Hallo, Ik Ben Angela - 51

Wat een Zondag! Van zonsopgang gebruikt worden en een hele fijne verrassing tijdens hun dutje. En het was niet eens over. De avond moest nog beginnen. Keek op mijn telefoon naar de datum. Deze dag moest ik echt onthouden!

Blij eigenlijk dat ze me niet betrapt houden met Beer en dat Brutus zijn kop niet had laten zien. Ik weet wel een beetje van Dunya’s voorkeur als het om pikken gaat. Kende Wilma niet maar dat leek wel zo’n carrièredoos in wording. En liefst niet zelf hard werken maar op Instagram en door goed te trouwen. Duidelijk niet mijn type alhoewel ze haar kutje precies juist rook voor mij.

Een lekkere kut moet stinken, heb ik wel eens gehoord. Volgens mij, gaat ze daarmee menig man zijn hoofd op hol krijgen. En na vandaag, mocht ik vrouwen ook niet uitsluiten.

Had de mokken naar de keuken gebracht en twee moest ik bijna geheel wegspoelen. Die hadden kennelijk niet zo’n behoefte aan het zwarte vocht, inclusief mezelf. Maar goed ook waarschijnlijk, want Beer had best wel eens een luchtje achter kunnen laten.

Was aan het afwassen toen Ma naar beneden kwam. Die zag meteen de ringen in mijn tepels. “Mooi”, zei ze verlekkerd. Tja, waar zijn sierraadjes voor?

Zelf moest ze nog even wachten. Bij haar was het nog niet allemaal genezen. Naar goed familie gebruik, was ze ook nog naakt. En haar kut was er eentje van flapper de flap. Zou me niet verbazen als Pa ze ook nog eens goed doorgespoten had.

“Wie waren dat?”, vroeg ze en ik moest het uitleggen. Dat ik op mijn knieën op het hooi gelegen had, liet ik maar weg. “Pas op met die Wilma!”, waarschuwde ze me en ik keek haar aan. “Die familie heeft veel boeren hier een poot uitgedraaid”. Duidelijk hadden ze niet echt een goeie reputatie hier in Honswijk.

“Heb je gefilmd?” en ik bevestigde het. “Goed”, reageerde ze. “Kan best nog eens van pas komen…”.

“We moeten vanavond praten”, ging ze verder en ik vroeg haar waarom. “Als Pa en Kees beneden zijn”, vervolgde ze. Zo, family meeting. Dat gebeurt niet vaak. Dat stond er altijd iets groots te gebeuren. Werd er een beetje zenuwachtig van, eerlijk gezegd. Tot dusver was het een hele fijne dag geweest maar dat kon wel eens anders eindigen.

Zeker toen Ma eten besteld bij Uitgekookt. Allemaal een beetje vreemd. Ma is zelf graag aan de kook. En niet alleen in allerlei standjes maar ook gewoon vanachter het fornuis en zelfs daar was ze er niet vies van.

Gaf haar een kus en ging naar boven. Tijd voor mijn lakens want die zaten onder van Dunya’s geurige gleuf. Bekeek de video nog eens. Wilma is best wel mooi als ze klaarkomt. Kon zo in het hockey krantje als je het mij vroeg.

Ji’s dubbele dildo kreeg ook een goeie beurt of moeten ik zeggen nog een keer? Maar ditmaal met zeep en niet met kutvocht. Allemaal hebben ze best wel vieze kutjes. Zou bij de visboer niet misstaan hoor.

Hield mezelf een beetje bezig tot ik naar beneden gebeld werd met de mededeling iets aan te trekken. Het eten was er en Ma had het opgewarmd. Er hing een vreemde sfeer, zeker omdat Pa en Ma zich aangekleed hadden en Kees kennelijk eenzelfde instructie had gehad.

Het was stil. Niet dat het eten niet lekker was hoor maar iedereen leek er weinig interesse voor te hebben. De lucht was een beetje te snijden. Pa en Kees verdwenen de woonkamer in, Ma en ik deden de afwas. Meer een excuus want 4 borden en wat bestek heb je in je ééntje ook zo gedaan.

