De dag kwam weer dat we Dungeon Quest gingen spelen en Ilona had me op voorhand gevraagd of Magda mee mocht komen om mee te spelen. Van mij mocht het natuurlijk, maar ik vond wel dat de anderen het ook goed moesten vinden. Een uur later belde Ilona mij lachend terug en zei dat Pieter er geen bezwaar tegen had en dat Maarten had geantwoord dat meer meiden het spel alleen maar leuker zouden maken. Tegen mij zei ze echter: “Dat snap ik niet helemaal, want Magda plaagt hem minstens net zo erg als ik.”

Grinnikend zei ik: “Dat komt omdat hij een masochist is en het maakt hem niet uit wat voor aandacht hij van vrouwen krijgt, zolang hij maar aandacht krijgt.”

We babbelden nog een tijdje met elkaar en dan hingen we op en ging ik boodschappen doen voor bij het spelen.

Als eerste was Pieter er. We babbelden wat en hij hielp me met het opzetten van het spel. Toen we daar net mee klaar waren, kwamen ook de anderen op hun fiets aan en werd het een gezellige boel, waarbij Maarten inderdaad geregeld het slachtoffer werd van de plagerijtjes van de dames. Het was me opgevallen dat zowel Magda als Ilona zich heel vrouwelijk hadden gekleed en dat was iets dat ik van Ilona in ieder geval niet gewend was, aangezien ze eigenlijk altijd spijkerbroeken droeg. Ze droeg nu een rok tot net onder haar knieën en dat stond haar erg goed en dat zei ik dan ook. Ook Magda kreeg complimentjes van me, want ze zag er erg lekker uit in haar lange jurk van groene stof, die mooi kleurde bij haar ogen.

Het duurde natuurlijk even om Magda de regels van het spel uit te leggen, maar naarmate het spel vorderde kwam ze er al snel in en deed lekker met ons mee. Ze begon natuurlijk op level 1, terwijl wij al ruim boven level 20 zaten, maar de eerste levels waren redelijk snel omhoog te schroeven en toen we rond een uur of twee klaar waren, was ze al level 6.

We ruimden het spel op en dan werd het tijd om naar bed te gaan. Natuurlijk wilde Maarten blijven slapen toen Ilona en Magda aangaven dat ze wilden blijven slapen, maar ik wist een goed excuus te verzinnen waarom dat niet kon en teleurgesteld droop hij af om de rit naar huis te maken. De dames hielpen mij met het opruimen van de kamer terwijl ik de afwas deed en tegen drie uur konden we dan eindelijk naar bed. Ik wilde hen de ruimte gunnen om zich zonder mij om te kleden, maar dan zei Magda: “Waarom zou je er niet gewoon bij blijven Rob. Je hebt ons al vaker naakt gezien, dus doe niet zo gek.”

Ik vond het natuurlijk prima en ik keek hoe ze zich uitkleedden en alleen in hun slipje in bed stapten. Ik kleedde me ook uit tot op mijn onderbroek en kroop naast hen, waarbij Ilona in het midden lag. Gelukkig hielden ze zich in, zodat we snel in slaap konden vallen.

De volgende ochtend werd ik wakker in een leeg bed. Ik rekte me een keer uit en hoorde dan de douche lopen. Ik hoorde ook gegiebel en ik begreep dat ze samen onder de douche stonden. Ik had al een ochtenderectie en werd opgewonden van het idee dat de twee met elkaar bezig waren. Ik hoopte alleen wel dat ze een beetje opschoten, want ik moest mijn blaas legen.

Eindelijk sopte de douche en een paar minuten later ging de deur van de badkamer open. Ik stond op en negeerde mijn erectie in mijn onderbroek. Magda kwam al naar de slaapkamer met een handdoek om haar blote lijfje en onderweg wensten we elkaar een goedemorgen, waarbij ze guitig keek naar de bobbel in mijn onderbroek. Dan stapte ik de badkamer binnen, waar Ilona nog net iets aan haar haren aan het doen was. Ook zij keek naar mijn erectie en giechelde. “Je had zeker wel met ons willen douchen hè?” vroeg ze plagend.

“Jullie mogen me de volgende keer wel uitnodigen. De douche is groot genoeg.”

Ilona grijnsde en tikte even tegen mijn harde lul. Speel jij maar met jezelf jongen. Ik ben klaar.”

Ze liet me alleen en ik deed een plas, waarna ik onder de douche kroop. Toen ik me ging aankleden waren de meiden al bezig met het ontbijt, dat erg lekker smaakte.

Na het ontbijt zaten we op de bank en dan vroeg Magda: “Gaan we nog een keer?”

“Wat bedoel je?” vroeg ik plagend.

Magda keek me met een schuin hoofd aan en zei: “Dat weet je best druiloor. Ik wil weer een avontuur beleven.”

Ilona wilde het ook wel weer en daarop pakte ik de magische poort uit de kast, zocht in de spellendoos naar een paar bordsegmenten en klikte deze vast aan de poort. Dan kwamen we weer bij elkaar zitten en sprak ik de magische spreuk, die ons terug bracht naar de wereld van de magie.

We kwamen aan bij in de buurt van het kasteel dat mij destijds door koning Oldrik toegewezen was toen hij nog dacht dat ik de elfen wel onder controle zou houden, maar wat ik natuurlijk niet deed. Toen Magda het kasteel in de verte zag, vroeg ze: “Van wie is dat kasteel daar?”

