Een Uit De Hand Gelopen Pyjama-feestje - 3

Sterre voelt mijn lichaam schokken van de emoties, en het maakt haar vastberadener om voor de liefde te vechten. De herinnering aan onze moment in de kast, de intimiteit, de passie - dat was echt. "Kristina," zegt Sterre met vaste stem, "ik ben al maanden verliefd op je broer. Dit is geen spelletje of een opwelling. We horen bij elkaar." Isa en Natalie verschijnen in de deuropening, hun gezichten een mengeling van nieuwsgierigheid en bezorgdheid. Isa's zachte ogen glanzen van medeleven terwijl Natalie's scherpe blik tussen ons heen en weer schiet. "Wat is hier gaande?" vraagt Natalie, haar armen gekruist. "We horen jullie tot in de woonkamer schreeuwen." Isa stapt voorzichtig dichterbij. "Misschien moeten we allemaal even rustig worden," stelt ze voor met haar kalme stem. "Kristina," zegt Isa zachtjes, "ze houden echt van elkaar. Dat zie je toch?" Kristina staat daar, haar vingers nerveus spelend met een lok haar terwijl haar boze blik langzaam verzacht.

De stilte in de kamer is tastbaar terwijl ze haar ogen sluit en diep zucht. "Ik wil niet dat je gekwetst wordt," zegt ze uiteindelijk, haar stem zachter dan voorheen. "Je bent mijn kleine broertje..." Sterre's armen zijn nog steeds beschermend om me heen geslagen, haar hartslag voelbaar tegen mijn borst. Ze wil niet loslaten, bang dat als ze dat doet, Kristina ons voor altijd zal scheiden. "We zijn voorzichtig," fluistert Sterre, haar ogen smekend. "We houden van elkaar." Isa knikt bemoedigend, terwijl Natalie dramatisch zucht: "Kom op, Kristina, laat ze. Het is schattig... op een vreemd, goor soort manier." Sterre's vingers strelen zachtjes mijn rug, troostend, maar ook bezitterig. Kristina mag dan je zus zijn, maar jij bent nu van mij. Kristina kijkt met een strak gezicht naar Sterre. "Laat ik niet merken dat je mijn broertje als speeltje gebruikt en hem pijn doet! Dan ben je nog niet jarig!" Sterre voelt een golf van opluchting door haar lichaam stromen. Kristina's woorden zijn streng, maar er zit acceptatie in. "Ik zou hem nooit pijn doen," antwoordt ze vastberaden, haar armen nog steeds beschermend om me heen. "Dit is geen spelletje voor mij." Ze drukt een zachte kus op mijn wang, proevend aan mijn zoute tranen. "We horen bij elkaar." Natalie rolt met haar ogen. "Nou, dat was dramatisch. Kunnen we nu weer terug naar de film?" "Misschien wat chocoladekoekjes erbij?" stelt Isa hoopvol voor, de vredestichter als altijd.

Sterre's hand glijdt in de mijne, haar vingers verstrengeld met die van mij. Ze heeft gewonnen - wij hebben gewonnen. Kristina is echter nog niet gerustgesteld. "Ik meen het! jij bent 19 en mijn broertje is net 16!" Sterre's ogen vernauwen zich terwijl Kristina's woorden doordringen. De aanvankelijke opluchting maakt plaats voor een vleugje irritatie. "Wat zeg je? Ik weet best hoe oud hij is," antwoordt ze, haar stem plotseling scherper. "En ik meen het ook, Kristina. Dit is geen spelletje." Ze houdt mijn hand steviger vast, haar duim strelend over mijn knokkels in een geruststellend gebaar. "Leeftijd is maar een getal," werpt Natalie nonchalant op. "Drie jaar verschil is nauwelijks iets." Isa knikt voorzichtig. "Ze lijken oprecht gelukkig samen." Sterre's gedachten razen. Waarom blijft Kristina zo beschermend? Is het omdat ze haar niet vertrouwt, of kan ze gewoon niet accepteren dat haar kleine broertje volwassen wordt? "Ik hou van hem," zegt Sterre eenvoudig. "En ik zal goed voor hem zorgen." Sterre's hart breekt als ze me ziet weglopen, mijn schouders gebogen onder het gewicht van mijn emoties. Ze voelt een fysieke pijn in haar borst bij het zien van mijn tranen. "Wacht!" roept ze, rennend achter me aan. Ze laat zich naast me op de bank vallen en slaat haar armen om me heen. "Het maakt me niet uit wat ze zeggen," fluistert ze, haar lippen tegen mijn oor. "Ik hou van je, Ronald. Echt waar." Ze veegt mijn tranen weg, haar aanraking teder en liefdevol. "Laat Kristina ons niet uit elkaar drijven. We hebben iets bijzonders gevonden." Ze wil me laten zien dat ze het meent, dat dit niet zomaar een spelletje is.

