Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Door: TwoFace
Datum: 25-10-2025 | Cijfer: 8.9 | Gelezen: 3938
Lengte: Lang | Leestijd: 19 minuten | Lezers Online: 3
Ze waren weer bij elkaar na een lange tijd, en de seks was geweldig geweest voor Haar.
Hij had zich voorbeeldig gedragen; zijn aandacht was alleen op Haar gericht geweest.
Ze was gestreeld, gemasseerd, gekoesterd, gekust en gelikt. Hij had de tijd genomen voor Haar, had woorden van liefde in haar oor gefluisterd. Haar nek tintelde nog van de vele kusjes van hem.
Zijn handen en vingers waren overal geweest en hadden het verlangen heerlijk opgebouwd. Glijmiddel was niet nodig; ze was vanzelf nat geworden door die gouden vingers van hem.
De Kamagra had zijn werk gedaan. Hij was keihard gebleven en had haar van achteren genomen — haar favoriete standje.
In Haar hoofd was ze klaar voor genot; ze genoot van zijn stoten, en de orgasmes kwamen, stapelden zich op. Hij stopte niet, was doorgegaan totdat zij vervuld was van genot.

Na een ochtend van seks lagen ze in elkaars armen. Ze zag de trots en opluchting bij hem. Dat hij haar genot had kunnen geven. Nee, had mógen geven, want het had niet veel gescheeld of de relatie was verbroken. Lang geleden, toen ze hem nodig had, was hij haar niet komen halen. Die pijn was inmiddels afgevlakt, maar nog altijd aanwezig.
Hij was iemand die zijn pik achterna liep, seksverslaafd; iemand die elke dag zichzelf meerdere keren aftrok, porno keek, maar ergens ook naar de hoeren ging en online actief was als sub.
Recent had hij haar bedrogen door afspraken te maken met andere dames.
Het was meerdere keren gebeurd dat hij aan het appen was met een findom-dame of een camgirl, terwijl hij tegelijkertijd met háár sprak.
Toen ze daarachter kwam en hem ermee confronteerde, had hij keihard in haar gezicht gelogen.
Dat liegen stak haar het meest — alsof zij er niet toe deed.
Ze had zich gevoeld als het derde wiel aan de wagen, iets wat je voor lief kunt nemen.
Woedend maakte dit haar. Ze had hem ermee geconfronteerd, en hij had zijn leven gebeterd.
Ze zag de tranen in zijn ogen toen ze zei dat ze ermee wilde stoppen.
Ze was geraakt door de berichten die hij haar stuurde, waarin hij haar de liefde verklaarde.
Ze besloot hem een tweede — nee, derde — kans te geven, en die had hij gegrepen.
Tot nu toe was hij eerlijk geweest tegen haar over zijn escapades. Vandaag zou ze ervoor zorgen dat hij toegewijd bleef aan Haar.

Ze wist dat hij onderdanige gevoelens had. Dat was moeilijk voor haar om mee om te gaan, en ze zocht naar een manier die voor háár ook goed voelde — zonder dat ze zichzelf geweld aandeed. Hij ging plassen. Zij stond op en deed haar slipje en topje aan.
Ze legde een halsband met riem klaar op de grond. Toen hij terugkwam uit de badkamer, nam ze het heft in handen.
Ze knipte met haar vingers en wees op de grond voor Haar. De spanning gierde door Haar lijf, omdat ze een rol aannam die niet helemaal bij Haar hoorde. Dominant zijn lijkt makkelijk, maar het kan tot teleurstelling leiden wanneer het niet werkt.
Hij zag de verandering in de dynamiek en stelde Haar gerust door meteen te reageren zoals het hoorde.

Hij knielde — natuurlijk knielde hij voor Haar. De eerste stap was in ieder geval gezet.

