Dit verhaal is voornamelijk fantasie maar een een deel is non-fictie. Ik ben benieuwd wat jullie er van vinden.

---

Ruben staat bezweet en buiten adem op de stoep; zijn hardloopkleding kleeft aan zijn lichaam. Hij is net terug van zijn dagelijkse run, een routine die hij al jaren volgt om fit en gezond te blijven. Terwijl hij zijn ademhaling probeert te reguleren, ziet hij Loes naar hem toe lopen. Haar elegante, chique verschijning contrasteert sterk met zijn eigen vermoeide, sportieve look.

Loes is Rubens schoonmoeder. Een volwassen, volle, rijpe, oudere vrouw in de zestig met rood/bruin haar tot op de schouders. Ze is van de oude stempel en draagt vrouwelijke, elegante, chique kleding. Doordat ze een voller figuur heeft, draagt ze geen rokken of jurkjes. Dat voelt ze zich te onzeker voor. Hierdoor heeft ze de neiging dat haar broeken vaak net even te strak zitten. 

In de jaren dat hij haar kent, heeft hij zichzelf wel eens betrapt dat hij keek naar haar billen en de broeken die te strak zitten voor haar figuur, waardoor de randen van haar ondergoed meer dan zichtbaar waren.

Vandaag draagt Loes een donkerblauw gilet met ruches, een bijpassende donkere capribroek, zwarte nylon kniekousen en lichte instappers.

"Hoi, Ruben," zegt Loes met een vriendelijke glimlach. Haar hazelnootbruine ogen schitteren achter haar blauwe bril. "Ik kwam langs om de kleinkinderen te zien, maar ik zie dat ze er niet zijn."

Ruben veegt het zweet van zijn voorhoofd en probeert zijn ademhaling onder controle te krijgen. "Hoi, Loes. Ja, ze spelen bij vriendjes vandaag. Ik ben net terug van mijn hardlooprondje." Hij voelt zich altijd een beetje ongemakkelijk als hij alleen is met Loes. 

"Wil je binnenkomen voor een kopje thee?" vraagt Ruben, wetende dat het de beleefde manier is om haar te verwelkomen.

"Dat zou fijn zijn, dank je," antwoordt Loes en volgt hem naar binnen.

De woonkamer is gezellig en comfortabel, met warme tinten en familiefoto's aan de muur. Ze nemen plaats aan de eettafel, waar Loes haar tas opzij zet en haar nylon zwarte kniekousen subtiel laat opglinsteren onder haar chique broek.

Ze beginnen te kletsen over het slechte weer van de laatste tijd, de kleinkinderen en nog een aantal luchtige onderwerpen. Echt een koetjes-en-kalfjesgesprek. Tot Loes plots vraagt:

"Dus, hoe gaat het met je?" vraagt Loes, haar blik speels over Rubens gezicht glijdend. "Ik heb gehoord dat je sterilisatie goed is verlopen."

Ruben voelt zijn gezicht opwarmen bij het horen van dit onderwerp. Het klopt dat hij zich vorige week heeft laten steriliseren, maar hoe weet Loes dat? Hij dacht dat dat iets tussen hem en zijn vriendin Jill was.

"Ja, het is allemaal goed gegaan. Het was een vrij eenvoudige ingreep." Hij probeert het gesprek luchtig te houden, maar het is duidelijk dat hij zich ongemakkelijk voelt.

Loes glimlacht en neemt een slok van haar thee. "Ik kan me voorstellen dat het een vreemde ervaring was. Praten over je edele delen met een dokter, en dan de ingreep zelf... Ze laat haar zin hangen, alsof ze meer wil zeggen.

"Oh, ik begrijp het helemaal," knikt Loes begrijpend. "Maar het moet wel een opluchting zijn dat het achter de rug is." Ze laat haar blik even naar beneden vallen, alsof ze iets bekijkt dat alleen zij kan zien. "Alhoewel, ik kan me voorstellen dat er nog wat... eh... nazorg nodig is."

Voordat ze het zelf door heeft, floept het eruit.

Ruben fronst. "Nazorg? Wat bedoel je?"

Loes' ogen twinkelen en een lichte blos ontstaat op haar wangen.  "Je weet wel, om er zeker van te zijn dat alles goed werkt. Een paar... oefensessies, zeg maar."

Ruben voelt zijn gezicht nog warmer worden. Hij weet precies waar ze het over heeft, maar het is niet iets waar hij graag met zijn schoonmoeder over praat. "Ik... eh... ik denk dat ik het wel snap."

