De ochtend viel haar zwaar. De ochtendzon prikte door de zware gordijnen terwijl Mirjam voorzichtig om zich heen keek. Zelden had haar lichaam het zo zwaar gehad in de ochtend. Was het dat orgasme in de auto? Was het die Zweigelt die toch meer had gevloeid dan ze had gedacht? Links lag Elize, wiens lichaam naakt zo op haar zij een natuurlijke charme met zich meedroeg. Sommige dames zijn stevig gebouwd en kunnen dat heel goed hebben. Mirjam besefte dat Elize absoluut tot die categorie behoorde. Haar grote tepelhoven tekenden zich wat licht af. Aan de andere kant lag die Hongaarse onderdaan. Haar lichaam ademde één en al seks, maar Mirjam besefte dat ze haar niet meer los kon zien van hoe ze die machteloze man met haar voorbinddildo ongegeneerd hard anaal had genomen.

Mirjam had toen ze daar ontwaakte niet verwacht dat ze twee uur later, opgefrist en met prima ontbijt, zonder wijn, achter de kiezen, weer in haar wagen zat. Ze geneerde zich een beetje, want het was duidelijk dat haar opwinding van de avond ervoor nu voor altijd, of ten minste voorlopig voor altijd, verbonden was aan haar vuurrode bolide. Haar kletterende orgasme was opgedroogd en de geur van het vrouwelijke hoogtepunt, een geur die moeilijk te definiëren was, maar die iedereen die het moment kende, zou herkennen, was nu onlosmakend verbonden aan het interieur. Het was dat haar olijfkleurig huidje haar blos niet zo duidelijk maakte.

Elize had haar de tip gegeven om via Graz en Slovenië naar Italië te rijden, omdat Mirjam had aangegeven naar Italië te gaan. Elize had haar nog op het hard gedrukt dat Mirjam zichzelf kwaad deed als Slovenië alleen als doorreisland zou gebruiken, want dat scheen ondergewaardeerd zijn. Daardoor volgde ze niet lang daarna, na eerst digitaal een vignet te hebben geregeld, de borden naar Maribor.

Toen de grens met Slovenië gepasseerd was en Mirjam haar bolide de afrit richting een tankstation opstuurde, dacht ze aan de woorden van Elize. Slovenië had meer te bieden dan Mirjam misschien dacht. Elize had daarbij ook iets over kleur gezegd en tradities, maar dat had Mirjam niet helemaal begrepen.

Nadat ze het tankstation in was gewandeld, een koffie had besteld en van achter haar donkere zonnebril alles een beetje had geobserveerd, pakte ze haar telefoon erbij. Misschien moest ze inderdaad niet direct gas richting Italië geven en daar uitgeput aankomen, maar eerst dit toch relatief onbekende land de kans geven. Al snel bracht haar vriend Google genoeg informatie die haar lieten besluiten dat Slovenië een hele interessante stop was.

Oranje wijn. Het had niks te maken met oranjebitter of iets speciaal gemaakt voor de Nederlandse feestdagen. Slovenië was hipper dan menig mens dacht en de oranje wijn was daar een grote troef bij. Deze oostelijke regio kende genoeg wijngaarden, maar ook in het westen lagen interessante gebieden. Ze nipte haar matige snelwegkoffie weg en trok een plan. Omdat ze het land niet kende en zich hier niet in verdiept had, besloot ze eerst door naar Maribor te gaan, een van de grootste steden en de grootste hier in de oostelijke regio. Niet lang daarna parkeerde ze dan aan de rand van het historische centrum haar vuurrode bolide, stapte uit en keek rond. Wat nu?

‘Zoekt u iets?’ De stem klonk warm en de woorden waren in goed Engels gesproken. Mirjam keek opzij. Een man, die zomaar ook de zakelijke, jongere broer van Ronald van de wijnzaak in Den Haag, had kunnen zijn, keek haar vriendelijk aan. Mirjam zag hem ook naar haar auto kijken terwijl zij nog geen antwoord had gegeven.

‘Wijn. Wijn schijnt hier goed te zijn.’

Zijn mondhoeken plooiden. ‘Je zoekt wijn in de stad?’ Hij lachte wat meer. ‘Natuurlijk heeft Maribor genoeg gelegenheden waar wijn te genieten is, maar weet, kwaliteit zit dicht bij de bron.’

Mirjam keek hem vragend aan.