Ik keek mijn moeder eens aan. Die wilde kennelijk nergens op vooruit lopen en hield zich stil.

Ik droogde mijn handen en ging naast Kees op de bank zitten. Begon hem best wel te knijpen, eerlijk gezegd. Had ik er iets mee te maken? Was er een soort van inspectie geweest? Had iemand ons verraden? Moest mezelf inhouden niet het lijstje af te gaan. Zou ik wel even voor nodig hebben ook.

Gelukkig kwam Ma ook binnen en ging in een stoel zitten. Kees en ik keken hen vragend aan.

“We gaan verhuizen!”, klapte hij er opeens uit. Ja, Pa blijft een boer en speeches is die niet echt goed in. Niks een voorzichtige opbouw maar recht voor zijn raap.

Ji! Dat is het enige waar ik meteen aan kon denken en kreeg een beetje traantjes in mijn ogen. “Waar naartoe?”, vroeg ik met haast trillende stem. Wilde zijn antwoord liever niet horen. Bang voor wat het zou zijn.

“Schalkwijk”, zei Ma en ik liet een zucht van verlichting, daar ging ik naar school immers.

“Waarom?”, een beetje verward. Kees was stil. Pa en Ma ook.

Alle aandacht was op mijn vader. Die leek zijn emoties te moeten controleren. Zachtjes zei hij “we gaan de boerderij verkopen”. Zo zeg! Dat had ik echt niet verwacht.

Bleek dat alle puzzelstukjes in elkaar gevallen waren. Kees en ik hadden niet echt belangstelling voor een boerenbedrijf. En dan die subsidies en quota’s en kosten die de pan uitrezen. En ze hadden een goed bod ontvangen op de boerderij en Pa een goede baan in Houten. De opbrengst van de verkoop zou ervoor zorgen dat we best wel wat spaargeld zouden hebben, genoeg om niet meer te hoeven.

“Maar mijn kamer dan?”, vroeg ik uitermate egoïstisch. Zo’n plekkie boven de garage zou ik nimmer, never, nooit meer krijgen.

“We hebben een ouder huis op het oog”, ging hij verder. “Het is groot en mooi”, vulde mijn moeder hem aan. “En we komen hier iedere week naar de kerk”, ging ze verder alsof dat een geruststelling moest zijn. Kwaad reageerde ik met “en de manage dan” en het was doodstil. Volgens mij hadden ze allemaal precies door wat ik bedoelde.

We zouden Maandagmiddag gaan kijken. Eigenlijk onnodig want een bod hadden ze kennelijk al gedaan. Ma liet wat foto’s zien. Ik kende dat huis wel. Daar fietsten we altijd langs op weg naar school. Geen boerderij wat ik wel een beetje verwacht had maar “Amsterdamse school” zoals Ma het noemde. Geen idee wat dat betekende. Leek gewoon oud voor mij en zo’n huis dat je in oorlogsfilms zag met een puntdak.

Was helemaal verbouwd en had wel veel slaapkamers maar alleen 2 badkamers. Kees en ik zouden dus moeten delen maar beneden was er een ruimte die verbouwd kon worden tot een extra slaapkamer en die had al een eigen badkamer. Boven zou één kamer verbouwd worden tot badkamer.

Wel een mooi huis eigenlijk maar niet onze eigen boerderij waar alles in overvloed is. Kost meer dan een miljoen ook nog. Mijn ouders hebben kennelijk centen…

Wist niet wat ik ervan moest denken. De vreemdste gedachten gingen er door mijn hoofdje. Hadden ze eigenlijk wel dezelfde postbode bijvoorbeeld. En mijn vriendinnen uit het dorp? Was best een beetje van mijn potje.

Enige positieve waar ik aan kon denken dat Ji niet zo heel veel verder van me af zou wonen maar aan onze fietstochtjes zou wel een einde komen. Dat was nog maar een kort stukje trappen vanaf dit huis.

