Opwindende Terugreis Door De Nacht

In een innige omhelzing staan we op het dek langs de reling van de veerpont, terug naar huis. Ik geniet van de warmte van haar lichaam. Mijn wang ligt tegen haar zachte haar, mijn hand strijkt over haar rug. Ze duwt haar hoofd nog wat dichter tegen me aan en ze knijpt in mijn hand. We kijken hoe de boot het vaste land nadert, steeds verder weg van de plaats waar we elkaar hebben gevonden, steeds dichterbij een nieuwe toekomst. Ik denk terug aan de heenweg naar Terschelling die nu zo anders voelt, zo alleen, zo ver weg.

Het is een heerlijke zomeravond, de warme lucht hangt zwoel om ons heen. De motoren van de boot ronken, zorgen voor een trilling onder onze voeten. Het water glinstert onder ons in het licht van de ondergaande zon, het schuim van de golven beweegt langs de boot. De meeuwen hopen op wat brood van de passagiers en vliegen krijsend voor ons langs. Ik snuif de zeelucht op en geniet van het moment. Noortje kijkt lief naar me op: "Geniet jij hier ook zo van?" Ik knik bevestigend en kus haar mond. Het voelt compleet.

De bootreis heeft nog nooit zo kort geleken. Onderweg hebben we kaartspelletjes gespeeld en foto’s bekeken van eerdere vakanties. Voor Noortje was dat een vakantie op Sardinië met haar ex, die ze vakkundig uit de foto's had weten te knippen. Het viel me op dat er een hele andere Noortje naast me zat dan ik op de foto's zag. Het raakte me om die oude Noortje te zien, net of ze in zichzelf gekeerd was, met een sluier van verdriet. Toen ik dat voorzichtig tegen haar zei, liet ze haar hoofd een beetje zakken. Ik kneep in haar hand: "Zullen we die vakantie samen overdoen?" Ze keek me aan, ik zag vertedering en hoop in haar ogen, en ze fluisterde: "Heel erg graag lieverd." We knuffelden liefdevol.

Het schip meert aan en we slepen onze bagage de bonkende loopbrug over. Ik zou graag zeggen dat ik ook haar tassen even droeg, maar behalve dat ze dat graag zelf deed, had ik mijn handen al vol aan mijn tent en toebehoren. Inmiddels is het donker aan het worden als we richting de parkeerplaats lopen. Zeilen klapperen zacht in de wind, hier en daar worden auto's gestart. Ik breng Noortje naar huis zodat ze niet met het openbaar vervoer hoeft te reizen, maar vooral omdat we ons afscheid zo lang mogelijk willen uitstellen.

Als ik met de afstandsbediening de deuren van mijn auto open, kijkt Noortje verbaasd en bewonderend naar de auto waarvan de lampen kort knipperen. "Serieus, is dat jouw auto?" Ik knik en beetje beschaamd, maar stiekem trots. Ik doe de achterklep van mijn 25 jaar oude lichtblauwe Jaguar XK cabriolet open en help Noortje met haar bagage. "Het is mijn oude liefde, een jongensdroom,” verklaar ik. "Gaan we met het dak open rijden?" vraagt ze verwachtingsvol. "Natuurlijk, als jij dat ook wil, en je niet bang bent voor je kapsel," grap ik. Ze grinnikt. “Zin in Italiaanse romantiek?" en ik houd een CD omhoog. "Ja leuk, ik ben benieuwd." Ik houd hoffelijk de deur voor haar open, het leer kraakt zacht als ze zich in de stoel laat zakken. Ik ga naast haar zitten en trek de deur dicht. Alle geluiden van buiten zijn ineens gedempt, we zijn samen, als in een cocon. Ik ruik het leer, het hout. Ik zie haar kijken naar het dashboard. "Ja ik weet het, het is een oldtimer voor oude mannen." Ze moet hardop lachen en kijkt me dan stralend aan: "Gooi dat dak maar eens open! Ik heb nog nooit in een cabrio gereden." Ik druk op een knop en zoemend openen de ramen, het dak zakt langzaam achter ons omlaag. Ik kijk naar Noortje die verrukt om zich heen kijkt, naar de lucht boven zich. "Wow! Dit is gaaf." Ik draai het contact verder en de motor start met een beschaafd geronk. Ik zet de muziek op en schakel de auto in drive. We zijn onderweg, Noortje en ik, op weg naar haar huis.

