De Cult Van Ovulia - 8

De ochtend na onze boswandeling vraag ik Aliya om te vertellen uit het boek van de cult. Terwijl ze legendes over verschillende hogepriesteressen voorleest, verleid ik haar door haar te strelen en te verwennen. Het één leidt tot het ander, en even later ligt Aliya op haar rug in bed terwijl ik haar harder neuk dan ooit. Als we onze lust de vrije loop hebben gelaten, vallen we allebei direct weer in slaap.

Langzaam word ik wakker. Hoe lang hebben we geslapen? Een dichte mist vult mijn schedel. Ik knipper met mijn ogen. Het is ochtend. Aliya ligt tegen me aan, haar hoofd op mijn borst. Donkerbruine haren omkransen haar gezicht en kriebelen op mijn borst. Haar diepe ademhaling vertelt me dat ze slaapt.

Ik veeg een lok uit haar gezicht. Eén blauw oog gaat op een kiertje open en kijkt me aan. “Hey,” zeg ik, met krakende stem. “Ik heb even wat lucht nodig. Blijf jij maar liggen.” Voorzichtig beweeg ik onder haar weg. Zo stil mogelijk trek ik mijn kleren aan. Nog voor ik de deur uit ben, is Aliya alweer in slaap gevallen.

Doelloos dwaal ik door het dorp. Mijn lichaam is uitgeput, en het lukt me niet om me op mijn eigen gedachten te concentreren. Voor mijn gevoel loop ik in cirkels. Een klein huis met een rode deur, daar ben ik toch eerder langs gelopen? Maar als ik de hoek om ga, sta ik in een straat die me totaal onbekend voorkomt.

Misschien moet ik even de natuur in, dat helpt altijd om mijn gedachten te ordenen. Niet te ver, gewoon een klein stukje. Als houvast volg ik de rivier waar ik ook met Aliya heb gelopen. Het bos is kalm. De wind die door de bladeren waait en het vrolijke lied van de vogels voelen voor mijn brein als een koud kompres op een wond. Na een tijdje wandelen rust ik uit op een mossige boomstronk langs het water. Lange tijd staar ik naar de patronen in de dans van de bladeren boven mij. De rivier spoelt mijn gedachten stroomafwaarts.

Uiteindelijk vertelt de zakkende zon mij dat het tijd is om terug te gaan.

Wanneer ik het dorp nader, vang ik een geluid op in de verte. Ik herken het direct: staal tegen staal. Mijn hartslag versnelt. Een zwaardgevecht? Het geluid komt uit de richting van het dorp. Een aanval? Onrust? Is Aliya in gevaar? Ik grijp mijn zwaard van mijn rug en versnel mijn pas. Takken striemen mijn gezicht en mijn armen terwijl ik met grote stappen zo direct mogelijk richting het dorp ren.

Voorzichtig stap ik uit de bosrand, speurend naar de bron van het geluid. Het dorp ligt in een kleine vallei, omringd door weilanden en boomgaarden, die ik vanaf hier goed kan overzien. Het gekletter van staal klinkt nu luider, maar ik zie nog niets. Goed nieuws - dan is het in elk geval geen grote aanval of overval.

In een boomgaard in de vallei weerkaatst het licht van de ondergaande zon op een metalen lemmet. Er wordt gevochten tussen de appelbomen! In eerste instantie zet ik het op een rennen, maar al snel zie ik dat het slechts twee mannen zijn die vriendschappelijk sparren. Geen serieus gevecht, gelukkig. Vals alarm. Ik berg mijn zwaard weer weg en volg een zandpad in de richting van de boomgaard.

Terwijl ik nader, observeer ik de vechters. Ze zijn wat ouder dan ik, vermoedelijk begin dertig. De lange man met het zwarte haar lijkt de betere van de twee. De andere man, kaal en gespierd, wordt steevast door hem in een hoek gedreven. Een hoge slag wordt gemakkelijk gepareerd en bestraft met een snelle steek. Met een zwaardpunt tegen zijn buik geeft de kale man zich gewonnen. De ander geeft hem een aanwijzing, ze zetten twee passen achteruit, en beginnen opnieuw.

Ik kondig mijn aanwezigheid aan als ik dichterbij kom. De zwaardvechters begroeten mij vriendelijk. De man met het zwarte haar stelt zich voor als Kai, de kale man als Jorran. Ze wonen allebei in het dorp en oefenen voor een toernooi dat de landheer binnenkort organiseert. Ze accepteren dankbaar mijn aanbod om samen te trainen.

