De Prooi Van Buurman Bert - 2

Door omstandigheden heeft het vervolg wat langer op zich laten wachten

Ik ben alleen thuis en kijk naar het bankje buiten. Het is alweer 2 weken geleden sinds onze buurman Bert wilde, bijna beval, dat ik naast hem kwam zitten in mijn rode middellange rok, het knoopje bij mijn knieën moest losmaken en hij vervolgens mij zoals gebruikelijk complimenteerde, alleen nu verder ging door mijn benen te betastten. Mijn man Maarten zag dat niet, maar vond de wat vulgaire woorden van de buurman geen probleem en speelde vooral even mee.

Zelden ben ik zo boos geweest als op dat moment. Ik mag dan stil zijn, Maarten heb ik duidelijk gemaakt dat ik zijn gedrag niet kon waarderen en verwacht dat hij mij helpt in plaats van machogedrag bij de buurman.

Maar ook op mezelf was, en ben, ik nog steeds boos. Dat ik dit als een 30-jarige vrouw heb toegestaan omdat ik ruzie met de buurman van 60 jaar wilde vermijden en hem eenzaam en zielig vond. En op Bert was ik ook boos. Een man die zo netjes overkomt, zo dwingend met mij omgaat. Ik had verwacht dit de volgende dag aan hem te kunnen uiten, maar hij bleek zonder iets te hebben gezegd op vakantie te zijn gegaan.

En nu 2 weken later, ben ik nog boos op hem, maar niet zo boos als op dat moment. Eigenlijk hoop ik dat het achter me ligt, dat de vakantie hem op andere gedachten heeft gebracht. Dat het weer is zoals de eerste 9 maanden toen ik hier woonde.

Anderzijds zou ik het hem ook wel duidelijk willen maken dat ik hier niet van gediend was en het niet meer mag gebeuren. En dit kon het juiste moment zijn, want hij is terug van vakantie en zit op het bankje. Maarten is er ook niet dus als er een juist moment is, is het nu.

Ik loop naar buiten, ben normaal gekleed, te vreemd voor woorden dat ik over mijn kleding moet nadenken. Hij ziet mij. Ik zie zijn lach tevoorschijn komen, en hij tikt meteen op het bankje als teken dat ik naast hem moet zitten. Alsof hij mij een kunstje heeft geleerd. En terwijl ik van plan ben om naar hem toe te lopen en de waarheid te zeggen, krijg ik een veel beter idee. Onze ogen hebben duidelijk contact gemaakt, en ik loop de andere kant op, weg van hem. Ik kijk niet om, binnen 5 stappen voel ik me geweldig. Hij zou hier niet van terug hebben, en ik heb hem laten zien dat zijn onzin niet bij mij werkt. En het is nog mooier als hij de volgende dag weer op het bankje zit, hij opnieuw op de bank tikt en ik hem opnieuw negeer. Zijn grijns was vandaag al minder aanwezig dan gisteren dus de boodschap komt aan.

Ik zie hem pas een paar dagen later, en nu kom ik uit mijn werk en loop ik aan dezelfde kant als waar hij zit. Weer tikt hij op het bankje en ik vind dat mijn punt duidelijk is gemaakt en ga naast hem zitten. Ik kijk hem aan en merk dat hij niet veel kleur erbij heeft gekregen na zijn vakantie. ‘Je bent boos op mij he, ben wat te enthousiast geweest.’ Hoewel ik had uitgedacht hoe ik ging reageren, merkte ik toch bij mezelf dat als ik naast hem zat, boos reageren niet makkelijk was, en het was ook bijna 3 weken geleden. Ik zweeg en hij vervolgde. ‘Sevita, ik ben gewoon een oude man die wat eenzaam is en aandacht zoekt. En jij bent een aantrekkelijke verschijning die mij wat aandacht geeft, we laten het achter ons. Ik geef je alleen de gepaste aandacht.’

Hoewel hij voor mij ook nu weer een zin te veel uitsprak, knikte ik dat het oké was. Ik sta op en hij vraagt nog: ‘kom je wel af en toe naast me zitten?’ waarop ik ja zeg. Ondanks dat ik hem raar vind, zijn de verhalen die hij vertelt meestal best leuk.

