Het was tegen één uur in de nacht, toen ik de sleutel in het slot van de buitendeur hoorde gaan. Inge kwam thuis na een hopelijk zeer intens avontuur. Ik was enorm nieuwsgierig naar haar verhaal. Ik hing naakt op de bank en keek nu even naar sport op de TV. Het was een atletiekwedstrijd. Ik zag een tiental jonge, slanke tengere vrouwen hun rondjes lopen in strakke shirtjes en broekjes. Ik zou liegen als ik zei dat de aanblik me niets deed. Inge kwam de kamer binnen en ze zag er ontspannen en gelukkig uit. Terwijl ik naar haar keek, begon ze zich uit te kleden. Als het even kan, zijn Inge en ik, als we thuis zijn, naakt. Kleding belemmert alleen maar. Bovendien zorgt naakt ervoor dat de lichaamstaal meteen duidelijk maakt of je ergens zin in hebt…

‘Hoe was het Ing?’ vroeg ik, toen ze over me heen boog en een kus gaf. Ze ging bij me op de bank zitten. Ik zag op verschillende plekken op haar lichaam nog de afdrukken van strak aangesnoerde touwen. Inge ging behaaglijk achterover zitten en zei: ‘Het was fantastisch Frank!’

Ik glimlachte. Ik had Inge voor haar veertigste verjaardag vorige maand, een Shibari sessie cadeau gegeven, de Japanse visie op bondage. Een van de dingen waar Inge enorm van geniet is vastgebonden te moeten ondergaan binnen haar grenzen (die overigens erg ruim zijn…). Het gevoel van machteloosheid voelt voor haar als bevrijding. Niets zelf te hoeven verzinnen, niets hoeven te doen, behalve ondergaan. Nu weet ik zelf wel iets van bondage en kan iemand met zorg en liefde vastbinden, maar Shibari is echt een ander verhaal. Een Shibari-meester of meesteres, heeft een zeer gedegen opleiding moeten volgen en vervolgens een jarenlange ervaring als assistent moeten op doen voor hem of haar de titel ‘Shibari-meester’ wordt toegekend. Shibari is de Japanse kunst van het vastbinden, waarbij erotiek zeker een rol speelt, maar het vooral ook om kunst draait: Het knopen en touwen patroon op en om een lichaam moet een esthetisch geheel vormen.

Via via had ik gehoord dat Shibari-meester Yumo, net wat verder ging dan het kunstzinnig vastbinden. Hij bracht BDSM met Shibari tot een nieuw geheel. Na een gesprekje met de 70 jarige meester, was het voor mij duidelijk dat Inge dat heel erg fijn zou vinden. Ik had voor haar op advies van de meester de Hageshi-sessie geboekt. Dat betekende vrij vertaald: ‘De intense’. Hierbij zouden alle facetten van het binden goed uit de verf komen en had meester Yumo alle tijd om de sessie op te bouwen. Een Japans gezegde luidt volgens hem: Haastige spoed, is zelden goed, Trage zaken, zullen nooit verzaken. Of het echt Japans was vroeg ik me af, maar de intentie was helder. De enige voorwaarde die hij stelde was dat Inge ervaring had met langdurige BDSM sessies. Aan die voorwaarde voldeed ze ruimschoots. Voorafgaand aan de afspraak had Inge zich goed verzorgd, geschoren, haar lichaam met een natuurlijke bodylotion in laten smeren (door mij…), zodat ze zacht en glad aanvoelde. Na een simpele maaltijd, bracht ik haar naar haar afspraak. We hadden afgesproken dat ze met een taxi terug naar huis zou komen, omdat meester Yumo aangegeven had dat een eindtijd lastig te bepalen was. Het hing van zoveel facetten af. Hij was niet goedkoop, maar volgens Inge was het elke Euro meer dan waard geweest.

Ik had haar om acht uur bij de praktijk van meester Yumo afgezet. Na elkaar innig gezoend te hebben wenste ik haar veel plezier en genot. Ik keek hoe ze aanbelde en hoe ze binnengelaten werd. De praktijk was gevestigd in een grote vrijstaande bungalow. Nadat de voordeur achter haar gesloten was, reed ik terug naar huis, waar ik me uitkleedde en besloot tot een ontspannen avond film kijken met een wijntje. Voor de liefhebbers: mijn keus viel op de softerotische Emanuelle films, met Sylvia Kristel in de titelrol. Sinds mijn tienerjaren had ik deze films niet meer gezien en ondanks de gedateerdheid, vond ik ze opnieuw leuk en lekker om naar te kijken, zonder onmiddellijk zo geil te worden dat ik meteen klaar wilde komen. Met name de lesbische scènes, die er veelvuldig in zaten, vond ik altijd heerlijk om naar te kijken. En nu was Inge bij me op de bank komen zitten. Ze keek hemels en vertelde me hoe het was geweest.

