met mij in de hoofdrol. Weet je, in Gambia was het gewoon pure fysieke lust, die mannen kenden geen gevoel, namen me gewoon. Op zich ook heerlijk, maar zo net was dat beetje meer er, die emotie. Je was eindelijk dominant, nam me ruw in mijn mond, trok de piercings bijna uit mijn tepels in je verlangen, en toch voelde ik ook je tederheid en aandacht voor mij. Je was niet meedogenloos of harteloos zoals die mannen, maar gewoon aanwezig, de baas. Respectvol, empathisch en streng op een bijzonder tedere manier. Dat voelde fantastisch aan, was voldoende voor mij om me aan jou over te geven, zo volledig vertrouwde ik je op dat moment. Dat jij mijn verlangens eindelijk begreep en vervulde. Zoveel anders dan in Gambia waar ik zonder mededogen genomen werd, een speeltje was meer niet. Dit samen met die heerlijke pik van Bert, een gevoel dat trouwens volledig ondergesneeuwd werd , bij dat wat ik van jou kreeg. Ik wilde je opslurpen, je helemaal in mij hebben elk stukje van je, zo geil van verlangen was ik naar jou, mijn meester. Zo voelde ik dat op dat moment. Een ongelofelijke ervaring, op sommige momenten had ik zelfs het idee dat je 2 pikken had en ik alleen met jou aan het neuken was. Het was een in elkaar samengaand orgasme waar ik geen onderscheid meer kon maken tussen wie, wat of waar. Een sensatie alsof wij in een andere ruimte, andere dimensie leefden, verbonden of samengesmolten tot 1 persoon. Verreweg het mooiste orgasme dat ik ooit in mijn leven heb mogen beleven.”

Ze kroop nog meer in mijn armen, haar piercings drukten nu nog dieper in mijn huid. En weer sidderde ze alsof ze dit orgasme herbeleefde.

Na een tijdje ging ze verder. “Gambia heeft hier raar genoeg ,via een omweg dat wel, onverwacht toch een steentje aan bijgedragen. Ik kan nu wel zeggen dat ik het zie als een eenmalige ervaring, wat het dus niet is. Het is echter niet meer van belang. Dit van vannacht is dat daarentegen wel.

En ten slotte, die avontuurtjes na Gambia stelden niets voor, waren stomme en onterechte wraakacties, puur uit jaloezie. Toch heeft het wat moois opgeleverd. Nieuwe vrienden ja, meer nog heeft het mijn beeld van jou gekanteld, aangescherpt, mijn gevoel verdiept. Hoe mooi jij mij uittekende, die onzelfzuchtigheid, waarin je jouw liefde voor mij naar een hoger niveau bracht, voelde onbeschrijfelijk aan. Jij steeg echt boven je uit, door trivialiteiten als slet, jaloezie en kleur, achter je te laten. Ik voelde je trots voor mij en was dat van mijn kant ook op jou. Jij bent echt mijn man, mijn enige liefde en mijn meester. Ik hoef echt niets anders meer, want wat jij me hebt gegeven vannacht, en zeker de laatste weken, kan niemand ooit doen. En ik weet voor 200% zeker dat Margreet en Bert hetzelfde gaan zeggen. “

Ze lag nu onbedaarlijk te huilen en alles kwam eruit. Geen verdriet of schaamte, eerder geluk, blijdschap ook omdat ze besefte dat al haar ervaringen, de goede en minder goede, en zeer zeker haar verlangens samen vielen, een puzzel opgelost leek. Want meer is het leven niet, een opeenstapeling van ervaringen.

Ik lag op mijn rug, en ze vleide zich rustig tegen me aan, en wat later zelfs boven op mij. Mijn pik was ongemerkt weer hard geworden, en liefdevol manoeuvreerde ze deze in zich, om zo gevuld rustig op mij te blijven liggen. Een grote glimlach en rust sierden haar gezicht nu. En toen sliep ze, met mij in haar. Ik bleef zo liggen, genietend van de vrede die ze uitstraalde en ben wat later ook zo in slaap gevallen.

Ergens die nacht werd ik wakker doordat iemand zich bij ons in bed voegde. Nog altijd lag Marloes rustig in mijn armen te slapen. “Sjjt’ hoorde ik en voelde een arm en heerlijke borsten tegen mijn zijkant aankomen. Margreet dus, en zij begon mij te zoenen en even later stilletjes iets in mijn oor te fluisteren.

