Bijna niet meer op gerekend, een vervolg op waarschijnlijk m'n favoriete verhaalreeks 😊
En weer zóóó herkenbaar en mooi beschreven. 😍
Mooi opgebouwde spanning ook, maakt héél benieuwd naar het vervolg...

Wat heerlijk ronkend en dramatisch geschreven. In een andere scene zou het misschien wat overdreven zijn, melodramatisch zelfs, maar hier past het zo perfect bij de sfeer van deze wending en het enorme schuldgevoel. Zonder meer weer een meer dan welverdiende tien dus!

Maar dat schuldgevoel roept bij de oplettende lezertjes wel de vraag op hoe het nou verder moet met die verkoper, diens onverwachte bezoek en het (voor hem) nog onverwachtere verloop daarvan. En vooral de belofte die je ons, je trouwe lezers, deed met dat "(wordt vervolgd)" en de beloftes die 'jij' die verkoper deed die die belofte aan ons rechtvaardigden ... 😥
Héél benieuwd met welke wending(en) je ons weer zult verrassen om het schuldgevoel, de bekentenissen van (dubbel)spel en die beide beloftes weer in een mooi, opwindend verhaal te laten culmineren.

Houd je ons alsjeblieft niet te lang in spanning? Je weet maar nooit of het hart van al je trouwe lezers die sterke cocktail van spanning en opwinding nog veel langer kan verdragen... 😬

O Leen, wat heb je me schandalig op het verkeerde been gezet.
Ik begreep echt niet waar dit vandaan kwam en naartoe ging.
Schrale troost dat uit de reacties op de voorafgaande delen blijkt dat ik niet de enige was.

Maar de kaderschets in dit intermezzo maakt ineens alles duidelijk.
Zo'n schitterende uitvergroting en karikatuur van de realiteit zie je alleen bij de hele groten onder de schrijvers.
Waar blijft de uitgever die jouw talent opmerkt en oppakt?

Ik was al fan, schandelijk genoeg eventjes aan het twijfelen gebracht door mijn misinterpretatie van het voorafgaande, maar ben nu FAN met grote hoofdletters!
Meer dan verdiende tien dus, en alleen omdat de schaal niet hoger gaat dan dat!

Twee episodes in deze intrigerende reeks schetsen samen een aardig beeld hoe nu verder.
Met een volslagen vreemde volgde ontgoocheling en een kater.
Met een vage bekende, zoals die kledingverkoper, was het al een heel ander verhaal en hield je wel zelf de spelregels in de hand.

Dus de conclusie ligt voor de hand. Die verkoper had je al meer in het vooruitzicht gesteld. En allicht ken je nog wel meer vage bekenden ... 😉

"En dan is er de camera. Die stille, onverbiddelijke getuige die daar op zijn staander staat. De lens, een donker oog dat alles registreert. Elke beweging van mijn heupen, elke trilling van mijn lichaam, elke kreun die ontsnapt aan mijn opengesperde lippen. Het vangt de gloed op mijn huid, de spanning in mijn spieren, het vocht op mijn dijen. En de naaktheid van mijn eigen lichaam. De rondingen die ik zo vaak in twijfel trek, de imperfecties die ik normaal verhul, de volle waarheid van mijn vrouwelijkheid... alles wordt vastgelegd. Geen pixel zal ontsnappen aan zijn blik."
Je weet wel hoe je ons gek moet maken Leen, bij zo'n veelbelovende omschrijving wil toch niemand dat fragmentje van datgene wat dat donkere oog dan wel heeft geregistreerd dat je ons in het vooruitzicht hebt gesteld missen?😊

Enige gevaar is natuurlijk dat de gekmakend geile gedachte aan dat die lens alles heeft geregistreerd zal doen verlangen naar meer, meer, meer 😍

Dus we hebben een record binnen handbereik? Gaan we toch eventjes breken voor Leen!
Als toch iemand haar eigen record verdient is het 'onze' Leen wel!
Nog eventjes eraan trekken en het is binnen 😏

Amai, Leen. Te laat voor de deadline maar wat voer jij de spanning op! 🤗

O Leen, je hebt jezelf weer overtroffen, wat een héérlijk verhaal! Zo pakkend en ook overtuigend geschreven dat ik onwillekeurig moet denken aan de woorden op je profielpagina "Veel van mijn verhalen (...) zijn gebaseerd op waargebeurde feiten"
Je maakt ons steeds nieuwsgieriger waar de grens ligt tussen feit en fictie. Had je ook zo'n presentje achtergelaten toen je die foto maakte voor je nieuwsbrieflezertjes? Heeft een echte verkoper model gestaan, of iemand anders in de echte wereld die zo als was in je handen was? Geeft Kris je echt meer ruimte voor zulke ondeugende spelletjes met anderen, of pak je die ruimte misschien gewoon zelf? ...

Rááázend benieuwd naar het vervolg!
En ... wat jammer dat tien het hoogste cijfer is dat je hier kunt geven :D

Wauw Leen, wat een schitterend verhaal. Perfect beschreven inderdaad, verbaasd me dat dit nog geen 10 heeft.
Die krijgt het in ieder geval van mij wel! 😍