Na een kleine 10 minuten binnen door gereden te hebben draaien ze de N weg op in de richting van de A12 en laten het dorp achter zich en rijden door het groene hart van Nederland. Het is het laatste stuk landbouwgrond wat geklemd ligt tussen de grote steden. Het laatste stuk polderland in een oprukkende bebouwing. Nederland groeit, ten minste het aantal inwoners, aan de oppervlakte verandert er helaas niets. Henry ziet de koeien in de weilanden. De grote open stallen, waardoor de koeien meer zuurstof en licht krijgen als ze binnen staan.

Alles gemaakt om efficiënter te werken en meer productie te verkrijgen. Hij voelt zich wat neerslachtig en denkt aan de tijd dat hij bij Ome Crèlus en Tante Bia heeft gelogeerd.

Zijn oud tante en ome van zijn moederskant. Zij waren destijds al oud in zijn ogen en hadden een boerderij, met nog een 30 koeien en varkens. En de kippen rende los over het erf. Nu zou de boerderij niet rendabel zijn geweest. Maar oom en tante hadden van alles verbouwd. Tarwe mais aardappelen groente en fruitbomen ze leefde van het land. En Henry had het altijd heerlijk gevonden om daar te logeren en schoolvakanties door te brengen. Zijn oom en tante hadden geen kinderen gehad en vonden het geweldig als een van de kinderen van de familie kwam logeren. Hij had destijds ook vaak met zijn neef en twee oudere nichtjes van de andere kant van de familie bij ome Crelus en Tante Bia gelogeerd. Zijn neef was ook paar jaar ouder geweest, en Henry had begrepen dat hij later de boerderij had geërfd. Hij was er na zijn 14de verjaardag nooit meer geweest. Zijn moeder had namelijk ruzie gehad met haar tante, het exacte hoe en waarom was hem altijd ontgaan, ja iets over het testament.

Zijn gedachten dwalen af naar die tijd en zijn neef en vooral zijn nichtjes. Die twee meiden waren een eeneiige tweeling geweest en hij had ze nooit goed uit elkaar kunnen houden. Beide hoogblond haar, blauwe ogen en gezegend met de genen van hun moeder, tante Margje. Want die had het grootste paar borsten wat Henry ooit aan een vrouw had gezien. Nu was hij 14 geweest en de beide waren net 17 toen ze op een warme zomerdag klaar waren met de laatste vracht hooi op te laden op de grote platte hooikar.

Ome Crelus was op de tractor geklommen en was richting de boerderij gereden. Hij had nog gevraagd of ze mee wilde rijden.

Maar zijn neef Gerrit had gezegd, “ nee hoeft niet oom, we lopen nog even langs de vaart, bij de melksteiger even pootje baden om af te koelen”. Ome Crelus had gelachen en gezegd, “ pas maar op dat je er niet invalt “. En zo waren ze over het weiland terug geslenterd, hooi vorken en harken op de schouders. Zijn nichtjes in wijde ronde rokken, jeans blouses en elk een gekleurde sjaal om het hoofd. Maaike een rode en Margot een blauwe, dit was zo’n beetje de enige manier om ze uit elkaar te houden.

Hij en zijn neef in een blauwe overal en op klompen die ze van tante hadden gekregen.

Halverwege het weiland welke naast een brede vaart was gelegen was een houten steiger gemaakt, ooit aangelegd om met een praam aan te leggen om de melkbussen op te halen. Maar nu niet meer in gebruik sinds oom een nieuwe tractor had. De steiger werd nu voornamelijk nog gebruikt om te zwemmen en te vissen.

Eenmaal daar aangekomen had Gerrit zijn klompen uitgetrokken en zijn sokken en de pijpen van zijn overal opgerold. En was op hoek van de steiger gaan zitten, met zijn blote voeten in het koude water. “Heerlijk “had hij gezegd.

Henry was hem gevolgd en was op de andere hoek gaan zitten. terwijl zijn nichtjes wat stonden te treuzelen op het weiland.

