De volgende ochtend wordt Henry op de voor hem gebruikelijke tijd wakker. Half zeven normaal gaat hij dan naar buiten om een stukje te rennen. Maar of dat nu wel een goed idee is. Hij trekt in ieder geval even zijn joggingbroek aan en een t shirt en besluit even naar de kamer te gaan en even buiten te kijken. Twee kleine zwarte honden begroeten hem vrolijk en begeleiden hem naar het terras., waar ze vrolijk blaffend hun weg vinden om hún behoefte te doen.

Als hij net op het terras staat en naar de honden staat te kijken hoort hij achter zich, “was jij ook al wakker vriend. ? “

Het is Peter die in zijn kamerjas het terras op komt. Henry draait zich om en zegt “ ja altijd rond deze tijd. Thuis ga ik dan ook meestal een rondje hollen door het bos “

Peter lacht en zegt “ nou wat houdt je tegen” Henry lacht “ geen bos “. Peter zegt lachend “ Maar nog wel een plas “

Henry grinnikt “ Net als vroeger even stukje zwemmen, zal best wel koud zijn nu “. Peter zegt “ valt mee, werd een paar weken geleden nog voor gek verklaard maar het is wel te doen hoor”

Henry grijnst en kijkt zijn maat aan en zegt “ Net als vroeger? “. En trekt zijn T shirt uit. Peter begint te lachen en doet zijn bril af doet zijn hoorapparaat uit en legt deze op de tuintafel, en trekt dan zijn kamerjas uit. “ Dan ook net als vroeger! “ En trekt dan ook zijn boxer uit en staat in zijn blote kont. Henry trekt ook direct zijn joggingbroek en boxer uit, en staat ook piemelnaakt op het terras. De beide vrienden grijnzen en geven elkaar een high five en rennen dan onder het uiten van de kreet “ Semper Fi” naar de zwemsteiger en duiken simultaan het nog erg koude water van de plas in. Als Henry bovenkomt roept hij “ niet koud zegt tie ! verd@#* ! “

En Peter roept “ Watje ! “ en gaat in borstcrawl richting de overkant, naar de gele boel die altijd hun keerpunt was geweest. Henry zet ook gelijk aan maar ondanks zijn goede conditie ziet hij hoe Peter steeds verder uitloopt. Peter is altijd al de betere zwemmer geweest terwijl hij het moest hebben van zijn uithoudingsvermogen en kracht. Maar ook het zwemmen is hem weer wat vreemd. De laatste jaren was het altijd of rennen of optrekken en opdrukken of een combinatie van burpies. Nu gebruikte hij arm en beenspieren tegelijk, Peter rond de boei en kwam Henry al weer tegemoet, de afstand tussen hun was een kleine tien meter. Ook Henry rond de boei en hij ziet dat bij Peter zijn ritme is vertraagd hij raakt waarschijnlijk enigszins vermoeid, maar ook omdat de spieren verzuurd raken. Henry blijft echter nog regelmatig zwemmen en ziet dat hij langzaam op Peter in loopt. Peter hoort Henry naderen en ziet dat de afstand naar de steiger nog een dertig meter zijn. Hij probeert nog aan te zetten maar ook hij heeft zich in het zwemmen vergist, want hij is veel te snel van start gegaan. Nog twintig meter en Henry is al bij zijn voeten. Tien meter en Henry zit al bijna helemaal naast hem. Hij hoort de zuigende ademhaling en ziet het verbeten gezicht van Henry. Peter zet nog eens aan maar dan tikken ze beiden gelijktijdig de steiger aan.

