De 'Piss & Drinks'-boy

Dit verhaal is een vervolg op “In string en jarretels”, uit de serie “De Mentor – Een opleiding tot pis- en zaadteef”.

Na mijn eerste kennismaking met de pis van mijn mentor en zijn vriendenclubje was ik nog een paar keer langs geweest voor meer training in mijn nieuwe rol als de pisteef in het gezelschap. Vooral aan Ruben, die steevast in zijn witte kousen en jarretels opdook, had ik veel gehad. Als ervaren pisdrinker had hij mij de fijne kneepjes van het pisdrinken bijgebracht en al snel kon ik keurig zonder te morsen een pissende pik leegdrinken. Ook het urinoir-pismasker ging mij steeds beter af, behalve de keer dat mijn mentor, John en Henk gelijktijdig de pisbak hadden staan vol­zeiken. Het was onmogelijk geweest om daar nog tegenop te slikken en alle pis te drinken.

Vandaag had mijn mentor een nieuwe ervaring voor mij in petto. Hij was jarig en gaf dat weekend een klein feestje voor een man of twintig. Ik had de taak om de gasten van drankjes te voorzien, maar er ook voor te zorgen dat zij hun blaas desgewenst bij mij konden legen. Ik zou daarbij zoals gebruikelijk mijn zwarte kousen, jarretels en pumps dragen, deze keer alleen in combinatie met een wat meer bij de gelegenheid passend overhemd. De keus van mijn mentor was gevallen op een smetteloos wit overhemd dat bij een rokkostuum hoorde, een bijbehorend wit rokvest en een keurig zwart strikje met gele accenten. Toen ik goed keek zag ik dat het een ingeweven motiefje van hele kleine gele pisdruppeltjes was.

Ik kreeg gedetailleerde instructies hoe ik gasten met een volle blaas moest helpen. Het was niet de bedoeling dat ik ze hun hele blaas in mijn keel zou laten legen. Zoiets had mijn mentor bij een eerdere gelegenheid wel van zijn toenmalige trainee verlangd, maar dat was geen succes gebleken. Na vier of vijf redelijk volle blazen te hebben laten afwateren op zijn keel, kon die trainee niet meer. Zijn buik zat gewoon letterlijk tot de nok toe vol met pis. Bovendien bleek het even lekker je hele blaas in de mond van een lid van het bedienend personeel leegzeiken ook al snel tot wachtrijen te leiden, waardoor sommige mannen toch maar naar de traditionele wc waren uitgeweken. Terwijl het nu juist de bedoeling was geweest dat ze hun blaas zouden kunnen legen zonder daarvoor hun gesprekken te hoeven onderbreken.

Mijn mentor had daarom het concept aangepast. De 'piss & drinks-boy', zoals mijn nieuwe functie­titel kennelijk was, zou de gasten nu alleen nog een grote glazen karaf voorhouden, waarin zij hun pis konden lozen. Daarna zou ik de pik in mijn mond moeten nemen en de laatste druppels pis moeten aflikken. Daarbij moest ik niet vreemd opkijken als gasten nog een beetje pis voor in mijn mond zouden hebben bewaard. Dat moest ik dan natuurlijk wel gewoon netjes opdrinken en de gasten daarvoor ook met 'dank u, mijnheer' bedanken. Zie het als een fooi, zei mijn mentor. Verder moest ik te allen tijde een smetteloos witte servet bij mij dragen, die ik moest gebruiken om van onder de balzak en de pik van de gast zachtjes omhoog te duwen, zodat ik de nadruppelende pik van de gast in mijn mond kon nemen.

Het was uitdrukkelijk niet de bedoeling dat ik de gasten ook zou pijpen. "Ik weet dat je dat met alle liefde zou doen, maar het is gewoon niet praktisch. Dan moeten andere gasten veel te lang op hun drankjes of op de piskaraf wachten." Ook mocht ik om diezelfde reden onder geen beding mijn andere gaatje aan gasten aanbieden. Hij had ook zelfontworpen tijdelijke tattoos op mijn billen aangebracht, met op de ene bil het verkeersbord 'verboden in te rijden' en op de andere bil een QR-code, die gasten desgewenst konden scannen om mij voor een andere dag te boeken. De QR-code bevatte ook informatie over waar ze mij wel of niet voor konden gebruiken.