“Ze zijn Katholiek wel daar”, en dat irriteerde me mateloos. Neuken die anders dan? Zijn ze daar groter of kleiner? Verklaard wel waarom we hier terug naar de mis moesten komen. Even afgezien van alle parochiepikken dan.

Was duidelijk dat er veel ging veranderen. Geen koeien meer. Geen varkens. Ma leek het aan te voelen. Een paar bokken en Grote Beer zouden meegaan. Dat waren ook meer huisdieren dan echt vee. Luchtte me wel een beetje op, moet ik zeggen.

Houd niet zo van veranderingen. Was hier opgegroeid. Misschien had ik meer mee moeten helpen in plaats van met mijn kutje bezig te zijn. Voelde me haast schuldig…

“Deze kans ga ik niet meer krijgen”, probeerde Pa nog. “Nu heeft het nog waarde en ik weet niet hoe dat in de toekomst zal zijn”. Hij had er duidelijk moeite mee. Dit waren meerdere generaties en ikzelf voelde me ook een echt boerin alhoewel ik er heel weinig mee deed. Dit is gewoon wie we zijn en dat zou nu weggenomen worden.

Kon hem toch geen ongelijk geven. Het boerenleven is niet makkelijk. Hard werken en lange uren en dan steeds minder opbrengst. Maar het land en het huis brachten kennelijk veel op en we konden een grote stap maken. Hoefden niet meer te rooien en melken om de bankrekening op tijd aan te vullen en we zouden tijd hebben om andere dingen te doen.

Begreep het wel. Pa ging al richting de veertig en op deze manier kon hij zich settelen. Een goede baan én een mooi huis én een dikke spaarrekening. En vakantiedagen die je als boer helemaal niet hebt. Dat is gewoon continue aanpoten. Denk dat ik dat ook niet zou kunnen weerstaan.

Zo, het nieuws was eruit. Morgen zou ik uit school komen en stoppen bij de woning en dan gingen we het allemaal bekijken. Er moest nog wel een beetje verbouwd worden voordat we zouden intrekken maar een aannemer hadden ze al gevonden. Ik moest heftig nadenken. Brain overload!

We gingen ieder onze eigen weg. Allemaal hadden we onze eigen gedachten en afzondering nodig het één en ander op een rijtje te zetten. Pa bleef stilletjes in de woonkamer zitten. Voelde wel voor hem. Zijn overgrootvader had hier onze wortels gelegd en hij zou de laatste in de familie worden die het allemaal verkocht. Mijn wortels lagen dan wel ergens in de rimboe maar het voelde hetzelfde.

Had haast behoefte oude foto’s te gaan bekijken. Best sentimenteel. Moest denken aan de oude tractor die we in één van de schuren hadden staan. Die had nog ijzeren wielen maar ondanks de roest viel die niet uit elkaar. Beetje een symbool voor wat we achter gingen laten…

Stilletjes zat ik op mijn kamertje. Hier was ik opgegroeid. Hier had ik voor het eerste gekust en gevingerd en mijn eerste kutje geproefd. Voelde wat traantjes over mijn wangen lopen. Is dit wat volwassen worden betekende? Keek er opeens niet zo erg meer naar uit…

Sliep die nacht slecht. Bleef maar draaien. Sliep wel een beetje maar had het gevoel dat ik ieder half uur mijn wekker zag. Was gewoon blij toen die afging. Had gisteravond niet eens Ji gebeld. Wilde het nog even voor mezelf houden.

Gelukkig is er altijd koffie. Ma zag er al niet beter uit. Leek wel of we schaamlippen onder onze ogen hadden. Ze zei niet veel. Die was dan wel aangetrouwd maar dit was ook haar thuis. En zelf kwam ze ook uit een boerenfamilie.

Na mijn papje in mijn eigen ochtendkommetje moest ik zelfs denken of we nog wel pap zouden eten nu we wat meer op stand gingen leven. Moest aan Wilma denken en hoopte dat ik nu ook niet hoefde te gaan hockeyen. Die trutjes zijn niks voor mij. En buiten lingerie, staat wit me niet zo best.