"Kom op, wees niet verlegen," zegt Loes, haar stem nu lager en sensueler. "Ik weet dat je aan een bepaald aantal... zaadlozingen moet voldoen. Het is belangrijk voor je herstel, toch?"

Ruben kan niet geloven dat hij dit gesprek heeft met zijn schoonmoeder. Hij probeert het onderwerp af te wimpelen. 

Loes lacht zachtjes. "Je hoeft je niet te schamen, hoor. Het is heel natuurlijk." Ze leunt naar voren, haar blik intens. 

"Ik ga even naar boven om te douchen," zegt hij uiteindelijk, zich realiserend dat dit het perfecte moment is om het gesprek te beëindigen.

Loes knikt. "Doe maar rustig aan. Ik blijf hier beneden. Misschien komen de kleinkinderen wel terug."

Ruben haast zich naar boven; zijn gedachten draaien door zijn hoofd. Hij had nooit verwacht dat Loes zulke dingen zou zeggen, en hij weet niet hoe hij zich erover moet voelen. Terwijl hij zijn kleding uittrekt en de douche aanzet, probeert hij zijn gedachten te verzetten.

Ondertussen, beneden, is Loes onrustig. Ze wist zelf niet wat haar overkwam toen ze met Ruben in gesprek was over zijn sterrealisatie en 'herstel'. Ze zou nooit zo'n gesprek gevoerd hebben, laat staan haar eigen schoonzoon zo erg proberen uit zijn tent te lokken. Maar het deed iets met haar; het gaf haar een warm gevoel, een gevoel dat ze al jaren niet meer gehad heeft. Haar hart begint harder te kloppen. het warme gevoel wordt alleen maar heftiger hoe langer ze denkt aan Ruben, die nu onder de douche kan staan. Haar warme gevoel wint het van haar netheid. In een opwelling besluit ze toe te geven aan gevoel. Wetende dat dit het begin kan zijn van iets opwindends of een compleet familiedrama.

Ze haalt een paar lichtblauwe nitril handschoenen uit haar tas, een voorzorgsmaatregel die ze jaren geleden heeft genomen. Toen was ze geconfronteerd met een kookworkshop tijdens een vrijgezellenfeest van een vriendin. Ze moest toen vis fileren, te smerig. Gelukkig had de kok haar handschoenen gegeven. Sindsdien heeft ze altijd een paar bij zich. Loes is altijd erg gesteld geweest op hygiëne en heeft een lichte smetvrees, dus handschoenen zijn een vertrouwd onderdeel van haar leven. 

Met de handschoenen in haar handen sluipt Loes naar boven, de trap op, richting de badkamer op zolder. De moderne witte badkamer met zwarte accenten is een oase van rust, verlicht door het dakraam.

Zachtjes opent ze de deur van de badkamer, waar Ruben met gesloten ogen onder de warme stralen staat. Zijn gespierde lichaam is bedekt met waterdruppels, en zijn piemel, hoewel slap, is indrukwekkend.

Loes haar hart slaat een slag over bij het zien van haar schoonzoon in al zijn glorie. Ze voelt hoe haar knieën slap worden. Ze weet dat ze dit niet zou moeten doen, maar de opwinding is te groot om te weerstaan. Ze pakt de ronde, zwarte metalen wasmand en gaat er geruisloos op zitten, haar blik gericht op Rubens lichaam.

Ruben denkt iets te horen, maar schenkt er geen aandacht aan. Hij geniet van het warme water dat over zijn lichaam stroomt, niet wetend dat hij binnenkort een verrassende ontmoeting zal hebben.

Loes trekt de handschoenen strak over haar handen en laat het blauwe PVC tegen haar huid knappen. Ze neemt een diepe ademteug en opent de glazen douchedeur. Ze pakt Rubens bij zijn piemel vast en trekt hem naar haar toe.

Ruben schrikt op. Hij wordt onder de warme douche vandaan getrokken en staat nu in de deuropening, zijn rug besproeid door de warme stralen, terwijl zijn voorkant koud buiten de douche hangt. Hij hapt naar adem als een vis op het droge. Hij weet niet wat hem overkomt. Als hij zijn ogen opendoet en naar beneden kijkt, ziet hij Loes voor hem zitten. Zijn piemel ligt nu op haar handpalmen; ze heeft lichtblauwe nitril handschoenen aan. Ruben denkt dat hij droomt. Hij heeft een fetisj voor handschoenen en zijn schoonmoeder draagt die nu en raakt er zijn piemel mee aan.

