Gevulde Agenda - 2

Ik lag tussen hen in, naakt, mijn huid nog warm en gevoelig van alles wat er gebeurd was. Heinrich links van me, zijn grote hand loom over mijn buik strelend, af en toe naar mijn borst glijdend. Eduard rechts, zijn vingers traag over mijn dij, hoger, lager, alsof mijn lichaam nu gewoon van hen was om aan te raken wanneer ze wilden.

De roes van de wijn en de seks ebde langzaam weg, en in de stilte die viel kwam het schuldgevoel naar boven kruipen, koud, zwaar, onontkoombaar. Mijn man. Thuis. Tweede kerstdag morgen. Hij zou misschien wakker zijn, zich afvragen waarom ik nog niet had gebeld in plaats van korte berichtjes te sturen.

Ik draaide mijn hoofd naar Heinrich en zei zacht, bijna fluisterend: “Mag ik… even mijn man bellen? Gewoon even horen hoe het thuis is.”

Heinrich keek me aan, een kleine glimlach om zijn lippen, en knikte. Zonder iets te zeggen reikte hij naar het nachtkastje, pakte mijn telefoon en gaf hem aan mij. “Natuurlijk, Astrid,” zei hij vriendelijk, bijna vaderlijk. “We zijn geen monsters.”

Eduard zei niets, maar zijn hand bleef op mijn dij rusten, zijn duim streelde langzaam over mijn huid. Ik ging iets rechter zitten, leunde tegen het hoofdeinde, en toetste met trillende vingers het nummer van thuis in. De telefoon ging over. Een keer. Twee keer. Terwijl ik wachtte, bleven ze me aanraken. Heinrichs hand gleed weer over mijn borst, kneep zacht in mijn tepel, alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Eduards vingers gleden hoger, tussen mijn benen, streken licht over mijn nog gevoelige kutje, nat van hen allebei. Geen van beiden stopte. Ze keken me aan, kalm, wachtend, terwijl ze me gewoon bleven strelen.

“Hallo?” klonk de slaperige, vertrouwde stem van mijn man aan de andere kant.

Ik slikte, probeerde mijn stem normaal te laten klinken. “Hoi schat… ik wilde even horen hoe het gaat. Sorry dat ik zo laat nog bel.”

Zijn stem glimlachte meteen. “Hey lieverd. Alles goed daar?”

Heinrich boog zich iets naar me toe en kuste zacht mijn schouder, zijn hand nog steeds op mijn borst. Eduard liet een vinger langzaam in me glijden, heel rustig, terwijl hij me aankeek. Ik sloot heel even mijn ogen, beet op mijn lip.

“Ja… eh… alles goed hier,” zei ik, mijn stem een beetje hoger dan normaal. “Veel vergaderd… morgen weer vroeg op.”

Mijn man gaapte zacht. “Klinkt vermoeiend. Geniet maar een beetje van dat luxe hotel, hè? Trusten schat, ik hou van je.”

“Ik ook van jou,” fluisterde ik, terwijl Eduard een tweede vinger toevoegde en Heinrich mijn tepel tussen zijn duim en wijsvinger rolde. Ik verbrak de verbinding, liet de telefoon zakken. Heinrich pakte hem zacht uit mijn hand en legde hem weg.

“Goed gedaan,” mompelde Eduard tegen mijn oor. “Nu weer terug naar ons.”

Ik draaide mijn hoofd naar Eduard.

“Denk je… denk je niet aan Rosa?” vroeg ik zacht, bijna fluisterend. “Aan je vrouw?”

Hij keek me even aan, zijn ogen kalm en donker in het gedimde licht van de kamer. Toen verscheen er een kleine, bijna geamuseerde glimlach om zijn lippen. Hij lachte zachtjes, niet spottend, maar alsof ik iets schattigs had gezegd.

“Ach, Astrid,” zei hij, “Rosa is thuis, bij de kerstboom en de familie. Ze heeft haar cadeautjes gekregen.”

Hij boog zich iets dichter naar me toe, zijn lippen vlak bij mijn oor. “Maar jij… jij bent wel iets beter als kerstcadeautje.”

Heinrich, aan de andere kant, grinnikte diep en instemmend. Zijn hand kneep licht in mijn dij. “Veel beter,” mompelde hij. “En we zijn nog lang niet uitgepakt.”

Ik sloot mijn ogen, voelde hoe zijn vingers me verder begonnen te strelen, hoe Heinrich zich dichter tegen me aan drukte. De schuld was er nog. Maar zijn woorden maakten iets anders in me los, een warme, verboden trots. Alsof ik echt iets speciaals was. Iets wat alleen zij mochten hebben. En ik liet me weer meeslepen, mijn lichaam reageerde al voordat mijn hoofd kon protesteren.

