Het is zaterdag en burgemeester Cora-Yfke Sikkema van de gemeente Oldambt is vandaag BABS voor het huwelijk van Jan en Petra.

Het huwelijk vindt plaats in de trouwzaal van het prachtige in eclectische bouwstijl gebouwde stadhuis van Winschoten. Ontworpen door gemeentearchitect Klaas de Grooth in 1896.

‘Jullie zijn voor mij, ambtenaar van de burgerlijke stand verschenen, om, in tegenwoordigheid van ons allen te verklaren dat je bereid bent je aan de wettelijke verplichtingen te houden. Ik verzoek de aanstaande echtgenoten op te staan, elkaar de rechterhand te geven en mijn vraag te beantwoorden:

Verklaart u Jan Tersteeg aan te nemen tot uw wettige echtgenote Petra van Nimwegen en belooft u getrouw alle plichten te zullen vervullen, die door de Wet aan de huwelijkse staat worden verbonden?

Wat is daarop uw antwoord?’

‘Ja, ik wil’

‘Verklaart u Petra van Nimwegen aan te nemen tot u wettige echtgenoot en belooft u getrouw alle plichten te zullen vervullen, die door de Wet aan de huwelijkse staat worden verbonden?

Wat is daarop uw antwoord?’

‘Ja, ik wil’

‘Als ambtenaar van de burgerlijke stand van de gemeente Oldambt verklaar ik, dat Jan Tersteeg en Petra van Nimwegen vanaf dit moment door de echt aan elkaar zijn verbonden.

En op dat moment zijn jullie dus officieel getrouwd!’

Het bruidspaar kust elkaar waarna de ringen worden uitgewisseld en de huwelijksakte wordt ondertekend waarna de huwelijksceremonie wordt afgesloten.

Hun fotograaf neemt hen nu mee naar het prachtige in volle bloei staand rosarium alwaar hij hun huwelijksfoto’s schiet. De bruiloft wordt gevierd in het naastgelegen Gastrobar MOOD.

’s Nachts om halftwee komen Jan en Petra aan bij Jans kapitale villa aan de St. Vitusholt 7e laan.

Jan opent de voordeur.

Petra blijft staan en kijkt Jan aan.

Jan kijkt Petra aan.

‘Dit is nu ons huis’, zegt hij.

Maar Petra blijft staan.

‘Wil je dat ik je over de drempel til, maar je bent m’n eigendom niet. Je bent een vrij mens.’

Petra glimlacht en legt haar handen op zijn schouders en kust hem, ‘en daarom ben je nu mijn man.’

Maar ze blijft staan.

Dan pakt hij haar op met zijn sterke armen en tilt haar over de drempel van hun huis.

Dan kust hij haar. Zijn handen vinden de rits van de bruidsjurk en trekt die naar beneden.

Ze draagt geen bh.

Hij vindt dat leuk. Wat hij ook leuk vond is dat toen hij tegen haar zei dat hij een boobjob wel zag zitten en zij daar positief op reageerde.

Groot en stevig dat leek hem wel.

Hij is een echte macho en ook een seksist maar dat waardeert ze aan hem. Ze houdt van mannen die willen dat hun vrouw naar ze luistert en doen wat hij wil.

700CC meer was niet verstandig voor een eerste keer. Maar daar bleef het niet bij. Na de tweede boobjob waren ze pas echt groot.

Groot, stevig en een fit lichaam, hij kickt erop.

De bruidsjurk valt van haar lichaam en ze draagt enkel nog een sexy slipje.

‘Weet je wel dat je een lekker geil wijf bent’, zegt hij tegen haar.

Ze glimlacht, ja dat weet ze donders goed.

En dat hij haar een geil wijf neemt maakt haar geil.

Hij is een dominante man die weet wat hij wil, en dat vindt ze heerlijk.

Hij legt zijn handen op haar schouders en drukt haar naar beneden.

Ze weet wat hij wil en ze zal het hem geven.

Ze zakt door haar knieën en land met haar gezicht voor z’n kruis.

Ze trekt de rits van zijn broek naar beneden en sleurt zijn penis naar buiten en begint hem te pijpen.

Ja, dat is wat hij nu wil.

Ze weet wel wat hij echt wil. Hij wil haar mond vol spuiten met zijn zaad. En dan moet ze het zaad op haar tong aan hem tonen en het dan doorslikken. Dat geeft hem een geweldige kick.

