De Favoriete Schooljuf

Ik ken je nu al een aantal jaren. Jij de meest favoriete juf van de hele basisschool van mijn kinderen. Jij, jong en aantrekkelijk, een lust om naar te kijken. Ik schat je midden twintig. Ik met mijn 40 jaren zal nooit jouw interesse waard zijn, of vergis ik me daarin...?

De jongste huppelt de klas binnen en zoekt zijn vrienden op. Jij stapt op mij af en komt iets dichter in mijn aura dan menig ander aandurft. Komt het omdat we elkaar al langer kennen van de oudste twee die ook in jouw groep geweest zijn? Je lacht, kijkt me aan en vraagt of ik morgen rijden wil naar de bibliotheek, je ogen kijken flirtend. Ik vraag me af of je iedere ouder zo durft aan te kijken en weersta de verleiding om dieper in je ogen te kijken. Jouw vraag snap ik, die 7-zitter is super handig en je zou uit de brand zijn, want je hebt dan genoeg zitplaatsen voor al jouw kinderen. Ik doe of ik nadenk, bedenk hardop wat ik morgen ook al weer doen zou, en voel mijn hart een sprong maken. Natuurlijk zeg ik ja, hoe kan ik nu niet ‘ja’ tegen jou zeggen. Iedere minuut die ik langer bij jou in de buurt kan doorbrengen grijp ik aan. Ik kijk je aan en stem in op je vraag, het antwoord klinkt bedacht en toch spontaan. Je glimlacht en bedankt me. Ik smelt en verlang naar morgen. Met jouw ogen op mijn netvlies verlaat ik de klas.

Het is half 9 in de ochtend, je zit tussen alle leraren aan de grote tafel in de gang. Ik maak het rondje naar alle klassen, kus de kinderen gedag en raap mijn moed bij elkaar om bij je in de buurt te komen. Je staat op en ik stap op je af. Dit keer ben ik het die een stap dichter bij jou zet. Zachtjes bots ik tegen je aan, bewust en met aandacht, mijn arm raakt je bovenarm subtiel aan en ik vraag je hoe laat je vertrekken wilt. Opnieuw je lach, je glimmende ogen, groen/blauw, "groen..." registreer ik snel, mijn maag beweegt, ik hou van vrouwen met groene ogen. Mijn arm laat je rusten waar hij is, je hebt er geen moeite mee dat ik je aanraak. Je jas valt open en ik zie dat je een kort zwart rokje met panty en lange laarzen draagt. Ik slik en hoop dat mijn gezicht niet teveel verraad van wat van binnen aan verlangen opstijgt. "We vertrekken om 9 uur, als je wilt kun je wat koffie pakken." Je antwoord vriendelijk en resoluut. Blijkbaar ben je je totaal niet bewust wat je bij mij teweeg brengt, of toch? Je blik houd de mijne vast en ik zink in je ogen. Het is tijd om te beginnen met de les zeg je en je draait je van me weg. Mij in verwarring achterlatend.

Je start in de klas en ik pak koffie, langzaam komt mijn hartslag tot rust en ik bedenk me dat dit waanzin is. Wat weet ik nu eigenlijk van jou? Heb je een vriend? Woon je samen? Heb je het ooit weleens met een vrouw gedaan? Veel vragen waarop ik geen antwoorden weet, hoe goed ken ik je nu eigenlijk. Je bent lief naar de kinderen, je bent streng wanneer dat moet. Hoe krijg je het voor elkaar om 25 kinderen stil je krijgen met twee klappen in je handen. Het is een natuurlijk overwicht wat je hebt, wat je ook in je blik hebt wanneer je me aankijkt. God, ik zou zo graag willen weten of je iedereen zo aankijkt... je wikkelt iedereen daarmee om je vingers en waarschijnlijk weet je dat ook nog eens van jezelf.

De voorstelling in de bibliotheek is vol met humor voor de kinderen, ze zijn uitgelaten en praten door het toneelspel heen. Je zit een trede lager dan mij, ik op een stoel, jij op de trede, dat wilde je zo, je hoefde mijn stoel niet. Ik fantaseer over jou en voel me loom en zwoel. Op de achtergrond hoor ik je de kinderen tot rust manen. Je leunt voorover en je truitje valt open, de welving van je borsten is zichtbaar en ik kijk, natuurlijk kijk ik, mijn ogen volgen alles wat jij doet. De aanblik van jouw decolleté past in mijn fantasie en ik voel me wegzinken. Ik trek denkbeeldige lijnen van je linker naar je rechterborst, ik kus het dal tussen je borsten. Dan merk ik dat jij merkt dat ik kijk en wanneer jouw ogen mijn blik vangen zie ik wat je registreert uit mijn ogen. Ik voel me betrapt, mijn ogen zenden jou wat er tussen mijn benen ontstaat. Een onbestendig gevoel in mijn onderbuik. Dat wil ik niet, dat wil ik wel. Ik zie dat jij het ziet, je herkent het, ik voel me beschaamd, betrapt, kwetsbaar en jij, jij doet iets met je ogen, je rolt je ogen en je lacht. Weer die lach. Je hebt het door en je speelt een spel. Jij bent het die hier een spel met mij speelt. Nog meer verlang ik dat de wereld om jou en mij wegzakt en wij hier samen zijn. Wat zou ik met je doen? Wat zou jij met mij doen?

