De Zes Van Klas 6a - 5

Beste lezers,
Dit is deel 5 van mijn verhaal. Bart, de toekomstige leraar, is met 5 scoutsjongens en hun leider op kamp in de Landes.
Dank voor de reacties.

Na het eten even googelen om te uit te zoeken wat er allemaal in de omgeving te vinden was. En ja, even ten zuiden van Labouheyre staat een kartbaan aangeduid.
- Hé, leuk zeg !
- Oke, oke, maar dan gecombineerd met een forse wandeltocht.
Er werd snel beslist. En gelukkig dat ik daar met mijn auto was. Ik zou hen ’s ochtends tot in het plaatsje Lüe voeren. Dan stapten ze tot aan de kartbaan. En daar zou ik heb opwachten om dan ’s avonds terug naar ons kampement te voeren.

We zaten tot na elven op het terras. Babbelen, gekscheren, scoutsliedjes zingen. Naar bed. Hup, naakt onder het laken. Leuke dag gehad.

Zondag 12 juli. Wakker om zeven uur. Naar de badkamer. Tony was er reeds. Douche nemen. Een voor een kwamen de jongens binnen. Allen in hun blootste blootje. Blijkbaar voor allen de meest normale zaak ter wereld dat ze naakt naar de badkamer gaan. Of was het een uitdagende houding ? Mijn ogen gaven zichzelf de kost. Had ik dat durven dromen, de week voordien ?

Naar de slaapkamers. Aankleden. Tony maakte het ontbijt klaar. Stevig eten. Lekker brood. Madam Vandamme zou die dag een nieuwe voorraad eten brengen.
Na het ontbijt ons kampement opruimen. Zorgen dat de slaapkamer er mooi bij lag. Ook de wasplaats.

Om half tien bracht ik de jongens naar een onooglijk dorpje, Lüe. .Mooi kerkje.
De jongens vertrokken voor hun tocht, samen met Tony. Ze hadden hun picknick bij voor ’s middags. Ik reed recht naar de karting baan. Ik reserveerde voor vijf personen vanaf drie uur in de namiddag. Niet goedkoop ! Nu ja, ik wist dat Tony over een flink bedrag beschikte om uit te geven. Drie sessies van tien minuten, dat was veertig euro per persoon ! Ik kreeg twintig procent korting omdat het een jeugdgroep betrof.
En dan maar luieren tot de jongens er waren. Wat wandelen in de omgeving, wat drinken op het leuke terras, met uitzicht op de piste,. kijken naar de kartingrijders. Prachtige piste van zo’n anderhalve kilometer lang. ’s Middags wat eten in het restaurantje.

Tegen kwart over twee kwamen de Jins aan. Eerst wat drinken op het terras en vol verlangen kijken naar de kartingbaan. Om drie uur naar de baan. Wat uitleg krijgen, een helm aanpassen en daar schuurden ze over de bochtige baan. Eerst wat voorzichtig, dan met meer snelheid. Dries was natuurlijk de vurigste, rondde de bochten scherp aan en genoot als niet een.
Tony en ik bekeken hun prestaties van op het terras. We volgden hen over de lange baan.
- Hoe was het vandaag ? vroeg ik.
- Goed. De jongens amuseren zich.
- Ze klagen niet over de warmte ?
- Nee… Ze liepen met bloot bovenlijf, hun T-shirt bengelend tussen hun broeksband.
Even stilte.
- Zeg, Bart, weet je wat ze vroegen ?
- Nee… Nee…
- Wel, het was Thijs die er over begon vanmiddag. Hij zei dat ze elkaar nu al meerdere keren naakt gezien hadden. En hij vroeg of ze vanavond, na de zwempartij in het vijvertje, niet voor de rest van de dag in hun blootje konden lopen.
- Echt ?
- Ja. En de anderen gingen meteen akkoord.
- Ha, dat is een goeie !
Mijn hart begon sneller te kloppen. Een hele avond in hun blootje. Hoe zou dat aflopen ?

- Wat denk je ? vroeg Tony.
- Wat denk jij ?
- Ik zie het wel zitten. Ze zijn achttien hé.
- Ja, ja…
- Zou je ook mee doen ?
- Ook bloot zitten ?
- Ja.
- Waarom niet ? Het zou anders zo stom zijn, zij naakt en wij gekleed.
- Oké ?
- Oké !

Tien minuten karten, die tijd is zo om. Gelukkig kregen ze elk drie periodes van tien minuten. Of ze tevreden waren achteraf.
- Het mocht nog de hele dag geduurd hebben, zegde Jonas.
Nog wat drinken en dan de auto in, terug naar onze verblijfplaats. In geen tijd, broekjes en schoen en sokken uit en hup, het vijvertje in. Tony en ik deden graag mee. Wat zwemmen, en dan wat stoeien. Grote pubers zijn soms als kleine kinderen. Was dat nu omwille van het frisse water of omdat ze in hun blootste blootje waren ?

