Inleiding: De Tour de France was ook dit jaar weer in het nieuws. Het deed me terugdenken aan mijn eigen Tour in 2021. Ik had twee herkansingen voor mijn HAVO-4 examens , die waren namelijk allemaal anders dan gebruikelijk, vanwege de coronapandemie. Ook betekende het dat ik niet meteen mee op reis kon naar " onze " naturistencamping in Zuid-Frankrijk, waar we altijd naartoe gaan, met pa, ma, jongere broer en nog jongere zusje. Dus moet ik ze nareizen met de trein. Of in ieder geval ... dat zou ik moeten….

Mijn optreden waar we naartoe gaan is voor een ziekenhuis met een grote, gespecialiseerde reproductief geneesmiddel afdeling, waaronder een vruchtbaarheidscentrum, gevestigd in de stad Aix-en-Provence. Ze hebben een bod ingediend bij Dieter, een van de top 10 hoogste biedingen (€ 5.000 plus bonus) dus zijn ze ingepland als zevende betalende vip . De van ons overnachtingshotel erna toe duurt amper een uur. We komen om 8:30 uur aan en lopen bij de drukke polikliniek naar binnen. Wij worden vrijwel onmiddellijk opgehaald en begeleid. ik word afgezet bij de deur van mijn wacht /kleedkamer, met het bevel helemaal uit te kleden, terwijl Dieter en Alexander verder lopen. Dus ik hang mijn lichtblauwe sportoutfit aan het haakje, schop mijn Nike’s uit en wacht. Staand, er is geen stoel of zo in dit kleine spierwitte en fel verlichtte hokje. De andere deur zwaait open na een kort klopje en een oudere man in een wit operatiepak staat voor me, steekt zijn hand uit en introduceert zichzelf. ’Goedendag jongeman, mijn naam is dokter ' Guillaume, gespecialiseerd in reproductieve genezing. Tevens ook hoogleraar, professor aan de met ons geassocieerd universiteit 'AMU', hier in Aix-en-Provence. En terwijl hij maar doorratelt over de verschillende experimenten die ik ga krijgen bekijkt me van top tot teen, en weer terug. Ik ben volledig kalm, sta gewoon te staan als zijn ogen blijven hangen op mijn maag, beter onderbuik en geslachtsdelen. Hij schat mijn 15…16 cm slappe pik in en bekijkt mijn diep hangend ballen een voor een. Uitdagend draai ik de knie van mijn rechterbeen lichtjes naar buiten, wat hem laat glimlachen. Als opkijkt en ik hem recht in mijn ogen staar voelt hij zich duidelijk betrapt, hij wordt rood, stikt in zijn woorden. ‘Uh…, ah…, Oo-ja…, jongeman , ik heb veel gehoord en gelezen over je, Dieter is ten slotte onze zeer gerespecteerde handler voor onze testobjecten die we gebruiken om onze statistieken te ijken en valideren. Waarbij het mij duidelijk maakt dat de professor alleen geïnteresseerd is in wat ik tussen mijn benen draag. ‘Kom op’, zegt hij plotseling en draait zich om, loopt naar een vele grotere kamer. Daar aangekomen zie ik niet alleen deuren van andere kamers, netjes genummerd , maar ook Dieter, Alexander en vier andere medici in witte kleding. Dieter komt naar me toe en vraagt me te presenteren. Dus ga ik rechtop voor de groep staan, mijn voeten iets uit elkaar en handen tegen mijn zij gedrukt. De prof vervolgt: ‘Kijk maar eens goed team, dit testobject NG30b is 16 jaar en 8 maanden oud. hij is extreem sportief, fit en erg atletisch. Hij is 1,88 meter lang en weegt momenteel 68 kg wat dus een BMI maakt van ongeveer 19,5. Perfect dus, maar nog beter is wat we nodig hebben voor onze geplande experimenten, is zijn fysiek. Dat is…, is echt buitengewoon … wat anders kan ik het noemen, toch? Volgens de cijfers die ik van Dieter gekregen heb is zijn slappe pik zo’n 15 tot 16 cm en bijna 23 bij een volle, volledig rechtopstaande, erectie. Onderdeel daarvan is dan zijn 4 tot 5 cm paddenstoelvormige eikel die nu al duidelijk zichtbaar dikker is als zijn fallus. Dus dat alles zou als niets anders dan ook perfect moeten herkennen op onze MRI-scans . Hij heeft ook een echt verbazingwekkende koppel testikels bijeenhangen in dat overvolle scrotum. De linker testis is iets kleiner dan de rechter, maar wat heet kleiner bij hem? Het linker ding heeft bijna 44 cc inhoud! Dus ja... De daarnaast, iets hoger hangende rechter heeft inderdaad meer…, wacht even..., 95 ml ?! Oei…, dat is dus gezamenlijk zo’n 143 ml sperma. Mmm…. Inderdaad ook weer erg duidelijk zichtbaar , toch … herkenbaar… zo groot ?!’ Iedereen kreunt, zucht en knikt instemmend.