Eduard pakte mijn rechterhand zacht maar vastberaden en bracht hem naar zijn pik, die alweer hard en warm in mijn palm lag. Heinrich deed hetzelfde met mijn linkerhand, zijn vingers sloten zich om mijn pols en legden mijn hand om zijn dikke, zware schacht, nog plakkerig van eerder. Ze hoefden niets te zeggen. Ik begon automatisch te bewegen, langzaam, ritmisch, mijn handen op en neer glijdend over hun harde lengtes. Eduard zuchtte zacht, zijn hoofd achterover in het kussen, zijn ogen halfgesloten terwijl hij naar me keek. Heinrich gromde goedkeurend, zijn heupen lichtjes omhoog duwend in mijn greep.

“Goed zo, Astrid,” zei Heinrich met die lage, geile lach in zijn stem. Hij legde zijn grote hand over de mijne, stuurde me even, liet me harder knijpen, sneller gaan. “Laad me maar goed op… er is nog genoeg voor de rest van de nacht.”

Eduard glimlachte, zijn hand gleed over mijn borst, kneep zacht in mijn tepel terwijl ik hem bleef aftrekken. “Hij heeft gelijk,” mompelde hij. “We gaan je geen moment rust geven.”

Mijn handen gleden sneller, nat van hun voorvocht, hun ademhaling werd zwaarder. Ik voelde hoe ze weer groeiden in mijn greep, hoe ze weer klaar waren om me te nemen, te gebruiken.

Heinrich, de zwaarste van de twee, richtte zich als eerste op. Zijn brede lichaam wierp een schaduw over me heen toen hij tussen mijn benen knielde. Met zijn grote handen greep hij mijn knieën vast en trok ze wijd uiteen, zo ver dat ik me volledig open en bloot voelde. Mijn benen trilden licht, maar ik verzette me niet. Eduard lag nog naast me, maar schoof nu iets hoger. Zijn hand gleed naar mijn hals, zijn vingers sloten zich stevig maar niet pijnlijk om mijn keel. Hij hield me op mijn plaats, zijn duim rustend onder mijn kaak, zijn blik strak in de mijne. Het was geen dreigement, maar een duidelijke boodschap, je blijft liggen.

Heinrich gromde tevreden terwijl hij neerkeek op mijn wijd open kutje, nog nat en glinsterend van alles wat er al gebeurd was. “Mooi zo,” mompelde hij, terwijl hij zijn dikke pik weer vastpakte en hem een paar keer langzaam aftrok. “Nu ga ik je echt goed nemen.”

Hij boog zich voorover, zijn gewicht drukte mijn benen nog verder uit elkaar, en zette zijn eikel weer tegen mijn ingang. Met één langzame, krachtige beweging gleed hij naar binnen, diep, tot ik hem helemaal voelde. Ik hapte naar adem, Eduard verstevigde zijn greep om mijn hals, hield mijn hoofd stil, dwong me hem aan te kijken terwijl Heinrich begon te stoten, zwaar, dominant, zonder haast.

“Voel je dat, Astrid?” fluisterde Eduard bij mijn oor, zijn stem kalm maar intens. “Hij neemt je nu helemaal. En straks ik weer. De hele nacht.”

Ik kreunde, mijn handen grepen in de lakens, mijn lichaam wiegend onder Heinrichs gewicht.

Heinrichs zware buik drukte volledig op de mijne, zijn gewicht hield me plat tegen het matras gedrukt, zodat ik niets kon zien van hoe zijn dikke penis in en uit me gleed. Ik voelde het des te intenser, elke stoot trok mijn kutje wijd open, rekte me tot het randje, vulde me helemaal. Hij ging diep en snel, zonder genade, zijn heupen beukend tegen de mijne met een nat, ritmisch geluid dat de kamer vulde.

Eduard had mijn armen nu boven mijn hoofd vastgepind, zijn handen als boeien om mijn polsen, zijn lichaam half over me heen gebogen zodat ik me niet kon verroeren. Ik was volledig van hen, vastgehouden, open, overgeleverd. Heinrich boog zijn hoofd en zoog aan mijn tepels als een hongerige welp die bij zijn moeder drinkt: hard, gulzig, zijn mond nat en warm, zijn tanden af en toe licht bijtend. Links, rechts, weer links, hij beet zacht, trok met zijn lippen, kreunde diep terwijl hij me bleef neuken.