Maar even later ook hun schoenen en sokken uittrokken en tussen de beide jongens plaats namen. Gerrit had zijn pakje shag gepakt en was een sigaretje aan het draaien. “ Moet je ook ? “. Had hij Henry gevraagd die met “ Nee. Bedankt je weet dat ik niet mag roken van mijn moeder voor mijn 16e verjaardag. “. Waarop Gerrit had gereageerd met “ mot je zelf weten, krijg je ook geen haar op je borst “. De meiden hadden gegiecheld en de brutale Maaike stak twee vingers in haar mond en trok haar mondhoeken uit elkaar en zei “ haar op je borst “. Maar gezien de twee vingers klonk het woord “ Borst” heel anders.

Alle vier schoten ze in de lach en Gerrit zei “ ja dat ook “. En weer werd er gelachen.

Maar Henry voelde zich een beetje ongemakkelijk en voor aap gezet en zei

“daar heb ik geen shag voor nodig hoor dat groeit zo wie zo wel “. De meisjes begonnen te lachen en Maaike zei “ ja tuurlijk neefje nou daar geloof ik nou helemaal niks van “. Henry pochte “ nou echt wel ! “. “ Nou laat zien dan ! “. Zei Margot die er als de kippen bij was om haar zus bij te staan. Nu was Henry uitgedaagd en zei “ ja. Kan moeilijk in mijn blote kont gaan staan hierzo”. Neef Gerrit zei “ waarom niet het is warm zat “. En nam nog een hijs van zijn shaggie, piekte de peuk de vaart in en sprong op.

Stapte van de steiger en trok zijn overal uit.

Zijn bovenlichaam was goed gespierd en bruin gebrand. Zijn twee zussen begonnen te joelen, terwijl Gerrit met de rug naar hun toe zijn witte onderbroek uittrok. Zijn witte blote kont showend aan zijn zussen. Toen stapte hij weer op de steiger en draaide zich richting zusjes en Henry. Bewoog zijn heupen heen en weer en slingerde met zijn piemel die uit een flinke bos schaamhaar naar voren stak. En dook toen met een sierlijke plons de vaart in. Nu had Henry wel vaker piemels gezien tijdens het douchen na de gymles, maar was niet bepaald geschrokken of onder de indruk van het getoonde exemplaar van zijn negentienjarige neef. Het was hem namelijk al eens opgevallen dat hij een van de grootste piemels had gehad. De meisjes waren het echter wel en joelden luid. Gerrit was weer boven water gekomen en riep “ kom je ook nog neefje of durf je niet je knakworstje te laten zien met mijn zusjes erbij. De meiden gierden het nu uit. En opmerkingen over het knakworstje en misschien wel een augurkje van Maaike vlogen door de lucht. Maar Henry liet zich niet kennen en stond op draaide zich om en ook hij trok overal en onderbroek uit en gooide deze op het weiland. Toen draaide hij zich om en showde zijn speeltje naar zijn nichtjes.

Het gelach en gejoel verstomde en Henry zei stoer” Nee Neef, geen knakworstje maar een exemplaar van de HEMA.” En terwijl hij zijn gevaarte ook heen en weer liet slingeren tegen Maaike “ En als ik er mee speel wordt het wel een komkommer “ en dook toen de vaart in. Zijn neef Gerrit kon het wel waarderen en gierde het uit. “ Ja Meiden ons neefje blijkt een neef te zijn, dat hadden jullie niet verwacht hè. “

De meiden waren stil terwijl Henry met zijn neef een rondje zwom. Toen zwommen ze samen richting de steiger en spetterde samen de meiden nat. Die zich gillend op het weiland terugtrokken. Gerrit begon te lachen en riep “ joh kom op! Kom ook het water in, het is heerlijk”. En terwijl hij samen met zijn neef met hun armen op de steiger rustend naar de meiden keek, hoorde hij ze fluisterend overleggen. Tot Margot vroeg “ als wij ook komen zeggen jullie dan niks tegen tante of tegen moeder, Gerrit ?“ Gerrit lacht “ nee natuurlijk niet dat weet je toch wel, we hebben toch samen ook gedoucht en zo. Heb ik toch ook nooit wat van gezegd “. Op dat moment knikte de meisjes en begonnen zich uit te kleden. Nú had Henry wel eerder eens naakt gezien. Wat foto’s in een tijdschrift, zijn moeder die uit de badkamer was gekomen. Maar nu kon hij uitgebreid twee knappe meiden uit de kleren zien gaan. En even later stonden twee meisjes bloot op het weiland op nog geen vijf meter afstand. En hij keek zijn ogen uit, lange slanke benen, al goed gevormde heupen met tussen hun benen een grote bos donkerblond schaamhaar en beiden reeds voorzien van een paar behoorlijk grote borsten. Toen gingen de sjaaltjes af en zei Henry tegen Gerrit “ nou weet ik niet meer wie wie is, jij ? “ Gerrit begon te lachen en riep” Mar ! Laat je kont eens zien “