Zonder dat iemand zich verder introduceert draaien ze zich om en lopen door de gang naar een andere deur. Ik volg de zijgende prof, Dieter en Alexander. Mijn pik zwabbert heen en weer van been naar been op het gehaaste ritme waarmee we lopen. We stappen in een heel helder verlichte kamer met veel metalen kasten, een bureau en een onderzoekstafel naast zo'n speciale onderzoeksstoel. Eerst wijst de prof naar een metalen plaat waar ik op moet staan, de weegschaal geeft inderdaad mijn 68 kg. Met behulp van een meetlint tegen de muur meten mijn lengte. Ja, 1,88 meter ik ben de langste van het hele stel, wat eigenlijk vrij normaal voor een Nederlander in het buitenland, toch? Dan moet ik in de speciale stoel gaan zitten, mijn voeten optillen en knieën op de beugels leggen. Die en mijn enkels worden vastgeklemd in metalen beugels. Een assistent trekt een roltafel erbij en de prof neemt achtereenvolgens mijn bloeddruk, har-ritme en -slag en met zo’n hamertje test hij mijn reflexen. Dan pakte hij een van twee kralensnoeren, zo’n Orchidometer en houdt ze een voor een langs mijn ballen. ‘Nee…, nee…, nee…,’ hoor ik. Hij pakt de andere die grotere kralen heeft en dan ineens, ‘Ja…, hij vergelijkt de grootste van die XL-set met mijn linker bal, ’50 ml’ wordt beaamd. Sommige assistenten schrijven alles netjes op in hun notitieboekjes of iPad’ s. Mijn rechter valt buiten iedere schaal en de prof kreunt, ‘Oh-shit, jongeman, op je 16…17e ben je al wel heel uitzonderlijk groot bedeeld ..., mijn God! Wat een lul en ballen!’. Hoe dan ook als we verder gaan moet ik mijn handen hoog optillen die ze ver achter mijn hoofd vastklikken aan de hoofdsteun. Een andere mannelijke assistent komt langs met zitten met een iPad en begint me zonder voor te stellen, vragen te stellen. Nadat hij me bezweert dat ik naar eerlijkheid moet antwoorden omdat het alleen dan de juiste context van de tests gaat geven en mijn veiligheid tijdens de MRI-scan gaat verzorgen. Ik heb geen reden om te liegen, maar goed, hij brandt los. Omdat ik nog steeds doe dat ik geen Frans spreek of versta vertaalt Dieter simultaan; Het is een lange, erg lange lijst die ik me niet meer herinner als anders een paar slierten als ‘Of ik altijd wijdbeens zit, hoe vaak masturbeer, sport, frisdrank drink, telefoon in de voorste zak draag, rust/slaap, groenten/fruit, alcohol/drugs, roken, hoe jong ik was toen dit, toen dat, overgevoeligheid/allergieën, chronisch ziekte, sexting/dating, apps, porno en SOA’s, meerdere orgasmes achtereen, tatoeage(s)/sieraden/piercings, (kunst)gebit, implantaten, claustrofobie, etc, etc.