Ik werd barbaars geneukt.

Mijn hele lichaam trilde ongecontroleerd, mijn benen, mijn buik, mijn borsten, mijn armen die Eduards greep probeerden te weerstaan maar het niet konden. Een diep, rauw gekreun ontsnapte uit mijn keel, luider dan ik wilde, terwijl de hitte weer opbouwde, harder ditmaal, onontkoombaar.

Heinrich lachte kort tegen mijn borst, zijn baard kriebelend op mijn huid. “Ja, laat je gaan,” gromde hij. “Ik voel je al samentrekken… je wilt het weer, hè?”

Eduard boog zich naar mijn oor, zijn stem kalm maar donker. “Geef het haar maar, Heinrich. Neuk haar kapot.”

En Heinrich deed het. Harder, dieper, sneller.

En toen brak het. Ik kwam klaar, luid, gillend.

Een rauwe, ongecontroleerde schreeuw ontsnapte uit mijn keel, hoog en lang, gevolgd door korte, hijgende gilpartijen die ik niet kon stoppen. Mijn hele lichaam schokte onder Heinrichs gewicht: mijn benen trilden wijd open, mijn kutje kneep krampachtig om zijn dikke pik heen, mijn borsten drukten omhoog tegen zijn borst. Golven van genot trokken door me heen, zo intens dat het bijna pijn deed, tranen sprongen in mijn ogen.

“Jaaa!” gilde ik, mijn stem brekend. “Oh God… jaaa!”

Heinrich gromde diep, zijn mond los van mijn tepel, zijn heupen beukten door terwijl ik klaarkwam. “Prachtig,” hijgde hij. “Gil maar voor ons.”

Eduard liet mijn armen even los om mijn gezicht vast te pakken, dwong me hem aan te kijken terwijl ik schreeuwde en trilde. Zijn duim veegde een traan weg. “Goed zo, Astrid,” fluisterde hij. “Zo hoort het.”

Mijn stem werd schor en mijn lichaam zakte slap neer, nog na hijgend, nog samentrekkend om Heinrich heen. Zijn stoten werden kort en krachtig, zijn zware lichaam drukte me diep in het matras, zijn ademhaling ruw en gejaagd tegen mijn nek. Ik voelde hem opzwellen in me, dikker, harder, de spanning die in hem groeide. Mijn handen gleden van de lakens naar de zijkant van zijn brede, zachte buik. Ik greep hem vast, mijn vingers zonken licht in zijn warme huid, trok hem dichter tegen me aan, alsof ik hem dieper in me wilde voelen.

Ik keek omhoog, recht in zijn ogen: donker, hongerig, glinsterend van zweet. Hij keek terug, wachtend, bijna vragend. Ik knikte. Langzaam, duidelijk.

“Ja,” fluisterde ik, mijn stem schor en trillend.

Hij gromde zacht, zijn heupen stokten even.

“Ja,” zei ik harder, luider, terwijl ik mijn benen verder om hem heen sloeg. “Je mag spuiten… in me… doe het maar.”

Die woorden waren genoeg.

Heinrich kreunde diep, zijn hele lichaam spande zich, en toen kwam hij: harde, diepe stoten, gevolgd door een lange, rauwe grom terwijl hij zich helemaal in me begroef. Ik voelde het weer: warme, krachtige golven diep in me, hoe hij me vulde, hoe hij pulseerde, hoe hij alles gaf.

“Ja… neem alles,” hijgde hij in mijn nek, zijn stem gebroken van genot.

Ik hield zijn buik vast, mijn nagels licht in zijn huid, en liet hem komen. Helemaal. Tot de laatste druppel. Eduard keek toe vanaf de zijkant, zijn hand nog steeds om mijn pols, zijn ogen donker van opwinding. Hij glimlachte bijna, trots, alsof ik precies deed wat er van me verwacht werd.

Heinrich bleef even zwaar op me liggen, na hijgend, zijn pik nog diep in me. Toen kuste hij mijn borst, mijn hals, mijn mond, nat, hongerig, dankbaar. “Goed zo, Astrid,” mompelde hij tegen mijn lippen. “Je bent perfect.”

Hij draaide zich hijgend van me af, zijn zware lichaam rolde op zijn rug naast me, zijn borst op en neer terwijl hij tevreden zuchtte. Ik lag nog na hijgend, mijn huid klam van zweet, mijn kutje kloppend en overvol. Eduard wachtte niet lang. Zijn hand gleed meteen over mijn heup, sterk en zeker. Hij draaide me op mijn zij, mijn rug naar hem toe, en ging dicht achter me liggen, zijn warme borst tegen mijn rug, zijn adem in mijn nek. Zijn arm sloeg om me heen, trok me stevig tegen zich aan, terwijl zijn andere hand mijn bovenste been optilde en naar voren duwde, zodat ik wijd open lag voor hem.