Voor de vleselijke geneugten van de gasten zou Ruben zorg dragen. Hij zou misschien af en toe ook een hapje of een bitterbal uitserveren, maar vooral klaarstaan om de gasten met zijn mond en kut te plezieren. Zo zou zowel de 'piss & drinks'-service als de verdere 'bediening' van de gasten goed zijn geborgd. Net als ik zou Ruben van onderen in kousen en jarretels gestoken zijn, alleen droeg hij daarboven een opvallend, glimmend shirt, zodat gasten zouden weten dat hij er voor het 'overige vertier' was.

Net als ik was Ruben eerder gekomen om te helpen de puntjes op de i te zetten voor de voor­bereiding van het feest. Eén van die puntjes bleken mijn vingernagels te zijn. Keurig geknipt, maar wat dof van kleur. En zoals mijn mentor zei: "ik wil goed verzorgde handen zien; dat is wat de gasten van je zullen onthouden. Niet je gezicht, omdat ze gewoon hun gesprekspartners zullen blijven aankijken als jij gehurkt voor hen zit en de piskaraf voor hen omhoog houdt om in te zeiken." Ruben greep daarop meteen een potje transparante nagellak en gaf mijn nagels alsnog de benodigde glans.

Inmiddels was het tijd voor de eerste gasten. Onderdeel van mijn taak was om de gasten beleefd bij de lift op te wachten en hen naar het appartement van hun gastheer te begeleiden. In mijn zwarte kousen, jarretels en high heels uiteraard. Er waren maar een paar andere voordeuren in dat deel van de gang, dus mijn mentor dacht dat mijn verschijning niet veel medebewoners tot last zou zijn. Zelf vond ik het best een ongemakkelijk idee dat ook andere bewoners mij zo zouden kunnen zien, maar ik had toch maar al mijn moed bijeengeraapt. Mijn mentor wist me bovendien goed te bespelen. Hij wist dondersgoed dat zijn "als je echt niet wilt, dan hoeft het niet hoor!" voor mij juist een aansporing zou zijn om hem niet te willen teleurstellen.

Bij de tweede set gasten ging het natuurlijk al mis. In de lift stonden niet alleen drie gasten, maar ook de bejaarde overbuurvrouw van mijn mentor, die haar hond, een vrolijke Beagle, had uitgelaten. Toen de liftdeuren zich openden zag ze in eerste instantie alleen mijn bovenlijf en zei enthousiast: "Oh, wat leuk, een feestje! En wat ziet u er keurig uit!" Nadat de Beagle, die mij al kende omdat mijn mentor wel eens op de hond oppaste, enthousiast de lift was uit gestoven om aan mijn pumps en kousen te ruiken, verstrakte haar gezicht enigszins. Met een (gepoogd) stalen smoel groette ik haar netjes, waarna zij zich zonder verder om te kijken haastig naar haar voordeur spoedde. "Kom, Tilly, snuffel niet zo aan die meneer! Het is al laat, we moeten naar huis!" Ik gaf 'Tilly' een aai, gevolgd door een zetje richting haar bazin, en liep daarna met de gasten naar de deur van mijn mentor. Toen ik hem iets later over het voorval vertelde, zei hij: "Ik stuur haar morgen wel een bloemetje. Het is een leuk mens, ik stel je nog wel een keer aan haar voor."

Toen ik iets later ook John en zijn 'plus one' bij de lift ophaalde, voelde het al volkomen normaal om in kousen en string op high heels door de gang heen en weer te lopen naar de lift. Ik had er ook totaal niet meer bij stilgestaan dat door mijn zwarte kanten string, als je goed keek, ook mijn roze kuisheidskooitje te zien was. Ik was er in de weken daarvoor al zo aan gewend geraakt om die cage permanent te dragen, dat het mijzelf al niet meer opviel. De heren hadden mijn eerste model inmiddels ook al vervangen door een nog wat meer sissy-achtig kleiner model, dat op een roze dolfijntje leek (en daarom ook zo heette). Vooral het contrast van zo'n dolfijntje om mijn pikkie en mijn verder mannelijke, totaal niet nichterige voorkomen sprak ze wel aan.