Haar stem was nu streng en gebiedend. Ze was dominant nu. Dit acteren voelde vreemd voor Haar, omdat ze in werkelijkheid een zachte, lieve, innemende, vrolijke persoon is. Ze was niet dominant, werd zelden boos en kwam te weinig voor zichzelf op, vond Ze zelf. Ergo: Ze was geen bitch — wat ze nu wél moest zijn. ‘Een beetje dominant werkt niet,’ dacht ze bij zichzelf.
Ze voelde de spanning door Haar lijf, maar liet het niet merken.
‘Pak op en geef aan mij!’ beval ze, terwijl ze wees op de halsband.
‘Met je tanden!’ corrigeerde Ze hem toen hij zijn handen uitstak. Hij boog voor Haar en apporteerde de halsband met de ketting daaraan vast.
‘Goed zo,’ complimenteerde Ze hem met een bazige stem. Ze zag in zijn ogen verlangen — en ook onzekerheid over wat er ging gebeuren.
Ze kwam dicht bij hem staan en voelde dat Haar aanwezigheid iets met hem deed. Ze knikte zijn hoofd naar beneden en deed de halsband om.
Ze voelde de verandering in zijn wezen na deze rituele daad. Ze pakte de ketting.
‘Jij gaat boete doen vandaag, voor de dingen die mij pijn hebben gedaan en nog steeds pijn doen,’ meldde ze.
Ze sprak de woorden uit Haar hart, maar met een strenge, gebiedende toon. Geen tegenspraak.
‘Je verontschuldigingen heb ik geaccepteerd, maar de boete moet je nog betalen.’
Terwijl ze dit zei, trok ze de ketting strak en keek hem aan.
Het kostte Haar moeite om zo streng te acteren. Het voelde niet natuurlijk, en ergens was er ook angst — wat als hij niet luistert?
Dan dondert dit hele spel als een kaartenhuis in elkaar.

Maar zijn ogen verraadden dat Ze goed zat, dat Haar woorden indaalden. Ze ging achter hem staan en hield de ketting vast.
‘Benen wijd!’ beval Ze.
‘We gaan even testen wat je aankan.’
Ze had de woorden nog niet uitgesproken, of ze schopte met Haar prachtige, blote voet van achteren in zijn ballen.
Hij schrok en klapte voorover.
‘Hoe hard was deze, op een schaal van één tot tien?’ vroeg ze — nee, eiste Ze.
‘Antwoord, nú!’ schreeuwde Ze.
‘Een zes, Lieke,’ antwoordde hij.
‘Waarom klap je dan dubbel? Je bent toch geen watje?’
Ze verwachtte een antwoord.
‘Nóu?! Geef meteen antwoord wanneer ík je wat vraag!’ beet ze hem toe.
Ze zag hem denken, twijfelen.
‘Ik had de kick niet verwacht, Lieke, daarom klapte ik voorover. De kick was een zes, denk ik.’
Ze hoorde het hem zeggen en had Haar antwoord klaar.
‘Ruimte voor verbetering,’ stelde Ze vast — en meteen deelde Ze de volgende kick uit, harder dit keer.
Weer klapte hij voorover en kreunde.
‘Een acht, Lieke,’ rapporteerde hij aan Haar.
Ze kwam tegen hem aanstaan, met Haar kruis tegen zijn achterhoofd.
‘Goed zo, je leert al snel en denkt met míj mee,’ zei Ze, terwijl Ze hem over zijn wang streelde.
Ze dwong zichzelf een harde, bitchy stem op te zetten. ‘Beetje dominant werkt niet,’ dacht Ze bij zichzelf.
‘Nu we dit hebben vastgesteld, gaan we beginnen,’ sprak ze.
‘Je krijgt er tien, en na elke kick tel je mee en bedank je míj. Verkeerd tellen, niet tellen of niet bedanken betekent er nog één. Begrépen?’
‘Ja, Lieke,’ antwoordde hij.
Ze zag dat een harde, strenge toon bij hem werkte. Dat sterkte Haar zelfvertrouwen.
‘Kus de voet die jou iets gaat bijbrengen,’ beval Ze hem.
Hij draaide zich om en keek even in Haar ogen.
Ze zag dat ze hem geraakt had — fysiek én met Haar dominante uitstraling.
Ze stak Haar voet uit en gaf hem de gelegenheid die te kussen. Dat deed hij gretig.
‘Goed zo. Draai je maar weer om, slet!’ sprak ze, en hij gehoorzaamde natuurlijk.
Snel en gewillig ging hij op zijn knieën zitten. Ze pakte de ketting, liet die even rinkelen en langs zijn lijf glijden om de spanning op te bouwen.

