Botsing

Was blij dat de dag was afgelopen. Niet dat ik vervelende cliënten te woord moest staan maar realiseerde me dat ik blijkbaar uitgekeken was op mijn huidige werk. Natuurlijk is het wel fijn mensen te helpen met hun problemen en het voor ze op te lossen maar het ging al bijna in een automatisme. Ik had al na een kort gesprek de oplossing klaar maar ze gingen dan maar door met praten. Moest me maar weer oriënteren op een nieuwe baan.

In gedachten terug fietsend naar huis, werd ik onoplettend door een auto van rechts geraakt, en al geschrokken werd ik van mijn fiets werd ik op de straat getuimeld. Schudde even met m’n hoofd en bekeek vluchtig de schade.Had mijn knie wat beschadigd en wou weer opstaan, totdat ik overeind werd geholpen door een vrouw, die achteraf de bestuurder bleek van de auto die me raakte. Het spijt me dat ik niet op tijd stopte, excuseerde ze me. Terwijl ik mijn kledij weer wat recht streek, zei ik dat het duidelijk mijn schuld was. Ze pakte mijn fiets en bracht hem naar de zijkant van de straat en zette hem op zijn standaard neer, en liep weer naar mij, die nog dizzy was van de klap. Alles goed met je? vroeg ze nieuwsgierig en ik knikte.

Die vrouw parkeerde haar auto aan de kant met haar alarmlichten knipperend, en liep weer geschrokken naar me toe. Ze deed haar arm om mijn middel en zag wat bloed op mijn knie en vroeg of ik mijn knie nog kon bewegen. Terwijl ik dacht dat ze me toch naar de kant had zien lopen maar hield me stil. Ik heb wel een deuk in je auto achtergelaten, zei ik maar dat weef ze terzijde. Dat is maar materiaal en kan wel gerepareerd worden, zei ze geruststellend en liet mij op een bankje plaats nemen. Toen ik weer wat tot mijn positieven kwam, keek ik die behulpzame vrouw aan, die ondertussen met haar hand over mijn knie streek. Zichtbaar dat je wel een schaafplek op je knieën hebt zitten maar ik kan niet voelen hoe het met je heup e.d. is. Zal ik de medische hulp inschalen? vroeg die vrouw.

Ik legde een hand op haar schouder en bedankte die vrouw vriendelijk. Mijn brede heupen hebben de klap grotendeels opgevangen, dus het gaat goed met me. Moet nu de schrik tot rust laten komen en kan ik rustig weer verder, zei ik zelfverzekerd. De vrouw stond gerust gesteld weer op en pakte een visitekaartje uit haar blouse en zag ook wel dat ze wel fors geschapen was. Mocht je nog kosten moeten maken, mag je me altijd wel bellen, stelde ze voor en vroeg vriendelijk of ik nog wat hulp nodig had. Ik bedankte haar voor haar goede zorgen en zei dat ik het wel zou redden. Je weet het, je kan me altijd bellen, he en na een ‘ja’ gezegd te hebben, liep ze weer naar haar auto terug. Toen ze haar auto weer wou starten, keek ze mij nog eens aan, en stapte uit haar auto en liep me weer tegemoet. Zal ik je naar je huis brengen? waar ik vriendelijk ‘nee’ op beantwoorde. Ik red me wel.

Na een paar tellen me te hebben aangekeken, zei ze dat ik haar altijd wel kon bellen en liep naar haar auto. Terwijl ze haar hand opstak bij het passeren, lachte ik en probeerde voorzichtig weer op te staan. Keek nog even naar haar kaartje waar haar naam op stond en met een glimlach hinkte ik naar mijn fiets.

