Kasper Met Een K - 4

Door al die geweldige reacties op deel 2 en 3 kan ik natuurlijk niet achterblijven om deel 4 te publiceren! Heel veel leesplezier!

Deel 4

Stenn?? Dat is een jongensnaam! Bedenk ik me.

Dit overdonderd me en ik hakkel en takkel en voel me ongemakkelijk. “Wat is er?” vraagt hij met een boze ondertoon. ‘Eh niks… Alleen wist ik niet dat…”

“Wat wist je niet Kasper?” vraagt Quint ongeduldig.

Even haal ik die adem. “Sorry, maar ik wist niet dat je eh..”

“Homo bent?” valt hij me in de rede.

“Ja, je komt nogal hetero over namelijk.” Verontschuldig ik me.

“Heb je er problemen mee?” vraagt hij terwijl ik zijn toon totaal niet kan plaatsen.

“Nee natuurlijk niet.” Zeg ik snel. “Je overdonderde me gewoon even. Echt.”

“Oké” klinkt het een beetje twijfelend.

“Maar goed, jij bent dus niet maagd.” Probeer ik de lucht te klaren. Het werkt want Quint lacht.

“Nee, ik ben zeker geen maagd en heb een stuk vaker dan twee keer gezoend.” Direct lach ik met hem mee. Maar dan klinkt hij opeens serieus. “Ik wil het er alleen verder niet over hebben.”

“Over?”

“Mijn break-up, ik word gek van iedereen die zijn mening erover wil geven. Dat we zo’n geweldig stel samen zijn, dat ik hem een nieuwe kans moet geven en ga zo maar door.”

“Oké, ik laat je helemaal met rust.” Glimlach ik en neem de laatste slok van mijn biertje.

“Je intrigeert me Kasper.”

“Huh? Hoezo?”

“Nou, de manier waarop je overkomt, hoe je bent, hoe je eruit ziet en dan vervolgens compleet maagd bent. Zelfs amper gezoend!”

“Eh, is dat een compliment?” vraag ik voorzichtig.

“Jazeker is dat een compliment.”

“Nou, dank je.” Grinnik ik.

“Maar vertel, waarom maar twee keer gezoend?” vraagt hij nieuwsgierig.

“Omdat het allebei de keren niet echt een succes waren denk ik.”

”Nu maak je me alleen maar nieuwsgieriger.”

“De eerste keer,” zucht ik, “was op een schoolfeest. Ik werd aangespoord om een meisje die mij wel leuk vond te zoenen op de dansvloer. Ik durfde niet goed maar uiteindelijk was de groepsdruk aardig groot dus ik dansen met dat meisje. Ze zoende me, ik zoende mee maar toen werd ik eh.. zeg maar.. hard… En toen kwam ik tegen haar aan. Ze schrok, maakte zich los en sloeg me in mijn gezicht. Ze riep dat ik een viespeuk was en de rest van dat schooljaar stond ik dus bekend als De Viespeuk.”

Even zwijg ik. “Nou, de tweede keer was dus met Sanne die daarna doodleuk zei dat ze pot is. Mijn conclusie is dus dat ik beter niet kan zoenen of juist helemaal niet ‘kan’ zoenen.”

Ik grinnik over mijn eigen conclusie en Quint naast me grinnikt mee. “Pff, je weet niet wat je mist. Als iets lekker is dan is het wel zoenen.”

“Jij kan het weten.” Antwoord ik droog en dan blijft het even stil. Sinds Cody en ik dat avontuur in het zwembad in zijn tuin hebben gehad wil ik meer, veel meer, ervaring op doen. Wat heb ik in godsnaam gemist al die tijd. “Kan jij me niet leren zoenen?” grap ik op een toon waardoor het meer op een grap lijkt.

Het blijft even stil en dan zie ik in mijn ooghoek dat hij zijn hoofd naar me draait. “Zullen we even de zee induiken?” vraagt hij.

“Ben je gek?! Je krijgt mij heus dat water niet in.” Zeg ik terwijl ik mijn hoofd zijn kant opdraai.

Zijn blik vangt mijn blik, even duiken mijn ogen naar zijn mond. Mooie volle lippen. Snel kijk ik weer in zijn mooie blauwe ogen. Dan draai ik mijn hoofd terug en tuur weer in de verte. Plots komt Quint in beweging, slaat razendsnel zijn been over de mijne waarop hij op mijn schoot komt te zitten. Verbaasd kijk ik hem aan.

