Gezin Aan De Ketting - 8

In dit deel: Mark dwingt Lise en Tim tot een vernederende ochtendritueel: Lise bedankt Tim op haar knieën, terwijl Mark hen emotioneel en fysiek verder claimt en vernedert. 

Tim:

Ik word als eerste wakker, het licht van de ochtend valt grijs en koud door de kieren van de gordijnen. Mijn hoofd voelt zwaar, mijn lichaam plakkerig van zweet en alles van gisteravond – haar vocht, mijn zaad, Marks aanwezigheid overal. Ik lig aan de rand van het bed, naakt, en draai me langzaam om.

Fuck… het is echt gebeurd. Alles. Ik voel het nog in mijn pik – hoe ze om me heen kneep terwijl Mark in haar kont zat. Ik werd hard, weer, ondanks haar schreeuwen. Omdat het… juist voelde. Omdat Mark gelijk had: dit is ons gezin nu. Zij is van ons. En ik… ik wil dit. Ik haat haar niet meer. Ik bezit haar.

Daar liggen ze.

Mam in het midden, op haar zij, haar rug tegen Mark aan gedrukt alsof ze zich in haar slaap nog aan hem vastklampt. Hij slaapt op zijn rug, één arm bezitterig over haar heen geslagen, zijn hand rustend op haar borst – haar zware, rood gevlekte borst die licht op en neer gaat bij haar ademhaling, tepels nog gezwollen en donker van gisteren. De halsband zit nog om haar nek, het leer strak, de ring glimmend in het schemerlicht, een constante keten die zegt: eigendom. Haar gezicht is naar mij toe gedraaid, haar ogen dicht, maar haar wangen nog nat van opgedroogde tranen, haar lippen iets open, haar haar warrig over het kussen. Ze ziet er uitgeput uit, gebroken, klein – maar ook… van ons. Van hem.

Kijk naar haar… mijn moeder, naakt, gevuld met ons zaad, halsband om als een teef. Ze slaapt alsof dit normaal is. Omdat het dat nu is. Zij verdiende dit. Haar zwakte maakte dit mogelijk. Ik voel geen schuld meer – alleen trots. Ik heb haar genomen. Ik heb haar laten schreeuwen. En toch kwam ze.

Mark’s gezicht is rustig in zijn slaap, tevreden, alsof hij precies heeft gekregen wat hij wilde – ons, gebroken en van hem. Zijn andere hand ligt tussen haar benen, vingers nog half in haar, alsof hij haar zelfs in zijn slaap claimt, haar kut bezit.

Hij is de baas. Hij zag het vanaf het begin: haar geilheid, haar schuld. Hij maakte me tot dit – een man die zijn moeder neukt, die haar deelt. Ik haat hem niet. Ik respecteer hem. Ik wil zoals hij zijn. Hij heeft me dit gegeven.

Ik sta voorzichtig op, mijn benen stijf, mijn pik halfhard bij de herinnering aan hoe ze gisteren om me heen kneep terwijl Mark in haar kont zat, hoe haar pijn haar strakker maakte, hoe ik harder kwam dan ooit.

God… ik word alweer hard als ik eraan denk. Haar kont rekte zich om hem heen, haar kut melkte mij, haar tieten wiebelden in de spiegel. Ik zag het: ons gezin. Perfect. Zij in het midden, gevuld door ons. Ik geloof het nu. Volledig. Dit is macht. Dit is wat ik altijd al wilde, diep vanbinnen – haar bezitten, haar laten voelen dat ze van mij is.

Ik loop naakt naar beneden, de trap kraakt zacht. In de keuken schenk ik een glas water in, drink het met grote slokken leeg. Het is stil in huis, alleen het tikken van de klok. *

Vandaag weer. Ik kan niet wachten. Ik wil haar weer nemen. Voor de camera. Met de leiband. Mark bepaalt, en dat is goed. Hij weet wat het beste is.

Dan hoor ik voetstappen. Mark komt beneden, ook naakt, zijn lichaam ontspannen, zijn pik slap maar zwaar hangend. Hij loopt naar me toe, slaat een arm om mijn schouder – vaderlijk, stevig – en schenkt zichzelf ook water in.

“Goedemorgen, jongen,” zegt hij zacht, zijn stem laag en warm. “Je bent vroeg op. Kon je niet slapen na gisteren?”

Ik schud mijn hoofd, kijk naar mijn glas. “Een beetje wel… maar ik moest nadenken. Over alles.”

Hij knikt, leunt tegen het aanrecht, zijn ogen op mij gericht – doordringend, maar trots. “Vertel me eens. Hoe voelde het voor je? Echt. Geen bullshit. Alles – de pijn in haar kont, hoe je harder werd, de spiegel, het samen nemen.”

Ik aarzel even, maar de woorden komen eruit – eerlijk, omdat hij het vraagt, omdat ik het wil zeggen, omdat het waar is.

“Eerst… voelde ik me schuldig. Sick. Maar toen jij in haar kont zat en ik in haar kut… en we haar samen namen… het voelde… machtig. Alsof ik eindelijk begreep wat je bedoelde. Alsof zij echt van ons is. Haar schuld, ja. Ze liet dit gebeuren. En ik… ik werd hard toen ze pijn had – harder dan ooit. Ik voelde hoe haar kut strakker kneep van de pijn, hoe ze me melkte ondanks haar geschreeuw. In de spiegel zag ik het: haar tieten wiebelden, haar gezicht kapot, maar haar kut nat voor mij. Ik kwam harder dan ooit. Het voelde… juist. Als ons gezin.”