Ik voelde zijn harde penis meteen tussen mijn billen zoeken, glijdend door de natte chaos die Heinrich en ik samen hadden achtergelaten. Het was één grote, soppige bedoening, zaad vermengd met mijn eigen vocht, warm en plakkerig, druipend tussen mijn benen, onder mijn billen, op het laken eronder. Alles gleed makkelijk, er was geen weerstand meer, alleen maar gladde, natte hitte.

Hij vond mijn ingang bijna meteen. Met een diepe, trage stoot gleed hij naar binnen, tot aan de bodem, alsof hij thuiskwam. Ik kreunde zacht, mijn lichaam nog overgevoelig van het klaarkomen, maar het voelde zo goed, zo vol, zo onvermijdelijk.

“Goed zo,” fluisterde hij in mijn oor, zijn stem laag en kalm. Zijn hand hield mijn been hoog, zijn heupen begonnen langzaam te bewegen, diep en ritmisch. “Voel je hoe nat je bent? Alles van ons… in jou.”

Heinrich draaide zijn hoofd naar ons toe, keek toe met een tevreden glimlach, zijn hand loom over zijn eigen pik strelend terwijl hij op krachten kwam.

Eduard neukte me nu van achteren, dicht tegen me aan, zijn arm strak om mijn borst, zijn vingers knedend in mijn vlees. Elke stoot duwde het zaad van Heinrich dieper in me, of naar buiten, een nat, soppend geluid bij elke beweging. Ik sloot mijn ogen, liet mijn hoofd achterover vallen tegen zijn schouder.

Heinrich nu op zijn zij, zijn hoofd gesteund op zijn hand, zijn ogen glinsterend terwijl hij toekeek hoe Eduard me nam. Hij grinnikte laag, tevreden, en zei met die zware stem van hem: “Eduard, je moet Astrid altijd meenemen op zakenreisjes. Echt. Dit is het beste wat er is.”

Eduard lachte zacht tegen mijn nek, zijn heupen nooit stoppend met zijn trage, diepe ritme. “Absoluut,” mompelde hij, zijn stem warm en hees. “Goed voor de stress… en om onze ballen lekker te legen.” Hij stootte iets harder, alsof hij zijn woorden wilde onderstrepen, en ging toen verder: “Zeker in zo’n geil lichaam als dat van haar. Strak, nat, gewillig… precies wat we nodig hebben.”

Ze lachten allebei, een diepe, mannelijke lach die door de kamer echode, alsof ze een grap deelden die alleen zij begrepen. Alsof ik hun eigendom was, hun perfecte uitlaatklep.

Ik voelde mijn wangen branden, maar niet alleen van schaamte. Mijn lichaam reageerde alweer, ik begon harder te kreunen, mijn heupen licht naar achter duwend om Eduard dieper te nemen. Mijn kutje kneep om hem heen, nat en vol van alles wat ze al in me hadden achtergelaten.

Heinrich reikte naar mijn borst, kneep zacht in mijn tepel. “Hoor je dat?” zei hij tegen Eduard, nog hikkend van het lachen. “Ze vindt het nog lekker ook.”

Eduard kuste mijn schouder, zijn hand gleed lager, vond mijn klit en begon me daar rustig te strelen terwijl hij bleef stoten. “Natuurlijk vindt ze het lekker,” fluisterde hij. “Ze is van ons nu.”

En ik kreunde luider, mijn ogen dicht, mijn lichaam volledig overgeleverd.

De hitte bouwde zich weer op, sneller dit keer, geholpen door de nattigheid, door hun zaad dat bij elke stoot van Eduard een beetje naar buiten werd geduwd en weer naar binnen. Mijn lichaam was overgevoelig, elk zenuwuiteinde tintelend, mijn kutje strak en gezwollen om hem heen. Ik begon harder te kreunen, eerst zacht, toen hoger, oncontroleerbaar. Mijn been, dat Eduard nog steeds optilde, trilde in zijn greep. Mijn handen grepen in de lakens, mijn rug kromde zich tegen zijn borst.

“Ja… daar is ze weer,” hoorde ik Heinrich mompelen, zijn stem vol voorpret.