Wat Marloes gezegd had bevestigde zij min of meer, met wat kleine accentverschillen. Dat was echter minder belangrijk. Margreet bleef me kussen, speelde wat met mijn tepel, terwijl ze stilletjes bleef doorpraten. In mijn rechterooghoek zag ik onderwijl Bert stilletjes de kamer in komen. Hij deed zijn vinger voor de mond, ten teken dat ik niks moest zeggen en nam stil in een stoel plaats.

Margreets strelingen en gespeel met mijn tepel zorgde inmiddels wel voor een fysieke reactie bij mij. Ik merkte tot mijn verbazing dat mijn pik nog altijd in Marloes zat en langzaam weer hard geworden was. En voelde bij haar nu ook een reactie, een heel zacht gekreun en had het idee dat ze wakker was. Ze draaide een heel klein beetje met haar onderlichaam en verlegde haar hoofd zonder haar ogen open te maken. Alsof ze mee zat te luisteren, en zachtjes haar kutspieren bewoog om mij hard te houden.

En zo uit het niets zei Margreet: “Ik weet niet hoe ik je hier ooit voor kan bedanken. Afgelopen nacht was de mooiste uit mijn leven. Voor het eerst heb ik tijdens de seks echte liefde mogen ervaren en kunnen geven. Dat tilde alles naar een hoger niveau, een dat ik tot vannacht nooit heb mogen ervaren. Het was fantastisch voor mij en ook voor Bert. Maar jij was er ook, een soort aanwezigheid en toch op de achtergrond. Het was bizar: ik wist en voelde dat je me in mijn mond neukte en ik genoot. En toch was dit bijzaak, niet belangrijk, mijn volledige aandacht lag bij Bert, hoe ik hem bereed. Ik voelde dat ik veilig was, mij volledig kon of beter mocht geven aan hem, aan Bert. Het leek alsof je de sleutel omdraaide waardoor dit vrijkwam, dit mogelijk maakte. Het was mijn liefde voor hem die loskwam, maar jij, jij was het licht en vuur dat ons omringde. Een gevoel, een bad van warmte, veiligheid waar wij ons in konden onderdompelen.

Ik wilde altijd een teefje zijn of was dat al, maar nu ben ik daar niet meer zo zeker van. Weet je die vakanties in Gambia waren heerlijk en zeker die uitstapjes naar die nederzetting. Ik genoot enorm en kon me echt misdragen, mij hard laten nemen. Maar daarna was er iedere keer die vreselijke leegte, die eenzaamheid. Afgelopen nacht is er iets in mij verschoven, ik voelde me mooi, geliefd ook en kon dat voor het eerst delen met Bert. Ik heb jou nodig dat weet ik 100% zeker, net zoals Bert Claire nodig zal hebben. Jullie 3 zijn trouwens sowieso onlosmakelijk met elkaar verbonden, als 1 niet goed functioneert heeft dat impact op de anderen. Al ben je dan de jongste, jij bent hun kompas en anker tegelijkertijd.

Voor Bert en voor mij geldt dat onze liefde alleen maar tot volle wasdom kan komen in de warme schoot van de familie. Wij hebben jullie daarvoor nodig, ik specifiek jullie 2, voor Bert zal zoals ik net al zei Claire dat zijn. En op jou, Gerard, zullen Bert en ik soms terugvallen. Jij domineert op een hele fijne, onzelfzuchtige, manier, zonder dat je dat zelf in de gaten hebt. Men voelt zich veilig bij je, durft daardoor stappen te zetten die men anders nooit of met veel moeite zou doen.

Tenslotte, wat ik je nu ga vertellen weet helemaal niemand, ook Bert niet al voelt hij het wel aan. Ik heb me mijn hele leven eenzaam gevoeld, nooit echt geliefd. Ik heb heel veel seks partners gehad, maar nooit die ene speciale, tot Bert kwam. Hij is de eerste waar ik meer voor voel, echt van houd. Hij heeft die eenzaamheid voor een deel wel kunnen weghalen, maar nooit helemaal. Ik weet dat het hem dwars zat, dat hij me nooit totaal kon bereiken. Ik voelde zijn pijn daarover, zijn eenzaamheid. Door dit, maar ook omdat hij jullie miste, mede vanwege zijn keuze voor mij, voor ons. Al die jaren was er echter steeds die leegte, dat gevoel elkaar niet alles te kunnen geven. Tot afgelopen nacht, en we eindelijk de laatste barrière die ons scheidde van elkaar, konden slechten, dankzij jou.