“Dat huisje op de hei?” zei ik lachend. “Dat is van mij. Die heb gekregen, net als de titel van Baron.”

Ze keek me vol ongeloof aan en dan bevestigde Ilona mijn verhaal. Terwijl we naar het kasteel toeliepen vertelden we aan Magda hoe ik aan het kasteel gekomen was en wat daaraan vooraf was gegaan. Ze luisterde met rode oortjes en zei op een gegeven moment: “Dat meen je toch niet Ilona. Heeft Rob jou drie uur lang geneukt in een soort wedstrijd tegen een kolos van een vent met een joekel van een penis?”

“Ja, dat is echt waar. De man was enorm en iedereen, die eerder afhaakte werd vermoord en een paar weigeraars werden gecastreerd voor ze naar de zilvermijnen werden verbannen.”

“Pfff… geen wonder dat jij het zo lang wilde uithouden, maar hoe deed je dat in hemelsnaam?”

Ik vertelde dat Zat’hura mij geholpen had met haar magische sappen, die mij een enorme seksuele uithoudingsvermogen hadden gegeven. Ik wilde er nog aan toevoegen da tik het ook helemaal niet als een straf had ervaren om Ilona te moeten neuken, maar ik slikte het toch maar in, omdat ik de gevoelens van Magda niet wilde krenken.

We kamen aan bij het kasteel en ik vond de sleutel van de poort in mijn buidel en deed de poort open. We gingen het kasteel binnen dat geheel verlaten was, maar er wel goed verzorgd uitzag. We inspecteerden de voorraadkamer, waar voldoende eten en drinken lag opgeslagen en we namen wat mee, voor we naar de centrale hal gingen, waar Magda met haar magie de haard aanstak, zodat het al snel lekker behaaglijk werd in de grote zaal.

We hadden net een glas wijn ingeschonken toen we opeens geluid hoorden op de binnenplaats. We keken uit het raam en zagen een paard op de binnenplaats staan, dat brieste en dampte van wat mogelijk een snelle lange rit geweest moest zijn. Dan ging opeens de deur van de zaal open en kwam Zat’hura de zaal binnen. Ze had een elfenzwaard in beide handen en leek klaar te zijn voor de strijd, maar dan zag ze ons en dat bracht haar tot rust. Ze stak de zwaarden in de schedes, die kruiselings op haar rug zaten en dan rende ze bijna op ons af en omhelsde ze mij, waarbij ik een heerlijke tongzoen van haar kreeg. Na de zoen zei ze: “Ik hoorde van de verkenners dat er drie mensen het kasteel binnen waren gegaan Rob en ik moest weten wie dat waren, want er zwerven momenteel behoorlijk wat groepen bandieten en struikrovers rond in de buurt. Allemaal aanhangers van Oldrik, die zich niet wilden binden aan koningin Donneka. Bij moeder Aarde Rob, wat ben ik blij dat jij het bent. En jij natuurlijk ook Ilona.”

Ilona kreeg nu een omhelzing en een tongzoen, waarna Zat’hura zich tot Magda richtte. Ze bekeek haar aandachtig en dan kreeg ze een donkere blik in haar ogen. “Jij bent een Effedera. Wat moet jij met mijn vrienden?”

Ik ging naast Magda staan en sloeg mijn arm om haar middel. “Dit is Magda en ze is de liefdespartner van Ilona. Je hoeft niet bang voor haar te zijn, want ze is ook mijn vriendin en ik vertrouw haar voor de volle 100 procent.”

Zat’hura keek even verbaasd en zei dan: “Haar liefdespartner? Maar dat ben jij toch Rob. Is zij dan ook jouw liefdespartner?”

“Nee, dat niet. Je zou kunnen zeggen dat Ilona het geluk heeft om twee liefdespartners te hebben.”

Ilona keek me even verbaasd aan, maar ze reageerde er niet op. Noch bevestigend, noch ontkrachtend.

“Hm, jullie mensen houden er maar rare verbintenissen op na, maar ik zie geen zwarte aura om jou heen Magda en je bent een veel knappere vrouw dan de meeste Effederi die ik ken. Als jij de vriendin bent van Rob en Ilona, dan moet je wel een lieve vrouw zijn en dan ben je ook mijn vriendin.”

Nadat ze dit gezegd had, omhelsde ze Magda en ook zij kreeg een tongzoen van haar, die Magda eerst verbaasd, maar dan gretig beantwoordde. Toen ze klaar waren zag ik dat ze een rode blos op haar wangen en in haar hals had en ik wist dat ze het lekker vond. Niet zo heel erg raar, want Zat’hura zoende echt perfect.

Ilona en Magda gingen eten klaarmaken en ik besprak met Zat’hura de actuele toestanden in de regio. Zo leerde ik dat diverse groepen afvalligen en trouwe aanhangers van de dode koning kleine bendes hadden gevormd, die de streek terroriseerden. Als de bendes de wouden introkken, waren ze al snel slachtoffer van de elfen, die geen medelijden met ze had, maar ze gingen steeds minder het woud in. Toen het eten werd opgediend vertelde Zat’hura dat ze nog geen twee dagen geleden nog in een nederzetting was geweest, die nu bezet werd door een bende van een voormalige hertog. Ze hadden een enorme slachting gehouden onder de mannelijke bevolking en de vrouwen werden nu als slaven behandeld. We werden woedend toen we dit hoorden en ik vroeg met hoeveel mannen ze waren. Dit bleken er ongeveer dertig te zijn en Ilona zei gelijk dat dit minder was dan de troep dwergen, die ze de vorige keer verslagen hadden. Ik knikte, maar toen bedacht ik me opeens iets en vroeg aan Zat’hura: “Hoe zit dat eigenlijk hier? Mijn kasteel is al die tijd onbemand geweest. Waarom hebben de bandieten dit dan niet ingenomen?”