Loes kijkt hem zwoel aan, haar blik vol verlangen. "Ik dacht dat ik je ga helpen met je dagelijkse routine," fluistert ze, haar stem zacht en verleidelijk.

Ruben is nog steeds sprakeloos; zijn ogen glinsteren van opwinding en verbazing. Hij had nooit verwacht dat dit zou gebeuren, maar hij kan niet ontkennen dat hij het opwindend vindt.

Haar handen voelen in combinatie met het nitril zacht aan.

Loes begint voorzichtig met haar linkerhand over zijn piemel te strelen, terwijl ze zijn piemel op haar rechterhandpalm laat liggen. De handschoenen voelen glad en sensueel aan op zijn huid. Ze beweegt haar hand op en neer; de sensatie is intens en anders dan alles wat Ruben ooit heeft gevoeld. Het duurt dan ook niet lang voor zijn piemel helemaal stijf is.

"Dit is..." mompelt hij, zijn stem vol verlangen.

"Shh," fluistert ze, haar blik hem vragend aankijkend. "Geniet er gewoon van."

Loes neemt haar taak serieus; na zoveel jaar weet ze nog precies hoe ze een man moet bevredigen. Haar handen, gehuld in strakke nitril handschoenen, glijden soepel over Rubens dikke, bonkende pik. Ze voelt de spanning in zijn lichaam, de manier waarop zijn ademhaling versnelt en zijn spieren zich aanspannen. Met haar rechterhand begint ze zachtjes zijn ballen te masseren, voorzichtig, altijd denkend aan de hechtingen van zijn ingreep twee weken geleden. Haar vingers bewegen met een bijna hypnotiserende precisie, terwijl haar hand over zijn piemel blijft strijken, op en neer, op en neer.

Het gevoel van de handschoenen voegt een extra dimensie van sensatie toe, een fetisj die Ruben nooit had verwacht te delen met zijn schoonmoeder. Hij voelt hoe de gladde textuur van het materiaal zijn huid streelt, en de geluiden van het nitril die over zijn harde lul glijden, drijven hem alleen maar verder naar de rand. Loes’ vingers knijpen zachtjes in zijn ballen, terwijl haar andere hand zijn pik stevig vasthoudt en hem ritmisch aftrekt. Ze verandert haar grip; het topje van haar wijsvinger laat ze op haar duim rusten, waarna ze het 'ringetje' strak op en neer om zijn penis beweegt. Hierbij lijkt zijn eikel steeds groter en roder te worden.

Ruben laat zijn hoofd achterover vallen, zijn ogen gesloten, terwijl de opwinding door zijn lichaam giert. Zijn handen grijpen zich vast aan de deuropening, zijn knokkels zijn wit van de spanning. Hij voelt zich bijna zweven, zo intens is de sensatie. Loes haar vaardigheden zijn ongeëvenaard, en hij voelt hoe zijn climax dichterbij komt, onvermijdelijk, als een golf die op het punt staat te breken.

"Soof…" hijgt hij, zijn stem schor van verlangen. "Je maakt me helemaal gek met je geile handschoenen," floept er plots uit zonder dat hij het zelf doorheeft.

Voor een seconde is Loes met stomheid geslagen. Voor nu laat ze het even. Ruben zit te veel in het moment. Ze zal hem er later mee verrassen en confronteren.

Ze glimlacht, haar ogen vol met een mengeling van trots en verleiding. "Geniet er maar van, schat," fluistert ze, terwijl haar handen hun werk versnellen. Haar vingers bewegen sneller over zijn pik, terwijl haar andere hand zijn ballen blijft masseren, zachtjes knijpend en streelend.

Ruben voelt hoe de spanning in zijn lichaam zich opbouwt, hoe zijn pik steeds harder wordt, hoe zijn ballen zich samentrekken. Hij weet dat hij er niet lang meer tegen kan. "Ik… ik ga klaarkomen," hijgt hij, zijn stem bijna een kreun.

Loes knikt, haar handen blijven hun werk doen, sneller nu, harder. "Laat maar gaan, schat," moedigt ze hem aan, haar stem zacht maar vol autoriteit. "Laat me zien hoe goed ik je kan laten komen."