Beide hangen nu aan de steiger en hún ademhaling gaat als een gek tekeer. En het is Henry die zegt “ dit was toch ff zwaarder dan 10 kilometer lopen. Dat ben ik niet meer gewend. Maar jemig man wat is dat water koud “. Peter begint te lachen en zegt “ valt toch wel mee. Zullen we nog gewoon klein rondje doen, gewoon schoolslag ff rustig een baantje trekken “. En Henry knikt dan en even later zwemmen ze heel rustig naast elkaar weer naar de boei. Hun lichamen raken aan de watertemperatuur gewend en rustig ademhalend en af en toe pratend ronden ze de boel en gaan weer op de terugweg. Dan zien ze op het terras twee dames staan, Natasha en Gerda.

Als ze weer bij de steiger zijn horen ze Natasha zeggen “ jullie zijn niet goed het is net eind maart de zon heeft nog niet eens twee weken geschenen en dan zijn jullie al aan het zwemmen in de plas. Jullie zijn echt knettergek! Ik kom je niet redden hoor als je onderkoeld raakt”.

Peter en Henry kijken lachend naar Natasha en komen dan het water uit en even later staan er twee gespierde en getrainde naakte mannen op de steiger. Gerda begint te lachen en zegt “ was zeker niet koud hè “

Terwijl ze naar Henry wijst en haar duim en wijsvinger een kleine 10 centimeter uit elkaar houdt. De twee meiden gieren het uit. En Natasha hikt “ Ja zo blijft er van ons speelgoed weinig over. Dan moeten we ons zelf maar behelpen”. Waarop Gerda reageert met “ nou vandaag dan maar een nieuw setje batterijen kopen “

En weer gieren ze het uit.

Terwijl Peter de buitendouche open draait en zegt “ shit nog steeds vergeten het warm water aan te zetten”. Maar hij spoelt zich af met het ijskoude water. Henry gaat er aansluitend ook onder staan en wast dan opzettelijk zijn van koude gekrompen penis in het zicht van de meiden. Met als commentaar “ nou dat warme water helpt ook al geen zier. “

De meiden staan bij de deur te gieren van de lach. Maar Natasha kijkt toch even beter naar het geshowde gereedschap, en moet voor zichzelf de conclusie trekken dat ondanks de kou, het speelgoed van Henry forser uitvalt dan dat van Peter, iets wat Dora lang geleden al eens gezegd heeft tegen haar. Ze had er nooit op gelet of gereageerd ook niet toen Henry bij ze inwoonde want over het gereedschap van Peter was ze meer dan tevreden. Maar nu is ze geïntrigeerd, hoe kon Gerda dealen met zo’n groot stuk gereedschap, want zo veel groter dan zij zelf was ze nou ook niet.

Peter is ondertussen bij de deur aangekomen en wil naar binnen lopen, maar Natasha houdt hem tegen “ je bent nog zeiknat vent “ Peter gromt “ we zijn de handdoeken vergeten “

De meiden schieten weer in de lach “ typisch mannen “ zegt Natasha

“ Wacht maar even “. En loopt het huis weer in.

Ondertussen staan ook Henry naast Peter bij Gerda aan de deur. Gerda buigt zich naar voren en geeft Henry een kusje op zijn borst. Maar kijkt ondertussen ook stiekem naar Peter, het is een soort van vergelijkend waren onderzoek. En komt ook tot de volgende conclusie, beide kerels zien er lichamelijk tip top uit. Peter is misschien iets meer afgetraind dan Henry, maar Henry zijn pik en kloten waren groter. Maar ja, Henry was ook een klein beetje groter dan Peter. Misschien een 15 centimeter maar ook veel grover en breder gebouwd. Ja Gerda was heel erg blij met haar nieuwe vriend en met een beetje geluk, haar aanstaande man. Ondertussen is ook Natasha terug gekomen bij de deur en geeft een badhanddoek aan Henry en houdt de andere open en omhoog en voor zich uit en stapt dan op Peter af. Die het gebaar begrijpt en Natasha in zijn armen sluit. Terwijl zij de handdoek om hem heen vouwt. Gerda heeft er schijt aan dat haar badjas nat wordt en slaat ook haar armen zo om Henry heen. En even later staan twee vrienden met hun vrouwen te zoenen. Natasha stopt als eerste en zegt “ duik toch nog maar snel onder de douche door je bent ijskoud, dan zet ik ondertussen het ontbijt klaar “

En Gerda zegt “ Nou heb je het gehoord, Marine hit the showers dan help ík Natasha even.” En zo verdwijnen de mannen richting de slaapkamers. Terwijl de twee meiden gezellig kletsend en lachend het ontbijt klaar zetten en maken.