Mark glimlacht, legt zijn hand op mijn schouder, knijpt licht. “Ik ben trots op je, Tim. Echt trots. Je bent geen jongen meer. Je bent een man geworden – een echte man. Je hebt het geaccepteerd. Je hebt haar genomen zoals ze genomen moet worden. Je hebt gevoeld hoe ze om je pik kneep, hoe ze jou nodig had, zelfs terwijl ze huilde. Dat is kracht. Dat is wat een echte man doet. Je hebt de spiegel gezien – ons gezin, perfect bezegeld.”

Ik voel het in mijn borst – warmte, trots, bevestiging. Hij is trots op me. Hij ziet me als een man. Niet als een kind. Ik heb het verdiend.

Hij gaat door, zijn stem lager, manipulerend maar overtuigend, inspelend op mijn gevoelens als een meester: “En nu je het accepteert… nu je weet dat ik bepaal wat het beste is voor ons gezin… denk eens na over wat dat voor jóu betekent. Geen gezeur meer. Geen twijfel. Jij krijgt haar wanneer je wilt – haar mond om je pik te zuigen als je wakker wordt, haar kut om in te komen als je thuiskomt, haar tieten om te kneden als je stress hebt, haar kont als je iets nieuws wilt proberen. Ze zal je gehoorzamen, omdat ik het zeg, omdat jij het verdient. Je hoeft nooit meer alleen te zijn, nooit meer te zoeken naar meisjes die je niet begrijpen, die je niet geven wat je nodig hebt. Je hebt haar – altijd klaar, altijd nat voor jou, altijd smekend om jouw zaad. En ik bescherm je. Ik zorg dat niemand dit ooit afpakt – geen vrienden, geen familie, niemand. Jij bent de zoon des huizes nu – naast mij. Samen bepalen we alles. Samen bezitten we haar. Dat is vrijheid, Tim. Dat is macht. Dat is wat je altijd al wilde, diep vanbinnen – haar volledig van jou, zonder grenzen, zonder schuld. Accepteer het, en je bent vrijer dan ooit.”

Ik kijk naar hem op, en ik voel het inzinken – diep, als een haak in mijn ziel. Ja… hij heeft gelijk. Geen twijfel meer. Ik krijg haar altijd. Ik bepaal met hem. Dit is vrijheid. Dit is macht. Ik wil dit. Ik verdien dit. “Ja…” zeg ik zacht, mijn stem vast. “Dat wil ik.”

Hij slaat zijn arm steviger om me heen, trekt me even tegen zich aan. “Goed zo. Vanavond weer. En elke dag. Je hebt het verdiend. Ik ben trots op je, jongen.”

Ik knik, voel de warmte door me heen stromen.

Ik geloof hem.

Volledig.

En ik kan niet wachten tot ze wakker wordt – om haar weer te nemen.

___

Lise:

Ik word langzaam wakker, alsof ik uit een diepe, zwarte put word getrokken – een put vol pijn en schaamte die me niet meer loslaat. Mijn lichaam voelt als lood: zwaar, uitgehold, kapot. Alles doet zeer. Mijn kut is rauw, gezwollen, brandend van binnen – nog vol met hun zaad, plakkerig en warm, langzaam uit me druipend tussen mijn dijen.

Maar mijn kont… god, mijn kont is het ergst. Een constante, diepe, scheurende pijn, alsof ik vanbinnen openlig, elk klein spiertje in brand, een herinnering die me naar adem laat happen als ik me probeer te verroeren.

Mijn ogen gaan open, knipperend tegen het grauwe ochtendlicht dat door de kieren van de gordijnen valt. Ik lig in het midden van het bed, naakt, de halsband nog strak om mijn nek – het leer bijt in mijn huid, de ring koud tegen mijn sleutelbeen. De leiband hangt los over het laken, maar ik voel hem nog steeds, alsof hij me vastketent aan dit bed, aan hen, aan deze hel.

Tim en Mark zijn al weg. Hun kant van het bed is leeg, het laken nog warm van hun lichamen. Ik denk aan Mark en voel een golf van haat, maar ook iets ergers: berusting. Hij heeft gewonnen. Hij heeft ons allemaal.

Tranen prikken meteen in mijn ogen, stromen heet over mijn wangen. Ik denk aan gisteren: de camera, de spiegel, hoe Tim in me zat terwijl Mark mijn kont nam, hoe ik schreeuwde van pijn maar mijn lichaam toch reageerde, hoe Tim harder werd van mijn pijn, hoe hij me vasthield terwijl ik smeekte.

Mijn jongen… hij hield me vast zodat Mark me kon verkrachten. Hij keek in de spiegel en zag ons als een gezin. Hij geloofde het. Hij wilde het.

De gedachte breekt iets in me – een laatste stukje moederliefde dat nog over was. Ik heb hem verloren. Voor altijd. Ik heb mezelf verloren.

