.

Ze maakte flink wat indruk op me, Nelly, mijn aanstaande personal assistent. Eerst door haar verschijning, die zo anders was dan ik verwachtte. En vervolgens door het tempo waarin ze me vragen stelde, om zich een beeld te vormen van mijn bedrijfje ‘Profile Support’ en wat daarin gebeurt. Alleen al die vragen hielpen me om eens even de boel op de rij te zetten en de hoofd- van de bijzaken te scheiden. Ik ben dan ook blij dat ze vanochtend begint. Er is echter éen complicerende factor: de Amerikanen hebben dit weekeinde hun bod herhaald en zetten er druk achter, ze willen dat ik naar San Francisco kom om het te bespreken. Bovendien nodigden ze niet alleen mij uit, ze willen ook dat ik mijn vrouw meebreng...


Matthijs

Dankzij mijn contacten in Silicon Valley ken ik die Amerikaanse cultuur wel een beetje, ‘de vrouw op de achtergrond’ hoort erbij als het aankomt op het afronden van deals. Een beetje ouderwets allemaal, alsof iedere man een vrouw móet hebben. Bovendien maken ze het me daarmee lastig, want die partner heb ik dus niet. In de weekeinden weet ik meestal wel een leuke dame in mijn bed te krijgen, of ik bel een van mijn vaste fuckbuddies. Daar houd ik het bij, want voor meer heb ik geen tijd. Maar nu zal ik dus iemand moeten regelen, want zonder ‘vrouw’ zal het ingeplande etentje met de Ceo van het bedrijf aanzienlijk minder soepel verlopen.

Deze ontwikkeling geeft me een schuldgevoel tegenover Nelly, want uitgerekend op de dag dat ze begint ben ik bezig er een eind aan te maken, ten minste, als het allemaal doorgaat. Ik sprak er veel over met Niels, mijn maat, waarmee ik hoewel hij niet mede-eigenaar is vier handen op éen buik ben. Hij vindt dat ik het moet doen, zo’n aanbod van zoveel geld krijg je niet vaak, volgens hem. Maar wat hij niet goed begrijpt is dat het me daar niet echt om te doen is.

Ja, natuurlijk, veel geld hebben is aantrekkelijk, maar dat heb ik nu ook al. Sinds m’n app in de stores te koop is stroomt het binnen, en nu al heb meer op de bank staan dan ik waarschijnlijk ooit op kan maken. Nee, eigenlijk moet ik er niet aan denken dat ik de app, ‘mijn kindje’ moet afstaan. Ik heb er hard aan gewerkt, wil er nog van alles in door ontwikkelen en ben er eigenlijk niet aan toe om dat allemaal los te laten. Maar tegelijk weet ik dat ik m’n kansen moet pakken als ze zich voordoen. Klote, moeilijk dit…

Nelly

Achteraf bezien zag ik er bij het sollicitatiegesprek misschien wel iets te frivool uit met dat jurkje. Ik bedacht me dat niet op dat moment zelf, dat gevoel ontstond pas toen ik terugkwam in Jonah’s appartement en Paul en Lucas me zo ongeveer met hun ogen uitkleedden. Waarbij Paul zei: ‘whow Nelly, wat zie je er lekker uit!’ Mijn broer nam me direct in bescherming, dat je zoiets niet tegen een jonge vrouw zegt, maar het leed was al geschied. Want wat zij kunnen zien, zagen die Matthijs en zijn maat natuurlijk ook. Ik baal er echt van, want ik had een heel ander beeld achter willen laten, iets zakelijker. Maar oké, volgende keer beter.

Voorlopig logeer ik bij Jonah, maar als het wat wordt met mijn nieuwe baan ga ik zo snel mogelijk op zoek naar iets voor mezelf. Vanochtend is het dan zo ver, mijn eerste werkdag voor ‘Profile-Support’. Dit keer heb ik me meer decent gekleed, daarbij geholpen door het weer, dat totaal is omgeslagen. De buien wisselen elkaar in hoog tempo af, de zon laat zich nog maar af en toe zien. Ik heb gekozen voor een zwarte nauwsluitende jeans, een wit T-shirt en een zwart leren jackje.

Als ik arriveer zitten Matthijs en Niels me allebei al op te wachten, heel feestelijk met koffie en appeltaart. Ik vind dat ontzettend lief van ze en voel me daardoor meteen thuis. Terwijl we van de koffie met taart genieten vertellen de mannen wat over zichzelf, en kom ik te weten dat Niels getrouwd is en twee kids heeft. Matthijs is minder spraakzaam maar tussen de regels door wordt toch wel duidelijk dat hij tot nu niet aan een relatie doet en in feite leeft voor zijn werk. Geen idee waarom me dat oplucht, dat hij geen relatie heeft, het gaat me immers niet aan. Maar toch.