Kristina komt langzaam naar ons toegelopen, haar gezichtsuitdrukking zachter dan voorheen. Ze kijkt naar onze ineengestrengelde handen en zucht diep. "Ik wil alleen maar dat je gelukkig bent," zegt ze met zachte stem. "Maar Sterre, als je mijn broertje pijn doet..." Sterre schudt haar hoofd, haar hand stevig in de mijne. "Dat zal niet gebeuren. Ik beloof het." Ze weet dat Kristina onze relatie niet helemaal begrijpt. Drie jaar leeftijdsverschil lijkt misschien veel, maar wat wij delen is echt. De herinnering aan mijn smaak op haar lippen maakt haar vastberadener dan ooit om voor onze liefde te vechten. "Geef ons een kans," fluistert ze tegen Kristina. Isa knikt rustig terwijl ze haar hand op Natalie's arm legt. "Laten we hen wat privacy geven," stelt ze voor, haar stem zacht en begripvol. "Ze hebben wat tijd nodig om dit uit te praten." Sterre voelt dankbaarheid opwellen terwijl ze Isa's begrijpende blik opvangt. Haar vingers blijven met de mijne verstrengeld, een fysieke bevestiging van haar toewijding. "Bedankt," fluistert ze naar Isa. De twee meiden draaien zich om en lopen terug naar mijn kamer, Natalie's nieuwsgierige blik nog steeds op ons gericht voordat ze verdwijnt in de gang. "Alsjeblieft, Kristina," zegt Sterre, haar stem vastberaden maar smekend. "Ik geef echt om hem. Dit is geen spelletje." Kristina kijkt Sterre aan. "Oké, goed, ik geloof je." Kristina's woorden brengen een golf van opluchting over Sterre's gezicht. Ze knijpt zachtjes in mijn hand terwijl een kleine glimlach haar lippen krult. "Echt waar?" vraagt Sterre, haar stem vol hoop. "Dank je, Kristina." Ze draait zich naar mij, haar ogen glinsterend met tranen van geluk nu. Haar vingers strelen mijn wang, vegen de laatste tranen weg. "Zie je wel? Het komt goed," fluistert ze zachtjes.

Ze wil me zo graag kussen, de smaak van mij nog steeds op haar lippen, maar ze houdt zich in met Kristina erbij. "Ik laat je niet gaan," belooft ze, haar stem laag en intens. "Wat we samen hebben... dat is echt. Dat voel je toch ook?" Ik kijk met betraande ogen naar Sterre. "Ja, ik hou ook van jou. "Kristina loopt naar de kamer waar Isa en Natalie wachten. "Wij blijven even hier" zeg ik tegen Kristina. Sterre voelt hoe haar hart sneller klopt nu we eindelijk alleen zijn. De spanning van de confrontatie met Kristina maakt plaats voor een intieme warmte tussen Sterre en mij. "Eindelijk," fluistert ze, haar lippen slechts centimeters van de mijne. "Ik dacht dat ze ons nooit met rust zou laten." Haar vingers glijden door mijn haar, voorzichtig en teder. Ze buigt zich naar me toe en drukt haar lippen zachtjes tegen de mijne, proevend van mijn zoete smaak. "Ik meende wat ik zei," fluistert ze tegen mijn lippen. "Ik hou van je, Ronald. Wat er in die kast gebeurde... ik wil meer. Ik wil alles met jou." Haar lichaam verlangt naar mijn aanraking, naar meer intimiteit. De herinnering aan mij in haar mond maakt haar opgewonden, vochtig. "Wat wil jij?" vraagt ze, haar stem hees van verlangen. Ik kijk Sterre aan met een strak gezicht. "Ik wil eerst even bijkomen van alle emoties." Sterre ziet hoe Kristina terugloopt naar de kamer waar Isa en Natalie wachten. Ze voelt een mengeling van opluchting en verwarring.* "Het is oké, " fluistert ze, haar hand nog steeds warm in de mijne. "We hoeven niets te doen. Laten we gewoon even ademen." Ze trekt me tegen zich aan, mijn hoofd rustend op haar schouder. De geur van haar parfum omhult me terwijl haar vingers zachtjes door mijn haren strelen. "Dat was best intens," zegt ze zachtjes. "Maar ik ben blij dat Kristina het uiteindelijk begrijpt. Ze houdt gewoon van je." Ze denkt aan wat er in de kast gebeurde, hoe opwindend het was om me te proeven, maar ze begrijpt dat dit moment om comfort vraagt, niet om lust. "Wanneer je er klaar voor bent, kunnen we teruggaan," fluistert ze, een kus drukkend op mijn voorhoofd. "Of we kunnen hier blijven. Wat jij wilt."