Ondertussen is de prof druk bezig met allerlei apparatuur die op verschillende roltafels voorbijkomt nadat hij me eerst met een schuifmaat heeft gemeten. Andere assistenten helpen hem, maken aantekeningen en als er apparatuur komt aangereden herken ik het van mijn golfblessure, een dag geleden. (Zie Tour de France 9 ( Etappe 7) – Golf). Het is zo’n echografie. De prof schuift het ‘strijkijzer’ professioneel over mijn ingesmeerd lul en ballen nadat een andere assistent zo’n kleine, gladde metalen sonde als een dildo diep in mijn anus heeft gepland. Mijn pik, ballen en prostaat verschijnen op het scherm wat langzaam ingekleurd wordt door de snorrende laptop. Hij leest drie tellers af . " Links 29, rechts 35,7 en Prostaat 38," en de assistent met iPad tikt ze in. ‘Ai-ai jongen, zoals gelezen en gedacht is iedere bal en je prostaat bijna twee tot vier keer groter als wereldwijd gemiddelde. Eigenlijk precies zoals we dachten zeker je prostaat, want twee van die enorme zaad en spermafabrieken hebben een enorme productie-unit nodig om te gevuld te houden! Buldert hij met grote lach. ‘Oké, laten we verdergaan met een nauwkeurig MRI-onderzoek’.

De hele groep medici omringt me terwijl we naar een aangrenzende kamer worden geleid. Ik merk en zie dat ze me blijvend bewonderend volgen, bekijken. Het maakt me geil, ronduit geil, op een of andere wijze vind ik het fantastisch e zo bekennen en beoordeeld te worden. De MRI machine is enorm, groot en indrukwekkend. De kamer is kouder, steriel en fel verlicht. Het gezoem van de machine creëerde een ritmisch achtergrondgeluid dat mijn hart laat racen. Een aantrekkelijke verpleegster met kastanjebruin haar en doordringende groene ogen staat ernaast en staart naar mijn kruis. Ze bloosde , terwijl ze haar blik afwend. Ik moet op het bed gaan liggen wat half de machine in geschoven is. Mijn benen bungelen over de rand. De verpleegster pakt ze, tilt ze op en draaide me rond. Ze doet het voorzichtig, haar aanraking is elektrisch en ik word me ineens bewust van elke centimeter lijf wat ze die machine gaan voeren. Met een knikje van de prof naar een operator schuift het bed de tunnel van de MRI in. De ruimte is krap en het gerinkel van het metaal oorverdovend als het ding me omhelst. Ik vraag me af hoe ik straks hier, in deze tube een vrouw moet neuken…, hoe dan? Een mechanische stem klinkt door een soort van intercom in de machine. Het is geen metalen luidspreken, dan mag niet, maar zo’n ding op lucht. ‘Alstublieft object NG30b, blijf aub rustig, spreid uw benen zo ver mogelijk en leg uw penis plat op uw buik, zo komt de scanner beter bij hetgeen we willen meten. Het zal maar een paar minuten duren’. Ik doe keurig wat me verteld wordt en het mechanische gezoem van de MRI werd sterker luider. De prof en team verdwijnen uit mijn zicht. De machine piept en zoemt, variërend in toonhoogte en intensiteit. Het was alsof ik in de cockpit van een ruimteschip zit waarbij mijn ballen en prostaat het middelpunt van het universum is. Ik hou me zo stil als een standbeeld, controleer mijn ademhaling als bij mijn yogasessies. Eindelijk stopte de MRI en schuift het bed langzaam de donutvormige monding uit. De prof verschijnt weer, zijn ogen staan helder en wijd open. Hij heeft de blijkbaar de eerste beelden bekeken, opgewonden mompelt hij me nauwlijs hoorbaar toe, ‘Opmerkelijk jochie…, absoluut opmerkelijk’. De verpleegster help me van het bed af te stappen. ‘Alle beelden worden nu in detail bekijken, maar de algoritmes vertellen ons nu al dat je testiculair volume is inderdaad uitzonderlijk groot is, inderdaad met 140 ml bijna viermaal gemiddeld’. . viermaal gemiddeld ."

