'Oh, papa, mama! Wat een grote doos! Wat zit daar in? Jullie maken me echt razendbenieuwd!'

Emma klemt de grote, in geschenkpapier verpakte doos tussen beide handen en schudt er even mee. Het maakt nauwelijks geluid.

'Open maar vlug,' zegt Tine, 'je hebt de laatste dagen afgeteld naar je zestiende verjaardag en je hebt zo dikwijls proberen uit te vissen wat je zou krijgen.'

Voorzichtig maakt Emma met haar porceleinen vingertjes de strik rond het pak los en daarna probeert ze er de doorzichtige strookjes plakband zo af te halen dat het geschenkpapier niet scheurt. Zo ken ik mijn meisje: geduldig en zorgzaam, bang om iets stuk te maken, alles bij te houden om het nog voor iets anders te kunnen gebruiken. Ze staat met haar smalle ruggetje naar mij toegekeerd terwijl ze langzaam het geschenkpapier verwijdert en nu de grote, bruine doos ziet die op haar beurt nog eens dichtgeplakt zit met stevige tape. Terwijl ze die ook weer losmaakt zonder de doos te beschadigen, heb ik alle tijd om haar in me op te nemen. Boven de witte sneakers rijzen haar lange, dunne benen tot onder haar zwierige, korte donkergroen katoenen rokje. Haar billetjes zijn nog helemaal plat, merk ik nu, zelfs wanneer ze voorovergebogen staat. Tussen haar rokje en haar witte bloesje komt een stukje van haar rug bloot. Ik tel drie wervels op haar magere rug. Haar diep koperkleurige haren bedekken haar nek. Een beeld van een kind, denk ik, al corrigeer mezelf onmiddellijk: ze is geen kind meer, ze is zestien vandaag en dus een vrouw. Ik weet wel dat de meeste ouders hun kroost zo lang mogelijk kind willen laten blijven, maar Tine en ik hebben ons al lang verheugd op deze dag - met zestien moeten kinderen zo volwassen zijn dat ze hun eigen keuzes kunnen maken.Terwijl ik Emma zo aan het bekijken ben, is mijn piemel aardig stijf geworden in mijn nauwe, witte linnen broek. Tine, die tegenover me zit en Emma vooraan kan bekijken, heeft mijn erectie opgemerkt en knipoogt naar me.

Niet alleen Emma heeft ongeduldig uitgekeken naar haar zestiende verjaardag. Dat hebben Tine en ik ook gedaan, en al veel langer dan onze dochter zelf. Wat we haar zouden geven, stond al lang vast. Het was Tine die op het idee kwam en samen hebben we een pakket samengesteld dat Emma kon voorbereiden op de geneugten van het vrouw zijn. Althans, dat was de vaste overtuiging van Tine die alles wat in Emma's verjaardagspakket zit al sinds haar eigen jeugd heeft uitgeprobeerd en waaraan ze haar zoveel plezier heeft gehad. Dat ik een stijve krijg door alleen maar naar Emma's benen, billen en rug te kijken, maakt Tine ongetwijfeld trots. Zij is in ons gezin de kern waar alles rond draait. Ze is een fantastische vrouw, echtgenote, minnares en moeder. Ze heeft, zonder dat Emma er zich echt van bewust was, onze dochter voorbereid op deze dag, op dit voor Emma zonder twijfel onverwachte geschenk.

Tine is altijd heel open geweest tegen onze enige dochter. Ze heeft nooit iets verzwegen, behalve wat er zich tussen haar en mij afspeelde bij de seks. Dat zou nu echter kunnen veranderen... Alles hangt af van hoe Emma straks zal reageren wanneer ze alle tapes van de doos heeft afgehaald en ze doos kan open maken.

Het is eindelijk gedaan met pulken en aftrekken. Met haar tere handjes trekt Emma beide kleppen van de doos naar boven en ziet tal van andere, kleinere doosjes, wederom allemaal stevig dicht geplakt. Tine heeft elk doosje wel van een nummer voorzien en zegt Emma nu dat ze ieder doosje in de juiste volgorde mag open maken. Bij het ritme waarmee Emma het grote pak heeft open gemaakt, vrees ik dat we heel laat aan tafel zullen kunnen gaan. Maar nu geeft Tine onze dochter een mesje waarmee ze de tape kan opensnijden. Ons meisje is rood aangelopen in haar gezicht van de spanning en de verwachting. Ik ben echt benieuwd hoe ze zal reageren, al van bij het eerste cadeau. Nu zou ik liever naast Tine gaan zitten om Emma's uitdrukkingen te kunnen zien. Dat zou ik natuurlijk best kunnen, maar de vrees dat Emma mijn stijve pik in mijn spannende broek zou zien, maakt dat ik braaf op mijn plaats achter haar blijf.