Ze was binnengelaten door een jonge Japanse vrouw in een zwarte kimono. Inge had haar meteen erg aantrekkelijk gevonden. De vrouw bracht haar naar een kleine, niet afgesloten ruimte. Aan de wand hing een zwarte kimono aan een haak.

‘U mag u uitkleden en de kimono aantrekken, madamu,’ ze boog haar hoofd en liet Inge alleen. Inge keek op haar gemak, maar met een lichte afwachtende spanning, rond en zag dat alle ruimtes met elkaar in verbinding stonden, nergens waren afgesloten kamers. Hier en daar zag ze Japanse kunst en teksten in het Japanse schrift. De geur in huis was aangenaam, opwindend misschien zelfs wel. Inge kon het niet helemaal thuisbrengen. Alles had een moderne, voornamelijk wit/zwarte uitstraling. Het was door het hele gebouw behaaglijk warm. De stilte in huis was sereen. Het bracht rust. Verderop was een grote doucheruimte, hier en daar stonden grotere en kleinere scheidingswanden, die delen van de ruimte aan het oog onttrokken. Inge trok haar zwarte laarzen uit, daarna haar jeans en haar truitje. Ze droeg geen bh, dat deed ze zelden. Bovendien hadden haar niet al te grote borsten dat ook niet nodig: ze waren nog altijd strak en stevig. Na ook haar string uit te hebben gedaan trok ze de zwarte, zijde kimono aan en maakte die dicht met een wit lint. De gladde stof op haar huid zorgde voor een opwindend gevoel, haar tepels reageerden in elk geval meteen op de aanraking. Op een of anere manier had de vrouw precies gezien wat ze deed, want ze dook meteen weer op, nu Inge klaar was voor de volgende stap.

‘Volgt u mij maar, madamu,’ nodigde de Japanse haar uit mee te lopen. iets verderop lag tussen twee scheidingswanden een zwarte mat op de vloer. Erop stond een theepot en twee kleine kopjes.

‘Gaat u op uw knieën zitten, met uw handen op uw knieën, alstublieft. Ik ga sensei Yumo voor u halen.’

Inge ging rechtop op haar knieën zitten. Haar handen op haar dijen. Na poosje keerde de vrouw terug, gevolgd door de lange, wat magere zeventig jarige man. Hij droeg een zwarte linnen, ruim zittende broek en een dito hemd, met wijde mouwen.

‘Sensei Yumo voor u, madamu,’ zei de vrouw eerbiedig buigend. Inge stond op en knikte wat onhandig naar sensei Yumo. De man nodigde Inge uit weer op de mat te gaan zitten. Het was tijd voor de theeceremonie en de kennismaking, waarbij de meester haar ging bevragen over haar wensen en grenzen. Ze zaten tegenover elkaar. De vrouw hurkte en schonk thee in. Een sterke gembergeur vulde de ruimte. Vervolgens ging ze met haar handen op haar rug tegen de wand staan. Sensei Yumo knikte, Inge knikte terug.

‘Voel je welkom, ukete Inge,’ heette Yumo haar officieel welkom in zijn studio.

‘Ik voel me welkom, Sensei Yumo,’ antwoordde Inge zachtjes sprekend om de sereniteit niet te verstoren. Hij maakte door haar als ‘ukete’ aan te spreken meteen duidelijk hoe de verhoudingen lagen. Ukete betekende ‘de geknoopte’. Sensei Yumo keek haar tevreden aan, deze vrouw had zich duidelijk verdiept in de kunst van Shibari. Ze had hem met sensei, het Japanse woord voor meester aangesproken. Hij stak beide handen uit. Inge legde de hare er in. Of het inbeelding was, wist ze niet, maar ze ervoer de eerste aanraking met hem als een tinteling die door haar lichaam sidderde.