Waarop de linker dame zich omdraait en er een grote moedervlek op haar kont zichtbaar is. “ Ja hoor! Zo dus! “. Terwijl twee seconden later twee meiden gillend en over hun hoofd de vaart in sprongen. Dit was de eerste keer dat Henry in aanraking kwam met het andere geslacht. En waar hij die middag al spelend in het water de borsten en vormen kon betasten en zelf regelmatig betast werd. En leerde dat zijn neef Gerrit wel een heel bijzonder goede band met zijn zusjes had.

Gerda kijkt opzij en ziet het glimlachend gezicht van haar vriend en vraagt wat er is. Henry kijkt haar glimlachend aan en zegt “ sorry schat, maar ik denk terug aan mijn jeugd en aan de vakanties op de boerderij van mijn oom en tante. En als ik dan zo kijk en je ziet gewoon de stad oprukken. Dan heb ik het daar nog steeds moeilijk mee om te zien. Ik mag dan wel een Rotterdamse stadsjongen zijn, maar ik heb de gelukkigste tijden meegemaakt bij mijn oom en tante op de boerderij hier in het groene hart. Was ergens in een polder in de buurt van Nieuwkoop, zou het nu ook niet meer zo 1, 2, 3 kunnen terug vinden. Er is zo veel veranderd hier. Maar die weken hier waren echt geweldig, mijn ouders hadden het niet breed dus ik mocht altijd in de zomer bij oom en tante logeren. Zeker als mijn neef en nichtjes er waren”. Gerda lacht en zegt “ zeker oudere nichtjes? “. Henry lacht en zegt “ klopt, ze waren allebei 3 jaar ouder dan ik, het was een tweeling. En mijn neef was 5 jaar ouder dan ik. Overdag vaak oom helpen op de boerderij met de koeien of de schapen en de varkens. Slootje springen met een polsstok, en zwemmen in de vaart.”

“ Dat deden jullie dan vast en zeker in je blote kont?” Vraagt Gerda lachend.

Henry glimlacht en antwoordt “ daar laat ik me verder niet over uit “ Maar zijn ogen en gezicht glimlachen bij de gedachten.

Gerda ziet het wel maar gaat er verder niet op in, maar vraagt “ nooit geen contact meer met ze gehad? “

Henry schudt zijn hoofd, “ toen ik een jaar of vijftien was kreeg mijn moeder ruzie met haar tante en mocht ik er niet meer heen.

In die tijd was ik ook niet meer een van de braafste kinderen van de wereld. Trok op met de verkeerde mensen, spijbelen, winkel diefstal, knokken en nog meer dingen. Het is dat ik toen op een dag bij een jeugdhonk terecht kwam waar ze ook soort boksschool hadden. Die onder leiding stond van een oud marinier. Anders had mijn leven wel eens heel anders kunnen zijn verlopen”. Gerda legt haar hand op zijn bovenbeen en vraagt “ Laat me raden die trainer is zeker ook degene geweest die ervoor gezorgd heeft dat je het korps in bent gegaan ? “ Henry knikt terwijl hij richting aangeeft, en even later draaien ze nu de oprit van de A12 op. “ Ja klopt, Piet bracht ons discipline bij maar bood ook een luisterend oor. Toen mijn vader een dodelijk ongeluk heeft gehad op zijn werk in de haven, was hij er niet alleen voor mij, maar heeft hij ook mijn moeder bijgestaan. Hij werd in de jaren daarna een soort vader figuur voor me. Hij heeft me boksles gegeven en gestimuleerd om school af te maken, de MTS electro techniek. Na school wilde ik ook het leger in, en ja natuurlijk bij het korps mariniers, net zoals mijn rolmodel Piet. In eerste instantie als KVV er maar het beviel me toen zo goed dat ik heb bijgetekend en beroeps ben geworden.”