Emma draait de roze vibrator, een Satisfyer Pro, een aantal keren rond in haar handjes vooraleer ze goed en wel beseft wat voor ding het is en waarvoor het dient. 'Mama!' roept ze, 'is dat jouw idee of dat van papa?'

'Het mijne, schat,' antwoord Tine met een beminnelijke glimlach, 'en er komt nog meer. Ik heb je verjaardagscadeau gekozen en papa was ermee akkoord. Ik weet dat je al een kleine vibrator hebt, al heb je me daar nooit iets over gezegd. Maar af en toe lag hij in je bed toen ik de lakens moest verversen. Je hoeft daar niet om te blozen, schatje, ik had er ook al een stiekem gekocht toen ik veertien was, maar dat hebben mijn ouders nooit geweten. Daar zou de hel om losgebarsten zijn. Maar gelukkig zijn de tijden veranderd. Ik vond dat je aan iets beters toe was dan dat goedkope spul waar je amper een hoogtepunt mee kunt bereiken.'

Heel even kijkt Emma blozend naar me om, met vraagtekens in de ogen. 'Het is oké, meid,' zeg ik kalm, 'je weet dat mama kunt vertrouwen. Alles in die doos is er voor jou omdat je nu zestien bent en een vrouw, geen kind meer. En je kunt het allemaal zowel op je eentje gebruiken, proberen en testen, als met iemand bij je.'

'Je hebt nog wel geen liefje,' gaat Tine nu verder, 'maar ik zal je nog iets opbiechten. Bij de lenteschoonmaak heb ik in je kleerkast je dagboeken zien liggen. En neen, voor je denkt dat ik daarin gelezen heb, dat heb ik niet gedaan. Dat zou ik nooit doen. Ik huiver nog altijd bij de gedachte dat mijn moeder mijn dagboeken vol fantasieën over seks zou gevonden hebben, of over mijn eerste ervaringen met jongens en meisjes... Maar naast je stapeltje dagboeken lagen open en bloot een stuk of tien foto's van je vader, allemaal blijkbaar door jou genomen op onze vakantie op Kreta verleden jaar. Allemaal van papa in zwembroek en duidelijk genomen zonder dat hij daarvoor poseerde. En op de achterkant van elke foto heb je hartjes getekend en op een paar zelfs 'Mijn allerliefste' geschreven. Je hoeft niet te blozen, schat, echt niet. Op jouw leeftijd was ik dolverliefd op een broer van mama. In die tijd kon ik daar onmogelijk voor uitkomen. Nu is dat allemaal anders. We zijn verdraagzaam en open geworden. Dat je verliefd bent op je vader, wie zou dat beter kunnen begrijpen dan ik, die er al zeventien jaar mee getrouwd is? Een man als je vader vinden, dat wordt een hele klus, geloof me.'

Emma staat zenuwachtig met de Satisfyer in haar handen te draaien. Ze blijft Tine aanstaren en durft zich niet meer naar mij omkeren. 'Het is allemaal in orde, liefje,' zegt Tine nog eens zacht, maar uitdrukkelijk, 'en wil je nu verder gaan met uitpakken?' Nerveus snijdt Emma eindelijk de tape van pakje nummer 2 open. Er komt een blauwig-zwarte streelveer tevoorschijn. Ze legt die zonder een woord te uiten naast de vibrator neer en opent het volgende pakje, waaruit en zwart-fluwelen blinddoek haalt. Ze bukt zich wat dieper om het pakje met het nummer 4 te vinden, dat op de bodem van de doos blijkt te liggen. Daardoor zie ik haar bovenbenen tot aan haar dijen en stel ik vast dat ook die nog helemaal meisjesachtig zijn. Het is onmogelijk zo'n lange benen te hebben, denk ik en fantaseer er nu zelf bij hoe ik een glimp van haar onderbroekje zou kunnen zien, maar dat zit blijkbaar nog hoger onder haar rokje. Uit het vierde doosje plukt ze nu een flacon met toy cleaner. Ze raakt bij elk nieuw doosje ongeduldiger en maakt alles snel open tot er voor haar op de salontafel nog zachte handboeien, tepelklemmetjes, tepelzuigers, een knevel met bal, een zweepje met zachte leren strengen, een peddel, een grote tube anaalgel en een kleine buttplug met een parelmoeren knop uitgestald liggen. Ik hoor hoe ze bij het uitpakken van elk nieuw doosje haar adem inhoudt en zie dat daarbij telkens haar handen trillen. Ze staat nu rechtop en kijkt Tine een hele poos aan.