- Zeg Tony, mogen we nu ? vroeg Thijs.
- Natuurlijk, antwoordde Dries in de plaats van Tony.
Tony knikte.
Als een uitgelaten bende jonge puppies snelden ze naar binnen, holden de trap op, lieten er hun handdoek achter en stormden terug naar beneden.
- Whaw !
- Joepie !
Ze dansten bijna een wilde rondedans.
- Héhé, riep Tony, naar de keuken, eten klaar maken.
Madame Vandamme had in de loop van de dag groenten en vlees en brood en fruit gebracht. Onder de leiding van Tony werd een koud buffet klaar gemaakt. De jongens deden elk hun werk. Leuk, zo die kerels in hun adamskostuum. Met slappe penissen. Echt ! Leuk, die slingerende slurfjes.
Tony en ik waren natuurlijk ook naakt. Mijn ogen gaven zich de kost. En ik vond het fijn dat de jongens mij ook naakt zagen. Ik, de toekomstige leraar !

We zaten buiten aan de terrastafel. Het eten smaakte. De jongens praatten honderd uit. Ze vonden het blijkbaar echt leuk zo in hun naakje te zitten.
Na het eten, opruimen en buiten in de rieten zetels zitten.
Het werd een mooie zomeravond, daar op ons terras, midden groen, bomen, struiken. Heerlijk. Geen lawaai, geen auto’s, enkel de stilte.
Stilte ? Met die vijf scoutsjongens, poedel naakt.
Nee, er werd niet over hun naaktheid gesproken. Of toch wel ? Mijn ogen zagen hun blote piemels, slap over hun ballenzak liggend. Ja, inderdaad, Thijs had een kleine piemel. Mijnogen zochten er naar. Mijn hart klopte misschien te snel.
Ik, de toekomstige leraar… Leraar van pubers dan nog. Hier zag ik die jongens helemaal naakt. Ik was ook naakt. Ik genoot er van dat zij mij naakt zagen, dat ze mijn penis zagen en mijn ballenzakje. Was ik exhibitionist ? Was ik homo ? Gay ?

- Zeg, Bart, ben je echt nog maar twintig jaar ? vroeg Michiel.
- Bijna… eind november.
- En al een masterdiploma, merkte Thijs op.
- Ja.
- Amaai zeg ! Ben jij zo’n knappe kerel ?
- ’t Schijnt, lachte ik.
- En in september les geven aan jongens van het college.
- Ja, knikte ik.
- Jonas en ik zijn er pas afgestudeerd, zegde Matthias.
- Ja, wij ook, vulden de anderen aan.
- Hé, leuk. Je kon leerlingen van mijn geweest zijn.
- Hahaha, de leraar met zijn leerlingen, allen in hun blootje…
- Gelukkig maar niet !
- Dat zou toch kunnen ? merkte Michiel op.
- Al eens mee gemaakt ?
- Ja, toen ik twaalf was. Ik had de lagere school uit en met mijn ouders trokken we naar een camping in de Provence, Le Haut de Chandela… Ik ben de naam een beetje vergeten. Er waren elke dag activiteiten voor kinderen en de tweede dag kwam daar plots Rik, het zoontje van mijn leraar ook naar toe. Ik kende Rik natuurlijk, hij was een jaar jonger dan ik. En hij was daar met zijn ouders en zus. En ja, ’s avonds ontmoetten we mijn leraar.
- Dat was toch raar, zo je leraar in zijn blootje zien ?
- Nee.., nee niet echt. Iedereen loopt daar naakt hé. Dat is toch normaal.
- Maar ja, zo je leraar zien.
- Hij had een leuke penis hoor !
- Je hebt er dus naar gekeken ? vroeg Matthias.
- Ja, je ziet de mensen helemaal bloot, dus ook hun penis hé. En er zijn mannen met echt een mooie penis. Echt waar hoor.
- En je ouders lopen dus ook naakt ? vroeg Thijs.
- Natuurlijk, en mijn zus ook.
- Amaai, mijn ouders zouden dat zeker niet doen, zegde Thijs.
- Die van mij ook niet hoor, zegde Matthias.
- Het merendeel van de ouders niet, zegde ik. Maar zien jullie je ouders thuis niet naakt ?
- Ik nooit, antwoordde Matthias.
- Doch zij zien jou wel naakt ?
- Ja, soms.
- En als Jonas komt slapen, zien jouw ouders hem dan ook naakt ?
- Nee… Nee…
- Als Matthias bij mij komt slapen, dan zien mijn ouders hem wel naakt hoor, reageerde Jonas. En Matthias ziet hen ook naakt hoor.

