“Ik heb helemaal geen stopwoord hoeven gebruiken,” beëindigde Isabel haar verhaal trots. Ze had Thomas verteld wat ze die dag met Martin had ervaren.

Thomas zat op de rand van haar bed naar zijn handen te kijken. Hij had zwijgend zitten luisteren terwijl ze enthousiast haar verhaal deed. Martin was een stuk strenger geweest dan toen Thomas erbij was. Het zweepje ging harder en ze had rode vingerafdrukken op haar bil staan, die ze vol trots had laten zien. Ze was zo enthousiast aan het vertellen dat Thomas’ stilte nauwelijks tot haar was doorgedrongen.

“Het was precies waar ik op hoopte,” zei ze.

Thomas keek haar aan. “Je weet dat ik je dit niet kan geven,” merkte hij zacht op.

Isabel knikte en kwam bij hem zitten. “Dat weet ik. Dat hoeft toch ook niet? Zo kan het toch ook?”

Thomas fronste zijn wenkbrauwen. “Ik kan je niet blijven delen,” zei hij. “Voor nu is het prima, maar ik ben niet van plan om de rest van ons leven elke week braaf te gaan zitten wachten tot je dagje bij Martin klaar is. Een relatie heb je met elkaar, niet met anderen.”

Isabel keek hem verbaasd aan. “Ik dacht dat je het goed vond,” zei ze zacht.

Thomas zuchtte. “Voorlopig wel, ja. En ik ben echt blij voor je. Maar ik ga niet elke week op je zitten wachten. Hoe zou je het vinden als ik elke week naar een andere vrouw ga?”

Isabel viel even stil terwijl ze nadacht. “Ik zou er geen fan van zijn,” gaf ze eerlijk toe. “Maar ik zou je groot gelijk geven.” Ze pakte zijn hand. “Waarom ga je volgende keer niet mee? Je vond toch niet alles vervelend?”

Thomas sloot zijn ogen en pakte haar vingers vast. “Omdat ik alleen maar zie wat ik je niet kan geven.”

Isabel kroop dicht tegen hem aan. “En als we dan eens gaan kijken naar wat je wel kunt?”

“Dat hebben we al geprobeerd,” antwoordde Thomas.

Isabel kneep in zijn vingers. “Ga volgende keer mee. Het kan geen kwaad om te praten en om te kijken wat de mogelijkheden zijn. Misschien hebben ze wel ideeën om ons te helpen. We hoeven ook niet naar boven te gaan. We kunnen ook gewoon gezellig watq drinken en praten zonder uit de kleren te gaan.”

Thomas grijnsde. “Met de naaktheid en seks heb ik geen moeite. Ik vind het moeilijk als er zwepen en klemmen bijkomen, daar heb ik niks mee. Van mij mag je je kleren uittrekken, dan heb ik een leuk uitzicht. Ga vooral je gang.” Hij trok haar hand op zijn schoot. “Ik zal volgende week met je meegaan,” beloofde hij.

Een week later zat Thomas, zoals beloofd, met Isabel aan de keukentafel bij Martin en Sandra. Sandra was bezig om koffie en thee te zetten.

“Hoe is het op je werk?” vroeg Thomas aan Martin. “Laatst waren er wat problemen, toen was je aan het bellen. Is dat goed afgelopen?”

“Ja, hoor, het gaat allemaal zijn gangetje,” antwoordde Martin. “De ene dag is het rustig, de andere dag een gekkenhuis. Hoe gaat het met je opleiding? Volgens mij komt je examen al aardig in zicht.”

Thomas knikte. “Over twee weken heb ik mijn praktijkexamen. Voor de theorie ben ik geslaagd.”

“Wat goed!” zei Sandra. “Gefeliciteerd!” Ze gaf hem drie kussen op zijn wang. Ook Martin feliciteerde hem, maar dan zonder gekus.

“Heb je al een baan op het oog?” vroeg Sandra

Thomas glimlachte. “Dank je.” Hij keek Martin aan. “Ik kan inderdaad meteen aan de slag als ik geslaagd ben. Waarschijnlijk zetten ze me in op de fabriek waar jij ook werkt. Ze willen beginnen op het tankenpark, geloof ik.”

Martin pakte zijn koffiebeker van Sandra aan. “Dat is een mooie plek om te beginnen,” zei hij. "Niet veel herrie en weinig mensen die op je vingers kijken. Het tankenpark valt niet onder mijn beheer, mocht je het je afvragen.”

Thomas lachte. “Daar was ik inderdaad benieuwd naar.”