Ze weet dat hij haar des te woester zal neuken. Ze houdt van ruige harde seks. Ze wil overheerst worden door een dominante gespierde fitte man die haar een hele reeks orgasmes schenkt.

Ze wil een echte man maar wel een man die haar geeft waar ze naar verlangt, geen egoïst die alleen maar aan zichzelf denkt.

Jan is zo’n man en daarom houdt ze zo van hem.

Met haar mond nog druipend van zijn zaad komt hij op haar af. Z’n kleren heeft hij dan al uitgedaan.

Agressief scheurt hij haar slipje van haar lichaam en smijt de flarden ervan op de vloer.

Hij pakt haar bij haar heupen, zet haar op het bed en duwt haar plat op het matras.

Hij is groot geschapen en ze vindt het heerlijk als hij haar diep penetreert. Ze kreunt van genot als die grote pik haar hard raakt en langs haar clitoris schuurt.

God wat wordt ze toch geil van een echte kerel. Ze is kleddernat. Ze wil genomen worden, hard genomen worden. Het liefst bruut en zonder enige genade.

En ze weet dat Jan haar dat nu gaat geven.

Als ze dan liggen uit te puffen van die woeste vrijpartij vertelt hij haar wat hij morgen van haar verlangt.

‘Morgen trek je een van die piepkleine g-string bikinislipjes aan die ik je laatst heb gegeven. Daar overheen draag je dat strapless minijurkje. En denk erom, geen bh. En oh ja, over twee maanden ga je naar Rio de Janeiro voor je derde boobjob. Ik wil ze nog groter. Ik moet morgen voor zaken weg, dus je moet alleen op huwelijksreis naar Málaga, ik kom een paar dagen later. Ga lekker topless aan het strand liggen en laat de mannen naar je kijken. Geil ze op en lok ze in je bed en neuk met ze. Dat is alleen de lust en geen liefde.

Ze neemt de avondvlucht. Met de KL1549 om 20.55h van Amsterdam naar Málaga aankomsttijd 23.55h. Ze neemt een taxi naar hotel Sol Guadalmar waar ze logeert.

Ze hebben een ruime kamer, strak en modern ingericht, een breed kingsize bed, glimmend witte vloer, schuifdeuren die naar het balkon leiden die uitziet over het strand van Guadalmar en de immer blauwe Middellandse zee. De badkamer is een droom.

Ze staat voor de spiegel in haar nieuwste tangaland Volcanic Alona Bikini string. Het is tangalands kleinste. Ze heeft een streepje schaamhaar en een paar schaamhaartjes steken boven het broekje uit.

Ze grijnst tevreden. Oh ja daar worden de boys wel heet van.

Maar Jan kan me nog meer vertellen maar ik blijf hem trouw. Dat mannen naar haar kijken vindt ze wel fijn maar verder zal het niet gaan.

Ze knijpt in haar tepels en ziet ze voor de grote spiegel opzwellen.

‘Oh ja meisje dat staat geweldig bij die dikke prammen van je.’

Als ze klaar is met tanden poetsen gaat ze boven op het witte dekbed liggen. Ze hoeft hem niet over, het is ook zo laat nog erg warm. Al gauw valt ze in slaap.

Als ze ’s morgens wakker wordt stapt ze onder de douche en wast ze haar lange sluike blonde haren. Daarna föhnt ze die droog en trekt het tangalandslipje weer aan. Daaroverheen trekt ze een kort spijkerbroekje aan en een lekker strakzittend kort tanktopje. Haar stevige grote borsten puilen uit het decolleté. Ze pakt een groot badlaken mee, haar portemonnee, haar smartphone en haar e-reader. Tevens een fles Australian Gold SPF50 Lotion + Bronzer. Ze stopt alles in haar zwarte Guess Meridian Girlfriend Tote bag en loopt naar het restaurant voor haar ontbijt. Na het ontbijt loopt ze naar het openluchtbad horend bij het hotel, kleed zich uit en gaat op een stretcher liggen. Ze smeert zichzelf in met de zonnebrandcrème. Ze smeert niet zuinig waardoor ze lekker ligt te glimmen. Ze drukt haar borsten omhoog en knijpt haar tepels stijf.

Mijn god die Petra is een stoot. Haar smalle gezicht, haar blauwe ogen, haar wipneusje, haar lange blonde haren die uitwaaieren over de stretcher, haar atletische lichaam met haar smalle middellijn en brede heupen, ze is de ultieme natte droom van iedere man.