Zat’hura glimlachte en zei: “Er ligt een cordon elfen om jouw kasteel Rob. Zij bewaken het en houden het vrij van het gespuis. Ze hebben meerdere keren geprobeerd om jouw kasteel in te nemen, maar een pijl van elf mist nooit zijn doel en al snel vluchtten ze weg en ze hebben het niet nog een keer geprobeerd.”

“Was dat jouw idee of dat van jouw moeder?”

“Van Da’hura natuurlijk. Zij heeft mij commandant gemaakt van deze regio en mij op mijn hart gedrukt dat ik alles in het werk moet stellen om jou en jouw eigendommen te beschermen.” Ze keek daarbij even naar Ilona en Magda en zei: “Dat geldt ook voor de vrienden van Rob.”

Die avond maakten we plannen om de nederzetting te ontzetten en toen werd het tijd om naar bed te gaan. Magda vroeg zich af waar de slaapkamers waren, maar Ilona stelde voor om met zijn allen in de grote slaapkamer te gaan slapen. Ik vond het prima, want het bed dat er stond was groot genoeg voor drie en de slanke Zat’hura zou daar vast nog wel bij passen. We kleedden ons uit en omdat in dit rijk blijkbaar geen ondergoed bestond waren we direct helemaal naakt en toen ik naar de drie naakte vrouwen keek, werd mijn lul behoorlijk stijf. Ilona zag dit natuurlijk en ze zei lachend: “Jezus Rob, ben jij nu altijd geil ofzo?”

“Ja, sorry hoor, maar wat wil je met drie van die lekkere naakte meiden om me heen. Word jij dan niet geil als je Magda zo ziet?”

Ilona keek naar haar vriendin en dan begon ze te giechelen: “Ja, dat kan ik niet ontkennen. Ze is dan ook een ontzettend lekkere meid.”

“Nee, jij dan met je lekkere grote tieten”, zei Magda, “als ik die alleen al zie, dan word ik nat tussen mijn benen.”

We geinden nog een beetje met elkaar, maar dan kropen we in bed. Magda en Ilona op de rechterhelft en Zat’hura en ik op de linker. Nauwelijks lag ik of Zat’hura had mijn stijve lul al in haar hand. “Zeg Rob, als de twee liefdespartners met elkaar gaan liggen, dan mag jij wel met mij gaan liggen hoor. Mama zei dat ik jou in alles ten dienste moet staan.”

“Alleen als jij het ook wil”, zei ik voorzichtig, maar mijn pik klopte al hard in haar hand en ze wist genoeg.

Dan hoorde ik naast me Magda zeggen: “Doe niet zo dom preuts Rob. Ze wil met je neuken en jij wilt haar. Stoor je niet aan ons, want ik hou me wel met Ilona bezig.”

Ik draaide me naar Zat’hura en op het moment dat mijn hand over haarkleine borstje gleed en ik haar tepel voelde verstijven, hoorde ik achter me de andere twee al smakkend met elkaar zoenen. Ik begon Zat’hura nu ook te zoenen en mijn hand gleed langzaam van haar borst over haar platte buikje en venusheuvel tot tussen haar benen, die ze meer dan gewillig van elkaar deed. Ik ging helemaal op in mijn vrijage met Zat’hura en hoorde wel de geile geluidjes van achter mij, maar negeerde het en hield mijn onverdeelde aandacht op de mooie elf, die steeds meer begon te hijgen. Haar hand speelde met mijn lul en toen ze mijn eikel vochtig voelde worden door mijn voorvocht, hijgde ze: “Kom in me Rob.”

Ik schoof over haar heen en liet mijn lul in haar neuktunneltje verdwijnen. Ik genoot weer van de heerlijke tintelingen, die door mijn lul mijn lichaam in vloeiden en ik voelde me gelijk een stuk fitter en geiler dan voorheen. Het effect van elfengeil was echt ongekend lekker en met alles wat ik in me had, neukte ik Zat’hura, waarbij ik me niet hoefde in te houden, want door haar geil kon ik het lang genoeg volhouden.

Tijdens het neuken keek ik even opzij en zag de twee meiden in standje 69 elkaar flink beffen en dat zag er echt heerlijk geil uit. Magda lag bovenop en ik keek even hoe haar kleine ronde kontje geil op en neer wipte en heen en weer schudde van geilheid door de tong van Ilona. Dan wendde ik me weer tot Zat’hura en begon haar lekker te zoenen en bleef dit doen tot we beiden klaar waren gekomen, maar dan was het feestje nog niet voorbij, want ik draaide me op mijn rug en Zat’hura klom over me heen en liet haar druipende kutje over mijn nog steeds stijve lul zakken om mij nu te neuken.

Naast ons waren Ilona en Magda ook klaargekomen en ze draaiden zich zo dat ze naar Zat’hura en mij konden kijken. Bij het kijken vingerden ze elkaar zachtjes en toen Zat’hura en ik na een tijdje nog een keer klaarkwamen, kwamen Ilona en Magda ook nog een keer klaar en kreunden daarbij heerlijk geil, maar dan was het wel klaar en gingen we slapen.