Het gevolg is dat ik alweer een paar keer naast hem heb gezeten, en elke keer met dat bevelende tikje op het bankje. Ik wil er iets van zeggen, maar het is het niet waard, hij zit nou eenmaal zo in elkaar. ‘Luister Sevita, ik wil beginnen met het maken van mijn horoscoop en jij had gezegd dat je dit leuk vond. Wil je helpen?’ Verrast zeg ik ja! Ik vind astrologie echt leuk en ik help graag mensen, dus reageerde ik spontaan maar wel voorzichtig op zijn uitnodiging. Hij merkt dit gelijk op. ‘Je bent nog een tikkeltje voorzichtig he. Snap ik. Je wilt natuurlijk niet dat ik weer met mijn handen over die mooie benen van je streel.’

En daar is het weer, alleen toch anders. Ik laat hem doorpraten. ‘Het gaat niet gebeuren. Je mag natuurlijk wel een keer die sneakers van je verwisselen voor iets met een hakje, ben echt niet een ander mens geworden, en houd van die typisch vrouwelijke kleding, maar wil je dat niet, geen probleem. We gaan ons gezellig verdiepen in die horoscoop.’ En eigenlijk is dat voor mij ook prima. Maarten vindt astrologie niets aan, ik lees zelf wel wat, maar echt ver kom ik er niet mee. Ik geef aan dat ik het met mijn man bespreek en laat het hem weten.

Mijn man vond het prima. Ik dacht dat hij na onze ruzie hier moeilijk over ging doen, maar hij zei: ‘Leuk toch als je goede contacten in de buurt hebt en fijn dat je iemand kan helpen met je hobby.’ Dat was ik wel met hem eens maar dit was toch die griezel van een oude buurman. Mijn man vervolgde lichtelijk geïrriteerd dat het dus prima was maar hij zich er na de laatste keer niet mee ging bemoeien. Ik kwam Bert de volgende dag zoals gebruikelijk tegen en we spraken af dat ik gelijk ’s-avonds al langskwam.

Ik liet Maarten mijn normale kleding zien, hij reageerde met ‘ik wil niks zeggen, maar je gaat niet naar je werk.’ Daar kon ik het mee doen. Soms word ik moe van mijn eigen getwijfel. Maar ja, ik heb al mijn astrologieboeken geraadpleegd en vind het best leuk om hem te helpen en iets te leren. Ik besluit om een bloesje aan te doen en een nieuwe jeans, die iets strakker zit dan ik in de winkel dacht. In een reflex doe ik mijn sneakers aan en ja hoor, ik twijfel weer. Ik kijk toch in de schoenenkast en kies voor een enkellaarsje met een klein hakje. Ik kijk snel in de spiegel, borstel mijn haar en ben tevreden. Ik zie er goed uit, maar niet overdreven voor die eventuele grijpgrage handen.

Gespannen druk ik op de bel. De voordeur gaat open en buurman Bert laat me met veel complimenten binnen. Dat is wel iets wat ik in hem waardeer, hij ziet echt hoe ik me kleed en zegt daar dan wat van. In de kamer moet ik me even ronddraaien zodat hij me goed kan bekijken. Ik laat het me allemaal welgevallen en neem zijn complimenten met een glimlach in ontvangst. Natuurlijk blijft een extra compliment over mijn laarsjes niet uit, hij is uiterst hoffelijk. Hij biedt me een wijntje aan en laat zijn woning zien.

We gaan aan de eettafel zitten waar hij al wat documentatie had klaargelegd. We praten over het belang van astrologie en de verschillende wijzen waarop men er naar kijkt. ‘Heb je al eens een horoscoop opgesteld?’ vroeg hij geïnteresseerd. Ik vertelde dat ik wel eens iets voor mezelf en voor mijn man had geprobeerd op te stellen maar niet meer dan dat. ‘Dan gaan we het samen leren!’ Hij pakte enthousiast zijn spullen erbij en vertelde wanneer, hoe laat en waar hij geboren was. Vervolgens gingen we uitzoeken welke planeten en dierenriemtekens op welk moment aan de hemel stonden. Daarna kwamen de posities van de planeten in de 12 huizen en de relaties daartussen. Het was leuk om samen met hem zijn horoscoop op te stellen. Nu kon ik eindelijk alles wat ik geleerd had toepassen. Hij schonk nog een wijntje in en liet me rustig de interpretatie van alle gegevens maken.