De groep poseert zich rond de grote schermen, wijzend besprekend wat ze zien, wat gemeten wordt. Ik voel een vreemde mix van trots en kwetsbaarheid, sta toch vaak volkomen naakt voor mensen, vreemden, maar zoals deze praten ober mijn lijf, als experimenteel testobject is anders. De verpleegster komt naar me toe en verteld me dat mijn beoogd partner aangekomen is. Ze verteld dat het een zeer ervaren vrijwilligster is die als geen ander een size queen is, altijd op zoek naar grotere, dikkere pikken om te gebruiken, plat te neuken. neuken. ‘Ze zal je fantastisch vinden, al weet ik niet of ze rekening heeft gehouden met DAT’, wijzend naar mijn pakket terwijl ze een deur open maakt. Daar staat een jonge vrouw, petite met erg lang, platinablond haar. Ze kijkt me eerst aan en glimlacht verleidelijk, haar ogen glinsteren van opwinding. Haar ogen worden onmiddellijk groter als ze mijn naaktheid bekijkt. Maar hervindt snel haar kalmte, terwijl ze haar blik afwendt . Ze mompelt een verontschuldiging en loopt haastig de ruimte in, haar wangen dieprood gekleurd. ‘Hallo, ik ben Anne’, zegt ze met een spinnende stem. ‘Ik heb op je gewacht. De kliniek verzekerde me dat ik met de allerbeste zou werken en ik moet zeggen, je bent nog indrukwekkender dan op de foto’s die ik van je gekregen heb’. Ik hoop dat ik je bevalt…, enne…, we samen aan de slag kunnen’. Ik kan mijn grijns niet onderdrukken bij het compliment en voel mijn pik trillen als reactie op haar woorden. ‘Bedankt’, antwoord ik als ik ondanks mijn zenuwen probeert nonchalant te klinken. ‘Ik ben er klaar voor als jij er klaar voor bent.’. ‘O nee jochie, dat ben je anders niet’, antwoord ze opgelucht. ‘We hebben echt een hele grote, harde nodig ban je’, gaat ze verder, ‘Kom, ik help je wel. Geef me die lul, je moet je echt oppompen…,ik geeft je eerst een intense pijpbeurt of beter nog, die lengte beoordelend waarschijnlijk een hele diepe deepthroat..., je moet groter zijn dan de grootste die ik ooit heb gehad…, groter dan die uit Senegal. O-shit ja…, Nederlanders zijn altijd al goed bedeelt!’. Anne gaat rechtop het MRI-bed zitten spreid haar benen wijd uiteen en buigt naar diep naar voor. Ze wenkt me dichterbij te komen, haar ogen gericht op mijn groeiende lid. Als ik voor haar sta, midden tussen haar benen, pakt ze mijn pik in twee handen en begint hem zachtjes te strelen, haar mond loopt water bij het zien van mijn groeiende omvang. Door ver naar voor te leunen kan ze mijn rechtopstaande pik bereiken en zuigt ze mijn eikel naar binnen. Daar kauwt ze zacht op en buigt dan verder, helemaal over mijn hele pik tot haar lippen de wortel en ballen bereikt. IK