“Nemen zij je studiekosten over?” vroeg Martin.

“Ja,” antwoordde Thomas. “Op voorwaarde dat ik minstens een jaar bij ze blijf werken.”

“Dat klinkt als een goede regeling,” reageerde Sandra. “Hoe is het verder met je?”

Nu keek Thomas naar Isabel voor hij antwoord gaf. “Vorige week kwam Isabel erg enthousiast thuis,” antwoordde hij. “Ze liet me haar rode billen zien, waar ik best wel van schrok. Ik word constant met mijn neus op de feiten gedrukt. Zij wil dit graag, maar ik kan het haar niet geven. Daarnaast wil ik niet de rest van ons leven als een braaf sulletje op de bank blijven wachten tot ze weer thuiskomt na een sessie.”

Martin dronk van zijn koffie terwijl hij nadacht. “Het is meer dan straf en vernedering,” zei hij ten slotte en hij liet zijn beker zakken. “Je hebt zelf de wand tegen haar clitoris gehouden terwijl ze was vastgemaakt. Er was geen pijn, enkel een verdomd intens genot.”

Thomas’ mondhoek krulde omhoog bij de herinnering. “Dat was spannend,” zei hij. “Dat vond ik leuk om te doen.” Zijn gezicht betrok. “Na het bezoek aan die bdsm-club wilde ik haar zachtaardig domineren, zoals die kennis van jullie had uitgelegd. Isa kapte dat toen af, het was voor haar niet genoeg.”

Isabel knikte met neergeslagen ogen. “Hij voelde niet dominant aan,” bekende ze. “En dat heb ik juist nodig.”

Martin knikte langzaam en keek Thomas aan. “Als je nu eens probeert om haar thuis vast te binden, te blinddoeken en dan met een wand helemaal gek maakt van genot? Het hoeft niet altijd keihard te zijn. Sandra ziet me al aankomen, elke dag met een zweep…”

Sandra lachte. “We hebben zo'n drie of vier keer in de week seks met elkaar,” gaf ze toe. “En eens per week een echte sessie in de speelkamer. Soms iets vaker, soms zit er meer tijd tussen. Daarnaast plagen we elkaar en dagen we wel uit, maar dan komt er niet meteen een sessie.”

Thomas keek haar aan. “Ik kan dit niet. Ik ben als de dood dat ik haar pijn doe.”

Sandra keek hem begrijpend aan. “Is dat het enige dat je tegenhoudt?”

Thomas knikte flauwtjes.

“Zou je haar willen domineren als je zeker weet dat het haar geen pijn doet?”

Hij raakte in de war. “Hoe kan een zweep niet echt pijn doen als er rode striemen worden gemaakt?”

Sandra glimlachte. “Pijn en genot versterken elkaar. Als Martin me nu hard met een zweep zou slaan, zou ik hem meteen bij zijn ballen grijpen. No offence, schat,” voegde ze er liefjes aan toe tegen haar man.

Ter overgave hief Martin zijn handen. “Ik blijf uit je buurt,” antwoordde hij met een grijns.

Sandra lachte en keek weer naar Thomas. “Maar als hij me streng aankijkt en met zijn vingertoppen mijn huid raakt, raak ik al opgewonden. Als hij dan rustig begint en steeds harder slaat, dan versterkt dat het genot. Hij begint nooit hard, hij bouwt het op. Vaak wisselt hij die slagen af met iets lekkers, zoals het strelen van mijn kutje of borsten. Pijn zorgt ervoor dat je adrenaline aanmaakt, dan voel je die pijn minder. Het genot zorgt voor endorfine. Die twee werken goed samen. De pijn lijkt minder te zijn, het genot juist des te intenser.”

Thomas dronk van zijn thee. “Ik kan het me gewoon niet voorstellen dat iemand geniet van een zweep. Of welke andere vorm van pijn dan ook.”

Martin twijfelde even, maar besloot toen toch de stap te zetten. “Als je wilt, kan ik je laten zien wat een zweep bij Sandra doet,” zei hij kalm. “Het begin zal een beetje confronterend zijn, maar ik garandeer je dat je zult zien dat ze geen pijn zal hebben.”

Thomas keek naar Sandra, die warm naar hem glimlachte. “Je moet het zelf weten,” zei ze. “Het zou je kijk op bdsm kunnen veranderen.”

Hij knikte flauwtjes. “Oké,” zei hij onzeker. “Maar ik heb al een paar keer gezien dat je een zweepje gebruikte.”

Martin knikte. “Dat klopt, toen heb je gezien dat het voor opwinding zorgde. Nu ga ik een stap verder.”

