Door: John Adams
Datum: 26-12-2025 | Cijfer: 9.8 | Gelezen: 234
Lengte: Lang | Leestijd: 22 minuten | Lezers Online: 3
Trefwoord(en): 50 Plus, Auto, Beffen, Dwang, Edging, Flirten, Grote Borsten, Hakken, Jong En Oud, Kinky, Klasgenoot, Lingerie, Moeder, Naaldhakken, Openbaar, Partnerruil, Pijpen, Restaurant, School, Spuiten, Squirten, Terras, Uitdagen, Verleiden, Vernederen, Weduwnaar, Wraak,
Lengte: Lang | Leestijd: 22 minuten | Lezers Online: 3
Trefwoord(en): 50 Plus, Auto, Beffen, Dwang, Edging, Flirten, Grote Borsten, Hakken, Jong En Oud, Kinky, Klasgenoot, Lingerie, Moeder, Naaldhakken, Openbaar, Partnerruil, Pijpen, Restaurant, School, Spuiten, Squirten, Terras, Uitdagen, Verleiden, Vernederen, Weduwnaar, Wraak,
Vervolg op: De Avonturen Van Arthur En Laura - 2

We besluiten een hapje te gaan eten in een chique restaurant in de stad.
Ik loop naar de garage en trek het stoflaken van de oude Jaguar. De motor slaat met een diep, sonoor gegrom aan, een geluid van pure kracht dat door de stille straat echoot als een startschot. Laura stapt in, haar jurkje zo kort dat de buren — die inmiddels schaamteloos achter hun vitrages staan — een ongehinderd uitzicht hebben op haar lange benen. Ik rijd langzaam de oprit af, mijn zonnebril op, terwijl ik de verbijsterde blik van de buurman opvang. Ik knik hem toe, een gebaar van een man die zojuist de hoofdprijs heeft opgeëist.
Het restaurant is een baken van ingetogen luxe: kristallen kroonluchters, zilveren bestek en een sfeer van gedempte gesprekken. De rust wordt echter direct verscheurd zodra we binnenstappen.
De maître verstijft midden in zijn welkomstwoord. Zijn blik glijdt van mijn grijze slapen naar het meisje aan mijn zijde, dat in haar netstof jurkje meer onthult dan de dresscode waarschijnlijk toestaat. Het hele restaurant valt stil. De vorken blijven halverwege de mond steken, de glazen wijn worden vergeten. Het is een collectieve shock.
Laura geniet er zichtbaar van. Ze loopt niet gewoon naar onze tafel; ze paradeert. Bij elke stap die ze zet, wiegen haar heupen uitdagend, en ze weet dat de mannen in de zaal — keurige heren met hun keurige vrouwen — bijna hun nek verrekken om een glimp op te vangen van wat er onder die witte mazen zit.
"Iedereen kijkt naar ons, Arthur," fluistert ze luid genoeg voor de tafel naast ons, terwijl ze tegen me aan leunt en haar zware borst tegen mijn arm drukt. "Ze vragen zich allemaal af hoe een man als jij zo'n jong sletje als ik aan de haak heeft geslagen."
Ik schuif haar stoel aan, waarbij ik mijn hand even heel bewust en langdurig op haar blote schouder laat rusten. "Laat ze maar kijken, lieverd. Ze kijken niet naar een stel; ze kijken naar een overwinning."
Tijdens het diner trekt ze alle registers open. Ze negeert haar wijn en kijkt me aan met een blik die zo verzadigd is van seks dat de ober die onze oesters komt brengen, bijna over zijn eigen voeten struikelt. Ze pakt een oester op, laat de vloeistof traag in haar mond glijden en zuigt de schelp met een geluid uit dat in de stille zaal klinkt als een provocatie.
"Rick zou hier niet eens weten welk vorkje hij moet gebruiken," sneert ze, terwijl ze een druppel vocht van haar lip likt. Ze leunt over de tafel, waardoor haar decolleté zich gevaarlijk ver opent voor de ogen van de hele zaak. "Ze zien hier alleen maar een oude heer en een jong meisje, maar ze weten niet dat mijn binnenkant nog trilt van de neukpartij op die tafel . Ze hebben geen idee dat ik op dit moment geen ondergoed draag en dat ik jouw zaad nog tussen mijn benen voel lopen."
Een vrouw aan de tafel naast ons verslikt zich in haar Chardonnay en begint te hoesten, terwijl haar man zijn ogen niet van Laura's borsten kan afhouden. De spanning in de zaal is elektrisch, een mix van afkeer en ongebreidelde jaloezie.
