Gezin Aan De Ketting - 7

In dit deel: Mark dwingt Lise en Tim tot een nog vernederendere spiegelscène waarin ze hun incestueuze daad hardop bekennen, terwijl hij hen emotioneel en fysiek verder breekt en claimt.

Lise:

De ochtend breekt aan met een grauw, kleurloos licht dat door de kieren van de gordijnen naar binnen sijpelt. Het is stil in de slaapkamer, een zware, drukkende stilte die nog nagalmt van de nacht ervoor.

Ik word als eerste wakker.

Mijn ogen gaan langzaam open, en het eerste wat ik voel is het gewicht: Tim’s arm ligt zwaar over mijn middel, zijn lichaam tegen mijn rug gedrukt, zijn adem warm en regelmatig in mijn nek. Hij is nog in me – niet hard meer, maar halfslap, nog steeds diep genoeg dat ik hem voel, plakkerig van gedroogd zaad en vocht. Mijn kut voelt rauw, gezwollen, gebruikt. Mijn borsten drukken tegen de matras, pijnlijk gevoelig van alle kneuzingen. Alles aan me voelt vies, zwaar, bezoedeld.

Ik durf me niet te bewegen. Ik lig doodstil, starend naar de spiegeldeur en de camera  nog steeds tegenover het bed staan. In het schemerlicht zie ik ons drieën: een naargeestig, verwrongen schilderij. Mark aan de andere kant, op zijn rug, zijn arm uitgestrekt over mijn heup, zijn hand rustend op Tims dij – bezitterig, alsof hij ons allebei claimt, zelfs in zijn slaap. Tim tegen mij aan, zijn gezicht half verborgen in mijn haar, zijn lippen licht geopend. Ik in het midden, naakt, gevangen tussen hen in.

De schaamte komt meteen, als een golf die me overspoelt en mijn keel dichtknijpt. Ik voel tranen prikken, maar ik laat ze niet komen – niet nu, niet hier. Ik denk terug aan gisteren: de spiegel, mijn eigen gezicht dat ik moest aankijken terwijl mijn zoon in me stootte, terwijl ik schreeuwde dat ik voor hem kwam. Ik denk terug aan Tims ogen in de spiegel – niet meer met alleen pijn, maar ook iets donkers, iets hongerigs.

Ik voel me geen moeder meer. Ik voel me een gebruiksvoorwerp. Een hoer. Een wrak.

Dan beweegt Tim licht. Zijn arm trekt me dichter tegen zich aan, onwillekeurig, in zijn slaap. Ik voel hem iets harder worden in me – een ochtenderectie, natuurlijk, maar in deze context voelt het als een nieuwe vernedering. Hij mompelt iets onverstaanbaars, zijn lippen tegen mijn schouder. Ik verstijf helemaal, bang dat hij wakker wordt en me aankijkt. Bang voor wat ik in zijn ogen zal zien.

Mark wordt als tweede wakker. Ik hoor zijn ademhaling veranderen, voel hoe zijn hand over Tims dij glijdt en dan over mijn heup, bezitterig knijpend. Hij rekt zich uit, draait zich naar ons toe en opent zijn ogen. Hij kijkt eerst naar mij, dan naar Tim, dan naar waar onze lichamen nog verbonden zijn. Een langzame, tevreden glimlach verspreidt zich over zijn gezicht.

“Goedemorgen, mijn perfecte gezin,” zegt hij zacht, zijn stem schor van de slaap maar scherp als altijd. Hij trekt zijn hand terug, geeft een licht tikje op mijn billen. “Kijk eens hoe mooi jullie erbij liggen. Nog steeds verbonden. Precies zoals het hoort.”

Ik zeg niets. Ik durf niet.

Tim wordt nu ook wakker. Ik voel het aan de manier waarop zijn lichaam verstijft, hoe zijn ademhaling stokt. Zijn arm trekt zich langzaam terug, alsof hij zich brandt. Hij trekt zich voorzichtig uit me terug – een nat, plakkerig geluid dat me doet blozen van schaamte. Ik voel zijn zaad uit me glijden, langs mijn dijen.

Hij gaat rechtop zitten, zijn rug naar me toe, zijn hoofd gebogen. Hij zegt niets. Ik zie zijn schouders licht trillen – van schaamte, van woede, van iets wat ik niet wil benoemen.

Mark gaat zitten, slaat zijn armen om ons allebei heen – mij van achteren, Tim van opzij. “Geen ochtendhumeur, hè?” zegt hij spottend. “Jullie hebben zo mooi geslapen. Samen. Als een echt gezin.”

Hij kust mijn nek, dan Tims schouder. “Vandaag beginnen we fris. Ontbijt beneden. En daarna… nou ja, we zien wel wat de dag brengt.”

We staan op, één voor één, in een stilte die zwaarder is dan welke woorden ook.

Mark stapt als eerste uit bed, naakt en zelfverzekerd, alsof de nacht hem alleen maar energie heeft gegeven. Hij rekt zich uit, kijkt naar ons met die koude, tevreden blik en zegt scherp: “Douchen. Alle drie samen. Geen gedraal. Ik wil iedereen schoon en klaar voor de dag.”

Tim staat op zonder me aan te kijken. Hij draait zich om, pakt een handdoek van de stoel en loopt naar de badkamer. Zijn rug is strak, zijn schouders hoog opgetrokken. Ik hoor de douche al lopen voordat ik zelf overeind kom.

Ik blijf nog even liggen, mijn lichaam loodzwaar, mijn kut pijnlijk en plakkerig. Alles voelt rauw: mijn borsten, mijn dijen, mijn ziel. Ik wil me oprollen en verdwijnen, maar Marks stem snijdt door de kamer: “Lise. Nú. Of moet ik je halen?”

Ik sta op, mijn benen trillen. Ik loop naar de badkamer, naakt, mijn armen voor mijn borst gekruist uit een oude gewoonte die nu lachwekkend voelt.