Een klein kwartiertje later is Henry al weer terug. Geschoren en lekker fris ruikend naar frisse aftershave gekleed in zijn zwarte cargobroek en een strak zwart T shirt om zijn lijf. In zijn hand een zwarte wollen trui. Wat hij simpel verklaard met “ gaan straks buiten de boot te water laten, lekker makkelijk en warm genoeg”

Een vijf minuten later komt Peter naar binnen , jeans, groen T shirt en een groene wollen commando trui op zijn schouders.

Natasha lacht en zegt “‘het zouden zo maar broers kunnen zijn “

Dan gaan ze ontbijten. Er zijn harde en zachte broodjes, croissantjes, cornflakes, verse vruchten, yoghurt en kwark en grote kan met verse jus d’orange. Ook een bordje met uitgebakken spek en scrambelt eggs . Het is een overdaad aan lekkere dingen. En Natasha zegt “ we wisten niet wat jullie lekker vinden”. Henry glimlacht en zegt “Alles “. En valt aan op het ontbijt of hij maanden niet gegeten heeft.

En Gerda zegt “ ik lust ook alles wel maar ik heb genoeg aan een paar croissantjes met jam of kaas. En af en toe een gekookt eitje . En een verse jus. Daar maak je mij blij mee “

Natasha schept wat vers fruit en muesli in een bakje en doet hier wat kwark over en zucht “‘ik probeer het altijd wel wat licht te houden met fruit en kwark en een sapje “

Peter zegt “ maak mij niet uit zolang er maar koffie bij zit “. En zo wordt er gegeten en als Natasha klaar is zegt ze “ ík ga me snel even aankleden “ en tegen Gerda “‘doe iets aan wat je snel aan en uit kan trekken is makkelijk met passen. En dan verdwijnt ze in haar slaapkamer. Peter zegt “ als je klaar bent Gerda ga je zelf dan ook maar aankleden en doe makkelijke schoenen aan. Wij ruimen hier wel af”.

Een klein half uurtje later zitten Henry en Peter aan de bar,. Ontbijt boel is opgeruimd en ze genieten van een bak koffie. Sterk zwart en heet. Als Gerda de kamer in komt.

Strakke spijkerbroek, leuke jeans blouse erop en een paar sneakers. Haar haren in een staart en subtiel opgemaakt. Dan verschijnt Natasha haar haren los, met een zonnebril als accessoire ingestoken, maar de make up tot in de puntjes verzorgd, een grijze strakke legging en een licht grijze blouse met een zwart jasje erover. En een paar hoge zwarte pumps aan haar voeten.

Henry kijkt ernaar en zegt “ En daar kan jij heel de dag op lopen “. Peter lacht en zegt “ Maat ik vraag het al niet eens meer ík verbaas me alleen nog maar. “‘ En met een bekakte stem” Leuke outfit schat, vanmiddag nog even een golfballetje slaan “

Het levert hem een boze blik op en een opgestoken middelvinger. Peter kan er wel om lachen en zegt “ sorry schat ik meen het als ik zeg je ziet er weer leuk uit “. Natasha glimlacht en zegt “ gaan beginnen in Hilgersberg daar valt het minder op “. Peter lacht “ Ahh vandaar de huwelijksring weer duidelijk om de vinger. Er moet weer geshowd worden “. Natasha lacht en showt haar rechterhand en ringvinger. De diamanten schitteren weer tussen het geel en witgoud “ ik ben er trots op en je weet ik draag hem altijd wanneer het maar even kan. Helaas op mijn werk is dat niet mogelijk”. Peter knikt en zegt “ dito schat maar ik laat mijn ring toch liever in het doosje zitten, want voor je het weet ben je vinger kwijt als je ergens achter blijft haken”