Ik neem een kalme slok van mijn rode wijn en kijk de zaal rond. Ik voel me de koning van deze steriele wereld. Ik ben de schande van de buurt, de roddel van het restaurant, en de enige man in deze ruimte die echt leeft.
"Zullen we ze nog een laatste reden geven om over te praten?" vraagt ze met een perverse glimlach, terwijl ze haar voet onder de tafel uit haar hak laat glippen en haar tenen langzaam tegen mijn kruis aan begint te wrijven, precies daar waar mijn lul alweer begint te zwellen.
De sfeer in het restaurant is inmiddels tot het kookpunt gestegen. Terwijl de ober met trillende handen de hoofdgerechten serveert, leunt Laura achterover in haar stoel. Ze negeert haar bord volledig en kijkt me aan met een blik die gloeit van een bijna kwaadaardig plezier. Ze verhoogt haar stemvolume net genoeg, zodat haar woorden als vlijmscherpe messen door het beschaafde geroezemoes snijden.
"God, Arthur," verzucht ze, terwijl ze haar vingers door haar haren haalt. "Ik voel je nog steeds. De manier waarop je me op die tafel ramde... ik dacht dat ik doormidden zou gaan. Je was zo meedogenloos. Geen enkele jongen van mijn leeftijd heeft die kracht in zijn heupen. De manier waarop je me helemaal opvulde, tot in mijn maag, en me dwong om je naam te schreeuwen... Ik kwam zo hard klaar dat ik het gevoel had dat mijn hersenen smolten."
Aan de tafel links van ons bevriest een man van in de vijftig. Zijn glas rode wijn blijft halverwege zijn mond steken. Zijn vrouw, een strakgetrokken dame met een parelsnoer, staart met opgetrokken neus naar haar bord, maar haar oren staan op steeltjes.
Laura merkt het onmiddellijk op. Ze draait haar hoofd langzaam naar links en laat haar blik onbeschaamd naar het kruis van de man glijden. Een gemene glimlach verschijnt op haar lippen. "Kijk eens aan," zegt ze helder en duidelijk, "het lijkt erop dat mijn verhaal bij de buurman ook wat losmaakt. Een behoorlijke tent in die dure pantalon, meneer. Heeft uw vrouw u wel eens zo ver gekregen met alleen haar woorden?"
De man wordt vuurrood en probeert zijn servet koortsachtig over zijn schoot te trekken, maar het is al te laat. Zijn echtgenote kijkt naar beneden, ziet de onmiskenbare zwelling, en haar gezicht vertrekt in een masker van pure woede. "Lodewijk! Wat is dit voor een vertoning?!" sist ze. “Ik weet zeker waarover hij vanavond fantaseert terwijl jullie neuken, en dat gaat zeker gebeuren.” Zegt ze tegen zijn vrouw, die een servet grijpt, voor haar mond houd en haar een dodelijke blik gunt. De man verslikt zich in een stuk kip.
Laura is nog niet klaar. Ze draait zich naar de tafel aan onze andere kant, waar een jonger stel probeert te doen alsof er niets aan de hand is. De man daar probeert verwoed naar de menukaart te kijken, maar de contouren in zijn broek verraden hem net zo hard. Hij heeft zijn hand in de zak en we zien die ritmisch schuiven.
“Oh mijnheer is bezig, is het lekker om je op mij af te trekken, ja je geilt op me, zou je dit poesje ook een keer willen neuken?” Terwijl ze zich wat naar hem toedraait en haar benen spreid. Zijn hand gaat nu sneller heen en weer. “Ik begrijp dat je nu niet kunt praten, maar misschien mag je er wel een keertje op. Zijn hoofd loopt nu rood aan. Ze kijkt hem strak in de ogen. “Als je dat wat lijkt dan moet je nu drie keer met je ogen knipperen.” Hij kijkt even hulpeloos naar zijn inmiddels woedend kijkende vrouw. Ze kijkt verbijsterd naar hem alsof ze wil zeggen, dat gaat niet gebeuren...
Dan draait hij langzaam terug en knippert drie keer. Op datzelfde moment begint hij licht te schokken en we zien allemaal hoe zich een natte plek in zijn broek ontwikkeld. “Was het lekker schatje nu je voor me gespoten hebt, zegt Laura. Wie weet komen we elkaar nog eens tegen en heel misschien...”
De jonge vrouw aan die tafel springt overeind, haar ogen spugen vuur. "Klootzak! Je komt klaar op dat... dat kind terwijl ik hier zit!" Met een woest gebaar smijt ze haar glas wijn over zijn gezicht en stormt het restaurant uit, gevolgd door een hakkelende en nadruipende echtgenoot.