De badkamer is vol stoom. Tim staat onder de douche, zijn rug naar de deur, water stromend over zijn hoofd en schouders. Mark staat al naast hem, zeep in zijn handen, en wast Tims rug met langzame, bezitterige bewegingen. “Goed zo, jongen,” zegt hij. “Laat me je schoonmaken. Je hebt hard gewerkt gisteren.”

Ik stap de douche in. Het water is heet, bijna brandend, maar het wast niets weg. Mark draait zich naar me toe, trekt mijn armen weg van mijn borst. “Geen verstoppen meer, Lise. Laat je zoon je zien zoals je bent.”

Tim draait zijn hoofd niet om. Hij staat daar, ogen dicht, water over zijn gezicht.

Mark wast me – zijn handen overal, tussen mijn benen, over mijn borsten, in mijn nek. Hij wast Tim verder, zijn handen glijdend over zijn borst, zijn buik, lager. Geen van ons zegt iets. Alleen het geluid van water en ademhaling.

Als we klaar zijn, droogt Mark ons af – eerst Tim, dan mij – met dezelfde handdoek, langzaam, alsof hij ons markeert.

Beneden in de keuken zet hij koffie. Hij draagt alleen een broek, zijn bovenlichaam bloot. Tim zit aan tafel in een joggingbroek, starend in zijn mok. Ik zit tegenover hem, in een oude, wijde trui die Mark voor me heeft neergelegd – ironisch, want hij weet dat ik me erin probeer te verbergen.

Mark zet borden neer: eieren, toast, fruit. Hij gaat aan het hoofd van de tafel zitten.

“Eten,” zegt hij scherp. “Jullie hebben energie nodig. Vandaag wordt een lange dag.”

We eten in stilte. Ik krijg bijna niets door mijn keel.

Dan legt Mark zijn telefoon op tafel. Hij opent de fotogalerij en draait het scherm naar ons toe.

Foto’s en filmpjes van gisteren. Van de spiegel. Van mij op handen en knieën. Van Tim achter me. Van mijn gezicht terwijl ik kwam. Van ons verstrengeld in bed.

Hij scrolt langzaam. “Mooie herinneringen,” zegt hij. “Deze blijven hier. Op mijn telefoon. In de cloud. En als jullie ooit denken aan weglopen, aan praten, aan vechten… dan gaan ze naar buiten. Naar vrienden. Naar familie. Naar iedereen. Begrepen?”

Tim knikt nauwelijks merkbaar.

Ik ook.

Mark glimlacht. “Goed zo. Nu de regels voor vandaag.”

Hij leunt voorover, zijn stem kalm maar onverbiddelijk.

“Geen kleren in huis als ik er ben, tenzij ik het zeg. Jullie lopen naakt. Altijd klaar voor mij – voor elkaar.”

“Geen gesloten deuren. Nooit.”

“Als ik zeg ‘nu’, dan gebeurt het. Waar ik bij ben of niet. Jullie nemen elkaar wanneer ik het wil. Jullie pijpen, neuken, komen – op commando.”

“En vanavond… herhalen we de spiegel. En ook deze keer filmt hij mee.” Hij tikt op zijn telefoon. “Voor ons archief.”

Hij staat op, loopt naar me toe, tilt mijn kin op. “En jij, Lise, je gaat je zoon bedanken. Elke ochtend. Met je mond. Begrijp je dat?”

Ik knik, tranen in mijn ogen.

Hij kijkt naar Tim. “En jij, jongen, je gaat je moeder laten komen. Elke avond. Met je tong, je pik, je handen – wat ik kies. Begrijp je dat?”

Tim knikt, zijn kaken strak.

Mark glimlacht weer, breed deze keer.

“Welkom bij de rest van jullie leven.”

Hij kust me op mijn voorhoofd, dan Tim op zijn wang.

Dan loopt hij weg, naar boven, om zich aan te kleden voor zijn werk.

Wij blijven achter.

Naakt.

Gebroken.

En wetend dat er geen ochtend meer zal zijn waarin we wakker worden zoals vroeger.

Alleen deze.

Elke dag.

Voor altijd.

___

De dag kruipt voorbij in een sluipend, verstikkend tempo – een voorbereiding op wat komen gaat, zonder dat iemand het hardop benoemt.

Mark gaat ’s ochtends naar zijn werk, alsof er niets aan de hand is. Hij kust me op mijn mond – lang, bezitterig – en geeft Tim een schouderklopje dat te hard is om vriendschappelijk te zijn. “Gedraag je,” zegt hij met een glimlach die geen warmte bevat. “Vanavond maken we iets moois. Iets blijvends.”

De deur valt dicht. Het huis is stil.

Tim en ik blijven achter, naakt zoals bevolen, in een huis dat plotseling veel te groot en veel te klein tegelijk voelt.

Tim gaat niet naar school. Hij blijft thuis.

We vermijden elkaar de hele dag.

Ik ruim op, veeg kruimels van het aanrecht die er niet zijn, was kopjes die al schoon zijn. Alles om mijn handen bezig te houden, om niet te hoeven denken aan wat er vanavond gebeurt. Tim zit boven, zijn deur open – want gesloten deuren mogen niet meer. Ik hoor hem niet: geen muziek, geen games, geen beweging. Alleen stilte.

Rond het middaguur kom ik boven met een glas water voor hem. Ik klop niet; ik loop gewoon naar binnen. Hij zit op de rand van zijn bed, in elkaar gedoken, starend naar de vloer. Hij kijkt niet op als ik het glas neerzet.

“Dank je,” mompelt hij, zijn stem schor.

Ik wil iets zeggen – sorry, ik hou van je, dit is niet jouw schuld – maar de woorden blijven steken. In plaats daarvan raak ik heel even zijn schouder aan. Hij verstijft, maar trekt zich niet terug. Zijn huid is warm. Ik trek mijn hand weg alsof ik me gebrand heb en loop de kamer uit.

De middag duurt eeuwig.

Ik douche nog een keer, alleen, en schrob mezelf tot mijn huid rood is, alsof ik het gevoel van gisteren van me af kan boenen. Het helpt niet. Ik zie mezelf in de badkamerspiegel: blauwe plekken op mijn borsten, rode striemen op mijn heupen, wallen onder mijn ogen. Ik draai me snel om.