De volgende ochtend werd ik wakker zonder Zat’hura in bed. Ik had wel een flinke ochtenderectie en speelde even met mijn lul tot naast mij Ilona wakker werd. Ze zag wat ik aan het doen was en ze vroeg zachtjes: “Heb je nog niet genoeg gehad Rob?”

“Ik krijg hier nooit genoeg van”, grinnikte ik en bleef met mijn lul spelen. We deden heel stil om Magda niet te wekken, maar na een tijdje bewoog Ilona haar hand naar mijn lul en nam het trekken van me over. “Ik zal je wel even helpen.”

Ik kreunde toen ik haar hand om mijn lul voelde vouwen en lag te genieten van haar liefkozing. Na een tijdje hijgde Ilona: “Ik ben weer geil Rob en ik zou je wel willen neuken.”

“Maar Magda dan?” vroeg ik zo zacht mogelijk.

“Magda is allang wakker,” hoorden we haar opeens zeggen en ik zag haar roodbehaarde hoofd boven Ilona komen. Ze had een geile blik in haar ogen en dan zei ze: “Als jij hem wil neuken Ilona, dan moet je dat doen hoor. Laat je vooral niet door mij tegenhouden.”

Meer had Ilona niet nodig en ze sloeg de deken weg, klom over me heen en liet zich over mijn lul zakken. Haar hete en natte kutje sloot perfect om mijn lul en ze begon me heerlijk te neuken. Daarop schoof Magda dichterbij om alles goed te kunnen zien en ik zag hoe ze zich begon te vingeren. Ik zag hoe nat haar vingers werden en dan zei ik voorzichtig: “Als je wilt, dan mag je wel op mijn mond komen zitten Magda. Dan kan ik je helpen.”

“Mmm… dat laat ik me geen twee keer zeggen”, kreunde en even later zat ze met haar kutje op mijn mond en terwijl Ilona mij steeds sneller begon te neuken, begon ik Magda uitgebreid te beffen.

Ik genoot enorm van het kutje van Magda en voelde dat ik steeds meer energie kreeg. Dan herinnerde ik me opeens wat de vorige keer G’hura had gezegd. Ze had het vermoeden geuit dat Magda een halfelf was en dat zou verklaren waarom ik maar niet moe werd bij het beffen en het neuken. Toen Magda niet vele later klaarkwam, hield ik haar met beide handen op mijn gezicht en bleef haar beffen en van haar geil drinken, dat nu in golfjes mijn mond inliep.

Tegelijk met Ilona kwam ik klaar en ik spoot een behoorlijke hoeveelheid sperma in haar kut en dat was heel wat meer dan ik normaal zou hebben gespoten na een avond geile seks met meerdere orgasmes. Haar kutje droop over mijn kruis en toen Ilona omhoog was gekomen en boven mijn buik haar kutje leeg perste, zag ik hoeveel sperma er nog uitkwam. Daarna boog Ilona naar mijn buik en begon alles weg te likken en likte daarna mijn lul schoon. Niet veel later kwam Magda nog een keer klaar en ze onttrok zich aan mijn handen en kwam overeind. Ze rolde naast me en dan kreeg ik een heerlijke tongzoen van haar, waarna ze me bedankte voor de heerlijke orgasmes. Ilona voegde zich ook bij ons en dan lag ik met de twee lekkere meiden te zoenen, die tussendoor ook elkaar geil zoenden.

In de kamer vonden we een kan met schoon water en een schone schaal, waar we ons zo goed als het ging schoonmaakten en nadat we ons hadden aangekleed, gingen we naar de grote zaal waar de tafel al gedekt stond met brood, boter, gebraden vlees en bier. Ook hier was Zat’hura niet te zien, maar er lag wel een briefje. Ik las het sierlijke elfenschrift dat las: “Goedemorgen Rob. Ik ben alvast met een groep elfen naar de nederzetting voor verkenningen. Rijd na het eten over de Heirbaan in noordwestelijke richting tot je bij de nederzetting komt. Ik wacht op jullie bij de grote steencirkel van Uqqarinol.”

Na het ontbijt gingen we naar buiten, waar we drie paarden op de binnenplaats zagen staan. Vanuit de wapenkamer pakten we wapens, waarbij Ilona en Magda twee bogen pakten en elk twee kokers vol met pijlen. Ik had mijn eigen zwaard, maar dan zag ik een aantal werpsperen en nam er vier mee, die ik als een bundel op mijn paard bond.

De rit duurde twee uur en toen we in de verte de steencirkel zagen, met daar achter de nederzetting, zag ik voor de nederzetting een groepje gewapende mannen zitten, die ons zagen naderen en twee van de mannen renden het dorpje binnen. Bij de steencirkel steeg ik af en dan kwam Zat’hura tevoorschijn en ze zei een beetje ondeugend lachend: “Jullie zijn ook typisch mensen hè. Geen benul van behoedzaam de vijand naderen.”

Ik keek een beetje schuldig en vroeg dan: “Hebben we nu het verrassingseffect tenietgedaan?”

“Nee hoor, want de echte verrassing ligt al klaar. Het vervelende is echt wel dat er nu geen dertig mannen zijn, want vannacht is een groep van nog eens dertig man aangekomen.”

“Dat is niet best.”

“Nee, niet best… voor hen. Voor ons is het geen probleem. Kom mee, dan stel ik je voor aan Vet’zeghe, de aanvoerder van de elfenmannen.