En dan, met een diepe kreun, komt Ruben klaar, zijn pik pulserend in Loes haar handen. Zijn vocht spuit eruit, transparant en warm, en landt op de handschoenen van Loes. Terwijl hij zijn orgasme uitrijdt, blijft Loes hem aftrekken, tot de laatste druppel eruit is, en hij uitgeput achteroverzakt, zijn ademhaling zwaar, zijn lichaam trillend van de intense climax.

Loes kijkt opgewonden toe, haar blik vastberaden terwijl ze zijn climax voelt. Ze houdt zijn piemel vast, genietend van de kracht van zijn orgasme.

Ruben opent zijn ogen en kijkt naar Loes, zijn ademhaling nog steeds zwaar. "Ik... ik weet niet wat ik moet zeggen."

Loes glimlacht, haar blik vol voldoening. "Je hoeft niets te zeggen. Ik wilde gewoon helpen, en ik denk dat ik dat heb gedaan."

Ruben voelt een mengeling van gevoelens. Schaamte en opwinding strijden om voorrang, maar hij weet dat dit een moment is dat hij nooit zal vergeten.

Loes staat op en loopt naar de wastafel, waar ze de kraan aandoet en haar handschoenen wast. Ze droogt ze af en zegt: "Ik ga naar beneden. Neem je tijd, we hebben alle tijd."

Ruben knikt, nog steeds onder de indruk van wat er zojuist is gebeurd. Hij voelt zich opgewonden en verward, maar er is geen ontkennen aan dat Loes' hulp precies was wat hij nodig had.

Terwijl hij onder de douche blijft staan, laat hij het warme water over zijn lichaam stromen; zijn gedachten draaien door zijn hoofd. Hij had nooit gedacht dat zijn schoonmoeder een rol zou spelen in zijn seksuele avonturen, maar het is een ervaring die hij nooit zal vergeten.

Ondertussen is Loes helemaal niet naar beneden gegaan. Ze staat met knikkende knieën stilletjes aan de andere kant van de deur. Haar hart klopt nog steeds als een gek in haar borst. Ook voelt ze de warme gloed tussen haar benen. Ze kijkt naar het kruis van haar donkere capribroek en ziet een vochtige plek bij haar kruis. Ze doet de knoop van haar broek los en laat haar hand, gehuld in de handschoen, tussen haar benen glijden. Ze is zeiknat. Snel haalt ze haar hand weer uit haar broek en ziet het nitril glinsteren van het vocht. Dit heeft ze al jaren niet meer gehad; de laatste keer dat ze zo opgewonden was, moet minstens 15 jaar geleden zijn geweest.

Ze moet steeds denken dat Ruben 'Soof' kreunde in plaats van haar naam. Ook had hij het over 'geile handschoenen'. Wat kan er opwindend zijn aan handschoenen? Klinischer kan niet, alsof je bij de dokter bent. Zou wel verklaren waarom ze bij haar thuis zo snel door de nitril handschoenen heen gaat, plus de gele huishoudhandschoenen die ze een paar jaar geleden had voor de afwas. Die vond ze eens terug, waarbij de vingers helemaal aan elkaar geplakt zaten.

Maar waarom noemt hij Soof bij haar naam? Zou hij wel eens haar haar denken? Dat moet wel, anders kreun je dat niet tijdens zo'n intiem moment.

Ze wacht tot ze Ruben de douche hoort uitdoen. Dan zal ze naar binnen stappen, hem opnieuw verrassen en confronteren. De stoute schoenen heeft ze toch al aan.

Loes staat aan de andere kant van de badkamerdeur, haar hart bonzend in haar borst. Ze heeft zojuist Ruben horen kreunen en een naam horen noemen die haar verrast en verward laat voelen. Waarom zou hij haar dochter noemen tijdens een intiem moment? Ze voelt een mengeling van nieuwsgierigheid en lichte jaloezie.
Ze wacht geduldig tot ze het geluid van de douche hoort stoppen. Met vastberadenheid neemt ze een beslissing en stapt de badkamer binnen, vastbesloten om antwoorden te vinden.
Ruben staat in het midden van de badkamer, zijn lichaam nog nat van de douche terwijl hij zich afdroogt.

Loes doet de badkamerdeur geruisloos open en nadert hem van achter zonder dat hij het door heeft. Haar ogen scannen zijn lichaam, van zijn brede schouders tot zijn stevige billen. Haar rechterhand gehuld in blauw nitril reikt om hem heen en grijpt zijn piemel stevig vast. Voor de tweede keer op de dag wordt Ruben totaal verrast door zijn schoonmoeder. Verschrikt kijkt hij op.
Met haar linkerhand pakt ze zijn tepel en knijpt ze zachtjes. Het nitril om haar vingers prikkelt zijn tepel. Ruben kreunt zachtjes, een mengeling van pijn en plezier.