'Heb ik me vergist in jou, schattebout?' vraagt Tine een beetje onzeker. En dan vindt ze haar stem weer en gaat ze verder: 'Ik wil gewoon dat je een echte vrouw wordt die van haar lichaam kan genieten. Ik was er echt zeker van dat je hier aan toe was, Emma...'

Emma loopt rond de salontafel naar Tine toe, ploft zich op de bank en in een innige omhelzing drukt ze haar hoofd in de hals van haar moeder. Ik zie de tranen over haar wang biggelen, maar dat zijn geen tranen van verdriet, dat staat wel vast. Want nu kust Emma Tine op beide wangen en daarna durft ze, met haar betraande gezicht, eindelijk naar mij te kijken. Ik leg mijn handen zo in mijn schoot dat mijn erectie onzichtbaar blijft en lach haar vriendelijk toe. 'Oh, papa,' zucht ze, 'ik was zo bang dat je boos zou zijn op mij, dat je me nooit meer onder ogen wilde komen...'

'Papa houdt evenveel van jou als ik,' troost Tine haar vlug, 'al is het natuurlijk op een andere manier. Ik ben je mama, een vrouw en hij is je papa, een man. En van ons mag je houden van wie je wil, als het maar echte liefde is. En het is zoals papa net zegde: je kunt dit allemaal op je eentje uitproberen om te zien wat je bevalt en wat niet, maar je kunt het ook met iemand erbij gebruiken. Het enige wat ik papa heb gevraagd bij mijn keuze van al je geschenken is, of hij zichzelf kon zien als iemand die dat allemaal samen met jou zou gebruiken. Daarom is het eigenlijk ook papa's keuze geworden. Als het helemaal alleen van mij zou afgehangen hebben, zou ik een paar dingen veranderd hebben. We hebben deze dingen gekozen nadat ik papa had verteld dat je blijkbaar verliefd op hem bent, zodat jullie iets omhanden zouden hebben als het zo ver zou komen... Het hoeft niet, Emma, het moet niet... Je bent ondertussen misschien al op andere gedachten gekomen. Misschien sta je niet meer achter wat je op die foto's hebt geschreven. '

Nu kijkt Emma weer naar mij.. Haar grijs-blauwe ogen met die fonkelende groene stipjes erin kijken me vrij en vrank aan. Ze staat van de bank op, loopt naar me toe en gaat voor me staan. Ze legt haar beide handen op mijn oren en buigt zich voorover. Ze drukt een vluchtige zoen op mijn lippen: 'Hoe kon ik weten dat je me niet zou vermoorden als je wist dat jij voor mij de liefste en de enige bent?' zucht ze terwijl ze weer begint te wenen. Ik sla mijn armen om haar heen en omdat ik neerzit en zij rechtop staat, omvatten mijn handen haar smalle achterwerk. Ik streel zachtjes haar billen en kus haar ook, eerst op beide wangen en daarna op de mond.

'Als dit echt is,' snottert ze, 'als dit allemaal geen droom is... papa, mama... Zeg dat het echt waar is - dat jullie me niet belachelijk willen maken.'

'Zeker niet, schat,' bezweert Tine haar vlug, 'al wat ik hiermee wilde bereiken, was het gemakkelijk te maken voor jou. Ik heb het in mijn tijd nooit aan mijn oom durven zeggen. En ik zal nooit weten of hij evenveel naar mij verlangde. Misschien heb ik daardoor iets gemist dat me oneindig gelukkig zou maken. Het enige wat ik wil is, dat jij je zoiets later niet moet beklagen.'

Nu buigt Emma zich helemaal voorover zodat ik niet anders kan dan in haar loshangende topje de aanzet van haar nog steeds ontluikende tietjes zien. Een beha draagt ze thuis nooit, die heeft ze eigenlijk nog niet nodig. Maar de ferme welving van haar stevige borstjes wakkert mijn fantasie aan en ik bedenk er kleine, harde tepeltjes bij. De warmte van haar opgewonden lijfje straalt van haar af terwijl mijn handen haar billen zachtjes blijven strelen. Dit is geen droom, noch voor haar, noch voor mij. Wat ik voel is hunkering naar meer, zowel van mij als van mijn lieve, kleine Emma.