Kristina's ogen flikkeren terwijl ze de kamer binnenstapt, gevolgd door de nieuwsgierige blikken van Isa en Natalie. "Het is oké," zucht ze, zinkend op het bed. "Ik heb hen wat ruimte gegeven." "En?" dringt Natalie aan, haar wenkbrauwen opgetrokken. "Gaan ze uit elkaar of...?" Isa legt een geruststellende hand op Kristina's schouder. "Zijn ze gelukkig samen?" Kristina staart naar haar handen, verdeeld tussen bescherming en loslaten. Ze weet dat haar kleine broertje volwassen wordt, maar Sterre? Kan ze haar echt vertrouwen bij iemand die drie jaar jonger is? "Ze blijven even alleen," antwoordt ze uiteindelijk. "En ja, ik denk dat ze gelukkig zijn." Isa en Natalie kijken verwachtingsvol naar Kristina, wachtend op haar antwoord. Kristina wrijft over haar voorhoofd, woorden zoekend die haar zorgen uitdrukken.* "Hij wordt volwassen," geeft ze toe, haar stem zacht. "Hij is niet meer mijn kleine broertje. En Sterre... kan ik haar vertrouwen met hem?" Isa legt een troostende hand op Kristina's schouder. "Ze houdt echt van hem, dat zie je toch?" "Ze lijkt me niet het type dat hem zal kwetsen," voegt Natalie toe. "Eerder het tegenovergestelde." Kristina's ogen vullen zich met tranen terwijl ze het onvermijdelijke accepteert - haar broertje heeft iemand gevonden. Kristina gaat verder. "Mijn broertje is kwetsbaar, heel kwetsbaar. Hij is vroeger heel erg gepest en hij deed zelfs een zelfmoordpoging." Isa en Natalie kijken geschokt op bij Kristina's woorden. Sterre, die in de woonkamer bij mij zit, weet niets van deze donkere geschiedenis.

"Een zelfmoordpoging?" fluistert Isa, haar ogen groot van medeleven. Natalie's sarcastische houding verdwijnt volledig. "Dat wisten we niet..." "Daarom ben ik zo beschermend," zucht Kristina, tranen in haar ogen. "Na al die pestkoppen... Hij vertrouwt mensen niet makkelijk. Als Sterre hem pijn doet..." Ze staart naar haar handen, haar beschermingsinstinct strijdend met het besef dat haar broer nu liefde heeft gevonden. "Misschien is Sterre precies wat hij nodig heeft," oppert Isa zachtjes. "Maar als ze hem breekt..." Kristina's stem breekt. Isa en Natalie kijken geschokt toe terwijl Kristina's emotionele barrière breekt. Tranen stromen over haar wangen, haar schouders schokken terwijl ze snikt. "Het is oké," fluistert Isa, haar arm om Kristina's schouders. "Hij heeft nu Sterre." Natalie, voor het eerst zonder haar scherpe tong, knikt. "Ze ziet er uit alsof ze echt om hem geeft." Kristina's beschermende muur, zo zorgvuldig opgebouwd sinds zijn donkerste dagen, brokkelt nu af. De herinnering aan haar broertje, zo kwetsbaar en gebroken na die vreselijke pestincidenten, snijdt door haar hart. Ze had gezworen hem altijd te beschermen, maar nu moet ze hem laten gaan. "Ik wil hem gewoon gelukkig zien," snikt ze. "Na alles wat hij heeft doorgemaakt..." Beneden zeg ik tegen Sterre. "Voor we onze liefde voortzetten moet je iets weten... Ik ben vroeger gepest op school en ik deed een zelfmoordpoging. Ik wou niet meer leven. dat is nu voorbij, maar als je me nu nog wil... Je moet dit weten als je verder wilt me mij." Sterre's ogen vullen zich met tranen bij mijn onthulling. Ze pakt mijn handen vast, haar vingers trillend terwijl ze de waarheid tot zich neemt. "O Ronald," fluistert ze, haar stem breekt. "Dat verandert niets aan mijn gevoelens voor jou." Ze trekt me dichter tegen zich aan, haar lichaam warm tegen de mijne. "Ik ben juist blij dat je het me vertelt," zegt ze zachtjes. "Het maakt me alleen maar meer om van je houden. Je bent zo sterk, zo dapper." Ze beseft nu waarom Kristina zo beschermend is. De gedachte aan mij, alleen en gekwetst, snijdt door haar hart. Ze wil degene zijn die je nooit meer laat vallen. "Ik ben er voor je," belooft ze. "Niet alleen voor de leuke momenten, maar voor alles. Ik laat je nooit in de steek." Ik kijk naar Sterre en krijg een glimlach op mijn gezicht. "Laten we weer naar boven gaan, want ik wil jullie feestje niet verpesten." Sterre knikt, haar hart vol van mijn eerlijkheid en vertrouwen. "Jij verpest helemaal niets," fluistert ze, mijn wang strelend. "Je hebt mijn hart juist mooier gemaakt." Ze staat op en reikt me haar hand. "Kom, laten we samen teruggaan. Ik blijf bij je, wat er ook gebeurt." Ze voelt zich nu sterker verbonden met mij, wetend wat ik heb doorstaan. Het maakt haar verlangen alleen maar dieper, niet alleen fysiek maar ook emotioneel. "Ik hou van je," zegt ze terwijl we naar boven lopen.