Ik sluit mijn ogen weer, probeer de tranen tegen te houden, maar ze komen toch – stil, hete, eindeloze druppels die op het kussen vallen. Ik voel me leeg. Geen moeder meer. Geen vrouw. Alleen een ding. Hun teef, zoals Mark zegt. Hun eigendom.

Flashback: Mark’s stem, herhalend terwijl ze me samen neukten: “Dit is ons gezin… je bent van ons… onze teef… voor altijd…” En ik kwam – ondanks de pijn, ondanks alles – schokkend tussen hen in, mijn lichaam verradend me terwijl mijn ziel stierf.

Ik hoor geluiden beneden – stemmen, zacht. Mark en Tim. Samen. Praten. Lachen bijna.

Ik blijf liggen, durf niet op te staan.

Want ik weet dat als ik opsta, de dag begint.

En er is geen ontsnapping meer.

Alleen dit.

Elke ochtend.

Voor altijd.

___

Mark komt terug naar de slaapkamer, zijn voetstappen zwaar en zelfverzekerd op de trap. Ik hoor hem voordat ik hem zie – een geluid dat mijn maag laat omdraaien, dat mijn hart sneller laat kloppen van angst en berusting. Ik lig nog steeds op mijn zij, naakt, de halsband strak om mijn nek, mijn lichaam pijnlijk en plakkerig van de nacht. Ik heb me niet durven bewegen sinds ik wakker werd; elke kleine beweging stuurt een golf van brandende pijn door mijn kont, een herinnering aan hoe hij me gisteren heeft opgerekt, hoe hij me heeft gevuld terwijl Tim in mijn kut zat.

Hij komt binnen, sluit de deur zacht achter zich. Hij is naakt, zijn lichaam ontspannen, zijn pik halfhard hangend – alsof de ochtend hem alleen maar energie heeft gegeven. Hij kijkt naar me, zijn ogen koud en triomfantelijk, en gaat op de rand van het bed zitten. Zijn hand glijdt meteen over mijn heup, bezitterig, zijn vingers knijpend in mijn vel.

“Goedemorgen, mijn teefje,” zegt hij zacht, zijn stem laag en spottend. “Je bent wakker. Goed zo. We moeten praten.”

Ik zeg niets. Ik durf hem niet aan te kijken. Tranen prikken alweer in mijn ogen.

Hij pakt de leiband vast, trekt er licht aan – mijn hoofd komt iets omhoog, mijn nek gestrekt. “Kijk me aan, Lise. Vertel me hoe je je voelt. Echt. Alles van gisteren. Hoe voelde het om ons allebei in je te hebben? Om je zoon in je kut te voelen terwijl ik je kont nam? Om in de spiegel te zien hoe we je vulden?”

Flashback: Mark achter me, zijn pik in mijn kont duwend – langzaam, meedogenloos, de brandende pijn die door me heen ging terwijl Tim me vasthield, zijn armen strak om me heen, zijn pik hard in mijn kut. Ik schreeuwde, smeekte, maar Tim fluisterde “Het spijt me, mam…” terwijl hij me tegenhield, me in zijn ijzeren greep hield. De pijn was ondraaglijk – een diep, brandend rekken dat voelde alsof ik opengetrokken werd, mijn kont krampend in protest, elke centimeter een nieuwe marteling. Maar mijn kut… mijn kut kneep om Tim heen, nat en verraderlijk, terwijl ik huilde.

Ik slik, mijn keel dicht. “Het… het deed pijn,” fluister ik eindelijk, mijn stem gebroken. “Veel pijn… in mijn kont… het voelde alsof ik scheurde… ik voelde me… kapot… vernederd…”

Hij trekt harder aan de leiband, dwingt mijn hoofd verder omhoog. “Meer, Lise. Hoe voelde het toen Tim harder werd van je pijn? Toen hij je vasthield zodat ik dieper kon? Toen je kwam, ondanks alles?”

Flashback: De spiegel. Mark dwong ons te kijken – “Kijk opzij, allebei. Kijk naar julliezelf.” Ik zag ons: ik gevuld door hen allebei, mijn gezicht vertrokken in pijn en tranen, mijn mond open in een stille schreeuw, mijn borsten wiebelend wild bij elke stoot, mijn halsband strak, de leiband in Mark’s hand. Tim onder me, zijn pik in mijn kut, zijn ogen donkerder wordend, harder. Mark herhalend: “Dit is ons gezin… je bent onze teef… ons eigendom…” En ik schreeuwde, maar mijn lichaam reageerde – kwam, ondanks de pijn, ondanks alles.

Tranen stromen nu vrijelijk. “Ik… ik voelde Tim harder worden… in me… terwijl ik pijn had… hij hield me vast… ik smeekte… maar hij liet niet los… en ik… ik kwam… ondanks de pijn… ik schaam me dood… hij is mijn zoon… ik heb hem dit aangedaan…”

Mark’s stem wordt lager, manipulerend, herhalend: “Precies. Jij hebt hem dit aangedaan. Door zwak te zijn. Door mij binnen te laten. Door geil te zijn. Maar nu is het bezegeld. Begrijp je wat dit betekent, Lise? Voor jou? Voor je relatie met Tim? Voor je toekomst?”