Natuurlijk vertel ik hen ook wat over mijzelf. Dat ik een nakomertje ben, erg beschermd opgegroeide en me nu los worstel van mijn ouders. Waarop Niels heel laconiek reageert: ‘nou, dat gaat jou wel lukken, hier in Amsterdam.’ Geen idee wat hij daarmee bedoelt, maar wat het ook is, tot nu toe ben ik blij met mijn besluit om hiernaartoe te komen. Pap en vooral mam sputterden erg tegen, ik heb dit behoorlijk moeten doorzetten, gelukkig met hulp van grote broer. Ik voel me echt bevrijd.

Matthijs

Ze ziet er heel anders uit dit keer, maar toch ook weer zo cool, met die jeans en dat leren jackje. Ik merk het ook aan Niels, die is dankzij zijn eigen prachtige Rosa nooit zo van het kijken naar andere dames, maar dit keer kan ook hij zijn ogen niet bij haar weghouden. We hebben het nog een tijdje wat smalltalk, maar op een gegeven moment is het natuurlijk mooi geweest met al dat gekletst en moet er weer gewerkt worden. Ik vraag Nelly met me mee te gaan naar een vrije kamer verderop in het gebouw, om de klussen die ik voor haar heb door te praten.

Maar voordat we dat doen zal ik haar als eerste vertellen over de mogelijke verkoop van m’n bedrijfje aan die lui in Silicon Valley. Het is een zure appel maar daar moet ik maar even doorheen, ze heeft er recht op, zodat ze kan besluiten om wel of niet te blijven. Nou, daar had ik me dus niet zo druk over hoeven maken, want Nelly reageert verrassend relaxed: ‘…ohw… ehm, nou, m’n vader zegt altijd geen zorgen voor de dag van morgen. Ik zie wel wat er gebeurt, ik kan altijd nog weer gaan werken in de zorg.’ Pff, dat is een opluchting, maar dan is er nog dat andere…

Nelly

Jonah had me al gewaarschuwd, dat die app van Matthijs een klapper is en dat de bedrijven die zijn vinding willen overnemen zich al in rijen opstellen. Daar was ik dus wel op voorbereid, maar niet op dat wat er toen volgde. Want vervolgens vroeg Matthijs, me nogal onzeker aankijkend, of ik hem zou willen vergezellen naar San Francisco, … als zijn ‘vrouw’. Zogenaamd dan natuurlijk.

Eerst kijk ik hem verbaasd aan en dan, ik kan er niks aan doen, komt er een heel dommig giecheltje omhoog zetten. ‘Meen je dat nou echt?’ vraag ik, als ik van de verbazing bekomen ben. ‘Waarom dat dan?’ Matthijs vertelt dan dat Amerikanen het heel belangrijk vinden om ook de ‘vrouw achter’ te leren kennen. Ze zijn er blijkbaar klakkeloos van uit gegaan dat Matthijs wel zo iemand zal hebben, en hij heeft er geen behoefte aan hen wijzer te maken dan nodig. Bovendien lijkt het hem wel wat als ik hem vergezel, natuurlijk wel als ‘quasi relatie’.

We zullen dus wel een beetje moeten doen alsof. Ik denk er even over na, dit is wel ineens een heel bizarre ontwikkeling. Zo kan ik geen werk vinden en zo heb ik ineens én een baan én een vriendje, ook al is dat laatste dan nep. Maar oké, ik wilde me loswrikken van mijn oude leventje en dit gaat me er vast bij helpen, dus zeg ik ‘oké, doe ik. Maar het blijft wel nep hè?’ Pas veel later vraag ik me af waarom ik dat er zo nodig achteraan moest zeggen. Want ik vind hem leuk, heel leuk…

Matthijs

Whow, wat een lekker stoer ding, zonder gedoe heeft ze gezegd dat ze het doet. Ineens komt die reis in een heel ander perspectief te staan, het is een avontuur geworden. Natuurlijk moet ik wel uitkijken dat dit niet ingewikkeld wordt. En ik moet er trouwens sowieso nog steeds niet aan denken om een vrouw in mijn leven te krijgen, ik heb mijn tijd veel te hard nodig voor ‘ProfileSupport’. Dus reageer ik dat het inderdaad echt nep blijft, dat het alleen maar een toneelstukje wordt als we bij die mensen zijn, verder is het strikt zakelijk. Ik weet het niet zeker, ik zie daarna even iets aan haar wat ik niet kan thuisbrengen.