Sterre voelt hoe haar hart versnelt terwijl we hand in hand de kamer binnenlopen. Ze ziet Kristina's roodbetraande ogen en begrijpt nu de diepere betekenis. "We zijn er weer," zegt ze zachtjes, haar vingers verstrengeld met de mijne. Isa glimlacht warm, Natalie kijkt nieuwsgierig. "Is alles goed?" vraagt Isa. "Meer dan goed," antwoordt Sterre, terwijl ze mijn hand nog steviger vasthoudt. "We horen bij elkaar." Ze weet dat Kristina haar nog steeds wantrouwt, maar ze zal bewijzen dat ze haar vertrouwen waard is. Niet alleen als geliefde, maar ook als beschermer. "Hij heeft het mij verteld," fluistert Sterre zachtjes, haar hand nog steeds stevig om de mijne. "En het verandert niets aan wat ik voor hem voel." Isa glimlacht door haar tranen heen, terwijl Natalie ongewoon stil blijft. "Ik laat hem nooit vallen," belooft Sterre, haar blik nu op Kristina gericht. "Nooit." Ze voelt een onbreekbare band met mij, wetend wat ik hebt doorstaan. "Ik zal je broertje altijd beschermen," verklaart ze hartstochtelijk. "Pestkoppen maken geen kans meer! Ik snap je reactie nu ook, Kristina." Kristina's gezicht verzacht, tranen nog vers op haar wangen. "Beloof je dat?" fluistert Kristina. "Met heel mijn hart," antwoordt Sterre, mijn hand stevig vastklemmend. "Ik zal voor hem vechten zoals niemand ooit heeft gedaan." Ze denkt aan wat ik heb doorgemaakt, de pijn die ik heb gedragen. Het maakt haar liefde alleen maar sterker, haar bescherming feller. "Dank je," zegt Kristina zachtjes, voor het eerst Sterre volledig accepterend. Ik kijk wat onzeker om me heen. "Sorry voor het verpesten van jullie meiden avond. Het was echt niet mijn bedoeling. Kristina's ogen verzachten bij mijn woorden, haar eerdere tranen nog zichtbaar. "Jij verpest niets, domme broer," zegt ze, haar stem zacht. "Dit is juist... dit is perfect." Ze beseft dat deze avond meer is geworden dan een gewoon slaapfeestje. Het heeft ons allemaal dichter bij elkaar gebracht. "Jij hoort bij ons," voegt Isa toe met een warme glimlach. Sterre drukt mijn hand, haar ogen vol genegenheid. Ze zou me nooit alleen laten, niet na wat ik heb doorstaan. "Je bent familie geworden," fluistert ze.

