Diepgaan

DIEPGAAND EN LANGDURIG ONDERZOEK

Nee nu niet, verzuchtte Hubert, die ik vaak met zijn troetelnaam Beer aansprak.

Mag ik je dan even vasthouden, zei ik de daad bij het woord voegend en hem stevig tegen me aandrukkend op de donkere overloop die de doorgang vormde tussen slaapkamer en woonstee.
Zo ik voel het al weer, die is al weer mooi hard.
Daar kan ik ook niets aan doen, dat komt door jou.
Moet je morgen vroeg op, vroeg Hubert.
Nee, ik hoef pas om half elf te beginnen, antwoordde ik, voorzichtig zijn kruis betastend.
Nou, moet dat nou.
Ik zei niets, maar duwde zachtjes tegen de onderkant van zijn mannelijkheid.
Ook zijn handen zochten nu de weg naar omlaag en omvatten mijn billen.
Ik deed hetzelfde en tilde hem zachtjes op.
Doe niet zo gek, denk maar aan je rug.
Daar dacht ik helemaal niet aan, ik dacht aan zijn strelende handen, het bijten in mijn oor en...
Ik zette hem neer en begon zenuwachtig zijn riem los te maken, die rotdingen gaan bijna nooit vanzelf los en als zoiets te lang duurt wordt het zo`n onhandig gefrunnik, maar vanavond ging het allemaal soepel en ook de knoopsluiting van zijn dunne
zomerbroek, waarin zijn volle omvang zich nu begon af te tekenen, gaf geen enkel probleem.
Nou ik, zei Hubert en herhaalde mijn handelingen.
Ik duwde mijn onderlijf stevig tegen hem aan op die overloop, die weliswaar niet verlicht was, maar door de halfopenstaande kamerdeur kwam genoeg licht binnen om elkaar goed te zien.
Blijven we hier staan, vroeg ik.
Het maakt mij niet uit, ik vind dit ook wel spannend.
Ja maar, het is niet koud en ik wil best even lekker tegen je aan liggen, ik vind dit wel spannend, maar niet erg comfortabel
Nou, ok dan, maar haal dan even wat op anders wordt alles weer vuil.
Ik ging naar boven om de "mutsjes" te halen en trok tegelijk nog iets spannends aan en voorzag mijn kleinste opening van wat Jelly for men of zoiets, want je wist maar nooit.

Beneden gekomen lag Hubert dan ruggelings met zijn armen onder zijn hoofd al op me te wachten, meestal " bekleed " met een soort van tangaslip.
De meeste van die dingen waren voor Hubert vaak te klein, niet alleen vanwege de grootte van zijn penis, maar vooral door zijn enorme, zachte, goedaardige balpartij, waar ik altijd jaloers op was, want de mijne zat bij de minste of geringste opwinding al strak gespannen tegen mijn liezen.
Ik vond het heerlijk om dit gedeelte van zijn heerlijkheid zachtjes te strelen, met mijn tong te bespelen of één, zelfs soms allebei de testikels voorzichtig in mijn mond te nemen en dan zijn penis enigszins knedend en zachtjes bewegend in mijn hand te houden, hetgeen vaak een zacht instemmend gekreun aan H.`s mond ontlokte, als ik het maar niet te wild deed, want waar ik juist het opperste genot aan beleefde, het puntje van zijn tong spelend op het aanhechtingspunt van mijn voorhuid aan de onderkant van mijn mannelijkheid was voor hem taboe, want bij de geringste aanraking trok hij dan verschrikt terug, zo overgevoelig was hij daar.
Van zijn zachte deel ging ik dan spelend met mijn tong en lippen de stam omhoog en bevochtigde die overvloedig met speeksel.
Langzaam schoof ik met mijn lichaam dan naar boven totdat ik met mijn billen op zijn buik zat.
Ben ik niet te zwaar, vroeg ik, mijn billen wat optillend en mijn bovenlichaam vooroverbuigend totdat onze borsten elkaar raakten, en begon hem te kussen.
Wat later zakte ik langzaam weer achterover tegelijk de voet van zijn vorstelijke stam beetpakkend en deze tegen mijn dalende kont aan dirigerend.
Nee, niet doen, sputterde Hubert dan tegen dat is niet goed zo, maar mede door toedoen van mijn mijn al geprepareerde jongensopening en Hubert`s al snel aanwezige liefdesvocht zakte ik al over zijn top heen voordat hij er goed en wel erg in had.
Alleen er even tegenaan, zei ik dan, langzaam meer druk uitoefenend, waardoor al snel de altijd aanwezige barriëre genomen werd. Zat alles goed dan voelde ik het even opwippen van zijn billen waardoor hij tot aan zijn zachte zak in me verdween.
Ik liet me nu helemaal gaan en soms gebeurde er dan wat ik bijna nooit had, ik werd vochtig.
Voel eens Beer, helemaal vanzelf nat.
Ja, toe maar, goed zo, laat me je borst maar eens goed zien, ja, zo, nog iets meer naar voren.
Als hij dat vroeg wist ik hoever het was, als ik zijn tepels stevig kneep en even in zijn nek beet schokte zijn onderlijf wild en leegde zijn zaad in me

Langzaam trok Hubert zich terug en wilde naar de badkamer lopen, maar voordat hij de kans daarvoor kreeg had ik me al om gedraaid en probeerde om zijne vorstelijkheid opnieuw tot leven te brengen.
Stop nou, dat wordt niets meer.
Laten we dan maar een borrel nemen, stelde ik voor.
Prima, dan slaap ik zo.
Ik pakte de glazen uit de kast en schonk een stevige borrel in.