Daarna schakel ik gauw over naar wat Nelly haar taken zijn. We spreken af dat ze eerst eens orde op zaken stelt binnen in onze systemen. Samen met haar broer, die vanuit zijn bedrijfje onze systemen beheert, heb ik al wel eens een mappenstructuur opgezet, maar die voldoet allang niet meer, alles staat inmiddels door elkaar. Daar gaat ze dus als eerste mee aan de slag, bovendien krijgt ze zo een goed beeld van wat er in het bedrijf omgaat. Daarna moet er hoognodig orde worden geschapen in de externe contacten. Wat loopt er allemaal, welke afspraken zijn er, wat zijn de hiaten, kopen we wel voordelig genoeg in, kloppen alle contracten, kortom, ook daar is het nogal wanorde en moet er meer structuur in komen.

Nu al ben ik blij met haar, ze lijkt te houden van aanpakken. Met haar frisse verschijning is ze echt een toevoeging voor ons team. En dat is ze vooral omdat ze zo gemakkelijk de dingen oppikt. Geen al te moeilijke vragen, als haar iets niet duidelijk is vraagt ze kort even door en dan is dat klaar, ze zal het gaan doen. Een doener, super, tof!

Nelly

Ik werkte nog maar een week voor hem toen Matthijs de tickets kreeg toegestuurd, en ook kwam er een voucher mee voor een hotelreservering. Tot verrassing van ons allebei zijn de tickets businessclass en nadat we eerst al werden verwend in de VIP-lounge krijgen we nu voorrang op alle andere passagiers bij het boarden. Pure luxe is het als we eenmaal in onze ‘zetels’ zitten. Ik heb al wel enkele keren gevlogen maar ik had geen idee dat dit bestond, zo is vliegen ten minste nog leuk. De elf uren van de reis naar San Francisco vliegen bijna letterlijk voorbij, we worden regelmatig beziggehouden met vragen over drankjes, eten, een krant, een dekentje of wat dan ook.

In het begin praten Matthijs en ik nog wat over dingen van het werk maar al gauw gaat het over meer persoonlijke dingen. Het valt me op dat hij altijd wijde kleren draagt en als ik vraag of hij soms aan skaten heeft gedaan gaat hij helemaal los. Al jong zat hij in een vriendengroep van jongens en meiden die zo’n beetje aan hun board vastgeplakt zaten. In Amsterdam-Noord hingen ze in hun wijk zo’n beetje dag en nacht rond op een of ander achteraf-pleintje waar de gemeente wat ramps en zo had geplaatst en altijd waren ze daar in de weer. Ook ging hij regelmatig met wat gasten naar Zandvoort, om daar te kitesurfen als er storm op komst was en er op een bepaald stuk van het strand huge golven aan kwamen rollen.

‘Heb jij het wel eens gedaan, Nelly, surfen?’ Ik schud van ‘nee’, ik houd wel van zwemmen maar om te gaan surfen is nog nooit in me opgekomen. ‘Dan gaan we dat zeker een keer doen. Ik zorg dat we een dag vrijhouden om een keer naar Malibu te rijden, daar komen huge golven aan land.’ Ohw, nou geen idee of ik dat leuk vind, we gaan het beleven, op zijn enthousiasme afgaande moet het wel heel leuk zijn. Als Matthijs doorvraagt of ik van sport houd vertel ik dat ik aan hardlopen doe en zelfs al eens een halve marathon liep. Ook doe ik aan yoga, toen het in mijn studie een tijdje erg moeizaam ging ben ik daaraan begonnen en sindsdien begin ik bijna iedere dag met een aantal keren ‘Zonnegroet’.

We hebben best wel een klik, zo een waarin het ook stil kan zijn zonder dat het hinderlijk is en op een gegeven moment sukkelen we allebei een tijdje in slaap. Voor we het weten is de vliegreis al voorbij en zitten we in een limo die voor ons klaar stond. En dan het hotel, dat is puur next level, wauw, ik heb nog nooit zoveel luxe gezien. ‘Overdrijven is ook een kunst’ grinnikt Matthijs terwijl we de imposante lobby op ons in laten werken. Maar aan de balie blijkt een verrassing, want we krijgen een gezamenlijke suite toegewezen als Mr. and Mrs. Matthijs Janszen. We kijken elkaar aan en beseffen dat we dit natuurlijk aan die ‘verloving’ te danken hebben. Nou ja, we slaan ons er wel doorheen.