‘Heb je plannen?’

‘Nee. Jij?’

Hij vertrok zijn mond een beetje en keek haar diep aan. ‘Mag ik je vergezellen naar een leuke wijnbar hier, of koffiebar, want wie weet kan ik je wat bijbrengen over de wijn hier.’

Bij het alleen reizen had Mirjam vooraf geleerd dat ze goed op haar hoede moest zijn. Veel culturen waar ze heen reisde, kende ze, maar Slovenië was totaal nieuw en onbekend voor haar. Toch voelde deze man, die letterlijk in een blauw maatpak met enige allure was gestoken, op een bepaalde manier vertrouwd. Daarom liep ze met hem door de straten van Maribor, waarbij zijn Engels werd ingezet om haar wat historische en actuele feiten over deze stad bij te brengen. Pas toen een kleine, oud aandoende zaak werd betreden, kwam de wijn weer in het spel.

‘Jaroslav, deze dame eerst even een koffie en wat water geven en daarna een mooie introductie van mijn wijnen.’

Mirjam hoorde het. Terwijl ze aan een bartafel zat, legde ze haar hand op zijn bovenbeen. ‘Jouw wijnen?’

De man keek opzij. ‘Jazeker, mijn wijnen. Hij reikte zijn hand uit. Ivan, wijnmaker. Ik ben dus hier in Maribor om wat zaken te doen. Morgen ga ik terug naar mijn eigen stek, waar nu mijn vrouw voor de zaken zorgt.’

‘Maar,..’

‘Stt,’ zei hij haar waarbij hij een vinger op haar lippen legde. ‘Toen je zei dat je wijn zocht, ging ik aan. Hier kennen we veel liefhebbers van wijn, maar zelden komen die gecultiveerd voor de dag. Je moet er verstand van hebben, dat is duidelijk. Ik hoop dat het je bevalt, maar beloof me eerlijk te zijn.’

‘Natuurlijk, dat ben ik altijd. Dank voor de complimenten, trouwens.’

Er werd een kleine selectie van lokaal kaas en vleeswaar op de tafel gezet, waarna de man des huizes met twee glazen kwam. Daarna volgde een fles water die erbij werd gezet. Vervolgens kwam die terug met een wijn. Het betrof een inheemse druif waar Mirjam in de verste verte niet van had gehoord, maar de uitleg van de mannen brachten haar wel richting de Malvasia, of zoals men daar over Malvazija spreekt. De zuren waren aanwezig, de frisheid ook en de tonen van steenfruit als perzik gaven de wijn karakter.

Het meest gefascineerd was ze over de kleur van deze wijn. Na net Oostenrijk en Duitsland te hebben gehad was deze witte wijn bijna diep goudkleurig. Aandachtig keek ze ernaar, maar terwijl ze dat deed, pakte de man in pak haar arm zacht beet. ‘Wacht maar tot de oranje, als je nu de kleur al interessant vindt.’

Mirjam keek opzij, glimlachte en sloeg het restant van de Malvazija achterover. Een stukje kaas met licht karakter volgde diezelfde mond in.

De man van de zaak schonk hen allebei een goede slok wijn in. De kleur was inderdaad fascinerend. Mirjam tilde haar glas direct op en hield die naar het licht. Oranje. De geur neigde vervolgens naar wit, maar eenmaal in de mond bemerkte Mirjam de tannines die ze nooit bij wit zou verwachten. Ze werd verwachtingsvol aangekeken, maar vragen hoe ze hem vond, hoefde niet. Haar gelaat straalde door de verrassing.

Misschien was de rage groter dan de echte verrassing, maar verrassen deed die zeker. Meermaals keek ze ernaar en nipte ze ervan. Ondertussen oreerde de man des huizes over de oranje wijn in Slovenië, vertelde hij het proces in geuren en kleuren, maar pakte ondertussen ook nog een fles rood. De refosk schonk hij al bij de nam naast haar in en toen haar glas leeg was, kreeg zij ook. Mirjam nam snel een slok water, beaamde nogmaals dat die oranje variant zeer verrassend was en begon vervolgens haar rood al te walsen. De heren hadden vast geen idee waar haar gedachtes waren. Die waren niet bij de rode wijn. Mirjam zag de avond ervoor voor zich en besefte hoe geil ze van die extravagante dame in Oostenrijk was geworden en hoe excessief zij zichzelf had bevredigd middels haar auto. Dat orgasme dat ze zichzelf bezorgde, of die haar Alfa haar bezorgde, zou nooit meer geëvenaard worden. Dat wist ze zeker. Het verhaal van de auto was gemaakt, in Limburg, in Duitsland en zeer zeker ook in Oostenrijk. Ze hief het glas en proostte op deze succesvolle proeverij.