‘Rechtop!... Benen wijd!... Handen in de nek!’
De bevelen kwamen staccato, met korte pauzes zodat hij kon reageren.
‘Want je bent een slet, Nico — een slet die zijn pik achterna loopt en liegt tegen mij!’
Ze trapte opnieuw.
‘Deze is voor het liegen tegen mij over Miss Athena!’ Een kick van achteren sloeg in.
Hij klapte voorover van deze zeven, maar kwam snel weer overeind.
‘Eén, dank u wel, Lieke,’ telde hij.
‘Deze is voor de foto’s van jou op haar Twitter!’
Een nieuwe trap — dit keer een acht. De woede die ze toen voelde, kwam weer naar boven, en ze liet het toe.
Weer klapte hij dubbel en kreunde.
‘Twee, dank u wel, Lieke.’

‘Deze is voor al die keren liegen tegen míj!’

‘Deze is voor al die keren dat je met mij appte en tegelijk met andere dames bezig was!’

‘Deze is voor het liegen tegen mij over Mrs. Mia!’

‘Deze is voor je contract met Mrs. Mia, slet die je bent!’

*‘Deze is voor jezelf aftrekken op Thuis.nl terwijl je bij míj onder contract stond!’ schreeuwde ze hem toe.

Het waren drie zevens, eindigend in twee achten.
De zevens verwerkte hij goed, bleef rechtop met de handen in de nek. Aan zijn stem kon Ze horen dat de pijn zich opbouwde; zijn toon klonk wanhopig bij de laatste twee achten. Ze ging voor hem staan en keek hem aan — met een mengeling van boosheid en minachting over zijn daden.

‘Deze is omdat je míj niet bent komen halen!’ — een acht.
‘Acht, dank je wel, Lieke,’ kreunde hij.

‘Deze is omdat je míj het gevoel hebt gegeven niet goed genoeg te zijn!’ — een negen.

Hij kon niet meer, klapte dubbel, snikte, huilde. ‘Negen, dank je wel, Lieke,’ kwam er in horten en stoten uit.
Ze liet hem niet bijkomen; haar voet kwam onder zijn kin en tilde hem op.

‘Overeind!’ gebood Ze. Met Haar prachtige voeten zette Ze hem in de juiste houding: geknield tegen de muur.
Zij torende boven hem uit, staand op één been, haar andere voet tegen zijn keel.
Ze zag het ontzag in zijn ogen — iets wat vreemd voelde, omdat dit niet natuurlijk voor Haar was.
Toch acteerde Ze het vanzelfsprekend en zag de uitwerking op hem. Hij was onderweg naar de plek in zijn hoofd waar Ze hem wilde hebben: de plek waar Haar zaadje diep in zijn brein geplant zou worden.

Ze ging weer voor hem staan. ‘Neem je positie aan!... Goed zo. Deze is omdat je míj voor lief hebt genomen!’
Ze sprak zacht, maar gevaarlijk en medogenloos. Hij zette zich schrap. Het werd een negen.
Terwijl hij in elkaar klapte, bedankte hij Haar voor nummer tien en huilde zacht.
Ze liet hem bijkomen, pakte na een tijdje de riem en leidde hem naar een stoel.

Zij ging zitten en hij knielde voor Haar, heel dichtbij. Haar voet zocht zijn zere ballen. Ze voelden zacht aan, wat Haar amuseerde.
Ze streelde zijn geslacht en ballen met Haar voet en zag de uitwerking: een erectie.
Naast devotie zag ze geilheid in zijn ogen. ‘Dank u wel, Lieke,’ zei hij, maar zijn blik sprak nog meer.
Dit waren de momenten na de pijn waarop je elkaar echt kunt aanraken, dacht Ze. Maar ze bleef in haar rol, want het was nog niet voorbij.

‘Bedank ook mijn lichaamsdeel dat je deze les heeft geleerd,’ zei Ze, terwijl Ze de voet naar voren stak die hem de pijn had geschonken.
Hij pakte Haar voet vast met beide handen, alsof het een kostbaar kunstwerk was, en drukte er voorzichtig een kus op.
Er volgden meerdere kussen — overal. Elke keer als hij opkeek, zag hij een geamuseerde, minzame blik op Haar gezicht.