‘Je bent een open vrouw, ukete Inge, die er naar verlangt beperkt te worden. Dat is goed,’ hij liet haar handen los. Inge legde die terug op haar knieën. Ze voelde zich opgewonden en gek genoeg heel rustig en kalm tegelijk. Deze man straalde rust en vertrouwen uit. Vertrouwen dat ze hem zou gaan geven. Ze dronken van de gemberthee. Deze was heerlijk pittig en bezorgde Inge iets van een roes, er zat kennelijk nog iets in behalve gember.

‘Je kent het verschil tussen Shibari en Kinbaku?’ vroeg Yumo. Inge knikte en zei: ‘Ja, ik kies voor de meer kinky variant, de Kinbaku.’

‘Dat is goed. Durven is leven. Besef dat Kinbaku niet hetzelfde is als BDSM. Bij mij geen zwepen en klemmen. Kinbaku is heftig en subtiel. Waar liggen de grenzen, ukete?’

‘Eigenlijk wil ik aan sensei Yumo overlaten om dat te bepalen.’

‘Dat is een groot vertrouwen, ukete Inge.’

Inge knikte nogmaals. ‘Ja, dat is het en dat heb ik in u, sensei.’

Weer dronken ze van de thee. Inge voelde zich nu heerlijk rozig en ontspannen worden, maar niet wazig of afwezig. Nee, heel scherp zelfs.

‘Je bent dapper en avontuurlijk. Het vertrouwen zal niet beschaamd worden, ukete. Gebruik ‘genade’ als stopwoord. Dan stop ik onmiddellijk met wat ik doe. Ik zal je vragen of je de handeling wil afbreken, of dat je even rust nodig hebt. Is dat een afspraak?’

‘Dat is een afspraak sensei,’ Inge boog onderdanig haar hoofd. Yumo zweeg en keek naar de vrouw tegen over hem. Ze richtte haar hoofd weer op en ze keken elkaar recht in de ogen. Inge voelde een intieme connectie en voelde zich heel fijn gespannen ontspannen en was meer dan nieuwsgierig naar wat komen ging. Het was een verlangen.

Hoe lang ze in stilte tegenover elkaar gezeten hadden, kon Inge niet meer verzinnen, maar het was veel langer dan een paar minuten. Ze vroeg zich zelfs af of ze op deze manier van samenzijn, niet tot een bevrediging zou kunnen komen, als ze het vaak genoeg zou oefenen. Daar zou ze nu niet achter komen, want de vrouw schonk nog thee in die ze vervolgens opdronken. Sensei Yumo knikte kort. De Japanse vrouw ging achter Inge staan en legde haar handen op Inge’s schouders. Tegenover haar stond meester Yumo op. Inge volgde zijn voorbeeld.

‘Aiko, maak ukete Inge klaar voor musubime,’

Inge wist niet wat dat betekende, maar vermoedde dat het om de shibari-sessie ging. Yumo glimlachte. Deed zijn handen tegen elkaar, boog zijn hoofd en groette haar respectvol. ‘Ik wens je een bevredigende reis, ukete Inge,’ daarna liep hij bij de vrouwen weg.

Aiko deed haar armen om Inge heen en knoopte het lint om haar middel los, zodat de kimono open viel. Zacht en teder trok Aiko het kledingstuk uit en hing het zorgvuldig aan een van de zwarte haken, die uit de scheidingswand staken.

‘Wat betekent musubime?’ vroeg Inge zacht. Ze zag Aiko glimlachen. ‘Musubime betekent ‘Het knopen’, madamu.’

Inge grinnikte, het was eigenlijk logisch. Aiko kwam voor haar staan. ‘Ik ga uw tepelpiercings verwijderen, als u het goed vindt.’

Inge knikte. ‘Is dat beter?’

‘Ja, voor de meer kinky beleving wel.’

‘Oké, ik heb ook piercings in mijn clitoris, zal ik die zelf…?’

Aiko glimlachte lief en zei: ‘Nee, ik ben uw dienares, madamu, ik zal die ook uit doen.’ Ze knielde. Inge voelde haar adem tegen haar schaamlippen en clitoris. Ze kreunde zacht. Inge heeft een redelijk grote clitoris, die ook in rust ietsje tussen haar schaamlippen uitsteekt. Als ze opgewonden is zwelt haar clit flink op en het gaat te ver om te zeggen dat ze dan een klein stijf piemeltje heeft, maar zoiets is het wel. Nou ja, Inge heeft dus een ring door het stukje huid dat erover hangt en een staafje dwars door haar clit heen, zodat haar knopje altijd iets uitgerekt is, en door het ringetje steekt.