Onderweg naar het strand heeft ze de plaatselijk krant Málaga hoy meegenomen voor het laatste nieuws. Ze leest erin over een moord op de capo di tutti capi Alejandro Soto van de Italiaanse maffia. Een bloederige foto vertoont de met kogels doorzeefde maffiabaas. Ze pakt haar smartphone en zoekt het nieuwsitem op. Er wordt een filmpje vertoont. Op een van de straatcamera’s is een man in een lichtblauw kostuum te zien die een pistool wegstopt onder zijn colbert en dan bedaard wegloopt van de plaats delict. Helaas toont de camera geen beelden van het gezicht van de dader. Inspector jefe Alisa Fernández van de Policía Nacional en Málaga verzoekt omstanders om informatie. Als ze filmpjes hebben gemaakt van de moord moeten ze contact met haar opnemen. Tot op heden echter zonder resultaat.

Al die patserige drugsdealers met hun Rolexen en Ferrari ’s verpesten de Costa del Sol denkt ze. Ze slaat de pagina om voor wat vrolijker nieuws.

Die volgende ochtend komt Jan gekleed in een lichtblauw kostuum haar hotelkamer binnenlopen. Hij zet zijn diplomatenkoffertje op het dressoir en opent zijn armen.

Petra vliegt hem in de armen en kust hem hartstochtelijk. Toch ergert ze zich ook een beetje aan hem.

‘Waarom kon je nou niet tegelijk met mij op huwelijksreis. Moet alles dan wijken voor de heilige Euro.’

‘Deze deal was echt belangrijk Petra.’

‘Belangrijker dan onze liefde?’, zegt ze nogal pissig.

‘Ik ben zakenman, zaken gaan voor.’

‘En dan laat je me op onze huwelijksdag alleen naar Spanje gaan? Ik wil een kindje van je Jan, Je had me die nacht zwanger moeten maken’, nu is ze echt kwaad op hem.

‘Doe niet zo flauw meisje over een paar maandjes mag je naar Rio voor een paar lekkere grote tieten. Ik heb alles voor je geregeld en betaald.’

‘Godverdomme Jan, ik wil geen grotere tieten, die E-cups die ik heb zijn groot genoeg.’

‘Maar je zult gaan, ik ben je man.’

‘Ik peins er niet over’, zegt ze kwaad tegen hem.

‘God verdomme Petra, je zult doen wat ik je zeg.’

‘Mooi niet, wat zei je ook alweer toen je me niet over de drempel wou tillen?’

‘Kan mij dat nou schelen wat ik toen zei.’

‘Je zei, maar je bent m’n eigendom niet.’

‘Oh nee?’

‘Nee, dit is mijn lichaam en ik bepaal zelf wat daarmee gebeurt.’

‘En toch zul je doen wat ik je zeg teef.’

Dat woordje doet de deur dicht. Haar het gevoel geven dat ze een goedkope hoer is door haar een teef te noemen.

Ze vliegt hem aan en stompt met haar vuisten op zijn borst. Maar daar geeft hij niet om. Met een hand grijpt hij beide haar polsen en met de ander hand geeft hij haar een harde klap op haar wang.

Ze vliegt de hotelkamer uit en smijt de deur met een harde knal achter haar dicht. Bij de lift gekomen blijft ze tegen de muur leunen en barst in snikken uit.

De liftdeur pingt en de deuren schuiven open. Het aardige Belgische homostel die de kamer naast de hare hebben komt naar buiten lopen en zien haar daar staan.

‘Goh meiske dan, wat is er met jou’ zegt Alphons de oudste van het stel.

‘Mijn man, temperament en dominant, ja houd ik van maar hij moet me niet slaan.’

‘Ach nee, pas getrouwd en dan al slaan’, zegt Etiënne.

‘En wat ga je nu doen?’, vraagt Alphonse.

‘Ontbijten in het restaurant en dan de stad in. Ga lekker shoppen. Hij mag vandaag zijn zonden overdenken. Vanavond ga ik dan wel weer naar hem toe.’

‘Een man mag zijn vrouw niet slaan Petra. Een man die zijn vrouw slaat deugd niet hoor’, zegt Alphons.’

‘Hij heeft me wel AmEx Black card cadeau gegeven, ik ga hem vandaag pijn doen.’

‘Laat geen trophy wife van je maken Petra’, zegt Etiënne.