Nogmaals Gerard, ik zal jou altijd nodig hebben, net zoals dat voor de anderen in meer of mindere mate ook geldt. Ik houd van je, ben zelfs een beetje verliefd op je en dat is na afgelopen nacht alleen maar meer geworden.

En een slet zal ik blijven, maar een teefje niet meer.”

Zo lag ze stil naast me, nu een beetje te snikken. Ik trok haar wat dichter naar me toe en aaide over haar hoofd. En zag hoe Bert zich stil verwijderde.

Plotseling richtte Marloes zich op en zei: “Ik ben zijn teefje al lieverd, hij hoeft geen tweede.”
Marloes en Margreet keken elkaar verbaasd aan, om vervolgens in lachen uit te barsten. Zij hadden elkaar gevonden in hun zoektocht naar een dominante man, met een onverwacht resultaat. Daarvoor zelfs de halve wereld rond gereisd, sprankelende en heftige seks met meerdere, fysiek gezien dan, sterke overheersende, mannen gehad, om uiteindelijk te moeten ontdekken dat zij hem al hadden.

En dat het enige wat nodig was geweest, nou ja het enige is dan wel weer een groot woord, hun eigen innerlijke vizier te wijzigen. Dat het niet puur de fysieke kracht en uitstraling was waarnaar ze verlangden bij een dominante man. Nee, het eerder een kwestie van houding, karakter, en ook psychische overwicht , moest zijn.

Ik heb naderhand van Marloes begrepen dat Claire haar daar na hun ervaringen in Gambia op doorgevraagd of beter doorgezaagd had. Dat zij veel gesprekken hadden over wat het nu precies was wat ze miste, en waar zij naar zocht in een man. Claire kon dat onderscheid beter leggen, omdat ze ook seks met die hoofdman had gehad. En ook voor zijn fysieke bruutheid gezwicht was. Maar dat het voor haar iets puur dierlijks was geweest, iets dat haar vreselijk opwond, meer ook niet. Marloes daarop gevraagd had of dat voldoende voor haar was, zo ja dan moest ze daar maar blijven. Dat had haar de ogen geopend, en was ze niet alleen haar verlangens, maar ook de andere mannen en speciaal mij op een andere manier gaan bekijken.

Maar ook dit was relatief, dat dominante. Marloes richtte zich op en begon me rustig te berijden. En al doende vertelde zij haar verhaal aan Margreet. Die vervolgens, aangestoken door haar, zich op mijn gezicht positioneerde en zo het gesprek voortzette. Alsof ik er niet was, nou ja als hun teefje dan. Ik hoorde Marloes alles herhalen van afgelopen nacht inclusief alles wat ik gezegd had tegen haar vrienden. Deze twee hadden elkaar echt gevonden. En ik had er wel vrede mee, wel de woorden van Claire in mijn oren knopend, t.w. dat ik ze goed moest opleiden. Dus nam ik het initiatief over, door Margreet bij haar heupen te pakken en steviger op mijn mond te drukken en tegelijkertijd mijn pik hard in Marloesjes kut te spietsen.

Wat later lagen we alle drie lachend en heerlijk na te genieten, totdat Bert de kamer binnenkwam met een smakelijk ontbijt.

Hij zat met een grote gelukkige lach naast zijn Margreet naar Marloes te kijken. En vroeg opeens: “Zijn jullie nooit bang geweest elkaar kwijt te raken. Want jullie waren nooit vreemd gegaan tot die tijd. Leken wel het ideale koppel tot dat moment. Het lijkt me beangstigend als je vrouw zo een stap zet, al is het met je medeweten? Daar moet je moed voor hebben. Die onzekerheid zou me gek maken.”