Maar op John, en kennelijk ook zijn 'plus one', kun je altijd rekenen om dat er nog even extra in te wrijven. Zijn 'plus one' greep naar mijn kruis, woog mijn gekooide pikkie even in zijn hand en zei: "Je had gelijk, dat stelt inderdaad niet veel voor. Jullie hadden misschien beter even bij de kliniek kunnen langsgaan om het gewoon helemaal te laten weghalen!" John kopte de bal nog wat verder in door te zeggen dat ze er dan misschien ook maar gewoon meteen een tweede kutje van moesten maken, terwijl hij zijn vinger langs mijn bilspleet liet gaan en die ook even kort in mijn (eerste) kut duwde.

Daarna waren de andere gasten al snel een stuk interessanter dan mijn gekooide klitje en slikte ik het gevoel van vernedering maar weg. Het was een mooi stel, mijn mentor en John. Mijn mentor was heel bedreven in het subtiel verleggen van mijn grenzen, terwijl John mij graag het gevoel gaf dat ik alleen maar goed was als gaatje om je zaad in te spuiten. Zoals hij het zelf graag zei: "Je hebt hetero-, bi- en homo-'mannen'. En dan heb je nog de echte full bottoms, die beter met een tweede kut hadden kunnen worden geboren dan met zo'n nutteloos klein slurfje."

Het feest zelf was, zoals mocht worden verwacht, een groot succes. Ruben's kut werd grondig uitgewoond, en ik verzorgde de drankjes en bekommerde me om de volle blazen. Alleen mijn mentor dronk ik ook echt volledig leeg - verschil moet er ten slotte zijn! Intussen was ik stiekem best jaloers op Ruben, hoewel ik hem niet altijd benijdde. Op één moment zag ik drie gasten de slaapkamer verlaten, nog helemaal hyper van geilheid, kort daarna gevolgd door Ruben. Hij zag eruit alsof hij ruzie had gehad met een kudde olifanten. "Don't ask", was het enige wat hij zei toen ik hem even naar de veiligheid van de keuken loodste en hem een zoen gaf. "Ik wist waar ik aan begon met die drie, maar beloof me: laat je nooit door hen apart nemen. Je bent wel net als ik een zaadteef, maar jouw strakke kut kan dat nooit aan." Hij zweeg verder, gaf mij ook een zoen, en zei: "kom, de gasten wachten op ons."

Het feest liep langzamerhand ten einde, het was ook al diep in de nacht. Wel had mijn mentor nog een leuke klap op de vuurpijl in petto, waarbij ook een rol voor mij bleek te zijn weggelegd. Hij had als sluitstuk een mooie Latijns-Amerikaanse shemale ingehuurd. Ik had haar al bij de lift mogen ophalen, waar ze mij meteen had aangekondigd: "boyyyy, I'm gonna party in that assss!" Bij binnenkomst klom ze meteen op een tafel en toonde haar tieten en enorme geslacht. Ze wees naar mij, maakte een gebaar van 'kom hier', en ook ik werd door vijf of zes aanwezigen op tafel getild.

"Sorry, Maik, ik had het je misschien moeten zeggen, maar jij bent onderdeel van de slotact. Noodgedwongen moesten we met piskaraffen werken, maar de gasten willen natuurlijk ook best wel graag zien hoe keurig jij een pik kunt leegdrinken. Nu is je kans! En daarna mag de dame je ook nog aan haar zwaard rijgen als ze daar zin in heeft!" Netjes ging ik voor de latina door de knieën, bracht met mijn smetteloos witte (maar intussen al wel diverse malen verschoonde) servet haar gigantische balzak en kanon naar mijn mond, en begon te drinken. Onder luid "Drink!, drink!, drink!"-gejuich dronk ik als een volleerde pisteef haar pis. Ze had vermoedelijk instructies gehad om van tevoren flink veel te drinken, want ze slaagde erin om een vier of vijf minuten lang durende straal pis in mijn keel te doen belanden. Het was heerlijk om zo, en plein public, haar pis te moeten drinken! Ik voelde mij helemaal de pisteef die ik ben.