Flashback: Tim die harder werd in me terwijl Mark in mijn kont duwde – ik voelde zijn pik groeien, me oprekken, pulserend, zijn opwinding van mijn pijn. Hij hield me vast, fluisterde sorry, maar zijn pik loog niet. Hij wilde het. Hij geloofde Mark. Mijn jongen… hij koos voor Mark. Hij koos dit.

Ik schud mijn hoofd, snikkend, maar hij trekt weer aan de leiband – scherp, mijn adem stokkend.

“Ja, je begrijpt het wel. We zijn nu een gezin. Echt een gezin. Onlosmakelijk verbonden. Tim en ik zijn de mannen van het huis – de baas. Wij bepalen. Wij nemen. Wij bezitten. En jij… jij bent onze teef. Ons eigendom. Ons bezit. Je kut, je kont, je tieten, je mond – alles is van ons. Je draagt onze halsband omdat je dat verdient. Je slaapt tussen ons in omdat je dat nodig hebt. Je komt voor ons omdat je dat wilt, diep vanbinnen. Je relatie met Tim is nu eerlijk: hij is je zoon én je man. Hij neukt je omdat hij je bezit, net als ik. Je toekomst? Dit is het. Elke dag. Elke nacht. Je hoeft nooit meer alleen te zijn, nooit meer te zoeken naar iemand die je wil – want wij willen je. Altijd. Op onze voorwaarden.”

Hij laat de leiband los, zijn hand glijdt tussen mijn benen, vingers in me duwend – nat, ondanks alles. “Zeg het, Lise. Zeg dat je het begrijpt. Dat je onze teef bent. Ons eigendom. Dat dit ons gezin is.”

Flashback: Mark’s stem, herhalend terwijl ze me samen neukten: “Dit is ons gezin… je bent van ons… onze teef… voor altijd…” En ik kwam – ondanks de pijn, ondanks alles – schokkend tussen hen in, mijn lichaam verraadde me terwijl mijn ziel stierf.

Ik snik, mijn lichaam schokkend, maar de woorden komen eruit – gebroken, verslagen: “Ik… ik begrijp het… ik ben jullie teef… jullie eigendom… dit is ons gezin…”

Hij glimlacht, kust mijn voorhoofd alsof ik een braaf kind ben. “Goed zo. Sta op. Douchen. Ontbijt maken. Vandaag beginnen we fris.”

Ik sta op, mijn benen trillen, de pijn in mijn kont bij elke stap, de halsband zwaar om mijn nek.

Ik ben kapot.

Volledig.

En er is geen weg meer terug.

___

Ik kom uit de douche, mijn huid rood en prikkend van het schrobben, alsof ik de nacht van me af kon boenen. Mijn haar is nat en zwaar, druppels glijden langs mijn rug, over mijn borsten, langs de halsband die nog strak zit – nat leer dat koud en zwaar tegen mijn keel plakt. Ik haat dit ding. Het voelt als een ketting om een hond. Maar als ik probeer hem los te maken… hij heeft het slotje. Hij heeft de sleutel. Hij zit vast.

Mark wacht al in de slaapkamer, zittend op de rand van het bed, naakt, zijn benen wijd, zijn pik halfhard – alsof hij al weet wat hij van me gaat eisen.

Hij staat op en komt dichterbij, klikt de leiband vast aan mijn halsband, trekt er licht aan zodat mijn hoofd omhoog komt. “Goed zo. Je leert niet erg snel, maar je leert het.” Zijn vingers strelen over mijn wang, bijna teder, maar ik voel de controle. “Luister nu heel goed.”

Hij gaat me dwingen iets te zeggen tegen Tim… iets vreselijks… ik voel het al.

“Vanaf vandaag behandel je Tim als een echte man. Geen ‘lieverd’ meer. Geen ‘mijn jongen’. Je bent poeslief voor hem. Je spreekt hem aan met respect. Met bewondering. Je laat hem voelen dat hij boven je staat – net als ik.”

Ik open mijn mond, wil protesteren. “Maar… hij is mijn zoon… ik kan niet…”

Hij is mijn kind. Ik heb hem gebaard. Ik heb hem grootgebracht. Ik kan hem niet… als een man behandelen… niet na gisteren…

Hij trekt harder aan de leiband – scherp, mijn adem stokt, mijn nek brandt. “Je kunt wél. Omdat ik het zeg. Omdat dit ons gezin is. Omdat jij schuldig bent aan alles.”

Zijn stem wordt zachter, manipulerend, alsof hij me troost. “Herinner je je gisteren? Hoe je schreeuwde van pijn toen ik je kont nam, maar je kut kneep in Tim’s pik alsof je smeekte om meer? Dat was jouw lichaam, Lise. Jouw keuze om nat te zijn. Jouw zwakte. Tim voelde het. Hij werd harder van je pijn. Hij hield je vast omdat hij het wilde. Je hebt hem dit geleerd – door geil te zijn, door je over te geven.”

Flashback: Tim die me vasthield, zijn armen strak, zijn pik hard en pulserend in me terwijl Mark dieper duwde. Ik smeekte hem, maar hij liet niet los. Hij werd harder. Hij wilde het.