‘Nee, nog grotere tieten wil ik niet.’

Etiënne kijkt haar vragend aan.

‘Hij wil dat ik naar Rio ga voor een boobjob.’

‘Oh, nog groter’, hij kijkt haar aan met een diepe frons.

‘Gaat niet gebeuren hoor, geen denken aan.’

‘Dan wens ik je veel plezier, Calle Marqués de Larios daar moet je zijn en neem een ijsje bij Casa Mira.’

Ze gaat ontbijten in het restaurant en daarna gaat ze de stad in. Boven Calle Marqués de Larios heeft men witte doeken gespannen boven de straat, zodat je ook midden op de dag in de verkoelende schaduw kunt winkelen. Ze koopt zich een prachtige lange jurk bij Massimo Dutti. Ze neemt er de tijd voor en past uitgebreid. Bij Desigual koopt ze zich een wijde lange witte broek en een prachtige kleurige blouse. Op de tassenafdeling koopt ze zich een grappige kleurige tas. Dan gaat ze naar de sieradenafdeling en koopt zich een horloge en oorbellen. Maar Málaga is niet echt die dure stad. Alles bij elkaar heeft ze nog geen duizend euro uitgegeven. Nee dat zal hem geen pijn doen. Maar het verzacht wel haar leed. De lange jurk staat haar geweldig en ze heeft hem aangehouden en flaneert nu door de straat. Ja ze heeft best zin in een ijsje van Casa Mira. Ze gaat in de rij staan. Mannen kijken naar haar. De een met een zekere begeerte in zijn ogen wat minder prettig is maar andere mannen bezien haar vol bewondering en dat is plezieriger. Ja ze is die blikken wel gewend. Ze weet dat ze een schoonheid is vooral nu met die prachtige jurk.

Ze gaat laat in de middag fijn uit eten bij Astrid Taperia Organica aan de Calderon De La Barca. Dit restaurant is ingesteld op vegetariërs zoals zij en het voedsel is heerlijk en biologisch.

In een iets betere stemming komt ze dan ’s avonds terug bij het hotel. Ze houdt haar keycard bij het slot van haar kamer en de deur klikt open.

Jan is er niet. Ze ziet zijn diplomatenkoffertje op het dressoir staan. Ze wordt nieuwsgierig en wil het koffertje openen. Ze ziet dat de cijfers zijn ingesteld. ‘Niet heel slim Jan’, denkt ze bij zichzelf. Ze klapt de koffer open en schrikt.

In het koffertje liggen twee Sig Sauers P320 met suppressors en magazijnhouders. En dan het allerergste, drie foto’s en een ervan is van capo di tutti capi Alejandro Soto die ze eergisteren met kogels doorzeefd in de Málaga hoy zag staan.

‘Wat voor een zakenman is Jan’, vraagt ze zichzelf nu af.

Ze bekijkt de andere twee foto’s. ‘Moet hij die ook omleggen?’, denkt ze bij zichzelf.

‘Oh mijn god, wat moet ik nou wel doen?’

Een van de foto’s komt haar bekend voor, ze gaat even googelen en vindt de man. Het is officier van justitie Enrique González. ‘Oh mijn god, gaat Jan een officier van justitie vermoorden?’, vraagt ze zich af. ‘En wie is toch die andere man?’

Ze klapt het koffertje dicht en zet het terug op de dressoir. Net op tijd ook want Jan stapt de kamer binnen.

‘Zo, dus je bent terug, mijn geld uitgegeven aan kleding?’

‘Ik ben je geld niet nodig’, ze haalt de credit kaart uit haar portemonnee, knikt het doormidden en werpt het naar hem toe.

‘Oh Petra, ik had je niet moeten slaan, kun je me ooit vergeven.’

Ze kijkt hem aan, is hij nou oprecht?

‘Vandaag niet meer Jan.’

‘Oh ja, dat begrijp ik wel’, hij klinkt nu echt berouwvol.

‘Het is laat Jan, ik ga naar bed en ik heb liever dat jij op de bank slaapt.’

‘Wil je dat echt?’

‘Ja Jan.’

Hij zucht, ‘dat heb ik verdiend hè.

‘Ja, dat heb je.’

‘Petra, het is mijn temperament, ik zweer het je, het zal nooit weer gebeuren.’

Petra kijkt hem aan, ze wil het graag geloven. Ondanks alles wat er gebeurd is houdt ze toch nog van hem.