Op school, lichtte ik Ji in. Moest er bijna van huilen. Wat een emotionele trien ook! Die was een stuk enthousiaster dan ik maar zag aan mijn gezicht dat ik er heel veel moeite mee had. De wallen spraken ook boekdelen. In de pauze gingen we naar buiten en spraken erover. Ze hield mijn hand vast en dat we bekijks hadden, ontging me compleet.

In het fietsenhok vreeën we een beetje. Toch nog iets vertrouwds zullen we maar zeggen. Met haar handje tussen mijn benen zei ze zachtjes “ik hou van je”, al snel gevolgd door “je hebt ondergoed aan”. Tja, zo was mijn bui geweest vanochtend. En als Angela ondergoed draagt is er iets serieus mis.

Maar ik wilde mijn meisje proeven als een soort van goedmakertje voor het slechte nieuws. Noem me maar over sentimenteel, maar ik wilde kut in mijn bekkie en liet me door mijn knieën zakken. Ze deed snel haar rok over mijn hoofd en had zoals gebruikelijk (en zeer strenge pottenregels) geen slipje aan.

Dit was voor het eerst dat ik dit deed. Ik likte mijn vriendin in het fietsenhok en hoorde zelfs stemmen op de achtergrond van leerlingen die hun fiets kwamen halen. Leek Ji weinig te deren. Die kreunde best behoorlijk en mijn mondje werd al vrij snel aan de natte kant.

Zo zeg, de hele situatie leek haar enorm op te winden want ze sproeide met kleine straaltjes in mijn mondje. Dit had ik echt even nodig en slikte haar door. De vertrouwde geur en ranzige smaak, deed me thuis voelen.

Had me zelf niet echt in de hand, letterlijk, want toen Ji op mijn mondje klaarkwam, begon ik te huilen. Zo vreemd. Alsof mijn emoties eruit moesten. Ze duwde me vanonder haar rok en keek me heel serieus aan en smeerde mijn trui af. Die zat een beetje onder met Ji.

Een paar leerlingen keken ons vreemd aan. Bommen! We moesten weer naar binnen voor ons laatste uur. Ze kuste me zelfs in de gang toen we ieder naar ons eigen lokaal moesten. Werkelijk geen woord heb ik opgevangen in dat uur en schoot vol met zenuwen toen de bel ging. Daar ging ik dan…

Schoorvoetend slenterede ik door de gang. Ik wilde niet. Hoe kon ik dit terugdraaien. Net zoals een aantal keren tijdens de les, rook ik aan mijn trui, Ji beter gezegd.

Die stond al naast mijn moeders fiets te wachten en zag mijn gezicht. Zij op die van mij en ik op die van Ma. Wat moest ik ook zonder haar? Maakte me blij dat ze bij me was op dit moment. Ze zei ook geen woord maar wreef zachtjes over mijn rug. Ze voelde me precies aan. Zelfs voor een examen was ik niet zo zenuwachtig.

We fietsen langzaam. Niet dat het wat uitmaakte hoor. Het huis is best dicht bij school. Langs het water, langs de kerk en we waren er al. “Kom” zei ik zachtjes en greep haar hand. Het moest dan maar. Ik wilde haar bij me hebben. Pa en Ma hebben elkaar, Kees kon altijd zijn piemel vasthouden want die zijn beste maatjes. Maar ik heb Ji nodig.

De auto stond er al en de voordeur was wagenwijd open. Wilde het huis afkeuren, hen met een laatste poging ervan overtuigen dat dit helemaal verkeerd was… dat er niets moest veranderen. We hebben het goed zoals het is.

Maar toen ik het huis inliep was alles opeens anders. Glas in lood overal, eikenhouten trap en ouderwetse tegels. Wat een tering mooi huis zeg. Ik worstelde met mijn emoties. Dit had lelijk moeten zijn, vervallen en het liefst een krot. Maar daarentegen was het prachtig en we wonen nu ook niet bepaald in een rijtjeshuis.