Tranen stromen over mijn wangen. “Alsjeblieft… niet…”

Hij laat de leiband iets vieren, zijn stem nu zachter, overtuigend. “Je gaat hem nú opzoeken. Beneden. Je gaat hem vertellen dat alles jouw schuld is. Dat jij te zwak was, te eenzaam, te geil. Dat jij hem dit leven hebt gegeven door mij binnen te laten. Je gaat hem bedanken – op je knieën – dat hij je neemt, dat hij je gebruikt, dat hij je laat komen. Je bent dankbaar voor zijn pik in je kut, in je mond, in je kont. Je bent dankbaar dat hij je pijn doet, want dat betekent dat hij je wil. En je zegt het expliciet. Ik sta erbij. Ik luister mee. Als je aarzelt, begin je opnieuw.”

Ik schud mijn hoofd, snikkend harder. “Ik… ik kan dat niet zeggen… tegen hem… hij is mijn zoon… hij zal me haten…”

Mark trekt weer aan de leiband, dwingt mijn hoofd omhoog, zijn gezicht vlak bij het mijne. “Hij haat je sowieso al een beetje, Lise – omdat je hem dit hebt aangedaan. Maar als je eerlijk bent, als je hem dankt, als je hem laat voelen dat je hem als man ziet… dan vergeeft hij je. Dan houdt hij van je op de enige manier die nu nog mogelijk is. Wil je hem verliezen? Wil je dat hij weggaat en jou achterlaat met alleen je schuldgevoelens? Of wil je hem houden – door hem te geven wat hij nu nodig heeft?”

Flashback: Tim die harder werd terwijl ik pijn had, zijn ogen in de spiegel – donker, hongerig. Hij wilde het. Hij gelooft Mark.

Ik snik, mijn lichaam schokt. “Alsjeblieft… niet…”

Hij staat op, trekt me overeind aan de leiband – niet hard, maar onverbiddelijk. “Kom. Geen uitstel meer. Je doet dit voor hem. Voor ons gezin. Omdat je van hem houdt.”

We lopen naar beneden. Tim zit aan de keukentafel, een mok koffie in zijn handen, zijn ogen donker en rustig. Hij kijkt op als we binnenkomen, zijn blik glijdt over mijn natte haar, mijn naakte lichaam, de halsband, de leiband in Marks hand.

Mark duwt me zacht maar onverbiddelijk naar voren. “Ga op je knieën, Lise. Voor je zoon. Vertel hem alles.”

Ik zak op mijn knieën voor Tim, de vloer koud, mijn borsten zwaar hangend, mijn ogen vol tranen.

“Tim…” begin ik, mijn stem trilt, breekt meteen. Ik kijk naar de grond.

Ik kan dit niet. Ik kan niet tegen mijn jongen zeggen dat ik dankbaar ben dat hij me neukt…

Mark trekt aan de leiband – scherp. “Kijk hem aan. Luid en duidelijk. Of begin je opnieuw.”

Ik kijk Tim in de ogen – mijn jongen, mijn alles, nu een vreemde met die donkere blik.

“Tim… alles is mijn schuld…” Ik stop, snik, aarzel weer.

Hij kijkt me aan… hij wacht… hij gelooft het al…

Mark’s stem achter me, geduldig maar dwingend: “Ga door. Vertel hem hoe zwak je was. Hoe eenzaam. Hoe geil.”

“Ik… ik was te zwak… te eenzaam… ik heb Mark binnengelaten… ik heb toegelaten dat hij mij brak… en dat hij jou hierin meesleepte… door mijn geilheid… mijn lichaam…”

Ik stop weer, tranen stromen, mijn keel dicht.

Mark: “Verder. Dankbaarheid. Expliciet. Of we beginnen helemaal opnieuw.”

“Maar ik ben dankbaar…” fluister ik, mijn stem breekt. “Dankbaar voor jou… voor hoe je me neemt…”

Mark trekt harder. “Luid. Herhaal het tot het aankomt. Laat het hem horen.”

Ik schreeuw het bijna uit, snikkend: “Ik ben dankbaar voor jou, Tim! Voor je pik in mijn kut… in mijn mond… hoe je me laat komen, ook al doet het pijn… ik ben dankbaar dat je me vasthield terwijl Mark mijn kont nam… dat je harder werd van mijn pijn… want dat betekent dat je me wilt… dat je me bezit… ik verdien dit… ik ben jullie teef… jullie eigendom… en ik ben zo dankbaar dat jullie me houden…”

Tim kijkt me aan – zijn ogen donker, zijn ademhaling sneller.

Mark knikt tevreden, zijn hand op mijn hoofd, strelend. “Goed zo. Nog een keer. Expliciet. Vertel hem precies wat je het lekkerst vond gisteren.”

Ik aarzel weer, snikkend, mijn lichaam schokt.

Ik kan dit niet… maar als ik het niet doe… verliest ik hem…

Mark trekt aan de leiband – een waarschuwing.

“Toen je harder werd terwijl ik pijn had in mijn kont… toen je me vasthield zodat Mark dieper kon… toen je in me kwam terwijl ik schreeuwde… dat was het lekkerst… omdat ik voelde dat je me wilde… dat je me nodig had… dank je, Tim… mijn man… dat je me neukt zoals ik verdien…”

Mark glimlacht. “Zie je, Tim? Ze meent het. Ze is van ons.”

Hij trekt me overeind aan de leiband, duwt me naar Tim toe.

“Geef je zoon een kus. Dankbaarheidskus. Diep.”