 "Dat is de tweede keer dat je je laat overrompelen", fluistert Loes in Rubens oor.

Ruben probeert te ontsnappen aan haar greep, maar Loes houdt hem stevig vast. Haar vingers knijpen in zijn tepel, dwingen hem om de waarheid te vertellen. Met één hand om zijn piemel en de andere hand aan zijn tepel dirigeert ze hem richting de wastafel.



 Hij opent zijn ogen en kijkt in de spiegel voor hem, waar hij hun weerspiegeling ziet. Loes, een rijpe, oudere vrouw met lichtblauwe handschoenen, dominant en sensueel, staat achter hem en heeft hem in haar greep. Zwoel kruisen hun blikken elkaar in de spiegel terwijl hij daar staat, onderworpen en opgewonden.

Loes' ogen smullen van het zicht voor haar. "Het gevoel van een handschoen om je piemel maakt je opgewonden, toch? Wat is het dat je zo aantrekt? Ze lacht zachtjes; haar stem is sensueel en diep. "Maar je hebt nog niet alles verteld, heb je wel?" Ze houdt even op met masturberen en hij kreunt ongeduldig. "Ik wil antwoorden, Ruben. Waarom Soof? En waar zijn mijn gele afwashandschoenen?" Ze pakt zijn balzak stevig beet, waardoor hij een korte, gesmoorde kreun slaakt.

"Ja-a... ik heb een fetisj," stamelt Ruben uiteindelijk. "Al jaren word ik opgewonden van handschoenen. Latex, nitril, rubber... het maakt niet uit. Het gevoel van het gladde materiaal tegen mijn huid, het is alsof ik in een andere wereld ben."
Loes kijkt naar beneden en ziet zijn piemel compleet stijf in haar hand liggen. Ze glimlacht, een ondeugende glinstering in haar ogen. Ze weet dat hij de waarheid spreekt. Ze geniet van zijn geile bekentenis, van het gevoel van macht dat het haar geeft.



 Ze krijgt het opnieuw warm en voelt de warmte ook opnieuw naar haar kruis vloeien.

Loes kijkt Ruben opnieuw diep in de ogen terwijl ze nog steeds voor de spiegel staan; haar lippen glimmen van de lippenstift. "En die gele huishoudhandschoenen?" vraagt ze, haar stem zacht en vol belofte. "Heb je die ook gebruikt?"



Hij opent zijn mond om te spreken, maar geen woorden komen eruit. In plaats daarvan zucht hij diep en laat hij zijn hoofd achterover leunen tegen haar schouder. "Ik heb ze..." Hij zucht opnieuw en zijn lichaam trilt lichtjes. "Ik heb ze misbruikt, Loes. Ik kon het niet helpen. Ze lagen in het keukenkastje en ik kon niet weerstaan. Ik heb ze gedragen en...

Loes glimlacht geheimzinnig. "En hoe voelde dat dan?" vraagt ze, haar ogen fonkelend van nieuwsgierigheid.



 Ruben slikt, zijn keel is droog.  "Het was... intens," bekent hij, zijn stem bijna een kreun. "Het rubber, de structuur, de ribbeltjes die je voelt als het mijn pik raakt... ik kon niet stoppen. Ik ben er meerdere keren in klaargekomen, het was zo fucking lekker."
Loes is verrast en lichtjes boos, maar op een rare manier opgewonden. Ze heeft nooit gedacht dat iemand zo opgewonden zou kunnen raken van iets zo klinisch als handschoenen. "Je hebt ze teruggelegd zonder ze schoon te maken?" Haar stem is een mengeling van verbazing en afkeuring.

Loes begint langzaam met zijn piemel te spelen, haar wijs- en middelvinger gehuld in nitril glijden over zijn stijve lid, terwijl ze met de rest van haar vingers een stevige grip op zijn piemel blijft houden. 
 Hij schokt terwijl ze haar hand weer aan het werk zet; zijn stijve penis glijdt in en uit over haar handschoen.