Nadat ik alle pis had verzwolgen nam de latina achter mij plaats en was bezig om haar kanon tegen mijn sterretje te positioneren, toen er plots een vrouwenstem klonk. Het was de bejaarde overbuur­vrouw, die mij aanmoedigde te laten zien wat ik kon. Naast haar zat Ruben in zijn met zaad door­drenkte witte kousen, die ook iets riep als "show them, bitch!".

Direct daarna ramde de latina haar slagschip in mijn kut. Ze was zo fors bemeten dat alle adem uit mijn longen leek te worden geperst. Ik voelde mij een astronaut in Apollo 69, die met Mach 20 de ruimte werd ingestuwd. Met lange halen werd ik geneukt totdat ik alleen nog maar één geile witte mist zag. Met een paar enorme gillen (en navenant forse stralen zaad) kwam ze diep in mijn darmen klaar, direct gevolgd door een luid gejuich van alle gasten, en ook al snel gevolgd door een kreet van ontzag toen ze zich terugtrok uit mijn kut. Die stond open alsof ik net door tien man was gefist. Maar het ontzag werd vermoedelijk nog meer veroorzaakt door de enorme lading zaad die langs mijn benen uit mijn kut droop en op tafel een steeds groter wordende plas vormde, waaruit ter plekke nieuw leven op aarde leek te kunnen ontstaan...

Ruben en mijn mentor hielpen mij van tafel. Zelf kon ik na die neukbeurt nauwelijks nog staan. Door de mist in mijn hoofd hoorde ik wel het gekef van Tilly, die aan mijn kut kwam snuffen wat haar collega-teefje voor lekkers had meegemaakt. Ik greep het dier bij haar halsband en trok haar meer naar mijn bovenlijf toe. Het werd me iets te gortig om nu ook nog door een echte teef besnuffeld te worden. Bijna begripvol gaf ze me een lik in mijn gezicht. En ze had ook die Beagle-blik van 'eindelijk een beetje reuring in de tent'.

Daarop nam de overbuurvrouw kort het woord. "Goed gedaan, jongeman. Toen ik je bij de lift zag, dacht ik: daar gaan we weer. De zoveelste gay die straks halverwege het feestje weg rent, bij mij aanbelt en om asiel vraagt. Maar jij bent écht een echte teef, anders kan ik het niet zeggen. Alle Achtung!" Waarna ze zich grappend tot mijn mentor wendde en vroeg of hij mij af en toe ook even aan haar kon uitlenen als ze moest plassen. Hij knikte, wat ik weer iets minder geslaagd vond. Maar je mentor is je mentor. Die weet wat goed voor je is.

De avond eindigde met de verloting van Ruben en mij onder de gasten. Ik viel gelukkig niet ten prooi aan de drie mannen die eerder die avond Ruben hadden uitgewoond, maar belandde bij een leuk gay koppel uit Den Haag die gewoon zin hadden in een geil trio met een zaadgeile bottom. Ruben had - vanuit mijn perspectief, maar zelf leek hij het prima te vinden - minder geluk en zou een weekendje meegaan naar een parking, om zich daar door iedereen die maar wilde bare te laten neuken. Later zou Ruben mij nog vertellen dat de loting doorgestoken kaart was: "Je mentor weet dat je negatief bent en niet aan de PrEP. Daar houdt ie rekening mee als hij jou uitleent. Hij zal je niet meegeven aan een paar poz-gasten, die het leuk vinden om jou te breeden. Maar als je wel ooit zou besluiten om PrEP te gaan nemen, ga ik je nog eens naar een paar écht geile plaatsen mee­nemen!"

De overbuurvrouw had het laatste woord. "Ik geef over 14 dagen een etentje, maar zoek nog iemand om ons aan tafel te bedienen. Je mentor komt ook en suggereerde jou. Kleding hoef je niets aan te veranderen, dat is prima zo. Maar geen seks, ok? De meeste gasten zijn ruim op leeftijd en het is zo awkward om aan ambulancebroeders te moeten uitleggen dat iemand een hartaanval kreeg omdat hij mijn in panties gestoken houseboy lag te palen. Ga na afloop gerust met hen mee naar huis, ze zullen je er misschien zelfs voor betalen. Als het maar niet in mijn huis is!" Tilly gaf enthousiast een kef. Wat haar betreft mocht er af en toe best wat meer reuring zijn in het huis van de oude doos!