Ik buig me voorover, kus Tim – diep, nat, zoals Mark het wil, mijn tranen op zijn lippen.

Ik meen het… god vergeef me… ik meen het…

Want ik heb niets anders meer.

Alleen hen.

Alleen dit.

Voor altijd.

___

Ik kniel daar op de koude keukenvloer, naakt en nat van de douche, de halsband strak om mijn nek, de leiband in Marks hand. Mijn borsten hangen zwaar, mijn tepels hard van de kou en de schaamte, mijn lichaam trilt terwijl ik de woorden uitspreek die hij me dwingt te zeggen. Elke zin voelt als een mes dat ik zelf in mijn hart steek.

Tim zit voor me aan tafel, zijn mok koffie vergeten in zijn handen. Zijn ogen worden vochtig terwijl ik praat – ik zie het, de glans erin, maar het is niet medelijden. Het is iets anders: opluchting, triomf, een donkere vreugde die me kapotmaakt. Als ik zeg dat ik dankbaar ben voor zijn pik, voor zijn zaad, voor de pijn die hij me geeft, ademt hij diep in, zijn borstkas rijst, zijn schouders ontspannen alsof er een last van hem afvalt.

Ik eindig met de kus – buig me voorover, mijn lippen op de zijne, diep zoals Mark het wil.

En hij… hij trekt me dichterbij. Zijn armen sluiten om me heen, sterk, bezitterig – niet teder zoals vroeger, niet als een zoon die zijn moeder troost, maar als een man die claimt wat van hem is. Zijn handen drukken in mijn rug, knijpen in mijn huid, houden me vast alsof ik niet weg mag.

Hij fluistert tegen mijn lippen, zijn stem schor en vol emotie: “Goed zo, mam… ik vergeef je… maar je blijft ons eigendom.”

De woorden raken me als een vuistslag.

Hij vergeeft me… maar op zijn voorwaarden. Hij ziet me als eigendom. Mijn jongen… hij is niet meer mijn jongen.

Tranen stromen over mijn wangen, in onze kus, zout op zijn tong.

Hij kijkt naar Mark, zijn stem vaster, zekerder: “Ze meent het. Ik voel het.”

Mark knikt tevreden, zijn hand op mijn hoofd, strelend als een baasje zijn hond streelt.

Tim laat me los, maar zijn hand glijdt even over mijn borst – langzaam, doelbewust – zijn vingers knijpen licht in mijn tepel, hard genoeg om me te laten happen naar adem, om een golf van pijn en verraderlijke hitte door me heen te sturen. Het is geen streling; het is een test, een herinnering, een claim.

Innerlijk bij Tim: Ze geeft het toe. Alles is haar schuld. Ik voel me niet meer schuldig – zij wilde dit, diep vanbinnen. Ze bedankt me voor mijn pik, voor mijn zaad, voor de pijn die ik haar geef. Ze meent het. Ik zie het in haar ogen, voel het in haar kus. Ik vergeef haar… omdat ze nu van mij is. Echt van mij. Ik wil haar laten voelen dat ik het accepteer – door haar te nemen wanneer ik wil, hoe ik wil. Haar tieten knijpen, haar kut vullen, haar laten smeken. Dit is macht. Dit is ons gezin. En ik wil meer. Veel meer. Nu al.

Hij laat mijn tepel los, maar zijn blik blijft op me rusten – donker, hongerig, triomfantelijk.

Mark glimlacht. “Zie je, Tim? Ze meent het. Ze is van ons.”

Hij trekt me overeind aan de leiband, maar Tim’s ogen volgen me, zijn ademhaling nog zwaar.

Ik sta daar, trillend, nat van tranen en douchewater.

Mijn jongen heeft me vergeven.

Maar ik ben verloren.

Voor altijd.

___

De ochtend verloopt als een trage, genadeloze marteling – elke minuut een nieuwe laag vernedering die zich vastzet in mijn lichaam en mijn ziel.

Ik sta aan het aanrecht, naakt, mijn huid nog klam van de douche, de halsband strak om mijn nek, de leiband losjes over mijn schouder hangend omdat Mark hem heeft neergelegd maar elk moment weer kan pakken. Mijn kont brandt nog steeds van gisteren – een diepe, scheurende pijn die bij elke beweging oplaait, mijn kut rauw en gezwollen, plakkerig van hun zaad dat nog niet helemaal uit me is gedruppeld. Mijn borsten zijn zwaar, pijnlijk gevoelig, tepels rood en gezwollen van Tims geknijp eerder.

Ik klop eieren in een kom, mijn handen trillen, probeer me te concentreren op het ontbijt maken – toast, eieren, koffie – alsof het een normale ochtend is. Maar niets is normaal meer.

Tim komt achter me staan. Ik voel hem voordat hij me aanraakt: zijn warmte, zijn adem in mijn nek, zijn pik alweer hard tegen mijn onderrug drukkend. Zijn handen glijden meteen om me heen, sluiten om mijn borsten – groot, zwaar, het vlees overvloeiend in zijn palmen. Hij knijpt hard, zijn vingers diep in het zachte vlees gravend, mijn tepels tussen zijn duim en wijsvinger rollend tot ze branden, tot ik naar adem hap en de kom bijna laat vallen.