Isabel pakte Thomas’ hand en kneep er bemoedigend in.

Boven in de speelkamer begon Sandra zich al uit te kleden voordat Martin iets hoefde te zeggen.

“Maak het je gemakkelijk,” zei Martin tegen Thomas. Hij pakte de boeien uit de la en gaf ze aan Sandra, die ze om haar enkels en polsen deed.

Martin schoof de tafel naar het midden van de kamer en zette hem onder de ketting die aan het plafond hing. Het vloerkleedje dat er lag, schoof hij met zijn voet opzij.

Thomas kneep in Isabels hand. Hij voelde zich ongemakkelijk.

Isabel kwam dicht tegen hem aan staan. “We kunnen weg als je het echt niet wilt,” zei ze zacht. “Ik vind het al fijn dat je het probeert. Dat betekent veel voor me.”

Thomas knikte kort, maar bleef zwijgen. Hij legde zijn arm om haar middel.

Sandra trok de laatste boei vast en kwam vervolgens bij Martin staan. Martin kuste haar op de mond voor hij haar op haar rug op de tafel liet liggen. Hij maakte de polsboeien aan de ketting vast.

“Doe je benen omhoog,” zei hij tegen haar. “Je weet wat de bedoeling is.”

Sandra trok gehoorzaam haar benen op. Met haar benen gespreid maakte hij haar enkelboeien aan de ketting vast. Hij liep naar het kastje terug en pakte er een rijzweepje uit.

Isabel merkte dat Thomas zijn greep om haar middel verstevigde. “Hij doet niks dat zij niet wilt,” stelde ze hem gerust. “Kijk maar naar haar ogen.”

Thomas kon inderdaad zien dat Sandra verlangend naar Martin keek. Toch bleef hij het een eng idee vinden dat Martin haar met die zweep zou gaan slaan.

Maar dat deed Martin niet. Hij liet het zweepje op en neer gaan tussen haar schaamlipjes, die het leer leken te omhelzen. Sandra beet op haar onderlip en keek verlangend naar hem op. Martin legde zijn hand op haar borst en kneep er een beetje in. “Wil je klaarkomen?” vroeg hij.

Sandra knikte en keek gretig naar hem op. “Ja, meneer,” antwoordde ze.

Martin liet haar borst los en legde zijn hand op haar kutje. Hij streelde haar lipjes en liet het leren flapje van het zweepje over haar clitje gaan. Verlangend bleef ze hem aankijken.

Martin haalde zijn hand weg en liet het zweepje op haar bovenbeen neerkomen. Sandra's borsten kwamen omhoog toen ze even scherp inademde. De tweede tik kwam op haar lipjes. Ze kreunde en bewoog met haar heupen.

“Stilliggen,” waarschuwde Martin.

“Sorry, meneer,” antwoordde ze hees.

Martin tikte met het zweepje op haar clitje. Sandra kreunde en keek hem vol verlangen aan.

Isabel hield Thomas’ hand vast. “Ze wil dit,” hielp ze hem fluisterend herinneren. Thomas knikte, maar zei niks. Hij bleef strak naar Sandra kijken.

Met zijn vingers streelde Martin Sandra's kutje. “Je bent kletsnat,” zei Martin. “Zal ik dan maar ophouden?”

Sandra bewoog met haar heupen. “Nee, alsjeblieft,” zei ze. “Niet stoppen, meneer.”

Martin liet het zweepje wat harder neerkomen. Ze kreunde weer en er ging een schok door haar heupen. De tikken volgden elkaar sneller op. Sandra sloot haar ogen, kreunde luid en draaide met haar heupen.

Thomas twijfelde of hij weg zou lopen of niet. Hij hield Isabels hand stevig vast. Hij kon zien en horen dan Martin het zweepje steeds iets harder liet neerkomen. Met gesloten ogen gooide Sandra haar hoofd achterover. Haar gezicht betrok.

Thomas verstijfde toen Sandra opeens een schreeuw uitte. Luid kreunend trok ze met haar benen, maar de boeien hielden haar benen gespreid. “Mag ik… aaah!” Met een luide gil kwam ze klaar. Haar rug kwam een stukje omhoog van de tafel.

Martin stopte echter niet. Sandra bleef kreunen en schreeuwen en klaarkomen. Spetters vocht werden uit haar kutje geperst en sproeiden omhoog. Verbijsterd keek Thomas hoe ze spuitend lag klaar te komen door het zweepje. Enkel een zweepje, dat op haar clitje kletste, bezorgde haar het orgasme.