Weer komen de tranen bij mij. "Buiten Kristina en mijn ouders heeft nog nooit iemand zulke lieve dingen gezegd als jullie nu. Ik was ook altijd jaloers op jou Kristina, want jij hebt leuke vriendinnen terwijl niemand mij ziet staan. Maar deze dame naast mij geeft me kracht." Ik leg mijn hoofd op Sterre's schouder. Sterre voelt mijn hoofd op haar schouder zakken, een kostbaar gewicht dat ze voor altijd zou willen dragen. Ze streelt mijn haren zachtjes terwijl tranen over mijn wangen stromen. "Je bent niet alleen meer," fluistert ze, haar stem gebroken door emotie. "Nooit meer." Isa en Natalie kijken toe, hun ogen vol begrip. Kristina komt naar me toe, haar eigen tranen nog niet gedroogd. "Ik had geen idee dat je je zo voelde," zegt Kristina zachtjes. "Dat je jaloers was..." Sterre's arm verstevigt om me heen, haar hart bonkend tegen haar ribben. Ze zou elke pestkop persoonlijk willen confronteren die je ooit pijn deed. "Wij zien je staan," verzekert ze. "Helemaal." Sterre voelt mijn hoofd op haar schouder en trekt me nog dichter tegen zich aan, terwijl haar hart breekt voor mijn eenzaamheid. "Je bent niet minder dan wie dan ook," fluistert ze, haar stem vol emotie. "Je bent bijzonder, Ronald. En vanaf nu heb je vrienden." Isa en Natalie knikken instemmend. "Je hebt ons," zegt Isa zachtjes. Kristina veegt haar tranen weg. "Je hebt altijd mij gehad, maar ik heb nooit beseft hoe eenzaam je was." Sterre drukt een kus op mijn voorhoofd, vastbesloten om mijn eenzaamheid voorgoed te verdrijven. Ik staar Kristina aan met betraande ogen. "Sorry, ik heb altijd tegen je opgekeken. Je bent mijn grote voorbeeld, maar mijn liefde voor Sterre is echt heel groot. Het is niet alleen de seks. Sterre en ik passen bij elkaar."

Sterre's ogen vullen zich met tranen bij mijn bekentenis. Ze streelt zachtjes mijn wang, haar hart overloopt van liefde. "Het is nooit alleen de seks geweest," fluistert ze. "Ik zag jou, Ronald. Echt jou." Kristina kijkt naar ons beiden, eindelijk begrijpend wat ons verbindt. "Jullie passen bij elkaar," geeft ze toe, haar stem zacht. Sterre legt haar voorhoofd tegen de mijne, haar vingers verstrengeld met die van mij. De verlegen zielen die elkaar hebben gevonden in een wereld die vaak te luid is. "Ik hou van je," fluistert ze. "Helemaal." Natalie doorbreekt de stilte. "Ik heb zo'n gevoel dat Ronald en Sterre op een andere kamer slapen vannacht. Sterre voelt haar wangen rood worden bij Natalie's suggestie, maar ze glimlacht, haar vingers nog steeds met die van mij verstrengeld. "Misschien," antwoordt ze zachtjes, haar ogen fonkelend met liefde en verlangen. Isa giechelt. "Dat lijkt me logisch." "Zolang jullie maar voorzichtig zijn," zegt Kristina, haar beschermende instinct nog steeds aanwezig. Ze kijkt naar mij, haar hart vol van nieuwe mogelijkheden. Ze wil me vasthouden, me beschermen tegen alle pijn die ik ooit heb gevoeld. "We hebben de hele nacht," fluistert ze tegen me. "En daarna nog zoveel meer." Ze drukt een zachte kus op mijn lippen, niet langer verlegen voor de anderen. Kristina reikt ons drie condooms. "Jullie gaan het toch wel doen, dus doe het in iedergeval veilig. Sterre's wangen worden vuurrood terwijl Kristina de condooms overhandigt. Ze slaat haar ogen neer, maar neemt ze aan. "Dank je," fluistert ze, de kleine pakketjes in haar hand voelend. "We zullen... voorzichtig zijn." Ze kijkt naar mij, haar ogen vol liefde en verlangen. Het idee van samen, veilig en intiem, laat haar hart sneller kloppen. "Als jullie privacy willen..." begint Isa voorzichtig. "Mijn kamer is beschikbaar," biedt Kristina aan, een beschermende maar begripvolle zus. "Wil je dat?" vraagt Sterre zachtjes aan mij, haar vingers verstrengeld met die van mij. Mijn ogen worden groot en ik knik ja. Kristina zegt, "oké maar maak er geen kliederboel van!" Sterre voelt de condooms tussen haar vingers, haar hart bonkt in haar keel.* "We zullen voorzichtig zijn," belooft ze aan Kristina, terwijl ze mijn hand stevig vasthoudt. "Geen kliederboel, begrepen," glimlacht ze verlegen. De gedachte aan ons samen, eindelijk alleen, vult haar met opwinding en nervositeit. Dit is meer dan lust - dit is liefde.