Mark stuurt appjes gedurende de dag.

14:12 – Een foto van zijn bureau op werk, met erbij: *Denk aan vanavond. Zorg dat jullie allebei gladgeschoren zijn. Alles.*

15:47 – Een kort filmpje van zijn hand die over zijn broek wrijft, met geluid aan: zijn eigen hijgende stem: *Kijk eens hoe hard ik al ben bij de gedachte aan jullie tweeën voor de camera.*

17:03 – Een bericht alleen voor mij: *Zorg dat Tim klaar is. Maak hem hard als het nodig is. Ik wil geen vertraging vanavond.*

Ik laat de telefoon vallen. Mijn handen trillen te erg.

___

Om half zes komt Mark thuis.

Hij stapt binnen met een kleine, zwarte tas in zijn hand – iets wat hij duidelijk onderweg heeft gekocht. Zijn ogen glinsteren van voorpret. Hij zet de tas op het aanrecht, kust me diep, zijn hand meteen tussen mijn benen glijdend om te controleren of ik glad ben. “Goed zo,” fluistert hij tevreden.

Dan roept hij Tim naar beneden. Tim komt langzaam de trap af, naakt, zijn ogen neergeslagen.

Mark inspecteert hem ook – draait hem om, laat zijn hand over zijn buik glijden, lager. “Perfect,” zegt hij.

Hij opent de tas en haalt er een zwarte leren halsband uit: breed, stevig, met een zware metalen ring aan de voorkant en een klein slotje. Er zit een bijpassende leiband bij – zwart leer, met een stevige clip.

Hij houdt de halsband omhoog, laat hem voor mijn gezicht bungelen.

“Dit is voor jou, Lise,” zegt hij kalm, maar met een scherpte die door de kamer snijdt. “Een halsband. Geen sieraden-halsband. Een echte. Voor een huisdier. Voor een teef die weet wie haar baas is.”

Hij stapt naar me toe, brengt hem om mijn hals aan. Het leer is koel, stijf, sluit strak maar niet verstikkend – precies genoeg om me constant te herinneren aan de druk. Ik hoor het klikje van het slotje. Hij doet het dicht met een klein sleuteltje dat hij daarna in zijn broekzak steekt.

“De betekenis?” gaat hij door, zijn stem laag en genietend. “Dit betekent dat je van mij bent. Volledig. Geen eigen wil meer. Geen beslissingen. Je draagt dit altijd in huis. En als ik wil, ook buiten – onder je kleren, als een geheim dat alleen wij kennen. De ring is voor de leiband. Zodat ik je kan leiden. Zodat ik je kan vastmaken als je niet braaf bent. Zodat iedereen die het ziet – als ik dat ooit toesta – weet wat je bent: mijn eigendom. Mijn gehoorzame, geile huisdier dat haar kut aanbiedt wanneer ik het zeg.”

Hij klikt de leiband vast aan de ring. Trekt er licht aan – niet hard, maar genoeg om mijn hoofd vooruit te kantelen. Ik struikel bijna, mijn wangen brandend van schaamte.

Tim kijkt toe, zijn gezicht bleek, zijn kaken strak.

Mark draait zich naar hem toe, de leiband nog in zijn hand. “En jij, Tim, je leert ermee omgaan. Want soms geef ik jou de leiband. Dan leid jij je moeder. Dan beslis jij waar ze kruipt, hoe ze zit, wanneer ze haar benen spreidt. Omdat ze van ons allebei is. Maar altijd onder mijn regels.”

Hij laat de leiband los, laat hem bungelen tussen mijn borsten.

“Vanavond,” zegt hij, “draag je hem tijdens de opname. De camera ziet alles. Hoe je halsband glimmend om je nek zit terwijl je zoon je neemt. Hoe de leiband rammelt als je beweegt. Het wordt prachtig.”

Hij zet de camera klaar in de woonkamer: statief, lamp, spiegel. De bank vrijgemaakt, wit laken erover.

Hij geeft ons wijn. “Drink op. Ontspan.”

We drinken.

Hij dimt het licht, zet de camera aan – rood lampje brandt.

Hij klikt de leiband weer vast, trekt me zacht naar de bank.

“Begin maar,” zegt hij scherp. “Lise, op je rug. Benen wijd. Tim, laat de camera zien hoe nat je moeder al is met haar nieuwe halsband om.”

Ik ga liggen.

Tim komt dichterbij.

De leiband rammelt licht als ik beweeg.

De camera draait.

En de avond begint.

___

Tim:

Ik sta in de woonkamer, naakt, mijn pik kloppend hard – zo hard dat het pijn doet – terwijl ik naar haar kijk: mam, op de bank, benen wijd gespreid zoals Mark het bevolen heeft, haar kut open en druipend, glinsterend in het felle licht van de lamp. Maar het zijn haar borsten die me volledig in hun greep hebben, die me gek maken, die me laten denken wat ik nooit had mogen denken.

Ze liggen zwaar op haar borstkas, groot en vol, het vlees zacht uitwaaierend naar de zijkanten door haar houding, tepels hard en donkerroze, rood van gisterenavond. Ze trillen licht bij elke hijgende ademhaling, de leiband hangt ertussen en rammelt zacht als ze beweegt.

Fuck… kijk nou naar die enorme tieten… altijd al te groot, altijd al iets wat ik stiekem zag maar wegduwde, maar nu… nu zijn ze van míj. Ze wiebelen omdat ik haar ga neuken. Omdat zíj dit wilde. Zij verdiende dit. Zij liet dit allemaal gebeuren door zwak te zijn, door zich te laten gebruiken, door mij hierin mee te sleuren. Die tieten zijn haar schuld – ze heeft ze altijd verborgen omdat ze wist dat ze mannen gek maken, en nu zijn ze bloot voor míj, haar eigen zoon. Ik haat haar ervoor… en ik wil ze kapotmaken.