Eduard versnelde zijn vingers op mijn klit, zijn stoten werden korter, harder, precies op dat plekje diep in me. “Kom maar, Astrid,” fluisterde hij in mijn oor, zijn stem donker en dwingend. “Laat ons je weer horen.”

En ik liet het komen.

Het orgasme sloeg in als een golf, harder dan de vorige, allesoverheersend. Ik schreeuwde het uit: een lange, rauwe kreet die overging in hijgende, gillende uithalen. Mijn hele lichaam schokte in zijn armen, mijn kutje melkte hem bijna, terwijl golven van genot door mijn buik, mijn borsten, mijn benen trokken. Tranen prikten in mijn ogen, mijn zicht werd wazig, mijn stem brak.

“Ja… jaaa… oh God!” gilde ik, mijn nagels in de lakens, mijn heupen wild bewegend tegen hem aan, alsof ik hem dieper wilde, meer wilde, alles wilde.

Heinrich lachte zacht, zijn hand nu stevig om mijn borst, zijn duim hard over mijn tepel. “Prachtig,” gromde hij. “Kijk hoe ze komt… helemaal voor ons.”

Eduard bleef stoten, verlengde het, liet me rijden op die golf tot ik slap en na hijgend in zijn armen hing, mijn lichaam nog trillend, mijn kutje samentrekkend in kleine, late schokjes. Ik kon niet meer praten. Alleen hijgen. Alleen voelen hoe ik weer van hen was, helemaal. Eduard gleed zijn hand van mijn been naar mijn kin, draaide mijn hoofd zacht maar vastberaden naar zich toe. Zijn ogen keken diep in de mijne, donker en intens, en toen kuste hij me, eerst rustig, zijn lippen warm op de mijne, maar al snel dwingender, zijn tong die mijn mond binnendrong, hongerig en bezitterig.

Ik beantwoorde hem meteen, mijn tong danste met de zijne, nat en diep, een stil, wanhopig antwoord: kom maar. Kom in me. Vul me en voelde het meteen, zijn penis zwol verder op, werd harder, dikker, zijn stoten werden onregelmatig terwijl hij me bleef kussen, zijn adem zwaar en hijgend in mijn mond. Mijn hand greep achter me, vond zijn heup, trok hem dichter, dieper, alsof ik hem smeekte zonder woorden.

Heinrich keek toe, zijn hand loom over mijn borst strelend, zijn duim over mijn harde tepel. “Geef het haar maar, Eduard,” mompelde hij met een glimlach. “Ze vraagt erom.”

Eduard kreunde in mijn mond, zijn kus werd wilder, zijn tong dieper, en toen brak hij, een diepe, lange stoot, zijn hele lichaam gespannen tegen mijn rug. Ik voelde hem kloppen, pulseren, en toen de warme golven weer, hij kwam klaar, hard en overvloedig, diep in me, vermengd met alles wat er al zat. Hij bleef me kussen terwijl hij klaarkwam, zijn lippen nooit van de mijne, zijn kreun gedempt in mijn mond. Mijn tong bleef hem strelen, bleef hem dat stille antwoord geven, ja, geef het me, het is van jou.

Toen hij klaar was, bleef hij even diep in me, zijn armen strak om me heen, zijn voorhoofd tegen mijn achterhoofd. Zijn ademhaling langzaam kalmerend. “Goed zo,” fluisterde hij uiteindelijk tegen mijn oor, zijn stem schor en tevreden. “Je neemt het allemaal….”

Ik sloot mijn ogen, voelde hoe alles warm en vol tussen mijn benen zat, hoe ik beiden hun zaad droeg.

Eduard draaide zich tevreden op zijn rug, zijn borst nog zwaar op en neer. Heinrich lag met zijn armen achter zijn hoofd, een brede, voldane grijns op zijn gezicht. Ik lag ertussen, mijn lichaam klam van zweet, mijn benen slap, mijn kutje warm en overvol van hen allebei. We hijgden alle drie, de kamer stil op ons ademhalen na, de geur van seks zwaar in de lucht.

Ik zette me langzaam recht, mijn spieren protesterend, en zwaaide mijn benen over de rand van het bed. “Ik moet even naar het toilet,” mompelde ik zacht, mijn stem nog schor van het gillen. Maar voor ik opstond, boog ik me eerst over Eduard heen. Mijn lippen raakten zacht zijn slappe, nog glinsterende penis, een lichte kus op de eikel, toen lager, op zijn warme, zware ballen. Ik kuste ze dankbaar, bijna teder, alsof ik ze bedankte voor alles wat ze me hadden gegeven, voor hoe ze me zo hard hadden laten genieten, hoe ze me hadden gevuld.