Een zwaard is een krachtig instrument voor focus. De wereld vervaagt. Het enige wat nog telt, is het staal in je hand en de tegenstander voor je. Zodra ik de gevechtspositie aanneem met het vertrouwde gewicht van het wapen in mijn hand, wordt het voor het eerst vandaag rustig in mijn hoofd.

Eerst spar ik een ronde tegen Jorran. De kale man vecht als een woeste stier: vol dreiging, maar zonder finesse. De krachtige aanvallen van zijn grootzwaard zijn eenvoudig te voorspellen en dus te ontwijken. Hij schreeuwt van frustratie als ik voor de zoveelste keer lichtvoetig uit de baan van zijn zwaard stap, en hij het lemmet los moet wrikken uit een tak boven ons hoofd. Als hij daarna uithaalt voor een weidse slag duik ik vlug onder het zwaard door en druk mijn zwaardpunt in zijn rug. Hij steekt zijn armen lachend omhoog als teken van overgave.

“Niet gek, Jorran. Je maakt goed gebruik van je kracht. Maar je bewegingen zijn te ongecontroleerd, daardoor geef je mij de kans om ze te ontwijken. Probeer beheerster te zijn in je aanvallen. Let op je ademhaling, dat helpt mij altijd. En kijk naar je tegenstander en probeer te voorspellen wat hij gaat doen.”

In de tweede ronde vind ik Kai tegenover me. Hij is lang en tenger, maar veel vaardiger dan Jorran. De variatie in zijn aanvallen vertelt me dat hij met een capabele instructeur heeft getraind. Het vraagt flink meer concentratie om hem af te weren. Als ik een paar eerste aanvallen probeer, pareert hij die ook zonder problemen. Maar ondanks mijn vermoeidheid, is het verschil in ervaring te groot. Zodra ik zijn stijl voldoende heb afgetast, weet ik snel zijn zwaard naar de grond te dwingen en zet ik mijn pommel tegen zijn nek.

“Kijk, kijk, niet slecht. Met wie heb je getraind?” vraag ik.

“Mijn vader,” antwoordt Kai, na hijgend van het gevecht. “Hij heeft vroeger in het leger gediend, en mij ook wat dingen geleerd.”

“Ik vermoedde al zoiets. Je vecht als een soldaat. Je bent snel en gevaarlijk, maar je oriënteert je te veel in één richting. Let op je voetenwerk. Een goede zwaardvechter blijft constant in beweging en zet zijn tegenstander op het verkeerde been.”

We sparren nog enkele rondes. Jorran en Kai zijn leergierig en proberen mijn adviezen zo goed mogelijk op te volgen. Het zwaardenspel verdrijft ook de mist uit mijn hoofd. Pas als het echt donker is, bergen we onze zwaarden op en lopen we voldaan en vermoeid terug naar het dorp.

-

Terug in onze kamer vind ik Aliya weer verdiept in het boek. “Hey lieverd, hoe is het hier?” vraag ik.

Ze kijkt nauwelijks op, verzonken in de cryptische tekens. “Goed,” mompelt ze. “Ik heb al gegeten.”

“Oké. Een paar mannen uit het dorp hebben me uitgenodigd om wat met ze te drinken. Dus ik ga naar beneden. Als je me zoekt, ben ik in de gelagkamer, oké?”

Aliya knikt afwezig, duidelijk in diepe concentratie en niet in de stemming om gestoord te worden.

In de gelagkamer vind ik Jorran en Kai aan een lange tafel met andere mannen uit het dorp. Zodra ze mij zien, roepen ze enthousiast mijn naam. “Daar is hij, de meesterzwaardvechter!” roept Jorran met luide stem, terwijl Kai knikt en grijnst.

“Dit is de man waar we over vertelden,” voegt Kai toe. “Hij heeft ons net de fijne kneepjes van het zwaardvechten geleerd.”

De mannen stellen zich één voor één aan me voor, maar het zijn te veel namen om te onthouden. Terwijl ik een plek op de bank zoek, word ik al overladen met vragen over mijn afkomst en waar ik zo goed heb leren zwaardvechten. Ik glimlach. Deze bewondering is natuurlijk overdreven, het zegt meer over hun dan over mijzelf. Zó goed ben ik nou ook weer niet. Maar voor vanavond laat ik hun complimenten zonder protest over me heen komen, als een emmer warm water tijdens het baden. Ze hangen aan mijn lippen als ik enigszins aangedikte verhalen vertel over Symon, de wapenmeester die mijn vader tijdens de zomermaanden inhuurde om mij en mijn broers te leren vechten.