Alhoewel mijn knie al weer aardig was genezen, en de pijn al weer over was, dacht ik nog wel steeds aan die Heleen, die me zo vriendelijk hielp. Als iedereen nou maar zo reageerde na een ongeluk, zou de wereld er wel heel anders uitgezien hebben. Ik ruimde de tafel weer op en zette het ontbijtbord en bestek in de wasmachine, en maakte me klaar voor m’n boodschappen. Had zoals gewoonlijk niet een lijstje gemaakt met wat ik nodig had maar maakte me er nooit druk over als ik weer wat vergeten was om te kopen.

Terwijl ik door de supermarkt liep en de spullen haalde die ik dacht nodig te hebben, werd ik gegroet toen ik bij de chocoladerepen stond. Draaide me om en zag tot mijn verbazing dat Heleen, die vrouw van het ongelukje, naar me toe liep met een brede glimlach. Hé Heleen, zei ik verrast waarop Heleen naar mijn knie wees. Is weer aardig genezen, en lachte. Ik kon alleen maar knikken en toen ze aangaf dat ze mijn naam niet eens wist, stelde ik me voor als Annet. Hoi Annet zei ze en aaide me over mijn schouder. Verrast vroeg ik wat ze hier deed? Nou, hetzelfde als jij; boodschappen halen, en glimlachte.

Maar op je visitekaartje stond een adres aan de andere kant van de stad en… Geruststellend zei Heleen dat ze daar niet woonde. Je privéadres zet je natuurlijk niet op je visitekaartje. Ik dacht na ons ongelukje al dat ik je al vaker had gezien en zei dat zij toen mij ook al had bewonderd. Mijn schaamte negerend moest ik toegeven niet zo goed met gezichten was. Maar je herkende mij wel onmiddellijk en wist me zelfs bij mijn naam te noemen, vroeg Heleen wat nieuwsgierig. Het zal ook wel wat mee hebben geholpen dat jij meestal in een rokje loopt, net zoals toen.

Na een tijdje met elkaar gepraat te hebben, stelde Heleen voor om bij haar thuis verder te praten, waarop ik aangaf dat gezellig te vinden maar dan moet ik wel eerst mijn boodschappen thuis brengen en na haar adres te hebben gegeven, wist ik wel waar dat was en liepen al pratend met beide boodschappenkarretjes door die wel smalle doorgangen. Na als eerste mijn boodschappen te hebben afgerekend, wachtte ik op haar en liepen naar buiten.

Ben met mijn fiets, zei ik lachend en terwijl Heleen richting de parkeerplaatsen wees, zei ik ongeveer een half uurtje wel bij haar voordeur te staan, en stopte snel mijn boodschappen in mijn zij tassen. Door nog snel met een glimlach me te waarschuwen voor de ‘gevaarlijke’ auto’s, liep ze naar haar auto.

Na mijn boodschappen opgeruimd te hebben, liep ik vluchtig naar de douche en spoot een beetje eau de cologne op en vroeg me naderhand af waarom ik dat deed.

Mijn fiets uit de stalling gehaald, fietste ik naar haar adres. Zag haar gehavende auto voor de deur staan en belde gespannen aan. Ik werd met een vriendelijke ‘Annet’ binnengelaten en bewonderde haar inrichting. Wat heb je in je koffie, vroeg Heleen vriendelijk, waarop ik antwoordde helemaal zwart.

Bleef staan bij haar foto’s en op sommige foto’s stond ze in zwemkleding, en of ik nu bewust bij haar vakantie foto’s bleef hangen, weet ik niet maar zag wel dat ze een interessant figuur had, wat me nog niet opgevallen was door haar slobberende kleding.

Heleen kwam enthousiast met twee koppen koffie en zag mij bij haar foto’s staan. Ze zette de koppen op de tafel en ging rustig achter me staan. Ik vroeg me af waarom ze er nooit met een jongen of man opstond, en alhoewel ik het wel kon raden, vroeg ik haar dat wel. Toen ik merkte dat ze achter me stond, schrok ik wel even. Ze zei onomwondend dat ze op meiden viel. Jij windt er ook geen doekjes om, zei ik luchtig en vroeg waar die foto genomen was. Die was op Griekenland genomen, en toen ik plichtmatig een andere foto aan wees, antwoordde ze ‘Koss’ en nam ze het over door alle plaatsen aan te geven waar die foto’s genomen waren.