We liepen de steencirkel binnen en daar zag ik de elfenman staan. Hij was een lange slanke man met lang blond haar en hij droeg een harnas, dat een lichte gouden glans vertoonde. Naast hem steunde een stok met een opgerold doek tegen een hoge steen en hij knikte beleefd naar me. Ik vroeg me even af of ik hem net zo moest begroeten als dat ik bij de elfenvrouwen deed, maar dan begon hij te glimlachen en hij zei: “Nee Rob, mannen begroeten elkaar anders.”

Hij liep op me af en legde zijn hand op mijn schouder en dat deed ik dan ook maar. Hij deed dit ook bij Ilona en Magda, waarbij ik Magda erna tegen Ilona hoorde fluisteren: “Jammer, ik had wel even met hem willen zoenen.”

Vet’zeghe draaide zich om en zei tegen Magda: “Als de strijd gedaan is, dan wil ik wel met jou zoenen hoor.”

Magda begon flink te blozen en Zat’hura zei lachend tegen haar: “Elfenmannen kunnen via telepathie met elkaar communiceren en ze horen jouw gedachten eerder, dan dat ze jouw stem horen.”

“Oh jee, dan moet ik dus uitkijken.”

Vet’zeghe keek haar aan, grinnikte even en zei: “Maak je niet druk. Ik zal niet alles verklappen aan de rest.”

Hij liep naar de stok en rolde het doek uit, waardoor een vaandel verscheen. Hij gaf het vaandel aan mij en zei: “Da’hura heeft me verteld dat jij een soort leider bent, maar dan een zonder een herkenningsteken, iets dat jullie een wapenschild noemen. Ze heeft deze voor jou gemaakt.”

Ik bekeek het doek en zag op een groen veld een helderwitte eenhoorn met een zwarte hoorn. Erg mooi gemaakt, maar dan zag ik ook dat de eenhoorn een best grote penis had en dat zag je nooit zo op wapenschilden. Ilona zag het ook en ze begon te giechelen. “Kijk Rob, jouw wapendier heeft ook een lul, die hij niet onder controle kan houden.”

Ik grinnikte en zei dan tegen Vet’zeghe: “Ik zal Da’hura als alles goed gaat zo snel mogelijk bedanken voor haar gulle gift.”

“Oh, alles zal goed gaan hoor. Mijn mannen liggen al klaar en ik zie dat jullie goed voorbereid aan zijn gekomen. Zat’hura? Wil jij de wapens van de mensen zegenen?”

“Natuurlijk doe ik dat, maar dan samen met Magda, want zij is een Effedera. Magda, geef me jouw pijlkokers en die van Ilona. Dan gaan we ze zegenen.”

Magda begreep niet wat er ging gebeuren, maar ze deed wat haar gevraagd was en even later knielden beiden met de kokers tussen hen in. Zat’hura kleedde zich uit en ook Magda moest zich uitkleden. Dan pakte Zat’hura de handen van Magda en zei: “We gaan nu een precisiespreuk zingen om elke pijl doeltreffend te maken. Het is niet heel moeilijk en ik zing als eerste, waarna jij mee kan zingen. Als we klaar zijn, dan plassen we beiden over de pijlen om de magie vast te leggen.”

Magda knikte begrijpend, maar ze keek wel even moeilijk. Dan begon Zat’hura te zingen en Magda haakte al snel in. Vanuit hun armen ontsprong een groene glans, die over de pijlenkokers heen gleed en ik zag hoe de pijlen groen op begonnen te lichten. Na een tijdje verdween de groene glans en stonden Zat’hura en Magda op. “Kom nu tegen me aan en over de pijlen staan en laat je plas lopen terwijl je met me zoent.”

De twee begonnen te tongzoenen en ik kon er niets aan doen, maar ik kreeg een harde lul van het kijken hoe de twee zo innig en met hun borstjes tegen elkaar stonden te zoenen. Opeens begon uit beiden een stroom urine te vloeien en tot mijn grote verbazing werden de pijlen niet nat, maar kregen wel een meer gele kleur.

Op dat moment echter zagen Ilona en ik hoe een grote groep mannen uit de nederzetting naar voren kwamen. Het waren zo’n vijftig mannen en allen zwaar bewapend en bepantserd. Ze zagen er ruw uit en het maakte me best wel bang. Vet’zeghe zag het ook en hij begon te grinniken. “Ah, mooi, het spel gaat beginnen.”

Zat’hura riep naar mij: “Breng jouw speren ook bij ons Rob.”

Ik legde mijn speren bovenop de stapel pijlen en weer begonnen de twee hun spreuken te zingen en daarna werden mijn speren ook onder geplast. Dan zei Vet’zeghe: “Het tis tijd om de vijand onder ogen te komen. Ga je mee Rob? De dames kunnen beter hier blijven, want als zij zien dat we een Effedera bij ons hebben, dan zullen ze zich gaan verschansen en dan duurt het onnodig lang.”

Niet helemaal gerust ging ik toch met Vet’zeghe mee en nam mijn vaandel mee. Net buiten schootsafstand van hun boogschutters bleven we staan en toen ik het vaandel voor me in de grond plantte, riep Vet’zeghe met een heldere en luide stem: “Ik beveel jullie uit naam van Baron Rob Jansen om de wapens neer te leggen en het gebied te verlaten!”

Er klonk een luid gejoel en lachen van de overkant en ik keek de elf even aan. “Ik geloof niet dat jouw woorden indruk hebben gemaakt.”

“Daar komen ze nog wel achter. Het zijn dan niet mijn woorden die impact maken, maar wat anders. Vertrouw je mij Rob?”