‘Bevallen de wijnen?’ vroeg de man die haar had uitgenodigd terwijl hij door zijn donkerblonde, tot op zijn schouders vallende haren streek en haar met zijn blauwe ogen aankeek.

‘Jazeker. Dit is een mooie kennismaking met Slovenië en dat terwijl ik letterlijk nog maar net hier de grens over ben.’

‘Mocht je interesse hebben en niks op de planning, morgen rij ik terug. Ik maak dus wijn, maar ik val in herhaling. Simpel, mocht je interesse hebben, voel je vrij om mee die kant op te gaan. Dan introduceer ik je ook aan enkele bevriende wijnmakers, met elk hun kwaliteiten.’

‘Verleidelijk aanbod. Morgen zei je?’ Daarbij walste ze nog wat met haar lege glas.

‘Ja, morgen. Ik heb hier nog wat zaken te doen, vandaar dat ik hier in een hotel verblijf, welke zonder met je zaken te bemoeien een aanrader is. Ik moet er dan ook nu vandoor.’

Terwijl Ivan opstond, zei hij nog wat in het Sloveens tegen Jaroslav, haalde een kaartje uit zijn jasje en schreef er wat op. ‘Dat is mijn nummer en dat is het hotel waar ik verblijf. Zoals gezegd, je bent uitgenodigd, maar voel je niet verplicht.’

‘Dankjewel. Het aanbod is verleidelijk, dus zeer interessant. Waarom zou ik het afslaan?’

Ivan legde zijn hand op haar schouder, knikte en zei: ‘Het was me een genoegen.’ Met die woorden en een knikje naar Jaroslav verliet hij de zaak. Daarop zei Jaroslav haar dat hij nog wat tips voor de stad zou geven.

Een half uur later en een koffie rijker stond Mirjam weer buiten. De temperatuur in Maribor was aangenaam, waardoor ze zich een wandeling langs de historische gebouwen van het centrum liet leiden. Jaroslav had haar goed op weg geholpen met wat aanraders waren en wat een logische wandeling was.

Tegen de eind van de middag streek Mirjam neer bij haar auto. Een tengere dame van ergens in de veertig stond er uitgebreid naar te kijken. ‘You like it?’

‘Jazeker,’ zei de vrouw in het Nederlands. ‘Nederlands toch?’

‘Klopt.’

‘Dit is jeugdsentiment. Mijn vader had er ooit één, toen ik jong was. Het toeren was geweldig.’

‘Het is inderdaad geweldig. Ik heb hem nog maar pas, maar het is puur genot.’ Mirjam legde daarbij maar niet uit waarom deze auto haar in vele contexten van genot had voorzien.

Even raakten de twee in gesprek, waarna Mirjam, gezien ze toch niks op de planning had, de vrouw aanbood om een rondje te mee te rijden. De blauwe ogen stonden vol ongeloof en nog net niet emotioneel. ‘Ik heet trouwens Kirsten.’

‘Mirjam. Stap in.’

Terwijl er eerst wat door Maribor gereden werd en daarna het weidse land middels landweggetjes genoten werd, merkte Mirjam dat de geur in de auto nog steeds aan de avond ervoor deed denken. Snifte Kirsten nu meermaals die geur op? Het leek er een aantal keer op dat de dame, die gehuld was in een zwart jurkje, waarbij Mirjam betwijfelde of een beha aanwezig was, de geur goed tot zich nam. Hoogstwaarschijnlijk, al was dat natuurlijk een aanname, zou die geur niet overeenkomen met de geur van de auto uit Kirstens jeugd.

Onderweg keuvelden de twee als vriendinnen die elkaar al lang kenden. Daarom voelde het ook bijna natuurlijk aan om terug in Maribor, waar nog exact hetzelfde parkeervak vrij was, samen nog een drankje te gaan doen. Kirsten had nog tijd, maar kon niet te lang blijven hangen. Haar dochters waren nog op de camping en die werden niet de makkelijkste als het avondeten later was dan gewoonlijk. Toch zaten ze al snel aan de Drava, de rivier waarom Maribor gebouwd was, op een terrasje. Kirsten had zich laten overtuigen voor een glas oranje wijn en bleek zowaar nog niet op de hoogte te zijn van deze hippe variant van wijn.