Na een tik op mijn billen gekregen te hebben, zei ze dat ze onze koffie al op de tafel neer had gezet. Terwijl ik glimlachend haar voorbij liep, zei Heleen mijn eau de cologne op. Ik lachte en vroeg of ze een parfum kenner was. Heleen zei dat zeker niet te zijn maar toevalligerwijs heb ik ook diezelfde eau de cologne.

Terwijl we al pratend mijn tweede kop koffie voorgeschoteld kreeg, vroeg Heleen plotseling of ik een vriendje had? …of een vriendin? Zenuwachtig zei ik tot een paar maanden terug nog een vriendje had maar dat dat alweer over was. Enigszins teleurgesteld reageerde Heleen maar toen ik aangaf daarvoor een vriendin had. Zichtbaar opgelucht vroeg ze of ik bi was. Houd er niet zo van om me in een hoekje te laten plaatsen en corrigeerde me direct dat ik verliefd word op een persoon. Jongen of meisje maar heb vooral met meiden gezoend en… Heleen zei opgelucht dat ik mijn zin gerust af mocht maken. Aarzelend gaf ik aan dat ik vaker met meiden had gezoend en seks mee gehad, en jij?

Heleen gaf eerlijk toe dat ze nog nooit verliefd was geworden op een jongen en dat toen ik jou van je fiets schepte, dacht ik eigenlijk niet eens aan je opengeslagen rokje maar mijn hersenen lieten mij naderhand er wel steeds aan denken. Sorry.

Is niet erg Heleen. Ook ik bedacht ik me pas later wat een vriendelijke en mooie meid je eigenlijk was. Nu ik je foto’s in bikini zag, wist ik pas hoe een mooi figuur je had. Moet ook toegeven dat ik wel af ga op een mooi figuur… Hoe kom ik er vanaf, zei Heleen zelfverzekerd. Ik voelde me iets verkleuren en zei dat ze ruim door mijn keuring was gekomen. Ik vind je een heerlijke meid en aangezien je me al eerder met een korte rok hebt bekeken, zou je denken dat we wel heel goed bij elkaar passen.

Heleen knikte glimlachend en zei mij dan nooit bewust naakt had gezien maar er wel naar verlangde. Ik begon te twijfelen aan mezelf maar hield me stil. Verwacht je me nu voor je uit te kleden? Ja, eigenlijk wel en ik keek haar zenuwachtig aan. Je denkt toch niet dat ik me nu voor je uit wil kleden? Heleen zei direct dat ze dat wel hoopte dat ik me voor haar zou willen uitkleden maar zag me sterk twijfelen.

Ik heb de gek met je, zei Heleen vluchtig en probeerde over een ander onderwerp te beginnen. Daar was ik natuurlijk nog niet aan toe en gaf aan dat diegene me liefdevol mijn kleren wel uit mocht gaan trekken. Ik ben niet een stripper die makkelijk haar kleren uittrekt. Heleen wist ook wel dat ze dat ook niet zomaar zou doen en stelde mij gerust dat ze dat ook niet van mij verwachte. Ik dacht dat het haar wel teleurstelde, alhoewel ze wel aan had gegeven dat dat wel heel brutaal van haar was geweest.