‘Beter doen! En lik!’ beval Ze.Gretig gehoorzaamde hij Haar en likte haar voet.
Hij ging erin op, en Ze voelde zijn geilheid toenemen onder Haar andere voet.
Dit was confronterend voor Haar: iemand van wie Ze hield zo te zien — zich verlagend, terwijl Ze altijd gelijkwaardigheid wilde, samen delen, samen ervaren. Een vrouw wil graag ook een stoere man, iemand die zijn mannetje staat, de leiding neemt wanneer nodig.
En daar zat hij: de man van wie ze hield, op zijn knieën, Haar voet likkend als een hond.

De schaamte voorbij.

Maar wie voelt er nu schaamte? dacht Ze. Hij zou zich moeten schamen omdat hij zich verlaagt — maar dat deed hij niet.
Hij toonde zich aan Haar, wilde dat Ze hem zag zoals hij nu was. Nee, ík schaam me, bedacht Ze. Ik voel schaamte; ik zie iets wat niet hoort.

Ze keek naar hem en ving zijn blik. Hij ging op in het likken van de zool van Haar voet, vol overgave.
Ze zag een soort trance bij hem. Zonder woorden werd er tussen hen gecommuniceerd.
Het was alsof hij in stilte sprak: Ik laat jou zien wie ik ben, ook in mijn pijn, mijn schaamte, mijn angst.
Ze kon nu verder kijken, voorbij hun beider schaamte, en zag zijn vertrouwen — zijn overgave.
Hij leek te zeggen: Ik geef me over aan Jou. Leid me.Nu. Hier. Dit moment.

In minuten speelde dit zich af, maar in hun hoofden was het een eeuwigheid. Ze keek, ze voelde, ze begreep.

Ze pakte zijn masker en gooide het hem toe. ‘Omdoen en doorgaan met likken,’ droeg Ze hem op.
Haar woorden bleven streng, maar er klonk ook liefde in door. Hij gehoorzaamde en zijn tong deed alweer snel zijn werk.
Toen hij opkeek, keek hij recht in Haar camera, die Ze op hem gericht hield.
Het lampje brandde — er werd gefilmd, foto's gemaakt.
Dit maakte hem gek, leek het wel. Nog gretiger likte hij Haar prachtige voet en maakte geluidjes erbij.
Haar woorden moedigden hem aan.
‘Goed zo, goed zo jongen.’
‘Je kunt dit wel.’
‘Heel goed.’
‘Laat jezelf maar zien, wie je bent en wat je bent.’
Haar woorden waren kleinerend, maar effectief. Zijn pik was keihard en er droop voorvocht uit zijn eikel.
Hij begon te rijden met zijn heupen tegen Haar andere voet. Hij knikte, likkend, met lange halen, ervoor zorgend dat het een spannend filmpje werd. Ze deelde later de video met hem en legde de camera weg.

Ze merkte dat de geilheid bij hem de overhand kreeg — en dat wilde Ze niet.
Die geilheid zou Ze gebruiken als middel tot overgave, tot een diepere band tussen hen.

Maar die geilheid was geen doel op zich.

Dit was zijn zwakke punt, en Ze greep gedecideerd in.
‘Stop er maar mee. Doe je masker af!’ gebood Ze.
Geen greintje compassie in Haar stem — hard, kort, gebiedend.
Meteen zag Ze hoe hij in de juiste houding ging.
‘Ik bepaal jouw genot, en ik bepaal hoe jij boete voor mij doet, slet!’
Ze trok zijn gezicht naar Haar toe aan de halsband.
‘Jij bent een slet die zijn pik achterna loopt. Genot heb jij nu niet verdiend,’ beet ze hem toe.

De halsband als teken van hun verbinding, dacht Ze even.

‘Kus het instrument voor je volgende boetedoening,’ zei Ze, terwijl ze haar rechterhand uitstak.
Met iets van teleurstelling, omdat zijn pik niet meer werd gestimuleerd, keek hij op naar Haar en kuste haar hand — als een dienaar de ring van zijn koning kust.
Uit het niets gaf Ze hem een faceslap, hard op zijn wang.