Mark zit in zijn fauteuil, de camera draaiend, rood lampje brandend als een oog dat alles ziet. Hij is de baas – altijd – en zijn stem snijdt door de kamer, kalm maar scherp, elke zin een bevel dat hij rekt tot het pijn doet.

“Lise,” zegt hij langzaam, genietend. “Kijk recht in de camera. Zeg het: ‘Ik ben een perverse moeder met een halsband om, klaar voor mijn zoon.’ Herhaal het. Tien keer. Harder elke keer. Laat Tim het horen. Laat de camera het horen.”

Ik zie haar lippen trillen, tranen in haar ogen, maar ze zegt het – eerst zacht, dan luider, haar stem brekend terwijl haar borsten op en neer gaan bij elke zin. “Ik ben een perverse moeder met een halsband om, klaar voor mijn zoon…” Tien keer, tot haar stem rauw is, tot de leiband rammelt van haar schokkende borst.

Ze zegt het zelf. Ze geeft het toe. Het is haar schuld. Niet Mark. Hij laat het alleen zien zoals het is. Zij is degene die dit liet beginnen – door hem binnen te laten, door geil te zijn, door mij te maken tot een jongen die hard wordt van zijn eigen moeder. Ik haat haar… maar god, ik wil haar nog harder laten zeggen hoe laag ze is.

Mark knikt tevreden, zijn ogen op mij. “Tim, kniel tussen haar benen. Pak haar tieten vast – met beide handen. Knijp ze. Trek aan haar tepels tot ze rood worden. Zeg tegen de camera: ‘Ik neem mijn moeder omdat ze het verdient. Haar tieten zijn van mij.’ Herhaal het terwijl je knijpt. Tot ik zeg stop.”

Ik doe het. Mijn handen omsluiten haar borsten – zwaar, warm, het vlees zakt tussen mijn vingers door als deeg.

Fuck, ze zijn perfect… zo zacht en toch zo vol… ik voel hoe ze overlopen in mijn handen, hoe haar tepels hard worden onder mijn duimen alsof ze smeken om meer. Dit is wat ze altijd verborg omdat ze wist dat het mannen gek maakt – en nu zijn ze van míj. Ik knijp harder dan nodig, voel haar kreunen, voel hoe haar lichaam schokt.

“Ik neem mijn moeder omdat ze het verdient,” zeg ik naar de camera, mijn stem vol haat en lust. “Haar tieten zijn van mij.” Ik herhaal het – keer op keer, knijpend harder, trekkend aan haar tepels tot ze piept, tot haar borsten rood en gezwollen zijn.

Ze verdient dit. Ze liet Mark binnen. Ze liet zich gebruiken. Ze maakte me hard met haar lichaam, met haar geilheid. Dit is haar straf… en mijn recht. Ik wil haar laten schreeuwen. Ik wil haar laten voelen wie nu de baas is.

Mark laat het doorgaan, rekt het uit. “Nu zuigen, Tim. Neem haar tepels in je mond. Bijt licht. Zeg tegen haar: ‘Je tieten zijn zo zwaar, mam. Je hebt ze altijd verborgen, maar nu zijn ze van mij. Ik zuig ze omdat je het verdient.’ Herhaal het vijf minuten lang.”

Ik buig me voorover, mijn mond sluit om haar linkertepel – zuig hard, bijt zacht, voel hoe haar borst trilt in mijn handen.

Ze smaakt naar zout en schaamte… haar tepel zwelt in mijn mond, wordt harder… ze kreunt omdat ze het wil, diep vanbinnen, die geile slet. Ik haat haar omdat ze me dit laat doen… en ik wil nooit stoppen.

“Je tieten zijn zo zwaar, mam,” mompel ik tegen haar huid. “Je hebt ze altijd verborgen gehouden, maar nu zijn ze van mij. Ik zuig ze omdat je het verdient.” Ik herhaal het, wissel van borst, zuig, lik, bijt – vijf minuten die eeuwig duren, haar tepels rauw en nat, haar borsten glinsterend van mijn speeksel.

Mark heeft gelijk… dit voelt goed. Dit is macht. Zij liet dit gebeuren. Zij is de reden dat ik dit doe. Ik wil haar tieten kapotzuigen. Ik wil haar laten huilen terwijl ze nat wordt voor mij.

Mark’s stem blijft verdergaan, berekenend, bevelend: “Goed zo, jongen. Laat het haar voelen. Laat de camera zien hoe haar tieten wiebelen als je bijt.”

Eindelijk, na wat een eeuwigheid lijkt: “Nu in haar, Tim. Langzaam. Trek aan de leiband terwijl je stoot. Zeg tegen haar: ‘Dit is jouw schuld, mam. Jij maakte me hard. Jij wilde dit.’ Bij elke stoot.”

Ik pak de leiband, trek eraan – haar hoofd komt omhoog, haar borsten vooruit duwend, wiebelend.

Kijk nou… die tieten… ze wiebelen voor míj… ze zijn rood van mijn mond, nat van mijn speeksel… ze zijn van míj.

Ik duw in haar – diep, voel hoe nat ze is, hoe ze me melkt.

“Dit is jouw schuld, mam,” zeg ik bij de eerste stoot, mijn stem vol overtuiging nu, vol haat en lust.

“Jij maakte me hard.”

Nog een.

“Jij wilde dit.”

Ik herhaal het, stoot na stoot, langzaam zoals hij beveelt, haar borsten wiebelend bij elke beweging, de leiband strak in mijn hand.

Ja… dit is haar schuld. Ze is nat voor mij. Ze knijpt om me heen alsof ze me smeekt. Ze verdient dit. Ik haat haar… en ik wil haar nooit meer loslaten. Ik ga erin mee. Ik wil dit. Volledig.

Mark laat het doorgaan – minutenlang, tot mijn benen trillen, tot haar snikken constant zijn. “Luider zeggen, Tim. Laat het haar geloven.”

Ik geloof het al. Volledig. Ik voel de macht, de hitte, de rechtvaardiging.

Zij is schuldig. Zij maakte me tot dit. En dit… dit is wat ze krijgt. Ik neuk haar harder dan Mark ooit kan. Ik maak haar van míj.