Wat een service, hè.
Dan nog naar een zei Hubert, als het toch gratis is.Ik had mijne nog niet op.
Nog vier flinke borrels later liep H. zo goed en kwaad als het nog ging naar het toilet om te urineren en riep zoiets van ik ga nu naar bed.
Ik zal je even onderstoppen, zei ik terwijl Hubert zich voorover op het bed liet vallen, sloom op zijn linker zij rolde en binnen een paar minuten een zacht snurkend geluid maakte.
Ik ging voorzichtig op de bedrand zitten, met de ene hand zijn zachte lul betastend en met de andere de mijne.
Ik kreeg geen enkele reactie meer, maar de aanblik van zijn stevige mannenheuvels maakte mijn soldaat weer bereid voor een nieuwe strijd.
Ik boog voorover en bevochtigde met mijn tong zijn kleine en nog bijna maagdelijke opening en toen er nog alleen maar rustig ademend gereageerd werd liep ik naar de toiletruimte, pakte wat gel en begon H. soldaatbereid te maken, eerst een vinger,
dan twee, langzaam inbrengend.
Voorzichtig ging ik ook op mijn zij achter hem liggen, bevochtigde soldaat`s helm nog eens extra en opende de aanval. Hubert was zover heen dat hij totaal ontspannen was, als ware hij onder narcose, maar nadat ik enkele malen soldaat de loopgraaf had laten verkennen vond toch een instinctieve tegenaanval plaats.
Dit alles wond me zo op dat ik binnen een halve minuut al mijn minutie in de loopgraaf verschoot en me zacht kreunend uit de lichtbegroeide heuvels en achter mijn eigen linies terugtrok.
Missie voltooid, zuchtte ik, terwijl ik het dekbed voorzichtig over ons heentrok en spoedig insliep.

Maar niet voor lang.


Het zal zo`n een anderhalf uur later zijn geweest dat Hubert me bij mijn schouders voorzichtig heen en weer schudde en met zijn nog volop aanwezige jeneverwalm en nog steeds enigszins aangeschoten in mijn gezicht ademde:
Oh, ik heb toch zo vreemd gedroomd, ik voelde dat je heel diep in me zat met je pik en het deed me helemaal geen pijn. Ik ben er zo opgewonden van dat ik wel zou willen dat je het nu maar eens met me moet proberen.
Maar je wilt dat toch nooit, zei ik schijnheilig.
Als het niet gaat doen we het niet, maar doe een muts op, maak me lekker glad en probeer het dan heel voorzichtig. Ik stapte weer uit bed rommelde wat in het nachtkastje en vond het gevraagde. De tube gel lag nog voor het bed en pakte ik op.
Hubert. ging ruggelings voor me liggen, benen gespreid.
Ga maar op je knieën voor m`n kont zitten en zak maar wat naar achter, dan schuif ik zo op je, net als in mijn droom.
Rustig, ik moet eerst de boel inpakken. Goed hoor, nou wil ik eens wat en heeft meneer alle tijd.
Zorvuldig schoof ik het rubber naar beneden om de al bereid staande soldaat en zorgde er overvloedig voor dat de aanval soepel zou verlopen.
Maak je zo niet alles vuil.
Nee hoor het vlekt niet.
Dan is het goed.
Ik schoof langzaam voren, met mijn hand de blinde soldaat opnieuw de weg naar de loopgraaf insturend.
Hij. keek me hierbij angstig en verlangend tegelijk aan.
Rustig hoor.
Sla je benen maar over mijn schouders, dat is voor allebei gemakkelijker.
H. deed dat en ik schoof nog een kussen onder zijn billen.
Niet zo diep hoor, eerst maar alleen er tegenaan houden.
Soldaat was nu bij het doel van zijn opdracht aangekomen en zowel door de goede voorbereiding als door zijn vorige verkenning vond zijn gehelmde kop snel de weg.
Dat valt mee, zuchtte Hubert
We zijn er nog niet, diep inademen en in een keer uitblazen beval ik hem, door eigen ervaring wijs.
Bij elke jeneverwalmstoot voerde ik een korte, voorwaartse bajonetaanval uit totdat soldaat tot aan zijn schouders stevig in de smalle loopgraaf zat.
Nou, dat is het, beweeg jij zelf eerst maar, zei ik terwijl met een hand zijn mannelijkheid bleef beroeren om zijn geilheid op peil te houden.
Voorzichtig bewoog hijzijn omklemming langs de helm en de hals van soldaat, eerst langzaam en met kleine stappen, later sneller en wilder, zo wild zelfs dat soldaat bijna de loopgraaf moest verlaten.
Ik begon mijzelf weer wat actiever met de aanval bezig te houden
De benen van H. die over mijn schouders lagen omklemmend, en mij iets meer oprichtend begon ik hem steeds dieper te penetreren.