“Goedemorgen, mam,” fluistert hij in mijn oor, zijn stem laag en vol lust. “Je tieten voelen zo goed… altijd al, maar nu zijn ze echt van mij.”

Hij knijpt harder, trekt aan mijn tepels tot ze uitrekken, tot de pijn scherp door me heen schiet en mijn kut verraderlijk samentrekt, nat wordt ondanks mezelf. Mijn borsten worden roder onder zijn greep, aders zichtbaar, vlees gezwollen en gevoelig. Ik bijt op mijn lip om niet te kreunen, maar een zacht, gebroken geluid ontsnapt toch.

Mark zit aan tafel, koffie drinkend, toekijkend met die koude glimlach. “Ga door, Tim. Laat haar voelen dat je haar vergeeft – met je handen.”

Ik probeer koffie in te schenken, mijn armen trillen, maar Tim laat niet los. Zijn linkerhand blijft knijpen in mijn rechterborst, zijn rechterhand glijdt lager – over mijn buik, tussen mijn dijen. Zijn vingers vinden mijn kut meteen – nat, open, gezwollen – en zonder waarschuwing glijden twee vingers in me, diep, pompend terwijl ik de koffiepot vasthoud. Ik hap naar adem, mors de koffie bijna, mijn heupen schokken onwillekeurig.

“Tim… alsjeblieft…” fluister ik, maar hij pompt harder, zijn duim over mijn clit cirkelend, nat geluidjes vullen de keuken.

“Je bent nat, mam,” zegt hij hijgend in mijn oor, zijn pik nu hard tegen mijn billen wrijvend, glijdend tussen mijn dijen, nat van mijn vocht. “Je bent altijd nat voor me. Omdat je het wilt. Omdat je dankbaar bent.”

Zijn vingers pompen sneller, krullend in me, me rakend aan dat plekje dat me laat schokken. Mijn borsten wiebelen licht bij elke beweging, rood en gevlekt van zijn kneuzingen, mijn tepels hard en pijnlijk. Ik probeer de koffie in te schenken, maar mijn handen trillen te erg – hete druppels vallen op het aanrecht.

Tim’s pik glijdt nu tussen mijn billen, hard en kloppend, wrijvend over mijn kontgaatje dat nog brandt van Mark gisteren, dan lager, over mijn kutlippen, ze nat makend met mijn eigen vocht. Hij stoot licht tussen mijn dijen, niet in me, maar plagend, zijn eikel over mijn clit wrijvend tot ik kreun ondanks mezelf.

Mark lacht zacht. “Kijk hoe geil ze is, Tim. Ze morst koffie omdat je haar vingert. Kom op haar billen – markeer haar voor de dag.”

Tim kreunt, zijn vingers harder pompend in mijn kut, zijn pik sneller wrijvend tussen mijn dijen en over mijn kont. Ik voel het opbouwen – tegen mijn wil, weer – mijn kut knijpend om zijn vingers, mijn clit pulserend onder zijn duim.

Hij komt eerst – hard, zijn pik spuitend tussen mijn billen, heet zaad spattend over mijn onderrug, mijn billen, druipend langs mijn dijen, plakkerig en warm, zich mengend met mijn eigen vocht. Golven van zijn zaad, dik en wit, glijdend over mijn huid, druppels vallend op de vloer.

Ik kom kort daarna – schokkend, mijn kut knijpend om zijn vingers, een gedempt gekreun ontsnapt aan mijn mond terwijl ik me vastgrijp aan het aanrecht, koffie morsend op mijn handen.

Tim trekt zijn vingers terug, nat en glinsterend, en smeert ze uit over mijn borsten – mijn eigen vocht over mijn tepels wrijvend tot ze glinsteren.

Mark klapt zacht. “Mooi begin van de dag. Ruim op, Lise. En laat zijn zaad zitten – tot vanavond.”

Ik sta daar, trillend, druipend van hem, mijn borsten rood en nat, mijn kut pulserend.

De ochtend is nog niet voorbij.

En de dag zal alleen maar erger worden.

___

Ik sta daar aan het aanrecht, mijn lichaam nog trillend van Tims vingers en zijn zaad dat warm en plakkerig over mijn billen en dijen druipt, vermengd met mijn eigen vocht dat langs mijn benen glijdt. Mijn borsten zijn rood en gezwollen van zijn knijpen, tepels hard en pijnlijk, brandend bij elke ademhaling. Ik probeer de koffie in te schenken, mijn handen trillen, maar Mark’s ogen zijn op me gericht – donker, opgewonden, zijn pik nu zichtbaar hard in zijn broek.

Hij blijft zitten op zijn stoel aan de keukentafel, benen wijd, zijn hand rustend op zijn dij, maar zijn blik boort in me.

“Kom hier, Lise,” zegt hij scherp, zijn stem laag en bevelend. “Je hebt Tim al laten komen op je kont. Nu is het mijn beurt. Maar je kut en kont hebben rust nodig, hè? Die zijn rauw van ons. Nee… gebruik dan maar je tieten. Die enorme, zware hangtieten van je – ze zijn ervoor gemaakt.”

Hij opent het pak bakboter dat op het aanrecht ligt, schept een grote klont met zijn vingers, maar geeft het aan mij. “Smeer het zelf op je tieten. Royaal. Maak ze glad en glibberig voor mijn pik. Laat Tim zien hoe dankbaar je bent dat je tieten eindelijk nuttig zijn.”