Ik keek mijn broer aan, nam een slok van mijn koffie en zei nadenkend: “Dat was het ook. Ik kende haar behoeftes wel maar dat filmpje van Margreet maakte die gevoelens weer los bij haar, en gaf haar nu een kans om er iets mee te doen. Ik kende haar goed genoeg om te weten dat ze haar zin zou door drijven, dus heb met tegenzin toegestemd, zeker nadat Claire aangaf dat ze dat ook wilde meemaken. En je weet hoe dwingend je zus kan zijn. Pim en ik hebben toen wel die voorwaarde op tafel gelegd in de hoop dat ze zich zouden bedenken.
Achteraf is makkelijk praten. Zoals ik recentelijk tegen haar vrienden al zei, zijn we beiden uit onze comfort zone gestapt. Ik heb echt bagger gescheten, niet alleen in het begin maar al die maanden daarna ook nog. Als je er midden in zit, weet je niet wat je overkomt. Ik heb dingen gedaan waarvan ik de impact niet kon inschatten. Haar echt gekwetst in mijn onhandigheid. Dan kom je jezelf wel tegen, zo hulpeloos en hopeloos als ik me gevoeld heb in die maanden. Misschien zat mijn trots of eigenzinnigheid mij ook in de weg. Ik was gewoon niet in staat dit te doorbreken, die handreiking te doen. Jij bent het geweest broertje, het wareb jouw woorden zoals [i ] “over je schaduw heen stappen” [/i] of “elkaar geen pijn meer doen” die me dat laatste zetje gegeven hebben. Ik kon wel door de grond zakken toen ik haar daar op dat feestje zo gekleed zag, met die zwarte man in haar armen. Mijn wereld stortte op dat moment in. En keer op keer kwamen die woorden van jou terug, en die hebben mij uiteindelijk geholpen dat gesprek aan te gaan met haar. Hoe moeilijk dat ook was in het begin. De rest weet je.”

Marloes nam tot mijn verrassing het woord over. “Bert, ik weet niet precies meer wat me toen dreef. Waar die behoefte of die onderdanige gevoelens vandaan kwamen. Wellicht was het puur een verlangen naar een echte Alpha man, een man die mij ongenadig nam. Gerard en ik hebben echt nooit te klagen gehad, ook de seks was goed. Maar dat filmpje kantelde de zaak gewoon, zo wilde ik ook genomen worden, dat was dat verlangen in mij. En daarna is het gewoon uit de hand gelopen. Ik heb net als Gerard fouten gemaakt, onvergeeflijke fouten. We waren uit onze comfort zone gestapt, en wisten dat gewoon niet te managen. Het ergste voor mij in die maanden was wel zijn absolute stilzwijgen. Hij heeft mij al dit tijd totaal genegeerd, geen woord gewisseld terwijl we in hetzelfde huis woonden. Iets ergers kun je je niet voorstellen. En toen was hij opeens weg, en kwam Claire. Zo zonder maar iets daarover te zeggen tegen mij. Zo vreselijk pijnlijk was dat, dat je man je verliet, alleen laat, zonder ook maar een woord te wisselen met je. Claire heeft me toen gezegd dat hij zo is als hij vreselijk boos is, gekwetst ook.” Ze keek naar Bert die bevestigend knikte en zei: “Ja dat is typisch Gerard, zijn hele leven eigenlijk al en nog geen steek veranderd dus. Mams kon daar vroeger ook al niet tegen, Dan kan hij je echt doodzwijgen. Een marteling is dat.” Marloes knikte en ging door: “Pas op dat moment besefte ik dat ik op het punt stond hem definitief te verliezen. En ben ik gestopt om met andere, voornamelijke zwarte, mannen seks te hebben. Ik heb echt in de maanden daarvoor met redelijk wat mannen seks gehad, bent echt door het lint gegaan, voornamelijk uit jaloezie. Weet je trouwens, niemand van ons vieren is in die maanden naar een advocaat gestapt om een scheiding aan te vragen. Dat zegt toch ook wel weer voldoende lijkt mij.

Het liefste was wel het die eerste keer dat we weer praatte. Hij maakte mij totaal geen verwijten, wierp me niets voor de voeten, repte geen enkel woord over mijn wilde leven, zei alleen maar dat hij fouten gemaakt had. Zo mooi en lief was dat. Uiteindelijk heeft het toch heel veel moois opgeleverd. Kijk alleen naar ons vieren en naar afgelopen nacht bijvoorbeeld. Gerard is zoveel veranderd dit laatste jaar, in mijn ogen zoveel mooier geworden, echt in zijn kracht gekomen. Net als ik, en jullie nu ook.

Ik had vannacht al met hem gesproken over hoe mooi het was deze nacht. Voor mij persoonlijk was het belangrijkste dat mijn herinneringen aan Gambia vervangen werden door die van afgelopen nacht, van dat heerlijke trio met jou, Bert, en met hem. Mooier vond ik dat van jullie drie trouwens nog. Ook heb ik jouw gesprek met hem gehoord vannacht, Margreet, over wat het met name voor jou betekent had. Zoiets had ik al min of meer uitgevogeld, maar die diepte van je emoties en de impact op je niet volledig begrepen.