Hé, hé, wat doe je nou, niet zo wild, stop, stop, niet zo diep, nee, nee jammerde hij

Voel mijn jongensgeweer, ik moet nu vooruit, anders verliezen we de strijd, hijgde ik bijna hysterisch.
Welke strijd, doe niet zo gek, kreunde H., die al kronkelend uit mijn greep probeerde te komen.
De vijand, de vijand, ik schiet ,ik schiet en met volle kracht stootte ik nu toe en voelde hoe soldaat ineens weer beter kon zien en dat de loopgraaf toch weer langer leek.
De blanke sabel, schoot het door mijn hoofd.
Het jammeren van H. was overgegaan in een hijgen, waarin alleen het steeds herhalend "ja" nog herkenbaar was. Zijn ogen waren gesloten of wijd open en hij zweette hevig. Hij was als in een soort van trance, richtte zijn vorstelijke heerlijkheid zich steeds frequenter schokkend op en het leek alsof bij elke keer dat ik de diepte van zijn loopgraaf peilde er wat vocht uit de vuurmond kwam. Toen ik een keer hem bijna geheel verliet en toen in een keer doorging tot het einde van de donkere gang gaf een lang onverstaanbaar gekreun aan dat zijn strijd gestreden was en als teken van overgave liet hij zijn zaad vloeien over zijn grijsbehaarde borstpartij. Het klaarkomen van H. ging met zoveel kracht gepaard, dat het leek alsof soldaat zijn helm zou verliezen en zich terug zou moeten trekken, maar net op dat moment schoot hij zijn geweer leeg.
Ik was daarna te moe om nog in balans te blijven zitten en rolde achterover, waarbij soldaat bruut de loopgraaf verliet.
Twee keer, twee keer al, fluisterde H. .

Drie keer, dacht ik, Beren kunnen niet tellen.




De volgende morgen maakte ik een stevig ontbijt, vruchtensap, koek, beschuit, eitje, sandwiches, kortom een soort vaderdag ontbijt...
Bij het binnenkomen van de kamer met het dienblad voor twee, lag H. op zijn rug nog te slapen, voorzichtig sloeg ik het dekbed terug en constateerde dat zijn potentie niet geleden had onder onze nachtelijke escapades.
Eten Beer.
Ha, lekker, zei Hubert, zijn ogen uitwrijvend.
Schuif eens op, zei ik en plaatste het dienblad midden tussen ons in op het bed en ging zelf ook voorzichtig in een soort kleermakerszit op het bed zitten ervoor zorgend dat de kan met sterke koffie een het vruchtensap niet om zouden vallen.
H. zat geleund tegen het houten achterschot van het bijna antieke bed en voelde slaperig tussen zijn benen.
He ja, lekker hoor, we gaan eten .
Ja , ja en dat zeg jij, heb je zelf wel je handen gewassen.
Nou geen geruzie, eten, vieze varkens worden niet vet.
Ik ben moe en blind zuchtte hij, ik wil gevoerd worden dat heb ik wel verdiend ook.
Stukje voor stukje bracht ik de sandwiches met kaas, jam en honing naar zijn mond, bij elke hap die naar binnen ging zoog hij zachtjes met gesloten ogen aan mijn wijsvinger, bij elke volgende hap groeide ook weer de bereidheid om weer wat te ondernemen.
Plotseling pakte H. zijn zacht gekookte ei en beval mij me om te draaien en op mijn knieën te gaan zitten.
Ik dacht dat hij een grapje maakte en ik ben altijd wel in voor zo`n spelletje.

Hij brak het ei en liet de nog zachte gele dooier tussen mijn bilspleet lopen, pakte het zoutvaatje en strooide wat zout over mijn billen en begon het ei op te likken, steeds dichter naar me toe kruipend en ondertussen mijn hardgekookte ei, dat ik al gepeld had in zijn hand nemend.
Zo, mijn geile billenjongen zal ik je nog eens lekker volpompen, zei hij met een taalgebruik dat ik niet van hem gewend was.
Oh, Beer toe maar, kreunde ik nietsvermoedend, toen ik de warmte tegen mijn jongemannenopening voelde.
Mag ik.
Natuurlijk.
En stevig duwde hij het harde warme ei naar binnen.
Wat is dat nou, vroeg ik terwijl mijn aanvankelijke genotsgevoel over ging in verbazing en schrik omdat ik voelde dat er iets in me opsteeg , maar ik wist niet wat..
Dat is je straf voor je hanegedrag van gisteravond, of dacht je dat ik niets gevoeld had...
Hij besteeg me en perste het ei verder mijn loopgraaf in, zich daarbij niets aantrekkend van mijn getier...

Vier keer dus, constateerde hij grijnzend...