Even stilte.
Ik merkte hoe Dries zijn piemel wat gegroeid was, wat groter geworden was. Dries keek me aan, zag dat ik naar zijn penis keek.

- Zeg, Bart…, begon Dries.
- Ja…
- Hoe komt het dat onze piemel stijf kan worden ?
- Waarom vraag je dat ?
- Wel ja, die van mij wordt wat stijver, zomaar… En jij weet dat zeker wel, zo’n slimme gast als jij.
- Dank je.
- Ja, hoe komt dat ? vroeg Thijs nu ook.
- Heb je dat niet geleerd tijdens de biologieles ?
- Haha, lachte Dries… Den Tjap- dat is meneer Martens, die kreeg al een rood hoofd als hij het woord penis moest uitspreken, laat staan dat hij daar meer uitleg zou over geven.
- Ja, hij zegde er bijna niets over en toonde enkel een tekening van een slappe lul. En wij zaten daar waarschijnlijk allemaal met een stijve…
- Hahaha…
- In welk jaar was dat ?
- Derde… We waren veertien, vijftien jaar…
Ik merkte hoe Matthias en Michiel hun penis ook gegroeid was. En die van mij ook !
- Weten jullie niet hoe dat komt ?
- Ja, heeft iets te maken met een klier in de hersenen of zo.
- Ja en nee… Het heeft vooral te maken met het feit of je al of niet gespannen bent. . Kleine kinderen kunnen ook een stijf pietje hebben hoor.
- Ja zeker, zegde Michiel. Op de camping zijn er spelen voor de kinderen en wanneer ze echt met het spel bezig zijn en gespannen staan, dan gebeurt het dikwijls dat jongens van zeven, acht jaar met een stijf pietje staan.
- En wordt daar niet mee gelachen ? vroeg Jonas.
- Nee , waarom ? Dat is toch normaal.
- Ook in het zwembad zie je bij veel jongens dat ze met een stijf pietje in hun zwembroekje zitten.
- Haha, leuk zeg, riep Jonas.
- Ja, en sommigen draaien en keren zich dan om opdat je het niet zou zien.
- Ja, beschaamd hé, maar je kan er niets aan doen.
- En op zo’n nudistencamping, lopen de jongens van veertien, vijftien, achttien jaar daar ook soms met een stijve ?
- Ja, soms. Maar je hangt er even je handdoek over en dat gaat weg hoor.
- De meisjes kijken er dan wel naar zeker ? wilde Jonas weten.
- Ja, waarom niet hé ! De jongens zien ook hun blote borstjes…
- … en hun preutje, lachte Thijs.

Ik merkte dat ze nu allemaal een min of meer stijve piemel hadden. Ook Tony.
- Hé, mannen, sta eens allemaal op….
Ze keken me aan.
- Ja, ga maar eens rechtop staan !

We stonden met zijn zeven in een kring. Elk met een erectie. Mens, wat had die Dries een kanjer van een lul !
Ik vertelde over sponsachtige weefsels in de penis, die bloed konden opzuigen, waardoor de penis groeide en stijf werd.
- Ja, en als de penis gestimuleerd wordt, door er aan te wrijven of zo, dan wordt die nog stijver en dan beginnen er ook andere klieren te werken, vooral de prostaatklier, je raakt helemaal opgewonden en hup, jouw sperma komt te voorschijn.
- En dan wordt mijn pietje altijd meteen weer slap, zegde Matthias.
- Ja, heel normaal hoor.

We stonden daar, elk met een stijve.
- Als je dat velletje naar achteren trekt, dan komt je eikel bloot, hervatte ik het gesprek.
Ze deden het. Enig, die blote eikels. Bij Dries, groot en dik en vuurrood. Bij Matthias bleek roze. Ze vonden het leuk.
- Bij mijn neef kon dat niet, vertelde Michiel, en ze hebben dat velletje weg gesneden.
- Ja, fimosis, legde ik uit. En dat velletje weg snijden, dat is de besnijdenis.
- Zoals bij Jezus ? vroeg Thijs.
- Ja. Bij alle joodse jongens gebeurt dit. Ook bij veel zuiderse volkeren. Oorspronkelijk gewoon een veiligheid opdat er geen zand in zou verzamelen en ontstekingen teweeg brengen. Nu eerder een soort inwijdingsritueel tot de volwassenheid.
- Héhé, leuk zeg ! zuchtte Jonas.
- Haha, voegde Matthias er aan toe, je bent veertien, vijftien en ze zitten daar aan je pietje te wriemelen…
We lachten.
- Ik zou meteen mijn sperma verliezen, zegde Dries.
- Nee, ik denk het niet, antwoordde ik. Je zou er teveel mee inzitten dat je voor schut staat. En ook, als ze daar met een mes in snijden…
- Ai, ai, ai… lachte Thijs.
- Ik heb eens gelezen, begon Tony, dat de Duitsers tijdens de oorlog bij razzia’s in scholen, zo meteen wisten welke jongen een Jood was. Ze trokken het broekje van de jongens naar beneden en wie besneden was, dat was een Jood.
- Smeerlappen, riep Thijs.