voelde mijn eikel door haar huig dringen, ploppen als het ware, waarbij ze een diepe kreun gaf. Door heel mijn lijf gaat een enorme genotsgolf, Wauw, wat kan deze meid deepthroaten! Ik kijk omlaag, zie haar wangen naar binnen hollen als ze heel vakkundig naar lucht zuigt, zonder mijn pik ‘los te laten’. Ik ga er eens goed voor staan, benen wijder uiteen en duw mijn heupen ver naar voren, stoot haar in hetzelfde ritme als waarmee ze me zuigt. Ze plaagt me met haar tong, kauwt af en toe stevig door, helemaal in de diepe richel, net achter mijn dikkere eikel. Ik voel mijn pik daarbij helemaal opzwellen tot zijn max en weer een fractie inkrimpen als ze ermee stopt, dieper of juist minder en dan opnieuw aanzet. Ze is heel ervaren of heel getalenteerd, waarschijnlijk beide. Heerlijk! Te heerlijk vind de verpleegster die ingrijpt. Ze staat naast me, bijna tegen me aan als ze mijn ballen hard beet pakt en ze me knijpend van Anne afduwt. ‘Goed’, zegt ze, ‘jullie zijn er allebei wel klaar voor’, en ‘Blijf! tegen mij. Ik blijf beduusd staan en kijk toe hoe de verpleegster Anne op het MRI-slede-bed legt. Achterover met een soort van kussentje onder haar onderrug, zodat haar heupen omhoogsteken. Dan duwt ze Anne’s knieën zo uiteen als de tube toe gaat laten. Ze wenkt me. Ik heb volledig zicht op Anne’s kut. Ze is compleet kaalgeschoren en ze is duidelijk heel tochtig. De binnenste lipjes duwen de grote, naar buiten en ik dus recht in haar tunneltje wat bekleed is met veel wit, kleverig vocht. Terwijl ik dat geil bestudeer gaat ze verder, ‘Ok jochie, jullie gaan neuken in missionarishouding. Je neukt haar suf tot je voelt dat jij gaat klaarkomen, dan stop je direct…, hoor je…, DIRECT!’, waarbij ze me streng aankijkt. Ik prevel wat en ze gaat door, ‘Omdat dan je lul dan maximaal is opgezwollen, moet je hem er op ons bevel opnieuw zo ver en diep mogelijk insteken en pas als je echt niet dieper kunt, je ondermaag tegen haar clit perst, haar lipjes plat uiteen, dan pas stop je. En moet even…, nee ik denk je haar zo ongeveer 10 minuten erop gespietst moet houden omdat we dan met de MRI jullie paring op zijn best vastleggen. Mislukt dat, dan moet het opnieuw. Dus Daan…, eigenlijk willen we dat je op commando edged…, we hebben van Dieter begrepen dat je dat heel goed kunt, in tegenstelling tot veel van je ongeschikte voorgangers die het niet volhielden…, OK?’, ‘En je weet, geen performance, geen geld!’, waarna ze me strak aankijkt. Ik knik ja om niet te verraden dat ik sta te hijgen als hitsige dekhengst. ‘Mooi…, goed zo jochie, laat dat nu maar eens zien dat…, kom (waarbij ze met haar hand op het bed tikt) bestijg haar!