Mysterieus kijkt hij me aan. “Als ik nu met je ga zoenen, ga je dan mee de zee in?” De twinkeling in zijn ogen doet mij even twijfelen maar ik kan me niet voorstellen dat hij dit meent. Ik pers een glimlach tevoorschijn en schud dan mijn hoofd. “Nee, ik ga niet zwemmen.” Weer schieten mijn ogen naar zijn volle lippen maar snel terug naar zijn ogen. Hij laat zich voorover vallen, zijn handen steunend in het zand achter mijn hoofd. Zijn gezicht vlakbij de mijne. “Weet je het zeker?” vraagt hij zacht. Ik voel zijn adem over mijn gezicht en ik twijfel. Mijn pik reageert al, ik voel hem gewoon opzwellen en hij zit erop. Hopelijk heeft hij het niet door. “Ja, ik weet het zeker.” En lik zachtjes mijn lippen. Hij kantelt zijn hoofd iets en komt nog dichterbij. Hoogstens nog een paar millimeter voor zijn lippen de mijn raken. Mijn ademhaling is oppervlakkig en ik sluit mijn ogen. Dan beslis ik om de laatste millimeters te overbruggen.

Mijn lippen raken de zijne. Quint geeft een kusje op mijn lippen en ik geef een kusje terug. Even grinnikt hij wat mij onzeker maakt. Maar dan voel ik zijn lippen opnieuw, langer nu. Zijn lippen gaan iets open, die van mij volgen zijn voorbeeld. Heel langzaam voel ik een tong naar me komen en ik ga hem tegemoet. Op het moment dat ze elkaar raken gaat er een rilling door mijn ruggengraat. Zacht en teder speelt zijn tong met de mijne. Dit is werkelijk hemels, ik word compleet overmeesterd. Hoelang we zoenen weet ik niet maar veel te vlug stopt hij. Ik open mijn ogen en kijk in zijn sprankelende ogen. Quint schudt zijn kont over mijn kruis, hij grinnikt. “Jij bent hard!”

Een blos op mijn wangen, ik schaam me diep. Ik slik en kijk naar zijn borst. “Rustig maar Kasper met een K, ik zie het als compliment.” Zegt hij wederom zacht en zet een vinger onder mijn kin en dwingt me hem aan te kijken. Hij komt weer dichterbij en onze lippen raken elkaar weer. Al snel vinden we elkaars tong en zoenen er weer op los. Mijn handen glijden nu onder zijn shirt over zijn naakte rug. Een zachte kreun ontsnapt mijn mond. Hij maakt zich los kijkt me aan, geef een knipoog en staat dan op waardoor de druk van zijn kont van mijn keiharde snikkel verdwijnt. Nu hij voor me staat kijk ik recht in zijn kruis. Ook deze staat duidelijk onder spanning! “Je bent een goede zoener” zegt Quint en stapt dan uit de kuil. Hij steekt zijn hand uit welke ik aanpak. Hij trekt me omhoog en twee tellen later staan we samen naast de kuil. “Quintje!!!” horen we opeens in de verte en in het licht van het huisje zien we Kim staan. “Kom, de baas roept.” Zegt hij speels. “Ja” antwoord ik en compleet in gedachte loop ik met hem mee.

…

Gestommel, gekraak, licht.., met tegenzin gluur ik door mijn wimpers door. In het bed aan de andere kant komt is beweging. Zo te zien is Cody aan het wakker worden. Zijn bed kraakt irritant. Ik knijp mijn ogen even dicht. Pff, vannacht kwam ik maar niet in slaap. Door het zoenen met Quint maar ook door het irritante gesnurk van Cody die in een coma lag toen ik op de slaapkamer kwam. Hoe laat ik uiteindelijk in slaap ben gevallen weet ik niet. Met mijn hand voel ik door mijn pyjamabroek heen in mijn kruis. Snoeihard! Een vochtige plek ter hoogte van mijn eikel.

Weer gekraak, diepe zucht volgt. Weer kijk ik door mijn wimpers heen en zie Cody op de rand van zijn bed gaan zitten, hij slaat de deken van zich af en ik kijk vol zijn naakte kruis in. Slaapt hij naakt? Hij staat op, zijn pik is half hard. Het is alweer even geleden natuurlijk dat ik hem zag maar hij is nog precies zoals ik hem herinnerde. Cody loopt naar zijn tas en bukt voorover waardoor ik zo tussen zijn billen kijk. Hij rommelt en staat daarna weer recht met een schone boxer in zijn hand. Zonder op of om te kijken loopt hij de slaapkamer uit.