Na wat in de zomerzon gekeuveld te hebben op het leven, moest Kirsten afscheid nemen. Mirjam had al meermaals Kirstens fonkelende blauwe ogen op een bijzondere manier zien kijken, maar toen het afscheid daar was, de rekening was betaald en Kirsten haar eigen weg ging, snapte Mirjam pas waarom. De afscheidsknuffel ging gepaard met een zoen op de mond die na een kort moment van besef opnieuw werd ingezet, waarop deze twee dames die allebei de veertig ruim gepasseerd waren daar aan de Sloveense oever kortstondig maar intens passioneel met elkaar stonden te tongen. Daarna volgde alleen nog een onschuldige blik en een bijna verlegen zwaaiend handje. Mirjam keek haar na en besefte pas toen Kirsten uit beeld was, hoe bijzonder dit moment was geweest.

De oranje wijn was volledig naar de achtergrond gedirigeerd. Mirjam proefde alleen nog Kirsten. Het duurde dan ook even voordat ze zich herpakte. Wat moest ze doen? Zou ze richting het hotel van Ivan gaan? Of gewoon haar eigen plan trekken? Ergens sijpelde ook nog het idee door om naar de camping van Kirsten te gaan, al wist Mirjam dondersgoed dat dat geen serieuze optie was. Echter, als dat wel het geval was, wist ze wat ze in Kirstens tent, of caravan, zou doen.

De neiging om naar een lukrake camping te rijden met haar rode bolide in de hoop die bijzondere dame te treffen en met haar één te worden, was groot, maar Mirjam liet de auto staan en liep door. Het duurde niet lang voordat ze haar bestemming had gevonden. Ze pakte het kaartje en controleerde het.

‘Je hebt het kunnen vinden?’

De stem was bekend. Ivan. ‘Dat klopt. Nu nog nadenken wat ik doe.’

‘Oké. Laat maar weten. Ik moet nog snel langs mijn laatste afspraak.’

Mirjam zag Ivan gedecideerd in zijn pak weglopen. Zelf zette ze in op nog een wandeling door het historische deel, met hier en daar een stop voor wat eten en drinken. Terwijl ze op een terrasje zat, zag ze aan de overkant Ivan lopen. Naast hem liep een dame in een mantelpakje. De twee stapten door en waren al snel uit het zicht. Mirjam dacht er verder niet bij na. Ivan zat niet in haar hoofd, want dat hoofd was gevuld met Kirsten. Ze snakte zo intens naar meer met die dame. Die tong en die ogen waren betoverend geweest. Deze reis had haar al bijgebracht dat seks of alles wat daarmee te maken heeft echt niet beperkt hoeft te blijven tot actie met het andere geslacht. Dat bewees haar geest nu eens te meer. Ze snakte naar bemind worden door een vrouw.

Ongeveer een uur later brachten haar voeten haar terug bij het hotel. Ze groette de dame achter de balie en liet haar billen in een fauteuil zakken. Dat voelde veel beter dan de aluminium crap waar ze net toch nog best lang op had gezeten. De dame achter de balie ondernam geen actie naar haar, noch deed Mirjam dat andersom.

Mirjam zat nog niet zo lang toen de lift open ging en ze nog net een glimp opving van de innige zoen waarin de man en vrouw verstrengeld waren. Ivan! Net na de lift hoorde Mirjam hem tegen die dame zeggen dat ze elkaar hopelijk snel weer zouden treffen en dat hij het zou laten weten als hij hier weer was voor zaken. Nadat hij haar een veelzeggende tik op haar billen had gegeven, liep ze naar de uitgang. Ivan liep door naar de balie, praatte wat in het onverstaanbaar Sloveens tegen die vrouw en ineens keken ze beide Mirjams kant op. Ivan leek zijn schrik te moeten verbergen.

‘Sylvana zei dat er geen kamers mee beschikbaar waren, iets wat in de stad rond deze tijd zo spontaan in combinatie met een bepaalde kwaliteit toch is.’

‘Oh, nou, dan kijk ik wel buiten de stad.’