Eduard zuchtte diep, zijn hand gleed even door mijn haar. “Braaf meisje,” fluisterde hij.

Daarna boog ik me over Heinrich. Zijn pik lag dik en loom op zijn dij, zijn ballen zwaar en vol in zijn schaamhaar. Ik kuste ook hem: eerst de eikel, nat van mij en hemzelf, dan zijn ballen, mijn lippen zacht en lang op zijn huid. Hij gromde tevreden, zijn hand streelde mijn wang.

“Goed zo, Astrid,” mompelde hij. “Je weet hoe het moet.”

Ik glimlachte bijna, stond toen op, mijn benen nog trillend, en liep naakt naar de badkamer. Achter me hoorde ik hen zacht lachen, tevreden, alsof ik precies was wat ze hadden gehoopt.

In de spiegel zag ik mezelf, rood aangelopen, haar door de war, lippen gezwollen, borsten met lichte zuigplekjes, en tussen mijn benen… alles druipend, warm, van hen. Ik hield mijn hand onder mijn poesje en ving op wat eruit druppelde, dik, wit, overvloedig. Ik had nog nooit zoveel sperma gezien, niet bij mijn man, bij niemand. Het liep gewoon uit me, langs mijn dijen, in mijn palm, een constante, trage stroom van hen allebei.

Het voelde… opwindend. Verboden. Alsof ik hun merk droeg, zichtbaar en tastbaar.

Ik liep terug uit de badkamer en bleef even bij het voeteneind van het bed staan, keek naar mijn hand, vol, glinsterend in het zachte licht. Heinrich en Eduard lagen naar me te kijken, hun ogen donker, tevreden.

Zonder iets te zeggen bracht ik mijn hand naar mijn kutje. Ik duwde het terug naar binnen, mijn vingers gleden makkelijk door de nattigheid, duwden hun zaad weer diep in me, waar het hoorde. Alsof ik het niet wilde verliezen. Alsof ik het wilde houden, bij me, in me. Ik kreunde zacht bij het gevoel, mijn eigen vingers, hun sperma, alles vermengd. Het gleed zo makkelijk, zo warm.

Heinrich floot zachtjes, zijn hand gleed weer naar zijn pik. “Kijk haar nou,” mompelde hij tegen Eduard. “Ze wil het niet eens kwijt.”

Eduard glimlachte, zijn stem laag en warm. “Natuurlijk niet. Ze weet waar het hoort.”

Ik liet mijn vingers nog even in me, duwde nog een keer, voelde hoe vol ik was. Toen kroop ik weer tussen hen in, mijn lichaam nog druipend. En ik liet me tegen hen aan zakken. Want het voelde goed. Het voelde juist. Waar ik hoorde te zijn.

Het werd stil in de kamer. Alleen het zachte geruis van de verwarming en onze zware ademhalingen. We lagen verstrengeld tussen de verkreukelde lakens, uitgeput, bezweet, voldaan. Ik voelde hun warmte aan beide kanten, hun armen over me heen, en langzaam gleed ik weg in een diepe, droomloze slaap.

Het was nog vroeg in de ochtend, het grijsachtige licht van de winterdag sijpelde net door de gordijnen, toen ik wakker werd van een warme hand in mijn nek. Heinrich. Zijn greep was stevig, bezitterig. Zonder een woord te zeggen draaide hij me op mijn buik, mijn gezicht in het kussen, mijn armen slap naast me. Eduard lag nog in een diepe slaap.

Heinrich ging plat op me liggen. Zijn volle gewicht drukte me in het matras, zijn borst tegen mijn rug, zijn baard kriebelend in mijn nek. Met zijn voeten duwde hij mijn benen uit elkaar, wijd genoeg zodat ik weer helemaal open lag. Ik voelde zijn pik meteen, al hard, warm, glijdend tussen mijn billen, zoekend naar waar hij al een paar keer was geweest.

“Alleen jij en ik nu,” fluisterde hij streng in mijn oor, zijn stem laag en dwingend, zonder ruimte voor discussie. Zijn hand bleef in mijn nek, hield mijn hoofd omlaag, mijn wang tegen het kussen.

Hij vond mijn kutje zonder moeite, alles was nog nat en open van de nacht. Met één trage, maar vastberaden stoot gleed hij helemaal naar binnen. Ik kreunde gedempt in het kussen, mijn lichaam reageerde meteen, samentrekkend om hem heen. Hij begon te bewegen, langzaam eerst, diep, zijn volle gewicht bij elke stoot op me drukkend, zodat ik geen kant op kon. Zijn vrije hand greep mijn heup, trok me licht omhoog zodat hij nog dieper kon.