Ze zucht, ‘welterusten Jan.’ Ze draait zich om en loopt naar de deur van de slaapkamer van hun appartement.

‘Petra.’

Ze draait zich om en kijkt hem aan.

‘Morgen moet ik weer twee dagen weg.’

‘Goh Jan echt, ik heb me mijn huwelijksreis anders voorgesteld.’ Maar om heel eerlijk te zijn vindt ze het nu niet erg, ze is hem liever een paar dagen kwijt.

Ze gaat naar bed maar kan de slaap maar niet vatten. Ze ligt te piekeren. ‘Hij gaat weer twee dagen weg. Dan gaat hij die officier van justitie vermoorden. God als ik dit niet aan de politie doorgeef word ik medeplichtig aan moord. Maar Jan is wel mijn man. Oh wat een dilemma.’ Uiteindelijk valt ze toch nog even in slaap.

Als ze ’s morgens wakker wordt en opstaat voelt ze zich brak. Ze struikelt de woonkamer van hun appartement binnen en ziet dat Jan is vertrokken. Z’n diplomatenkoffertje staat niet meer op het dressoir.

Ze neemt een besluit, ze zal Jans misdrijf anoniem melden. Ze zoekt het nummer van de politie-inspecteur op en belt haar.

‘Met Inspector jefe Alisa Fernández van de Policía Nacional en Málaga waarmee kan ik u van dienst zijn.’

‘Ik, ja ik wil een misdrijf melden. Mijn man heeft een koffertje. Ik dacht voor zaken maar er zaten twee sig sauers P320 in met drie foto’s. Een van de foto’s was van die capo di tutti capi Alejandro Soto en de andere was van officier van justitie Enrique González.

‘Mag ik vragen wie u bent?’

‘Nee, ik wil dit anoniem melden. Ik verdenk mijn man van een vreselijke misdaad maar hij blijft wel mijn man.’

‘Oké, dat begrijp ik en wie is die derde man?’

‘Dat weet ik niet.’

‘Herkent u hem als u hem ziet?’

‘Ja natuurlijk.’

‘Wilt u niet naar het bureau komen?’

‘Ik weet niet…’

‘U dient iets te weten, Enrique González is vanmorgen aangetroffen in zijn auto. Hij had een kogel door zijn voorhoofd. Hij is dood.’

‘Oh wat vreselijk.’

‘Ja zeg dat wel. Heeft u een geweten mevrouw?’

‘Ja natuurlijk anders belde ik u toch niet.’

‘Als u naar het bureau komt dan kunt u het leven van die derde man nog redden. U zegt dat u een geweten heeft. Als u niet komt blijft dit u de rest van uw leven achtervolgen. Dat beseft u toch wel hoop ik.’

‘Oh god wat een dilemma’, en dan hangt ze op.’

‘En Roberto heb je haar uitgepeild’, vraag Alisa.

‘Hotel Sol Guadalmar Alisa.’

‘Ik heb haar trouwens ook, ze heeft de nummerherkenning niet uitgeschakeld, ik ga haar terugbellen en haar zeggen dat we eraan komen.’

Ze belt haar.

‘Met Petra van Nimwegen.’

‘Dus je heet Petra.’

‘Oh inspecteur.’

‘Zeg maar Alisa, Petra mijn collega heeft je telefoon uitgepeild, je logeert in Hotel Sol Guadalmar. Doe me een plezier en vertel me je kamernummer want we komen naar je toe.’

‘Oh god Alisa, kamer 407.’

‘Goed zo Petra.’

‘Oh jee, wat heb ik gedaan.’

‘Petra, je hebt het enige juiste gedaan, je staat aan de goede kant. Tot zo.’

Een kwartier later wordt er aan haar deur geklopt. Ze doet open en een jonge vrouw en een man van middelbare leeftijd staan voor haar deur.

De vrouw steekt haar hand uit, goede morgen Petra, ik ben Alisa en dit is mijn collega Roberto.

Petra geeft haar een hand en nodigt hen binnen.

De twee agenten gaan zitten op de bank en zelf neemt ze plaats op een van de fauteuils.

‘Wilt u een kopje koffie?’

‘Dat is aardig aangeboden mevrouw maar ik heb liever dat u mij een omschrijving geeft van de foto van die derde man.’

Petra geeft haar een stuk papier met het portret van een man.

‘Ik ben illustrator van beroep ik heb hem voor u getekend.’