Terug op school bedank je de ouders die gereden hebben en ik vertrek. Eenmaal op het werk kan ik je niet uit mijn hoofd krijgen. Die blik, die lach, wat is dit? Wat doe je met me? Wie denk je eigenlijk wel niet dat je bent? Ik raak boos bij de gedachte dat je een spel van aantrekken en afstoten speelt en dat het nooit op iets zal uitlopen. Ach, wat denk ik toch ook eigenlijk? Hoe kan het toch ook dat de juf van mijn kind mijn gevoelens en verlangens kan beantwoorden. Zet het uit je hoofd. Doe iets, maar denk niet aan haar. Mijn zinnen worden verzet door werk, vergaderingen en collega's die van alles van mij willen. Vermoeid onderweg naar huis bedenk ik me dat de gymtas van de middelste naar huis moet voor de turnlessen in de avond. Inwendig vloek ik, want die moet ik zelf gaan halen, mijn dochter is het vergeten. De kinderen zijn naar de BSO en ik voel me verplicht om nog langs school te rijden. De school ziet er verlaten uit zo aan het einde van de middag.

De deur is op slot en ik bel aan. Dan sta jij voor me. Kut, denk ik, jij, mijn vleesgeworden fantasie en bovendien een mission impossible. Ik had me bedacht je te negeren, niets van je aan te trekken en je te laten voor wat je bent. Het zou het makkelijkste zijn. Enigszins verbaasd wat ik op dit tijdstip nog op school kom doen en na mijn stamelende verhaal over iets met een gymtas en turnlessen (verdomme, waarom komt het zo onzeker mijn mond uit) trek je een glimlach van oor tot oor en zwaait de deur voor me open. Ik voel me steeds weker worden. Week bij de gedachte dat ik me zo vreselijk naakt en betrapt voelde in de bibliotheek en week bij de gedachte dat je nu iedere stap van me kunt observeren terwijl je de deur vasthoudt. Ik raak verward en bungel tussen hoop en vrees wat je nu over mij denkt. Verdomme, herpak jezelf, denk ik. Je bent zoveel ouder, wijzer en hebt zoveel meer ervaring hierin.

Ik concentreer me op mijn voeten en het geluid van mijn hakken op het zeil. Het zachte tikken helpt me om me te kalmeren en ik voel me langzaam herstellen. Ik hoor jou niet lopen en de gedachte dat jij mijn voeten nu al een tijdje kunt volgen wind me plotseling enorm op. Jij lekker ding, jij staat nu naar mij te kijken en ik draai me om en kijk waar je blijft. In die draai gebeurde er iets met me, de verlatenheid in de school, de ironie dat jij en ik hier nu samen zijn, de wilde fantasieën van alles wat ik met jou zou willen doen, het spel wat in de lucht hangt, ik voelde me ineens krachtig worden en vastberaden dit spel volledig uit te spelen. "Verwacht je nog meer mensen?" hoor ik mezelf zeggen, warm en een octaaf lager dan mijn stem normaal gesproken is. Je kijkt me verward aan en ik sprankel met mijn ogen en geniet ervan dat je nu ‘nee’ wilt zeggen. Natuurlijk verwacht je niemand meer. Nog voordat je me kunt antwoorden zeg ik je de deur weer op slot te draaien en me te helpen zoeken waar die tas gebleven is. Ik zie hoe de woorden bij jou binnenkomen, je mond zakt iets open, dit ben jij niet gewend, zo spreken mensen jou niet aan, je kijkt enigszins verslagen en zoekt naar woorden. Je vind ze niet en gehoorzaam sluit je de deur af, tevreden kijk ik naar je terwijl je op me afloopt.