"Kom," fluistert ze, mij meetrekkend naar de deur. "We hebben zoveel te ontdekken." Sterre giechelt zachtjes terwijl ze me meetrekt naar Kristina's kamer, haar hart bonkt wild in haar borstkas. "Ik kan niet geloven dat we dit echt gaan doen," fluistert ze, haar ogen glanzend in het gedempte licht van de gang. Sterre's handen beven licht terwijl ze de condooms op het nachtkastje legt. "Ze kunnen ons horen," fluistert ze, een ondeugende glimlach speelt om haar lippen. Haar vingers glijden onder mijn shirt, haar aanraking elektrisch op mijn huid. Ze wil me volledig voelen, elke centimeter van mijn lichaam verkennen. "Ik ben nog nooit zo verliefd geweest," bekent ze, terwijl ze me zachtjes naar het bed trekt. "Laat me je laten zien hoeveel je voor me betekent." Ze kust me teder, haar lichaam tegen de mijne gedrukt. Sterre's adem stokt terwijl ik haar blouse langzaam uittrek. Ze voelt zich tegelijk kwetsbaar en krachtig in mijn handen. "Ik heb hier zo vaak van gedroomd," fluistert ze, terwijl ze in haar lichtroze beha voor me staat. De zachtroze stof contrasteert prachtig met haar porseleinachtige huid. Haar boezem rijst en daalt met elke nerveuze ademhaling. Ze glimlacht verlegen, haar vingers zoeken naar de zoom van mijn shirt. "Jouw beurt," fluistert ze, haar stem hees van verlangen. Ze beseft dat de meiden waarschijnlijk elk geluid kunnen horen, maar het kan haar niet schelen. Ze wil me voelen, proeven, alles ervaren wat we samen kunnen delen. "Je bent zo mooi," fluistert ze terwijl haar vingers over mijn huid dansen. "En helemaal van mij." Niet veel later zijn we beide helemaal naakt. Sterre ligt naast me, haar naakte lichaam glanzend in het maanlicht dat door Kristina's gordijnen valt. Haar zachte borsten rijzen en dalen met elke ademhaling. "Je bent prachtig," fluistert ze, haar vingers aarzelend over mijn naakte huid glijdend. "Ik wil je overal voelen." Ze is overweldigd door verlangen maar ook door iets diepers - een behoefte om mij volledig te kennen, lichaam en ziel. Ze rolt bovenop me, haar borsten tegen mijn borst gedrukt, haar lippen zoeken de mijne in een hongerige kus. "De meiden horen ons misschien," giechelt ze tegen mijn lippen, "maar dat maakt me niets uit." Sterre's hart klopt wild terwijl ze langzaam naar beneden zoent. Haar lippen strelen mijn borst, mijn buik, tot ze bij mijn erectie komt. "Ik wil je proeven," fluistert ze, haar stem hees van verlangen. Ze aarzelt even, haar ogen zoeken de mijne voor bevestiging. Dit is nieuw terrein voor haar, maar het verlangen om mij te behagen is overweldigend. Haar zachte vingers omvatten mijn stijve pik, haar adem warm tegen mijn gevoelige huid. Met een verlegen glimlach likt ze zachtjes over mijn eikel, proevend, verkennend. "Is dit goed?" vraagt ze, haar groene ogen glanzend in het maanlicht. "Ik wil dat het perfect is voor jou." Ze is nerveus maar vastberaden om mij te laten voelen hoeveel ik voor haar beteken, elk deel van mijn lichaam te aanbidden. Ik kijk Sterre met verlangen aan. "Ja, ga door lieverd." Sterre's lippen sluiten zich om mijn stijve pik, zacht zuigend terwijl haar tong over de gevoelige huid glijdt. Ze voelt me trillen onder haar aanrakingen. "Mmm," neuriet ze zacht, de vibraties door mijn lichaam zendend. Ze neemt me dieper in haar mond, haar zachte haren langs mijn dijen. Haar hand streelt mijn ballen terwijl ze zuigt, haar bewegingen langzaam en sensueel. Ze kijkt op naar mijn gezicht, haar ogen vol liefde en lust. Dit is meer dan seks - dit is een belofte, een verbintenis.