Ik ga op mijn rug liggen en voel opnieuw aan mijn jongeheer. Ik knijp er in zucht diep van opwinding. Mijn hand glijdt mijn broek in en ik pak mijn 17 centimeter lange jongeheer stevig vast. Zal ik even? Ja! Ik trek mijn knieën op en stroop mijn pyjamabroek naar beneden tot net onder mijn knieën. Ik denk terug aan de volle lippen van Quint terwijl mijn hand op en neer gaat. Zijn zacht, fluwelen tong, zijn prachtige ogen, zijn gespierde lijf… Het doet me tintelen en licht kreunen. Inmiddels sopt mijn door voorvocht natte knots door mijn vuist. Hoe zou Quint er naakt uit zien? Mijn gedachten dwalen naar Cody zijn naakte lichaam. De mooie paal die ik van de zomer in mijn hand heb gehad. Zijn gekreun door mijn handelingen. Mijn vrije hand begint mijn ballen te kneden. Even strijk ik met twee vingers wat overtollig vocht van mijn eikel en smeer het uit onder mijn ballen. Ik zucht en kreun zacht. Ik moet opletten niet teveel geluid te maken. De deken zit in de weg en deze sla ik van me af. Mijn hand gaat snel op en neer en mijn andere hand glijdt heen en weer onder mijn ballen, af en toe glijdt er een vinger over mijn grotje. Ik kreun en voel het zaad borrelen.

Mijn ademhaling wordt oppervlakkiger, mijn ballen trekken samen, mijn eikel verdikt en dan kom ik met een ingehouden kreun flink klaar. Straal na straal vliegt uit mijn jongeheer over mijn pyjamashirt. Ligt hijgend bekijk ik het resultaat. Mijn hand zit compleet onder mijn sperma en ook mijn shirt zit onder. Shit, niet echt over nagedacht. Ik ga rechtop zitten en trek voorzichtig mijn shirt uit. Ga terug op mijn rug liggen en veeg mijn hand en kruis schoon aan het toch al vieze shirt. Opnieuw hoor ik gestommel en sla snel de deken weer terug en schuif snel mijn pyjamabroek weer over mijn kont.

Cody komt terug de kamer inlopen. “Goedemorgen Kas. Lekker geslapen?” hij vraagt het voorzichtig, waarschijnlijk bewust van hoe hij gisteren tegen me uitviel waar de rest bij was. Eigenlijk weet ik niet of ik er boos om moet zijn, het was in ieder geval niet netjes van hem. “Gaat wel” zeg ik kortaf terwijl mijn ogen zijn naakte bovenlijf scannen, zijn strakke Calvin Klein boxer, zijn bult en zelfs zijn benen scan ik. Even gaan zijn lippen van elkaar maar hij weet niet wat te zeggen. Ik sla de deken van mij af en stap uit bed met dus enkel mijn pyjamabroek aan. Mijn jongeheer is nog niet volledig tot rust gekomen dus zal best aftekenen in mijn broek. Even zie ik Cody op zijn beurt zijn ogen over mijn lijf gaan. Dan pak ik een schone boxer. “Even douchen” zeg ik terwijl ik lang hem loop met mijn boxer in mijn hand. In de compacte badkamer sta ik voor de spiegel. Bij mijn kruis zit een vochtige plek… Zou dat opgevallen zijn bij Cody?

…

In een joggingbroek en gemakkelijke sweater met de capuchon over mijn nog wat vochtige haren zit ik een bakje koffie te drinken op het terrasje voor het strandhuis. Cody lag wat verveelt op bed met zijn telefoon bezig te zijn. Hij zou zo het ontbijtje regelen. Afbakbroodjes… Bij onze buren gaat opeens de deur open en automatisch draai ik mijn hoofd. Zonder opzij te kijken komt Quint tevoorschijn en rekt zicht uit. Hij heeft een behoorlijk strak shirt aan met een sportief broekje. “Goedemorgen” zeg ik waarop hij nu wel zijn hoofd draait. Direct kijken zijn helder blauwe ogen mij aan en komt zijn prachtige glimlach tevoorschijn. “Goedemorgen Kasper met een K, ga je mee hardlopen?” Ik lach hem toe. “Nee, maar bedankt voor het aanbod.” Zeg ik sarcastisch. Zonder verder wat te zeggen dribbelt hij het korte trapje af en rent door het mulle zand naar de waterlijn. Dat is nu niet zo ver want het is vloed. Mijn ogen kijken hem na. Door zijn strakke shirt zie je zijn rugspieren en zijn mooie billen tekenen ook prachtig af.