Na een dik uur, terwijl we best nog wat moesten doen, zei hij ineens: ‘Sevita, ik kan me niet meer concentreren, 60-er he, dan krijg je dat.’ Zoals zo vaak kon ik erom lachen. Hij vervolgde: ‘zullen we morgenavond verder gaan.’ Ik vond het prima. Hij loopt mee naar de deur en zegt dat hij blijft kijken zodat hij weet dat ik veilig binnen ben. Daarmee eindigde de avond abrupt.

Inmiddels ben ik al een paar keer bij de buurman langs geweest en zijn we inmiddels ook begonnen aan mijn horoscoop. Ook vanavond ben ik bij hem, drink een glaasje wijn en werken wat details over mijn horoscoop uit als hij ineens van onderwerp wisselt. ‘Piet (een andere buurman) is in het weekend jarig, gaan jullie ook?’ Ik zeg dat wij inderdaad zijn uitgenodigd en er eventjes heen gaan. Zo goed kennen wij hem niet, maar in deze straat lijk je niet aan een verjaardag te ontkomen als je in het kliekje zit.

Hij moest er hartelijk om lachen. ‘Ik ben blij dat je in het kliekje zit Sevita. Je weet nu dat ik een nette man ben toch?’ Ik moest toegeven dat hij zich netjes had gedragen, maar grapte wel dat ik niet zeker weet of hij echt een nette man is. ‘Maak je nou een brutaal grapje?’ sprak hij, maar voordat ik kon reageren en dacht dat ik hem beledigd had, zei hij: ‘nee hoor, ik weet dat je niet brutaal bent. Maar ik ben je aan het leren over astrologie, aan het helpen met je horoscoop, en ik zou het leuk vinden als je op die verjaardag iets leuks voor mij wilt aantrekken.’

Ik ben hier onaangenaam door verrast, maar zeg het niet, want ik voel niet dat ik echt boos ben. Ik zeg dat ik erover zal nadenken, gelukkig is dat voor hem voldoende. Voor ik het weet, werken we verder aan mijn horoscoop, is het uur weer voorbij en ga ik naar huis om goed na te denken wat ik met die verjaardag ga doen.

Die zaterdag is zoals altijd. Ik ben weer aan het twijfelen en raak er niet vanaf. Het is zo duidelijk dat het niet verstandig is om iets leuks aan te trekken, alleen er is niets vreemds meer gebeurd, en hij helpt me oprecht met de astrologie. Zelf durf ik niets te kopen, dus ik vraag lief aan mijn man of hij iets leuks voor me wil kopen. Ik twijfel er niet aan dat hij die kans niet onbenut laat, en inderdaad, hij komt later die middag thuis en laat met veel plezier zijn aankoop voor mij zien. Het is een zwart jurkje (alweer met bloemenmotief, dat heb ik wel veel), alleen bedekt dit jurkje als het meezit driekwart van mijn bovenbenen en de bovenkant is extra ingenomen waardoor het nog strakker zit dan mijn vorige jurk.

Ik denk dat Maarten het expres heeft gedaan, als een vervelende wraakactie op onze ruzie een paar weken geleden, maar ik verspil er geen tijd aan. Het is mijn eigen stomme schuld dat ik het aan hem heb overgelaten en hoop maar dat de buurman zich aan zijn goede gedrag van de laatste weken houdt of ziek is en niet naar de verjaardag komt.

Ik spreek met Maarten duidelijk af dat we maar een uurtje gaan. Eenmaal aangekomen heb ik toch net als de vorige verjaardag het gevoel dat een aantal mannen mij aan het bekijken zijn. Ik kijk eens rond naar de gasten en het valt me nu pas op dat de meeste van de gasten, zowel man als vrouw, toch minimaal 50+ zijn. Ook is 90% blank en ben ik de enige Hindoestaanse. Met mijn 30 ben ik veruit de jongste, lach ik in mezelf. Ik kijk of ik Bert zie, maar zo te zien is hij er nog niet. Ik ben opgelucht want als hij wat later komt, zijn wij misschien al weg.