Uiteindelijk stopte Martin en legde hij zijn hand op Sandra's buik. Kreunend en hijgend bleef ze liggen. Martin boog zich over haar heen en kuste haar liefdevol op haar mond. Daarna maakte hij haar polsen en enkels los van de ketting.

Thomas keek naar Martins overhemd, waar spetters van Sandra's orgasme op te zien waren. “Kwam ze spuitend klaar op een zweepje?” vroeg hij ongelovig.

Martin knikte en liet het zweepje op de grond vallen. “Dat klopt,” antwoordde hij. “Dat is wat die combinatie van pijn en genot kan doen. Ik hoef het enkel op te bouwen.”

Isabel was erg onder de indruk, maar hield zich in om Thomas’ moment niet te onderbreken. Ze waren hier nu voor hem, niet voor haar.

Sandra ging op de rand van de tafel zitten en glimlachte voldaan. “Sorry voor je overhemd,” zei ze ondeugend.

Martin grijnsde. “Het spijt je helemaal niet. Pak je een handdoek voor de vloer?”

Thomas bleef naar het zweepje kijken. Hij had geen idee dat vrouwen er echt door konden klaarkomen. “Heb je hard geslagen?” vroeg hij.

“In het begin niet,” antwoordde Martin. “Dat bouwde ik rustig op. Uiteindelijk kwam hij best hard neer. Je kunt aan haar gezicht en lichaam zien wanneer het te hard gaat, dat is even uitzoeken. Zullen we weer naar beneden gaan? Dan kun je het even laten bezinken terwijl we even een broodje eten.”

Sandra had een badjas aangetrokken voor ze naar beneden gingen. Ze had de oven aangezet en legde de broodjes klaar. Martin zette ondertussen koffie en thee.

Thomas ging zitten en keek Isabel aan. “Is dit wat je wilt?” vroeg hij. Er zat geen oordeel in zijn stem, het was een oprechte vraag.

Isabel knikte. “Het is ontzettend spannend,” antwoordde ze. “Om te doen wat hij zegt, afwachten wat hij van plan is, weerloos en overgeleverd zijn… Ik geniet ervan en ik vind het ook fijn dat hij van mij geniet. Het is geweldig om te zien dat hij trots op me is, dat geeft me een goed gevoel.”

Thomas zette zich schrap. “Hij?”

“Niet per se Martin,” corrigeerde Isabel zichzelf snel. “Maar de Dominant in het algemeen.”

Thomas knikte langzaam. “Dus dit verwacht je van mij?”

Ze legde haar hand op zijn bovenbeen. “Ik verwacht niks van je,” zei ze. “Maar ik hoop het wel.”

Martin zette de bekers op tafel en ging zitten. “Het ziet er allemaal erg indrukwekkend uit, maar het is juist ontspannend,” zei hij kalm. “Het is een goede manier om het dagelijkse leven even van je af te zetten. Bovendien krijg je er ook zelfvertrouwen van. Als je een grens verlegt, kan dat je een enorme boost geven. Weet je nog waarom je Isabel een tijdje terug in haar blootje de keuken in liet komen?”

Thomas dacht terug aan die dag. Hij had gezien hoe Martin haar domineerde, hij had een beetje geholpen en had haar toen even voor zichzelf… “Ik voelde me dominant,” realiseerde hij zich hardop. “In een opwelling liet ik haar in haar blootje naar beneden gaan.”

Martin glimlachte. “Precies. En hoe voelde je je toen je haar in de keuken zag staan en ze zichzelf aanbood?”

Thomas keek Isabel aan, die hem hoopvol aankeek. “Ik voelde me trots,” antwoordde hij. “Trots dat ze het durfde en het ook echt deed. Trots dat ze je kon laten genieten. Trots dat ze mijn vriendin is.”

Martin knikte. “Inderdaad. Dat voel ik ook als ik naar Sandra kijk.” Hij pakte zijn beker op.

Sandra zette het beleg op tafel. “Wil je het proberen?” vroeg ze. “Met Isabel?”

Thomas knikte langzaam. “Is goed, maar…” Hij twijfelde voor hij verderging. “Kun je me helpen?” De zachtere stijl van domineren van Sandra paste beter bij hem dan de strenge en harde aanpak van Martin.

Ze haalde de broodjes uit de oven en zette ze op tafel. “Als je dat wilt, natuurlijk, maar ik denk niet dat je hulp nodig zult hebben.”

“Ik vind het moeilijk om te beginnen,” gaf hij toe. “En wij wonen allebei nog bij onze ouders, dus thuis hebben we ook niet veel mogelijkheden.”