‘Dat is rechter Xavier Martínez. Heeft u even, ik bel met het bureau. De rechter moet meteen bescherming krijgen.’

Alisa belt met het bureau en vertelt haar mensen wat er moet gebeuren.

‘Uw man is vertrokken, zei hij ook wanneer hij terug is?

‘Hij zou twee dagen wegblijven, ik verwacht hem morgenavond weer terug.’

‘Mooi, hij zal vandaag of morgen dus een aanslag willen plegen op rechter Xavier Martínez. We hopen hem dan te kunnen oppakken maar mocht hij weten te ontsnappen dan komt hij waarschijnlijk morgenavond bij u terug. Wij zullen hem hier dan opwachten. Het zou mooi zijn als u de deur opendeed, durft u dat aan?’

‘Ja waarom niet, Jan zal mij toch niets aan doen? Maar hij heeft ook een keycard hoor, hij klopt niet aan maar komt gewoon binnen.’

‘Morgenavond zal dat niet lukken Petra, daar zorgen wij voor.’

‘Gaan jullie Jan doodschieten?’

‘We gaan Jan in hechtenis nemen Petra, we schieten niet zomaar mensen dood.’

De volgende ochtend wordt er een aanslag gepleegd op het leven van rechter Xavier Martínez. De aanslag mislukt maar de dader weet te ontkomen.

Laat in de ochtend melden Alisa en Roberto zich bij Petra.

‘Goede morgen Petra, jouw man heeft weten te ontsnappen we willen hier graag op hem wachten.’

‘Komen jullie maar binnen dan.’

‘Als hij straks aanklopt wil je dan de deur voor hem opendoen. Maar vergeet dan niet de haldeur weer dicht te doen. Wij stellen ons naast de haldeur op. Jij kunt beter achterblijven in de hal. Eventueel vlucht je weg naar buiten maar doe dat niet meteen, laat hem eerst naar binnen gaan want anders ruikt hij misschien onraad.’

‘Dat is goed Alisa.’

Om een uur of vier in de middag wordt er op de deur gebonsd.

‘Petra doe de deur open’, roept Jan.

Alisa en Roberto trekken hun Glock 43X en stellen zich naast de haldeur op.

‘Toe maar Petra, doe maar open’, zegt Roberto.

Petra loopt naar de hal en doet open.

Jan staat voor haar, hij bloed uit zijn linkerschouder.

‘Jan, wat is jou overkomen je bloed.’

Jan duwt haar ruw aan de kant. Ze smakt tegen de muur van de hal.

Hij pakt de klink van de haldeur en treed naar binnen.

‘Handen omhoog Jan’, roept Alisa.

Jan smakt de haldeur voor haar ogen dicht.

Hij grijpt Petra bij zijn haren en trekt haar omhoog, trekt zijn pistool en zet die tegen de slaap van zijn vrouw.

Alisa trekt de haldeur open. Er klinkt een schot en er verschijnt een kogelgat in de haldeur. De kogel mist haar maar net.

‘Dit heeft geen zin Jan, je komt hier niet meer weg, geef je over.’

‘Vertel me niet wat zin heeft. Heeft die vuile teef me verraden.’

‘Ze heeft gedaan wat ieder fatsoenlijk burger doet Jan.’

‘Zie je wel, ze heeft me verraden, haar eigen man.’

Hij staat daar in het halletje. Pistool tegen de slaap van zijn vrouw. Alisa gaat in de deuropening staan haar pistool gericht op Jan.

‘Geef je over Jan, dit heeft geen zin.’

‘Ik bepaal wel wat zin heeft, ik ga er nu vandoor en ik neem haar mee.’

‘Kijk achter je Jan, je komt niet meer weg.’

Twee collega’s van Alisa staan met getrokken pistool in de gang.

Jan kijkt even achterom en ziet dat zijn situatie hopeloos is.

‘Ik maak dat takkewijf van me af al is dat het laatste wat ik doe’, schreeuwt hij.

Alisa beseft dat het fout gaat aflopen als ze nu niet ingrijpt. Ze is een bekwaam schutster maar het blijft een riskant schot.

Ze richt haar pistool op het voorhoofd van Jan en haalt dan de trekker over.

Jan zakt dodelijk getroffen in elkaar op de vloer van de hal.

Petra staart in de niets meer ziende ogen van haar man.

‘Oh Jan toch’, snikt ze.

Copyright © Reuel 2025