In die loop trekken mijn ogen jouw kleren uit en ik zie je ineens genieten van deze zet in het spel, je krijgt door dat er meer zetten te winnen zijn, zelfs als je even schaak gezet bent. Je zoekt nog altijd naar iets wat je tegen mij zeggen wilt en komt uitdagend voor me staan. Het valt me op dat je iets kleiner dan mij bent. Voor mij nieuw, want ik ben zelf ook niet zo heel groot en nu dus wel groter ten opzichte van jou, wat mij een fijn en machtig gevoel geeft om zo op jou neer te mogen kijken. Je hebt je kranig herpakt en merkt op dat iedereen al vertrokken is en dat ik de laatste ben die je vandaag nog binnenlaat. Je lacht erbij. Fijn om te weten dat alle andere leerkrachten al vertrokken zijn...

Ongemakkelijk staan we recht tegenover elkaar, mijn ogen hadden jou al uitgekleed en ik stel me jou naakt voor, mijn adem gaat sneller en mijn borstkas beweegt op en neer. Jouw ogen registreren iedere beweging in mijn lichaam en ik zie je ogen zoeken naar de spanning die in mij naar bovenkomt. Wat zoek je? Zoek je bevestiging of je verder kunt dan kijken? Dan werp je je blik op en je ogen worden zachter, nog zachter. Je mond valt iets open, je aarzelt, wilt iets zeggen en twijfelt. Je likt je lippen, oh wat is dat heerlijk als je dat doet. "Waar was jij met je gedachten in de bibliotheek?" vraag je en ik hoor je zachtjes uitblazen na het stellen van de vraag. Mijn hart bonst in mijn keel en er giert van alles door mijn lijf. Opnieuw lezen jouw ogen mijn lichaam en ik ben me er nu erg bewust van dat dat geen verbeelding meer overlaat. Ik slik en voel mijn rechterhand naar je heup uitstrekken. De aanraking, de tinteling, de siddering. Mijn hand streelt je over je heup naar je onderrug en ik hunker ernaar je te kussen, je tegen me aan te trekken en je te voelen.

Denk aan het spel, hoor ik me tegen mezelf zeggen en ik weersta de gedachte. Het antwoord klinkt bijna hees en ik haal diep adem; "het koste me wat moeite om de verhaallijn te volgen". Je slikt, je hijgt? Of lijkt dat maar zo? Jawel, je hapt naar adem en raakt vervoerd in gedachten, je ogen zijn groot, je pupillen gitzwart, je kijkt geil, je bent heerlijk en ik zuig al je fysieke uitingen in mij op. Je legt je hand op mijn arm en ik voel de warmte door mijn jas heen terwijl je deze arm zachtjes streelt. Wat hunker ik naar jou en wat absurd hoe onze verhoudingen, zij juf, ik ouder, tussen ons in lijken te hangen als een vernietigend verbod. Wie overtreedt op welk moment de grens tussen wat kan mag en moet. Het moet, ik moet jou kussen, ik zit in een trein en kan er niet meer vanaf. Mijn verlangen is te groot om ook nog maar één minuut over zinloze gezagsverhoudingen na te denken.

Mijn greep om jouw rug wordt sterker en ik trek je naar me toe. Gewillig stuit je tegen mij aan, jouw buik tegen de mijne, jouw heupen vleien tegen de mijne. Jouw warmte, je hitte en je opwinding zijn ook over een grens gegaan, voor jou is er nu ook geen weg meer terug. Je drukt me nu achteruit, tegen de wand en zet me daar vast. Ineens gaat alles snel en vurig. We spelen geen spel meer, we zijn een spel. Jouw mond op de mijne, open, gewillig, nat, tong, lippen, tanden, zo heb ik nog nooit gezoend. Je kust, je hijgt en je kreunt zacht “je dacht aan mij vanmorgen, ja toch?” Ik verover mijn eigen tong en glijd over je wang naar je oor en fluister daarin dat dit is waar ik aan dacht. Dit en nog veel meer. Je rilt en begraaft je hoofd in mijn hals. Je hete adem dampt tussen jou en mij. Het kan niet, het mag niet, het moet, het is. Een besef, ineens, dit hele schouwspel, midden in de gang van school, ramen alom, het mag niet, het moet, het is, maar niet hier. Je begrijpt het en pakt mijn hand. Drie deuren verder is het voorraadhok. Ik til je op en zet je op je billen, lekkere billen, heerlijke billen, op de tafel met de papiersnijder, alle lege blikjes met potloden veeg ik op de grond. Alleen jij en ik.