"En zijn er nog meer geheimen die ik moet weten? Je kan het maar beter vertellen, ik kom er toch wel achter." Zegt Loes op een dominante toon.
Ruben knikt schaapachtig. Hij probeert te ontsnappen aan haar blik, maar Loes laat niet los. Ze blijft hem vastgrijpen; haar vingers knijpen en strelen tegelijkertijd.
"Panty's," fluistert hij uiteindelijk. "En panty's, nylon kousen, strings van kant, mooie leren laarzen. Ik... ik heb een zwak voor dat soort dingen."
Loes' ogen verbreden zich, haar pupillen verwijden zich van verrassing en opwinding. "En heb je ooit..." Ze laat de zin onafgemaakt, maar haar blik is dwingend, doorborend, en Ruben voelt zich blootgesteld, maar ook opgewonden. Hij weet dat hij niet kan liegen, niet nu, niet onder haar intensieve blik.

"J-ja," stamelt Ruben, zijn stem trillend van zenuwen en opwinding. "Ik heb... ik heb een paar keer afgetrokken op je laarzen, zwarte en bruine. Ik kon het niet helpen. Ze zijn zo mooi, zo verleidelijk, de geur van het leer, het gevoel van leer tegen mijn eikel." Zijn gezicht kleurt rood, maar hij voelt ook een golf van plezier door zijn lichaam gaan nu hij zijn diepste geheim heeft gedeeld.

Loes voelt een mengeling van emoties. Eerst is er boosheid, een flikker van woede dat hij haar spullen heeft gebruikt zonder toestemming. Maar die boosheid verandert snel in opwinding, in een gevoel van macht. Hij is eerlijk, brutaal eerlijk, en dat verdient een beloning.

Ze besluit hem te belonen voor zijn oprechtheid, voor zijn moed om zijn geheim te delen. Maar eerst wil ze hem laten zweten. Ze is nog steeds boos. Ze begint hem sneller af te trekken; haar handschoenen glijden sneller over zijn piemel, op en neer, in een ritmisch patroon. 

Ruben kreunt, zijn ogen gesloten van genot. Loes' handschoenen voelen zo goed aan op zijn gevoelige huid. Hij had nooit gedacht dat hij zijn diepste geheimen zou delen, maar Loes' aanwezigheid is zo krachtig en sensueel dat hij niet kan weerstaan. Hij voelt haar vingers, bedekt met het gladde nitril, over zijn stijve kop glijden, zijn voorhuid terugtrekken en weer loslaten, een ritme dat hem gek maakt.

Hij voelt hoe zijn piemel trilt, hoe zijn balzak strak wordt. Het gevoel van de handschoenen, het geluid van het plastic tegen zijn huid, het almaar voortdurende ritme, het almaar opbouwen van zijn orgasme. Hij voelt hoe zijn lichaam trilt, hoe zijn adem versnelt, hoe zijn hart slaat als een trommel.

Loes ziet hoe hij reageert, hoe zijn lichaam trilt onder haar aanraking. Ze voelt de macht, de controle, en het maakt haar nat. Ze voelt hoe haar kutje vochtig wordt, hoe haar slipje nat wordt van haar eigen opwinding. Ze weet dat hij binnenkort zal komen, dat hij zijn vocht over haar handschoenen zal spuiten, en dat maakt haar nog meer opgewonden.



Terwijl ze hem aftrekt, voelt Loes zijn lichaam gespannen worden. Zijn ademhaling versnelt en ze weet dat hij dicht bij zijn hoogtepunt is. Maar net voor hij klaarkomt, stopt ze plotseling. Ze trekt haar handen weg en fluistert  "Is dit alles?" vraagt ze, haar stem zacht en dreigend. "Of heb je nog iets te biechten?"

Hij krijgt een schok, waardoor hij kreunt van teleurstelling. Zijn orgasme is verpest; zijn vocht druppelt uit zijn piemel op de badmat. Hij zwijgt, zijn gezicht vol van twijfel en verlangen. Ze wacht, haar ogen boren in de zijne, haar handschoenen klaar om weer in actie te komen. De spanning is voelbaar, de lucht dik van verwachting. Wat zal hij doen? Zal hij ook zijn diepste fantasie opbiechten dat hij graag haar andere dochter keihard wil neuken? De keuze is aan hem, en de tijd lijkt stil te staan terwijl ze wacht op zijn antwoord.
Ruben opent zijn ogen, verward en opgewonden tegelijkertijd. "Ik... ik denk dat ik alles heb verteld."
 
"Denk je dat?" fluistert ze. "Je hebt mijn dochter genoemd. Wat heb je met haar te maken?"