En als hij eindelijk zegt: “Kom in haar,” doe ik het – diep, pulserend, terwijl ik naar de camera kijk en zeg wat hij wil, mijn zaad vullend wat van mij is – wat altijd al van mij had moeten zijn.

Mark rekt alles uit.

Omdat hij kan.

Omdat hij de baas is.

En ik… ik ga erin mee. Volledig. Want het voelt juist. Want zij verdient het. Want ik het wil.

___

Lise:

Een tijdje later leidt Mark ons naar boven, naar de slaapkamer – zijn hand om mijn pols, de leiband losjes in zijn andere hand bungelend, Tim achter ons aan lopend zonder dat iemand hem hoeft te dwingen. Ik voel me als een gevangene die naar haar cel wordt gebracht, mijn benen zwaar, mijn borsten pijnlijk schuddend bij elke stap op de trap. De halsband zit nog om mijn nek, een constante druk die me herinnert aan wat ik ben geworden.

In de slaapkamer heeft hij alles alweer voorbereid. De camera staat op een statief aan het voeteneind van het bed, gericht op het midden van het matras. De grote schuifdeurspiegel – dezelfde als eerder – naast de zijkant van het bed , zodat alles vanaf de zijkant zichtbaar is: elk gezicht, elke beweging, elke traan. Het rode lampje brandt al; hij heeft hem aangezet voordat we boven kwamen.

“Op het bed,” zegt hij kalm, zijn stem scherp als altijd. “Lise in het midden. Tim links, ik rechts. Ruggen tegen het hoofdeinde, benen gespreid. Camera draait. Spiegel kijkt mee. Alles wordt vastgelegd – voor altijd.”

Ik klim op het bed, mijn lichaam trilt, ga tussen hen in zitten. Tim naast me, zijn dij tegen de mijne, zijn ademhaling gejaagd. Mark aan de andere kant, zijn aanwezigheid als een schaduw die alles opslokt.

Hij leunt achterover, pakt de afstandsbediening van de camera en zoomt in. “Nu zoenen,” zegt hij. “Diep. Tong. Alsof jullie elkaar al jaren willen. Lise, pak Tim’s pik vast met beide handen. Geil hem op – langzaam, stevig. Tim, jij doet niets met je handen – laat haar het werk doen. Ik… ik zorg voor haar.”

Ik draai me naar Tim, mijn gezicht nat van tranen die niet meer stoppen. Onze lippen raken elkaar – eerst zacht, aarzelend, maar Mark’s stem snijdt meteen: “Dieper. Tong in haar mond, Tim. Laat haar proeven hoezeer je haar wilt. En Lise, rukken. Voel hoe hard hij al is voor zijn moeder.”

We zoenen – diep, nat, zijn tong in mijn mond, proevend naar zout van mijn tranen en resten van eerder. Mijn handen sluiten om zijn pik – warm, hard, pulserend – en ik begin hem op te geilen, langzaam op en neer, mijn vingers knijpend rond de schacht, mijn duim over de eikel wrijvend waar nog resten van mij en hem zitten. Hij kreunt in mijn mond, zijn heupen licht bewegend.

Mark’s hand glijdt tussen mijn benen, zijn vingers vinden mijn kut meteen – nat, open, verraderlijk. Hij duwt twee vingers in me, pompt langzaam, zijn duim cirkelend over mijn clit.

“Kijk nou,” zegt hij luid genoeg voor de camera, zijn stem vol spot en genot. “Wat een geile moeder… zoenen met haar eigen zoon terwijl ze zijn pik melkt als een professionele hoer. Voel je hoe nat ze is, Tim? Dat is omdat ze dit wil – diep vanbinnen altijd al wilde. Ze heeft jou gemaakt, en nu maakt ze je hard zodat je haar weer kunt vullen.”

Ik probeer mijn hoofd weg te draaien, maar hij pakt mijn kin vast met zijn vrije hand, dwingt me om Tim te blijven zoenen. Zijn vingers pompen harder in me, krullend, rakend aan dat plekje dat me laat schokken. “Zeg het tegen de camera, Lise – terwijl je tong in je zoons mond zit. Zeg: ‘Ik geil mijn zoon op omdat ik een perverse moeder ben die zijn pik in me wil.’”

Ik trek me even terug, hijgend, kokhalzend van schaamte, maar zijn vingers stoppen niet. “Ik… ik geil mijn zoon op omdat ik een perverse moeder ben die zijn pik in me wil…” fluister ik naar de camera, mijn handen blijven bewegen over Tim’s pik, voelend hoe hij harder wordt, dikker, kloppend.

Mark lacht zacht, zijn vingers versnellend. “Luider zeggen. En blijf zoenen. Laat hem proeven hoe geil je bent terwijl je het toegeeft.”

We zoenen weer – dieper, nat, zijn tong hongerig nu – terwijl ik het herhaal, harder, mijn stem brekend tegen zijn lippen. Mijn handen pompen hem sneller, voelend hoe hij lekt, hoe zijn pik pulseert in mijn greep.

Mark’s stem gaat door, berekenend, genietend: “Kijk naar haar tieten, Tim – hoe ze trillen terwijl ze je aftrekt. Zie je hoe nat ze druipt op mijn hand? Dat is omdat ze weet dat ze schuldig is. Ze heeft jou dit aangedaan – door zwak te zijn, door geil te zijn, door haar kut altijd klaar te hebben voor wie haar maar wil nemen.”

Ik lig tussen hen in, mijn lichaam een trillend wrak, mijn mond versmolten met die van Tim in een kus die allang niet meer aarzelend is. Zijn tong duikt diep in mijn mond, proeft mijn tranen, mijn schaamte, terwijl mijn handen zijn pik pompen – hard, kloppend, lekkend in mijn palm. Mark’s vingers zitten in me, drie nu, pompend, krullend, zijn duim meedogenloos op mijn clit. Ik voel het opbouwen: die verraderlijke hitte, die golf die ik haat maar niet kan stoppen. Mijn kut knijpt om zijn vingers, mijn heupen bewegen mee, mijn borsten drukken tegen Tims borst.