Dus klim ik onhandig op de slede, buig me over Anne heen. Positioneer mijn lijf, zodat mijn eikel voor haar kutje hangt. We kijken elkaar aan, Anne knipoogt en ik schuif op. Ik schuif door, weet dat ze drijfnat is en wat ik anders voorzicht doe, nu niet. Ik pers mijn hele pik er helemaal in nog voordat de verpleegster is weggelopen naar de doctor achter het grote bedieningspaneel van de scanner, omgeven met schermen. Anne hapt naar adem als mijn pik haar kutje eerst wijd uiteen drukt en als ik haar helemaal prik en tot haar rand vult, voel ik haar binnenste zich om mijn pik heen spannen. Puur instinctief past ze zich aan mijn grootte aan. De verpleegster kijkt om als Anne heel hard kreunt. ‘ZO! Zo-zo’, kreunt de man achter het bedieningspaneel waar de dame naartoe loopt, ‘dat joch heeft geen aanmoediging of hulp van ons nodig! Jezus, wat een beest…, moet je zien’. Blijkbaar staat er op de schermen meer te zien en lezen dan wij beseffen. Wat we dan niet weten is dat op allerlei plekken in en rond de MRI camera-ogen zijn opgesteld. Daar zitten lange, lichtgevende vezels aan die bijeenkomen in 1 hele dikke stronk, die helemaal naar het controlepaneel loopt, meters bij ons vandaan. Ze hebben uitstekend zicht op ons doen, net als de rest van het team, achter een groot raam aan de zijkant van de onderzoekskamer, waar ook allerlei van hetzelfde type schermen hangen. Maar onze aandacht gaat naar elkaar. Anne heeft haar ogen dicht, ze hapt kort puffend naar adem, net alsof ze de geboorte van een kind begeleid. Nou-ja, ik ben natuurlijk veel kleiner maar het gevoel zal wel hetzelfde zijn denk ik zo, maar wat weet ik nou van vrouwen gevoelens? Ik ken al wel heel goed mijn eigen gevoelens dus ook als mijn pik iets heel stugs raak, zodat nog dieper doordrukken niet meer kan. Het is haar baarmoederhals. Dat is iets wat ik al heel snel leerde, vanaf mijn eerste ontmaagding van net voor mijn 14e door een professionele, ervaren dame. Maar daarover later wellicht meer.

Nu neuk ik erop los, ga onverstoord door als de slede met ons erop, de tunnel inglijdt. Ze spreid haar knieën op zijn verst, duwt ze tegen de wand en ik kruip er beter bovenop, tot mijn hoofd de tunnel raakt. Gelukkig heb ik wel ruimte voor mijn heupen, dus neuk haar niet alleen horizontaal op en neer, maar ook schuin van boven, ook de achterkant van haar vagina prangend en bij die en iedere andere stoot ook stevig haar baarmoeder por. Die wordt ongetwijfeld verlegt, immers, als haar vagina zoals gemiddeld 15 cm breed en 20 cm diep is, komt ze tekort voor mijn stijve pik. Die extra centimeters verleg ik dus haar binnenste en inderdaad, dat gebeurt! Wauw, ze neukt net zo ervaren en intens als ze me pijpte nu weet ik het zeker, het is een combi van talent en ervaring! Het hele team kijkt toe hoe we tekeergaan. Allemaal in de naam van de wetenschap natuurlijk. Ons gekreun en hijgen wordt rommeliger en luider als we het tempo opvoeren. Onze lijven bibberen en kronkelen zichtbaar bij elke stoot. De magneten worden luidruchtig in positie gebracht, vanaf onze onderlijven, maar nog niet geactiveerd. Ik neuk haar inmiddels als een konijn. Standje missionaris is natuurlijk een klassieker en geeft mij veel voordelen. In dit makkelijkste standje is de diepste penetratie mogelijk en ik kan haar aankijken, zie op haar gezicht wat ik doe, waar ze staat. Ze zit stevig in mijn ‘greep’, kan geen kant op en ik bepaal dus ritme, diepte, snelheid, kracht en ik ben ook in staat haar klit te stimuleren, als ik haar op het diepst neem, mijn onderlijf wat vlak boven de wortel van mijn pik zit, langs te schuren, volgens mij ook de beste manier om een vrouw het beste op te geilen en klaar te maken.