Toen ik besloten had haar mijn borsten wel mocht zien, trok ze haar blouse al uit en zag haar prachtige borsten, verscholen onder haar bh. Ik hoefde niet lang te wachten totdat ze ook haar bh uittrok. Vluchtig zei ik dat ze niet in plaats van mij hoefde uit te kleden maar ik stak mijn hand wel nieuwsgierig naar haar borsten. Ik voelde de opwinding toenemen toen ze mij met ontklede bovenlichaam aandachtig bekeek, en kon haar mooie borsten alleen met mijn vingertoppen raken. Heleen schoof haar stoel van de tafel en nodigde me uit om haar borsten volledig te betasten en zonder mijn ogen van haar harde tepels te houden, schoof ik ook mijn stoel aan de kant en liep verwachtingsvol naar Heleen toe. Door haar eerst een kus op haar mond te geven, bleef ik haar verwachtingsvol aan te kijken en al snel kuste Heleen me lief op mijn lippen. Toen ze haar hoofd weer terug zou trekken, opende ik mijn mond zachtjes en duwde mijn tong tegen haar lippen waar ze tussen haar lippen haar tong al gereed had staan. Een zachte tong kwam die van mij tegen en met een zacht tempo, draaide ze om mijn tong.

Terwijl ik wel wist dat ze haar borsten al voor me had ontbloot, stond ik nog onhandig gebogen voor Heleen maar ze ging voor me staan en voelde haar grote borsten tegen de mijne schuiven. Probeerde m’n blouse ook uit te trekken, toen Heleen mij plotseling hielp en mijn blouse over mijn hoofd trok. Mijn bh knoopte ze vakkundig los en mijn borsten floepten uit mijn bh en schuurden tegen de hare aan. De opwinding was bij ons beide te voelen en voelde haar hoofd zakken tot mijn borsten en wist wel degelijk hoe ze mijn tepels in haar mond te verwennen. Mijn ademhaling steeg van de spanning en alsof ik bewust met mijn handen op haar hoofd drukten, zakte ze met haar tong richting mijn navel en voelde haar handen al driftig mijn sluiting van mijn rokje te vinden maar niet los kon krijgen. Ik wilde wel helpen maar ik voelde dat mijn slipje onder mijn rok werd weggeschoven en met mijn rokje omhoog te houden, voelde ik haar mond over mijn schaamstreek glijden.

Mijn slipje had Heleen tot mijn knieën geschoven en bewoog mijn benen totdat mijn slip op mijn enkels gleed. Terwijl ik haar hoofd nog even vasthield op mijn schaamstreek, schopte ik al snel mijn schoenen uit en mijn slip volgde al snel.

Heleen draaide mijn heupen omgekeerd, en viel voorover tegen de bank aan. Mijn knieën op de grond en mijn borsten nog natrillend, legde ik mijn hoofd tegen de bank en voelde weer mijn rokje omhoog trekken en een diepe lik door mijn vagina en bilgleuf, zei ik geschrokken dat ik niet goed voorbereid was maar Heleen plante haar tong op mijn sterretje en begon driftig te likken. Alhoewel ik het heerlijk vond voelen, waarschuwde ik nog maar dat ik mijn anus alleen maar oppervlakkig had schoon gemaakt, voelde ik al twee vingers in mijn vagina glijden en schreeuwde ingetogen. Door ook wat tetsen op mijn billen, hoorde ik Heleen nog zachtjes zeggen dat ze mijn brede heupen geweldig vond. Terwijl haar twee vingers driftig in en uit mijn vochtige vagina gleden, plante ze haar tong vol op mijn clit. Ik kon mijn gekreun niet meer zachtjes uitbrengen en na weer voorzichtig om mijn clitorus te likken, werd mijn gekreun niet zachter. Toen ik dacht dat mijn eerste orgasme er al aan zat te komen, haalde ze en haar vingers en haar tong zich terug en keek verrast om. Heleen wilde mijn rokje nu definitief uittrekken en met een stevige ruk, knapte mijn knoop van mijn rokje en trok mijn rokje, met mijn hulp, snel uit en na weer een paar tikken op mijn billen, duwde ze mijn billen van elkaar en zei vluchtig dat ze niet mijn anus zou gaan likken en voelde er nu drie vingers in mijn nog steeds vochtige kut schuiven. Al snel voelde ik haar tong ook weer als een bezetene tekeer gaan op mijn clit en kantelde mijn heupen nog weer wat verder.