Het doet me goed om onder mannen te zijn. De afgelopen dagen met Aliya waren heerlijk, maar een man kan niet leven op alleen vrouwelijk gezelschap. Ik lach hartelijk om de grove grappen die ze maken, en geef het al snel op om hun drinktempo bij te houden. Ze vertellen met smaak sterke verhalen over het dorp en roddels over hun landheer, een gezette man die schijnbaar ongelukkig getrouwd is en zijn lege bed vult met elke jonge vrouw die hij kan verleiden.

Na een tijdje haalt één van de mannen een zak dobbelstenen tevoorschijn, en verstrijkt de rest van de avond met dobbelen, bluffen, en luid gevloek. Ik waag ook een gok en verlies prompt een paar zilverstukken aan Jorran, tot grote hilariteit van de anderen.

Plotseling voel ik een zachte hand op mijn schouder. Ik draai me om en kijk recht in de ogen van Aliya. De taveerne is bijna leeggelopen en het is laat, zeker na middernacht. Aliya kijkt me bezorgd aan. “Thomas?” vraagt ze zacht.

Haar blik is serieus en trekt me uit het gokspel. Ik sta op, enigszins wankelend, en loop met haar naar een rustige hoek. “Wat is er?” vraag ik terwijl ze op mijn schoot gaat zitten.

“Ik maak me zorgen. Ik denk dat je gelijk had. Over die drankjes, bedoel ik. Of nou ja, niet over die drankjes, maar over het gevaar. De ringen. Dat de ringen gevaarlijk zijn.”

Mijn hand gaat als vanzelf onder haar jurk om haar rug te strelen. Mijn benevelde brein heeft wat moeite om te volgen wat ze bedoelt, maar dan komt het terug. De waarschuwing van het kruidenvrouwtje, de verschrompelde pink van de man die te veel miraal-extract had gedronken. Dat gevaar. “Oh, lieverd. Wat dan?” vraag ik.

Haar stem is onvast terwijl ze woorden geeft aan haar zorgen. “Er staat een verhaal in het boek. Over een hogepriesteres die de ring dag en nacht droeg. Geloofde dat het haar dichterbij Ovulia bracht. Dat ze heiliger zou worden dan alle anderen. Maar ze werd gek. Seksverslaafd. Kon zich niet meer normaal gedragen. Wilde geen kleding meer aan.”

Het brengt Aliya duidelijk van haar stuk. “Oh, schatje. Ben je bang dat dat ook met ons gaat gebeuren?” Ik blijf haar geruststellend over haar rug strelen.

“Ja, misschien wel? Wie weet. Straks worden wij ook gek, Thomas.”

Zou het? Ik was het nota bene zelf die hier gisteren over begon. Nu voelt het als een onwaarschijnlijk risico, een overdreven angstbeeld. Wat kan ons nou gebeuren? We zijn hier veilig, tussen vriendelijke mannen die naar me opkijken. Mijn lichaam voelt sterk, een warme roes vult mijn aderen. We hoeven ons toch geen zorgen te maken? Alles komt vast goed.

“Lieverd, je maakt je vast te veel zorgen,” zeg ik. “We hebben die ringen pas net gevonden. En door jouw speurwerk weten we nu dat we een beetje voorzichtig moeten zijn. We laten ons heus niet gek maken, hoor.”

“Denk je dat echt?” Aliya’s ogen staan vol verwachting, ze wil graag geloven dat ik gelijk heb. Haar spieren laten wat van hun spanning los.

“Ja, dat komt goed. Weet je wat, anders doen we ze af. Dan kan Ovulia ons ook niet gek maken.”

“Dat is een goed idee,” zegt Aliya.

We maken allebei geen aanstalten om de ring van onze vinger te schuiven.

Ik trek haar dicht tegen me aan. “Het komt goed, schatje.” Ze leunt naar me toe en zoent me.

Het begint als een kus, maar haar lippen laten de mijne niet los. Haar hand gaat door mijn haar. Ik open mijn lippen, en Aliya volgt. Onze tongen raken elkaar. Ik kantel mijn hoofd en duw mijn tong verder haar mond in. Ze spiegelt mijn bewegingen, en onze tongen verstrengelen zich steeds verder met elkaar.