Ruben slikt. Hij weet dat hij geen keus heeft. "Soof... ze is zo mooi, zo verleidelijk. Ik heb haar altijd al geil gevonden. Haar lichaam, haar uitstraling...

Loes' ogen glinsteren van een nieuwe opwinding. "En wat zou je met haar willen doen?"
Rubens ademhaling versnelt. "Ik wil dat ze me domineert. Dat ze me laat voelen wie de baas is, zoals jij nu bij mij ook doet... En ik zou haar willen zien in... in van die kanten strings die ze altijd draagt en..."
Loes ontbreekt hem, kijkt verbaasd en vraagt: "Hoe weet je dat Soof zulke strings draagt?"

Ruben glimlacht en zegt: "Ik ben in het verleden wel eens door haar kledingkast en wasmand gegaan. Ik heb haar strings gepakt en me daar ook op afgetrokken."

Loes trekt haar neus op en zegt: "Ik vind het walgelijk, maar ik ben niet verbaasd nu ik weet dat je ook op mijn laarzen klaarkomt."

Ruben lacht en zegt: "Ja, ik hou van het gevoel van die kant. Het maakt me helemaal wild, denkend dat Soof haar kutje tegen de kant aan schuurt. Ik ben zo benieuwd naar haar geur."

Loes schudt haar hoofd en zegt: "Je bent echt een viezerik, Ruben. Maar ik moet toegeven, Soof draagt vaak wel erg sexy ondergoed."

Ruben begint meteen te glunderen.  Loes' ogen staan wijd open van verbazing en opwinding. Ze had nooit verwacht dat Ruben zulke gedachten had over haar dochter. "Dus je hebt gefantaseerd over Soof..." Ze laat hem weer even genieten; zijn penis glijdt in een langzaam ritme in en uit haar hand. "En wat zou ze volgens jou nog meer moeten dragen, Ruben?" Ze knijpt zachtjes in zijn tepel en voelt hoe zijn hele lichaam trilt onder haar aanraking.

"Ze... ze zou..." Hij kreunt, zijn lichaam is op het randje. "Ze zou dus kanten ondergoed dragen, en nylon kousen, en een leren of latex pakje..." Hij ademt diep in, zijn vuisten gebald tegen het badkamermeubel, "en ja, ze zou laarzen dragen, hoge laarzen, net als jij, Loes." Hij opent zijn ogen en kijkt in de spiegel; hun blikken ontmoeten elkaar. "Vergeef me, ik kan het niet helpen. Het is een diepgewortelde fantasie."

Loes glimlacht, vol begrip en opwinding. Ze weet dat hij de waarheid spreekt, dat hij volledig open is tegen haar. Ze heeft alle antwoorden die ze nodig heeft en nu is het tijd om hem te belonen.

Loes voelt dat Ruben nu klaar is om zijn lading te blazen. Hij staat voor haar, zijn aderen puilen uit zijn nek, zijn gezicht is rood en zweet druppelt van zijn voorhoofd. Zijn piemel stokt harder en trilt in haar handschoenen. Hij is nu bijna klaar. Ze weet het, en ze houdt het. De handschoenen glijden gemakkelijk op en neer over zijn nog natte piemel. Zijn voorhuid trekt strak terug bij elke beweging.

Loes leunt naar voren; haar volle lippen raken bijna zijn oor. Haar warme adem verhit zijn huid nog meer. Hij kan haar geur ruiken, een mix van haar zoete parfum en de geur van de handschoenen die ze draagt. "Je weet wat me opwindt?" fluistert ze zachtjes, haar stem laag en sexy.

Ruben schudt zijn hoofd; hij kan niet eens praten. Hij is zo dicht bij zijn orgasme dat hij zich nauwelijks kan concentreren op wat ze zegt.

Loes glimlacht en trekt hem nog dichter bij haar; haar hand beweegt sneller, zijn stok trilt. "Soof heeft ook een mooi lichtgroene kanten string die zo goed als doorzichtig is," fluistert ze. "Als ze die aan heeft, kan je zo goed haar kale poesje zien."

Ze voelt zijn lichaam verstijven, zijn adem stopt bijna. Ze weet dat deze gedachte hem over de rand duwt.

Ruben stoot een diepe, lage kreun uit; zijn hele lichaam spant zich aan. "Ja, ja," roept hij, zijn stem bevend. Loes voelt zijn warme lading tegen haar handschoenen. Met dikke stralen komt hij klaar; zijn vocht spuit tegen de spiegel. Zijn lichaam trilt van het intense orgasme.