Ik aarzel, mijn handen trillen, maar hij trekt aan de leiband – scherp, mijn hoofd achterover. “Nu, teef. Of ik maak het pijnlijker.”

Ik schep de boter – koud, romig, plakkerig – en smeer het over mijn borsten. Mijn vingers glijden over mijn huid, de boter smeltend van mijn warmte, druipend over mijn tepels, tussen mijn decolleté, langs mijn ribben. Mijn borsten glinsteren nu vet en romig, zwaar en glibberig, het vlees glanzend als een obscene uitnodiging. De geur van boter vult de keuken, vermengd met de muskus van seks.

Mark leunt achterover, trekt zijn pik uit zijn broek – hard, dik, kloppend. “Kniel voor me. Duw je tieten samen rond mijn pik. Neuk me met je tieten. Langzaam eerst. Laat me voelen hoe zwaar en glad ze zijn.”

Ik kniel voor hem, mijn knieën pijnlijk op de vloer, duw mijn borsten samen – het vlees overlopend, de boter squishy en nat tussen mijn palmen. Ik omsluit zijn pik volledig, het warme vlees van mijn borsten glijdt rond zijn schacht, boter druipend bij elke beweging.

Hij kreunt zacht, maar zijn stem is pijnlijk scherp: “Kijk nou, Tim… je moeder tietneukt me als een goedkope pornoster. Die tieten waar ze zich altijd voor schaamde – te groot, te zwaar, te opvallend – nu gebruikt ze ze eindelijk waarvoor ze gemaakt zijn: pikken melken. Voel je hoe glad ze zijn? Dat is boter… maar het had net zo goed jouw zaad kunnen zijn, Lise. Je bent een wandelende melkkoe, altijd al geweest.”

Tim kijkt toe vanaf zijn stoel, zijn ogen gefixeerd op mijn wiebelende borsten, zijn hand glijdt naar zijn pik, begint langzaam te pompen. “Ja…” zegt hij schor, zijn stem vol lust. “Kijk hoe ze wiebelen… haar tieten… ze zijn perfect voor dit…”

Mark lacht, zijn heupen licht stotend omhoog in mijn borsten. “Precies, jongen. Zeg het tegen haar. Laat haar horen hoe je haar tieten ziet.”

Tim leunt voorover, zijn stem lager wordend: “Je tieten zijn gemaakt om geneukt te worden, mam… zwaar en geil… ik word hard als ik zie hoe je Mark tieten neukt… je bent onze melkkoe…”

Ik beweeg op en neer, mijn armen trillen van het gewicht, mijn borsten wiebelend en glijdend rond Marks pik, boter spattend bij elke stoot, druipend over zijn ballen, mijn buik. Mijn tepels schuren tegen zijn onderbuik, pijnlijk gevoelig.

“Harder, slet,” zegt Mark, zijn stem vol spot. “Laat me voelen hoe zwaar ze hangen. Je hebt je hele leven geprobeerd ze te verbergen – wijde truien, armen gekruist – omdat je wist dat ze aandacht trokken, dat mannen ze wilden neuken. En nu… nu neuk je mijn pik ermee, terwijl je zoon toekijkt en zich aftrekt op het zicht. Je bent precies wat ze op school zeiden: een melkkoe. Maar nu melkt je mij – met je eigen tieten. En Tim geniet ervan, zie je hoe hard hij is? Dat is jouw schuld, Lise – jouw tieten maken je zoon geil.”

Tim kreunt luider, zijn hand sneller pompend. “Ja… mam… je tieten… ze wiebelen zo geil… ik wil je weer neuken als hij klaar is…”

Mark kreunt, zijn pik pulserend tussen mijn glibberige borsten. “Zeg het, Lise. Tegen ons allebei: ‘Ik neuk jullie met mijn zware tieten omdat ik een geile melkkoe ben die het verdient.’”

Ik snik, de boter plakkerig en warm tussen mijn borsten, zijn pik glijdend, wrijvend over mijn tepels. “Ik… ik neuk jullie met mijn zware tieten… omdat ik een geile melkkoe ben… die het verdient…”

Mark komt – hard, zijn pik spuitend tussen mijn borsten, heet zaad mengend met de boter in dikke, witte stralen die druipen over mijn decolleté, mijn tepels, mijn buik.

Tim kreunt, komt tegelijk – spuitend over zijn hand, zijn ogen op mijn borsten.

Mark veegt zijn pik af tussen mijn borsten. “Lik het schoon, teef. Proef ons allebei op je tieten.”

Ik buig me voorover, mijn tong likkend over mijn eigen borsten, proevend naar boter, zout zaad van hen allebei – zout, romig, vernederend.

Mark: “Goed zo. Nu ontbijt afmaken. Met ons zaad en boter op je tieten. Laat het zitten – de hele dag.”

Ik sta op, trillend, druipend van boter en hun zaad, mijn borsten een glibberige, gebruikte puinhoop.

De ochtend is nog jong.

En de dag zal alleen maar erger worden.

 

Trefwoord(en): Met Familie, Vernederen, Suggestie?

Ontzettend bedankt voor je hulp!

Ontzettend bedankt voor je hulp!