Als ik het parkeerterrein verlaat, vraag ik me af of ze me nu een patser vindt met zo'n luxe auto. Niet direct de meest milieuvriendelijke keuze ook... Het is alsof ze mijn gedachten raadt. “Ik vind dit wel sexy. Ik houd ervan als mensen een passie hebben. Je moest eens weten hoeveel camera’s en natuurboeken ik thuis heb staan.” Ik voel me iets minder opgelaten, en geef gas.

Ik kies rustige binnenwegen, vermijd ander verkeer. Voordat ik deze auto had, fantaseerde ik al over rijden in het donker, met de kap omlaag. Je wordt een deel van de omgeving, maar toch in de veiligheid van de auto. We zwijgen een poosje, luisteren naar de muziek en ik zie hoe Noortje geniet. Ze kijkt om zich heen, laat de wind met haar haren spelen en legt af en toe haar hoofd naar achteren om te kijken naar de sterren, of het bladerdak als we onder de bomen doorrijden. “Is het wat je ervan had verwacht?” vraag ik. “Het is wat ik ervan had gehoopt. Ik houd hiervan. Alleen al die zomergeuren om ons heen. Een barbecue, het gras. Of het geluid van de zwaluwen, de krekels in de berm. Ik vind het heerlijk.” Ik glimlach. “Daarom wilde ik een cabrio.”

De muziek vormt een mooie, kalme achtergrond. Het is een mix van rustige Italiaanstalige nummers over liefde en tijd, met hier en daar een bekende naam zoals Laura Pausini. Het is logisch dat Noortje er niet veel van kent, en het is mijn persoonlijke smaak. Maar het past perfect in het moment. De klank van piano en gitaar, echte stemmen, jazz-invloeden. Het is intiem, gevoelig en liefdevol. En die sfeer voelt Noortje aan. Ze legt haar hand op mijn been en knijpt er zacht in. Ik kijk opzij en ze lacht naar me: "Ik vind je lief." Ik leg mijn hand op de hare en streel die zacht. Ik moet op de weg letten, maar ik voel de behoefte haar te zoenen.

Zodra ik de eerste klanken herken, draai ik de muziek iets harder. Ik wist dat dit lied zou komen, en ik ken de betekenis van de tekst. Eén van de meest romantische, sfeervolle nummers op mijn lijst; een nummer dat me voordien zo deed verlangen naar, misschien wel de vrouw die nu naast me zit. De zangeres smeekt haar geliefde haar voor altijd te kussen, aanraken en vast te houden; ze smelt, geeft zich over en wordt één met zijn ziel. Ik zing zacht mee met de woorden die ik ken. Bij het refrein kijk ik Noortje aan, en zing intiem: "amami... per sempre." Ik voel me ontzettend kwetsbaar; is het niet te snel om haar te vragen mij voor altijd lief te hebben... Draaf ik door? En toch voelt het goed. Ze glimlacht een beetje verlegen, knippert met haar ogen en blijft naar me kijken terwijl ik me weer op de weg moet richten. Ze streelt me zacht over mijn been, buigt zich met wat moeite over de middenconsole en kust mijn wang. Ik voel mijn wangen gloeien. Of ze mijn woorden heeft verstaan weet ik niet, maar ik weet zeker dat we hetzelfde voelen.

We moeten een aardig eind rijden, dus we hebben alle tijd om te praten. Voorzichtig verkennen we de toekomst samen, beiden misschien nog aftastend hoe snel we van stapel willen gaan. Noortje woont maar een half uurtje bij mij vandaan, dus we grappen al dat samenwonen nog niet nodig is. Ze vertelt over het familieweekend dat morgenvroeg begint. “Ik had er wel zin in, maar nu ben ik veel liever bij jou. Ik wil niet alleen in mijn bedje liggen straks.”

Noortje haalt een zakje kersen uit haar tas. “Jij lust er vast wel eentje,” en ze brengt de kers naar mijn lippen. De zoete smaak vult mijn mond. We eten om en om een kers. Ze duwt de vrucht tussen mijn lippen en ik zuig zacht op haar vingers. Verleidelijk streelt ze mijn lippen, mijn wang. Zodra ik moet wachten voor een stoplicht, buigt ze zich naar me toe met een kers tussen haar lippen. Ze drukt haar lippen op de mijne en ik proef haar warme, zoete mond. Ik leg een arm om haar nek en onze zoen wordt steeds intenser, gepassioneerder. We schrikken op als er ineens achter ons getoeterd wordt; het stoplicht is inmiddels groen.