Later vertelt Dieter die in de observatiekamer is, dat niet alleen de doctor en verpleegster aan het bedieningspaneel, maar dus ook de rest van het team in de observatiekamer onze hele neuksessie volgen, vanuit allerlei verschillende hoeken. Ze becommentariëren ons aan elkaar. Onze bouw, prestatie, manier waarop we tekeergaan, alles. Schaamteloos. Ook hoe de prof aan een stagiair vraagt om de beelden als videofeed te delen met heel hun faculteit- voortplantingsgeneeskunde en gynaecologie. Dat zijn tientallen collega’s die dit zien en lezen dat DIT experiment nu is begonnen en iedereen welkom is om zelf te komen kijken. Iemand reageert met obscene opmerkingen over onze die (mijn) unieke omvang van de uitzonderlijke begaafdheid van de proefpersoon. De kamer vult zich met meer en meer gemompel van verbazing en verwachting en het publiek groeit naarmate er meer medewerkers binnenkomen om een glimp op te vangen van dit zelfs voor hen ongekende schouwspel. Ondanks de professionele setting hangt er een geile sfeer van voyeuristische opwinding en het ritmische geluid van slaand vlees op vlees vormt een opwindende afwisseling met het klinische gepiep van alle apparatuur.

Mijn heupen stuiteren wild terwijl hij Anne met het enthousiasme van een krols konijn, kreten en zuchten van genot in het rond gilt terwijl ik niet verder kom als zware kreunen. De doctor achter het bedieningspaneel knikt goedkeurend en past de instellingen van het apparaat een paar keer aan. Ik hoor het maar ben blind, voel een orgasme vanuit mijn tenen omhoog razen, door mijn spartelende benen. Dus stop ik, stop direct en bevries, precies zoals door de zaal gegild werd. 'FREESE' klink hard door de hele kamer, hoog boven de andere geluiden uit. De verpleegster heeft het kromtrekken van mijn tenen en benen gezien en weet wat dat betekend bij een man. Dus eist ze ons direct te ze stoppen en bevriezen in het standje wat we hebben. Ik dus op mijn diepst, ‘bone-pressed’ in Anne. Anne’s open ogen draaien zich helemaal terug van genot terwijl ik haar maximaal oprekt. Ze blijft zwaar hijgen, kreunen. De MRI piept en zoemt en stelt zich in om de meest intieme en gedetailleerde beelden van onze copulatie vast te leggen. De verpleegster bezweert ons dit vast te houden, maar onze lichamen trillen van inspanning en geilheid. De MRI-scanner zoemt luider en de lichten in de cilinder flitsen intenser. De verpleegster checkt bij de doctor, achter het controlepaneel die tevreden knikt. Dan stapt de verpleegster naar voor, pakt mijn enkel en in ander hand Anne’s enkel stevig beet en fluistert ons onze ademhaling beter te reguleren. Zo begeleid ze ons door het pijnlijke wachten, terwijl de dokter aftelt van tien minuten, zijn stem vastberaden, als een robot. Onze spanning moet overal voelbaar zijn, ook in de observatiekamer. Terwijl de minuten en seconden wegtikken wordt de greep van de verpleegster steeds strakker. We slagen er warempel in om de vereiste 10 minuten te bevriezen. Vast dankzij de ademhalingstechnieken die de verpleegster suggereerde. Als de machine terug in zijn stille stand staat te zoemen en piepen, veranderd de sfeer in de professionele medisch omgeving naar die van de nu snel naderende climax. We mogen losgaan!