Maar vrijwel onmiddellijk na ons komt hij binnenstappen. En ja hoor, hetzelfde scenario als de vorige verjaardag. Maarten lijkt wel een bondgenootschap met twee andere 30-ers te zijn begonnen en Bert komt na een erg korte felicitatie direct naar me toe. ‘Ik zag je alleen staan en dat mag natuurlijk niet met jouw schoonheid.’ Hij is in ouderwetse in vorm en hopelijk blijft het bij complimentjes denk ik ernstig. ‘Je hebt een schitterend jurkje aan. Ik denk dat dit mijn favoriete is. En dank je wel dat je die speciaal voor mij hebt aangetrokken.’

Voordat ik kon reageren, wees hij al naar één van de twee banken in dit huis. Ongelooflijk, best wat mensen en natuurlijk is er een bank vrij. Ik liep hem achterna naar de bank en ging zitten. En tot mijn schrik, blijkt nu dat niet Bert maar mijn eigen man een extra verrassing had, want dit jurkje kroop onmiddellijk omhoog.

Alsof ik nog niet genoeg de aandacht van de buurman had, zat hij nu met een tevreden gezicht en een arrogante blik naar mijn benen te staren en naar mijn minutenlange gestuntel om dat jurkje langer te maken dan dat het was. Maar dat mislukte volledig, zelfs zo erg dat bij mijn bovenbenen de overgang met het pantybroekje zichtbaar was. Bert krijgt zo dubbel en dwars beloning voor zijn hulp bij mijn horoscoop.

Ik bedacht dat ik zo snel mogelijk moest gaan staan. Alleen hierdoor verlegde hij nu zijn blik van mijn benen naar mijn borsten. Hoewel het jurkje aan de bovenkant wel helemaal bedekt was, zat het zo strak dat mijn borsten niet echt onopgemerkt bleven. Ik schaamde me ontzettend en kon alleen maar terugdenken aan wat er op het bankje gebeurd was. Bert genoot volledig en vrijwel direct grapte hij: ‘nu de chocomelk nog!’ Deze keer was ik er op voorbereid en ondanks de gênante situatie liet ik weten dat ik het nu wel begreep.

Ik vertelde hem dat ik zijn opmerking op het feest eerst niet snapte maar dat mijn man het naderhand had uitgelegd. Hij moest lachen. ‘Dus nu snap je 'm wel’ vroeg hij lachend en keek nadrukkelijk naar mijn borsten. ‘Eh ja’ beaamde ik.

‘Mooi! Ken geen vrouw met zulke grote als jij!’ Ik voelde me rood worden (voor zover je dat bij mij kan zien) maar gelukkig bleef het naast zijn blikken en aandacht, daarbij.

De volgende ochtend stond hij op zijn balkon wanneer ik boodschappen had gehaald. Hij heeft zoals zo vaak de blauwe kamerjas aan en wenkte me dat ik naar zijn kant moest lopen, onder het balkon. Hij praat zacht en complimenteerde me met het jurkje van gisteren. ‘Doe je die ook aan bij onze volgende afspraak voor de horoscoop.’

Ik vond dit niet prettig maar begreep ook dat dit geen vreemd verzoek was, ik had de jurk zelf aangetrokken.

Opzet of niet, zijn kamerjas viel een beetje open, hij leek het niet te merken. Ik zie dat hij een hele ouderwetse onderbroek draagt in plaats van de moderne slips of boxers vandaag de dag. Hierdoor moest ik wat lachen en miste ik wat hij zei en hoor dan dat hij zegt dat hij het niet zo op een panty heeft en dat hij wilt dat ik kousen onder het jurkje draag.

Ik reageer oprecht dat ik die niet heb, waarop hij kinderachtig zegt dat ik die moet kopen of anders kunnen we jouw horoscoop niet afmaken. Ik loop door en merk dat het me niet meer zo dwars zit als toen, het valt allemaal wel mee met hem. Een oude man die het leuk vindt om een beetje de macho uit te hangen, maar weet wanneer hij moet stoppen.

Een paar dagen later verraste hij me door me mee te vragen om een nieuw boek over astrologie te kopen. Ik ben nog nooit met hem ergens heen gegaan, maar ach waarom niet en het is een winkel die ik niet ken. De winkel is een succes, we vinden er leuke boeken en na afloop laat ik me overhalen om iets te gaan drinken.