“Stil,” fluisterde hij weer, toen ik een harder kreuntje liet horen. “Niet wakker maken… dit is ons moment.”

En ik liet hem begaan. Mijn lichaam gaf zich over, mijn billen duwden licht naar achteren, mijn kutje nat en gewillig om hem heen. Alleen hij en ik. In de stilte van de ochtend. Terwijl Eduard doorsliep. Terwijl mijn man thuis waarschijnlijk net wakker werd en ik weer genomen werd, diep en bezitterig, door de man die me nu volledig als de zijne beschouwde.

Heinrich bewoog zwaar bovenop me, zijn pik die telkens weer helemaal in me gleed in een traag, bezitterig ritme. Zijn hand bleef in mijn nek, hield me stil, onderdanig, terwijl hij me nam alsof ik van hem alleen was op dat moment. En alhoewel ik wist dat ik goedkoop werd gebruikt, een secretaresse die zich liet nemen door haar baas en zijn vriend, een gewillig lichaam om hun lusten in te ledigen, genoot ik er met heel mijn wezen van.

Meer nog, ik werd opgewonden door de gedachte zelf. Dat ik behandeld werd als eigendom. Als een slet. Hun slet.

Elke stoot herinnerde me eraan, ik was hier niet als Astrid, de trouwe echtgenote, de betrouwbare werknemer. Ik was hier als hun speeltje, hun geheime uitlaatklep, een warm, nat kutje dat ze mochten vullen wanneer ze wilden. Ze hoefden het niet te vragen. Ze hoefden niet te betalen. Ik gaf het gewoon. Vrijwillig.

En dat maakte me gek van opwinding.

Ik voelde hoe ik weer natter werd, hoe ik mijn billen licht optilde om hem dieper te laten gaan. Mijn adem stokte in het kussen, mijn vingers grepen in de lakens. Ik kreunde gedempt, niet te luid, want Eduard sliep nog, maar hard genoeg dat Heinrich het hoorde. Hij boog zich dichter naar mijn oor, zijn baard kriebelend op mijn huid.

“Je vindt het lekker, hè?” fluisterde hij streng maar met een ondertoon van triomf. “Om gebruikt te worden.”

Ik knikte in het kussen. Kon niet anders.

“Zeg het,” gromde hij, zijn stoot iets harder, dwingender.

“Ja…” hijgde ik zacht, mijn stem gebroken. “Ja… ik vind het lekker… om jullie slet te zijn.”

Heinrichs tempo werd sneller, harder, zijn zware lichaam dat me volledig bedekte, zijn pik die diep en meedogenloos in me ramde. Ik voelde hoe de spanning weer in me opbouwde, hoe mijn hele lichaam begon te trillen onder zijn gewicht.

Hij voelde het ook. Zijn adem werd ruwer in mijn nek, zijn stoten korter en dwingender. “Kom maar,” gromde hij zacht en streng bij mijn oor. “Kom voor mij… nu.”

En ik kwam.

Hij kwam.

Samen.

Mijn orgasme explodeerde door me heen, een golf van hitte die me deed schokken, mijn kutje krampachtig spannen, mijn benen trillend. Ik opende mijn mond om te schreeuwen, zoals eerder, maar Heinrich was sneller, zijn grote hand schoot naar mijn gezicht, legde zich plat over mijn mond, smoorde het geluid. Mijn gil werd een gedempt, wanhopig gejammer tegen zijn palm, mijn adem heet en nat tegen zijn vingers. Ik beet licht in zijn hand, mijn ogen dichtgeknepen, tranen van intensiteit in mijn ooghoeken terwijl ik bleef schokken en komen.

Tegelijkertijd voelde ik hem, zijn hele lichaam gespannen, en kwam met een diepe, gedempte grom. Warme schoten vulden me weer, overvloedig, zijn pik kloppend terwijl hij alles in me pompte. Zijn hand bleef stevig op mijn mond, hield me stil, hield me van hem. Hij bleef even zo liggen, zwaar en warm, zijn hand langzaam van mijn mond glijdend toen mijn schokken afnamen. Ik hijgde zacht in het kussen, mijn lichaam slap en bevredigd onder hem.

“Goed zo,” fluisterde hij uiteindelijk, zijn stem schor en tevreden. Hij kuste mijn schouder, mijn nek, zijn pik nog diep in me. “Helemaal stil… precies zoals ik het wil.”