Sandra glimlachte hartelijk. “Je hebt geen compleet ingerichte ruimte nodig om iets leuks te doen. Maar als je wilt, mag je onze kamer wel gebruiken. Martin en ik kunnen ook een keer een dagje weg, dan hebben jullie wat meer privacy.”

Ze aten van de warme broodjes terwijl ze over luchtiger onderwerpen praatten. Isabel vond het stiekem jammer dat Thomas hulp had gevraagd aan Sandra in plaats van aan Martin, maar ze was wel blij dat hij het nog eens zou proberen.

Na het eten ruimde Martin de tafel af. “Zullen we dan maar?” vroeg Sandra.

Ze volgden haar naar boven terwijl Martin beneden bleef. “Kleed je maar uit,” zei Sandra tegen Isabel. Terwijl die zich uitkleedde, pakte Sandra de boeien, twee stukken touw en de blinddoek.

Ze pakte Isabel bij haar pols en leidde haar naar het bed. Ze pakte het kussen van het bed en hing die over de spijlen van het voeteneind. “Kom maar bij het bed staan,” zei ze tegen Isabel. “Leun achterover met je rug tegen het kussen.”

Isabel ging bij het voeteneinde staan en leunde met haar rug tegen het kussen. Sandra deed haar de polsboeien om en bond haar armen gespreid aan het hoofdeinde vast. “Spreid je benen. Verder.”

Isabel spreidde haar benen verder en voelde hoe Sandra haar de boeien omdeed. Vervolgens bond ze haar enkels vast aan het bed.

Ze ging rechtop staan en legde haar hand op Isabels buik. “Wat adem je snel,” merkte ze plagend op. “Ben je zenuwachtig?”

Isabel beet op haar onderlip en keek Sandra aan. “Het valt mee,” antwoordde ze eerlijk.

Sandra liet haar hand over Isabels onderbuik gaan. “Adem je dan zo snel omdat je geil bent?” vroeg ze plagend.

Isabel bloosde een beetje. “Ik denk het,” gaf ze zacht toe.

Sandra pakte de blinddoek op. “Ben je er klaar voor?” Net toen ze Isabel de blinddoek voor wilde doen, kwam Martin de speelkamer in.

“Jeroen belde net, ik moet naar mijn werk,” zei hij terwijl hij de knoopjes van zijn overhemd losmaakte. “Er is een ongeval geweest.” Zonder op Sandra's reactie te wachten trok hij zijn overhemd uit, ging de kamer uit en trok de deur achter zich dicht om een schoon shirt aan te trekken.

Sandra probeerde rustig te blijven. “Hij wordt wel vaker opgeroepen,” stelde ze Thomas en Isabel gerust. “Dat is het nadeel van zijn functie. Zullen we verdergaan?”

Isabel keek even naar de gesloten deur. Martins gespannen blik zag ze nog voor zich. Ze hoorden hem haastig de trap af lopen. Wat was er gebeurd? Toch knikte ze naar Sandra. Ja, ze wilde doorgaan.

Sandra deed haar de blinddoek voor. Vervolgens liep ze naar Thomas, legde haar arm om hem heen en leidde hem naar het kastje. “Ik wil dat je hier minstens twee dingen uit haalt die je bij haar gaat gebruiken. Het hoeft niet tegelijk en je mag zelf weten hoe je het gebruikt. En pas op, want twee klemmetjes reken ik als één ding.”

Thomas twijfelde en bekeek de inhoud. Hij koos de wand omdat hij wist dat ze daar erg heftig op zou klaarkomen, maar wat zou hij nog meer kiezen? Hij keek naar de vibrator, de klemmetjes, zweepjes, buttplugs. Hij twijfelde.

Uiteindelijk pakte hij de klemmetjes die een zwart rubberen dopje bij het uiteinde hadden en koos voor het zweepje met de leren sliertjes. Hij had er zijn twijfels bij, maar hij wist dat Isabel hiervan zou genieten.

“Drie dingen?” zei Sandra, zich bewust van het feit dat Isabel haar hoorde maar niks kon zien. “Indrukwekkend. Ga je gang, het is jouw feestje.”

Isabel beet zachtjes op haar onderlip. Ze kon niet wachten tot Thomas in actie zou komen.

* * * * *

Note van de auteur:

Bedankt voor de vele reacties die jullie geven! Ik waardeer ze enorm!

Leuk dat jullie zo betrokken zijn en meeleven. De personages blijven zich ontwikkelen, maar daar verklap ik nog niks over.

Tot volgende week! xxx