We gingen opnieuw neer zitten. Matthias en Jonas haalden frisdrank en chips. We hoorden Jonas roepen.
- Hé, godfert, zo hard niet…
Ze kwamen terug.
- Hé, lachte Dries, heeft hij jou bij je kloten gepakt ?
- Godfert, ja…
We lachten.

- Zeg, Bart, sperma, wat zit daar allemaal in ? vroeg Thijs.
Ik vertelde over de samenstelling van sperma, over de teelballen, over de prostaatklier. Ja, ze hadden er op school wel een en ander over geleerd. Doch ze waren er al veel van vergeten. Nu luisterden ze met bijna open mond.
- Dus, terwijl wij nu hier zitten, zijn onze ballen bezig met zaadcellen te produceren ? vroeg Thijs.
- Ja. Sommige bronnen spreken van tweeënzeventig miljoen per dag, dat is drie miljoen per uur of … of….
Ik rekende snel de deling uit van drie miljoen gedeeld door drieduizend zeshonderd…;
- … zo’n achthonderd per seconde.
- Hé ! zoveel ? riep Thijs uit.
- Ja, inderdaad, zoveel. Kom, in het allerbeste geval hé ! Het merendeel sterft af en wordt in het bloed opgenomen en verdwijnt. Let op, een kwakje sperma bevat tussen de twintig en de veertig miljoen zaadcellen !
- Niet waar zeg ! Amaai !

Even stil.
- Als ik het goed begrijp, dan zitten wij hier allemaal met miljoenen wriemelende zaadcellen in ons lijf, merkte Tony op.
- Inderdaad, antwoordde ik.
- Awel, hé, zegde Dries terwijl hij op stond, ik ga die van mij eens hun vrijheid geven…
Hij verdween achter het gebouw, ergens tussen de struiken. De anderen volgden zijn voorbeeld, de ene naar hier, de andere naar daar. Matthias en Jonas liepen met hun armen over elkaars schouder tussen de vlierstruiken.
Tony keek me aan.
- Zie je dat nu ?
- Ja, Tony, man… zit jij nu niet opgewonden ?
- Tedju, ja zeg.
- Oke, zei ik, dan doen we het ook maar eens hé.
We liepen samen naar binnen, naar de wasplaats. Elk aan een kant, rug naar elkaar, stonden we daar, onszelf af te trekken. Ik hoorde Tony kreunen en zuchten. In geen tijd spoot mijn zaad op de vloer van de doucheruimte.
- Whaw.. leuk zeg !
- A.. Aa… Aaaahhhh….
Ik keek op en zag hoe Tony verkrampt voorover gebogen stond, zijn ene hand aan zijn penis, zijn andere met een vinger in zijn anus.
- Aaaahhhh….

- Hoe was het ? vroeg ik aan Tony.
- Miljaard zeg, heb ik gespoten, man.
- Ja, na enkele dagen geheelonthouding.
We lachten, spoelden ons wat af en gingen terug naar buiten.

Een voor een keerden ze terug. Met een slappe piemel. Met een stralend gezicht.
- Dat kan echt eens deugd doen, bekende Dries.
- Ja, hé !
Matthias en Jonas kwamen hand in hand terug.
- Elkaar gerukt ? vroeg Dries.
- Nee… Gezogen.
- Echt ?
- Natuurlijk, waarom niet ?
- En geslikt ? wilde Michiel weten.
- Nee… op elkaar gespoten.
- Van rukken krijg ik dorst, zegde Tony.
- Hé, hebben jullie dan ook gemast ? vroeg Dries aan Tony.
- Waarom niet ? We zijn jong hé.
- Ouderen doen dat ook, zegde Thijs.
- Ha ?
- Ja, dat lees je toch af en toe eens.
- Ja, voegde Jonas er aan toe, en ook gehuwden doen het wel eens hoor.
- Ja, en vroeger was dat zware doodzonde en een bewijs dat je ziek was.
- Zie ik er ziek uit ? lachte Michiel.

We dronken nog wat cola en limo en tegen half elf naar bed. Zalig slapen. Dromen van… Ja, waar droom je van ?