Waarop Gerda zegt “ vandaar mijn ring tattoo “. En ze haalt een kleine zilveren ring van haar vinger en een smal zwart streepje wordt zichtbaar. Henry kijkt verbaasd en zegt “ hé. Nooit geweten, ik ken alleen dat kleine rode hartje maar “. En grijnst wat stom. Natasha zegt “ ohh dat zou wel een uitkomst kunnen zijn Peter “. Peter knikt en zegt “ iets om over na te denken “

Waarop Gerda reageert met “ nou mocht je zoiets willen dan wil ik hem wel zetten”

Natasha kijkt haar dom aan en zegt “ kan jij dat dan”. En Henry reageert met “ zeker weten en ze maakt ook super mooie portretten, ze gaat binnenkort Bruce ook op mijn arm zetten”

“ Wacht “ en hij pakt zijn telefoon en laat wat foto’s zien, waarop Gerda aan het werk is in de tattoo shop van René. Ook laat hij een paar schitterende portretten zien. Nu is het Gerda die zegt “ dat wist ik niet “ en Henry die zegt “‘toen hadden we ook nog niks, dat is die avond dat ik met Esther even bij je langs kwam. “. Natasha kijkt en zegt dan tegen Peter “ hier gaan wij het nog eens ernstig over hebben “ Die knikt alleen maar. Dan nemen ze allemaal nog een bak koffie en de meiden gaan de deur uit. Stappen in de grijze Mercedes en verdwijnen de stad in.

“ Zo “ zegt Peter “die zien we tegen zessen wel weer terug komen, en Natasha kennende, met tassen vol “. Dan lopen beide lachend de tuin in naar het botenhuis. Daar ligt nog een dame die aandacht verdient.

Snel en feilloos rijdt Natasha door de straten van Rotterdam, links rechts rechtdoor en Gerda kijkt om zich heen terwijl Natasha zit te babbelen.

Dan draait Natasha een smal straatje in en zegt “ dit plekje weet bijna niemand, hier raak ik altijd mijn auto kwijt, waarschijnlijk denken mensen dat het bij een woonhuis hoort, en dat het privé is“. En dan naast een hoge heg op een smalle parkeerplaats en Natasha zet haar auto neer. “ Kom, dan gaan we “ en beide stappen uit de auto en Natasha loopt rechtdoor naar een poortje in de heg en ze komen uit op een smal trottoir wat tussen twee huizen ligt. “ Weet ook bijna niemand, only some localboys “ grijnst ze. En haar hakken klinken hard op de stenen. Het smalle steegje eindigt aan een brede straat, en Natasha glimlacht en zegt “ nog niet bij het grote publiek bekend maar wel onder de fashionista’s. Hier zitten zulke leuke en gezellige boetiekjes. Kom “

En even later duiken ze een winkel in. De dame achter de toonbank herkent Natasha meteen en roept verheugd “ Hi Natasha wat leuk je weer te zien. Meid ik heb vorige week net een nieuwe collectie binnen gekregen uit Italië en ík weet zeker dat er wat voor je bij zit “ En in haar hoofd klinkt het ‘ kassa ‘ .

Even later staan de meiden tussen de rekken te snuffelen en halen er kledingstukken uit om te bekijken en weer terug te hangen. Maar eerlijk is waar er zaten ook wel leuke dingen tussen.

