Kan je bdsm loskoppelen van emotie?
Kan je seks loskoppelen van emotie?

Nee. Natuurlijk niet. Seks en bdsm gaan over emotie.
Zelfs de meest betekenisloze onenightstand veroorzaakt emotie.
De vraag hoe je met die emotie omgaat en ze laten aansluiten bij de emotie van de ander, dat is de echte vraag.

En de wonderlijke Eline weet al die emotie in een prachtverhaal te gieten. Steeds weer.
Top!!!

En ja, die cliffhanger… 😁

Jij toont hoe het moet zijn als het er niet toe doet hoe de wereld erover denkt, als je je hart en je gevoel volgt, als het leven een feest wordt dat verdiend gevierd te worden.
Je doet dit op de meest verleidelijke manier. Met woorden die lust en verlangen opwekken.
Jij doet dromen!!!
Heerlijk!

Twee prachtreeksen die samensmelten tot een nog mooier geheel. Je blijft ons verrassen. Ik ben enorm benieuwd tot welke erotische topmomenten dit zal leiden.

Dit verhaal was in elk geval als een zalig warm bad om in te wentelen.

Niets is sterker
Dan de stilte
Niets heeft zoveel kracht
Als het zwijgen van de nacht
Niets is sterker
Dan de stilte
Niets is sterker dan het woord
Dat niemand hoort
(Stef Bos)

De stilte van het Ushersyndroom staat in schril contrast met de stilte in de prachtige liefdesscene.
Jij verwerkt ze allebei in je verhaal in hun eigen rol.

Sterk! Heel sterk!

Menselijk!
Je personages zijn geen bordkartonnen figuren, maar mensen met emotie, met hun kwaliteiten en kwaaltjes, met dingen die hen bezighouden.
Fantastisch!

Doort dit soort dingen onderscheid je je van vele anderen.

Slot… steeds weer maakt dat woord me triest. Omdat het een afscheid is dat ik niet wil nemen.
Maar de hoop bestaat steeds bij jouw verhalen dat een personage weerkeert.

Ook nu was je verhaal weer zo enorm heerlijk om te lezen. Dank je! 😊

Gaandeweg komt er verandering. Maar niet via de geijjte cliché-paden. Net als we denken dat Thomas een grens heeft verlegd, duikt er weer de twijfel op. Andere mogelijkheden worden voorgesteld. Maar welke, daar moeten we helaas weer op wachten…

Schitterend verhaal, Eline!

Elk verhaal van jou is een feest. Een feest waarin het genot centraal staat. Waarin lust en verlangen geen vieze dingen zijn, maar net datgene dat ons boven onszelf doet uitgroeien.
Steeds weer is het een waar genot om me in je woorden te wentelen, om deelgenoot te zijn van de universele geilheid.

Een mooie ondertitel voor deze reeks zou “De ontdekking van de hemel” zijn.
Maar eigenlijk geldt dat evenzeer voor je andere reeksen. Je beschrijving van de schoonheid van het meest intieme is steeds zo betoverend goddelijk en mooi.
Steeds weer een plezier om me er in onder te dompelen.

Probeer iets nieuws…

Wat een uitdaging geef je ons. Hoe kan je bij het reageren steeds weer iets nieuws vinden met een serie als dit waarin elk deel even geweldig is als het vorige… als het niet al steeds beter wordt?