Loes glimlacht, haar ogen schitteren van opwinding. Ze is tevreden met haar werk en blij dat ze handschoenen aanheeft. Dit is precies de reden waarom ze ze draagt: ze houdt ervan dat haar tere handen schoon en proper blijven, zonder het plakkerige, vieze vocht van Ruben op te vangen. 

Zachtjes blijft ze hem aftrekken; haar handen glijden soepel over zijn natte, glinsterende kop. Met een laatste, krachtige beweging trekt ze hem leeg, zijn lichaam bevend van het intense genot. Ze kijkt naar beneden en ziet hoe zijn dikke, doorzichtige vloeistof van de handschoenen afdruppelt op de grond, veilig zonder haar handen vuil te maken.

"Dat voelde geweldig," zucht Ruben, zijn stem bevend van de intense bevrediging. Loes glimlacht nog breder, trots op haar vaardigheden en het feit dat ze hem zo diep kan bevredigen. Ze weet dat hij met zijn jonge lichaam meerdere keren achter elkaar kan klaarkomen, maar voor nu is drie keer wel genoeg. Bij Soof mag hij hem nog vaker laten klaarkomen als ze dat wil.

"Bedankt, Loes," zegt hij zachtjes, zijn adem nog steeds onregelmatig. "Je weet precies wat ik nodig had. Ik ben zo blij dat ik dit eindelijk tegen iemand heb kunnen vertellen"

Loes lacht. "Ik doe dit met plezier, Ruben. Ik geniet ervan om jou te bevredigen om zo aan je voorgeschreven ejaculaties te helpen."

"Ik ga Soof vertellen over jouw fantasieën. Ze zal je helpen om je leeg te melken, zoals je altijd al wilde."

Ruben krijgt een glimlach op zijn gezicht; zijn pik wordt alweer hard bij het denken aan Soof. "Oh ja, dat klinkt perfect," zegt hij, zijn adem al versneld.

Loes gaat verder: "Ik vertel haar over je fetisj voor handschoenen. Hoe je dol wordt op het gevoel van latex, rubber en nitril op je huid."

Rubens ogen worden groter. "Ik vertel haar over je liefde voor panty's, nylon kousen en al dat lekkere materiaal. Hoe je dol wordt op een vrouw in leren laarzen, een vrouw in leren of latex body of een ander geil pakje.

Ruben kan zijn opwinding niet verbergen; zijn adem wordt zwaarder. "Oh ja, vertel haar alles. Ik wil dat ze weet dat ik haar wil neuken." Smeekt Ruben bijna.

Loes lacht roekeloos: "Geen zorgen, Ruben. Soof zal je helpen. Ze zal eerst vreemd opkijken van je fetisjen, maar uiteindelijk kan je al je fantasieën laten uitleven. Ze draagt al graag uitdagende kleding zoals nylon kousen, korte rokjes en broekpakken, dat weet je. Ik denk dat het haar wel opwindt om zich zo voor jou te kleden en de controle te pakken, en je dan ook nog te helpen met je dagelijkse ejaculaties."

Ruben glimlacht nerveus; zijn pik wordt weer hard bij het denken aan Soof in al die sexy kleding. "Je weet niet hoe lang ik hierop heb gewacht," fluistert hij, zijn stem vol verlangen.

Loes buigt zich voorover, haar volle borsten bijna uit haar blouse springend. "Oh, ik weet het wel, Ruben. En Soof ook. Ze wacht al op dit moment, klaar om je te plezieren. Ze wil je zien beven van opwinding, je zien smachten naar haar natte kut. Ze wil jou laten zien hoe diep je in haar kan komen, hoe hard je haar kan vullen met je dikke lul."

Rubens adem versnelt. "Ik kan niet wachten," zucht hij, zijn gedachten gevuld met beelden van Soof in nylon kousen, haar handen bedekt met latex handschoenen, haar mond vol met zijn harde lul.

Loes glimlacht, tevreden met zijn reactie. 

Met een ruk trekt ze haar blauwe nitril handschoenen uit. Het nitril knappend laat Ruben opnieuw sidderen, waarna Loes de handschoen voor Ruben in de wasbak gooit. Ze loopt de badkamer uit, draait zich nog één keer om en zegt met een knipoog: 

"Geduld, Ruben."