Gerda vond een heel mooi bloesje Wit met een korte pofmouwen zonder kraag maar sterk getailleerd en ingenomen waardoor er een rimpel effect ontstaat met 4 knopen soort parel in goud. Ook een mooie donkerblauwe rok die waarschijnlijk net onder de knie, of erboven is. Ze houdt haar vondsten omhoog naar Natasha “ die blouse, o wat leuk “ roept en ook een donkere blouse omhoog houdt. Een bloem motief met wijde schouders, driekwart mouwen een heel strak elastisch onderlijf met twee lange rijen kleine zwarte knoopjes erop. Gerda steekt haar duim op en besluit om te gaan passen. En de blouse is perfect maar de rok valt zoals verwacht net boven de knie maar is te klein. Dan kijkt ze op het prijskaartje en schrikt 185 euro voor dit bloesje. Dat was vroeger ruim twee weken boodschappen, en ze wil het blouseje al weer terug hangen. Maar Natasha die net uit haar pashokje komt had het al gezien en pakt het bloesje uit haar handen “ het stond je beeldig Schat “.

En loopt ermee naar de toonbank en zegt Gerda “ niet zeuren deze krijg je van mij “. En Natasha duwt Gerda terug de winkel in. “ Kom er hangt nog meer, en dat rokje stond er hartstikke leuk bij, misschien maatje groter“. Als ze uiteindelijk de winkel verlaten, zijn ze allebei weer wat kleding rijker. Beiden een blouse en Gerda toch nog het rokje, alleen een maatje groter. Daarbij ook een wit strak topje met kanten patchwork. Natasha heeft nog een jurkje gevonden, ook blauw casual maar strak getailleerd en voorzien van een retro print. Als Gerda wil betalen legt haar hand op Gerda haar tasje en zegt “ ik neem je vandaag mee “. Gerda vind het niks maar wil in de winkel niks zeggen.

Maar eenmaal buiten zegt zij, “ Natasha ik moet je echt even iets vertellen. Waar kunnen we even ongestoord praten “. Natasha pakt haar hand en zegt “ bij Claude “. En ze lopen verder de winkelstraat in, en even later wederom een kleine kledingwinkel. Binnen wordt Natasha wederom hartelijk begroet met drie luchtzoentjes . De slanke jongeman achter de toonbank is van Surinaamse afkomst en overduidelijk ingesteld op de mannenliefde. Gerda moet wat glimlachen over zijn overdreven maniertjes. Maar Natasha vraagt “ Claude mag ik eerst even achter zitten, mijn vriendin wil even rustig met me praten “

“ ohhh Meid maar natuuurluk, lekker cappuccinootje erbij? “ En even later zitten ze achterin de winkel in een gezellig ingericht hoekje achter dikke dichte gordijnen met drie tafeltjes en paar stoelen en een bank. Gerda zegt “ oh dit is wel knus hoor “. Natasha glimlacht en zegt “ Claude is een achterneef van mij”. Ze grinnikt en zegt zachtjes “ of zal ik zeggen achternicht“ En beiden glimlachen om het grapje. “ ik kom hier graag, hij heeft namelijk een fantastische collectie leren kleding, maar dat zal je zo nog wel zien.

Hij heeft dit zitje destijds eigenlijk speciaal neergezet voor de niet winkelende wederhelft, maar het is ondertussen zo bekend geworden dat het steeds groter is geworden. En dat er ook steeds vaker gebruik van wordt gemaakt om een kopje koffie te drinken. Ooit begonnen met 1 tafeltje maar nu uitgegroeid tot ontmoetingsplek voor de mode bewuste man zal ik maar zeggen. S ‘middags is het hier vaak heel druk. Maar altijd erg gezellig“

Claude komt weer terug met twee kopjes koffie en glimlacht “ Meid, ik zal jullie niet langer storen, maar je moet zo nog wel even komen kijken want ik heb me daar een paar mooie nieuwe dingen binnengekregen.

Ohhh! en meid, ik heb 1 rokje alvast voor je achter gehouden, want meid daar stond gewoon jouw naam op “ terwijl hij vluchtig over Natasha haar arm streelt. Natasha glimlacht en zegt “ kom straks schat, ben erg benieuwd “ Claude verdwijnt en Natasha kijkt Gerda vragend aan.