“ En hoe vond Piet dat allemaal? “ Vroeg Gerda. “ Hij was trots op mij toen ik in het korps zat, was bij mijn promotie samen met mijn moeder naar korporaal en liep rond als een aap met zeven lullen toen ik werd geselecteerd voor het MARSOF. “. Gerda schoot in de lach “ wat is dat nou weer voor een uitdrukking?” Henry zegt “ had je die nog nooit gehoord dan, is toch echt een gezegde hoor”. En beiden lachen om de oude spreuk en ondertussen passeren ze het bord met Rotterdam 47 KM.

Dan vraagt Gerda, “ heb je nog lang contact gehad met Piet”. Henry schudt zijn hoofd “ helaas te kort, hij heeft niet eens meegemaakt dat ik de MARSOF opleiding had afgerond, hartaanval. Hij is begraven terwijl ik uit vliegtuigen sprong in Amerika.”

“ Oh wat erg”. Zegt Gerda. “ C Est la Vie “ antwoord Henry.

Dan is het weer even stil terwijl op de radio weer een volgend nummer van Gerda’s playlist wordt afgespeeld ‘ Fast Car ‘ van Tracy Chapman.

Beiden even in hun eigen gedachten, dan vraagt Gerda “. Heb je er wel zin in om naar Rotterdam te gaan, want daar liggen nogal wat herinneringen. “. Henry humt “ Ja en nee schat, om eerlijk te zijn. Ik heb zin om Peter en Natasha weer te zien en om bij te praten. En misschien nog wat andere mensen uit die tijd zoals Rinus en Paul, de collega’s van Peter. Of Dora en Esther, al lijkt me die laatste niet helemaal handig”

Gerda kijkt lachend “ ohhh vertel! “

Henry kijkt naar Gerda. “. Uhhh. Oké nou Dora en Esther zijn twee collega’s van Natasha die het verzorgen van sommige patiënten wel heel serieus nemen” zegt Henry glimlachend. “ Beide dames hebben een relatie maar kunnen soms hun voorliefde voor het mannelijk geslachtsdeel niet altijd beheersen. Zal ik maar zeggen “

Gerda begint te lachen en zegt “ nou dan hebben ze bij jouw hún handen zeker wel vol gehad. “ Henry kijkt haar lachend aan en zegt “ Waarschijnlijk wel, er zijn behoorlijk wat flessen shampoo door gegaan in het ziekenhuis toen ik er lag. Maar ik heb nadat ik uit het ziekenhuis ben ontslagen nog een tijdje een soort van relatie gehad met Esther. Voor mij was het puur voor de sex, maar bij Esther ging het op het laatst dieper. Zij was op bepaald moment zelfs van plan om te gaan scheiden en wilde met mij verder. Heb er toen een punt achter gezet, dat was ook één van de redenen om Rotterdam te verlaten”.

“ Eén van de redenen ? “ vraagt Gerda. “ waren er nog meer dan? Waar ik misschien van moet weten “.

Henry schudt zijn hoofd “ Ik had verder geen relaties of scharrels in die tijd, maar en dat heb ik ze ook eerlijk uitgelegd in mijn afscheidsbrief. Nú even niet schrikken schat, maar ik had een behoorlijk zwak gekregen voor Natasha. Zij was zo goed en aardig voor mij en ja, je hebt er gezien, bloedmooi. En op een dag stond ze per ongeluk voor mij in schitterende bordeaux rode lingerie. Dat was voor mij de druppel, ik moest weg. Want ik werd steeds meer verliefd op haar en dat kon en mocht niet, want zij was het zeker niet op mij en zij was de vrouw van mijn allerbeste vriend. Zij was alleen maar aardig en vriendelijk en een goeie vriendin en meer zou er nooit voor mij inzitten. Dus dat was ook een grote reden. Ik wilde haar uit mijn hoofd zetten en dat is ook gelukt.” Gerda kijkt nú heel serieus naar Henry en vraagt dan “ En dat weet je zeker?” Henry knikt zijn hoofd en zegt “ Heel erg zeker Gerda! Heel erg zeker, want destijds kon ik jou nog niet, en jij bent voor mij de ideale vrouw. Mooi, Slim, Lief en met de mooiste kont van het westelijk halfrond “. Dat laatste zegt hij lachend.