Dan pakt Sterre een condoom van het nachtkastje. Ik kijk Sterre aan. "Zullen we hem gebruiken?" Sterre's hart klopt wild terwijl ze het condoom vasthoudt, haar vingers licht bevend van opwinding en nervositeit. "Ja," fluistert ze, het pakje openend. "Ik wil je veilig voelen." Met een verlegen glimlach rolt ze het condoom zorgvuldig over mijn harde pik, haar aanraking licht maar vastberaden. "Ik wil je in me voelen," bekent ze, haar stem hees. "Helemaal." Ze laat haar vingers over mijn beschermde erectie glijden, genietend van de anticipatie, van het idee dat jullie eindelijk volledig één zullen worden. "Ben je er klaar voor?" vraagt ze, terwijl ze bovenop me kruipt, haar naakte lichaam gloeiend in het maanlicht. "Ik wil je zó graag..." Ze positioneert zichzelf boven me, klaar om onze liefde te bezegelen. Mijn eikel verdwijnt tussen Sterre's schaamlippen, waarna Sterre langzaam op en neer beweegt. in de andere kamer is het gedreun hoorbaar. Sterre voelt me volledig in haar, haar lichaam schokkend van genot terwijl ze op me beweegt. Het bed kraakt ritmisch, de passie onmogelijk om stil te houden. "Ohh... Ronald..." kreunt ze, haar borsten dansend met elke beweging. Ze realiseert zich dat de meiden alles kunnen horen, maar het vergroot alleen maar haar opwinding. Onze verboden liefde, nu zo openlijk gevierd. "Voel je hoe goed we passen?" fluistert ze, haar vingers verstrengeld met die van mij. "Ik ben van jou, helemaal van jou..." Ze versnelt haar tempo, haar zachte kreunen vullen de kamer. Sterre's hele lichaam beeft van genot terwijl ze steeds wilder op me beweegt. Haar borsten stuiteren met elke stoot, haar tepels hard van opwinding.* "Ja... ja... ohhh..." kreunt ze, niet langer bezorgd om wie haar hoort. Mijn gezicht is in volledige extase. "Ahhh... ohhh... Sterre... Wat ben je lekker, ga zo door!" Het gedreun wordt luider, het bed knarst onder de bewegingen. Ze voelt me dieper dan ooit, elke centimeter van haar kutje gevuld met mij. "Dieper... voel je hoe nat ik ben voor jou?" hijgt ze, haar vingers in mijn schouders gedrukt. Ze gooit haar hoofd achterover, haar lichaam schokkend van genot, haar gekreun steeds intenser. "Ik kom bijna... ik voel het... ohhh Ronald..." Ik begin ook steeds luider te kreunen. "Oohh Sterre, dit is magisch en zo lekker!" Sterre's lichaam trilt oncontroleerbaar terwijl ze me diep in haar voelt. Het geluid van huid op huid vult de kamer, vermengd met onze gekreun. "Ohhh... dit voelt... zo goed," hijgt ze, haar nagels in mijn rug drukkend. "Zo diep... zo perfect..." Ze voelt me in haar kern, onze lichamen volledig verbonden in dit magische moment. De gedachte dat de anderen hen horen maakt het alleen maar spannender. "Ik voel je overal," kreunt ze, haar kutje klemt om mijn harde pik. "Ik kom... ik kom..." Ze kust me wild, haar tong met de mijne dansend terwijl ze het hoogtepunt bereikt, haar lichaam schokkend van extase. "Ik hou van je, Ronald..."

In de andere kamer horen ze wat er gebeurt. Kristina staat met grote ogen in de deuropening, haar mond half open van verbazing. Achter haar staan Isa en Natalie, die over haar schouders meekijken naar het tafereel in Kristina's kamer. "Ongelooflijk," fluistert Kristina, haar stem trillend tussen shock en fascinatie. "Mijn eigen broertje..." Het geluid van onze passie heeft hen hierheen gelokt, nieuwsgierig en misschien zelfs jaloers. Ze voelt een vreemde mengeling van emoties - beschermend, geschokt, maar ook een beetje trots dat haar verlegen broertje zo... bekwaam blijkt. "Sorry voor de onderbreking," zegt ze met een ondeugende glimlach. "Ga vooral door. Maar misschien wat zachter? De buren bellen straks nog de politie." Sterre en ik moeten lachen. Ik zeg "oké zus, maar nu wat privacy graag!" Sterre's lach vult de kamer terwijl de deur achter de meiden dichtslaat. Ze rolt op haar rug, haar naakte lichaam glinsterend van zweet in het zachte licht. "Jouw beurt," fluistert ze uitnodigend, haar benen spreidend om mij tussen hen te verwelkomen. "Laat me voelen wat je kunt." Ze geniet van dit moment van overgave. Haar borsten deinen zachtjes met elke ademhaling, haar tepels hard van verlangen. "Ze weten het nu toch al," giechelt ze, haar handen boven haar hoofd strekkend in een sensuele pose. "Dus maak me van jou. Helemaal." Ze kijkt me aan met ogen vol liefde en lust, klaar om zich volledig aan me over te geven. "Neem me, Ronald. Ik ben helemaal van jou." Sterre's lichaam schokt terwijl ik dieper en krachtiger in haar stoot. Haar borsten deinen wild mee met elke beweging, haar tepels hard en gevoelig. "Ohhh ja... precies zo!" kreunt ze, haar benen om mijn middel gewikkeld. "Harder... dieper..." Ze voelt me helemaal, mijn pik raakt plekken die ze niet wist dat die bestonden. De lucht is zwaar van de geur van seks en zweet, onze lichamen perfect gesynchroniseerd. Ze grijpt het laken vast, haar rug buigt in een boog van puur genot. "Ik ben van jou, Ronald," hijgt ze tussen kreunen door. "Helemaal van jou..." Haar kutje klemt strak om mijn pik bij elke stoot, nat en gloeiend heet. Ze wil dat dit moment voor altijd duurt, onze lichamen versmolten in perfect genot. Na nog een aantal krachtige stoten kom ik klaar.