De rust in de zaal is volledig vernietigd. De maître komt aanrennen, maar hij weet niet wie hij eerst moet kalmeren. Laura lacht uitgelaten, een rauw en overwinnend geluid. Ze leunt weer naar me toe, haar ogen glinsterend van de adrenaline.
"Zie je dat, Arthur?" fluistert ze, terwijl ze mijn hand onder de tafel grijpt en deze hard tegen haar natte kruis aandrukt. "Eén verhaal over hoe jij me bezit, en de hele wereld stort in. Ze haten ons, maar ze willen ons zijn."
Ik kijk de ravage in het restaurant rond en voel een koude, machtige tevredenheid. Ik leg een briefje van honderd op de tafel als fooi voor de chaos, sta op en trek mijn jasje recht.
"Laten we gaan, Laura," zeg ik kalm. "Volgens mij hebben we de mensen hier genoeg stof tot nadenken gegeven voor de rest van het jaar."
De Jaguar glijdt als een geruisloze schaduw de Stille Straat in. De koplampen snijden door de schemering en werpen een zilveren gloed over de strakke gazons. Ik parkeer de auto op de oprit, maar zet de motor niet direct uit; het diepe brommen van de achtclinder trilt na in de carrosserie.
In het schijnsel van de straatverlichting zien we hem staan: de overbuurman, Mark. Hij is een vlotte dertiger, het type dat altijd in een strak hardloopshirt zijn auto wast en een beetje te arrogant naar de rest van de straat kijkt. Maar nu is de arrogantie weg. Hij staat in zijn voortuin, ietsje verborgen door een struikje, en staart met open mond naar de Jaguar—of liever gezegd, naar de contouren van Laura die in het schijnsel van het dashboardlicht goudkleurig oplichten.
Terwijl we kijken, zien we hoe zijn handen als vanzelf naar zijn kruis glijden. Hij wrijft over de stof van zijn spijkerbroek, waar zich inmiddels een enorme, onmiskenbare zwelling bevindt. Hij is volledig gehypnotiseerd door haar aanwezigheid.
Ik kijk omhoog naar zijn huis. In het slaapkamerraam boven zie ik een silhouet. Het is zijn echtgenote, een knappe jonge moeder die we normaal gesproken alleen zien als haar oudste kind naar school brengt, met haar baby in de kinderwagen. Ze staat bewegingsloos achter het glas, haar blik strak gericht op haar man die zichzelf beneden in de tuin staat te bevredigen terwijl hij naar mijn auto loert.
Laura en ik kijken elkaar aan en we barsten tegelijkertijd in een gedempte lach uit. De absurditeit en de macht van het moment zijn bedwelmend.
"Kijk hem nou gaan," fluistert Laura, terwijl ze haar jurkje nog een stukje verder omhoog trekt zodat haar witte dijbeen glanst in het donker. "Hij is er helemaal kapot van."
Ik leg mijn hand in haar nek en draai haar gezicht naar me toe. De roes van de whisky en de overwinning in het restaurant hebben me roekeloos gemaakt. "Zou je het durven, Laura? Om die buurman van ons daar eens flink te pijpen, midden in zijn eigen voortuin?"
Ze kijkt me uitdagend aan, haar ogen glinsteren van een perverse pret. "Het is wel een lekkertje, dat moet ik toegeven," zegt ze met een hese stem. "En je weet dat ik alles wil doen om jou te plezieren, Arthur. Als jij wilt kijken hoe ik die gladde dertiger van zijn troon stoot terwijl zijn vrouw toekijkt... dan doe ik dat met liefde. Een beetje meer reuring in deze buurt maakt het alleen maar leuker."
Ze legt haar hand op de deurklink en kijkt me vragend aan. De spanning is om te snijden. Mark staat daar nog steeds, zijn hand beweegt nu sneller over zijn kruis, totaal onwetend dat we hem hebben gezien en dat zijn hele leven op het punt staat om in een schandaal te exploderen.
"Zal ik gaan?" vraagt ze, terwijl ze haar lippen tuit en een kusgebaar naar de ruit van Marks’ slaapkamer maakt.
De lucht in de auto is dik van de spanning als ik langzaam knik. Laura aarzelt geen seconde. Ze stapt uit de Jaguar, haar naaldhakken klikken op het asfalt, en ze loopt met de zelfverzekerdheid van een roofdier recht op Mark af. De buurman bevriest; zijn hand blijft halverwege zijn rits steken. Voordat hij een woord kan uitbrengen, knielt ze voor hem in het gras, trekt zijn broek naar beneden en begint hem daar, in het volle licht van de lantaarnpaal, met een bezetenheid te pijpen die Mark alle macht over zijn ledematen ontneemt.