“Je kan wel zien dat hij aan wedstrijdzwemmen doet, vind je niet?” zegt een bekende stem opeens naast me. “Eh. Dat wist ik niet.” Zeg ik terwijl ik mijn hoofd draai naar Kim.

“Heeft hij dat niet verteld toen jullie gisteren zolang samen zaten?”

“Nee… Goedemorgen trouwens”

Ze grijnst. “Jij ook een goedemorgen. Waar hebben jullie het dan allemaal over gehad?”

Ik zucht en probeer niet geïrriteerd te kijken. “Hij heeft voornamelijk al mijn sores moeten aanhoren als je het persé wil weten.” Zou ze het aan mijn stem horen dat ik me afvraag waarom ze zo nieuwsgierig is. Even kijkt ze me bedenkelijk aan maar besluit blijkbaar om er niet verder in te gaan. Om het nog maar wat duidelijk te maken vraag ik of ze nog plannen hebben voor vandaag. Maar gezien dit eigenlijk de eerste dag van de vakantie is hebben ze geen plannen behalve lekker zonnen en zwemmen. Vanavond zal de BBQ wel weer van pas komen en direct nodigt ze Cody en mij uit. Nadat ik heb aangegeven het te overleggen met Cody vlucht ik even naar binnen onder het mum van even een nieuw bakkie halen. Maar eigenlijk heb ik even geen behoefte aan haar gezelschap, hoe aardig ze ook is.

In het huisje loop ik uiteraard weer Cody tegen het lijf, pff, ook geen zin in… Hij heeft nog niet de moeite genomen om de oven aan te zetten voor de broodjes dus of zelf maar doen of geduld hebben. Ik zucht diep, zet mijn lege kopje neer en besluit een stukje te gaan lopen. Ik scoor wel even een koffie bij één van de strandtentjes.

…

Een beetje doelloos loop ik langs de strandtentjes, er is nog weinig volk op de been. Op een gegeven moment kom ik bij een tentje waar in de hoek van het terras op een vrije plek je in het zonnetje kan zitten. Ik neem plaats en tuur richting de waterlijn. Plots zie ik Quint weer lopen, hij heeft er een lekker tempo in. Zelfs op afstand vind ik deze jongen mooi en weer denk ik terug aan gisterenavond. Pff, wat is dit nou. Begin ik nou voor hem te vallen? Ben ik serieus een gozer die op mannen valt?

“Kasper?” hoor ik plots een oud vertrouwde stem zeggen waardoor ik mijn hoofd draai en omhoog kijk. Mijn ogen worden groot, mijn mond valt open. “Ivan!?!” roep ik verbaasd. Volledig verrast sta ik te snel op waardoor mijn stoel achterover valt. Ik lach en omhels Ivan. “Ivan, gast!, dat is lang geleden!” zeg ik enthousiast waarna ik hem los laat en hem opzichtig van top tot teen bekijk. Nog steeds een prachtige dos rood haar, blauwgroene ogen, machtige kaaklijn en nog steeds tenger maar gespierd zoals ik me hem herinner. Ook Ivan neemt me in zich op en glimlacht zijn tanden bloot. “Kasper” zegt hij vol ongeloof. “Jij werkt hier?” vraag ik hem aangezien hij een tenue van de strandtent aanheeft. “Jazeker, fulltime. Wat doe jij hier?”

“Weekje vrij, zit met een vriend in zo’n strandhuis stukje verderop.”

Even staan we elkaar verbaasd aan te kijken, weten even niet waar te beginnen. Zo veel vragen, beide kanten op neem ik zo aan.

“Meneer!”” horen we waarop Ivan de kant opkijkt waar de stem vandaan komt. “Worden we nog geholpen?” klinkt de klant geïrriteerd. Direct verontschuldigd Ivan zich naar de klant en kijkt me kort aan. “Koffie?”

“Ja lekker.”

“Oké, ik kom er zo aan.”