Geschrokken keek hij haar aan. ‘Hoe hard was deze?’ vroeg Ze.
‘Een zes, Lieke,’ meldde hij.

‘Kus deze ook maar.’ Hij kuste ook de andere hand en meteen volgde een klap met links.
‘Deze was ook een zes, Lieke,’ zei hij. ‘Tel maar weer mee, sletje Nico,’ beval Ze.

De slagen begonnen neer te dalen op zijn wangen.
Ze zag de impact op zijn gezicht. Later vertelde hij Haar dat de vanzelfsprekendheid in Haar ogen hem tot overgave dwong.
Dit moest gewoon gebeuren. Zij leidde; hij volgde in vertrouwen. Ze probeerde uit te zoeken hoe hard ze kon slaan — hoe hard ze móést slaan.
Hij telde, en zijn ogen spraken tot Haar.
De slagen werden harder en het tellen moeilijker, maar toch knikte hij, elke keer na het bedanken — als teken: [i] Dank voor het mij zien. Dank voor deze les.[i]

Halverwege stopte Ze even en streelde de wangen, die rood waren en gloeiden.

Ze beleefden dat zalige moment samen — na de pijn, even rust. De dans van geven en nemen, ervaren.
Toen maakte Ze het af: tien slagen op elke wang.
‘Zeg je ode aan mij op, terwijl je mijn liefde ontvangt,’ beval Ze.

Hij wist wat Ze bedoelde. De twintig slagen daalden neer terwijl hij de woorden sprak die hij voor Haar had geschreven:

[i]Ik kwam je niet halen, ik kwam niet nabij,
En toch draag ik de hunkering: breek mij!
Ik faalde in plicht, ik faalde in trouw,
Toen werd ik ontmaskerd door deze prachtige Vrouw.

Je kent mij, je ziet mij, je weet wie ik echt ben,
Je neemt me toch terug, ondanks mijn lust en ge-ren.
Je breekt mij in liefde en bouwt mij weer op,
Ik wil helemaal van Jou zijn, wil niet dat dit stopt.

M, ik verlang naar het vuur van Jouw handen,
Klappen van Jou die op mijn gezicht blijven branden.
In elke slag, in elke trap voel ik weer,
Dat mijn schuld wordt ingelost, dat ik Je eer.

M, laat mij boeten, iedere dag!
Dat ik de weg naar Jou leren mag.
In de liefde en pijn die Jij mij geeft,
Vind ik de kern waarvoor ik leef.[i]

Hij huilde zacht en legde zijn hoofd op Haar schoot. Ze streelde zijn hoofd, zijn wangen, en gunde hem dit moment.
‘Het was gedaan,’ dacht Ze. ‘De boetedoening voor deze keer. Het was goed zo — voor nu.’
Ze wist dat, na verloop van tijd, de geilheid weer zou opkomen, en dat elke keer wanneer ze elkaar zagen, er een nieuwe boetedoening zou moeten volgen. De laatste opdrachten klonken:

‘Vanavond post je dit op Twitter en zet je je account open!’
‘@subbienico zal de hele wereld laten weten wie hij is — van wie hij wil zijn.’
‘Subbienico zal in zijn profiel zetten dat hij in opleiding is bij eMHa.’
‘Het blijft niet bij deze keer, Nico. De boete zul je telkens weer moeten betalen aan míj, wanneer ík het nodig acht.’
‘Begrepen, subbienico?’

Hij had het begrepen — enof hij het begreep.
Zoals Newton na de vallende appel de zwaartekracht begreep, begreep hij nu het universum dat Lieke heette.
Zíj was álles. Samen waren ze één — heel even nu.

‘Kom maar bij me nu,’ fluisterde Ze,
en ze vielen op bed, in elkaars armen, allebei in tranen.
De boetedoening was gedaan.
Ze was weer gewoon Lieke — en lag in zijn sterke armen.
Hij ging zonder orgasme naar huis die dag. Het zaadje was gepland en groeide al.
Geef dit verhaal een cijfer:  
5   6   7   8   9   10  
Klik hier voor meer...
Klik hier voor meer...