“Ja, dat doe ik.”

De elfenman knikte en riep nog een keer: “Uit naam van baron Rob Jansen beveel ik jullie voor de laatste keer om jullie wapens neer te leggen en het gebied te verlaten. Er komt geen nieuwe kans!”

Weer klonk er een luid gejoel en lachen en nu was er zelfs een man, een behoorlijk grote en stevige man, die naar voren kwam, zich omdraaide en zijn broek liet zakken, waarbij hij ons zijn blote kont toonde en ik wist dat dit een behoorlijke belediging was. Vet’zeghe zei opeens: “Gooi een speer naar hem. Nu.”

Ik pakte een werpspeer en wierp hem met alle kracht die ik had naar de overkant. Voor mijn gevoel was de afstand veel te groot, maar dan pakte Vet’zeghe het vaandel en zwaaide ermee naar de speer, die onderweg was. Gelijk zag ik de snelheid en baan veranderen en nog geen seconde later drong de speer diep in de kont van de man en stortte hij levenloos ter aarde. Het joelen en lachen stokte gelijk en er klonk een diep gegrom van de mannen, die niet meer vrolijk keken, maar nogal kwaad. Vet’zeghe legde zijn hand op mijn schouder en zei: “Zo, dat is één leider minder, maar hij is niet de hoofdman. Zie je die grote dikke man met die zwarte baard daar? Hij is de hertog en de baas van het stel. Gooi de volgende speer en deze keer zo hoog mogelijk.”

Ik pakte mijn tweede speer en met een klein aanloopje wierp ik hem in een hoge boog en weer zwaaide Vet’zeghe het vaandel en hij riep erbij: “Agge d’ekkezera!”

De speer bleef even in de lucht hangen en leek een doel te zoeken. De mannen aan de overkant keken naar de speer, die een beetje heen en weer bewoog en dan vloog de speer in een rotvaart naar beneden en trof de hertog vol in zijn gezicht en hij was al dood voor hij door zijn levenloze benen zakte. De troep mannen werden nu woedend en riepen om onze dood. Het klonk zeer angstaanjagend en ik zag hoe een grote brede man naar voren kwam en de troep aanjoeg in hun woede.

Op aanraden van de elf wierp ik mijn derde speer en deze drong in zijn geheel door de man zijn rug en met de speer nog deels in zijn lichaam, viel hij voorover en bleef gespietst hangen. Een boogschutter spande zijn boog, liet de pijl los en die stak vervolgens op nog geen meter voor me in de grond. Ik keek naar de trillende pijl en dan zei Vet’zeghe: “Jij kan dat beter. Leg die man neer.”

Ik wierp mijn laatste speer en de boogschutter werd doorboord en viel achterover op de grond. Op dat moment begonnen de mannen onze kant op te rennen en zwaaiden met zwaarden, bijlen en lange knuppels met scherpe staken erin geslagen. “Ah, nu wordt het leuk.” Grinnikte Vet’zeghe, die zich geen zorgen leek te maken.

“Leuk? Ik heb geen speer meer over.”

“Dat weet ik, maar er zijn nog pijlen.” Zei Vet’zeghe en hij wenkte achter ons. Gelijk zag ik een aantal pijlen over ons heen vliegen en deze landen elk in een aanstormende man, die dood neerviel. Een volgend salvo doodde nog eens drie mannen, maar de rest naderde net iets te snel. Ik pakte mijn zwaard, maar Vet’zeghe hield me tegen. “Even wachten nog.”

Na nog eens twee salvo’s stortten nog zes man dood neer en de troep was nu ruim over de helft van het veld en ik kon ze al bijna ruiken. Ik begon te trillen, maar Vet’zeghe maande me tot rust en vertrouwen. Toen ik bijna het wit van hun ogen kon zien, zag ik opeens een groep elfen met bogen uit het gras omhoogkomen en direct vielen er veertien man neergeschoten neer, gevolgd door nog eens drie mannen, die door de dames achter ons werden neergelegd. Bij een volgend salvo stierven er nog eens zeventien mannen en de laatste acht mannen waren nu dichtbij genoeg om ze met het zwaard aan te vallen. Vet’zeghe pakte zijn twee elfenzwaarden van zijn rug en zei vrolijk lachend tegen me: “Kom op Rob, dan eindigen we dit stomme spel.”

Hij spring naar voren en zwaaide zijn zwaarden zo snel, dat twee mannen niet eens doorhadden dat ze geraakt waren. Ik rende nu ook naar voren en doorboorde mijn eerste tegenstander, waarna ik mijn zwaard terugtrok en een tweede man bijna onthoofde met een snelle en harde slag. Vet’zeghe onthoofd een man met de twee zwaarden tegelijk sloegen hij en ik in op de laatste man, die bijna gehalveerd werd en dood voor mijn voeten viel. Hijgend keek ik neer op man, maar dan hoorden we vrouwen gillen en zag ik rook en vlammen uit meerder hutten opstijgen. Vet’zeghe gaf een bevel aan zijn mannen, die vlug als de wind naar de nederzetting renden en wij volgden hen.