Terwijl Ivan zich naar de ongeduldige man en vrouw en hun kinderen gaat om hun bestelling op te nemen raap ik mijn stoel op en kijk met ongeloof naar de rug van Ivan. Hoe lang geleden is het dat ik hem heb gezien? Zes of zeven jaar? Al van kleins af aan gingen mijn ouders met zijn ouders om, of beter gezegd mijn vader met zijn vader. Drie of vier keer per jaar gingen we een lang weekend weg naar een Landal park of iets dergelijks. Altijd waren zij er dan ook. Onze vaders bespraken zaken en onze moeders hielden ons in het oog. Ook gingen we elk jaar weer op wintersport. We hadden elkaar, Ivan en Kasper, niets kreeg ons uit elkaar. Ravotten, kattenkwaad, lachen, gieren en brullen. Het zwembad en de pistes onveilig maken. Met Ivan was ik een ander mens, niet zo teruggetrokken en verlegen zoals op school maar spontaan en ondernemend. We haalden het beste in elkaar naar boven. We hadden ongeschreven, niet uitgesproken regels. We vroegen gewoon niet naar elkaars leven thuis, onze vrienden of vriendinnen, of naar sport of school of zelfs waar we woonden!

Ivan loopt weer richting binnen en werpt nog snel even een blik op mij en geeft vlug een speelse knipoog.

De laatste keer dat ik hem zag was gek. Voorafgaand was mijn vader al een week of zo geïrriteerd. We kwamen op een vrijdag aan, zij ook. Direct hadden we weer plezier en gingen we naar het zwembad op het park. De volgende ochtend werd ik vroeg gewekt door mijn moeder, we gingen weer naar huis. Tegensputteren had geen zin, een half uur later zaten we in de auto. In de weken erna, zelfs maanden erna werd mijn vader gek als ik ernaar vroeg. Uiteindelijk heb ik het opgegeven. Ja natuurlijk heb ik hem proberen op te zoeken via google. Maar zoek maar eens een Ivan Bakker zonder dat je weet waar hij woont, wanneer hij jarig is of wat dan ook. Het was onbegonnen werk.

Een paar minuten later komt hij teruglopen met een dienblad vol. Hij loopt eerst naar de andere tafel en zet die mensen hun drankjes voor. Dan loopt hij naar mij. “Uw koffie meneer” zegt hij in zijn rol. “Bedankt ober” grijns ik terug. “Vindt u het goed als ik bij u aan tafel ook een bakje koffie drink?” vraagt hij speels serieus. Natuurlijk stem ik enthousiast toe en even zijn we beide sprakeloos. We zitten elkaar gewoon stil aan te kijken. Beide kunnen we niet geloven dat onze paden zich weer kruisen. “Ik heb je gemist.” Zeg ik zacht. Serieus kijkt hij me aan. “Ik jou ook.” Is zijn gemeende antwoord. Daarna gaan we los, de ongeschreven regels van vroeger zijn weg. Ik vertel hem wat ik tegenwoordig allemaal doe, hoe ik hier beland ben en ga zo maar door. Ivan verteld dat hij hier fulltime werkt in de bediening maar hoopt op doorgroei als soort van bedrijfsleider. Hij is direct na zijn Havo gestopt met school en hoopt het via de praktijk te kunnen leren. Heel veel laat hij verder niet los, ik proef dat er meer speelt maar dat hij dat niet wil vertellen. In ieder geval niet nu.

Ook als de koffie op is blijven we kletsen en is het gezellig. Het gezin naast ons is inmiddels weer weg en langzaamaan vult het terras zich met andere klanten.

“Ivan, je pauze is nu wel voorbij.” Horen we opeens naast ons. Ivan kijkt verschrikt omhoog. “Oh Sorry… Ik…” Stamelt hij. De man met een toch wel nors uiterlijk glimlacht vriendelijk. ”Geeft niks jongen, ik vind het allang leuk om je zo vrolijk te zien.” Ivan loopt een beetje rood aan, staat snel op en pakt de lege kopjes. Hij kijkt me even aan. “Sorry Kasper, ik moet nu echt weer verder.” Hij wacht niet op antwoord en loopt van me weg. Verbaasd kijk ik hem na, de man naast me kijkt hem grijnzend na. “Typisch Ivan.” Mompelt hij.

“Eh, heeft u toevallig een pen?” vraag ik beleefd waarop hij mij direct een pen aanreikt. Snel pak ik een bierviltje en schrijf mijn telefoonnummer op de achterkant. “Wilt u hem deze geven? O, en kunt u even aangeven wat ik kan betalen voor de koffie?”

“Ik zal ervoor zorgen dat hij je telefoonnummer krijgt en die koffie is van het huis.”

Dit was dan deel 4. Met plezier geschreven, hopelijk heb jij het met plezier gelezen. Hoe zal het gaan lopen? Houdt Kasper contact met Ivan of zal Cody of Quint de aandacht opeisen? Stay Tuned!