Heerlijk die hulpeloosheid van die jongen, omringt door al die naakte verleidelijke vrouwen. Ik ben zo benieuwd hoe dit verhaal zich zal ontwikkelen en wat voor impact dit heeft op het leven van die jongen.

Weer op het puntje van mijn stoel. Kan niet wachten op het vervolg en wat in het tweede vakje zit wat Zora heeft gekozen.

Jeetje, wat laat je ons hier zien? Dit kan toch geen voorbode zijn van wat jou te wachten staat? Zeg me alsjeblieft dat je dit niet zomaar laat gebeuren. Jij verdient beter dan dit.

Maar ik heb met bewondering gelezen hoe je deze verkrachtingsscène beschrijft, helemaal vanuit Elise’ beleving. Een vulgaire daad zo intens en verfijnd neerzetten, zonder dat het zelf vulgair wordt, dat is echt een kunst. Geen opwindend verhaal dit keer, maar absoluut een eye-opener. Dikke 10 van mij.

Kristof gaat dit goed beantwoorden, daar twijfel ik niet aan. Gustave Eiffel is geen hersenkraker, zelfs niet met Zora’s lippen aan zijn oor en haar belofte voor een blowjob in zijn oor fluistert. Na dat juiste antwoord kan hij stoppen, het spel laten voor wat het is, jou eindelijk uit deze nachtmerrie halen. Maar eerlijk? Ik hoop dat hij dat niet doet. Ik hoop dat hij doorgaat, dat hij zwicht voor de spanning, voor de macht, voor de lust. Want dit spel is te opwindend om nu al te eindigen. Maar Leen, wat er ook gebeurt, ik meen het als ik zeg dat ik met je meeleef. Echt.

Zo opwindend om te lezen dat die hand op het strand écht was en wat dat met je deed. De hunkering om daarna alleen de stad in te gaan en je daar over te geven aan een willekeurige groep mannen… heerlijk.

Wat een zinderend slot. Jouw woorden trillen na, net als m’n lijf toen ik de beelden er ook weer bij zocht. Alles in dit verhaal ademt honger, nagenot en nieuwe lust. Dit voelt als het begin van iets nóg wilders. Of niet?

Leen… die foto's van jouw spetterende facial stonden nog vers in mijn geheugen. Maar dit verhaal? Dit maakt het blijvend. Dit gaat nooit meer weg. Heerlijk.

Dit verhaal tilt de foto's die ik al had naar een nieuw niveau. Alles krijgt nu context en dat maakt het alleen maar intenser. Ik voel weer die opwinding, die hitte. Jij laat het herleven, en verdomme, ik wil meer.

Dit tweede deel is waanzinnig. Je woorden in combinatie met die foto's? Onweerstaanbaar. Het is alsof ik het opnieuw beleef, maar dit keer van binnenuit.
En die buurman? Fuck, dat was spannend. Die onverwachte dreiging, het idee dat iemand jou kon betrappen was pure adrenaline. Gevaarlijk geil. Misschien een idee om verder uit te werken in je Exposed reeks.

Leen… wat een waanzinnig gevoel om jouw verhaal nu ook vanuit jouw perspectief te lezen. Na een weekend waarin ik je heb gevolgd, foto na foto, prikkel na prikkel, is dit de kers op de taart. Of nee, het vuur dat nog even oplaait in de nasmeulende as.