Tim kreunt in mijn mond, zijn pik zwelt nog harder in mijn handen – hij is er bijna, ik voel het aan hoe hij pulseert, hoe zijn heupen stoten.

Ik ben er ook bijna – mijn lichaam schokt, mijn adem stokt, tranen stromen terwijl ik toch op het randje balanceer.

Dan trekt Mark zijn vingers terug. Abrupt. Hard.

“Stop,” zegt hij scherp, zijn stem snijdend door de kamer. “Allebei. Handen weg. Monden los. Nu.”

Ik trek me hijgend terug, mijn handen trillen als ik Tims pik loslaat – hij staat rechtop, glinsterend van mijn vocht en zijn lek, kloppend in de lucht. Tim kreunt gefrustreerd, zijn ogen donker van verlagen en lust.

Mark lacht – laag, spottend. “Kijk nou eens. Wat een geile puppy’s. Jullie staan op ontploffen, hè? Lise, je kut druipt op het laken – voel je hoe leeg je kut nu is? Hoe ze smeekt om gevuld te worden? En Tim, je pik lekt als een kraan omdat je moeder je zo goed aftrekt. Willen jullie komen? Echt komen?”

Ik knik bijna, snikkend, maar hij trekt aan de leiband – scherp, mijn hoofd wordt achterover gerukt. “Nee, slet. Je vraagt het. Zeg het tegen de camera: ‘Alsjeblieft, laat me komen. Ik ben een geile moeder die smeekt om klaar te komen terwijl ik mijn zoon aftrek.’”

Ik kijk in de lens, mijn gezicht nat, mijn borsten hijgend op en neer gaand. “Alsjeblieft… laat me komen… ik ben een geile moeder die smeekt om klaar te komen terwijl ik mijn zoon aftrek…”

Mark trekt weer aan de leiband, laat me happen naar adem. “En jij, Tim? Vraag het. Zeg: ‘Laat me in mijn moeders kut komen, ik wil mijn zaad in haar pompen.’”

Tim’s stem is rauw: “Laat me in mijn moeders kut komen… ik wil mijn zaad in haar pompen…”

Mark lacht harder. “Wat schattig. Jullie smeken allebei. Maar nee. Nog niet. Voel hoe geil jullie zijn zonder ontlading. Lise, spreid je benen wijder – laat de camera zien hoe je kut pulseert, hoe nat je bent zonder aangeraakt te worden. Tim, pak je eigen pik vast – maar niet bewegen. Alleen vasthouden. Voel hoe hard je bent voor je eigen moeder.”

We doen wat hij zegt. Minutenlang. Mijn kut klopt, leeg, druipend, mijn clit gezwollen en pijnlijk gevoelig. Tims pik staat rechtop in zijn hand, lekkend op zijn buik. Mark zit daar, zijn eigen pik hard in zijn broek, en plaagt ons: “Kijk naar haar tieten, Tim – hoe ze trillen van geilheid. En Lise, kijk naar zijn pik – hoe hij smeekt om in jouw kut. Jullie zijn zo dichtbij… maar ik beslis wanneer.”

Hij laat het doorgaan tot ik bijna huil van frustratie, tot mijn heupen onwillekeurig bewegen op zoek naar wrijving, tot Tim kreunt van pijnlijke behoefte.

Dan, eindelijk: “Goed. Tim, ga op je rug liggen. Helemaal onderuit. Lise, ga op hem zitten. Neem zijn pik in je – langzaam. Berijd hem. Ik houd de leiband vast.”

Tim gaat liggen, zijn pik rechtop. Ik klim op hem, mijn benen trillen, positioneer mezelf. Ik laat me zakken – voel hem in me glijden, diep, me vullend – en kreun luid van opluchting en schaamte.

Mark pakt de leiband strak vast, trekt eraan bij elke beweging die ik maak. Ik probeer te rijden, op en neer, maar elke keer als ik dieper ga trekt hij hard – mijn hoofd achterover, mijn adem stokkend, mijn ritme verstoord. Mijn borsten wiebelen wild, maar ik kan niet het tempo houden dat ik wil.

“Langzamer, slet,” zegt hij spottend. “Voel hoe je kut smeekt, maar ik beslis hoe diep je hem neemt. Trek ik – dan stop je. Probeer je harder te rijden – dan trek ik harder. Laat de camera zien hoe je smacht, hoe je tieten schudden terwijl je worstelt.”

Hij trekt – scherp, vaak, onvoorspelbaar. Mijn nek brandt, mijn adem stokt, mijn orgasme blijft net buiten bereik. Tim kreunt onder me, zijn handen op mijn heupen, maar hij kan niets doen – alleen voelen hoe ik om hem heen knijp, hoe ik worstel.

Mark gaat door met plagen: “Kijk hoe wanhopig ze is, Tim. Je moeder probeert je pik te melken, maar ik laat het niet toe. Ze is een geile teef aan de leiband – letterlijk. Vraag me, Lise. Smeek me om je te laten komen.”

Ik schreeuw het uit, mijn stem rauw: “Alsjeblieft… laat me komen… trek het niet meer… laat me rijden…”

Hij lacht. “Nee. Nog niet. Laat het opbouwen. Laat de camera zien hoe een moeder smeekt om op haar zoons pik te mogen klaarkomen.”

Hij blijft maar doorgaan – trekkend, plagend, tot ik bijna gek word van verlangen en geilheid, tot de tranen over mijn wangen stromen en mijn lichaam schokt van frustratie.

Pas als ik volledig breek – snikkend, smekend, mijn kut knijpend om Tim – laat hij de leiband iets vieren.

“Nu,” zegt hij. “Kom voor hem. Laat hem voelen hoe je kut explodeert omdat je een perverse moeder bent.”

En ik kom – schreeuwend, schokkend, mijn borsten wiebelend wild terwijl de leiband eindelijk los is.

Tim volgt meteen, zijn hete zaad diep in me spuitend.

Mark houdt de leiband vast, ook als we nahijgen.