Mijn andere hand glipt ook onder haar jurk. Mijn vingers glijden over de blote huid van haar zij en haar rug. Als Aliya schrijlings op mijn schoot komt zitten, hoor ik gejoel van de andere tafel. Het deert ons niet, wij beleven ons eigen moment. Mijn handen dwalen onder haar jurk terwijl we tongzoenen.

In mijn broek begint een flinke bobbel te vormen. Aliya merkt het ook, en drukt haar heupen tegen mijn kruis. Langzaam beweegt ze heen en weer over de stof van mijn broek. Het is lekker, maar ook erg beknellend.

Aliya’s handen glijden omlaag en maken langzaam mijn gesp los. Dan steekt ze haar hand in mijn broek en grijpt ze mijn pik door de stof van mijn onderbroek. Een kreun ontsnapt aan mijn lippen. Onze lippen zijn nog steeds stijf tegen elkaar gedrukt in een woordeloze zoen. Wat is ze van plan? Ik weet niet waar dit heen gaat, maar het is te lekker om het te willen stoppen.

Aliya sjort mijn broek wat omlaag en bevrijdt mijn lul uit mijn onderbroek. Ze tilt de voorkant van haar jurk wat omhoog, en drukt haar kruis tegen mijn lul. Daaronder voel ik haar naakte huid, ze draagt weer geen onderkleding! Mijn pik is geklemd tussen mijn buik en haar zachte kutlipjes. Zwoel beweegt ze haar heupen op en neer, zodat ze met haar kutje mijn lul masseert.

Ze verbreekt de kus en fluistert in mijn oor. “Oh, Thomas, ik wil je…” Ze tilt haar heupen op, met één hand leidt ze mijn eikel naar haar ingang. Langzaam zakt ze er overheen.

Ik kijk met één oog over haar schouder. Heeft iemand door wat er gebeurt? De meeste mannen lijken vooral weer gefocust op de dobbelstenen, maar Jorran vangt mijn blik en geeft me een vette knipoog. Heeft hij door dat mijn pik in Aliya’s kutje glijdt? Of denkt hij dat we alleen aan het zoenen zijn?

Haar warme opening zakt volledig over mijn stijve lul. Zelfs zonder voorspel is Aliya nat genoeg dat ik makkelijk bij haar naar binnen glijd. Als ik helemaal binnen ben, begint ze draaiende bewegingen te maken met haar heupen. Ze slaat haar armen om mijn rug en houdt me stevig vast.

We zitten volledig in het zicht, ook al zijn we naar de andere kant van de zaal gelopen. Gelukkig zijn de mannen nog druk aan het dobbelen. Ik denk niet dat ze veel zouden kunnen zien, per se. We zijn allebei in principe gekleed, Aliya’s jurk hangt over mijn knieën en verbergt wat er gebeurt. Maar als ze zouden kijken, moet het ook wel vrij duidelijk zijn dat er iets gaande is. Ik bedoel, we zeggen niks, ze zit op mijn schoot met haar armen om me heen, en de manier waarop ze haar heupen beweegt…

Aliya smoort mijn gedachten in een zoen. Haar heupen draaien hypnotiserend rond, haar warme kutje stimuleert mijn pik. Het is erg lekker, ook al mis ik de beweging van het in- en uit gaan. Ik voel haar schaamlipjes over mijn huid en zelfs de druk van haar klitje. Zo diep ben ik nu in haar, zo dicht tegen haar aan.

Als de eerste verbazing wat wegzakt, wen ik aan het idee dat we hier zo in het openbaar bezig zijn. Sterker nog, het idee begint best opwindend te voelen. Stel dat die dorpsmannen ons door zouden hebben, wat dan nog? Ze zien mij als de grote zwaardvechter, en Aliya waarschijnlijk als een exotische schoonheid. Ik heb niks om me voor te schamen. Laat ze maar kijken en jaloers zijn. Zij mochten willen dat ze zo’n knappe vrouw hadden, die zo geil op me is dat ze me midden in de taveerne bespringt.

Aliya geniet enorm van de draaiende beweging. Ze kreunt zachtjes in mijn mond terwijl ze kleine rondjes draait op mijn lul. Ik masseer haar van binnenuit in alle richtingen. Ik voel haar genot, en weet dat zij het mijne voelt. Het voedt een bijzonder diepe connectie, alsof we één geest zijn. Met haar zo dicht tegen me aan, terwijl ik de sensaties in haar lichaam met haar deel… het voelt bijna of ik haar gedachten kan lezen, of we werkelijk één worden.