We haakten aan bij de makelaar en luisterden naar zijn marketing verhaaltjes. Alles was makkelijk, afgewerkt en opgeknapt. Over de dingen die ik zag die niet zo mooi meer waren, zweeg hij.

Gigantische keuken zeg, twee eigenlijk. Ik zag dubbel want er waren ook twee woonkamers en eetkamers.

Ze hadden me een beetje lekker gemaakt met de studeerkamer die al een badkamer had maar ik zag mezelf hier niet. Dit was niet mijn stekkie! “Neem jij hem maar Kees”, sprak ik teleurgesteld. Zou wel moeilijk trekken worden want overal zat glas. “Je hebt wel gordijnen nodig”, vulde ik aan op sarcastische toon. De makelaar moest smakelijk lachen.

Ji liet mijn hand niet los. “Je trui stinkt”, zei Ma ongegeneerd. De makelaar ving het op en keek ons aan. Ik wees naar Ji. “Ze kon zich weer eens niet inhouden”…

Eénmaal boven werd uitgelegd waar de nieuwe badkamer zou komen. Ze speelden ook met de gedachte de ouderslaapkamer te verplaatsen want hun badkamer was klein en er was nauwelijks plaats voor kasten. En misschien nog een badkamer als ze ook de zolder gingen verbouwen.

De laatste kamer was aan de achterkant. Wilde het niet toegeven maar ik was gelijk verliefd en kneep in Ji’s handje. Best groot en met een eigen balkon dat ook niet bepaald aan de kleine kant was. Ernaast zou ik een eigen badkamer krijgen wat nu kasten waren. Alhoewel kleiner, was dit een beetje het modelletje wat ik nu had.

Had moeite mijn gezicht te verbergen en probeerde er ongeïnteresseerd uit te zien. “Je vindt deze leuk hè”, fluisterde Ma tegen me. Dat kutwijf heeft ook alles door…

Buiten was het zelfs nog beter. Het grind voelde vertrouwd. Maar overal waren er zitplaatsen en terrasjes en een vuurplaats waar je lekker ’s-avonds een vuurtje mocht stoken. We zouden er helemaal niet op achteruit gaan, zeker omdat al die hoekjes een betonnen vloer hadden. Een grote schuur aan het eind deed me een beetje thuis voelen eigenlijk.

Er was een houten, gevlochten afrastering en daarachter lag nog een klein stukje land waar ze verderop wat nieuwe huizen gebouwd hadden. Toen ik hoorde dat daar een zwembad zou komen, was ik echt wel verkocht. Ji keek me ook glunderend aan. Kut! Ik vond het verdomme een mooi huis… dat was niet de bedoeling!

“Hebben we wel een grote schutting nodig”, plaagde ik mijn moeder. Die knikte instemmend want als onze familie een zwembad heeft, is het wel zeker dat badkleding niet verplicht is. “Een hoge muur”, reageerde ze grinnikend, precies wetende waar ik op doelde.

Nou, de toer was gedaan. Mijn ouders reden voor ons uit met mijn broertje op de achterbank. Het was alsof er een last van mijn schouders was afgevallen en voelde me best wel blij. Dit was helemaal niet zo erg als ik me had voorgesteld.

Ik vroeg Ji om mee te gaan. Wel vreemd eigenlijk. Nu zou ik dichter bij school wonen dan zij. En haar huis was niet eens ver vanaf de weg waar wij zouden komen te wonen. Je kon het zo in de verte zien liggen. Had van mijn balkon moeten checken of ik een verrekijker zou moeten kopen voor Ji TV.

De gedachte dat we in een Katholiek dorp gingen wonen, bevrijdde me ook een beetje. Hier kenden ze me nauwelijks maar het was zeker niet zo’n hechte gemeenschap als waar we nu verbleven. Voelde eigenlijk wel alsof we in de grote stad gingen wonen waar Angela wat meer pot kon zijn.