Maar dan gaat het licht in de hal van hun huis aan. De voordeur zwaait met een klap open.
Zijn echtgenote, Elena, stormt naar buiten. Ze draagt een zijden negligé dat in de wind om haar lichaam waait. Ze ziet haar man daar staan, met zijn hoofd achterover in extase terwijl een meisje dat zijn dochter had kunnen zijn hem oraal bevredigt. Maar ze begint niet te gillen. Ze barst niet in tranen uit. Haar gezicht staat op onweer, maar in haar ogen brandt een kille, berekende wraakzucht.
"Mark!" schreeuwt ze niet, maar haar stem snijdt door de nacht als een scheermes. "Kijk me aan!"
Mark opent zijn ogen, maar Laura stopt niet; ze gaat alleen maar sneller, haar ogen uitdagend op Elena gericht. “Wat jij kan, dat kan ik beter.” Zegt Elena vurig. Ze wendt haar blik van hem af, vol walging, en steekt de weg over. Ze loopt recht op de Jaguar af. Ik draai het raam open en blijf kalm zitten, mijn hart bonzend tegen mijn ribben.
Ze trekt de autodeur open en schuift zonder te vragen naast me op de bijrijdersstoel. De geur van haar dure parfum mengt zich met de geur van de nacht. Ze zegt niets. Ze grijpt me bij mijn revers en trekt me naar zich toe voor een kus die zo intens en vol woede is dat ik de ijzerachtige smaak van bloed proef.
Dan kijkt ze door de voorruit naar haar man aan de overkant van de straat. Mark is gestopt met bewegen. Hij staart met open mond naar mijn auto, waar hij zijn eigen vrouw in de armen van de 'oude' Arthur ziet liggen.
Elena zakt langzaam naar beneden in de auto. Ze kijkt me diep in de ogen aan. Ze opent mijn gulp en begint me daar, op de passagiersstoel van de Jaguar, met een woeste, bijna gewelddadige passie te pijpen. Ze zorgt ervoor dat haar silhouet duidelijk zichtbaar is voor Mark door de voorruit.
De Stille Straat is veranderd in een arena van publieke ontucht. Aan de ene kant van de weg wordt de buurman vernederd door mijn minnares, en aan de andere kant neemt zijn vrouw wraak door mij, de man die de hele buurt veracht, te bevredigen.
Mark probeert haar weg te duwen, maar Laura gaat stug door met haar werk. Hij zit gevangen tussen de extase van Laura en de ondraaglijke pijn van het zien hoe zijn vrouw mij opeist.
De nacht is inmiddels een koortsdroom van macht en wraak geworden. Aan de overkant van de weg zie ik Mark volledig verstijven. Zijn rug kromt zich in een gewelddadige boog en hij grijpt met zijn nagels in het gras van zijn voortuin terwijl hij luid kreunend explodeert in de mond van Laura. Ze stopt niet; ze kijkt Elena recht aan terwijl ze de volle lading van haar man met een snerende triomf incasseert en doorslikt.
Elena ziet het. Haar ademhaling gaat razendsnel en haar ogen spugen vuur. Ze laat mijn lul los, richt zich op en kijkt me aan met een blik die geen tegenspraak duldt.
"Stap uit, Arthur," beveelt ze, haar stem hees van de adrenaline. "Nu."
Ik doe wat ze zegt. De koele nachtlucht slaat tegen mijn verhitte huid als ik uit de Jaguar stap. De motor tikt nog na, een warm kloppend hart van metaal in de duisternis. Ik had deze vrouw al jaren geobserveerd—hoe ze haar tuin sproeide, hoe ze in haar strakke sportkleren door de straat rende. De wens om haar een keer tegen de muur te zetten of op een motorkap te pletten, was een duister geheim dat ik diep had weggestopt. Tot nu.
Elena wacht niet. Met één woest gebaar trekt ze haar zijden negligé uit en laat het op het asfalt vallen. Ze is adembenemend: haar huid glanst als marmer in het schijnsel van de lantaarnpaal. Ze draait zich om en buigt zich diep over de nog warme motorkap van mijn auto.
"Neem me," sist ze over haar schouder. "En laat hem zien hoe een echte man het doet."
Ik grijp haar stevig bij haar heupen, mijn vingers graven zich diep in haar zachte vlees. Ik voel hoe ze trilt, niet van de kou, maar van een allesverzengende lust die is aangewakkerd door de vernedering van haar man. Ik zet de eikel van mijn polsdikke lul tegen haar kletsnatte ingang en ram mezelf in één keer naar binnen. De Jaguar deinst mee onder de klap.