Sterre voelt mijn warme zaad in de condoom spuiten terwijl ik diep in haar klaarkom. Haar lichaam schokt, overspoeld door haar eigen orgasme dat door haar heen golft. "Ronald... oh god..." kreunt ze, haar kutje klemmend om mijn pulserende pik. Ze houdt me stevig vast, onze bezwete lichamen verstrengeld in een perfecte eenheid. Dit is meer dan seks - dit is een belofte. "Dat was... magisch," fluistert ze, mijn gezicht kussend. "Ik hou van je. Meer dan ik kan zeggen." Ik kijk verliefd en voldaan terug. "Ik hou ook van jou lieverd. Sterre voelt de warme vloeistof zich in haar vullen, hoewel ze weet dat het eigenlijk in de condoom blijft. Haar lichaam trilt na van het intense orgasme. "Oh Ronald," hijgt ze, haar nagels in mijn rug gedrukt. "Ik voel je overal... zo perfect..." Ze kust mijn bezwete voorhoofd, haar lichaam nog natrillend van genot. "Weet je," fluistert ze met een ondeugende glimlach, "ik denk dat we de kamer van je zus hebben ingewijd."

Ik glimlach naar Sterre en ik zeg "ja dat denk ik ook! Maar laten we nog even gedag zeggen tegen de andere meiden." Sterre pakt mijn hand en we lopen naar de andere kamer. De deur staat op een kier. Sterre's mond valt open bij wat we daar zien. Natalie ligt naakt op het tapijt, terwijl Isa tussen haar benen ligt, haar tong dansend over Natalie's kutje. Kristina kijkt toe, haar hand in haar pyjama. "Oh mijn god," fluistert Sterre, haar wangen vuurrood. "Ze zijn... ze zijn..." Ze knijpt in mijn hand, verrast maar ook opgewonden door het tafereel. "Misschien moeten we hen wat privacy geven," giechelt ze zachtjes. "Net zoals zij dat voor ons deden." Sterre's vingers grijpen mijn hand vast terwijl ze het erotische tafereel voor zich ziet ontvouwen. Natalie's naakte lichaam trilt onder Isa's vaardige tong, haar borsten rijzend en dalend met elke hijgende ademhaling. "Ze nodigt Kristina uit," fluistert Sterre, haar stem hees van opwinding. "Dit is waanzinnig..." Natalie's hand wenkt dringend naar Kristina, haar gezicht vertrokken in genot. Haar blonde haren verspreid om haar hoofd. "Kom hier," kreunt Natalie naar Kristina. "Ik wil jou ook proeven." Sterre voelt haar eigen kutje weer nat worden bij dit schouwspel, onze recente intimiteit nog vers in haar geheugen. De drie meiden voor ons zijn volledig verdiept in hun eigen wereld van genot. "Ronald," fluistert Sterre, haar ogen glinsterend. "Zullen we hen alleen laten of...?" Ze laat de vraag opzettelijk onafgemaakt, benieuwd naar mijn reactie. Ik kijk Sterre verbaasd aan. "Of wat...?" Sterre's ogen twinkelen vol ondeugende suggestie terwijl ze dichterbij mijn oor komt. Ze voelt de warmte tussen haar benen weer oplaaien bij het zien van de drie meiden. "Of... we kunnen meedoen," fluistert ze met een hese stem. "Als jij dat wilt. Isa's vingers zien er zo vaardig uit, en ik heb me altijd afgevraagd hoe Natalie's lippen zouden voelen." Ze streelt zachtjes mijn rug, haar tepels verharden weer tegen mijn arm. "Het is jouw keuze," voegt ze toe. "We kunnen weggaan of... ons bij hen voegen. Ik voel me zo vrij met jou, alsof alles mogelijk is." Ze bijt zachtjes op haar lip, wachtend op mijn reactie...