Op de terugweg lopen we langs een schoenenwinkel en zegt Bert ineens dat hij me een paar mooie schoenen wil geven. Ik stribbel tegen maar hij zegt dat hij houdt van vrouwen die hakken dragen en voor ik het weet, zitten we schoenen te bekijken. Hij vertelde me wat zijn voorkeur had en kocht een stel zwarte pumps voor me met een soort middellange blokhak. Ik voelde me erg opgelaten toen hij zei dat ze hier ook kousen verkochten. Voor ik het wist had hij 3 paar zwarte kousen voor me gepakt. Ik wilde er iets van zeggen maar zag aan zijn blik dat hij niet tegengesproken wilde worden. Het enige wat ik kon zeggen was dat ik zelf de kousen zou betalen, wat hij accepteerde. Ik besefte dat het weer helemaal anders was gelopen dan ik had gewild, hoe kon dit toch stoppen.

Inmiddels hadden we weer een afspraak over de horoscoop gemaakt. Met de nieuwe boeken erbij gingen we daarmee verder. Op zich vond ik dat wel erg leuk maar ik was toch echt niet van plan om het jurkje, de kousen en de schoenen voor hem aan te doen.

Een uurtje voor de afspraak kreeg ik een appje van hem waarin stond dat ik vooral niet moest vergeten het jurkje met de juiste accessoires aan te doen. Ik begreep niet hoe hij aan mijn nummer kwam en verdenk Maarten ervan. Hij vertelt me echter dat ik destijds mijn nummer had gedeeld met hem voor de buurtwacht.

Op zijn vraag vertel ik mijn man dat hij alleen een herinnering aan de afspraak heeft gestuurd, verder niets. Maarten gaat even later naar vrienden, zodat ik me snel nog even kan omkleden zoals hij dat gewenst had. Bij binnenkomst begint Bert meteen met complimenten over mijn kleding, hij is duidelijk opgewonden. Ik wilde aan de hoge tafel gaan zitten zodat ik zoveel mogelijk dekking had maar dat mag niet van hem. Ga maar lekker in de bank zitten.

Ik probeer het van me af te zetten en me te concentreren op de horoscoop. Doordat ik laag zit kruipt mijn jurkje weer omhoog net zoals op de verjaardag. Omdat ik nu kousen aan heb zie ik dat het jurkje zelfs boven de rand van mijn kousen zit, waar hij alleen maar naar zit te staren. Tot overmaat van ramp heeft hij het ineens over de positie van Eros.

Ik probeer hem uit te leggen dat Eros geen planeet is maar een stuk steen ergens tussen hier en Mars. Hij vertelde dat hij vaker een horoscoop had gelezen waarin Eros was opgenomen, het ging dan over erotische liefde, aantrekking, waanzin en opwinding. Eros vertegenwoordigt de belofte van seksueel verlangen, de transformerende kracht van eenheid met een ander wezen legde hij uit. Ik keek hem verbaasd aan ‘daar heb ik nog niets over geleerd.’

‘Dan help ik je daar wel mee en maken we daarop jouw horoscoop.’ En voordat ik er erg in had, stemde ik dus toe in zijn voorstel.

‘Dat maakt het ook meteen een stuk spannender!’

Hij verraste me door te vertellen dat hij onze erotische sterrenbeelden had uitgewerkt en dat hij als steenbok wel van seks hield, dominant was en bereid was om erg ver te gaan en dat ik als maagd juist onderdanig was en alles wilde doen om te plezieren. Hij ging door met te zeggen dat we dit de komende tijd ook maar eens in de praktijk moesten testen. Ik gaf aan dat ik hier, net als de vorige keer niet van gediend ben.

Toen confronteerde hij mij met hoe ik op dit moment voor hem was gekleed. Ik droeg wat hij wilde, we hadden het notabene samen gekocht en ik droeg iets voor hem wat ik niet eens fijn vond. Weer zei ik dat ik het niet leuk vond. Hij ging gewoon door en zei dat ik moest gaan staan en mijn schouders naar achteren moest doen. Ik wilde het niet doen maar in een rare opwelling ging ik gewoon voor hem staan.

Mijn borsten stonden hierdoor nog strakker in het jurkje en nogmaals confronteerde hij mij ermee dat ik het dan misschien niet fijn vond, maar toch wel goed naar hem luisterde en de aandacht van hem voor mijn borsten niet erg genoeg vond.