De suite blijkt uit twee grote geschakelde ruimtes te bestaan, een zitkamer en een slaapkamer, met daarnaast een enorme badkamer. Ook hier is het alles luxe wat de klok slaat en nadat we het geheel wat op ons in hebben laten werken, zegt Matthijs dat hij wel op de bank zal slapen. Maar dat vind ik onzin, want het bed is superbreed, ik denk dat we elkaar daar echt niet in de weg zullen liggen.

Matthijs

Geen moment heb ik eraan gedacht dat dit zou kunnen gebeuren, met Nelly in éen kamer terecht komen. Wat natuurlijk wel heel naïef is want dat is wat echtgenoten doen, samen in een kamer slapen, en dus werd er maar een kamer geboekt. Pas nu dringt dat besef voor het eerst tot me door, dat we ons eigenlijk toch wel in een aparte situatie hebben gemanoeuvreerd. En opnieuw blijkt hoe pragmatisch Nelly is, ze wil er niks van weten dat ik op de bank ga pitten en eerlijk gezegd ben ik daar wel blij mee, ik heb mijn nachtrust hard nodig de komende week.

Ook om een andere reden ben ik daar wel blij mee. Ik vind haar steeds leuker en ik heb er totaal geen bezwaar tegen om met die mooie meid in éen bed terecht te komen. Tegelijk met die gedachte spreek ik mezelf streng toe, ik moet het clean houden, wat echter wel een beetje tegen mijn natuur in gaat. In het skaterswereldje is het heel gewoon om met elkaar seks te hebben. Het is iets wat ik in de weekenden nog steeds doe, een meid scoren, samen lekker de vogels uit de bomen neuken en dan weer ‘bye bye’. Maar hier zal dat niet gaan gebeuren, ik zal me beheersen.

Omdat we begin van de middag van Schiphol vertrokken en we ‘tegen de tijd in vlogen’, is het hier nu tijd voor het avonddiner. We hebben allebei last van de jetlag, we eten snel wat in het restaurant van het hotel en gaan daarna terug naar onze kamer om een flinke nacht te maken. Daar laat ik Nelly voorgaan in de badkamer. Gedachteloos kleed ik me alvast uit tot op mijn boxer en ben al weggedommeld tegen de tijd dat ze daarvan terugkomt. Ik schrik wakker als ze de deur opent, maar doe of ik slaap en kijk door de haartjes van mijn ogen naar hoe ze op het bed toeloopt. Ze heeft alleen nog een kort broekje en een hemdje aan, waaronder ze nogal zichtbaar geen beha meer draagt, haar tepels prikken erg aanwezig door de stof. Pff, dat wordt nog wat, met die schoonheid naast me in hetzelfde bed.

Nelly

Terwijl ik me klaar maak voor de nacht mijmer ik wat over de situatie waar ik in terecht ben gekomen. Matthijs is een leuke vent, het klikt wel tussen ons. En ook om te zien mag hij er zijn, ik val wel op zijn looks, dat nonchalante. En dan dat lange haar, zo helemaal mijn looks van hoe een vent eruit moet zien. Hoewel ik echt beschermd werd opgevoed ben ik gelukkig allang niet meer een bleue maagd. Tijdens mijn studie in Enschede waren er nogal wat studentenhuizen waar ik regelmatig deelnam aan de feestjes, en daar kwam het regelmatig ook wel tot seks, maar nooit kwam het tot een vriendje. Als ik dan zo’n nacht had doorgehaald en weer op huis aan ging voelde het altijd wel raar, zo’n one night stand. Toch ben ik nu blij dat ik die ervaring heb.


Als ik eerlijk ben zou ik nu best wel seks willen hebben met mijn baas. Maar dat is tegelijk dus het probleem, dat hij mijn baas is. Als wij iets met elkaar beginnen wordt dat gegarandeerd een ingewikkelde toestand, dus hou je in, Nelly, zo spreek ik me toe. Als ik de slaapkamer binnenloop wordt dat voornemen echter meteen al een stuk lastiger. Matthijs ligt in alleen nog maar zijn onderbroek op het dekbed en slaapt al. En wat ik al dacht klopt helemaal, hij heeft zo’n mooi lijf, sportief, geen grammetje vet. Het heeft meteen effect op mijn tepels, die als harde spijkerkoppen in mijn hemdje komen te staan. Pff, snel het bed in. Als ik veilig en wel onder het dekbed lig stoot ik zachtjes Matthijs aan, dat het zijn beurt is…


Liefs,
Zazie