Gerda haalt dan diep adem en zegt “ waar zal ik beginnen. Nou laat ik maar beginnen met dat ik niet wil dat je voor mij kleding gaat betalen. “ Natasha wil iets zeggen maar Gerda steekt haar hand als een politie agent omhoog en gaat dan verder. “ Natasha ík heb geld genoeg, meer dan genoeg, ik kan zelfs zeggen heel erg veel geld zelfs. En dat is iets waar ik pas drie dagen geleden ben achtergekomen. “ ze zucht even en vervolgt “. Het is iets wat ik niet wist en waar ik nog vreselijk aan moet gaan wennen. Zoals je weet is mijn moeder een gravin en die titel heb ik ook meegekregen bij mijn geboorte. Maar alleen moet ik nog officieel worden ingezegend, normaal was dit rond mijn 21ste verjaardag geweest maar toen was ik verdwenen, weg gelopen van uit huis.” Dan vertelt ze in grote lijnen wat ze een paar dagen geleden heeft gehoord en gezien en wat haar allemaal nog te wachten staat. Natasha zit verbaasd te kijken en hoort het allemaal aan. Af en toe knikkend als Gerda iets heeft uitgelegd. Gerda eindigt het verhaal met “ jij bent op dit moment de eerste die het weet. Ik heb ook geen vriendinnen aan wie ik het zou kunnen vertellen. Misschien omdat ze jaloers zullen zijn of omdat ze opeens dingen van me gaan verwachten, ik weet het niet. Henry doet er ook heel luchtig over maar heeft me al wel heel erg duidelijk gemaakt dat ik mezelf moet blijven. Maar ik heb het gevoel dat jij mij begrijpt, dat hoop ik ten minste. Maar vandaar wil ik dat jij niets meer voor mij gaat betalen oké“. Natasha knikt dan en zegt “ ik begrijp je gevoel helemaal, maar beschouw die rok en blouses dan alsjeblieft als een cadeautje van een vriendin.”

En dan heel zachtjes vragend “ ten minste ik hoop dat we echt vriendinnen kunnen worden en blijven? “. Hierop kijkt Gerda verbaasd en zegt “ waarom niet ? “. Nu is het Natasha die diep ademhaalt en zegt “ ik zal je mijn verhaal vertellen, want ik begrijp je zo goed.”

Dan vertelt ze haar verhaal, geboren in Suriname, dochter van een Nederlandse man en een Indonesische vrouw, haar ouders die op jonge leeftijd om het leven komen door een vliegtuig ongeluk. Op gegroeid bij haar opa, die er een leger aan Surinaamse vrouwen op na hield. Allemaal haar tantes. De man waarvan ze toen zielsveel had gehouden en die haar bedrogen had. Het verkopen en achterlaten van bijna al haar bezittingen in Suriname. Haar emigratie naar Nederland waar ze bij haar tante kon gaan wonen. Een echte tante, de jongste zus van haar opa. Dan het overlijden van haar opa en het vrijkomen van haar trustfonds. De gigantische erfenis van opa en de waarheid achter de oorsprong van haar vermogen. Haar voorouders waren stinkend rijk geworden van de slavenhandel en het uitbuiten van mensen op de plantages in Indonesië.

De vlucht van haar opa naar Suriname tijdens de onafhankelijkheidstrijd van Indonesië was niet voor niks geweest.

Dan over de slimme beleggingen van haar vader en van haar opa. Maar ook de goede dingen die haar opa had gedaan.

Waarschijnlijk om de schuldgevoelens van het verleden te compenseren.

Haar leven in Nederland waar ze discriminatie aan de lijve had ondervonden.