‘Het staat u prachtig,’ zei Aiko zacht. Met haar vingers maakte ze de ring open. Inge voelde opwinding door haar onderlichaam gieren, bij de aanrakingen van Aiko. Hijgend zei ze: 'het bolletje aan de rechterkant kun je eraf draaien…’

Niet veel later was Inge’s clitoris bevrijd. Inge voelde zich nu echt helemaal naakt. Aiko bracht de sieraden naar een nisje in de wand. Alles ging langzaam, subtiel en traag. De tijd leek stil te staan. Aiko kwam weer achter haar staan en maakte haar rommelig opgestoken haar los. Inge’s haar kwam loshangend ongeveer tot halverwege haar rug. Aiko kamde het, en verdeelde haar lokken in drie strengen, die ze vervolgens heel strak begon te vlechten, de haren strak achterover gespannen. Inge voelde hoe Aiko de vlecht tegen haar rug legde. Een harde streng haar. Aiko streelde langs haar armen, en even raakte hun vingers elkaar, voor ze weg stapte en uit een verborgen kastje in de wand een zijden blinddoek haalde. De blinddoek hield ze aan een uiteinde vast en liet de gladde stof plagend langs het naakte lichaam van Inge wervelen. De aanraking met haar tepels voelde heerlijk. Aiko deed haar de blinddoek om en knoopte die stevig achter haar hoofd vast. Inge’s hartslag ging omhoog. Het ging nu echt beginnen. Nou ja, eigenlijk was het al begonnen. Twee handen hielden haar armen vast. Doordat ze nu niets meer kon zien was Inge even aan het wankelen, maar haar evenwicht herstelde snel. Ze voelde warme adem tegen haar hals. Was dat meester Yumo? Of Aiko? Ze had inmiddels wel door dat beiden zich nagenoeg geruisloos bewogen. Ze werd losgelaten. Naakt stond ze in de ruimte. Het voelde op een of andere manier in het geheel niet ongemakkelijk of onveilig. Er klonk wat geritsel. ietsje later voelde ze opnieuw adem langs haar hals blazen, nu aan de andere kant. Ze kreunde zacht met haar mond open. Weer strelingen. Een lichaam kwam tegen haar rug en billen staan. Ze voelde zachte, volle borsten. Het was Aiko, die zich nu ook uitgekleed had. Zou ze bij de sessie aanwezig zijn? Het idee wond haar extra op. Er werd iets om haar nek gelegd. Ze rook een vage geur van hennep. De vlecht werd onder het touw vandaan gehaald en terug tegen haar rug gelegd. Inge voelde hoe de lus om haar hals nu traag aangetrokken werd, tot deze strak om haar hals zat, maar niet zo strak dat het hinderlijk was. Er kwam spanning op het touw. Zacht werd er aan getrokken. de warme zwoele stem van Aiko klonk: ‘Ik ga u meenemen, madamu.’

Aiko voerde Inge achter zich aan naar een andere ruimte, ongetwijfeld de shibari-studio van meester Yumo.

Ik lag met Inge in mijn armen op de bank en genoot van haar verhaal. Het was of ik er bij was. Terwijl ze vertelde, speelde ze met mijn inmiddels stijve piemel. Met haar vinger draaide ze rondjes over mijn natte eikel. Ik was vol verlangen om het vervolg van haar shibari avontuur te horen, maar Inge vroeg plagend naar mijn avond.

‘Ik heb de hele avond film gekeken,’ zei ik in de hoop dat ze verder ging vertellen.

‘Film? Ik dacht dat je wel iemand zou uitnodigen om langs te komen!’

‘Het ging om jouw avontuur vandaag, liefje.’

‘Jammer, ik had van jou ook wel een lekker verhaal gewild… Wat voor film heb je gekeken?’

‘Dat zal je vast ook saai vinden,’ ik lachte en kneep haar in haar tepel, ‘Emanuelle één en twee…’

Ze schoot ook in de lach: ‘Ja, dat is wel heel soft…, arme Frankie boy! Ze drukte mijn voorhuid ver naar achter. Ik kreunde.

‘Nou ja, Sylvia kristel was wel een mooie vrouw, echt wel jouw type, slank, kleine tietjes, donker haar…’

‘Ja, heerlijk…, vertel nou maar verder, vervelende vrouw!’ Ik kneep haar weer in haar tepel, nu harder. Ze gilde even. ‘Ah! Nou vooruit dan maar…’

Wordt vervolgd...