Geworstel met mijn jas en wollenjurk die maar niet uit wil, schoenen en panty uit en plots sta ik naakt voor jou. Opnieuw naakt, nu echt en je geniet van het uitzicht. Pakt mijn borsten, weegt, knijpt en keurt ze. Dit heb jij vaker gedaan flitst door me heen en ik weet ineens dat ik helemaal niets van je weet. Het hindert niet, je bent ervaren, je bent geil en je bent dat bij mij. Mijn handen glijden over je panty onder je rok naar je billen. In één beweging trek ik panty en slip naar beneden tot je knieën, veel ruimte is er niet en ik wil je voelen, voelen hoe nat je bent. Mijn hand wurmt tussen je benen, gewillig open je je benen zover als het kan. Een vinger strijkt over je kut, je bent nat, kletsnat. Jee wil je compleet openen en dat lukt niet, ik geniet en glimlach, je ziet het en weet dat je geduld op de proef wordt gesteld. Diep geile ogen kijken me verlangend aan en je wilt nu ook voelen hoe het bij mij is.

Je komt zitten en ik bedenk me hoe mooi de vochtige stempels op het papier onder je worden. Je trekt me naar je toe en knijpt dit keer harder in mijn borsten, mijn tepels priemen en je zuigt afwisselend links en rechts. Je handen strelen mijn flanken, onderbuik en je kroelt door mijn schaamhaar. Mijn onderlijf schokt en ik wil je vingers in me voelen. Je hand begeleid ik naar beneden, daar, daar, mag je zijn schat, daar wil ik je voelen, vingers in me, twee vingers, drie vingers, meer vingers, ik raak de tel kwijt en voel me steeds wijder worden van binnen.

Ritmisch beweeg je je hand en neukt me, je neukt me hard en diep en ik kreun het nu uit. Je mag nu niet stoppen, ik balanceer op de rand van een orgasme en voel mijn kut samentrekken. Wat het is, weet ik niet, maar je speelt nu geen spel meer, je voelt dat het niet kan om nu je handen te stoppen en terug te trekken en oh wat ben ik je daar dankbaar voor, ik zak helemaal in de golf van extase en steun op de tafel voor me. Je brengt me naar een enorm hoogtepunt en ik blijf daar hangen, mijn onderlijf blijft schokken en samentrekken en ik leun op je hand die nog diep in mijn grot gegraven zit. Tergend langzaam trek je al je vingers uit me, je lacht, geniet en likt aan je vingers. Het zilte zout van mijn binnenste lik je af en je geniet er zichtbaar van. Ik wil je zoenen, proeven, mezelf proeven, ik kus je diep en hartstochtelijk.

Opgewonden van al dat geil verlang ik naar je, je kijkt hitsiger dan ooit. Je ogen zijn nog een tint donkerder geworden en ik zie je graag zo. Ik help je uit je laarzen en nu mag je je panty echt uit doen. Je mag je benen spreiden en je mag me laten zien hoe nat je bent. Het papier onder je is nat en sappig en ik kus je aan de binnenkant van je knieën. Je laat je handen over jouw borsten glijden en knijpt er ritmisch in. Mijn mond baant zich een weg naar boven en kust je op je schaamlippen. Je duwt je onderlichaam omhoog en dwingt me om mijn tong los te laten in je kut. Je smaakt verrukkelijk en ik steek mijn tong diep in je. Je kreunt. Je clitoris is groot en stijf en heerlijk om aan te zuigen. Ik bedenk me dat ik je zou willen neuken met mijn voorbinddildo, thuis op het nachtkastje, heb ik nu niets aan.

Mijn fantasie erectie groeit en ik voel een enorme stijve pik voor me verschijnen waarmee ik je heel diep zou willen neuken. Je kutje is zo geil en open. Ik bedenk me dat het nu ook met mijn vingers kan, moet vanwege het ontbreken van de dildo, misschien komt er nog een later, misschien mag ik je dan echt neuken. Mijn vingers glijden naar binnen en ik stoot eens hard en diep. Je spieren spannen zich om mijn vingers en menig man zou zo graag afgetrokken willen worden. Dit heb je vaker gedaan, met wie en hoe vaak? Niet belangrijk… je bent nu van mij en ik kan doen met je wat ik wil. “Draai je om op je buik” Het is geen vraag, het is een bevel. Je luistert gedwee en priemt je billen uitnodigend omhoog. Ik streel je billen, knijp en geef er een pets op. Je kreunt. Mijn heupen bonken en willen stoten. Mijn vingers lossen het op en neuken je, je bent als zachte was onder mijn handen. Een broos vogeltje gewillig en gehoorzaam. Je voert het tempo op en je strijkt met je hand over je clitoris. Je bent op weg naar een dubbel hoogtepunt, binnen en buiten. Heerlijk. Ik geniet van jou, van je overgave, je vrijheid en je kirt wanneer je klaarkomt, hevig, golvend, knijpend en zuchtend. “Dit had ik nodig vandaag.” Zeg je.