In het dorpje aangekomen, kwamen we bij een grote hut, waar de elfen net een muur gebroken hadden en ik zag ongeveer twintig vrouwen en minstens net zoveel kinderen uit de brandende hut vluchten. Toen net de laatste uit de hut kwam gekropen, stortte het dak dat bestond uit hout en riet in en dan moesten we wegwezen, want de vlammen en vonken sloegen over naar de rest van de hutten, die rondom de grote hut lagen. Het was al snel duidelijk dat de nederzetting geheel verloren ging en toen we de vrouwen en kinderen buiten het brandende dorp in veiligheid hadden gebracht, kwamen Ilona, Magda en Zat’hura ook bij ons en ze ontfermden zich over de vrouwen en kinderen.

Ik keek rond en zag geen enkele man of jongen en ik voelde een knoop in mijn hart bij het idee wat er met de mannen gebeurd moest zijn.

Op dat moment hoorden we paardenhoeven en de vrouwen begonnen uit angst te gillen, maar het bleken een groep van drie elfen te zijn, die elk twee zwaargehavende mannen aan hun voeten in een elfentouw achter hun aantrokken. Twee bleken er al dood te zijn, maar de overige vier leefden nog, al was het maar net. De eerste elf zei tegen Vet’zeghe: “We hebben gezien hoe deze mannen de vrouwen in de hut hadden gedreven en deze in de brand hebben gestoken. We hebben ze maar even opgebracht. Helaas stootten twee hun hoofd tegen een paar rotsen, dus die doen het niet meer.”

“Goed gedaan Pa’haké. Eens kijken wat ze te zeggen hebben.”

De vier mannen werden met hun ruggen tegen een boom vastgebonden en dan begon Vet’zeghe de ondervraging. De mannen weigerden te spreken, maar dan kwam opeens een vrouw bij ons, die naar een man gilde en voor ik het wist, pakte ze mijn zwaard en stak de man vol in zijn kruis, waarbij hij definitief zijn mannelijkheid verloor. Hij gilde van de pijn en dan draaide de vrouw het zwaard in het rond om zijn wond nog erger te maken. Ik probeerde de vrouw tegen te houden, maar dat lukte pas toen Ilona en Magda mij kwamen helpen en dan liet de vrouw het zwaard los, dat in het bloedende gat, dat ooit zijn kruis was, bleef steken. De meiden brachten de heftig huilende vrouw weg, die even later omhelsd werd door twee jonge meiden van een jaar of 15-16, die blijkbaar haar dochters waren.

Toen Ilona bij me terugkwam vertelde ze mij dat deze man de echtgenoot van de vrouw was en tevens dorpshoofd die, samen met vijftien andere mannen uit het dorp, zich aan had gesloten bij de voormalige hertog. De man was een wrede bruut, die zijn vrouw mishandelde en zijn dochter al sinds hun een aantal jaren stelselmatig verkrachtte. Ik keek nog eens naar de man, die jammerde van de pijn en toen nam ik mijn zwaard, sneed zijn reeds half afgesneden penis helemaal los en propte deze in zijn mond. Vervolgens onthoofde ik hem en dat deed ik zo hard, dat ik moeite had om mijn zwaard uit de boom terug te trekken.

Ik liet het ondervragen van de overige drie mannen aan de elfen over en ging met Ilona mee naar de groep vrouwen en kinderen, die langzaam tot rust aan het komen waren. Ik sprak met de vrouwen en probeerde hen te troosten en moed in te spreken. Dit bleef ik doen tot ik Vet’zeghe, Zat’hura en Pa’haké naar ons toe zag lopen.

Vet’zeghe vertelde me dat uit de ondervraging is gebleken dat in het noorden van het koninkrijk nog een paar groepen rebellen waren, die daar huishielden. Hij eindigde zijn verslag met een gemene grijns en de woorden: “Dit alles vertelde de man met de grijze baard. Hij wás een soort onderhoofd en is nu een zonderhoofd.”

Pa’haké grinnikte om het grapje en dan zei Vet’zeghe: “De rest van dit gebied is momenteel vrij van bandieten. Met jouw toestemming gaan mijn mannen en ik naar het noorden om onze broeders te helpen. Er blijft een cordon elfen bij jouw kasteel Rob.”

“Dankjewel Vet’zeghe en bedank ook jouw mannen. Ga en doe wat goed is.”

De elf vouwde devoot zijn handen over zijn borst en boog voor me. “Het gaat je goed Rob. Zat’hura en Da’hura hebben gelijk gehad. Je bent een fijn persoon, ook al ben je een mens.”

“Te veel eer Vet’zeghe. Die eer is geheel aan mij. Je bent een geweldige elf en een geweldige krijger.”

Weer boog hij en dan liep hij op Magda af. Hij nam haar in zijn armen en zei: “De strijd is voorbij en ik geloof dat je nog iets van me tegoed hebt.” Dan zoende hij haar en ik zag hoe Magda helemaal week werd tijdens de lange tongzoen. Toen hij haar losliet, trilde ze op haar benen en Ilona lachte hartelijk om haar vriendin, die een dieprode blos had, zo rood als haar rode haren.

Ik vroeg aan Zat’hura wat we nu voor de vrouwen en kinderen konden doen, maar het was Ilona die met het plan kwam om hen mee te nemen naar het kasteel, waar meer dan genoeg ruimte was voor iedereen en daar zouden ze in ieder geval veilig zijn. Dat was natuurlijk een geweldig idee, maar dan kwam de vraag hoe we daar moesten komen, want de rit te paard duurde al twee uur en te voet zou dit een heel stuk langer zijn en we hadden te maken met kinderen en gewonden. Zat’hura had een oplossing en ze liep inde richting van het woud en begon te zingen. Opeens verscheen er een hert met een machtig gewei, die statig naar Zat’hura toeliep. Ik zag hoe Zat’hura tegen het hert praatte en dan knikte hij en liep terug naar het bos, waar opeens een groep herten tevoorschijn kwam.