“ Ja ja ! En natuurlijk een erg welgesteld kontje zeker ? “ merkt Gerda lachend op. Henry vermindert op dat moment gelijk snelheid en kijkt Gerda boos aan . En zegt op boze toon “ Zeg dat nooit meer meisje! Al was je zo arm als een Kerkrat ! Dan had ik je ook gewild! Ik wil jou om jou en niet voor je poen ! Is dat heel erg duidelijk Gerda! “

Gerda knikt geschrokken, zo een felle reactie had ze niet verwacht. “ Is dat heel erg duidelijk! “ zegt Henry weer.

“ Sorry schat “ zegt Gerda dan “ was maar een grapje “ . “ Geen leuk grapje “ zegt Henry terwijl hij weer voor zich kijkt en weer snelheid maakt.

Gerda is even stil en kijkt voor zich uit. Ja. Dat ze zo rijk was, dat had ze zelf ook niet geweten. Ja, ze wist al op vroege leeftijd dat haar ouders welgesteld waren, en het had haar als kind aan niks ontbroken. Altijd nieuwe kleren, fietsen en dat soort zaken.

Balletschool en later de balletacademie, naar paardrijden en op tennis. Op vakantie naar soms exotisch plekken in haar ogen.

Gingen vriendinnetjes van school naar het strand van Scheveningen of naar de camping op de Veluwe op vakantie. Zat zij met haar ouders in St. Tropez aan de boulevard achter een grote ijscoupe. Nee dat had zij altijd wel geweten. Maar hetgeen haar nú een dag geleden is verteld dat had zij ook nooit geweten. Al hun bezittingen en dergelijke waren ettelijke miljarden waard. Voornamelijk in landgoed en vastgoed en een aardig aandelen pakket. De bankrekeningen heeft ze nog niet eens goed bekeken maar een miljoentje meer of minder zou waarschijnlijk niet opvallen. En toch loopt haar moeder niet te koop met hun rijkdom, ze leeft zelfs uiterst sober. Maar, en dat had ze ondertussen wel begrepen, zij heel veel goede doelen steunt zoals al de voedselbanken in Nederland. Maar ook dat ze andere mensen in het dorp helpt als het even niet mee zit. En dat er ook behoorlijk wat geld terugvloeit in het onderhoud van bruggen, dijken en wegen. Nee, dat alles had zij niet geweten, en ze begrijpt de reactie van Henry ook wat beter.

Ook hij wist niet beter toen hij haar leerde kennen dat ze een weduwe was van een Australiër met de achternaam Armstrong.

En zeker niet een aanstaande gravin met een godsvermogen daaraan verbonden.

Ze slikt een paar keer en schudt haar hoofd, nee dat konden ze beiden niet weten. Toen ze elkaar leerde kennen en verliefd werden op elkaar.

Dan legt ze haar hand op Henry zijn bovenarm en zegt “ Sorry Henry, dat was een hele slechte grap van mij. En ik weet dat je mij gewild hebt als een gewone vrouw. En dat je nú wordt opgezadeld met een hele andere vrouw. “

Henry kijkt haar aan en zegt “ je bent nog steeds dezelfde vrouw, en ik wil je om wie je bent en niet om wie je straks wordt, dat is iets wat ik nooit gewild heb, maar ik wil je niet kwijt en ik hou van je in al je eenvoud en ik hoop dat dat nooit gaat veranderen. Dat je gewoon Gerda blijft. Mijn Gerda .“

Dan kruipt Gerda tegen hem aan en drukt haar hoofd tegen zijn arm. “ Dat gaat niet gebeuren, ik blijf wie ik ben, een gewone meid met een geweldige vent “

Henry begint te lachen “ goed zo, dat is nou precies wat ik wil, en laten we voor de rest er maar over ophouden. Gerda Armstrong toekomstige gravin van..” “ Van Hap Smul Lul “ roept Gerda lachend. En allebei gieren ze het nu uit. Het ijs is weer gebroken en de sfeer komt weer terug.

Het bord met Rotterdam 10 KM komt voorbij en Henry draait de A20 op.