Terwijl ik dacht te komen, voelde ik weer een tets op mijn billen en alhoewel Heleen echt niet harder sloeg, voelde het wel zo. Toen ik eindelijk kon uitschreeuwen dat ik komen zou, was ik binnen een tel al zo ver dat ik kwam. Voelde de vingers uit mijn vagina glijden en haar mond zich ook terug trok en ik het uitschreeuwde.

Door de heftige spasmes lag ik onder de salontafel gestrekt en was Heleen mijn schokkende lichaam al tegen te houden dat ik de stenen niet van de salontafel zou schokken, en probeerde me weer rustig te krijgen. Lieve schat, ik wist niet dat ik je zo hevig tot een orgasme zou brengen en ging naast me liggen. Ik kreeg echt niet door dat Heleen naast me ging liggen en probeerde mijn orgasme onder controle te krijgen.

Toen ik weer tot rust leek te komen, barste ik in tranen uit, waar Heleen wel degelijk van schrok en terwijl ik mijn lichaam weer wat beter onder controle leek te hebben, had ik pas in de gaten dat Heleen naast me lag en een hand boven mijn hoofd hield. Kon nog geen volledige zinnen formuleren en onder mijn gehuil door kermde ik wat kreetjes als ‘ongelofelijk’ en ‘waanzinnig’. Heleen voelde ook dat mijn schokken reduceerden maar snapte niet waarom ik moest huilen. Ze had mij al behouden dat haar meubelstukken niet op mij zouden vallen en zag wel dat ik bloed op mijn knie had maar realiseerde haar dat ze die plek van mijn allereerste botsing had over gehouden. Ze streek er zachtjes over heen en het toeval was dat ik ook mijn tranen weer wat beter onder controle kreeg.

Ik aaide haar op haar wangen en gaf aan het nog nooit zo hevig had ervaren… Heleen vroeg zich af of zij mij pijn had gedaan, Welnee, mijn tranen waren van geluk. Moet vaak huilen wanneer ik bevredigt word en gaf haar een geruststellende kus. Had ook het idee dat ik nu harder heb gehuild dan voorheen.

Heleen liep naar achteren en kwam met een deken terug en wikkelde me in. Verwonderd zei ik nog dat ze haar broek nog steeds aan had, en Heleen lachte en zei dat ik haar broek niet eens aan had geraakt. Daar zal je wel je redenen voor gehad hebben, zei ze geniepig. Voor een volgende keer? vroeg ze. Ik moet nog wat zakelijke dingen doen maar je mag gerust nog wel blijven, zei Heleen. Lachend besloot ik maar naar huis te gaan en stelde een andere dag voor. Zal voortaan ook mijn darmen dan leeg spoelen, en wreef Heleen over haar been.

Na mijn kleren weer aangetrokken te hebben, heb ik een veiligheidsspeld van Heleen gekregen om mijn kapotgescheurde rokje weer om mijn heupen te houden. Ik had het waarschijnlijk al eerder tegen je gezegd maar je hebt prachtige brede heupen, zei Heleen gemeend. Dank je, alhoewel ik de jouwe nog niet had gezien maar die zullen er ook prachtig uit zien, lachte ik.

Na elkaar innig getongd te hebben, waarschuwde ik haar niet weer alleen boodschappen te gaan doen. Heleen lachte en beloofde mij dat we weer samen boodschappen zouden halen… trouwens, kom je morgen bij me eten?

Weet dat dit verhaal waarschijnlijk vervolg waardig zal zijn maar dat schuif ik even voor me uit. Ja, ook dit keer zijn ze niet samen klaar gekomen… Sterker nog; Helene heeft haar broek nog steeds aan gehouden. Misschien zijn deze gemiste ervaringen misschien een goede reden om een vervolg te schrijven.