In de uren daarna heb ik jouw plaatje over jullie trio, over dat van mij heen gelegd. En ook nog eens vergeleken met wat ik op die video gezien had van jou. Dat laatste was gewoon ongeremde wilde seks, puur dierlijke lust. Je gaf je over aan die hoofdman, hij nam je, misbruikte je eigenlijk voor zijn eigen lusten. En dat wilde je, gebruikt te worden als een slet, teef. Hem geven wat hij wilde of beter nam van je, puur dienstbaar aan de man zijn lusten zijn. En daarna was je niets voor hem, ja een geile vrouw als een van de zovelen die langskomen, zoals Claire en ik. Een trofee, meer niet. Hij gaf niets om je, toonde geen enkel respect, van liefde nog niet eens te spreken. Je werd gewoon als een vaatdoek weggegooid. Ik herkende dat, heb er ook zo van genoten en had achteraf een leeg en waardeloos gevoel. Mijn zelfrespect was aan diggelen, en toch ben ik teruggegaan puur voor het genot, hoe gek kun je zijn. Alhoewel die tweede keer ook uit wraak was.

Gisteren herhaalde je hetzelfde standje en ging je ook weer los, maar het was totaal anders deze keer. Gerard nam je, maar hij gaf je ook wat. Hij was niet met zijn eigen lust, behoeftes, bezig maar met die van jou. Ok, hij neukte je hard in je mond, maar niet meedogenloos of zonder aandacht voor je. Jij ervoer dat ook zo, ontspande je en gaf je over. Ik zag dat aan je lichaamshouding, waar de spanning uit weg was, je was relaxed en genoot gewoon, en kon al je aandacht bij Bert leggen. Ik zag dat aan iedere beweging van je. In Gambia was je ongecontroleerd, werd je gewoon keihard genomen, gisteren was je in controle, gaf je wat jij wilde geven. Het is zoals jezelf al zei: Gerard draaide de sleutel om waardoor jij je op Bert kon fixeren en jezelf kon geven, uit vrije wil. Ofwel je werd niet genomen, je gaf, was eindelijk in staat dat in jezelf aan te spreken wat het belangrijkste was voor jou: die echte ,diepe liefde voor Bert te tonen.
Als ik dichterlijk was aangelegd zou ik het in deze trant neerschrijven: “Gerard zorgde voor het water, waardoor jij eindelijk als bloem kon bloeien. En zo je volledige schoonheid kon laten ontluiken en tonen aan je geliefde.”

En voor mij was dat een geschenk, zoiets moois te mogen meemaken. Wat Gerard echter deed was een eye-opener voor mij. Hoe onzelfzuchtig hij was, en zijn behoeftes onder geschikt maakte aan die van jullie. Hoe hij jullie aanvoelde en in jouw woorden dat warme bad vormde waarin jullie zorgeloos konden genieten.

Ik had al iets van deze kant bij hem mogen zien, toen hij het beeld van slet zoals sommige mensen van mij hadden, deed kantelen ten goede van mij. Door te zeggen dat ik juist het mooist van mezelf aan hun had gegeven, en men daar dankbaar voor moest zijn. Dat toont moed, karakter en zelfvertrouwen. Laten dat nu juist die waarden zijn die ik een man zocht, en ik blind voor was bij mijn eigen man, of wellicht vergeten. Maar gelukkig is er altijd tijd om nieuwe dingen te ontdekken en leren.

Het is een lang antwoord op je vraag Bert, maar kort samengevat: ik heb een mooiere man terug gekregen. Iemand waar ik me aan durf over te geven, mijn hart en liefde aan toevertrouw. Omdat ik weet dat het gedijt en ons mooier maakt. Margreet ziet dat ook zo, jij ook weet ik van haar.”

En Margreet dat standje van zojuist is de bevestiging dat jij ons nodig hebt net zoals wij jou. Wij geven onze energie aan elkaar door, net zoals Gerard jou gisteren voedde met de zijne.

——————————————— Slot ———————————————————-

P.S.

Ik kon dit verhaal beginnen of eindigen met de naam van een andere serie, die van een zeer gewaardeerde collega auteur (Rainman) t.w. Hoe ouder, hoe gekker. .

En deze op verzoek van de hoofdrolspelers van dit verhaal veranderen in: Hoe ouder, hoe gekker, hoe mooier, hoe beter.

Maar zo is het ook goed.

Dank voor het lezen. Het was een waar genoegen dit verhaal te mogen schrijven.