Weet je nog waar Peter en Natasha wonen Henry. “ vraagt Gerda. Henry knikt en zegt “ ja dat wel er komt zo een splitsing van de A20 naar de A16 richting de van Brienenoordbrug en die moet ik voorbij dan de volgende afrit moet ik eraf. Dan over de snelweg heen en stukje terug richting Rotterdam noord. Dan weer de rijksweg onderdoor en komen we op de straatweg en dan zijn we er bijna. Of ze moeten de boel weer hebben open gebroken, want daar zijn ze goed in hoor, daar in Rotjeknor.

Gerda lacht “ dat is voor het eerst dat ik je dat hoor zeggen, Rotjeknor. Maar ben benieuwd hoe ze wonen “

Henry zegt “ Oké. Nou ze wonen niet precies als doorsnee Rotterdammers zal ik maar zeggen. Maar wacht maar af “. “ nou ik ben benieuwd “. Zegt Gerda.

En even later rijden ze de weg splitsing voorbij en Henry merkt op “ Jezus die bruggen waren er nog niet de laatste keer. Dat zal die nieuwe verlenging van de A16 wel worden. En geeft even later richting aan en nemen de afslag. “ is dat het ziekenhuis waar Natasha werkt?” wijzend naar het St Franciscus ziekenhuis vraagt Gerda “ Nee, dat niet. Zou wel handig geweest zijn dan had Natasha op de fiets naar het werk gekund. Zij werkt in het Maasstad ziekenhuis aan de andere kant van de Maas “. De rotonde wordt gerond en enkele stoplichten verder slaan ze weer af en gaan ze rijksweg onderdoor. Gerda kijkt rond en zegt “nou hier zou ik niet willen wonen hoor“

Henry lacht en zegt “ Meid dit is nog een redelijk goede buurt hoor. Ik weet wijken in Rotterdam waar jij gillend uit weg zou rennen. En waar je beter ‘s avonds niet alleen over straat gaat als vrouw. Maar nú moet ik even opletten want het is een heel klein straatje waar ik in moet. Een oprit beter gezegd. ahhh. Daar is het “

En hij draait een oprit op en moet na een 10 tal meters stoppen voor een groot hek.

Hij laat zijn raam zakken en drukt op een knop op een paaltje wat er staat. En een minuut later horen ze de stem van Peter “ wie daar? “. “ Semper Fi ! Ouuhhaaa ! “ roept Henry. En ze horen de kleine luidspreker lachen en een zelfde soort kreet dan zwenkt de poort open. Zachtjes rijdt Henry door, de straat verandert van klinkers in een breed grind pad en eindigt op een soort kleine parkeerplaats, waar een zilvergrijze Mercedes A type en een witte Suzuki S cross geparkeerd staan.

Gerda ziet het uitzicht op de Bergse voorplas en de schitterend aangelegde tuin met zijn terras en grote steiger waar een glanzend roestvrijstalen zwemtrapje en buitendouche op staan te glimmen in de avond zon.

En fluit zachtjes tussen haar lippen als ze dan ook de grote witte bungalow ziet, in de stijl van een oude boerderij compleet met rieten dak.

Dan fluistert ze zachtjes “ Zo Henry wat wonen ze mooi, wat een huis en wat een uitzicht, waanzinnig “. Henry lacht en zegt “ ik zei je toch dat Peter en Natasha niet als standaard Rotterdammers wonen. En ik zal het je nog sterker vertellen, dit is het huis van Natasha, Peter is bij haar ingetrokken. “

“ Nee joh, maar ze is toch gewoon verpleegster? “. Zegt Gerda verbaasd.

“ Ja, maar vraag het haar zelf maar eens, misschien dat ze het jouw wel verteld. Ik weet dat ze er nogal terughoudend over is”. Dan stappen ze uit de auto en gaat de deur aan de zijkant open, en twee zwarte schotse terriërs stuiven luid blaffend op het stel af. Henry gaat direct door zijn knieën en op zijn hurken en roept haast “ Kazan ouwe boef.! En Jane, ouwe dibbes Hoe is het met jullie “. De beide honden stuiven door en de eerste hond springt tegen hem op. De tweede draait luid blaffend en staart zwaaiend een rondje, terwijl Henry met de eerste hond op de grond aan het stoeien is. “. Gekke Kazan heb je me gemist ouwe boef ? Ik jou ook hoor “