Oops! De strenge school even vergeten. Misschien had ik het mis… en had ik een brommertje nodig want Houten was opeens niet meer zo ver weg.

Thuis, keek ik opeens met hele ander ogen naar onze boerderij. Zag opeens overal tekortkomingen. Dingen die we eigenlijk niet hadden of op een Dinsdagmiddag in elkaar getimmerd waren. Vreemd…

“Je vond het mooi”, merkte mijn moeder op en dit keer moest ik knikken. Mijn afkeer was helemaal weg. Ging het allemaal wel missen natuurlijk, dit is immers mijn eerste huis, maar het voelde echt of we naar iets beters gingen. Niks overals meer of rubberen laarzen. Ik kon nu hakjes aan zodat ik ook wat groter leek.

Zelfs mijn kamertje leek niet zo perfect meer. Had wel een verfje nodig ook eigenlijk. En opeens hoorde ik overal van alles kraken. De deur, de trap, zelfs mijn raam als de wind er zin in had.

“Nu mag je me likken”, schaterde ik éénmaal op mijn kamertje en trok mijn vieze trui met een zwaai uit en liet me op bed vallen. Mijn BH trok ik ophoog. Mijn rok was voor Ji. Die mocht ook wel wat doen hoor. Lekker als je iemand die omhoog voelt doen.

“Je hebt ringetjes” riep ze verrast toen ze mijn tieten zag. “Ik ben je zwart slaafje”, grapte ik.

Ze trok mijn slipje opzij en dook haast op mijn pruimpje. Zo man, die had honger! Met open mond likte ze niet eens maar hapte mijn kut bijna in haar mondje. Heerlijk!

Ik sloot mijn ogen. Had niet verwacht dat ik me zo snel al zo goed zou voelen. Zeker als mijn vriendin zich te goed lag te doen aan mijn kutje. Ik kneep in mijn tieten. Heaven!

Klaarkomen op klaarlichte dag. Had niet veel nodig na alle spanning. Heerlijk dat ik zo de dag mocht afsluiten. Lekker klaarkomen op mijn meisje’s gezichtje. En die lag me een partij te lebberen zeg. Het geluid wond me alleen maar meer op.

Alsof alle druk van de pot verdween, liet ik me gaan. Voelde mijn lippen openen en mijn vocht ontsnappen. Ik kreunde hard, waarschijnlijk nog meer van opluchting dan iets anders. Leek wel een snelkookpan. Floot bijna…

Met haar bek vol, kwam ze naast me liggen. Ze had niet eens doorgeslikt en deelde mijn sap. Kon haast gorgelen zeg. Heerlijk lieten we het over elkaars lippen vloeien. Zo vies! Zo smerig! En zo lekker!

We kleedden ons helemaal uit. Ik voelde me weer thuis en had er best vrede mee dat dat niet meer voor lang zou zijn. Ji wilde mijn ringetjes en ik kreeg die van haar. Paste haar ook beter. Mijn oorbellen leken voor haar gemaakt en zaten stevig om haar tepels alsof ze geknepen werd. “Lekker” kreunde ze vulgair.

Haar ringetjes stonden mij ook goed. Alles wat blinkt eigenlijk op mijn zwarte huid ziet er hoerig uit. “Ik wil mijn klit ook doen” en ze keek me bedenkelijk aan. “Je kapje?” vroeg ze nog maar ik schudde van NEE. “Mijn klit! Ik wilde het echte werk, recht door mijn genotsknopje.

Ji keek me bedenkelijk aan. “Dat gaat pijn doen!” en ik haalde mijn hoofd op alsof het me niet deerde. “Dat moet dan maar”, voegde ik eraan toe. “Je moet er voor gaan en niet stil blijven staan”, klonk ik super volwassen. Een glimlach kwam op haar gezicht en ze gaf me een kus. Vandaag had ik iets heel belangrijks geleerd en had veel meer begrip voor mijn vader.

Vooral niet bang zijn en dingen aangrijpen. Wordt er enkel maar beter van….

.