“Mooi,” zegt hij. “De camera heeft alles.”

Hij laat ons zo liggen – verbonden, uitgeput, vernederd.

En de nacht is nog lang niet voorbij.

___

Ik zit nog op Tim, zijn pik diep in me, pulserend van zijn recente orgasme, zijn zaad warm en plakkerig in me. Mijn lichaam schokt na, mijn borsten hijgend op en neer gaand, de leiband losjes hangend maar nog steeds om mijn nek – een constante herinnering dat ik geen kant op kan. Tim ligt onder me, zijn handen op mijn heupen, zijn ademhaling zwaar.

Mark zit op de rand van het bed, zijn pik hard en glinsterend in zijn hand, zijn ogen glinsterend van die koude triomf. Hij kijkt naar ons – naar hoe we verbonden zijn, naar hoe ik op mijn eigen zoon zit, gevuld met hem – en glimlacht langzaam.

“Blijf zitten, Lise,” zegt hij scherp, zijn stem laag en bevelend. “Niet bewegen. Laat hem in je blijven. Voel hoe zijn zaad in je zit, hoe je kut hem vasthoudt. Dit is hoe jullie vanaf nu eindigen – elke avond. Moeder op zoon, verbonden, zoals het hoort.”

Ik wil van hem af klimmen, mijn benen trillen, mijn kut rauw en overgevoelig, maar hij pakt de leiband vast en trekt licht – genoeg om me eraan te herinneren dat hij de baas is, dat hij alles bepaalt. “Nee, slet. Blijf zitten. Niet bewegen  – gewoon zitten. Laat hem voelen hoe nat je nog bent.”

Ik blijf zitten, voel Tim in me – en dan, langzaam, voel ik hem weer harder worden. Zijn pik zwelt in me, dikker, langer, pulserend tegen mijn kutwanden. Het is onmiskenbaar: hij wordt weer hard, diep in mijn kut, zijn lichaam reageert op mij, op de situatie, op Marks woorden. Ik voel hem groeien, me oprekken, vullen – een nieuwe golf van schaamte en pijn die door me heen gaat. Mijn jongen… hij wordt weer hard in me… omdat ik op hem zit… omdat ik zijn moeder ben…

Mark draait zich naar Tim, zijn stem nu vaderlijk maar giftig. “Tim, jongen… je hebt het goed gedaan vanavond. Je moeder is trots op je – diep vanbinnen. Maar we zijn nog niet klaar. Ik heb jouw hulp nodig om dit te bezegelen. Ons gezin. Voor altijd.”

Tim kijkt op, zijn ogen nog wazig van zijn orgasme, maar met die donkere glans. Ik voel zijn pik nog harder worden bij Marks woorden – een reflex, een reactie die me kapotmaakt.

Mark glimlacht, zijn hand glijdend over mijn rug, lager, over mijn billen. “Tim, ik ga haar kont nemen. Terwijl jij in haar kut zit. Ze krijgt ons allebei – tegelijk. Jij vult haar voorkant, ik haar achterkant. Dan is ze echt van ons. Volledig.”

Ik verstijf. Als zijn vingers tussen mijn billen glijden, nat van mijn vocht en Tims zaad, dringt het tot me door. Paniek explodeert in me. “Nee… Mark… alsjeblieft… niet daar… het doet te veel pijn… ik kan het niet…”

Ik probeer van Tim af te klimmen, duwend tegen zijn borst, mijn benen trillend. “Nee! Niet mijn kont!”

Mark pakt de leiband strak, trekt hard – mijn hoofd achterover trekkend. “Stil, slet. Dit gebeurt.”

Ik worstel, maar Mark beveelt Tim: “Houd haar vast, jongen. Armen achter haar rug. Heupen stil. Dit is voor ons gezin.”

Tim houdt me vast – zijn armen strak, zijn pik nu weer volledig hard in me, kloppend van opwinding ondanks mijn worsteling.

Mark duwt tegen mijn kont – de eikel me oprekkend, brandend. Ik schreeuw: “Nee! Stop! Het brandt!” De pijn is scherp, scheurend, als vuur dat me opensplijt. Hij duwt verder – langzaam, meedogenloos – elke centimeter een nieuwe golf van brandende pijn, mijn strakke ring rekkend tot het voelt alsof ik scheur, krampend in protest.

Als hij helemaal in me zit, stopt hij even. De pijn is constant, brandend, diep – mijn kont vol, rekkend, pulserend van protest. Ik hijg, tranen stromend, mijn lichaam schokkend.

Mark pakt de leiband, trekt mijn hoofd opzij – naar de spiegel. “Kijk opzij, allebei. Naar de spiegel. Kijk naar julliezelf, naar ons – echt kijken.”

Ik draai mijn hoofd – Tim ook, gedwongen door Marks blik. In de spiegel zie ik ons in scherp detail: ik op Tim, zijn pik in mijn kut, Mark achter me, diep in mijn kont, mijn gezicht vertrokken van pijn en tranen, borsten hangend en schuddend bij elke kleine beweging, halsband strak, leiband in Marks hand. Ik zie Tims gezicht naast het mijne – zijn ogen donker, zijn pik zichtbaar waar hij in me zit, zijn handen me vasthoudend. Ik zie Marks lichaam achter me, zijn heupen tegen mijn billen, zijn pik verdwijnend in mijn kont. Ik zie mezelf gevuld, gerekt, gebroken – een moeder met haar zoon en haar “man” in zich, tegelijk.

Mark’s stem is laag, herhalend, vernederend: “Kijk goed in de spiegel. Dit is ons gezin nu. Lise, je bent van mij en van Tim. Onze teef. Ons eigendom. Je kut voor Tim, je kont voor mij. Je krijgt ons allebei omdat je het verdient – omdat je zwak bent, omdat je dit wilde, omdat je ons eigendom bent.”

Hij herhaalt het terwijl hij langzaam begint te bewegen – elke stoot een brandende scheur in mijn kont, de pijn intenser bij elke herhaling. “Dit is ons gezin… je bent onze teef… ons eigendom…”

Tim’s pik is keihard nu, pulserend in me, voelend hoe mijn kut knijpt van de pijn. Hij begint mee te bewegen – omhoog stotend, synchroon met Mark.