Nadat we afscheid hadden genomen van de elfenmannen, bestegen de vrouwen en kinderen de herten en wij onze paarden. Zat’hura besteeg het hert met het geweldige grote gewei en in een ongelooflijke stoet reden we terug naar het kasteel, waar we net na zonsondergang aankwamen. We bedankten de herten met een beleefde buiging en dan gingen we het kasteel binnen en zei ik tegen de vrouwen, dat ze elk een onderkomen mochten uitzoeken, die ze als hun eigen woning mochten toe-eigenen. Er klonk een luid gejuich en de groep waaierde uiteen op de vrouw van het voormalige dorpshoofd na, haar twee dochters en nog een vrouw, die erg leek op de eerste vrouw.

“Excellentie”, begon de vrouw nederig, maar ik onderbrak haar. “Ik heer gewoon Rob, mevrouw en dit zijn Ilona en Magda, beide vriendinnen van me. Titels zijn hier niet nodig.”

“Dank je wel Rob en dank je wel voor alles. Mijn naam is Elspetha en Ik wil mezelf en mijn dochters Saria en Klaria graag aanbieden als jullie hofdames en mijn zus Sarpetha is de beste kok van het dorp en als u wilt, dan wil ze graag voor jullie koken en wassen.”

“Dat is heel fijn en ik neem jullie graag in dienst. Als jullie in het kasteel zelf willen wonen, dan is dat wel zo makkelijk en er is ruimte genoeg.”

Elspetha en haar zus en dochters bogen diep voor me en daar maakte ik gelijk een einde aan. Ik had geen zin in al die poespas en vroeg hen om mij gewoon als een normaal mens te behandelen.

Die avond genoten we van een heerlijke maaltijd, waarbij ik de nieuwe hofdames en de kokkin gewoon bij ons aan tafel liet mee eten en moest hen flink overtuigen om dat ook te willen doen. Het werd een vrolijke maaltijd en de dames wenden snel genoeg aan de vrije manier, waarop ik het huis wilde laten leven.

De dagen erop leerden we heel veel van de geschiedenis van de voormalige nederzetting en de rest van de regio en in de rest van het kasteel bloeiden de nieuwe inwoners helemaal op met hun nieuwe veilige onderkomens. Kinderen renden spelend, lachend en joelend door het kasteel en over de muren en de vrouwen vonden al snel activiteiten om zich nuttig bezig te houden.

Zat’hura ging na de tweede dag terug naar het woud, maar niet nadat we een heel intense avond met elkaar hebben beleefd, waarbij ook Magda met Zat’hura vrijde en ze daarbij zo geil werd dat ze zich tot twee keer toe door mij liet neuken, maar ook nadat Zat’hura weg was, wilde ze nog geregeld dat ik meedeed als de twee meiden met elkaar lagen te vrijen.

Voor de rest van het kasteel was het dan ook alsof ik twee vrouwen had en dat bleek niet eens zo ongewoon te zijn in deze wereld. Ik liep dan ook zo trots als een pauw met de twee meiden aan mijn arm door het kasteel en de omliggende terreinen.

We waren nu vier dagen op het kasteel toen ik vond dat ik Elspetha en de anderen moest vertellen over ons. Dat deed ik na het avondeten, waarbij ik Sarpetha had gevraagd om nog even te wachten met opruimen. Ze luisterden vol ongeloof naar ons verhaal over dat we reisden tussen twee werelden en dat we dus geregeld zomaar wegwaren, maar dan zei Elspetha opeens tegen Magda: “Ik had al zo’n idee dat jij een tovenares bent. Je hebt een aura van magie om je heen en jouw kleren wijzen er ook op. Ik wist het alleen niet zeker, want de paar, die ik ooit ben tegengekomen, waren een stuk ouder dan jij.”

Magda haalde haar schouders op en zei: “Ik ben nog heel erg nieuw en moet nog veel leren. In de andere wereld is geen magie, dus ik loop nogal achter in mijn ontwikkeling.”

“Ik denk dat jij een heel grote gaat worden. Blijf alleen ver weg van de zwarte magie. Die zal je van binnen doen opvreten. Elfenmagie, dat is veel beter. Dat is vol leven.”

“Ik zal het zo doen Elspetha. Dat beloof ik.”

We praatten nog een lange tijd na en dan werd het tijd om te gaan slapen. We wensten de rest een fijne nachtrust en dan gingen Ilona, Magda en ik naar onze slaapkamer, waar we al snel in bed doken. In tegenstelling tot de andere avonden, hadden we deze keer geen zin in seks en nadat ik mijn arm om Ilona had geslagen en zij haar arm over Magda, vielen we al snel in slaap en toen ik wakker werd en mijn ogen opende, zat ik weer in mijn eigen vertrouwde woonkamer en keek hoe Ilona en Magda ook langzaam hun ogen openden. Het duurde even voor Magda door had dat ze weer terug in onze eigen wereld was en dan zuchtte ze opeens en zei: “Wauw, dit was heftig zeg. Ik heb dingen gedaan, die ik nooit had kunnen bedenken. Wanneer gaan we weer?”

De gretigheid van Magda werkte aanstekelijk en we spraken af om het volgende weekend nog een keer te gaan. Daarna gingen de meiden terug naar huis en bleef ik lang nadenkend achter tot ik een idee kreeg.