"Oohhh, ja!" schreeuwt ze het uit, haar nagels krassen over de lak van de auto.
Ik begin haar ongenadig hard te neuken. Het is een droom die werkelijkheid wordt; elke stoot voelt krachtiger dan de vorige. De hitte van de motor trekt door haar buik heen terwijl ik haar binnenste teister. Mark staat aan de overkant, zijn broek op zijn enkels, en moet toekijken hoe zijn grootste fantasie zijn ergste nachtmerrie wordt.
Laura is inmiddels naar ons toe gekomen. Ze blijft op een afstandje staan, haar armen over elkaar, genietend van het schouwspel. Ze ziet hoe ik de 'onbereikbare' buurvrouw volledig opeis. Elena gooit haar hoofd naar achteren, haar haar zwiept in het rond, en ze schreeuwt mijn naam over de oprit. Er is geen schaamte meer, alleen nog maar de rauwe ontlading van jarenlange onderdrukte spanning.
Ik voel hoe ik tegen mijn eigen grens aanloop. De combinatie van de wraakzuchtige Elena onder me en de toekijkende Laura achter me drijft me naar een climax die alles wat ik tot nu toe heb gevoeld overtreft.
Ik trek me langzaam terug uit Elena, het zompige geluid van onze ontlading klinkt luid in de doodstille straat. Ze trilt nog na, haar lichaam slap over de motorkap van de Jaguar, terwijl ze naar adem hapt. Ik pak mijn badjas van de grond en sla hem losjes om mijn schouders. Ik voel me onoverwinnelijk, een man die de wetten van de tijd en de moraal heeft herschreven.
Mark staat daar nog steeds, aan de overkant van de weg. Hij ziet eruit als een spook; bleek, met vlekken op zijn kleren en een blik in zijn ogen die nooit meer hetzelfde zal zijn. De man die alles dacht te hebben, heeft zojuist gezien hoe zijn vrouw en zijn waardigheid in één nacht zijn verdampt.
"Kijk hem niet eens meer aan," zeg ik kalm, terwijl ik een hand op Elena's naakte onderrug leg en de andere op Laura’s schouder.
Elena richt zich op, haar ogen glanzen nu van een kille, superieure rust. Ze pakt haar zijden negligé van het asfalt, maar in plaats van het aan te trekken, hangt ze het over haar arm. Ze kijkt één keer naar de overkant, niet met woede, maar met totale onverschilligheid. Voor haar bestaat Mark niet meer.
Met een triomfantelijke blik naar de gesloten gordijnen van de overige buren, lopen we met zijn drieën de oprit op. Laura loopt in het midden, haar heupen wiegend, een arm om Elena en een arm om mij heen. We vormen een front van zonde en extase.
Als we bij de voordeur komen, draai ik me nog één keer om. Mark staat daar nog steeds in het schijnsel van de lantaarnpaal, een eenzame figuur in de duisternis. Ik steek mijn hand op, niet om te zwaaien, maar als een laatste groet aan de man die hij was. Dan stap ik over de drempel, gevolgd door de twee vrouwen die de Stille Straat voorgoed hebben veranderd.
Ik sluit de zware eikenhouten deur en draai de sleutel om. Het geluid van het slot dat in de grendel valt, is het definitieve einde van de buitenwereld.
"Zo," zeg ik, terwijl ik de resterende whisky in de glazen schenk en de twee vrouwen aankijk die daar in mijn gang staan te gloeien van de adrenaline. "De nacht is nog jong. En volgens mij hebben we binnen nog een heleboel in te halen."
Laura lacht, een diep en wetend geluid, terwijl ze de hand van Elena pakt en haar richting de trap leidt. De Schande van de Stille Straat is binnenskamers gegaan, en wat daar vannacht nog gaat gebeuren, is alleen voor ons drieën bestemd. Of toch niet...?
Was getekend John Adams
Trefwoord(en): 50 Plus, Auto, Beffen, Dwang, Edging, Flirten, Grote Borsten, Hakken, Jong En Oud, Kinky, Klasgenoot, Lingerie, Moeder, Naaldhakken, Openbaar, Partnerruil, Pijpen, Restaurant, School, Spuiten, Squirten, Terras, Uitdagen, Verleiden, Vernederen, Weduwnaar, Wraak, Suggestie?
Geef dit verhaal een cijfer:
5
6
7
8
9
10

Ontdek meer over mij op mijn profiel pagina, bekijk mijn verhalen, laat een berichtje achter of schrijf je in om een mail te ontvangen bij nieuwe verhalen!