‘Ja, oké, maar ik wilde zeggen dat je eventueel ook op mijn kamer mag blijven slapen, op voorwaarde dat je dat detail morgen dan niet tegen mijn vrouw zegt.’

Mirjam keek hem diep aan. Het was alsof ze hem wilde doorgronden. Dat laatste gaf haar ook een idee. ‘Akkoord. Dankje.’

Hij gaf de dame achter de balie, Sylvana dus, een knikje. Mirjam vergezelde hem vervolgens naar de lift en besefte dat die dame in dat mantelpakje dus helemaal niet Ivans vrouw was. Hij vroeg haar naar wat ze nog gezien had en of ze nog lekkere dingen had geproefd, waarop Mirjam in genoeg details om het verhaal beeldend te maken verslag deed van haar ervaringen, maar liet even zo vakkundig Kirstens aanwezigheid uit dat verhaal. Zou Kirsten nu haar orgasme op de pook nog hebben kunnen ruiken?

De kamer die hij voor haar opende oogde als een prima kamer voor een hotel van deze klasse. Mirjam zag direct het bed, niet opgemaakt, en rook een duidelijke geur die niets te maken had met deodorant of aftershave. Ze wist genoeg. ‘Slaap jij links of rechts?’

‘Wat jij wilt.’

Mirjam draaide zich naar hem toe, keek hem diep aan en lachte. ‘Oké. Had je nog zaken kunnen doen?’

‘Ja, de nodige.’

‘Tevreden?’

Ivan keek haar aan. ‘Jazeker. Ik mag zeker niet klagen.’

Even stond ze voor het raam te kijken, naar het uitzicht. Mirjam keek niet direct voor het uitzicht, maar vooral voor denktijd. Eigenlijk was het misschien wel gek dat ze niet eens haar spullen uit de auto had gehaald. Ze beet op haar onderlip terwijl ze nadacht. Een beetje verzonk ze daarin en schrok dan ook een beetje op toen Ivan aankondigde dat hij ging douchen. In de spiegeling zag ze hem zijn jasje ophangen en zijn overhemd losknopen terwijl hij naar de badkamer liep. Mirjam dacht aan veel. Ze dacht aan hoe het aan Ronald lag dat zij hier was, hoe hij zijn zaadje in haar had gepland voor dit hele gebeuren. Ze dacht ook aan al die andere momenten van seks die in geen verhouding stonden tot haar seksuele activiteiten de afgelopen jaren.

Ze hoorde de douche. Het water kletterde en Mirjam dacht aan waar ze nu voor stond. Ze had vele keuzes, maar besloot vooral haar kaarten nog niet op tafel te leggen. Daarom hing ze alleen haar jasje van haar mantelpakje aan een haakje. Dat was pas het moment waarop ze weer aan haar keuzes van die ochtend dacht. Geen lingerie. Daarom was ze natuurlijk ook al de hele tijd geiler dan ze had verwacht. Het was niet alleen de geur in haar auto geweest, niet alleen de gedachtes aan al die belevenissen hiervoor, maar dus ook gewoon heel subtiel die Sloveense lucht tegen haar kutje. Terwijl ze in de spiegel naar zichzelf staarde, ging de douche uit. Nee, haar borsten gaven niet te veel prijs van de afwezigheid van haar beha.

Ivan kwam kort daarna met zijn handdoek om zijn middel en zijn haren nog nat de badkamer uit. Mirjam gaf hem een knikje en liep vervolgens de badkamer in. Mirjam kleedde zich uit en had toen pas door dat haar ranke handen niet in haar fluwelen handschoenen verborgen zaten. Miste ze haar viool dan echt niet?

Kort daarna stond ze heerlijk naakt het lauwwarme water van de douche op haar lichaam te verwelkomen. De zeep van het hotel liet ze uitgebreid over haar huid glijden, waar de zeep maar wilde komen. Zelden stond Mirjam zolang onder de douche. Hoewel ze met Ivan hier was, dansten haar gedachtes naar Kirsten. Die tong voelde en proefde ze nog steeds. Hoe meer ze richting het eind van de uitgebreide douchebeurt ging, hoe meer er een andere gedachte in haar hoofd ontsprong, iets wat ze eerder ook al door haar hoofd had voelen sluimeren.