Anne’s s ogen gaan open en worden groot van opwinding. Ze knikt gretig, haar ademhaling wordt steeds onregelmatiger terwijl ook zij anticipeert op wat er gaat komen. De verpleegster draait zich zo ver mogelijk naar mij en zegt met een veelbetekenende grijns: ‘Je doet het geweldig jochie…, ga door. Wij gaan nu de eerste scan analyseren en maken de twee klaar als je je volledig geleegd heb in Anne! De doctor en anderen in de observatiekamer kijken aandachtig toe. Veel met een blik van ontzag, anderen met jaloezie. De verpleegkundige gaat terug naar haar plek en kijkt live toe. De machine is geprogrammeerd door de prof en de vooraanstaande doctor, met algoritmes die de grootte en het volume van mijn genitaliën meten. Ze wisselen verbaasde blikken uit als de metingen binnen komen, die ze fanatiek op hun klemborden krabbelen. Ze mompelen wat tegen elkaar en bespreken de implicaties van zo'n grote hoeveelheid sperma en de mogelijke gevolgen van het scanproces. Dan delen ze het overzicht met hun collega’s, wat een enorme opwinding veroorzaakt want de verbazingwekkende cijfers zijn: De penis is 25 centimeter lang en nu dus diep in Anne aanwezig. Hij is 'bone-pressed' dus ruim 2 cm langer dan normaal. De grootste doorsnede, die van zijn eikel, is 5,8 centimeter! De grote vraag is nu hoeveel ik ga 'doneren' bij mijn orgasme? Daarom blijft iedereen kijken, sommigen fluisteren wat met elkaar, anderen blijven gefocust op de bewegende beelden van ons plus schermen met gegevens.

Ik hoef mijn best niet te doen; Ben inmiddels zo geil, zo opgewonden en verhit dat ik in no-time klaarkom. En hoe! Mijn krachtig orgasme vult de hele onderzoekskamer met de intensiteit van dat moment. Met een gigantische oer brul spuit ik een stortvloed aan sperma in diep in Anne. Haar ogen worden zo groot als theeschoteltjes van schrik, terwijl ze de warmte voelt opwellen. De camera’s leggen het moment vast, waarbij de flitsende lichten van de zoemende scanner lijken te synchroniseren met het ritme van mijn orgasme. Anne’s ver uitgereikte kut spant zich ineens veel strakker om me heen en melkt de laatste druppel sperma uit mijn pik. Diverse luitjes mompelen, kuchen of kreunen verbaasd als ze zien met hoe veel spasmes ik mijn lading eruit spuit. Elf…, twaalf? ‘FREESE’, klinkt het weer, de verpleegster komt aangespurt. De MRI moet nu de hoeveelheid sperma meten die ik in haar wijd open, uitnodigende kut heb gespoten, ja zelfs baarmoeder binnendringende. We moeten beide in volledige rust gaan liggen, Dat kost mij geen enkele moeite, ik verontschuldig me omdat ik nu volledig op haar druk, maar ze klaagt helemaal niet. Ik denk dat dit de diepste sensatie van het meest intense orgasme is van een lul, zo diep in haar kut. Deze keer is ze niet klaargekomen, wel vaak op hele andere verschillende manieren en met andere mannen, vrouwen en speelgoed, maar dit met hem is echt iets nieuws. Nu merkt ze ook dat mijn lul nauwelijks slap wordt, wat altijd gebeurt, toch? Nee, deze jongen is bloedgeil, nog steeds klaar voor een nieuwe rit! Ondanks zijn intense orgasme blijft zijn erectie stevig. Anne wordt overweldigd en realiseert zich dat deze Daan wel heel veel uithoudingsvermogen en bekwaamheid heeft. De doctor knikt tevreden en kijkt aandachtig naar het MRI-scherm terwijl de laatste beelden van het experiment worden vastgelegd. De verpleegkundige haalt diep adem en controleert haar aantekeningen voordat ze spreekt. ‘Oké, jullie kunnen nu allebei ontspannen. De scan is voltooid en ook gelukt’. De kamer voelt griezelig stil aan na de intense momenten van passie en druk. Anne ligt onder Daan, haar lichaam trilt nog lichtjes van zijn krachtige orgasme. Het personeel begint zich te verspreiden en fluistert wat, terwijl de verpleegkundige helpt met opruimen. Als ik langs de MRI sta geeft ze me een handdoek. Anne is nog steeds aan het herstellen, met een gelukzalige glimlach op haar gezicht en glazige ogen van genot. De verpleegkundige komt terug met een rolstoel voor Anne, die na de intense ervaring moeite lijkt te hebben met staan, laat staan lopen.