Hij zag dat ik overstuur raakte en complimenteerde me nu weer met hoe mooi ik was, hoe goed deze kleding me stond, hoe aantrekkelijk het was om mij in kousen te zien, en wat een mooie grote verleidelijke borsten ik had. Hij keek uit naar de fase waar we in gingen. Ik schaamde me vreselijk dat ik niets gedaan had om hem eerder tegen te houden maar aan de andere kant wond het me ook op. Niemand had ooit zo tegen me gesproken.

Kom gezellig even zitten?’ Hij had twee rare kanten, het ene moment kon hij heel dominant, onbeleefd, bijna plat zijn om vervolgens bijna lief te zijn. Hij vroeg het zo vriendelijk en beleefd dat ik er niet onderuit kon. Ik ging naast hem zitten en wachtte rustig af. ‘Hoe vind je dit?’ vroeg hij me vriendelijk.

‘Niet fijn, ik wil dit niet.’

‘Nog niet.’ Niet alleen verbeterde hij mijn eigen mening, maar het klonk ook nog oprecht. Stilzwijgend zaten we naast elkaar. Ik voelde dat hij naar me keek en keek opzij. Hij zei niets. ‘Wat?’ vroeg ik.

‘Ik kijk steeds naar die twee grote melkborsten van je! Chocomel, weet je wel! Meid wat heb jij een paar goeie kanjers!’

Ik wist niet hoe te reageren en hield me stil. Voelde zijn hand over mijn bovenbeen wrijven. ‘Ik heb je toch niet al te erg aan het schrikken gemaakt?’ vroeg hij weer vriendelijk. Ik kon niet anders dan nee zeggen.

Zijn hand verschoof nu naar het bovenste deel van mijn kous. ‘Jij bent het lekkerste wijffie van de straat!’ fluisterde hij in mijn oor terwijl zijn hand verder bleef wrijven. Ik hoopte dat hij snel stopte.

‘Heb jij dat ook dat je sinds de eerste keer op het bankje bent blijven verlangen naar die aanraking?’ fluisterde hij weer terwijl zijn hand omhoog schoot aan de zijkant van mijn been onder het rokje. ‘Ohh’ kreunde ik zachtjes van schrik.

‘Ja lekker he! Dat vind ik bij jou zo reuze spannend.’

Ik keek hem aan maar hij ging niet verder. ‘Wat?’ vroeg ik hem.

‘Nou dat je er zo keurig netjes uitziet en voordoet terwijl je diep van binnen een klein stout meisje bent dat hunkert om mij seksueel te dienen en door mij genomen te worden!’ sprak hij opdringerig tegen me.

Ik wilde opstaan maar hij hield mijn hand vast. ‘Niet weglopen nu. Je weet dat ik gelijk heb. Je verlangt er naar!’

‘De volgende keer zullen we jouw erotische horoscoop met Eros gaan opstellen’

Ik dacht er niet eens meer aan. Ik wilde weg en niet meer bij hem naar binnen gaan ‘Ik zal het met mijn man overleggen’ zei ik zo neutraal mogelijk.

‘Prima! grijnsde hij.

Wat ik met hem aan moest wist ik niet maar nu wilde ik zo snel mogelijk bij hem vandaan. ‘Ik moet voor het eten gaan zorgen’ zei ik tegen hem en liep bij hem weg.

Toen ik beneden was, riep hij me na dat hij nu naar het toilet moest, je hebt zo’n geweldig effect op een eenzame oude man.

Leuk, moet ik ook daar nog aan denken. Radeloos liep ik terug naar huis.

Thuis aangekomen zag mijn man aan mijn gezicht dat er wat gebeurd was. Ik kon natuurlijk niet alles vertellen maar zei dat de buurman erg opdringerig was geweest en dat ik daar nooit meer naartoe zou gaan.

‘Ach meissie, hij zal het wel niet zo bedoeld hebben’ kalmeerde mijn man me. Snikkend viel ik in zijn armen, blij dat hij niet kwaad was geworden. ‘Hoe ging het met de horoscoop?’ vroeg hij belangstellend. ‘Ja dat was wel leuk.’

‘Nou dan! Dat is toch het belangrijkste.’