Mirjam zette de douche uit, droogde zich af en smeerde zich van top tot teen in met heerlijk geurende lotion van het hotel. Ze zag haar donkere lokken in de spiegel en ze kon niet ontkennen dat haar olijfkleurig huidje en haar donkere lokken haar aantrekkelijk maakte. Daarna sloeg ze haar handdoek om zich heen en was zich heel bewust van dat de stof maar net onder haar billen kwam. Ze liep zonder naar Ivan te kijken naar de rechterkant van het bed, ging daar zitten en liet zich onder de lakens glijden. Daarna wierp ze de handdoek af. ‘Sorry, maar mijn koffer hebben we natuurlijk niet gepakt.’

Ivan keek vanaf de stoel aan het bureau naar haar, sloeg zijn laptop dicht en zei: ‘Geen probleem, want mijn nachtkostuum is niet heel anders.’

Mirjam glimlachte en knikte.

Niet veel later knipte hij het nachtlampje uit, iets wat Mirjam zelf al gedaan had. In de matige donkerte van de hotelkamer draaide ze zich op haar linkerzijde en legde haar hand over haar hoofd. ‘Dus de zaken waren naar tevredenheid gegaan?’

‘Ja, niet te klagen inderdaad.’

‘Jij niet, of de zaken niet?’ vroeg Mirjam met enige kilte in haar stem.

‘Hoezo?’

‘Volgens mij gaat je vrouw niet blij zijn met alle zaken.’

‘Hoezo? Waar doel je op?’

‘Nou meneer de charmeur, volgens mij was dat toen straks toch niet jouw vrouw. Daar was die dame veel te jong voor. Is dat dus waarvoor je naar Maribor komt?’

Ivan draaide zich met een ruk op zijn zij. Zijn grote lichaam zag Mirjam nog wel bedekt zijn door de lakens. Direct legde ze een vinger op zijn mond. ‘Gezien deze details toch ook niet bekend mochten worden morgen, kunnen we maar beter goed zaken doen nu. ten minste, als je ook houdt van zaken met een dame van in de veertig.’

Met een behendige beweging draaide ze hem naar haar toe en had ze al snel zijn lul vast. Dat was een exemplaar waar menig vrouw spontaan nat van zou worden. Mirjam trok hem rustig terwijl hij zijn handen over haar lichaam liet glijden. Al snel lagen haar benen wat uiteen en vond hij met een vlakke hand haar kutje, om al tamelijk snel met twee vingers naar binnen te gaan. Zijn pik was al keihard. Mirjam leidde hem tussen haar benen, waardoor hij met zijn grote lichaam boven haar kwam. Terwijl zijn lul met minimale begeleiding de zalige weg naar binnen vond, was zijn hoofd in haar hals. Met twee handen ging ze door zijn haar. ‘Ivan,’ hijgde ze. ‘Doe zoveel zaken om welke deal dan ook te overtreffen. Neuk me, neuk me zo vaak en zo geil totdat je niet meer kan.’

‘Hmm,’ zei hij. ‘Mond dicht.’

Mirjam kreunde goedkeurend. De dominante kant kwam duidelijk in hem naar boven. Diep penetreerde hij haar met die machtige lul van hem. Dit voelde goed, dondersgoed.

Zijn heupen dansten ritmisch en haar linkerbeen lag al om hem heen geklemd. Ze voelde hem goed diep van binnen, keer op keer. Haar handen waren op zijn rug en af en toe door zijn haren. Al snel waren hun lichamen één en al seks. Mirjam was zo kletsnat, dat elke stoot van hem sopte. Langzaam voerde hij het tempo op. Mirjam kreunde. Vanaf het moment dat hij haar betrad, beminde hij zoals een Romeinse god zou beminnen. Hij wist zo goed wat hij deed met zijn lichaam de manier hoe hij haar penetreerde bijna iets elegants had. Af en toe gaf hij een klein beetje gas bij, om vervolgens haar langzaam en intens te neuken. Mirjam was blij met haar keuze.

Toen hij zich op zijn armen zette en zo zijn bovenlichaam omhoog bewoog, keek hij haar aan. Mirjam zag zijn blik. Hiervoor deed ze het. Het was duidelijk dat hij was gevallen voor pure lust. Daarop trok hij zijn heupen naar achteren, liet zijn lul uit haar drijfnatte poes glijden en ging aan het voeteneinde uit bed. Mirjam zag hem staan en haar benen grijpen. Haar billen trok die tot op de rand om vervolgens een paar maal met die lekkere lul van hem op haar kutje te slaan. Daarna duwde hij hem naar binnen, trok haar lichaam tegen zich aan en begon haar woest te neuken. Hun lichamen klotsten tegen elkaar zoals goed gewalste wijn tegen het glas klotst. Wat kon die man lekker neuken!