Peter en Natasha slaan op de veranda voor de deur lachend toe te kijken. Natasha ziet er weer prachtig uit. Ze heeft een licht bruine leren rok aan, met daarop een crème blouse met gouden knopen en een brede kraag. De blouse showt haar decolleté zonder het ordinair te maken. Een grote gouden schakelketting om haar nek en grote gouden ronde oorbellen. Haar benen gehuld in een fijne netkousen. En aan haar voeten pumps met een heel bescheiden hakje. En ze horen Natasha zeggen “ Dat klopt Henry het is een heel ouwe boef, allebei trouwens. Maar zo leuk dat ze je nog kennen. “. Waarop Henry reageert met “ ik heb bijna een jaar bij jullie gewoond en heel vaak samen met deze twee donderstenen gespeeld en ja. Ook wel eens een beetje verwend met een stukje worst of zo “. Bij het woord ‘ worst ‘ kijken alle twee de honden hem aan, kop scheef en gaat hun staart fel heen en weer.

Peter die begint te lachen “ Ja met omkoping kom je een heel eind met die twee vreetzakken. Maar kom verder jongens ik hoop dat jullie nog niet gegeten hebben want daar hebben we wel op gerekend “

Natasha die is ondertussen de veranda af gekomen en loopt op Gerda af. Eenmaal bij Gerda, die haar hand uitsteekt, aangekomen wordt deze opzij geschoven en slaat Natasha haar armen om haar heen. “ Meid, handen geven doe ik op recepties maar thuis knuffel ik mijn vrienden graag. Zo blij dat je er eindelijk bent ik wil je zo graag nog beter leren kennen.” En Gerda neemt blij verrast drie zoenen op haar wangen in ontvangst. Dan laat Natasha los en draait zich om naar Henry die lachend zijn armen wijd uitstrekt naar haar.

En met een “ Haaiii grote vriend van me ! “ springt ze in zijn armen.

En net als haar Peter vangt hij haar op en tilt haar moeiteloos van de grond. Ze slaat haar armen om zijn hoofd en Henry ontvangt zijn knuffels. Terwijl ook Peter nu bij het stel aankomt, en zijn armen wijd uitsteekt richting Gerda “ Wij dan ook maar “ zegt hij lachend. En Gerda antwoordt lachend “ ik zal maar niet springen zeker “. Peter lacht en reageert met “ moet je helemaal zelf weten “. Maar Gerda glimlacht wat verlegen terwijl Henry met Natasha in de lucht een rondje draait en roept “ Meid !!! Wat heb ik jou gemist!” En Natasha giert het uit van het lachen. Het is haar man’s beste vriend, zijn maat. De man waarover ze beiden zich zorgen hebben gemaakt. En hij is weer terug. Gerda die nu tussen de beide armen van Peter komt en voelt dat twee grote handen haar bij de heupen pakken en optillen of ze een klein kind is. “ Kom hier kanjer! Ik kan wel begrijpen waarom die lompe Leo daar zo gek op je is” Dan landt ze weer op haar voeten en ontvangt spontaan drie zoenen op haar hoofd van Peter. Dat terwijl de honden weer druk blaffend en kwispelend om de vier mensen heen springen.

Als de beide dames weer volledig op de grond staan en worden losgelaten, staan ze elkaar lachend aan te kijken. Waarop Gerda reageert met “ zo ben ik nou nog nooit begroet als ik op visite kwam”. Natasha kijkt even geschrokken “ op visite? Jullie blijven toch nog wel even? “ Henry begint te lachen “ ja tuurlijk ! Hebben we toch afgesproken, deze week komen we jullie pesten “

Gelijk draait hij zich om en loopt naar de achterkant van de auto, en opent de kofferbak. Op dat moment slaat Gerda haar hand voor de mond en zegt verschrikt “ Shit Henry, we zijn de bloemen vergeten !”

Natasha en Peter schieten in de lach om het gezicht van Gerda. En Henry kijkt wat verbaasd en zegt dan “ verdomd da’s waar ook, had nog aan Rens gevraagd of tie een mooie bos voor mij kon maken “

Dan schieten ze allemaal in de lach en Peter zegt wat stoïcijns “ nou staat je netjes, heeft Rens zo zijn best gedaan en laat jij hem met de handel zitten “ Dan loopt hij naar zijn maat en ze kijken elkaar aan, leggen de handen op elkaars schouder en brullen synchroon “ Oooohaaa. Semper Fi ! “