“Zullen we een romantisch spelletje doen op mijn telefoon? Het zijn vragen in verschillende categorieën, van hobby's tot pikante voorkeuren.” Ik vind het een leuk idee. "De eerste vraag is voor jou. Als je nu zou stoppen, wat zou je dan met me doen?" vraagt ze ondeugend. Ik moet heel hard lachen. "Verzin je die vraag nu zelf of wat?" We lachen beiden. Maar ik vervolg serieus: "Ik zou je dicht tegen me aandrukken, je strelen." Ze kijkt goedkeurend: "Dat is het goede antwoord. En nu mag jij een vraag verzinnen. Dat is leuker dan deze app. Of wil je mijn lievelingskleur echt weten?" Ik geniet van deze interactie. "Sluit je ogen en denk terug aan onze vakantie. Welk moment zou je opnieuw willen beleven?" Ze hoeft niet lang na te denken: "Het moment dat je mijn naam noemde, die eerste nacht. Of de passie die nacht, of de dag erna op het strand met de beste seks van mijn leven." Een blos trekt over haar gezicht. Deze laatste bekentenis maakt me warm van binnen. Als zij het durft, doe ik het ook. “Dat was het ook voor mij…” Ze kijkt vertederd en we zijn even stil. “Ja, dat was fijn,” zucht ik. Als ik een blik op Noortje werp, zie ik hoe ze dromerig voor zich uit staart. “Waar denk je aan, lieverd?” Ze draait haar hoofd mijn kant op en glimlacht geheimzinnig. “Aan de duinen, en wat we daar deden… Ik word een beetje opgewonden van de herinnering. Als je nu een stationcar had gehad, hadden we nog achterin kunnen liggen.” Ik moet lachen. “volgende vraag dan maar?"

“Goed, welk deel van mijn lichaam vind je het mooiste?” Ik twijfel of ik de romantische optie zal kiezen, of de erotische. “Als ik moet kiezen, dan zijn het je borsten.” Ze veinst verbazing. Dan doet ze een knoopje van haar dunne blouse los, trekt de stof van haar BH een beetje opzij en doet net alsof ze haar borsten voor het eerst ziet. “O ja, ik vind mijn borstjes eigenlijk ook wel mooi,” en ze kijkt uitdagend, plagerig, terwijl ze met haar vingers sensueel over haar tepel streelt. “Ja, ik zie dat je ze mooi vindt.” Ze buigt naar me toe en legt een hand tussen mijn benen. Ik kreun zacht. “Ik zal ze maar weer opbergen, anders crash je nog.”

“Jij bent weer aan de beurt schatje,” vervolgt ze alsof er niets gebeurd is. “Okay, wat denk jij dat ik je nu het liefst zie doen?” Ze kijkt stout als ze vragend zegt: “Ik denk zoiets als dit?” Ze legt haar hoofd tegen de hoofdsteun, met haar gezicht naar mij toe. “Wacht, zo kan ik niet rijden,” zucht ik alsof ik er iets van meen. Ik laat de auto afremmen en stop langs de stille landweg. Ze doet haar gordel af en gaat een beetje onderuit zitten. Ze laat haar handen over haar borsten gaan en beweegt sensueel. Ze trekt haar rokje omhoog en legt één van haar handen op de stof tussen haar benen. Ik voel hoe mijn penis nog harder wordt, terwijl ik zie hoe ze de stof opzij trekt en een vinger bij zichzelf naar binnen duwt. Dan trekt ze haar kleren weer recht, klikt haar gordel dicht en steekt de vinger die ze zojuist nog tussen haar benen had tussen mijn lippen. Ik zuig er zacht op; ik geniet van hoe het smaakt, van de geur. “Zoiets?” vraagt ze speels. Ik slik. “Je weet niet half wat je met me doet en wat ik nu met jou wil doen,” zeg ik een beetje schor. “Rij dan maar gauw door, we zijn bijna bij mijn huis” glimlacht ze verleidelijk. “Moest jij morgen niet vroeg uit bed, voor je familieweekend?” Ze knikt: “Maar voorlopig is het nog geen morgenvroeg. Of dacht je dat ik je naar huis zou laten gaan? Ik wil wel eens vrijen op een matras in plaats van zo’n dun matje. Of ben je soms bang voor mijn twee knorrende tijgers?” zegt ze plagend.

Ik denk aan Noortje in haar eigen huis, naakt op haar witte lakens, het licht gedempt, klaar voor een nacht vol liefde en passie. Ik leg mijn handen om het stuur en trap het gas diep in. De auto schiet brullend vooruit. Naast me hoor ik een opgewonden gilletje van plezier.

(Voor wie benieuwd is, Noortje en ik luisterden naar Amami per sempre van Amalia Grè).