Eduard bewoog even in zijn slaap, maar werd niet wakker.

Heinrich trok zich langzaam terug, liet zich op zijn rug naast me vallen Ik legde mijn armen op zijn borst, mijn handen rustend op zijn bezwete huid, mijn gezicht dicht bij het zijne. Mijn lichaam lag half over hem heen, mijn borsten tegen zijn zij, mijn been over zijn dij geslagen. Ik keek hem recht in zijn ogen, voldaan, een beetje verrast door mijn initiatief.

Hij had me net gevuld, gebruikt, me laten komen terwijl Eduard doorsliep. En nu liet ik het zien, met mijn blik, met mijn aanraking, met hoe ik me tegen hem aan nestelde, dat ik hem toebehoorde. Dat ik hem had uitgekozen, op dit moment, boven Eduard. Niet omdat Eduard minder was, maar omdat Heinrich me net dat ruwe, bezitterige had gegeven wat ik diep vanbinnen leek te willen.

Mijn hand gleed langzaam omlaag, over zijn buik, door het dikke schaamhaar, tot ik zijn halfstijve penis vond, nog warm, nat van ons allebei, zwaar in mijn palm. Ik streelde hem zacht, mijn vingers traag op en neer glijdend, voelend hoe hij licht reageerde, hoe hij weer iets dikker werd onder mijn aanraking.

Heinrich glimlachte traag, zijn hand kwam omhoog en legde zich in mijn nek, zijn duim strelend over mijn kaak. “Zo, kleine slet,” fluisterde hij zacht, zijn stem nog schor van het klaarkomen. “Kies je mij?”

Ik knikte, mijn lippen vlak bij de zijne. “Ja,” fluisterde ik terug.

Zijn grijns werd breder, triomfantelijk. Hij trok mijn hoofd dichterbij en kuste me, diep, nat, bezitterig, zijn tong die de mijne opeiste. Mijn hand bleef hem strelen, langzaam, eerbiedig bijna, terwijl ik me volledig aan hem gaf.

Mijn echtgenoot… hij voelde ineens zo ver weg, zo onbelangrijk op dit moment. Alsof hij in een ander leven thuishoorde, een leven dat ik hier, in deze hotelkamer, had achtergelaten. Heinrich was mijn nieuwe mannetje. Een echte alfa, zwaar, dominant, bezitterig, met die ruwe handen en die stem die geen nee duldde. En god, dat maakte me geil. Nat. Gewild. Gelabeld als de zijne.

Ik voelde het weer tussen mijn benen, die warme volheid van zaad, vermengd met dat van Eduard, maar nu vooral van hém. Alsof hij me had gedekt, diep vanbinnen, en ik dat wilde houden. Ik wilde zoveel mogelijk van zijn zaad in me voordat ik weer naar huis zou gaan, voordat ik weer die nette vrouw zou moeten zijn, die echtgenote.

Mijn hand kneep zacht in zijn pik, voelde hoe hij reageerde, hoe hij weer groeide. Ik keek op, recht in zijn ogen, en fluisterde: “Nog een keer… alsjeblieft. Geef me meer. Voor ik wegga.”

Heinrichs grijns werd breed, triomfantelijk. Zijn hand greep in mijn haar, trok mijn hoofd licht achterover. “Je wilt mijn zaad houden, hè?” gromde hij zacht, zijn stem nog slaperig maar vol autoriteit. “Om mee naar huis te nemen? Naar je man?”

Ik knikte, mijn wangen rood, mijn kutje alweer tintelend bij de gedachte. “Ja,” hijgde ik. “Zoveel mogelijk. Maak me vol… helemaal van jou.”

Hij lachte laag, rolde me in één beweging op mijn rug en klom weer bovenop me. Eduard bewoog even, maar sliep door.

Heinrich duwde mijn benen wijd open, zijn pik al hard en klaar, en gleed zonder waarschuwing diep in me. Ik kreunde luid, mijn armen om zijn brede rug, mijn nagels in zijn huid.

“Dan krijg je het,” gromde hij, terwijl hij begon te stoten, hard, diep, bezitterig. “Alles wat ik heb. Tot je overstroomt.”

En ik liet hem nemen.

Omdat hij mijn alfa was.

Omdat ik zijn slet wilde zijn.

Omdat ik zijn zaad wilde dragen, lang nadat dit weekend voorbij was.

Trefwoord(en): Creampie, Dominantie, Trio, Suggestie?

Ontzettend bedankt voor je hulp!

Ontzettend bedankt voor je hulp!