Natuurlijk wist Mirjam dat hij kon neuken. Die man ademde seks en sinds dat ze zijn mannelijkheid had gevoeld in de wetenschap dat hij kort daarvoor die Sloveense griet van hier ook van de lusten had bediend, of zij hem, moest hij wel dik in orde zijn. Zijn handen om haar middel voelde goed. Zijn lul ging diep en zijn ballen beukten keer op keer tegen haar aan. Haar kutje sopte, het bed kraakte.

Zijn handen gingen al snel naar haar borsten en hierdoor kwam hij wat meer over haar heen hangen. De lust straalde uit al zijn poriën, vertaald in zweet dat opgewonden de weg naar haar lichaam druppelde. Heerlijk was het. De dwingende verleiding dat hij haar moest neuken, was duidelijk in goede smaak gevallen. Kort daarop had hij haar al omgedraaid, haar knieën waren net niet op de grond voor het bed, haar bovenlichaam erop. Ivan hield haar daar met zijn lul diep in haar kletsnatte vrouwelijkheid in positie, waardoor het bed alleen maar nog meer kraakte. Als een bezeten gorilla nam hij haar op een vurige manier die Mirjam geenszins meer deed verlangen naar de dame van eerder die dag.

Mirjam draaide haar hoofd een beetje en nog voordat ze er echt aan toe gaf, was zijn tong al in haar mond. Het voelde goed. Ze zoende kort terug, maar al snel genoten hun monden meer en meer van elkaar. Hun tongen dansten bijna nog heftiger dan zijn lul in haar kutje. Mirjam genoot, want al die tijd had ze tijdens de seks niet echt gezoend. Beter gezegd, echt helemaal niet.

Ivan trok zijn onderlichaam ineens ver naar achteren, waarop Mirjam zijn lul uit haar natte schede voelde glijden. Zijn lans prikte tegen haar billen, maar niet voor lang. Ivan draaide haar om, waarbij Mirjam zijn van haar vocht glimmende geslacht van dichtbij in de donkerte kon aanschouwen, maar in plaats van een orale verwennerij voor hem, werd het andersom. Hij legde met een behendige beweging haar op haar rug op het bed, spreidde haar benen en deed vervolgens dingen met zijn tong en mond die zelden op dat niveau daar vertoond waren. Mirjam maakte in haar hoofd excuses aan menig bedpartner van de laatste tijd, maar het was echt zo. Haar gekreun mocht hierdoor niet begrenst worden.

Mirjam greep hem met een hand bij zijn haren en met haar andere hand greep ze haar borsten. Haar lichaam kronkelde van genot. Dit was pas extreem goed gelikt worden. Toen ooit de natuur beffen bedacht, was het waarschijnlijk niet eens zo goed bedoeld. Ze duwde haar onderlichaam tegen zijn gezicht. Magisch was zijn tong daar tussen haar geopende lipjes en nog magischer rondom haar clitoris. Haar hele lichaam zette zich schrap. Nog heftiger kronkelde ze, nog heftiger kreunde ze. Haar orgasme kwam op en alles in haar en om haar ging daarin op. Haar heupen schokte en terwijl haar kutje pulserende het hoogtepunt verwelkomde, bleef Ivan fanatiek die natte bedoeling oraal adoreren. Mirjam schokte bij elke nieuwe aanraking van haar clitoris.

Haar ogen gingen pas weer open toen ze hem voelde, in haar, over haar. Zijn lichaam was boven haar gekropen, zijn penis diep in haar. Ritmisch pompte in haar, grommend. Sloveense woorden gleden van zijn lippen. Ze voelde zijn eikel diep in haar. Zijn gegrom werd luider en ineens drukte hij zijn lul maximaal in haar. Ze voelde waarom. Haar armen sloeg ze om hem heen en pakte hem bij zijn billen. ‘Spuit me vol,’ hijgde ze in het Nederlands, wetende dat dat al in gang was gezet. Zijn orgasme hield goed aan, want veelvuldig pompte hij nieuw zaad in haar.

Toen hij echt niet meer kon, kwam hij naast haar en vonden hun monden elkaar zoals die van geliefden doen na magistrale, heerlijke seks.