Aliya legt haar hoofd op mijn schouder en fluistert in mijn oor: “Je vindt het geil, hè? Dat ze ons kunnen zien.” Shit, dat merkt ze dus ook. Het voelt fout, alsof ik dat niet zou moeten vinden. Maar ze heeft gelijk, het windt me inderdaad op. Haar stem klinkt ook niet alsof ze het erg vindt. Ik knik zonder iets te zeggen.

Weer hoor ik haar zwoele stem, heel dicht bij mijn oor: “Zullen we ze een beetje een show geven?”

“Wat bedoel je?” vraag ik.

Aliya’s stem is geil en ondeugend. “Je hebt je handen toch al onder mijn jurk… Als je die nou eens langzaam uittrekt, kun je er veel beter bij.”

“Maar je hebt er niks onder aan! Dan zit je hier helemaal naakt!” protesteer ik.

“Denk je dat ze dat erg zouden vinden?” Ze hijgt een beetje, van de inspanning en van de opwinding van dit idee.

“Ik denk het niet, nee,” zeg ik. In mijn hoofd vecht ik nog met het idee - ik wil Aliya ook voor mezelf houden, haar niet delen met een half dorp. Mijn opwinding wint het echter van mijn verstand, en al snel grijp ik naar de zoom van haar jurk en begint die langzaam omhoog te glijden. Die hangt eerst nog over mijn eigen benen en knieën omlaag, maar al snel niet meer. Aliya pakt met beide handen mijn hoofd vast en zoent me, waardoor ik mijn zicht op de andere tafel verlies. Ik sluit mijn ogen en geef me over aan mijn lust.

Over haar billen trek ik de jurk omhoog, over haar heupen. De hele taveerne heeft nu uitzicht op haar prachtige billen. Kunnen ze ook zien dat ik in haar zit? Kijkt er iemand? De nieuwsgierigheid vreet aan me. Nog verder trek ik haar jurk omhoog, over haar buik, naar haar borsten. Dan over haar borsten omhoog. Ik voel haar stijve tepels door de stof heen. De jurk hangt alleen nog om haar schouders, ze is bijna helemaal naakt. Dit moet iedereen nu toch door hebben? Ik kan het nog steeds niet zien, maar het kan bijna niet anders.

Ineens wordt het stil in de ruimte. Erg stil. Soms valt een geluid je pas op als het ineens weg is. Ineens hoor ik niemand meer lachen, er wordt niet meer gevloekt, geen pul die op tafel wordt gezet, geen rollende dobbelstenen. Ik voel bijna hoe ellebogen in zijen worden gepord, hoe wordt geknikt, gewezen. Aliya steekt haar armen omhoog, en ik trek de jurk over haar hoofd zodat ze helemaal naakt op mijn schoot zit. Er wordt gefloten en gejoeld.

Aliya kijkt achterom. “Kunnen jullie het goed zien?” vraagt ze aan de andere tafel. Over haar schouder zie ik gezichten die allemaal naar ons zijn gedraaid. Eén van de mannen roept: “Geile meid heb je daar, Thomas!” “Wat een billen!” roept een ander.

Aliya tilt haar heupen op en voor het eerst glijdt mijn pik weer een stukje uit haar. Zonder jurk die in de weg zit, kunnen de mannen duidelijk zien hoe mijn neukstaaf weer in haar kutje verdwijnt. Aliya buigt naar voren over mij heen, en begint op en neer te wippen. “Oooh, dit is echt heel geil…” fluistert ze in mijn oor.

Een aantal van de mannen staat op en komt wat dichterbij. Bij de meeste zie ik een flinke bult in hun broek staan, en al snel trekt een van hen zijn broek los en haalt zijn lul tevoorschijn. Terwijl Aliya op mij blijft wippen, begint hij zich af te trekken. Steeds meer mannen volgen zijn voorbeeld, en even later kijk ik naar allemaal blote pikken om me heen. Het zijn er minstens acht, misschien meer. Aliya kijkt om zich heen, van de ene stijve lul naar de andere. Ze fluistert: "Die mannen komen steeds dichterbij, ze kijken hoe ik je neuk… Hun pikken zijn zo stijf…”

Als we ze dan toch een show gaan geven, dan kunnen we het maar beter goed doen. Mijn verstand is helemaal weg, ik ben een slaaf van mijn eigen geilheid geworden. Ik pak Aliya stevig vast en in een vloeiende beweging sta ik op, met mijn pik nog steeds in haar kutje. Ik loop naar het hoofd van een tafel en leg haar op haar rug erop. “Zo, nu kan ik je echt neuken,” zeg ik. Langzaam beweeg ik naar achteren om mezelf uit haar te laten glijden, en dan stoot ik weer rustig naar binnen.