Het niet worden geaccepteerd vanwege haar huidskleur, niet door de blanke maar vaak ook niet door de gekleurde mens. En dat ook zij niet echt vrienden had en dat afgunst vaak haar pad had gekruist. Ook en zeker nadat ze Peter had leren kennen en door paparazzi en roddelbladen was achtervolgd en haar vermogen aan het licht kwam. Peter die het in het begin niet goed kon en wilde begrijpen, zeker toen hij vanuit de roddelbladen de ware omvang van haar vermogen leert kennen.

Ze eindigt met ik heb nú een paar meiden die ik tot mijn vriendinnen reken, dat zijn de twee nichtjes van Peter, en een paar collega’s van het werk. Dat is het, en besluit haar verhaal met “ Dus vandaar de vraag. “

Op dat moment staat Gerda op en valt Natasha om haar nek en even later zitten de beiden meiden even te huilen. Niet van verdriet maar meer van de loskomende spanningen en emoties.

Dan vinden hun lippen elkaar en wat begint als een voorzichtige troostende zoen, groeit langzaam uit tot een fel en hartstochtelijk stuk tongworstelen. Als ze elkaar dan uiteindelijk loslaten kijken ze elkaar diep in de ogen aan en schieten dan in de lach. “Dat had ik niet zien aankomen “ zegt Gerda. “ sorry ! “

“ Spijt van? “ vraagt Natasha.

Waarop Gerda lachend zegt “ Oh nee, echt niet, want het smaakt naar meer “. En even later zitten ze weer te zoenen en te vrijen, handen die over lichamen strelen. Natasha die een voor een de knopen van Gerda haar blouse opent. Dan zachtjes strelend en knedend de borsten van Gerda verwend, en deze bevrijd uit haar BH. Gerda die met haar handen het jasje van Natasha opzij en open duwt en door de stof van de blouse en de BH in de volle borsten en de harde tepels van Natasha knijpt. Dan haar rechterhand die op verkenning gaat tussen de in grijze strakke legging verpakte benen van Natasha.

Natasha die fel kreunt en dan haar lippen op de rechter tepel en borst van Gerda duwt, en zachtjes haar tanden in de tepel zet.

Gerda die haar hoofd in de nek gooit, ogen wijd open gesperd, mond geluidloos open in geile acceptatie.

Ze schrikken als ze opeens een hard

“. Oeps !!! ohhh sorry schatten “ horen en kijken in het lachende gezicht van Claude, die dan zegt “ nog een cappuccinootje dan maar “

Gerda en Natasha lachen en zeggen bijna tegelijk “ Ja Lekker ! “

Daarna gierend in de lach schieten en snel hun kleding weer in orde brengen. Als Claude weer binnen komt heeft hij een dienblad bij zich met hierop 3 kopjes koffie en een bord vol sandwiches. Hij zet het achteloos op tafel en zegt dan” nou begrijp ik beter waarom jij een van de weinige binnen de familie bent, die niet afkeurend over mijn geaardheid spreekt. Je hebt zelf ook dezelfde voorliefde schat “

Natasha antwoord met “ nou niet helemaal neefje want ik kan en wil de pik van mijn Peter niet missen. Maar vind het ook soms prettig om met een vrouw te vrijen vandaar Claude “

Die grijnst en zegt heel verwijfd “ nou jo, als je het zo bekijkt, mij ook goed darling “

Gerda zit er beetje verlegen bij, en Claude vraagt “ Meid het was voor jou toch niet de eerste keer? “. Gerda glimlacht verlegen en fluistert dan bijna “ Nee niet de eerste keer maar het was wel erg heel lang geleden“ Waarop Claude opmerkt “ verdorie lieverd, en dan kom ik het voor je verpesten “ Gerda lacht wat verlegen.

Waarop Claude reageert “ nou ik heb in ieder geval nog wel een paar andere lekkere sneetjes meegenomen om te proeven dus..” Dan schieten ze alledrie in de lach.

Ze praten dan even over van alles. Claude is voornamelijk heel nieuwsgierig naar het verhaal achter wat hij net gezien heeft. Maar daar laten de dames zich niet verder over uit.