Mark blijft herhalen, zijn stem ritmisch bij hun stoten: “Kijk in de spiegel… dit is ons gezin… je bent van ons… onze teef… ons eigendom… voor altijd…”

Ik schreeuw van pijn, maar ze stoppen niet – stotend, vullend, rekkend – terwijl ik mezelf in de spiegel zie: een moeder, gevuld door haar zoon en haar meester, borsten wiebelend, gezicht vertrokken, halsband strak.

De spiegel liegt niet.

Dit is ons gezin nu.

Voor altijd.

___

Tim:

Ik lig op mijn rug op het bed, mijn pik diep in mam's kut, voelend hoe ze om me heen knijpt – warm, nat, pulserend, alsof haar lichaam me smeekt om haar te vullen, zelfs nu ze schreeuwt van pijn. Ze zit op me, haar gewicht drukkend op mijn heupen, haar borsten zwaar en rood boven me hangend, tepels hard en gezwollen van alles wat er eerder gebeurd is. Ik voel haar trillen, haar tranen vallen op mijn borst.

Maar dat windt me alleen maar meer op. Mijn pik is keihard nu, harder dan eerder, kloppend in haar, groeiend bij elke kramp van haar spieren. *

God… ze is zo nat… zelfs nu, met pijn, knijpt ze om me heen alsof ze me niet wil loslaten. Mark had gelijk: dit is wat ze verdient. Dit is haar schuld – haar zwakte, haar geilheid, haar onvermogen om nee te zeggen. Zij liet dit gebeuren. Zij maakte me tot dit. En nu geloof ik het volledig: zij is onze teef, ons eigendom, en dit… dit is ons gezin. Ik voel me machtig… ik voel me als een man, eindelijk.

Mark zit achter haar, diep in haar kont – ik voel het door haar heen, hoe hij duwt en haar uitrekt, hoe haar lichaam schokt van de pijn. Hij stopt even, laat haar wennen, en ik voel hoe haar kut strakker wordt om me heen, knijpend als een bankschroef omdat haar kont brandt. Het is intens – haar pijn maakt haar natter, warmer, en mijn pik pulseert harder, genietend van hoe ze reageert.

Fuck… ik voel Mark door haar heen… zijn pik wrijft tegen de mijne door dat dunne vlies… het is ziek, maar het voelt zo goed. Zij schreeuwt, maar haar kut liegt niet – ze knijpt harder om me heen, melkt me, smeekt me om meer. Dit is haar schuld. Zij wilde dit diep vanbinnen. Zij is de reden dat ik hard word in mijn eigen moeder.

Mark pakt de leiband, trekt haar hoofd opzij – naar de spiegel. “Kijk opzij, allebei. Naar de spiegel. Kijk naar julliezelf, naar ons – echt kijken.”

Ik draai mijn hoofd, en daar zijn we: in de spiegel, scherp en onvermijdelijk. Ik zie mam op me zitten, haar gezicht vertrokken in pijn en tranen, haar mond open in een stille schreeuw, haar borsten hangend en wiebelend bij elke kleine beweging, tepels rood en gezwollen als rijpe bessen. Ik zie mezelf onder haar, mijn pik die in haar kut verdwijnt, mijn handen die haar vasthouden, mijn gezicht… niet meer aarzelend, maar hard, vol macht, vol lust. En Mark achter haar, zijn pik in haar kont, zijn heupen tegen haar billen, zijn hand om de leiband trekkend om haar hoofd achterover te houden.

Ik zie hoe we haar vullen – allebei – hoe haar lichaam trilt en schokt tussen ons in, haar halsband strak, leiband gespannen, haar kut druipend rond mijn pik, haar kont rood en gerekt rond Mark.

Dit is perfect… kijk naar ons… een echt gezin. Zij in het midden, gevuld door ons, schreeuwend maar nat… haar tieten wiebelend, haar kut mij melkend, haar kont Mark nemend. Zij is van ons. Ons teefje. Ons eigendom. Ik haat haar niet meer… ik bezit haar. Dit voelt juist. Dit is macht.

Mark’s stem is laag, herhalend, vernederend: “Kijk goed in de spiegel. Dit is ons gezin nu. Lise, je bent van mij en van Tim. Onze teef. Ons eigendom. Je kut voor Tim, je kont voor mij. Je draagt ons allebei omdat je het verdient – omdat je zwak bent, omdat je dit wilde, omdat je ons eigendom bent.”

Hij herhaalt het terwijl hij langzaam begint te bewegen – elke stoot een brandende scheur in haar kont die ik voel door haar heen, haar kut steeds harder knijpend om mijn pik. “Dit is ons gezin… je bent onze teef… ons eigendom…”

Ik begin mee te bewegen – omhoog stotend, synchroon met Mark, voelend hoe onze pikken door haar heen wrijven, gescheiden door dat dunne vlies, hoe ze schreeuwt maar haar kut knijpt, melkt, smeekt.

Ja… dit is het… ik neuk haar samen met hem… ik voel hem in haar kont, hij duwt haar dieper op mij… haar tieten wiebelen wild in de spiegel, haar gezicht kapot van pijn maar haar kut nat voor mij… dit is ons gezin… zij is onze teef… ons eigendom… ik geloof het… ik wil dit… ik kom harder dan ooit omdat het juist voelt… omdat zij het verdient… omdat ze van ons is.

We neuken haar – samen, ritmisch, Mark’s stoten duwen haar op mij, mijn opwaartse bewegingen haar kont dieper over zijn pik drukkend. Ik kom harder dan ooit, diep in haar spuitend, terwijl Mark hetzelfde doet in haar kont.

En in de spiegel zie ik het: een gezin, bezegeld in pijn en macht.

Ik geloof het nu.

Volledig.

En ik wil meer.

Trefwoord(en): Met Familie, Vernederen, Suggestie?

Ontzettend bedankt voor je hulp!

Ontzettend bedankt voor je hulp!