Aliya kijkt om zich heen naar de aftrekkende mannen. Haar blik blijft hangen op Kai, die ze naar voren wenkt: “Kom jij eens hier…” Kai stapt, met zijn pik in zijn hand, naar voren naar de tafel. Aliya strekt haar hand uit en raakt voorzichtig zijn eikel aan. Kai gromt goedkeurend. Ze pakt zijn hele staaf vast, en neemt het aftrekken van hem over. “Laat mij dit maar doen…” zegt ze.

Er stapt een tweede man naar voren, aan Aliya’s andere kant. Hij komt naast haar staan en pakt haar arm vast. Aliya kijkt om en legt zelf haar hand om zijn schacht, en begint beide mannen tegelijk af te trekken. Ze kreunen beide van genot.

Al snel komen meer mannen rond Aliya staan. Ze trekken zichzelf af terwijl ze met hun handen over haar lichaam strelen. Ze betasten haar borsten, haar tepels, haar buik, haar heupen.

Ondertussen voer ik het tempo op waarmee ik Aliya aan het neuken ben. Het is super geil om te zien hoe al deze mannen Aliya bewonderen, en ze geniet er zelf ook zichtbaar van. Mijn keiharde neukstaaf dringt diep haar neukgrotje binnen. Aliya heeft inmiddels haar lippen om Kai’s paal gevouwen en is hem aan het pijpen. Haar beide handen hebben een andere lul vast die ze langzaam aftrekt.

Het duurt niet lang voordat één van de mannen ineens kreunend klaarkomt. Hij blijft zichzelf aftrekken terwijl hij dikke klodders zaad over Aliya’s buik schiet. Aliya zat al dicht tegen een orgasme aan, en zijn warme sperma op haar lichaam duwt haar over de rand. Ze kreunt luid, met Kai’s pik in haar mond, terwijl ze schokkend klaarkomt. Ik beleef het orgasme met haar mee, maar zonder ejaculatie. Evengoed is het een super heftig gevoel dat ik met gesloten ogen en knikkende knieën beleef.

Als ik mijn ogen weer open, staan we niet meer in de taveerne. Aliya ligt op het altaar van het heiligdom in de tempel. Om haar heen staan nog steeds dezelfde mannen, maar nu allemaal geheel naakt. Ook ik ben de broek rond mijn enkels kwijt, maar sta nog steeds tussen Aliya’s benen met mijn stijve lul in haar warme kutje. Ondanks de verandering, komt dit op mij niet in het minst vreemd over. Het is logisch dat we hier zijn. Sterker nog, we waren hier al.

De neukpartij verloopt in een trance. Ik blijf Aliya eindeloos neuken, terwijl de mannen om haar heen klaarkomen en hun zaad over haar spuiten. Als ze klaargekomen zijn, duurt het niet lang voor ze zich weer melden voor een tweede ronde. Ze spuiten over haar heupen, haar buik, haar borsten, haar mond. Aliya heeft meerdere orgasmes, waarbij ik elke keer meegesleept wordt in haar climax. Haar “vrouwelijke” orgasmes stellen mijn “mannelijke” orgasme steeds een beetje uit, waardoor ik bijna eindeloos kan doorgaan.

Als ik uiteindelijk mijn ballen voel tintelen, ontplof ik. Mijn ballen legen zich volledig in haar warme kutje. Uitgeput val ik voorover, over het altaar en Aliya’s met zaad bedekte lichaam.

-

Met een schok kom ik weer bij bewustzijn. Van ver weg hoor ik Aliya’s stem: “Thomas?”

De Cult van Ovulia is terug, na een onderbreking van meer dan een jaar. Nieuwe lezers: welkom! Je begrijpt het verhaal waarschijnlijk beter als je begint bij deel 1, wat je kan vinden op mijn profiel. Er zijn een aantal nieuwe delen al gepland die de komende tijd zullen verschijnen.